فهرست مطالب
فصلنامه زمین شناسی ایران
پیاپی 30 (تابستان 1393)
- تاریخ انتشار: 1393/06/23
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحات 3-10کمربند زاگرس مرتفع بخش شمال خاوری کمربند چین خورده-رانده زاگرس است و عمدتا ازگسلهای راندگی باراستای شمال باختر-جنوب خاور تشکیل شده است.در ناحیه سبزکوه گسترش گسل های راندگی به صورت پیش راندگی ها و پس راندگی هابا توسعه پهنه های سه گوش منفی و مثبتهمراه شده و موجب بالاآمدگی ناودیس سبزکوه در فرادیواره گسل های دوپلان و آوردگان-سولقان و فروافتادگی چغاخور در فرودیواره گسل-های اصلی زاگرس و آوردگان-سولقان گردیده است. افقی بودن سازند های ایلام-سروک در فرودیواره گسل-های اصلی زاگرس و آوردگان-سولقان شاهدی بر توسعه چنین ساختارهایی است. بالا آمدگی ناودیس سبزکوه با توسعه راندگی های همراه با چین به صورت راندگی گوه ای پهلویی همراه بوده است. توسعه چنین ساختارهایی مبین منشا گرفتن گسل های یادشده از افق هایجدایشی پالئوزوئیکسازند هرمز است.
کلیدواژگان: کمربند زاگرس مرتفع، ناودیس سبزکوه، فروافتادگی چغاخور، پهنه سه گوش، گوه های پهلویی، افق جدایشی -
صفحات 11-22احداث شهرهای جدید یا توسعه شهرهای قدیمی در هر منطقه نیازمند مطالعات زمین شناسی و لرزه خیزی می باشد. شهرستان خوی نیز یکی از شهرستان های در حال توسعه است که انجام این مطالعات برای آن ضروری به نظر می رسد. به همین دلیل، در این پژوهش لرزه خیزی و ریسک زلزله در این شهر به روش های قطعی و احتمالی تعیین گردیده و نتایج حاصل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و با یکدیگر مقایسه شده اند. برای این منظور، ابتدا چشمه های لرزه زا و گسل های موجود در درون شهر و مناطق پیرامون آن به شعاع حدود 100 کیلومتر مورد شناسایی و مطالعه قرار گرفته اند و مشخصات آن ها نظیر طول، جهت یابی و فاصله آن ها تا مرکز شهر تعیین گردیده است. سپس بزرگترین زلزله قابل انتظار و شتاب بیشینه حرکت زمین به علت فعالیت این گسل ها با استفاده از دو روش قطعی و احتمالی محاسبه شده است.در این شهرستاناحتمال وقوع زمین لرزه هایی با بزرگای حدود 6/5 ریشتر و بزرگتر در مقیاس امواج درونی زمین وجود دارد که در این صورت شتاب بیشینه حرکت زمین در این شهر به علت فعالیت احتمالی این گسل ها ممکن است حداکثر به g 0/31 نیز برسد. همچنین خطر وقوع زمین لرزه های با بزرگای بیشتر از 6/1 ریشتر، با احتمال 64 درصد وجود دارد. در این صورت دوره بازگشت آن ها 110 سال است و احتمال وقوع سالیانه این زمین لرزه ها در حدود 0/009 می باشد. احتمال وقوع زمین لرزه های با بزرگای بیشتر از 7/1 ریشتر، 10 درصد و برای زمین-لرزه های بزرگتر از 6/3 ریشتر، 50 درصد ارزیابی شده است.
کلیدواژگان: زمین لرزه، گسل، بزرگا، شتاب، روش قطعی و روش احتمالی -
صفحات 23-35ارتفاعات چاه یوسف در خاور شهرستان گناباد بر اساس عناصر زمین ساختی مانند گسل ها و شکستگی ها شناسایی شد و سازوکار هر یک و ارتباط آن ها با رژیم زمین ساختی ایجادکننده موردبررسی قرار گرفت و نقشه شکستگی های منطقه بر اساس داده های حاصل از پردازش تصاویر ماهواره ای و برداشت های صحرایی به تصویر درآمد. گسل های مهم منطقه با استفاده از مشخصه های صفحه گسلی مانند خش لغز ها، رگه های کششی و پله های تجمعی کانی ها شناسایی و به کمک آن ها سازوکار گسل ها مشخص گردید. درمجموع گسل های منطقه در سه راستای اصلی جهت یابی شدند: 1) گسلش معکوس در راستای N90-120°، 2) گسل های راستالغز راست گرد با راستای N140-160° و 3) گسل های نرمال در راستای N0-15° هستند. بر مبنای داده های به دست آمده و با استفاده از برنامه رایانه ای به روش برگشتی، جهت گیری محورهای اصلی تنش (σ1،σ2وσ3) و نرخ اختلاف تنش های اصلی R در گستره موردمطالعه تحلیل شد. نتایج حاصل، دو رژیم زمین ساختی متفاوت را در شکل گیری ساختارهای منطقه مشخص می کند: 1) رژیم زمین ساختی فشارشی؛ راستای اعمال تنش بیشینه NNE-SSW که چین ها و گسل های معکوس را ایجاد کرده است و 2) رژیم زمین ساختی برشی؛ راستای اعمال تنش فشاری NE-SW و تنش کششی در راستای NW-SEکه گسل های راستالغز، نرمال، رگه ها و درزهای کششی را به وجود آورده است. بر این اساس جهت تنش بیشینه وارد بر منطقه NNE-SSW است که ناشی از برخورد مورب اواخر سنوزوئیک صفحات عربستان- اوراسیا است.
کلیدواژگان: تحلیل دینامیکی، تنش، روش برگشتی، بلوک لوت، گسل چاه یوسف -
صفحات 37-59رخداد طلای قلقله، در بخش شمال غربی کمربند دگرگونی سنندج- سیرجان و در 50 کیلومتری جنوب غربی سقز واقع شده است. مجموعه واحدهای سنگی رخنمون یافته در منطقه شامل آتشفشانی های دگرگون شده اسیدی، کلریت- سریسیت شیست، سنگ آهک های دگرگون شده و توده های نفوذی به سن مزوزوئیک می باشد که بخش غالب زمین شناسی منطقه را تشکیل می دهند. این مجموعه تحت تاثیر فازهای دگرگونی حاکم بر زون زمین ساختی سنندج - سیرجان دگرریخت شده و در طی آن کانه زایی طلا شکل گرفته است. بررسی های زمین شیمیایی نشان داده است که کانه زایی طلا در رگه های کوارتز- سولفید رخ داده است. به منظور تعیین خاستگاه طلا در منطقه قلقله، مطالعات ریزدماسنجی و ایزوتوپ های پایدار بر روی رگه های کوارتزی همراه با کانه زایی و رگه های کوارتزی فاقد کانه زایی صورت گرفته است. بر اساس نوع و درصد فازهای موجود در میانبارهای سیال و رفتار ریزدماسنجی آن ها، سه نوع میانبار سیال در ذخیره معدنی قلقله تشخیص داده شده است: نوع اول (I) میانبارهای تک فازه آبگین؛ نوع دوم (II) میانبارهای دو فازه آبگین (L+V)، که از نظر دمای همگن شدن در دو گروه جای می گیرند: گروه اول با دمای همگن شدن 205 تا 255 درجه سانتی گراد و درجه شوری شوری معادل 5 تا 13 درصد وزنی نمک طعام و گروه دوم با دمای همگن شدن 335 تا 385 درجه سانتی گراد و درجه شوری معادل 15 تا 19 درصد وزنی نمک طعام؛ نوع سوم (III) میانبارهای سه فازه کربنی- آبگینبا دمای همگن شدن 345 تا 385 درجه سانتی گراد و درجه شوری معادل 9 تا 13 درصد وزنی نمک طعام. همچنین چگالی سیال کانه دار، فشار و عمق کانه زایی به ترتیب برابر 0/79 تا 0/96 گرم بر سانتیمتر مکعب، 2 کیلوبار و 7 کیلومتر می باشد که نشان دهنده محیط تشکیل میان پوسته ای برای ذخیره معدنی قلقله می باشد.
مقادیر O18 و D مربوط به سیالات کانسنگ ساز (رگه های کوارتز- سولفید) به ترتیب محدوده ای از %2/7 تا%8 و %27/35-تا %23/40- را نشان می دهند. با توجه به جایگاه زمین شناختی ذخایر معدنی قلقله، نسبت های موجود، بیانگر یک سیال دگرگونی می باشد که با آب های جوی آمیختگی پیدا نموده است. تغییر شرایط از فشارشی به کششی همراه با گرادیان زمین گرمایی که بطور پوسته ای در حال افزایش بوده، باعث تحرک دوباره مقادیر قابل توجهی سیالات دگرگونی شده است که آمیختگی سیالات بالا رو ناشی از فعالیت کوهزایی و سیالات پایین رو جوی سبب نهشت طلا توسط کانی های سولفیدی شده است.
کلیدواژگان: ایزوتوپ پایدار، رگه کوارتز، طلای کوهزایی، قلقله، میانبار سیال -
صفحات 61-74نفوذ استوک گرانودیوریتی-کوارتز دیوریت به درون سازند آهکی- دولومیتی جمال منجر به شکل گیری اسکارن در منطقه پناه کوه گردیده است. اسکارن ها در همبری مستقیم توده های نفوذی در سنگ های کربناتی تشکیل شده اند. سنگ های گرانیتی پناه کوه اساسا متاآلومینوس و کالکوآلکالن بوده و ویژگی های گرانیتوئید نوع I را نشان می دهند. درشت بلورهای بیوتیت و آمفیبول فراوان ترین کانی آبدار در گرانیت پناه کوه هستند. تجزیه شیمیایی بیوتیت و آمفیبول در سنگ های گرانیتی پناه کوه نشان داد که مقدار آلومینیم کل در آن ها می تواند به عنوان یک نشانگر مفید برای تمایز بین سنگ های گرانیتی کانه زا و غیر کانه زا به کار رود. تطابق مثبت بین مقدار آلومینیم کل و فشار تشکیل سنگ های گرانیتی با استفاده از زمین فشارسنج های بیوتیت و هورنبلند مشاهده می شود. این واقعیت نشان می دهد که مقدار آلومینیم کل بیوتیت و هورنبلند برای تخمین فشار سنگ شدگی سنگ های گرانیتی می تواند مفید واقع گردد. بر اساس زمین فشارسنج های بیوتیت و آمفیبول به دست آمده می توان تخمین زد که کانسار اسکارنی آهن-مس پناه کوه در فشار 1 تا 2 کیلوبار مشابه دیگر کانسارهای آهن- مس یاکوگی، کامایشی و تانازاوا در ژاپن شکل گرفته است؛ بنابراین زمین فشارسنج های بیوتیت و آمفیبول در سنگ های گرانیتی می تواند به عنوان یک ردیاب مفید در اکتشاف ذخایر اسکارنی وابسته به سنگ های گرانیتی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژگان: بیوتیت، زمین فشارسنج، گرانیت، عمق تشکیل، اسکارن -
صفحات 75-84سازند آسماری (الیگوسن – میوسن) مهمترین سنگ مخزن حوضه زاگرس محسوب می شود. این سازند در میدان منصوری شامل مخلوطی از نهشته های سیلیسی و کربناته است که نهشته های سیلیسی-آواری آن با نام بخش ماسه-سنگی اهواز شناخته شده است. تعیین گروه سنگی مخزنی فرایندی است که در طی آن رخساره های زمین شناسی با رفتار دینامیک خود مشخص می شوند. هر واحد جریانی با نشانگر زون جریانی مرتبط است، بنابراین زون بندی یک مخزن با استفاده از نشانگرهای زون جریانی (FZI) و شناسایی واحد های جریانی می تواند برای ارزیابی کیفیت مخزنی بر اساس روابط تخلخل-تراوایی استفاده شود. برای بررسی کیفیت مخزنی و مشخص کردن توزیع فضایی شاخص های پتروفیزیکی در ماسه سنگ های سازند آسماری، از ارتباط تخلخل و تراوایی و هم چنین ارتباط آن ها با گروه های سنگی استفاده شد و در نهایت واحدهای جریانی و گروه های سنگی شناسایی شدند. در این مطالعه بخش ماسه سنگی سازند آسماری به 4 واحد جریانی A، B، Cو D تقسیم شده است. از بین واحد های جریانی شناسایی شده، واحد جریانی C به عنوان بهترین واحد جریانی از نظر کیفیت مخزنی شناخته شد و واحد جریانی D نیز دارای کیفیت مخزنی خوبی می باشد. با مقایسه واحد های جریانی شناسایی شده و لاگ های تخلخل (نوترون، چگالی و صوتی) مشاهده گردید که از توالی های ماسه سنگی مخزن آسماری که تحت تاثیر فرایند های دیاژنزی مانند شکستگی، انحلال، سیمانی شدن دولومیتی و مهاجرت هیدروکربور ها قبل از سیمانی شدن قرار گرفته اند، واحد های جریانی C و D گسترش بیشتری دارند و در نتیجه لاگ های تخلخل نیز کیفیت مخزنی خوبی در این قسمت از توالی آسماری نشان می-دهند. بنابراین می توان با استفاده از واحد های جریانی هیدرولیکی به تعیین گروه های سنگی در چاه هایی که دارای مغزه هستند، پرداخت و نتایج را به چاه های فاقد مغزه تعمیم داد.
کلیدواژگان: سازندآسماری، گروه سنگی، ماسه سنگ اهواز، میدان منصوری، واحد های جریانی هیدرولیکی -
صفحات 85-96گرانیتوئیدهایالیگودرز، دهنو، بروجرد و الوند در بخش میانی نوار سنندج-سیرجان و درون سنگ های دگرگونی ناحیه ای نفوذ کرده اند. گرانیت، گرانودیوریت و تونالیت مهمترین واحدهای سنگی این مناطق را تشکیل می دهند. مقایسه ترکیب شیمیایی گرانیتوئیدهای الیگودرز با سایر گرانیتوئیدهای مناطق فوق دلالت بر منشاء مشترک و تحولات پتروژنتیکی مشابهی دارد که تمامی آنها را تحت تاثیر قرار داده است. تمامی آن ها روندهای یکسانی را در نمودارهای هارکر نشان داده و دارای نمودارهای عادی سازی شده کندریتی مشابهی هستند. تبلور بخشی بیوتیت، آمفیبول، فلدسپات و اکسیدهای آهن-تیتانیم نقش مهمی در تحولات ماگمایی و ایجاد ماگماهای با ترکیب مختلف داشته است. تونالیت ها که مقادیر فراوانی آمفیبول دارند، ویژگی هایی مشابه با سنگ های کومولایی داشته و رفتار نسبتا متفاوتی را در مقایسه با سایر سنگ ها از خود نشان می دهند. تمامی این گرانیتوئیدها شبیه به گرانیت های نوع I هستند که در محیط قوس قاره ای تشکیل می شوند. تمامی آن ها در بازه زمانی کوتاهی در ژوراسیک میانی متبلور شده اند و حاصل فعالیت های شدید ماگمایی هستند که هم زمان با فرورانش اقیانوس نئوتتیس به زیر بلوک ایران رخ داده است. گرانیت الوند در مقایسه با سایر گرانیتوئیدها از K2O، Rb، Cr، Cs و Thغنی و از Caتهی شده است. این ویژگی ها گویای نقشی است که سنگ های رسوبیدر پتروژنز گرانیت الوند داشته اند و باعث شباهت نسبی آن ها با گرانیت نوع S نیز شده اند. فراوانی عناصر کمیاب خاکی در گرانیتوئیدهای بخش میانی نوار سنندج-سیرجان و مقایسه آن با گرانیتوئیدهای آند گویای تشکیل ماگما در اعماق کم پوسته (30km~) است.
کلیدواژگان: الیگودرز، ژئوشیمی، سنندج، سیرجان، گرانیتوئید، ماگماتیسم قوسی -
صفحات 97-107توالی کاملی از نهشته های سازند شاه کوه به سن کرتاسه پیشین در جنوب غرب خور واقع در ایران مرکزی برونزد دارد. به منظور مطالعه و توصیف جلبک های آهکی این سازند، یک برش چینه شناسی در کوه تنگل بالا واقع در 80 کیلومتری جنوب غرب شهرستان خور انتخاب، نمونه برداری و مطالعه گردید. مجموعه جلبک های آهکی، گونه های Delloffrella quercifoliipora از خانواده Triploporellaceae،Montiella elitzae، Neomeris cretacea، Salpingoporella sp. و Terquemella sp. از خانواده Dasycladacea و گونه Permocalculus cf. minutus از خانواده Gymnocodiacea را شامل می شود. از خانواده Udoteaceae جنس هایی همچون Arabicodium و Boueina و از خانواده Solenoporaceae گونه Marinella Lugeoni در این مجموعه فسیلی مطالعه شده اند. در این پژوهش همچنین، یک گونه از جلبک با منشاء نامشخص به همراه قطعات اسکلتی از مرجان های Octocoral بررسی شده است. در میکروفاسیس های مطالعه شده، جلبک های آهکی در محیط های سدی و لاگون مشاهده گردیدند. اجتماع جلبک های آهکی در کنار فرامینیفرهای کف زی در توالی نهشته های سازند شاه کوه در برش مورد مطالعه موید سن بارمین پسین- آپسین پیشین می باشد.
کلیدواژگان: جلبک های آهکی، کرتاسه پیشین، سازند شاه کوه، خور، ایران مرکزی
-
Pages 3-10High Zagros zone located in the northeast of Zagros Fold-Thrust Belt and comprises of NW-trending thrust faults. In Sabzkuh area، these thrust faults as forethrust and backthrust have accompanied with positive and negative triangle zones. These zones cause formation of the elevated Sabzkuh syncline on the hanging wall of the Dopoulan and Solaghan-Avardegan Fault as well as the Choghakhor embayment at footwalls of the Main Zagros and Solaghan-Avardegan faults. The horizontal bedding in the Ilam-Sarvak formations in the main faults footwall can be used as an evidence for the formation of the embayment. The elevated Sabzkuh syncline is associated with accommodation of limb wedge thrusts on the fold limbs. These structures show complexity of thrust faults geometry in the high Zagros and imply their initiation from the detachment horizons within the Lower Paleozoic/Hormoz Formation.Keywords: High Zagros Bellt, Sabzkuh syncline, Choghakhor embayment, Limb wedge, detachment horizons
-
Pages 11-22Construction of new cities or development of old towns in an area requires geological and geophysical (seismic) studies. The city of Khoy is one of the developing cities that have to be study. Therefore, the Deterministic and Probabilistic Seismic Hazard Analysis (DSHA and PSHA) approaches have been used to assess seismic hazards and earthquake risk in the city. For this purpose, analyses have been carried out considering historic and instrumented earthquakes, geologic and seismotectonic parameters of the region covering a radius of 100 km with the city of Khoy in the center. Therefore, the main faults and fault zones in the study area were studied and length and distance of each fault from the center of the city of Khoy was calculated. At the next step, the Maximum Credible Earthquake (MCE) and Peak Ground Acceleration (PGA) have been measured using both DSHA and PSHA approaches and also equations presented by different researchers. DSHA Results show that the MCE and PGA values are 6.5 and 0.31g, respectively. PSHA results indicated that the MCE evaluated value is 6.1 for a 0.64 probability in a 50-years period. The period of this earthquake is 110 years and its probability will be 0.009 per a year. The occurrence probability of earthquakes with magnitude equal or greater than 7.1 is 10% and for earthquakes with magnitude equal or greater than 6.3 is 50% for the study area.Keywords: Earthquake, Fault, Magnitude, Acceleration, Deterministic approach, Probabilistic approach
-
Pages 23-35In this study، structural elements، such as faults and fractures and their formation mechanisms and relationships with tectonic regime of Chah Yusuf Mountain in East of Gonabad city have been recognized and discussed. Their relation with regional fractures، based on data’s from satellite image process and field data، is also shown. Major faults in this area were identified by using fault plain features such as striations، stretching vein and cumulative steps of minerals that helped us to determine fault mechanisms. In general، faults were oriented in three main directions: 1) Reversed faulting along N90-120˚، 2) Right lateral strike –slip faults along N140-160˚ and 3) Normal faults along N0-15˚. Based on the obtained data and using the inversion method، the orientation of the principal stress axes (σ1، σ2 and σ3) and the ratio of the principal stress differences R in the studied area were analyzed. The results showed two different tectonic regimes in the formation of regional structures: 1) Compressive tectonic regime، major stress along NNE-SSW، which generated structures of folds and reversed faults. 2) Shear tectonic regime، compressive stress along NE_SW and tensile stress line NW-SE، which generated structures such as strike-slip faults، normal faults، vein and tensile fracture. So، the major stress direction in this region is NNE-SSW، which shows its relation to the Late Cenozoic Arabia –Eurasia oblique continental collision.Keywords: Dynamic analysis, Stress, Inverse method, Chah Yusuf Fault
-
Pages 37-59The Qolqoleh gold deposit is located in the northwestern part of the Sanandaj–Sirjan metamorphic belt, about 50 km south-west of Saqqez. The rocks in the vicinity of the Qolqoleh deposit consist predominantly of Mesozoic volcano-sedimentary sequences of phyllite, meta-limestone, cholorite- sericite schist, metavolcanic and granitic intrusive rocks that have undergone greenschist facies metamorphism. Geochemical studies indicate that gold mineralization occur in the sulfide-quartz veins. Based on the number of phases present at room temperature and their microthermometric behavior, three fluid inclusion types were recognized: type I mono phase aqueous inclusions, type II two-phase aqueous inclusions (aqueous + vapor), that based on Th could be subdivided into two groups: type IIa show salinities of 5–13 wt.% NaCl equivalent and Th-tot of 205 to 255 °C. Type IIb with salinities of 15–19 wt.% NaCl equivalent and Th-tot of 335 to 385 C. Type III three-phase shows carbonic–aqueous inclusions (aqueous–LCO2–VCO2) with salinities of 9–13 wt.% NaCl equivalent and Th-tot of 345–385 °C. Furthermore, the mean values of density of ore-forming fluids, pressure and depth of mineralization are 0.79-0.93 gr/cm3, 2 Kbar and 7 Km respectively. On the basis of these data, the Qolqoleh gold deposit is categorized in meso zonal orogenic gold deposit.The δ_0^18 values of the ore-forming fluids are in the range of 7.2‰ to 8‰ and the D values are from -35.27‰ to -40.23‰, which indicate a source of deep-originated metamorphic water that is partially mixed with shallow meteoric water.The change of tectonic regime from compressional to extensional in association with the continuously increasing geothermal gradient, results in remobilization of large amounts of metamorphic fluids. Mixing of ascending orogenic drive fluids with descending meteoric fluids led to deposition of gold by sulfide minerals.Keywords: Stable isotope, Quartz vein, Orogenic gold, Qolqoleh, Fluid inclusion
-
Pages 61-74The intrusion of Panah-Kuh granodiorite-quartz diorite stock into the limestone-dolomite of the Jamal Formation has led to the skarn formation in the Panah-Kuh area. Skarns have formed in direct contact with intrusions in carbonate rocks. The Panah-Kuh granitic rocks are mainly metaluminous, calc-alkaline with I-type granitoid characteristics. Biotite and amphibole phenocrysts are the most abundant hydrous mineral in the Panah-Kuh granite. Chemical analysis of biotite and amphibole in granitic rocks in Panah-Kuh shows that the total Al (TAl) content of them can be used as a useful indicator for distinguishing between mineralized and nonmineralized granitic rocks. A good positive correlation is showed between the TAl content and the formation pressure of the granitic rocks estimated by biotite and hornblende geobarometers. These facts suggest that the TAl content of biotite and hornblende can be used to estimate the solidification pressure of the granitic rocks. According to the obtained biotite and amphibole geobarometers, it is estimated that Panah-Kuh Fe-Cu skarn deposit was formed at pressures of 1-2 kb similar to Yaguki, Kamaishi and Tanazawa Fe-Cu deposits in Japan. Therefore, biotite and amphibole geobarometers of granitic rocks may be a useful indicator in the exploration of skarn ore deposits related to granitic rocks.Keywords: Biotite, Geobarometer, Granite, Depth of formation, Skarn
-
Pages 75-84The Asmari Formation (Oligocene-Miocene) is one of the most importance reservoir rocks in the Zagros Basin. This formation in the Mansouri Oilfield is composed of the mixture of silisiclastic - carbonate deposits which silisiclastic deposits are known as the Ahwaz Sandstone Member. Rock typing is a process in which geological facies determined with their dynamic behavior. Each flow unit is related to flow zone indicator, thus zoning of a reservoir using of flow zone indicators and identification of Flow units can be used to evaluate the reservoir quality based on relationship between porosity and permeability. To evaluate the reservoir quality and determining spatial distribution of petro-physical indexes in the Asmari Formation Sandstone, porosity-permeability relationship as well as their relationship with the rock types is used and finally Flow Units and Rock Types have been identified. In this study, the Asmari Formation Sandstone is divided into four flow units A, B, C and D. Within recognized flow units, flow unit C is the best one in the terms of reservoir quality and flow unit D also has a good reservoir quality. Comparison of determined flow units with porosity logs (neutron, density and sonic), it is observed that sandstone successions of Asmari reservoir affected by diagenetic processes like fracturing, dissolution, dolomitic cementation and hydrocarbon migration before cementation and flow units C and D are more extended, so porosity logs show good reservoir quality in this interval of Asmari succession. Thus it can be deduced that using hydraulic flow units, we can determine rock types groups in wells with core and then extrapolate the results into uncored wells.Keywords: Asmari Formation, rock type, hydraulic flow unit, Ahwaz Sandstone, Mansouri Oilfield
-
Pages 85-96Granitoids of Aligoodarz, Dehno, Boroujerd and Alvand are located in the middle part of the Sanandaj-Sirjan Zone (SSZ), western Iran and intruded the regional metamorphic rocks. Granite, granodiorite and tonalite are the most abundant rock types. Comparison of chemical composition of Aligoodarz granitoids with those from other areas indicates that they are co-genetic and have petrogenetic relations. All of them show continuous trends on Harker variation diagrams and have similar chondrite-normalized multi elements patterns. Fractionation of biotite, amphibole, feldspar and Fe-Ti oxides had important effect on magma evolution and generation of different magma types. In contrast to other rock types, tonalites show relatively different chemical behavior. They have abundant amphibole and are similar to cumulative rocks. The granitoids in this study are similar to I-type granitoids generated in continental arcs. They have relatively the same age and are the result of intense magmatic activity during Middle Jurassic time in response to the subduction of Neotethys oceanic crust beneath Centeral Iran. Alvand granite has the slightly different composition. It is enriched in Cs, Cr, Rb, K2O and Th but depleted in Ca in comparison with other granitoids. All of these features indicate the role of sedimentary rocks in the petrogenesis of Alvand granite. Comparison of the rare earth elements abundances in SSZ granitoids with those from Andean rocks indicates magma generation at shallow crustal levels.Keywords: Aligoodarz, Geochemistry, Sanandaj, Sirjan, Granitoid, Arc type magmatism
-
Pages 97-107A complete succession of the Shah Kuh Formation with the age of Early Cretaceous is exposed in southwest of Khur, in Central Iran. In order to study and describe calcareous algae the Shah Kuh Formation a stratigraphic section was selected, sampled and studied in Kuh- e Tangal- e Bala, 80 Km southwest of Khur city. Association of calcareous algae consist of Delloffrella quercifoliipora belongs to Triploporellaceae, Montiella elitzae, Neomeris cretacea, Salpingoporella sp. and Terquemella sp. related to Dasycladacea and Permocalculus cf. minutus belongs to Gymnocodiacea. Also 2 genera of Udoteaceae (Arabicodium and Boueina) and 1 species of Solenoporaceae (Marinella Lugeoni) were identified. A species of algae ascribed to uncertain affinities (Lithocodium aggregatum) accompanied by skeletal fragments of colonial octocorals were identified in this research. In studied microfacies, calcareous algae were observed in sediments of lagoon and bar environments. Based on calcareous algae and benthic foraminifera association, the age of Late Barremian- Early Aptian was assigned for the succession of the Shah Kuh Formation in studied section.Keywords: Calcareous algae, Early Cretaceous, Shah Kuh Formation, Khur, Central Iran
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.