فهرست مطالب

آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه ایران - سال سی و هشتم شماره 1 (پیاپی 93، بهار 1395)

فصلنامه آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه ایران
سال سی و هشتم شماره 1 (پیاپی 93، بهار 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/03/21
  • تعداد عناوین: 7
|
  • سخن سردبیر
  • اهمیت عضویت یا Registration
    شورای سردبیری سردبیر صفحات 2-3
    مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقاله اصیل
  • بررسی سطح لاکتات خون در بیماران معتاد به اپیوم تحت عمل جراحی قلب باز
    مسعود تربیت، ضیاء توتونچی، ابراهیم خوشرفتار*، عبدالرسول انوری پور صفحات 4-12
    مقدمه
    ثابت شده است که هیپوپرفیوژن بافتی همراه با اسیدوز لاکتیک ثانویه، در اثر متابولیسم بی هوازی است. عوامل متعددی بر روی سطح لاکتات خون و نوع متابولیسم سلولی تاثیر دارند. بای پس قلبی ریوی (CBP) به طور گسترده ای برای حفظ پرفیوژن بافتی و اکسیژناسیون طی عمل جراحی قلب باز استفاده می شود. هیپوپرفیوژن بافتی و در نتیجه اسیدوز لاکتیک طی CBP ممکن است به علت هیپوترمی، همودیلوشن شدید، جریان پایینCBP یا فعالیت بیش از حد سیستم نوروهومونال روی دهد. سطح لاکتات خون یک نشانگر خوب هیپو پرفیوژن بافتی است. بنابراین کشف و درمان مناسب هیپو پرفیوژن بافتی در طی عمل جراحی قلب باز ضروری است.
    مواد و روش ها
    تعداد 50 بیمار که کاندیدای جراحی قلب باز بودند و سابقه مصرف مواد مخدر (تریاک) بیش از 5 سال داشتند، تحت مطالعه قرار گرفتند و سطح لاکتات خون شریانی قبل، بعد از القاء بیهوشی، لوله گذاری نای و دقایق 15 و 45 بعد از شروع CBP(بای پس قلبی ریوی) و به محض جدا شدن از پمپ CBP و 24 ساعت پس از عمل جراحی قلب باز اندازه گیری شد. طی CBPفشار خون متوسط شریانی به طور مداوم پایش و بین 60-50 میلی متر جیوه حفظ گردید. هماتوکریت بیماران نیز بین 18 -22 درصد طی CBPثابت نگه داشته شد. قند خون بیماران نیز طی عمل جراحی پایش و بین 180-110 میلی گرم در دسی لیتر ثابت نگاه داشته شد. لازم به توضیح است که پروتکل بیهوشی نیز در تمام بیماران یکسان بوده است.
    نتایج
    سطوح میانگین پایه لاکتات خون شریانی قبل از القاء بیهوشی، 036/0± 8/1 میلی مول / لیتر بوده است که در محدوده نرمال زیر 3 میلی مول / لیتر است. بعد از القاء بیهوشی و لوله گذاری نای 0.052 ± 1.02 میلی مول / لیتر و در دقایق 15 و 45 دقیقه بعد از شروع CPB به ترتیب 77/0± 2.13 میلی مول / لیتر و 1.43 ± 2.73 میلی مول / لیتر بود که تفاوت آماری معنی داری بین میانگین لاکتات خون در مقاطع زمانی مورد نظر دیده می شود. (= 0.0001 P) در حالی که میانگین لاکتات خون قبل از القاء بیهوشی با لاکتات خون بعد از القاء بیهوشی و لوله گذاری نای اختلاف معنی داری نداشت. (P = 0.122) همچنین بین دو گروه بیماران با کمتر از 120 دقیقه CBP و بیماران با بیشتر از 120 دقیقه CBP تغییرات لاکتات خون در مقاطع زمانی مشخص شده تفاوت آماری معنی داری را نشان می دهد یعنی سیر تغییرات لاکتات خون در مقاطع زمانی مورد مطالعه در دو گروه مورد نظر با یکدیگر تفاوت دارد. (= 0.001 P) میانگین لاکتات خون در زمان بعد از القاء بیهوشی و لوله گذاری نای، جدا شدن از CPB و 24 ساعت بعد از عمل جراحی با یکدیگر اختلاف آماری معنی داری داشتند. اما در زمان های دقیقه 15 و دقیقه 45 بعد از شروع CPBاختلاف معنی داری در میانگین سطوح لاکتات خون بین دو گروه مشاهده نشد. همچنین بین دو گروه بیماران معتاد سیگاری و بیماران معتاد غیر سیگاری، تغییرات لاکتات خون در مقاطع زمانی مشخص شده، تفاوت آماری معنی داری نشان نمی دهد.
    بحث: این مطالعه نشان داد که مقادیر لاکتات خون بیماران معتاد در محدوده نرمال است. استفاده از پمپ CPB باعث افزایش سطح لاکتات خون در طی عمل جراحی قلب باز می شود و سطح لاکتات خون طی عمل جراحی قلب باز در این افراد با افزایش طول زمان پمپ CPB افزایش می یابد اما طی 24 ساعت بعد از عمل جراحی قلب باز، سطح لاکتات خون در تمام بیماران سیر نزولی می یابد.
    کلیدواژگان: بای پس قلبی ریوی، لاکتات خون، بیماران معتاد، جراحی قلب باز
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی اثر دکسمدتومیدین در بلوک فمورال بر میزان تغییرات همودینامیک حین عمل جراحی شکستگی شفت فمور
    الهام معماری، صادق شیریان، شهرام صیادی، علیرضا میرخشتی*، آیدا خادم پور صفحات 13-20
    مقدمه
    دکسمدتومیدین یک آگونیست آلفا-دو آدرنورسپتور انتخابی با خصوصیات ضد اضطراب و ضد درد است که در صورت تجویز پری نورال و ادجوانت با بی حس کننده های موضعی قادر است بی دردی را طولانی کند و اثرات جانبی مرتبط با مصرف اپیوئید را کاهش دهد. از آنجا که تاکنون مطالعه ای در مورد اثرات دکسمدتومیدین موضعی به تنهایی بر تغییرات همودینامک حین عمل صورت نگرفته در این مطالعه اثر تجویز پری نورال دکسمدتومیدین بر میزان تغییرات همودینامیک حین جراحی شکستگی شفت فمور مورد بررسی واقع شد.
    مواد و روش ها
    مطالعه به صورت آینده نگر و دو سوکور در 64 بیمار کلاس 1 و 2 ASA در جراحی شکستگی شفت فمور به روش بیهوشی عمومی انجام شد. بر اساس block permuted randomization بیماران به دو گروه تقسیم شدند: گروه D با بلوک پری نورال و گروه C بدون بلوک پری نورال. در گروه D، دکسمدتومیدین (100 میکروگرم) در اطراف عصب فمورال با گاید اولتراسونوگرافی تجویز و پارامترهای همودینامیک در هر دو گروه ثبت و مقایسه گردید.
    یافته ها
    کاهش معنی داری در میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد ضربان قلب در زمان های 3 ساعت حین جراحی در مقایسه با ساعت 1 حین جراحی در گروه D مشاهده گردید (P<0.05)
    نتیجه گیری
    دکسمدتومیدین به تنهایی در بلوک فمورال می تواند سبب کاهش پلکانی در میانگین ضربان قلب و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در بیماران با شکستگی شفت فمور می شود.
    کلیدواژگان: دکسمدتومیدین، شکستگی فمور، فشار خون، ضربان قلب
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر بخشی آموزش آرمیدگی بر بهبود اضطراب و ریت تنفس زنان سزارینی
    نسرین عظیمی*، کوروش گودرزی، اکبر فاضلی صفحات 21-31
    هدف
    روش آرام سازی پیشرونده عضلانی یک روش غیر تهاجمی، کم هزینه و بدون عوارض است که به طور مستقل توسط خود فرد قابل انجام است. با توجه به اهمیت مسایل روحی روانی زنان باردار، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش آرمیدگی بر بهبود اضطراب وریت تنفس زنان سزارینی (انتخابی) انجام شده است.
    مواد و روش ها
    این پژوهش از لحاظ روش نیمه آزمایشی از نوع کنترل نابرابر با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری مورد مطالعه پژوهش، شامل کلیه زنان باردار 18 تا 35 سال کاندید سزارین انتخابی شهرستان ملایر بودند که در آبان ماه سال 1394 به بیمارستان مهر مراجعه کرده و تعداد آنها 45 نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی داوطلبانه از بین آنها تعداد 40 نفر در دو گروه 20 نفره (آزمایش و کنترل) انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش در پیش آزمون از پرسشنامه اضطراب بک (1990)، دستگاه کاپنوگراف استفاده شد. پس از هشت جلسه آموزش مهارت های آرمیدگی، داده های گرد آوری شده با استفاده از آزمون های آماری شاپیرو وینک، آزمون تی مستقل و یو مان ویتنی تحلیل شدند.
    یافته ها
    نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش آرمیدگی منجر به بهبود اضطراب و ریت تنفس زنان سزارینی در لحظات قبل، هنگام و پس از جراحی شده و از این نظر گروه آزمایش اختلاف معناداری با گروه کنترل نشان دادند.
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته های پژوهش، نتیجه گرفته می شود که می توان از آرمیدگی در جهت بهبود اضطراب و ریت تنفس زنان باردار در لحظات قبل، هنگام و پس از جراحی سزارین بهره گرفت.
    کلیدواژگان: اضطراب، آموزش آرمیدگی، ریت تنفس، زنان سزارینی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقایسه پره مدیکیشن کلونیدین خوراکی با دکسمدتومیدین داخل عروقی بر روی تغییرات همودینامیک در جراحی بر روی ستون فقرات
    فرحزاد جنت مکان، شعله نسیون پور، فاطمه جواهر فروش زاده، علیرضا تیموری، مهشید وزیری* صفحات 32-42
    مقدمه
    دیسکوپاتی یکی از اعمال جراحی شایع ستون فقرات بوده و کنترل همودینامیک در این اعمال از اهمیت خاصی برخوردار است .کلونیدین و دکسمدتومدین جزو دسته دارویی α2 آگونیست ها هستند که برای ایجاد ثبات همودینامیک استفاده می شوند؛ لذا مقایسه اثربخشی این دو دارو با همدیگر و با گروه کنترل در این مطالعه بررسی شده است.
    مواد و روش ها
    این کارآزمایی بالینی دوسویه کور در سال های 2015-2014 و پس از کسب اجازه از کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز - ایران انجام شد. در این مطالعه تعداد 120 بیمار کاندید عمل جراحی الکتیو ستون فقرات به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه A قرص کلونیدین 2/0 میلی گرم (CHEMIDAROU-IRAN) 90 دقیقه قبل از القاء بیهوشی و انفوزیون نرمال سالین به عنوان دارونما به میزان 100 سی سی در زمان 15 دقیقه قبل از القاء بیهوشی و ادامه انفوزیون نرمال سالین توسط پمپ در سرنگ 20 سی سی و گروه B قرص ویتامین B6 به عنوان دارونما (CHEMIDAROU-IRAN) و انفوزیون دکسمدتومیدین (H0SPIRA-USA) به میزان 5/0 میکروگرم / کیلوگرم در 100 سی سی نرمال سالین در زمان 15 دقیقه قبل از القاء بیهوشی و ادامه انفوزیون با 25/0 میکروگرم / کیلوگرم / ساعت توسط پمپ در سرنگ 20 سی سی با غلظت 5 میکروگرم / سی سی و گروه C قرص دارونما به همراه انفوزیون نرمال سالین به میزان 100 سی سی در زمان 15 دقیقه قبل از القاء بیهوشی و ادامه انفوزیون نرمال سالین توسط پمپ در سرنگ 20 سی سی تجویز شد. قبل از عمل در بخش از بیماران رضایت آگاهانه کتبی اخذ گردید. شیوه القاء و نگهداری بیهوشی درهر سه گروه یکسان بود. میزان ضربان قلب، فشار سیستولیک و دیاستولیک و فشار متوسط شریانی قبل از القاء بیهوشی، بعد از لوله گذاری، 15 ،30 ،60 دقیقه پس از شروع عمل و پس از خروج لوله تراشه ثبت گردید.
    یافته ها
    در هر سه گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و طول مدت عمل تفاوت معناداری وجود نداشت.(p>0.05) از نظر ثبات همودینامیک تغییرات HR، MAP، SAP و DAP بین دو گروه کلونیدین و دکسمدتومیدین تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05) اما نسبت به گروه کنترل میزان تغییرات کاملا معنی دار بود(P<0.05). بیشترین معناداری در مراحل بعد از لوله گذاری و بلافاصله بعد از خروج لوله تراشه مشاهده شد و در سایر مراحل در طول عمل همودینامیک باثبات بود.
    کلیدواژگان: جراحی ستون فقرات، تغییرات همودینامیک، کلونیدین، دکسمدتومیدین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • گزارش مورد
  • طراحی الگوی جامع مدیریت درد مزمن در سالمندی، یک پژوهش کیفی
    منوچهر شیرازی*، هومان منوچهری، منصوره زاغری تفرشی، فرید زایری، ویولت علی پور صفحات 43-61
    زمینه و هدف
    شناسایی عوامل موثر بر فرآیند مدیریت درد مزمن و دستیابی به یک الگوی جامع به منظور مدیریت موثر درد مزمن در سالمندی، از اهمیت فراوانی برخوردار است، بدین جهت این پژوهش با هدف طراحی الگویی جامع برای مدیریت درد مزمن در سالمندان، انجام گردید.
    مواد و روش ها
    در پژوهش حاضر به منظور شناسایی فرآیند و طراحی الگویی جامع مدیریت درد مزمن از یک مطالعه کیفی استفاده گردید. مصاحبه های نیمه ساختارمند و مشاهده شرکت کنندگان روش اصلی گردآوری داده ها بود. شرکت کنندگان در این پژوهش 62 نفر شامل 30 سالمند مبتلا به درد مزمن، سه نفر از همراهان آنها و همچنین 29 نفر از اعضاء تیم درمانی در شهر اهواز بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و نظری در مطالعه شرکت نمودند. تحلیل داده ها همزمان با جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش کوربین و اشتراوس انجام گردید. اعتبار داده ها بر اساس معیارهای لینکلن و گابا تایید شد.
    یافته ها
    الگوی جامع طراحی شده برای مدیریت درد مزمن در سالمندان از پنج سازه عمده تشکیل شده بود که شامل زندگی همراه با درد، دوست داشتن زندگی، حمایت همه جانبه، آسیب پذیری و دردمندی بود که در میان آنها «زندگی همراه با درد»، مفهوم مرکزی بود. در این الگوی جامع، درد به عنوان یک بیماری و پدیده زیستی، روانی، اجتماعی و مذهبی شناخته شد. موانع موجود همچون آسیب پذیری و عوامل تسهیل کننده همانند حمایت همه جانبه و دوست داشتن زندگی مورد توجه قرار گرفت. ارائه اقدامات تشخیصی و درمانی بر اساس مشارکت تخصص های مختلف و همکاری بین بخشی انجام می شود و با یک دید جامع و متوازن و با کاربرد روش های مختلف کاهش دهنده درد اقدام به مدیریت درد می گردد.
    نتیجه گیری
    الگوی طراحی شده در این پژوهش، یک الگوی مراقبتی جامع است و استفاده از آن در محیط های بالینی نیازمند انجام مطالعات بیشتر در زمینه آزمون مدل فوق بر روی سالمندان مبتلا به درد مزمن، خواهد بود.
    کلیدواژگان: الگو، مدیریت درد، درد مزمن، سالمندی، پژوهش کیفی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقاله اصیل
  • بررسی اثر دکسمدتومیدین بر تغییرات همودینامیک، مدت زمان تشنج و ریکاوری در بیماران کاندید الکتروشوک درمانی (ECT)
    فرهاد صفری، کامران متقی، علیرضا سلیمی، امید رضایی، محمدحسین ذهبی اصلی، مسعود نشیبی* صفحات 62-67
    مقدمه
    الکتروشوک درمانی (ECT) می تواند سبب تغییرات شدید همودینامیک شود و خطرات بالقوه ای را به همراه داشته باشد. به همین دلیل ما مطالعه ای را طراحی نمودیم تا در آن اثرات دکسمدتومیدین بر روی همودینامیک، مدت تشنج و ریکاوری را بعد از الکتروشوک درمانی مورد بررسی قرار دهیم.
    مواد و روش ها
    63 بیمار کاندیدای ECT را به چهار گروه تقسیم نمودیم. برای القاء بیهوشی در یک گروه از بیماران اتومیدیت و دکسمدتومیدین، در گروه دیگر داروی اتومیدیت و دارونما، در گروه بعدی پروپوفول و دکسمدتومیدین و در گروه آخر پروپوفول و دارونما استفاده گردید. ضربان قلب و فشار خون پیش از ECT در دقایق 1، 3، 5 و10 و نیز مدت تشنج و ریکاوری را مورد ارزیابی قرار دادیم.
    نتایج
    در گروه پروپوفول - دکسمدتومیدین نسبت به گروه پروپوفول - دارونما در دقیقه 3 و در گروه اتومیدیت - دکسمدتومیدین نسبت به گروه اتومیدیت - دارونما در دقیقه 10 فشار سیستولیک به طور معنی داری کاهش یافت و در سایر موارد تفاوت معنی داری بین گروه ها دیده نشد. مدت ریکاوری در گروه اتومیدیت - دکسمدتومیدین نسبت به گروه اتومیدیت - دارونما به طور معنی داری افزایش داشت.
    کلیدواژگان: الکتروشوک درمانی (ECT)، دکسمدتومیدین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Blood Lactate Levels measurement during Open-Heart Surgery in Opium Addiction Patients
    Masoud Tarbiat, Ziae Tottonchi, Ibrahim Khoshraftar*, Adolrasoul Anvaripour Pages 4-12
    Background
    It is an established fact that tissue hypo perfusion is associated with lactate acidosis secondary to anaerobic metabolism. Many factors affect on blood lactate levels & type of cellular metabolism. Cardiopulmonary by-pass (CPB) is widely used to maintain systemic perfusion and oxygenation during open-heart surgery. Tissue hypo perfusion with resultant lactate acidosis during CPB may occur by hypothermia, extreme haemodilution, low flow CPB and excessive neuro-hormonal activation. The duration of CPB, body temperature, haematocrit value, patient s hemodynamic, all contribute to tissue hypo perfusion. Blood lactate level is a good marker for tissue hypo perfusion. Therefore, it is very important to detect and manage tissue hypo perfusion during Open-Heart Surgery.
    Material &
    Methods
    50 patients undergoing open-heart surgery that had history of using opium more than 5 years included in this study. Blood lactate levels measured immediately before and after induction of anesthesia, tracheal intubation, 15, 45 minutes after institution of CPB, immediately after termination the CPB and 24 hours post-surgery. Mean arterial pressure was continuously monitored and maintained between 50 & 60 mm Hg. The haemoglobin was monitored and maintained between 6 & 8 gm/dl. Blood sugars levels were monitored and maintained between 110 to 180 mg/dl. The anesthesia protocols were similar for all patients.
    Results
    The mean lactate levels were (1.08 ± 0.36) before induction of anesthesia, (1.02±0.52) after induction of anesthesia and tracheal intubation. The mean blood lactate levels at 15, 45 minutes after institution of CPB, immediately off-bypass, 24 hours post-surgery were (2.13± 0.77), (2.73±1.43), (2.73±1.43), (3.22±1.43), (2.79±1.43), respectively. There were a statistically significant differences between mean lactate levels after induction and tracheal intubation with other times of measuring blood lactate levels.(P= 0.0001) while blood lactate levels before and after induction did not have any statistically significant difference. All patients divided in two groups, less and more than 2 hours duration of CPB times. Mean blood lactate levels compared in between them. The mean blood lactate levels after intubation, immediately off-pump, 24 hours post-surgery had a statistically significant difference.(P=0.043, P=0.009, P=0.027) But there were not any statistically significant difference between two groups at 15, 45 minutes after institution of CPB.
    Discussion
    A progressive increase in the mean lactate levels was seen after institution of CPB and blood lactate levels decreased 24 hours post-surgery. Duration of CPB time more than 2 hours increased blood lactate levels. There was no any difference between blood lactate levels before and after induction of anesthesia.
    Keywords: CPB, Blood lactate level, opium users, open, heart surgery
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Dexmedetomidie Effect in Femoral Nerve Block on Hemodynamic Parameters during Femoral Shaft Fracture
    Elham Memary, Sadegh Shirian, Shahram Sayadi, Alireza Mirkheshti *, Aida Khadempour Pages 13-20
    Introduction
    Dexmedetomidine is a selective αR2 R adrenoceptor agonist by anxiolytic and analgesic properties which in perineural administration as an adjuvant to local anesthetic can prolong analgesia and decrease opioid side effects. As there is any study performed on the effect of dexmedetomidine as sole anesthetic agent on intraoperative hemodynamic parameters, in the present study perineural Dexmedetomine effects on hemodynamic alterations during femoral shaft fracture has been assessed.
    Materials And Methods
    As a double blinded clinical trial on 64 ASA class I, II patients by femoral shaft fracture under general anesthesia, the patients were divided into two groups according to block permuted randomization: group (D) who had ultrasound guided perineural block by 100 microgram Dexmedetomidine and group (c) who did not have any block. Hemodynamic parameters in both groups were recorded.
    Results
    Mean Systolic, Diastolic blood pressure and heart rate during three hours after operation were significantly less than the first hour in (D) group. (P
    Conclusion
    Dexmedetomidine as a sole local agent reduced mean heart rate, systolic and diastolic blood pressure during the 3 hours of operation in comparison with the control group.
    Keywords: Dexmedetomidine, Femoral fracture, Blood pressure, Heart rate
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Effect of relaxation training on the improvement of anxiety and respiratory rate in women undergoing cesarean section
    Azimi Nasrin*, Goodarzy Kurosh, Fazeli Akbar Pages 21-31
    Introduction
    Progressive muscle relaxation technique is a non-invasive, low-cost, and sideeffect-free technique that can be tried independently by individuals. Since the mental and psychological condition of pregnant women is of immense importance, the present study aimed to investigate the effect of relaxation training on improving anxiety and respiratory rate in women undergoing (elective) cesarean section.
    Materials And Methods
    This is a semi-experimental study with pre-test/post-test non-equivalent control group designs. The population under study included all 18-35-year-old pregnant women undergoing elective cesarean section who had been referred to Mehr Hospital, the city of Malayer, between October 23 and November 21, 2015. Using non-random voluntary sampling method, 40 individuals from a total of 45 pregnant women were selected and divided into two (control and experimental) groups, each containing 20 women. Beck Anxiety Inventory (1990) and capnograph were deployed to measure research variables in the pre-test. Collected data following eight training sessions on relaxation skills was analyzed using statistical tests such as Shapiro-Wilk, independent t-test, and Mann-Whitney U.
    Findings: Results revealed a significant difference between the experimental group and the control group, that is, relaxation training can lead to the improvement of anxiety and respiratory rate in women just before, during, and after C-section surgery.
    Conclusion
    According to the findings of this study, it is concluded that relaxation can be used to improve the anxiety and respiratory rate of women undergoing C-section surgery in the perioperative period.
    Keywords: Anxiety, Relaxation training, Respiratory rate, Women undergoing cesarean section
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Comparing the effects of oral clonidine premedication with intraoperative exmedetomidine infusion on hemodynamic changes in spine surgery
    Farahzad Janatmakan, Sholeh Nesioonpour, Fatemeh Javaherfroushzadeh, Ali Reza Taimouri, Mahshid Vaziri* Pages 32-42
    Introduction
    Discopathy one of the most common spine surgeries and hemodynamic control is more importance in these surgery .clonidine and dexmedetomidine are part of a drug class α2 agonists are used to stabilize responses and hemodynaic . compared the effectiveness of clonidine and dexmedetomidine whit together and whit control grups in this study .
    Materials And Methods
    This randomized, double-blind clinical trial study was performed during 2014-15 on 120 patients undergoing spinal surgery with authorization from the Ethics Committee of the University of Medical Sciences of Ahvaz .patients randomly divided into three groups. The first group of oral clonidine 0.2 mg tablet 90 minutes before entering the room and 100cc saline as a placebo 15 minutes before induction of anesthesia receive. The second group received Vitamine B1 as placebo pills and 0.5 µ /kg Dexmedetomidine 15 minutes before induction of anesthesia during 10 minutes in 100cc saline infusion and 0.25µ/h continues. The third group received Vitamine B1 placebo tablets plus 100cc saline infusion took 15 minutes before induction of anesthesia .Induction and maintenance of Anesthesia was same in all groups. Heart rate, systolic blood pressure , diastolic arterial pressure and mean arterial pressure before induction of anesthesia , after intubation, 15, 30, 60 minutes after starting of operation and after extubation be recorded.
    Results
    demographic characteristics and length of time of operation was not insignificant in three grupes. (P> 0.05). hemodynamic changes in HR, MAP, SAP and DAP was not significant between clonidine and Dexmedetomidine but complitly significant as compared to the control group (P
    Keywords: Spinal surgery, hemodynamic changes, clonidine, Dexmedetomidine
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Development of 36Tcomprehensive36T chronic pain management 31T36Tmodel31T36T 31T36Tin older people31T: A qualitative Study
    Shirazi M.*, Manoochehri H., Zagheri Tafreshi, Zayeri F., Alipour V Pages 43-61
    Background and Aim
    31TIdentifying significant factors influencing on 31T36Tchronic pain 36Tmanagement process and achievement to a comprehensive model for effective 36Tchronic pain 36Tmanagement 36Tin the 31T36Telderly31T 36Tis 36Thigh36T importance. Hence, 36Tthe current study aimed at 31Tdeveloping a 31Tcomprehensive31T model for 31T36Tchronic pain management31T36T in the elderly.
    Material &
    Methods
    31TIn order to 31T36Tprocess31T36T identification and developing a 31Tcomprehensive31T model for 31T36Tchronic pain management 36Ta qualitative study was applied. Unstructured interviews and observation of participants as the main methods for data collection were used. Study participants including 62 people consisted of 30 elderly people with chronic pain, 3 relatives and 29 health care providers participated with purposive and theoretical sampling methods in Ahvaz city. Data analysis was performed concurrently with data gathering based on Corbin Strauss’s proposed method. Data rigor was confirmed via Lincoln and Gubba’s approach.
    Results
    36TDeveloped chronic pain management model 31T36Tin the elderly consist of five constructs inclusive living with pain, 31Tloving life, holistic support, being vulnerable and 19Tailment19T. Among them 31T“living with pain” was the 19T31Tmajor19T 19Tconsept19T. In this comprehensive31T model, pain as a disease and a bio-psycho- socio spritual phenomenon was known. 31TBarriers such as vulnerability, and facilitating factors including holistic support and loving life 31Twere31T cosidered. Diagnostic and therapeutic interventions will be done regarding to multidiciplinary collaborations. Finally, chronic pain will be managed with a holistic and balanced approach using different pain reliving methods.
    Conclusion
    The 19Tobtained19T model in 19Tthis study19T is 19Ta19T 19Tcomprehensive caring model. In order to its use in19T 19Tclinical settings, testing of this model by 19Tfurther19T studies19T 19Ton19T 19Telderly patients with19T 19Tchronic19T 19Tpain will be19T 19Tneeded.
    Keywords: Model, 36T Pain management, 36T Chronic36T pain, 36TElderly, Qualitative Study
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of the effect of dexmedetomidine on the acute hyperdynamic responses, duration of seizure activity and recovery times in patients undergoing ECT
    Farhad Safari, Kamran Mottaghi, Alireza Salimi, Ommid Rezaee, Mohammad Hussain Zahabi Aslee, Masoud Nashibi* Pages 62-67
    Introduction
    Electroconvulsive therapy (ECT) may cause severe hemodynamic changes which carry the potential risks. We designed a study to evaluate the effects of Dexmedetomidine on hemodynamics in ECT.
    Material and
    Methods
    This prospective randomized double-blind study was designed to evaluate the effect of dexmedetomidine on the acute hyperdynamic responses, duration of seizure activity and recovery times in patients undergoing ECT. Sixty three patients divided in to four groups; for induction of anesthesia, one group received etomidate-dexmedetomidine, the other group etomidate-placebo, another group propofol-dexmedetomidine and the last group propofol-placebo. Heart rate and blood pressure were measured just before ECT and at the 1PstP, 3PrdP, 5PthP and 10PthP minute afterward. Duration of convulsion and recovery time were also recorded.
    Results
    systolic blood pressure at 3rd minute and 10th minute was lower in propofol-dex group comparing propofol-placebo and etomidate-dex comparing etomidate-placebo, respectively which was statistically meaningful. Recovery time was longer in etomidate-dex comparing etomidate-placebo, which was statistically meaningful.
    Conclusion
    dexmedetomidine prescription could prevent blood pressure rise in ECT
    Keywords: Electroconvulsive therapy (ECT), Dexmedetomidine
    Abstract View Paper Original: Persian