فهرست مطالب

پژوهش های پنبه ایران - سال پنجم شماره 2 (پیاپی 10، پاییز و زمستان 1396)

مجله پژوهش های پنبه ایران
سال پنجم شماره 2 (پیاپی 10، پاییز و زمستان 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/12/25
  • تعداد عناوین: 7
|
  • عباس خاشعی سیوکی *، علی شهیدی، محسن احمدی، یحیی چوپان صفحات 1-14
    در مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران، استفاده از پساب برای آبیاری امری اجتناب ناپذیر است. از طرفی کاربرد مواد معدنی مانند زئولیت به منظور بهبود رشد گیاهان و کاهش اثرات مضر پساب ضروری می باشد. بنابراین منظور تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر آبیاری با پساب به همراه زئولیت بر گیاه پنبه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و به صورت اسپلیت پلات در سال 1395 در شهرستان تربت حیدریه انجام شد. بدین منظور تیمار آبیاری در دو سطح (I1: آبیاری با آب معمولی و I2 آبیاری با پساب) و تیمار زئولیت در دو سطح (Z0: بدون کاربرد زئولیت و Z1: استفاده از زئولیت پتاسیمی در سطح 4 درصد وزنی) و با سه تکرار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که نوع آب آبیاری بر قطر ساقه، ارتفاع بوته، تعداد برگ، عملکرد وش در چین اول (P<0.01)، وزن بیست قوزه و عملکرد کل (P<0.05) اثر معنی داری داشت. مقدار زئولیت بر ارتفاع بوته، عملکرد وش در چین اول، وزن بیست قوزه و عملکرد کل (P<0.01) اثر معنی داری نشان داد. برهمکنش نوع آب آبیاری و مقدار زئولیت نیز بر شاخص های ارتفاع بوته، وزن بیست قوزه، عملکرد کل (P<0.01)، قطر ساقه و تعداد برگ (P<0.05) اثر معنی داری داشت. بیشترین مقدار شاخص های قطر ساقه، ارتفاع بوته و تعداد برگ به ترتیب در تیمارهای I2Z0 و I2Z1 و بیشترین وزن بیست قوزه در تیمار I1Z1 مشاهده شد. همچنین، بیشترین عملکرد وش در چین اول در تیمار I2Z1 و بیشترین عملکرد کل در تیمارهای I2Z1 و I1Z1 مشاهده شد. بنابر این نتایج، کاربرد پساب و زئولیت میتواند بر عملکرد و اجزای عملکرد پنبه موثر باشد.
    کلیدواژگان: پساب شهری، زئولیت پتاسیک، شاخص های رشد پنبه
  • پری ناز جانسوز، جواد شهرکی *، محمد عبدالحسینی صفحات 15-32
    در این تحقیق به منظور مقایسه دو سیاست مبادله و عدم مبادله مجوزهای آبی بین کشاورزان، دو برنامه تخصیص آب، بین کشاورزان پنبه کار روستای قاسم آباد، بر اساس الگو برنامه ریزی تصادفی با پارامترهای بازه ای طراحی شد. سپس نتایج حاصل از دو سیاست با یکدیگر بر اساس شاخص حجم آب مازاد، کاهش در کمبود آب و میزان زمین آبیاری شده مقایسه گردید. برای این مطالعه، تعداد 20 مزرعه پنبه کار موجود در روستای قاسم آباد که همگی از آب سد وشمگیر واقع در شهرستان آق قلا تغذیه شده، انتخاب شدند. مقایسه نتایج نشان داد در کل، سیاست مبادله مجوزهای آبی پنبه کاران، منجر به صرفه جویی در مصرف آبی (مازاد آبی) با حد بالا و پایینی برابر با [89/52 ،36/47] هزار متر مکعب و کاهش در کمبود آبی برابر با [66/42 ،54/35] هزار مترمکعب و کاهش در مصرف زمینی برابر [7 ،40/6] هکتار را نسبت به عدم مبادله خواهد داشت به طوری که میزان سود کلی سیستم پنبه کاری تحت مبادله برابر با بازه [29/94 ،82/56] میلیون تومان نیز حفظ می گردد. در کل، سیاست مبادلات مجوزهای آبی در بین پنبه کاران نسبت به عدم مبادله می تواند منجر به تخصیص کاراتر آب از نقطه نظر صرفه جویی در مصرف آب و کاهش در کمبود آب گردد اما این سیاست می تواند میزان زمین پنبه قابل آبیاری را نیز کاهش دهد و در بلند مدت منجر به خروج تعدادی کشاورز از فعالیت کشاورزی گردد.
    کلیدواژگان: مبادله، برنامه ریزی تصادفی با پارامترهای بازه ای، مجوز آب، پنبه
  • علیرضا خدری، موسی الرضا وفایی تبار *، قربان نورمحمدی، حمید مدنی، حسین حیدری شریف آباد صفحات 33-52
    به منظور ارزیابی اثرات روش های مختلف خاک ورزی و نحوه مصرف علف کش ترفلان بر عملکرد پنبه و کنترل علف های هرز، تحقیقی بصورت آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه آزمایشی در جنوب شرقی شهرستان علی آباد کتول در سال 1393 اجرا شد. در این مطالعه عامل اصلی را خاک ورزی در سه سطح استفاده از گاو آهن برگردان دار، گاوآهن بشقابی و گاو آهن قلمی بود و سطوح عامل فرعی را وجین دستی در طول دوره رشد و استفاده از علف کش ترفلان از ماده تجاری 48% در پنج سطح: مصرف 5/1 لیتر در هکتار در زمان آبیاری اولیه قبل از کاشت و 5/1 لیتر همراه با اولین آب آبیاری در هفته ششم پس از کاشت، مصرف 5/1 لیتر در هکتار قبل از کاشت و 5/1 لیتر در هفته ششم پس از کاشت و اختلاط با خاک بوسیله کولتیواتور، مصرف 3 لیتر در هکتار پس از کاشت و قبل از آبیاری، مصرف 3 لیتر در هکتار قبل از کاشت و مخلوط با خاک و تیمار عدم کنترل علف های هرز به عنوان تیمار شاهد تشکیل می داد. نتایج نشان داد بیشترین درصد فراوانی نسبی در علف های هرز متعلق به تاج خروس (Amaranthus retroflexus L..)و پهن برگان بود. عامل خاک ورزی تاثیر معنی داری بر عملکرد کل وش و وزن خشک کل علف های هرز نداشت اما تعداد قوزه در بوته تحت اثر معنی دار قرار گرفت. در بین سطوح مختلف عامل علف کش، تیمار وجین دستی بالاترین عملکرد کل وش را به دست داد. در این مطالعه وزن خشک علف های هرز در هفته چهارم نقش تعیین کننده ای بر عملکرد کل وش و تعداد قوزه در بوته بالاترین همبستگی را در بین اجزای عملکرد با عملکرد کل وش داشت. بررسی برهم کنش عوامل آزمایش مشخص ساخت که می توان در صورت عدم استفاده از وجین دستی از علف کش ترفلان به میزان 3 لیتر قبل از کاشت در راستای حصول به حداکثر عملکرد استفاده نمود.
    کلیدواژگان: اکسین، رشد پنبه، عنصر روی، کیفیت الیاف پنبه
  • مهسا سماواتیان، محمد برزعلی *، زهرا رفیعی کرهرودی صفحات 53-74
    به منظور ارزیابی اثرات روش های مختلف خاک ورزی و نحوه مصرف علف کش ترفلان بر عملکرد پنبه و کنترل علف های هرز، تحقیقی بصورت آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه آزمایشی در جنوب شرقی شهرستان علی آباد کتول در سال 1393 اجرا شد. در این مطالعه عامل اصلی را خاک ورزی در سه سطح استفاده از گاو آهن برگردان دار، گاوآهن بشقابی و گاو آهن قلمی بود و سطوح عامل فرعی را وجین دستی در طول دوره رشد و استفاده از علف کش ترفلان از ماده تجاری 48% در پنج سطح: مصرف 5/1 لیتر در هکتار در زمان آبیاری اولیه قبل از کاشت و 5/1 لیتر همراه با اولین آب آبیاری در هفته ششم پس از کاشت، مصرف 5/1 لیتر در هکتار قبل از کاشت و 5/1 لیتر در هفته ششم پس از کاشت و اختلاط با خاک بوسیله کولتیواتور، مصرف 3 لیتر در هکتار پس از کاشت و قبل از آبیاری، مصرف 3 لیتر در هکتار قبل از کاشت و مخلوط با خاک و تیمار عدم کنترل علف های هرز به عنوان تیمار شاهد تشکیل می داد. نتایج نشان داد بیشترین درصد فراوانی نسبی در علف های هرز متعلق به تاج خروس (Amaranthus retroflexus L.) و پهن برگان بود. عامل خاک ورزی تاثیر معنی داری بر عملکرد کل وش و وزن خشک کل علف های هرز نداشت اما تعداد غوزه در بوته تحت اثر معنی دار قرار گرفت. در بین سطوح مختلف عامل علف کش، تیمار وجین دستی بالاترین عملکرد کل وش را به دست داد. در این مطالعه وزن خشک علف های هرز در هفته چهارم نقش تعیین کننده ای بر عملکرد کل وش و تعداد غوزه در بوته بالاترین همبستگی را در بین اجزای عملکرد با عملکرد کل وش داشت. بررسی برهم کنش عوامل آزمایش مشخص ساخت که می توان در صورت عدم استفاده از وجین دستی از علف کش ترفلان به میزان 3 لیتر قبل از کاشت در راستای حصول به حداکثر عملکرد استفاده نمود.
    کلیدواژگان: پنبه، علف های هرز، خاک ورزی، عملکرد
  • میثم عابدین پور *، ابراهیم روحانی، قربان قربانی نصرآباد صفحات 75-90
    به منظور بررسی تاثیر میدان مغناطیسی و شوری آب آبیاری با سطوح مختلف بر ظهور گیاهچه گیاه پنبه، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب بلوک های کاملا تصادفی و با سه تکرار در سال زراعی 1395در مرکز آموزش عالی کاشمر انجام شد. در این آزمایش سطوح مختلف شوری آب آبیاری شامل 5/0S1:، 3S2:، 7S3:، 10S4: و 13S5: دسی زیمنس بر متر تحت شرایط مغناطیس (M1) و غیر مغناطیس (M2) در نظر گرفته شد. برای تولید آب مغناطیسی از 6 عدد آهنربای نئودمیوم- آهن-بورن با ابعاد 1×2×4 سانتی متر با قدرت 1500 میلی تسلا استفاده گردید. صفات مورد ارزیابی شامل تعیین درصد و مدت زمان ظهور گیاهچه تحت آبیاری با شرایط مغناطیس و غیر مغناطیس بود. نتایج تحقیق نشان داد که با افزایش شوری تعداد گیاهچه های پنبه کاهش یافت. به طوریکه کاهش ظهور گیاهچه به میزان 46، 60، 83 و 100 درصد به ترتیب مربوط به تیمار با شوری های 3، 7، 10 و 13 دسی زیمنس بر متر در شرایط غیر مغناطیس و در شرایط شرایط مغناطیس به میزان 21، 46، 36 و 50 درصد بودند. با توجه به نتایج بدست آمده مشخص گردید که بیش از 67 درصد جوانه ها تا روز چهارم پس از ظهور اولین گیاهچه در شرایط مغناطیس حاصل گردید، در حالیکه این روند در شرایط غیر مغناطیس در شوری های کم تا روز ششم و در شوری های بالا تا 15 روز پس از ظهور اولین گیاهچه محقق گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر مغناطیس در صفات مورد بررسی در سطح احتمال 1 و 5 درصد به ترتیب برسرعت و درصد ظهور گیاهچه معنی دار بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که اثر مغناطیس بر افزایش تعداد جوانه ها و تسریع زمان ظهور گیاهچه در شرایط آبیاری با آب شور مثبت بوده و قابل توصیه می باشد.
    کلیدواژگان: آب مغناطیس، پنبه، ظهور گیاهچه، شوری
  • محمد علی به آئین *، محمد فریدون پور، محمدحسن حکمت صفحات 91-108
    استفاده از علف کش، پس از کاشت پنبه در منطقه داراب استان فارس مرسوم نبوده و علف کش فقط یک بار پیش از کاشت استفاده می شود. بنابراین کاربرد کولتیواتور حائز اهمیت بوده و می تواند نقش مهمی در افزایش عملکرد داشته باشد. براین اساس، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی شامل 11 تیمار و در سه تکرار اجرا و با استفاده از روش تجزیه واریانس و آزمون چند دامنه ای دانکن مورد تحلیل قرار گرفت. تیمارها عبارت بودند از: استفاده از کولتیواتور هلالی یک بار در هفته ششم پس از کاشت (T1)، استفاده از کولتیواتور غلتان یک بار در هفته ششم پس از کاشت (T2)، استفاده از کولتیواتور پنجه غازی یک بار در هفته ششم پس از کاشت (T3)، استفاده از کولتیواتور هلالی در هفته ششم و کولتیواتور غلتان در هفته هشتم (T4)، استفاده از کولتیواتور هلالی در هفته ششم و کولتیواتور پنجه غازی در هفته هشتم (T5)، استفاده از کولتیواتور غلتان در هفته ششم و کولتیواتور پنجه غازی در هفته هشتم (T6)، دوبار استفاده از کولتیواتور هلالی در هفته ششم و هشتم (T7)، دوبار استفاده از کولتیواتور غلتان در هفته ششم و هشتم (T8)، دوبار استفاده از کولتیواتورپنجه غازی در هفته ششم و هشتم (T9)، کنترل تمام فصل علف های هرز (شاهد) (T10) و عدم کنترل علف های هرز (شاهد) (T11). پارامترهای شاخص کنترل علف های هرز، عمق متوسط عملیات توسط کولتیواتور، عملکرد و اجزاء عملکرد محصول اندازه گیری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که کاربرد تیمارهای مختلف کولتیواتور روی شاخص کنترل علف های هرز و عملکرد محصول در سطح 1 درصد معنی دار بود. در ارتباط با کنترل علف های هرز تیمارهایی که دوبار کولتیواتور در آن ها مورد استفاده قرار گرفته بود، نتیجه بهتری نسبت به تیمارهای یک بار استفاده از کولتیواتور نشان دادند. از نظر کارایی در کنترل علف های هرز به ترتیب کولتیواتور هلالی، پنجه غازی و غلتان در رتبه های اول تا سوم قرار گرفتند. از نظر عملکرد محصول در ارتباط با استفاده از کولتیواتورها، تیمار دو بار استفاده از کولتیواتور هلالی در هفته های ششم و هشتم بیشترین و تیمار استفاده از کولتیواتور غلتان در هفته ششم کمترین عملکرد را تولید که با کارایی کولتیواتورها در کنترل علف های هرز نیز در ارتباط است. با در نظر گرفتن مزایای استفاده از کولتیواتورها در مقایسه با تیمار کنترل تمام فصل علف های هرز، استفاده از کولتیواتور هلالی در هفته ششم و هشتم قابل توصیه است.
    کلیدواژگان: کولتیواتور هلالی، پنجه غازی، غلتان، پنبه، کنترل علف های هرز
  • فریدون کشاورزپور لنبر *، یحیی عجب شیری، محمدعلی میسمی صفحات 109-125
    این تحقیق برای تعیین بهره وری و کارایی انرژی در سامانه های مختلف خاک ورزی حفاظتی برای تهیه الیاف پنبه در منطقه ورامین انجام شد. در این پژوهش سامانه های خاک ورزی سنتی، کم خاک ورزی، حداقل خاک ورزی و بی خاک ورزی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحقیقات نشان داد که میانگین عملکرد پنبه دانه در سامانه خاک ورزی سنتی با 4/3636 کیلوگرم در هکتار دارای بیش ترین مقدار و سامانه بی خاک ورزی با میانگین عملکرد 3/1753 کیلوگرم در هکتار دارای کم ترین مقدار نسبت به سایر سامانه های خاک ورزی شدند. بر اساس نتایج به دست آمده، بیش ترین مقدار مصرف انرژی در سامانه خاک ورزی مرسوم 16/30473 مگاژول بر هکتار و کم ترین آن به سامانه بی خاک ورزی با مقدار انرژی مصرفی 1/25903 مگاژول بر هکتار در بین سامانه های خاک ورزی گردیدند. در سامانه خاک ورزی سنتی، نهاده های کود شیمیایی نیتروژن دارای بیش ترین مصرف انرژی با مقدار 11620 مگاژول بر هکتار و بعد از آن نهاده آبیاری و سوخت دیزل به ترتیب با مقادیر 041/5850 و 42/4704 مگاژول بر هکتار جایگاه دوم و سوم را به خود اختصاص داده اند و مصرف انرژی در کارخانه به منظور جداسازی الیاف از پنبه دانه نیز 33/1443 مگاژول بر هکتار شد. کارایی و بهره وری انرژی در سامانه خاک ورزی مرسوم به ترتیب 36/2 و 04/0 کیلوگرم بر مگاژول دارای بیش ترین مقدار و کم ترین مقدار آن در سامانه بی خاک ورزی به ترتیب 33/1 و 02/0 کیلو گرم بر مگاژول به دست آمد. در نهایت بر اساس تجزیه و تحلیل شاخص های مهم انرژی (دو پارامتر کارائی و بهره وری انرژی)، خاک ورزی مرسوم به عنوان سامانه خاک ورزی بهینه در کشت پنبه در منطقه ورامین قابل توصیه است.
    کلیدواژگان: پنبه، خاک ورزی حفاظتی، عملکرد، کارائی و بهره وری انرژی
|
  • Abbas Khashei Siuki *, Ali Shahdi, Mohsen Ahmadee, Yahya Choopan Pages 1-14
    In arid and semi-arid regions, such as Iran, it is inevitable to use wastewater for irrigation. In addition, it is important to apply minerals like zeolite in order to reduce adverse effects of wastewater usage and improve plant growth. Regarding to this purpose, this research was conducted to evaluate the effect of wastewater and zeolite on cotton yield and yield components. Therefore, a randomized complete block design based on split plot was considered during 2016 in Torbate-Heidarieh, Iran. The treatments were consisted of two irrigation types (I1: well water and I2: wastewater) and two zeolite rates (Z0: no application and Z1: 4% w/w) in three replications. Results revealed that irrigation type had significant effect on stem diameter, plant height, number of leaf, first cotton yield (P
  • Parinaz Jansouz, Javad Shahraki *, Mohammad Abdolhosseini Pages 15-32
    In this study, due to comparison of water permits trading and non-trading policies, two water allocation programs among cotton cultivators based on Interval-Parameter Two-Stage Stochastic Program model was designed. Then the results of two policies were compared together based on surplus water volume index, reduction in water deficiency and the area of irrigated land. For this study, 20 farm lands of cotton in Ghasemabad-village were selected which irrigated by released water from Voshmgir dam located in Aq-Qala city. The comparing of the results showed that water allocation under permit trading of cotton farmers led to water saving with low and high bounds of [47.36 , 52.89] ×103 m3 and decreasing in water deficiency equals to the interval of[35.54 , 42.66]×103m3and with decreasing in land use equals to bounds of [6.4 , 7]ha than non-trading policy ,so that the value of the total profit of the cotton cultivation system is maintained under trading policy equals to the interval of [56.82 , 94.29] million toman. Generally, trading policy than non-trading can lead to more effective allocation in view of water saving and reduction in water deficiency, but this policy can also reduce cotton irrigated area and in long term is resulted to remove of some farmers from agricultural activities.
    Keywords: Trading, Interval-Parameter Two-Stage Stochastic Program, Water Permit, Cotton
  • Alireza Kelidari, Mosareza Vafaie-Tabar *, Ghorban Nourmohamadi, Hamid Madani, Hosein Heidari Sharifabad Pages 33-52
    In order to study the effect of Zn EDTA and NAA application on quantitative and fiber quality traits, and physiological indices of three cotton cultivar, an experiment based on split-split plat arrangement in form of RCB design with three replications performed in Varamin region during 2003-2004 years. In this research, the main plot included three cotton cultivars (Varamin, Khorda and Pak), the subplots were sprayed by spraying with pure water (control), Zn EDTA with 1g/L and 2 g/L concentration and NAA with concentration of 30 mg/L as sub-sub plots that sprayed at 4 levels of (control, one time of spraying, two times spraying and three times spraying). The results showed that Zn EDTA spraying with 1g/L concentration along with using NAA, resulted in increasing the number of total bolls per plant, weight of single bolls, total seed cotton yield and fibers length as compared to the control group. The highest seed cotton yield was obtained in Khordad cultivar with Zn EDTA spraying at 1g/L concentration and on time spraying NAA application. The earliness decreased by using of NAA. There were significant differences among cultivars in term of fiber length and micronairy. In total, reaction of different cultivars to different Zn EDTA concentrations and number of NAA spraying were different in most surveyed characteristics.
    Keywords: Auxin, Cotton growth, Zn, Fiber quality
  • Mahsa Samavatian, Mohammad Barzali *, Zahra Rafiei Kerh Roodi Pages 53-74
    In order to evaluate the effects of different tillage methods and Treflan application manner on cotton yield and weeds control, this study was conducted in a research farm in south east of Ali Abad Katool district in 2014. This study arranged in split block design under RCBD with 4 replications. Main factors were tillage (Moldboard plow (T1), disk plow (T2) and chisel plow (T3)), and Treflan application manner as sub factor (hand hoeing (H1), Treflan application by PPI methods with 1.5 lit/ha plus using of Treflan at the sixth weeks after planting with application rate of 1.5 lit/ha with irrigation (herbigation) (H2), Treflan application by PPI methods with 1.5 lit/ha plus using of Treflan at the sixth weeks after planting with application rate of 1.5 lit/ha with soil incorporated by cultivator (H3), 3 lit/ha Treflan application after sowing by PPI before irrigating (H4) and 3 Lit/ha Treflan application before sowing by PPI before irrigating (H5) and no weed control (H6)). In current study, the most relative abundance percent was belonged to redroot pigweed (Amaranthus retroflexus L.) and board leaf weeds. Results revealed that tillage factor had no significant effect on total lint yield and total weed dry weight except of boll number per plant. The highest total lint yield was produced by hand hoeing among different herbicide levels., Total dry weight of weed in forth week after cotton sowing had main role for the maximum total lint yield production, meanwhile the most significant and positive correlation among yield with yield components was seen with boll number per plant. Investigation of traits interaction effects showed that in case of no application of hand hoeing in cotton cultivation, it could be recommended to apply 3 Lit/ha Treflan before sowing.
    Keywords: Cotton (Gossypium hirsutum L.), Weed, Tillage, Yield
  • Meysam Abedinpour *, Ebrahim Rohani, Ghorban Ghorbani Nasrabad Pages 75-90
    In order to investigate the effect of magnetic field and irrigation with different salinity levels on cotton seedling emergence, a study was conducted as factorial experiment in a randomized complete block design with three replications in the Kashmar Higher Education Institute during 2016. In this experiment, different levels of irrigation water salinity were considered i.e.0.5: (S1); 3: (S2); 7: (S3); 10: (S4); and 13: (S5) ds/m as a main plots and magnetic field (M1) and non-magnetic (M2) as sub-plots. Six Neodymium-iron-boron magnets with the power of 1500 mT and dimensions of 4×2×1 cm were used to produce magnetized water. were included Determination of percentage and duration of seedling emergence under irrigation by magnetic and no magnetic were evaluated parameters The results showed that by increasing of salinity, germination of cotton reduced so that the ratio of reduction were as 46, 60, 83 and 100 % for salinities treatments i.e. 3, 7, 10 and 13 ds/m, respectively, under non-magnetic condition and also under magnetic condition were at the rates of 21, 46, 36 and 50 %, respectively. According to the results, it was evident that more than 67 % of the buds were appeared in all salinity levels under magnetic conditions before the fourth day after the appearance of the first seedling, while for non-magnetic conditions were obtained sixth day for low salinity and for high salinity 15day after the appearance of the first seedling. The results showed that magnetic water effect was significant at 1 and 5% on number of seedling and accelerate germination time, respectively. Therefore, it can be conclude that magnetic effect was positive on the number of buds and accelerate germination time under various irrigation water salinities.
    Keywords: Cotton, Germination, Magnetic water, Salinity
  • Mohammad-Ali Behaeen *, Mohammad Feraydonpor, Mohammad Hasan Hekmat Pages 91-108
  • Fereydoun Keshavarzpour Lonbar *, Yahya Ajabshirchi, Mohammad Ali Maysami Pages 109-125
    This study was conducted in order to determine the energy productivity and efficiency in different methods of conservation tillage for production of cotton fiber in Varamin during two years. Tillage treatments in this study were included, moldboard plow two passes of disk harrow as conventional tillage (CT), two passes of disk harrow as reduced tillage (RT), one pass of chisel plows pickups as minimum tillage (MT) and no-tillage (NT) as direct drilling method in a randomized complete block design with three replications. Results indicated that tillage method significantly (P≤0.05) affected crop yield. The conventional tillage was endowed with maximum cotton yield at the rate of 3636/4 kg/ha while no tillage with minimum rate of 1753/3 kg /ha. In terms of energy consumption, conventional tillage were endowed with the highest value (30473.16 MJ.ha-1) and no tillage treatments with the least amount of 25903.1 MJ.ha-1. The maximum direct consumption of energy was related to irrigation equipment (5850.054 MJ.ha-1). Maximum indirect energy in conventional tillage was related to Nitrogen fertilizers, irrigation and fuel by 11620, 5850 and 4704 MJ.ha-1, respectively. The highest Energy Ratio (ER) was in conventional tillage method (2/36) and the lowest energy efficiency was in no tillage (1.33). Eventually In terms of energy productivity (EP), conventional tillage method were endowed with the highest amount (0.04 kg.MJ-1) and no tillage with the least amount (0.023 kg.MJ-1). Ultimately, on basese of energy productivity and efficiency, conventional tillage is recommended as optimum conservation tillage system in Varamin.
    Keywords: Cotton, Conservation Tillage, Yield, Energy efficiency, productivity