فهرست مطالب

خون - سال دوازدهم شماره 3 (پیاپی 49، پاییز 1394)

فصلنامه خون
سال دوازدهم شماره 3 (پیاپی 49، پاییز 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/07/01
  • تعداد عناوین: 10
|
  • آزیتا چگینی، علیرضا ابراهیمی، امیرحسین مقری، محمد ابراهیمی صفحات 207-214
    سابقه و هدف
    درخواست بیش از اندازه گلبول قرمز و عدم مصرف آن باعث تحمیل هزینه به بیمار می گردد. در ایران هزینه یک واحد خون بین 61000 تا 118000 ریال در سال 2002 و هزینه یک واحد کراس مچ استاندارد بر اساس تعرفه های معاونت درمان در سال 2014 برابر 85000 ریال بوده است. هدف از این مطالعه، بررسی مصرف گلبول قرمز و اتلاف هزینه به دلیل کراس مچ غیرضروری بود.
    مواد و روش ها
    مطالعه گذشته نگر حاضر، از آمارهای ماهیانه بیمارستان های A، B، C و D شهر تهران به مدت سه سال حاوی اطلاعات واحدهای درخواست شده، واحدهای درخواستی کراس مچ نشده، واحدهای کراس مچ شده(C)، واحدهای تزریق شده(T)، واحدهای بازگشتی و بررسی نسبت C/T جمع آوری شد. هم چنین هزینه تلف شده از کراس مچ های غیر ضروری محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار 21 IBM SPSS Statistics استفاده شد.
    یافته ها
    در این مطالعه مجموع واحد های خون درخواستی بیمارستان ها در مدت سه سال برابر 548568 واحد بود که 7/35% کراس مچ شده و از بین کل واحد های کراس مچ شده، 42% تزریق گردید. 68% از واحدهای کراس مچ شده از بخش ها به بانک خون بیمارستان بازگشت داده شد. نسبت C/T کل برابر 38/2 و نسبت واحدهای تزریق شده به تعداد تخت بیمارستان در یک سال برابر 16 بود. مجموع هزینه های تلف شده از کراس مچ غیر ضروری، حدود یک میلیارد تومان بود.
    نتیجه گیری
    با آموزش و درخواست متناسب خون، مطابق با جداول MSBOS و استفاده از روش های استاندارد تعیین گروه خون، غربالگری آنتی بادی و کراس مچ الکترونیک، می توان هزینه های انجام کراس مچ غیر ضروری را به حداقل رسانید.
    کلیدواژگان: هزینه، کراس مچ خون، انتقال خون
  • مهدی مرادی نظر، ماری عطایی، زینب مرادی نظر، هوشنگ یوسفی، سعیده یارمحمدی، ابراهیم سلطانیان صفحات 215-222
    سابقه و هدف
    با بررسی روند اهدای خون در یک بازه زمانی می توان نقش عوامل احتمالی موثر را شناسایی نمود. در این مطالعه هدف بررسی روند اهدای خون در اهداکنندگان استان کرمانشاه طی سال های 1388 تا 1392 بود.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه مقطعی(توصیفی- تحلیلی)، تمام داوطلبان اهدای خون طی سال های 1388 تا 1392 بررسی شدند. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزارهای Excel و 12 Stata تجزیه و تحلیل گردید و از آزمون های رگرسیون پواسن برای بررسی معناداری در طول زمان و test - T مستقل برای مقایسه میانگین ها در گروه های مختلف استفاده شد.
    یافته ها
    طی سال های 1388 تا 1392 (5 سال)، 295925 نفر برای اهدای خون به مراکز خونگیری در استان کرمانشاه مراجعه کردند، 249420 نفر (2/84%) واجد شرایط اهدا و از این تعداد 216563 نفر (8/87%) مرد بودند. روند اهدای خون در مردان طی سال های مورد بررسی صعودی بود ولی در زنان روند نزولی داشت، هم چنین از میان اهداکنندگان خون، 117080 نفر(9/46%) اهداکننده مستمر بودند و تعداد اهداکنندگان مستمر خون به صورت صعودی در حال افزایش بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به این که بیشترین درصد اهداکنندگان خون در غرب ایران را اهداکنندگان مستمر تشکیل می دهند و هم چنین روند صعودی تعداد اهداکنندگان مستمر از یک سو و سالم تر بودن این افراد به خصوص از نظر عفونت هایی هم چون عفونت های قابل انتقال از جمله HCV، HBV و HIV از سوی دیگر، می توان نتیجه گرفت که با گذشت زمان کیفیت و سلامت خون اهدایی در اهداکنندگان استان وضعیت بهتری به خود بگیرد.
    کلیدواژگان: اهداکنندگان خون، اهدای خون، ایران
  • پرویز فلاح، حسین تیموری نقده، مسعود سلیمانی، ناصر امیری زاده، بهزاد پوپک، غلامرضا توگه، احسان عارفیان، شیرین بلوری، طلوع گلکار، زینب پیر محمد جماعت صفحات 223-232
    سابقه و هدف
    میکرو RNA ها، نوعی از RNA های کوچک غیر کدکننده هستند و اخیرا مشخص شده که نقشی اساسی در فرآیندهای مهم سلولی از جمله تکامل و تمایز از طریق تنظیم پس از رونویسی، ایفا می کنند. میزان بیان میکرو RNA ها در ارتباط با بیماری زایی بعضی بدخیمی های خونی از جمله لوسمی میلوئیدی حاد شناخته شده است. هدف از این مطالعه، بررسی بیان miR-150 و miR-155 در بیماری لوسمی میلوژنوس مزمن(CML) بود تا با شناسایی تغییرات این میکرو RNA ها بتوان از آن ها در تشخیص، درمان و تخمین حداقل بیماری باقی مانده (MRD) استفاده نمود.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه توصیفی، بیان miR-150 و miR-155 در 25 بیمار CML در فاز مزمن و 25 فرد سالم که به آزمایشگاه تشخیص طبی پیوند مراجعه کرده بودند، با روش های Stem-loop RT-PCR و Real Time PCR سنجیده شد. یافته ها توسط آزمون آماری پیرسون، تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    miR-150 و miR-155 در بیماران CML نسبت به افراد سالم کاهش بیان داشت(به ترتیب 512/0 و 2552/0).
    آنالیز آماری پیرسون ارتباطی بین یافته های آزمایشگاهی و بیان این دو miR نشان نداد. اما miR-155 با سن بیماران ارتباط معکوس داشت(01/0 p ≤).
    نتیجه گیری
    با توجه به داده های کسب شده، کاهش بیان miR-150 و miR-155 در CML می تواند پیشگوکننده این باشد که با القای افزایش بیان این دو میکرو RNA ها، می توان از تکثیر زیاد سلول ها در این بیماری کاست. هم چنین به مطالعه های دیگری نیاز است تا با شناخت ژن های هدف این میکرو RNA ها، به نقش دقیق آن ها در این بیماری پی برد.
    کلیدواژگان: میکرو RNA ها، miR، 150 انسانی، miR، 155 انسانی، لوسمی میلوژنوس مزمن
  • محسن احسان، سعید آبرون، احمد انجم شعاع، محسن رضاپور، زهرا رضایی صفحات 233-243
    سابقه و هدف
    سیستم HLA نقش کلیدی در فرار سلول های سرطانی از سیستم ایمنی ایفا می کند. AML سرطان رده میلوئیدی سلول های خونی است که با رشد سریع سلول های سفید غیر طبیعی در مغز استخوان شناخته می شود. مطالعه های متعدد در سراسر جهان ارتباط AML با آلل های HLA را بررسی نموده اند. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین آلل های HLA-A،-B،-DRB1 و بیماری AML در استان کرمان انجام شد.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه مورد شاهدی، آلل های HLA-A،B،-DRB1 با استفاده از روش مولکولی PCR-SSP، در 33 بیمار AML و 270 فرد گروه شاهد سالم غیر مرتبط با بیماران در استان کرمان ایران بررسی گردید. یافته ها توسط آزمون 2 c و نرم افزار 19 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    دراین بررسی فراوانی آلل HLA-A*11 در بیماران مبتلا به AML، 19 مورد (8/28%) و در گروه کنترل سالم 92 مورد (17%) بود که با 02/0 p=، 97/1 OR= و 51/3-10/1 = 95% CI نشان دهنده وجود ارتباط مثبت معنادار بین حضور این آلل و بیماری AML بود.
    نتیجه گیری
    وجود HLA-A*11 در بیماران AML ممکن است فاکتور مستعد کننده ای برای ابتلا به این بیماری باشد.
    کلیدواژگان: لوسمی میلوئیدی حاد، HLA، A، HLA DRB1، فراوانی آلل
  • سحر بالاقلی، صدیقه امینی کافی آباد، زهرا سهیلا سهیلی، شهرام سمیعی، حمید احمدیه، مژگان رضایی کنوی، مهین نیکوگفتار ظریف، نارسیس دفتریان صفحات 244-254
    سابقه و هدف
    سلول های بنیادی CD133+ بند ناف، زیر گروهی از سلول های خونساز را تشکیل می دهند. ثابت شده که این سلول ها از توانایی تمایز خوبی به سمت سلول های عصبی برخوردار هستند. ژن PAX6 جزیی از خانواده چند ژنی PAX و از فاکتور های رونویسی است. ژن PAX6 ژن کنترل کننده اصلی تکامل چشم و اندام های حسی بافت های اپیدرمی و عصبی می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی روند تمایزی سلول های CD133+ به دست آمده از بند ناف که ژن PAX6(5a) به آن ها انتقال یافته است بود.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه تجربی، ابتدا سلول های تک هسته ای خون بند ناف به وسیله فایکول جدا شدند، سپس سلول های CD133+ موجود در آن با روش MACS جدا و در محیط کشت Stem Span کشت داده شدند. سپس به منظور ساخت ویروس، وکتور ناقل ژن PAX6 و وکتورهای کمکی(pMD2G، psPAX2) به سلول های HEK293T ترانسفکت شدند. پس از تغلیظ ویروس و تیتر کردن آن، سلول های CD133+ با تیتر مطلوب ویروس آلوده شدند. سلول های حاوی ویروس مورد نظر، از نظر وجود پروتئین های PAX6، Rhodopsin، Chx10، Thy1 و Nestin توسط روش ایمنوسایتوشیمی ارزیابی شدند.
    یافته ها
    پس از دو هفته پروتئین های Thy-1، Chx10، Nestin و PAX6 در سلول های آلوده شده بیان شدند. هم چنین بیان مارکرهای Rhodopsin و Nestin در سلول های کنترل مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر تمایز سلول های CD133+ به سلول های پروژنیتوری عصبی و سلول های شبه عصبی شبکیه از جمله سلول های گانگلیونی می باشد.
    کلیدواژگان: پروتئین PAX6، آنتی ژن CD133، خون بند ناف
  • حسین مهرابی حبیب آبادی، فاطمه امیری، الهام مسلمی، مهر حبیبی رودکنار، محمدعلی جلیلی صفحات 255-265
    سابقه و هدف
    سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) به علت خصوصیات منحصر به فرد، سلول هایی ایده آل در زمینه های سلول درمانی و ژن درمانی می باشند. اما بقای کم آن ها پس از پیوند، استفاده از آن ها را محدود کرده است. هدف این مطالعه، بررسی بیان ژن های حفاظت سلولی شامل NQO1، TXNRD1، HO-1، GCLC پس از افزایش بیان Nrf2 در سلول های بنیادی مزانشیمی بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، MSCs بند ناف کشت داده شدند و پلاسمید نوترکیب حاوی ژن Nrf2 و پلاسمید فاقد ژن Nrf2 با استفاده از ماده FuGENE HD به داخل این سلول ها ترانسفکت شدند. پس از اعمال استرس به سلول ها، RNA استخراج شده و cDNA ساخته شد. آغازگرهای اختصاصی برای ژن های Nrf2، NQO1، TXNRD1، HO-1، GCLC با استفاده از نرم افزار 3 Primer طراحی و بیان این ژن ها با روش RT-PCR بررسی شد. نتایج با استفاده از نرم افزار Image J2x و ANOVA کمی سازی و بررسی آماری گردید.
    یافته ها
    بیان Nrf2 در MSCs متعاقب ترانسفکشن افزایش داشت(01/0 (p <. افزایش بیان ژن های TXNRD1 و GCLC نیز در سلول های ترانسفکت شده مشاهده شد(05/0 p< و 01/0 (p< ولی بیان ژن های HO-1 و NQO1 در این سلول ها نسبت به کنترل تغییری نداشت.
    نتیجه گیری
    افزایش بیان Nrf2 موجب بیان GCLC و TXNRD1 در سلولهای بنیادی مزانشیمی شده و به نظر می رسد بخشی از اثرات حفاظتی شناخته شده Nrf2 تحت تاثیر بیان این ژن ها باشد.
    کلیدواژگان: سلول های بنیادی مزانشیمی، پروتئین Nrf2 انسانی، پروتئین TXNRD1 انسانی
  • حسن رفیعی مهر، مریم خیراندیش، مسعود سلیمانی صفحات 266-276
    سابقه و هدف
    خون بند ناف دارای مزایای فراوانی نسبت به سایر منابع سلول های استرومال مزانشیمی است. این مطالعه با هدف فراهم کردن یک دستورالعمل جدید جهت تمایز عصبی سلول های استرومال مزانشیمی خون بند ناف انسانی در محیط آزمایشگاه انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، سلول های بنیادی مزانشیمی خون بند ناف انسانی پس از جداسازی و تایید مورفولوژیکی، تمایز به رده چربی و استخوان و ایمنوفنوتایپ، با رتینوئیک اسید، فاکتور رشد فیبروبلاستی، فاکتور رشد عصبی، فاکتور رشد اپیدرمال، اسید اسکوربیک، ایزوبوتیل گزانتین و محیط کشت نوروبازال جهت القای تمایز عصبی تیمار گردید. بیان نسبی ژن های اختصاصی عصبی با Real-Time PCR، نرم افزار 2009 REST و 5/11 SPSS مورد بررسی قرارگرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که سلول های استرومال مزانشیمی، دوکی بوده و پتانسیل تمایز به رده چربی و استخوان را دارند. فلوسیتومتری برای(78%) CD73، (78%) CD105 مثبت و برای CD45 (2%) و (5/2%) HLA-DR منفی بود. پس از تمایز عصبی و تغییر شکل قابل توجه سلول های استرومال مزانشیمی به سلول های عصبی، نتایج تجزیه و تحلیل Real-Time PCR نشان داد که بیان ژن هایی نظیر MBP، nestin، MAP-2 و GFAP به طور معناداری در مقایسه با سلول های تمایز نیافته(کنترل) افزایش یافته است(05/0 p <).
    نتیجه گیری
    مطالعه حاضر نشان داد، تیمار سلول های استرومال مزانشیمی با ترکیبی از فاکتورهای رشد و مواد شیمیایی باعث القای تمایز عصبی شده و می تواند باعث افزایش کارآیی سلول درمانی بیماری های نورودژنراتیو براساس سلول های بنیادی در آینده گردد. هر چند که عملکرد سلول های پروژنیتور عصبی به دست آمده قبل از کاربرد بالینی باید در مدل های حیوانی ارزیابی شود.
    کلیدواژگان: سلول های استرومال مزانشیمی، سلول درمانی، تمایز سلولی
  • فرزانه مقدم، آرزو اودی، مهین نیکوگفتار ظریف، ناصر امیری زاده صفحات 277-286
    سلول های CD133+ خون بند ناف قادرند برای مدت طولانی، خونسازی را برقرار کرده به رده های هماتوپویتیک و غیره تمایز یابند. افزایش بیان شاخص CXCR4 در لانه گزینی موفق سلول های بنیادی خونساز به مغز استخوان، نقش دارد. میکروپارتیکل های پلاکتی حاوی شاخص CXCR4 بوده و قادرند آن را به HSPC ها منتقل کنند. با توجه به موارد فوق، تاثیر میکروپارتیکل های پلاکتی بر میزان بیان شاخص لانه گزینی CXCR4 در سلول های CD133+ بررسی شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، سلول های CD133+ خون بند ناف به روش MACS جداسازی شدند. سپس یک گروه از این سلول ها به عنوان گروه کنترل کشت شدند و دو گروه دیگر با غلظت های پروتئینی μ g/mL 5 و μ g/mL 10 میکروپارتیکل های پلاکتی تهیه شده به روش ذوب- فریز- سونیکاسیون، مجاور شدند. این سلول ها به مدت پنج روز در محیط”Stem SpanTM” کشت شدند و میزان چند برابر شدن سلول ها، کلنی زایی آن ها و بیان سطحی شاخص CXCR4 و CD34 توسط تجزیه و تحلیل فلوسیتومتری بررسی گردید.
    یافته ها
    میزان چند برابر شدن سلول های CD34+ و CXCR4+ در سلول های کنترل و در حضور غلظت های μ g/mL 5 و μg/mL 10 میکروپارتیکل های پلاکتی به ترتیب 16/4 ± 6/52، 91/6 ± 2/64 و 76/6 ± 2/67 بود (047/0 p=). هم چنین میزان بیان شاخص سطحی CXCR4 در سلول های مجاور شده با غلظت پروتئینی μ g/mL 10 میکروپارتیکل های پلاکتی روز پنجم در مقایسه با سلول های کنترل(4/6 ± 8/63)، 4 ± 8/72 و تفاوت معناداری داشت(049/0 p=).
    نتیجه گیری
    مجاورت سلول های CD133+ جدا شده از خون بند ناف با غلظت پروتئینی μg/mL 10 میکروپارتیکل های پلاکتی، باعث افزایش معنادار بیان مارکر CXCR4 گردید.
    کلیدواژگان: آنتی ژن CD133، سلول های بنیادی، رسپتور CXCR4
  • سیدعلی هاشمیان فر، لطفعلی خانی، رضا اسماعیلی صفحات 287-291
    سابقه و هدف
    اهدای عضو، یک پدیده پیچیده شامل ابعاد جسمانی، روانی و اجتماعی می باشد. درک افراد از این پدیده، بستگی به هنجارهای فرهنگی و دانش فردی از اهدای عضو دارد. این مطالعه به منظور تبیین تجربه پزشکان از داوطلب شدن جهت اهدای عضو انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی با رویکرد کیفی و با استفاده از تکنیک پدیدارشناسی در سال 1393 بر روی 14 پزشک دارای کارت اهدای عضو و شاغل در بیمارستان های شهر ارومیه انجام شد. جهت گردآوری اطلاعات از مصاحبه های نیمه ساختار استفاده شد. تمام اطلاعات ضبط و دست نویس و با رویکرد «پدیدار شناسی Van manen» مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    یافته های تحقیق نشان داد که 4 عامل؛ تجربه ارتباط با بیماران نیازمند اهدای عضو، نوع دوستی، ایمان مذهبی و الگوگیری از عوامل مشوق و عدم رضایت خانواده به عنوان مانع، تبیین کننده تجربه های پزشکان داوطلب اهدای عضو می باشد.
    نتیجه گیری
    تجربه های پزشکان از اهدای عضو داوطلبانه منحصر به فرد بود. لذا درک پیچیدگی های این تجربه ها درباره داشتن آمادگی اهدای عضو، برای کلیه دست اندر کاران خدمات درمانی ضروری است.
    کلیدواژگان: تجارب زیسته، پزشکان، اهدای عضو
  • مهشید صالح، کریم شمس اسنجان، علی اکبر موثق پور اکبری، پروین اکبرزاده، زهرا مولایی پور صفحات 292-302
    سابقه و هدف
    ریز محیط مغز استخوان حاوی دو قسمت سلولی و غیر سلولی است که بخش سلولی حاوی سلول های بنیادی هماتوپویتیک، سلول های بنیادی مزانشیمی و برخی دیگر از سلول های استرومایی آن ها می باشد در حالی که بخش غیر سلولی مشتمل بر داربست های پروتئینی مشهور به ماتریکس خارج سلولی است. سلول های بنیادی هماتوپویتیک ساکن مغز استخوان، با ریز محیط مغز استخوان که نیچ گفته می شود تماس برقرار می کنند. سلول های بنیادی هماتوپویتیک قادر به تولید انواع مختلفی از سلول های خونی می باشند و ریز محیط مغز استخوان در این فرآیند نقش حمایتی را برای این سلول ها ایفا می کند. مطالعه های اخیر در مدل های آزمایشگاهی نقش اساسی سلول های استرومایی را در خونسازی نشان داده اند و این دیدگاه که تماس سلول با سلول در ریز محیط مغز استخوان برای عملکرد طبیعی و تمایز سلول های بنیادی خونساز حیاتی است را شکل داده اند. تماس مستقیم سلول با سلول و نیز سیتوکاین های مترشحه از سلول های بنیادی مزانشیمی، در هم کشتی سلول های بنیادی هماتوپویتیک و سلول های بنیادی مزانشیمی در فرآیند خونسازی نقش اساسی دارد و تعیین کننده سرنوشت سلول های بنیادی هماتوپویتیک می باشد. مطالعه های مختلفی اثر سلول های بنیادی مزانشیمی را بر روی خودنوسازی، گسترش، تکثیر و تمایز سلول های بنیادی هماتوپویتیک در شرایط آزمایشگاهی بررسی کرده اند که منجر به نتایج مختلف و گاها متضاد است. در این مقاله به بررسی اثر سلول های بنیادی مزانشیمی بر روی تمایز سلول های بنیادی هماتوپویتیک در شرایط آزمایشگاهی پرداختیم.
    مواد و روش ها
    این مقاله مروری با بررسی مقالات زیادی در زمینه اثر سلول های بنیادی در تمایز ارایه شده است.
    یافته ها
    بررسی مقاله های مختلف نشان داد که لازم است اثر سلول های بنیادی مزانشیمی بر روی تمایز رده های مختلف به عنوان یک الگوی آزمایشگاهی بررسی شود.
    نتیجه گیری
    تماس مستقیم سلول با سلول بین سلول های بنیادی مزانشیمی و سلول های بنیادی هماتوپویتیک و مسیرهای انتقال پیام در این تماس سلولی، قادر به تکثیر و گسترش سلول های بنیادی هماتوپویتیک در حالت تمایز نیافته می باشد.
    کلیدواژگان: سلول های بنیادی مزانشیمی، سلول های بنیادی هماتوپویتیک، تمایز سلولی
|
  • M. Moradinazar, Dr. M. Ataie, Z. Moradinazar, H. Yousefi, S. Yarmohammadi, Dr. E. Soltanian Pages 215-222
    Background And Objectives
    To organize blood donors, promote blood donation, predict the future, and detect possible intervening factors, we must monitor and evaluate the trend of blood donation.
    Materials And Methods
    In this cross-sectional study, all blood donors during the 5-year period from 2009 to 2013 in Kermanshah entered the study. The data analyzed using Excel, statistical package of Stata (version 12), and independent T-test were used to compare the means in different groups; Poisson regression was used to investigate the significant trend during the time.
    Results
    During 2009 to 2013 (5 years), 295925 potential donors referred to blood centers in Kermanshah province; 249420 (84.2%) were eligible for blood donation out of whom 216563 (87.8%) were men. The trend of blood donation during the years of study showed to be downward among females but upward among males. Moreover, among blood donors 117080 (46.9%) were regular donors whose number was growing.
    Conclusions
    Findings show that most blood donors in the West of Iran are regular donors with an ascending trend. Given the fact that regular donors are safer than first-time donors for infections such as HBV, HCV and HIV, it can be concluded that over time the quality and safety of blood donations would be at a better position.
    Keywords: Blood Donors, Blood Donation, Iran
  • P. Fallah, Dr. H. Timori Naghadeh, Dr. M. Soleimani, Dr. N. Amirizadeh, Dr. B. Poopak, Dr. Gh. Toogeh, Dr. E. Arefian, Sh. Bolouri, T. Golkar, Z. Pirmohammad Jamaat Pages 223-232
    Background And Objectives
    Micro RNAs are a class of small non-coding RNAs which have been recently shown to play a crucial role in major cellular processes such as development and differentiation through post-transcriptional regulation. The correlation of microRNA expression levels with the pathogenesis of some hematologic malignancies including acute myeloid leukemia is already known. The aim of this study was to investigate the expression of mir-150 and mir-155 in chronic myelogenous leukemia patients. miRNA expression level changes can be used for diagnosis, treatment and estimation of Minimal Residual Disease (MRD).
    Materials And Methods
    In this descriptive study, the expression of miR-150 and miR-155 in 25 newly diagnosed CML patients in chronic phase and 25 healthy subjects as the control all in Payvand Medical Laboratory were examined by Stem-loop RT-PCR and Real Time PCR techniques. For data analysis, Pearson correlation analysis was used.
    Results
    miR-150 and miR-155 were down-regulated in CML patients rather than in healthy subjects (0.512 and 0.2552, respectively). There was no correlation between the laboratory findings and the miR expression level. But miR-155 was inversely associated with age (p ≤ 0.01).
    Conclusions
    In conclusion, the decreasing expression of miR-150 and miR-155 in chronic myelogenous leukemia is indicative of their induced expression in suppressing proliferation of cells in this disease. Other studies are also required to elucidate the exact role of microRNA by identifying their target genes.
  • M. Ehsan, Dr. S. Abroun, Dr. A. Anjomshoaa, Dr. M. Rezapour, Z. Rezaei Pages 233-243
    Background And Objectives
    HLA system plays a key role in the cancer cells’escape from the immune surveillance. AML is a cancer of the myeloid lines of blood cells, characterized by the rapid growth of abnormal white blood cells in the bone marrow. Several studies worldwide have investigated the association of AML with alleles of HLA. This study was performed to assess the association between alleles of HLA-A, -B,-DRB1 with AML patients in Kerman province of Iran.
    Materials And Methods
    In the present case control study, alleles of HLA-A, -B, -DRB1 were molecularly typed using PCR-SSP technique in 33 AML patients and 270 healthy individuals unrelated with patients in province of Kerman, Iran. Finally, the data analysis was performed using c 2 and SPSS 19.
    Results
    In this study, allelic frequency rates of HLA-A*11 in patient and control groups were 28.8% (19 cases) and 17% (92 cases), respectively; it indicates a significantly positive association between the presence of this allele and AML illness (p = 0.02, OR = 1.97 and CI (95%) = 1.10-3.51).
    Conclusions
    The presence of HLA-A* 11 in AML patients may be a predisposing factor for this disease to develop.
    Keywords: Acute Myeloid Leukemia, HLA, A, HLA DRB1, Allele Frequency
  • S. Balagholi, S. Amini, Kafi Abad, Dr. Z.S. Soheili, Sh. Samiee, Dr. H. Ahmadiyeh, Dr. M. Rezaei Kanavi, Dr. M. Nikougoftar Zarif, Dr. N. Daftarian Pages 244-254
    Background And Objectives
    Cord blood CD133+ stem cells are highly proliferative primitive hematopoietic progenitors. These cells can also differentiate to other cells especially neural cells. The PAX6 gene belongs to a family of genes that play a critical role in the formation of tissues and organs during embryonic development. The PAX6 protein is thought to activate genes involved in the formation of the eyes, brain and spinal cord (central nervous system), and the pancreas. The purpose of this study was to assess PAX6 (5a) gene transfer in cord blood CD133+ stem cells and evaluate its effect on differentiation.
    Materials And Methods
    In this experimental study, cord blood stem cells were collected and mononuclear cells isolated by ficoll; then, CD133+ cells were obtained using the CD133 MicroBead Kit in combination with the autoMACS Separator. These cells were cultured in Stem Span media. Next, HEK293T packaging cells were co-transfected with PLEX-MCS, PsPAX2, and pMD2G by calcium phosphate method. Lentiviral vectors were collected and concentrated. The appropriate amount of viruses was used to infect CD133+ cells. The successful transduced cells were selected by puromycin resistance. After two weeks, the expression of Rhodopsin, CHX10, Thy1, Nestin, and PAX6 proteins was assessed by immunocytochemisrty method.
    Results
    Two weeks after infection, the expression of Rhodopsin, CHX10, Thy1, Nestin, and PAX6 proteins were detected in treatment cells and the expression of Rhodopsin and Nestin in control cells.
    Conclusions
    The results showed CD133+ cells differentiated into progenitor neural like cells and retinal neural like cells including ganglion like cells.
    Keywords: PAX6 protein, CD133 antigen, Cord Blood
  • H. Mehrabi Habibabadi, Dr. F. Amiri, Dr. E. Moslemi, Dr. M. Habibi Roudkenar, M.A. Jalili Pages 255-265
    Background And Objectives
    Due to the unique criteria, mesenchymal stem cells (MSCs) are the ideal cells for cell therapy and gene therapy. However, the low survival of MSCs after transplantation has limited their application. This study aimed to evaluate the expression of cytoprotective genes including NQO1, TXNRD1, HO-1, GCLC following the overexpression of Nrf2 in MSCs.
    Materials And Methods
    In this experimental study, umbilical cord-derived MSCs were cultured and recombinant vectors containing Nrf2 and empty vectors were transfected into MSCs using FuGENE HD. After exposure of the cells to stress, RNA extraction and cDNA generation were performed. Using Primer3 software, specific primers were designed for Nrf2, NQO1، TXNRD1، HO-1 and GCLC genes and the expression of these mentioned genes was evaluated by RT-PCR. The results were quantified and analyzed statistically utilizing Image J software and ANOVA.
    Results
    The expression of Nrf2 was up-regulated in MSCs after transfection (p< 0. 01). Overexpression of TXNRD1 and GCLC was observed in transfected cells (p <0. 05 and p <0. 01); however, the expression of NQO1 and HO-1 did not change in the transfected group in comparison to the control (p > 0. 05).
    Conclusions
    Overexpression of Nrf2 resulted in the overexpression of TXNRD1 and GCLC in MSCs and might be explained by the fact that a part of the known Nrf2 cytoprotective mechanisms is controlled by the expression of these genes.
  • H. Rafieemehr, Dr. M. Kheirandish, Dr. M. Soleimani Pages 266-276
    Background And Objectives
    Umbilical cord blood, as a source of mesenchymal stromal cells, has many advantages compared to other sources. This study aimed to provide a new method for the in vitro neural differentiation of human umbilical cord blood derived mesenchymal stromal cells (MSCs hUCB).
    Materials And Methods
    In this experimental study, MSCs hUCBs were isolated and characterized by morphologic, adipogenic, and osteogenic differentiation and immunophenotypical analysis. Then, neural induction of MSCs hUCB was performed by using RA, bFGF, NGF, EGF, AsA, IBMX, and neurobasal medium. Then, the relative expression of neural-specific genes was investigated by quantitative real-time PCR assays, REST 2009, and SPSS 11.5 software.
    Results
    Our results showed the osteocytic and adipocytic differentiation capacity and fibroblast-like morphology of MSCs hUCB. Flow cytometry analysis of MSCs hUCB revealed that the cells are positive for CD105 (78%), CD73 (78%), and negative for CD45 (2%), HLA-DR (2.5%). The cells showed the remarkable transition from fibroblast-like morphology to nueral progenitor cells. The results showed that the expression of GFAP, MBP, nestin, MAP-2 genes after neural induction significantly increased in comparison with that of the control as measured by quantitative real-time PCR assays (p < 0.05).
    Conclusions
    Treatment of MSCs hUCB with a set of growth factors and chemical materials induces neural differentiation and increases the efficiency of cell-based therapy for neurodegenerative diseases in the future. Although, the functionality of neural progenitor cells must be carefully assessed in animal models prior to use in clinical application.
    Keywords: Mesenchymal Stromal Cells, Cell, Tissue, Based Therapy, Cell Differentiation
  • F. Moghaddam, Dr. A. Oodi, Dr. M. Nikougoftar Zarif, Dr. N. Amirizadeh Pages 277-286
    Background And Objectives
    Cord blood CD133+ cells are able to maintain long-term hematopoiesis and to differentiate to different hematopoietic lineages. CXCR4 overexpression is involved in successful transplantation of hematopoietic stem cells in the bone marrow. Platelet micro particles (PMP) contain CXCR4 markers and are able to transfer them into hematopoietic stem cells. Therefore, considering the importance of CD133+ cells as primitive HSCs, the effect of platelet micro particles on the expression levels of CXCR4 and CD34 markers in these cells was examined.
    Materials And Methods
    this experimental study, cord blood CD133+ cells were isolated by MACS. Isolated cells were cultured into three groups one as control without adding PMP and the other two groups with PMP with concentrations of 5 and 10 μg/mL. The cells were cultured for five days in stem span medium. Expression of CXCR4 surface marker was analyzed by flow cytometery; the total cell number was counted by hemocytometer and colony forming units (CFU) were measured by colony assay.
    Results
    Fold increase of CD34+ and CXCR4+ cells in the control group and in the presence of 5 and 10 µ g/mL of PMP were 52.6 ± 4.16, 64.2 ± 6.91, and 67.2 ± 6.76, respectively (p= 0.047). CXCR4+ cell percentage in the presence of 10 µ g/mL PMP compared to control cells (63.8 ± 6.4) was 72.8 ± 4 (p= 0.049).
    Conclusions
    Exposure of CD133+ cells isolated from cord blood to PMP with 10 μg/mL concentration increased the expression of CXCR4 surface marker significantly.
    Keywords: CD133 antigen, Stem Cells, CXCR4 Receptor
  • Dr. S.A. Hashemianfar, L. Khani, Dr. R. Esmailie Pages 287-291
    Background And Objectives
    The tissue donation is a complex phenomenon which involves the physical, psychological and social dimensions. People's perception of this phenomenon depends on cultural norms, social factors, and individual knowledge of tissue donation. This study is conducted to explore the experiences of physicians about the voluntary donation of tissues.
    Materials And Methods
    In 2014, this qualitative phenomenological study was done on 14 physicians in a hospital in Uremia; the participants had a tissue card. To gather the data, the semi-structured interview was used. All recordings and handwritten information were analyzed with phenomenology of VAN Manen approach.
    Results
    The five major themes were extracted from the data analysis: the experience of physicians caring for the patients in need of tissue donation, altruism, faith, patterning, and the obstacle of family disapproval. They are the factors explaining the experiences of physicians with tissue donation.
    Conclusions
    Physicians have had the unique experiences about voluntary organ donation. Therefore, it is necessary for all medical care staff to understand the complexities of the physicians’ experiences in preparatory stages for tissue donation.
    Keywords: Life Experiences, Physicians, Tissue Donation
  • M. Saleh, Dr. K. Shams Asanjan, Dr. A.A. Movassaghpour Akbari, Dr. P. Akbarzadeh, Z. Molaeipour Pages 292-302
    Background And Objectives
    Bone marrow microenviroment contains cellular and acellular compartments. Cellular compartment contains hematopoetic stem cells, mesenchymal stem cells and some other kinds of stromal cells while acellular compartment includes scaffold proteins known as an extra cellular matrix. Hematopoietic stem cells resided in the bone marrow interact with a bone marrow microenvironment called the stem cell niche. Hematopoietic stem cells (HSCs) are able to produce the variety of blood cells and bone marrow microenvironment plays a supportive role for the cells in this process. Recent studies over in-vitro models demonstrating the essential role of stromal cells in hematopoiesis reflected the view that cell-cell contact in the marrow microenvironment is critical for hematopoietic stem cells normal function and differentiation. Direct cell-cell contacts and cytokines secreted by mesenchymal stem cells play a critical role in the coculture of hematopoetic stem cells and mesenchymal stem cells and the determination of the fate of hematopoetic stem cells. Several studies demonstrate the effect of mesenchymal stem cells on self renewal, expansion, proliferation and differentiation of hematopoetic stem cells in vitro that lead to different and contradictory results. In this paper, we will investigate the effect of mesenchymal stem cells on differentiation of hematopoietic stem cells in vitro.
    Materials And Methods
    The data of the present article were obtained through the review of many papers published on the effect of stem cells.
    Results
    The review of different studies has shown the necessity to survey the effect of mesenchymal stem cells on differentiation of different cell lines as a laboratory model.
    Conclusions
    Direct cell-cell contact between mesenchymal stem cells and hematopoietic stem cells and the signaling pathways activated by this interaction enable proliferation and expansion of HSCs in the undifferentiated state.
    Keywords: Mesenchymal Stem Cells, Hematopoietic Stem Cells, Cell Differentiation