فهرست مطالب

تنشهای محیطی در علوم زراعی - سال چهارم شماره 2 (نیمه دوم 1390)

مجله تنشهای محیطی در علوم زراعی
سال چهارم شماره 2 (نیمه دوم 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/10/11
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مهرانگیز اکبری، محمد جواد زارع، علی اشرف مهرابی، علی اصغر نصرالله نژاد صفحه 93
    به منظور بررسی میزان جذب فسفر و آهن و برخی شاخص های فیزیولوژیک در گندم نان (رقم سرداری) و گونه های وحشی اجدادی آن جهت گزینش های به نژادی و انتقال ژن، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. در این آزمایش، خصوصیات فیزیولوژیک و میزان جذب فسفر و آهن گندم نان و گونه های اجدادی آن (boeoticum Triticum، Aegilops speltoides، Triticum diccocoides وAegilops tauschii) تحت تاثیر عامل کود فسفر (در 2 سطح) و محلول پاشی کلات آهن (در 2 سطح) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان غلظت عناصر فسفر و آهن سیستم هوایی در میان گونه های مختلف دارای تفاوت معنی دار بود. گونه های boeoticum Triticum و Triticum diccocoidesبیشترین میزان جذب فسفر و گونه های boeoticum Triticum و Aegilops speltoidesبیشترین میزان جذب آهن را داشتند. نتایج نشان داد که کاربرد کود فسفر میزان پرولین و قند های محلول را در مرحله گل دهی در همه گونه ها، به ویژه گونه زراعی گندم و Aegilops tauschii افزایش داد. گونه زراعی (رقم سرداری) و Aegilops tauschii بیشترین میزان پرولین و قند را داشتند. اثر متقابل عامل کود فسفر در گونه های مختلف گندم بر میزان پرولین و قندهای محلول معنی دار بود.
    کلیدواژگان: گندم وحشی، تنش خشکی، پرولین، قندهای محلول، تنظیم اسمزی
  • کمال حاج محمدنیا قالی باف، یحیی سلاح ورزی صفحه 105
    خشکی و شوری در بسیاری از مناطق جهان از مهم ترین عوامل محدود کننده رشد و نمو گیاهان به شمار می روند. یک سازوکار مناسب در این زمینه استفاده از گیاهانی است که بتوانند در چنین شرایط محیطی، از تولید رضایت بخشی برخوردار باشند. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار روی گیاه کالارگراس (Leptochloa fesca L. kunth) تحت شرایط کنترل شده در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1388، انجام پذیرفت. سطوح خشکی در سه سطح (100، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) و تنش شوری در چهار سطح (0، 5، 10 و 20 دسی زیمنس بر متر) تیمارهای آزمایش را تشکیل دادند. نتایج تحقیق مذکور نشان داد که صفات فیزیولوژیک سرعت فتوسنتز، سرعت تعرق، عملکرد فلورسانس کلروفیل و عدد کلروفیل متر کالارگراس با افزایش سطوح خشکی و شوری به طور معنی داری کاهش یافت، به طوری که شدیدترین تیمارهای خشکی (FC 25%) و شوری (dSm-1 20) در این آزمایش، کمترین مقادیر این صفات را به خود اختصاص دادند. تنش متوسط خشکی (FC 50%) افزایش معنی دار عملکرد فلورسانس کلروفیل، و تنش های کم تا متوسط شوری (dSm-1 10- 5 =EC) افزایش معنی دار عملکرد فلورسانس کلروفیل و عدد کلروفیل متر را در مقایسه با شاهد باعث شدند. افزایش معنی دار نسبت ریشه به اندام هوایی کالارگراس در تنش شدید خشکی (FC 25%) مشاهده شد، در حالی که در تنش های متوسط تا شدید شوری (dSm-1 20-10 =EC) این تغییر اتفاق افتاد. همچنین بالاترین سطوح تیمارهای خشکی و شوری به ترتیب با میانگین 69 و 42 درصد کاهش نسبت به شاهد مربوطه، پایین ترین مقادیر زیست توده کالارگراس را باعث شدند. بررسی تنش ترکیبی شوری و خشکی نشان داد این هالوفیت واکنش بهتری در مقابل تنش شوری در مقایسه با تنش خشکی دارد، به طوری که آبیاری کامل (FC 100%) با شوری dSm-1 20 اختلاف آماری با تنش متوسط خشکی (FC 50%) تا سطح شوری dSm-1 5 روی وزن خشک تک بوته کالارگراس نداشت. در مجموع، این گیاه سطوح بالاتر شوری را در شرایط آبیاری کامل بهتر از شرایط آبیاری متوسط تحمل کرد، بنابراین کشت آن در اراضی دارای آب شور و لب شور بدون محدودیت آبیاری قابل توصیه است.
    کلیدواژگان: سرعت تعرق، سرعت فتوسنتز، عدد کلروفیل متر، عملکرد فلورسانس کلروفیل
  • ابراهیم ایزدی دربندی، مریم یوسف ثانی، احمد نظامی، محمد جواد موسوی، فاطمه کیخا، سمیه نظامی صفحه 117
    این مطالعه با هدف بررسی تحمل به دماهای پایین گیاه قرنفل در شرایط کنترل شده و به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. به این منظور گیاهان پس از کشت و رشد در خزانه در اواسط تابستان تا اوایل پاییز و خوسرمایی در شرایط طبیعی در طول پاییز، در مرحله 7-8 برگی در فریزر ترموگرادیان در معرض 12 دمای یخ زدگی (صفر، 2-، 4-، 6-، 8-، 10-، 12-، 14-، 16-، 18-، 20-،22- درجه سانتی گراد) قرار داده شدند. پایداری غشاء سیتوپلاسمی پس از یخ زدگی به وسیله اندازه گیری نشت الکترولیت ها، و درصد بقاء و رشد مجدد گیاهان سه هفته پس از تیمارهای یخ زدگی و رشد آن ها در شاسی سرد به ترتیب از طریق شمارش تعداد بوته ها و تعیین نسبت آن ها به تعداد بوته قبل از تیمار یخ زدگی و اندازه گیری ویژگی هایی نظیر وزن خشک، ارتفاع و تعداد انشعابات جانبی تعیین گردید. نتایج نشان داد که اثر دماهای مختلف یخ زدگی روی همه خصوصیات بررسی شده، معنی دار بود. با کاهش دما درصد نشت الکترولیت ها به طور معنی داری (05/0 ≥P) افزایش یافت و در دمای 22- درجه سانتی گراد به حداکثر رسید. درصد بقاء گیاهان تا دمای 18- درجه سانتی گراد تغییری نکرد، ولی در دمای 22- درجه سانتی گراد تمام گیاهان از بین رفتند. بر اساس نتایج حاصل، دمای کشنده 50 درصد گیاهان (LT50) بر اساس درصد نشت و درصد بقاء به ترتیب 21- و 3/20- درجه سانتی گراد و دمای کاهنده 50 درصد وزن خشک گیاهان (RDMT50) 16- درجه سانتی گراد تعیین شد.
    کلیدواژگان: خوسرمایی، درصد بقاء، نشت الکترولیت ها، وزن خشک
  • منصور فاضلی رستم پور، سید محمد محبیان صفحه 127
    تنش خشکی یکی از مهم ترین مشکلات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک است. کاربرد برخی مواد، نظیر پلیمرهای سوپر جاذب در خاک، باعث کاهش آبشویی کودها، افزایش نگهداری آب در خاک و در نتیجه کاهش مصرف آب می شوند. این آزمایش بر روی ذرت (Zea mays L.) در منطقه دشتک زاهدان در فصل زراعی 1390 انجام شد. طرح آزمایشی به کاربرده شده کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی شامل تیمار آبیاری با سه سطح 60، 80 و 100 درصد تامین نیاز آبی ذرت (ETc) به عنوان عامل اصلی و مقادیر سوپر جاذب با چهار سطح صفر، 30، 60 و 90 کیلوگرم در هکتار به عنوان عامل فرعی با 3 تکرار بود. نتایج نشان داد که رژیم آبیاری، سوپر جاذب و اثرات متقابل آن ها بر همه ویژگی های ذرت اثر معنی دار داشت. مدل های رگرسیون برآورد شده نشان داد که کاربرد سوپر جاذب در شرایط 100% آبیاری بر روی محتوی نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل، میزان انتقال مجدد مواد فتوسنتزی، سهم انتقال مجدد و عملکرد دانه بی اثر بود، اما سوپر جاذب در شرایط تنش خشکی تمام خصوصیات ذرت را بهبود داد. نتایج نشان داد که کاربرد 60 کیلوگرم سوپر جاذب در هکتار آب مورد نیاز ذرت را به میزان 20 درصد کاهش داده و باعث عملکرد دانه و ویژگی های فیزیولوژیکی مشابه تیمار 100 آبیاری شد.
    کلیدواژگان: رژیم آبیاری، پلیمر سوپر جاذب، خصوصیات فیزیولوژیک ذرت
  • سعید رضا حسین زاده، اعظم سلیمی، علی گنجعلی صفحه 139
    آب قابل دسترس، عامل اصلی محدود کننده رشد و تولید محصول در مناطق خشک می باشد. نتایج بررسی ها موید این است که محلول پاشی متانول نقش موثری در تحمل به خشکی گیاهان 3 کربنه دارد. در این راستا به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول بر خصوصیات مورفولوژیکی نخود (رقم کرج) در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شهریور سال 90 در پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. دو فاکتور مورد آزمایش عبارت بودند از عامل خشکی، شامل تنش خشکی (25 درصد ظرفیت زراعی) و بدون تنش خشکی (100 درصد ظرفیت زراعی)، و محلول پاشی متانول با 5 سطح، شاهد (بدون محلول پاشی)، 20، 25، 30 و 35 درصد حجمی، که محلول پاشی 3 بار طی فصل رشد گیاه و با فواصل 10 روز صورت گرفت. نتایج نشان داد بین سطوح مختلف متانول اختلاف معنی داری از نظر ارتفاع بوته، تعداد و طول شاخه در بوته، وزن خشک اندام هوایی، سطح و تعداد برگ، وزن خشک ریشه، سطح و طول ریشه اصلی و نسبت سطح ریشه به سطح برگ وجود داشت (P 0.01). محلول پاشی با سطح 25 درصد حجمی، موجب افزایش معنی داری در میزان ارتفاع بوته، وزن خشک اندام هوایی، سطح و تعداد برگ، وزن خشک ریشه و سطح ریشه ها نسبت به دیگر سطوح شد. اثرات متقابل تنش خشکی و متانول تاثیر معنی داری(P 0.05) بر میزان وزن خشک اندام هوایی، تعداد برگ، سطح برگ و وزن خشک برگ داشت. به طور کلی می توان کاربرد محلول پاشی 25 و 30 درصد حجمی متانول را برای افزایش عملکرد در گیاه نخود توصیه کرد.
    کلیدواژگان: محلول پاشی، خصوصیات اندام هوایی، خشکی، عملکرد ریشه
  • مهدی خورشیدی، میلاد باقری، امین خشنویسان، معصومه عالمی، بهاره بیچرانلو صفحه 151
    کادمیم یکی از عناصر سمی است که به دلیل قدرت تجمع بالای آن در اندام های گیاهی تغییرات مورفولوژیک و فیزیولوژیک مهمی را در پیکره گیاهان ایجاد می نماید. از این رو و به منظور بررسی تاثیر پیش تیمار سالیسیلیک اسید بر کاهش خسارت کلرید کادمیم بر گیاهچه های ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1390 در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه دامغان انجام گردید. آزمایش شامل دو فاکتور کاربرد سالیسیلیک اسید (شامل کاربرد و عدم کاربرد سالیسیلیک اسید) و غلظت های مختلف کلرید کادمیم (شامل صفر، 05/0، 1/0 و 2/0 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد که افزایش غلظت کلرید کادمیم کاهش میزان رنگیزه های فتوسنتزی، آنتوسیانین و صفات مورفولوژیک گیاهچه های ذرت را در پی داشت، این در حالی بود که میزان مالون دی آلدهید، پرولین و ترکیبات فنلی گیاهچه های ذرت با افزایش همراه بود. پیش تیمار بذر با سالیسیلیک اسید در مقایسه با عدم کاربرد آن افزایش میزان رنگیزه های فتوسنتزی، آنتوسیانین، ترکیبات فنلی، پرولین و صفات مورفولوژیک و کاهش میزان مالون دی آلدهید گیاهچه های ذرت را به دنبال داشت. کاربرد سالیسیلیک اسید در بالاترین غلظت کلرید کادمیم (2/0 میلی مولار) نسبت به عدم کاربرد آن میزان کلروفیل b، کاروتنوئید، ترکیبات فنلی اندام هوایی و ریشه چه را به ترتیب 24/8 درصد، 64/19 درصد، 13/29 درصد و 05/47 درصد بهبود بخشید و باعث کاهش مالون دی آلدهید اندام هوایی و ریشه چه به ترتیب به میزان 04/27 درصد و 19/16 درصد گردید.
    کلیدواژگان: پرولین، رنگیزه های فتوسنتزی، پرایمینگ، پراکسیداسیون لیپیدی
  • زهره بنی عباس شهری، غلامرضا زمانی، محمدحسن سیاری زهان صفحه 165
    ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک به شمار می رود و از نظر آب و هوایی تنوع زیادی دارد، شناخت ویژگی های مربوط به رشد و عملکرد و نیز سازگاری آفتابگردان، به خصوص در رابطه با تنش خشکی می تواند در گسترش سطح زیر کشت و نیز افزایش عملکرد آن تاثیر مهمی داشته باشد. به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و محلول پاشی سولفات روی بر عملکرد و برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی آفتابگردان، آزمایشی در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد بیرجند به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل تیمار آبیاری (انجام آبیاری کامل، مطابق نیاز آبی گیاه)، یک نوبت قطع آبیاری در دوره رویشی، یک نوبت قطع آبیاری در دوره زایشی، یک نوبت قطع آبیاری در دوره رویشی و زایشی) و فاکتور فرعی دارای سه سطح محلول پاشی روی (بدون محلول پاشی، محلول پاشی سولفات روی با غلظت 5/0 درصد (2 کیلوگرم سولفات روی در هکتار و یا معادل 659 گرم عنصر روی در هکتار)، و محلول پاشی سولفات روی با غلظت 1 درصد (4 کیلوگرم سولفات روی در هکتار و یا معادل 1319 گرم عنصر روی در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که بر اثر قطع آبیاری صفات تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن کاهش معنی داری یافت، در حالی که درصد روغن تحت تاثیر قرار نگرفت. طبق نتایج، تنش خشکی در مرحله رویشی و زایشی باعث کاهش 20 درصدی در عملکرد دانه و کاهش 31 درصدی عملکرد روغن نسبت به شاهد شد. همچنین محلول پاشی سولفات روی با غلظت 1 درصد باعث افزایش وزن هزار دانه، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و درصد روغن نسبت به سایر تیمارها شد. در این مطالعه عملکرد دانه تحت تاثیر تنش خشکی کاهش معنی داری یافت. تیمار آبیاری کامل (مطابق نیاز آبی گیاه) بیشترین عملکرد را نسبت به سایر تیمارها از خود نشان داد. بالاترین عملکرد دانه نیز از محلول پاشی با غلظت 1 درصد بدست آمد. همچنین کمترین عملکرد روغن از تیمار یک نوبت قطع آبیاری در دوره رویشی و زایشی حاصل شد. به طور کلی بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش می توان گفت در شرایط کمبود آب، استفاده از سولفات روی یک راهکار مناسب برای کاهش اثرات نامطلوب تنش خشکی بر خصوصیات رشد و عملکرد آفتابگردان است.
    کلیدواژگان: تعداد دانه در طبق، درصد روغن، عملکرد دانه، وزن هزار دانه
  • گزارش علمی کوتاه
  • حمید تجلی، سید غلامرضا موسوی، رضا برادران، محمدحسین صابری صفحه 173
    به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی انتهای فصل بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی 20 ژنوتیپ امیدبخش، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی خراسان جنوبی در سال زراعی 87-86 به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در دو سطح شامل شاهد (آبیاری کامل) و قطع آبیاری در مرحله 50 درصد ظهور سنبله، و 20 ژنوتیپ امیدبخش جو بودند. نتایج نشان داد قطع آبیاری باعث شد عملکرد دانه به میزان 64/14 درصد و عملکرد بیولوژیک به میزان 12/8 درصد در مقایسه با تیمار آبیاری کامل کاهش یابد. همچنین اعمال تنش خشکی منجر به افزایش شاخص کلروفیل و تراوایی غشاء سلول و کاهش محتوی نسبی آب برگ پرچم گردید. بین ژنوتیپ های مورد بررسی تفاوت معنی داری از لحاظ عملکرد بیولوژیک مشاهده نشد ولی از لحاظ عملکرد دانه، ژنوتیپ 18 بیشترین (2/5997 کیلوگرم در هکتار) و ژنوتیپ 16 کمترین عملکرد دانه (8/3420 کیلوگرم در هکتار) را به خود اختصاص دادند. ژنوتیپ های 5 و 13 بیشترین میزان کلروفیل، و ژنوتیپ 8 نیز بیشترین مقدار محتوای نسبی آب برگ (7/80 درصد) را به خود اختصاص دادند. بر اساس نتایج این آزمایش، ژنوتیپ های 18 و 20 در هر دو شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی عملکرد مطلوبی داشتند.
    کلیدواژگان: قطع آبیاری، تراوایی غشاء سلولی، شاخص کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ
|
  • Akbarim., M.J. Zarea, A.A. Mehrabi, A.A. Nasrollah Nejhad Page 93
    In order to investigate the phosphorus and iron absorption rate and some of the physiological parameters in bread wheat (Sardari cultivar) and it's ancestral wild species for inbreeding selections and gene transportation, a factorial experiment based on randomized complete block design was conducted. In this experiment, physiological characteristics and absorption rate of phosphorus and iron in bread wheat and it's ancestral wild species (Triticum Boiticum, Aegilops speltoides, Triticum diccocoides, Aegilops tauschii) were investigated under the influence of P fertilizer (in 2 levels) and spraying Fe chelate (in 2 levels). Results showed that there were significant differences amongst different species in terms of phosphorus and iron concentration of shoot. Triticum Boiticum and Triticum diccocoides had the greatest phosphorus absorption rate, while Triticum Boiticum and Aegilops speltoides had the greatest iron absorption rate. Results showed that the application of P fertilizer increased the content of proline and soluble carbohydrates at flowering stage in all species especially the crop species (Sardari cultivar) as well as Aegilops tauschii, so that these species had the greatest proline and sugar content. Interaction effect of P fertilizer by species type on proline and soluble carbohydrates rate was significant.
    Keywords: Wild wheat, Proline, Soluble carbohydrates, Osmotic adjustment
  • Hajmohammadnia Ghalibafk., Y. Selahvarzi Page 105
    Drought and salinity are the most important limiting factors of plant growth and development in many regions of the world. Using plants that have satisfactory production under such conditions would be an appropriate strategy. To evaluate the combined effects of salinity and drought stresses on kallar grass (Leptochloa fusca L. kunth), a factorial experiment based on completely randomized design with 4 replications was conducted under controlled conditions at Research Greenhouse of Collage of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad during 2009. The treatments were drought stress (100, 50 and 25 percent of field capacity) and salinity stress (0, 5, 10 and 20 dSm-1). Results showed that physiological traits as photosynthesis rate, transpiration rate, chlorophyll fluorescence yield, and SPAD were reduced significantly by increasing drought and salinity levels, so that the lowest values of these traits were observed under severe drought (25% FC) and salinity (20 dSm-1) stresses. Moderate drought stress (50% FC) significantly increased chlorophyll fluorescence yield, whereas low to moderate salinity stresses (EC= 5-10 dSm-1) significantly increased chlorophyll fluorescence yield and SPAD value compared to the control. Root to shoot ratio of kallar grass was significantly increased at the highest level of drought stress (25% FC), while this occurred with the moderate to high salinity stress (EC =10-20 dSm-1). Moreover, kallar grass biomass was decreased about 69 and 42 % under severe drought and salinity stresses compared with the control, respectively. Combination of drought and salinity stresses showed a better response of this halophyte species to salinity stress than to drought stress, as the full irrigation (100% FC) with salinity of 20 dSm-1 did not cause a statistical difference in shoot dry weight of kallar grass compared with the moderate drought stress (50% FC) up to the salinity level of 5 dSm-1. Overall, kallar grass showed more tolerance to high levels of salinity with full irrigation than moderate irrigation; suggesting that planting of this species in lands with adequate saline and brackish water is appropriate.
    Keywords: Chlorophyll fluorescence yield, Transpiration rate, Photosynthesis rate, SPAD
  • Izadi Darbandie., M. Yousef Sani, A. Nezami, M.J. Mousavi, F. Keykha, S. Nezami Page 117
    The aim of this experiment was to study the freezing tolerance of Dianthus barbatus under controlled conditions and was arranged as a completely randomized design with three replications. After sowing and growing plants in the bed in mid of summer to early autumn, at mid autumn (after hardening under natural conditions), plants were placed in the thermo-gradient freezer at the 7-8 leaf stage with 12 freezing temperatures (0,-2,-4,-6,-8,-10,-12,-14,-16,-18,-20,-22 oC). Cell membrane stability after freezing was assessed through electrolyte leakage (EL), survival percentage and re-growth of the plants after 3 weeks in cold frame were measured by counting the number of plants and determining their proportion to the number of plants before freezing and measuring the dry matter, height and number of branches. The results indicated that the effect of different freezing temperatures were significant at all plant characteristics (P≤0.05). With decreasing the temperature, EL increased significantly (P≤0.05) and reach to the maximum at -22°C. Survival percentage of plants did not affect until -18°C, but all plants were died at -22°C. The 50% of plants lethal temperature (LT50) of samples according to the EL and survival were -21 and -20.3°C, respectively, while the 50% reduced dry matter temperature (RDMT50) was -16°C.
    Keywords: Cold acclimation, Dry matter, Electrolyte leakage, Survival percentage
  • Fazeli Rostampourm., S.M. Mohebbian Page 127
    Drought stress is one of the most important problems of agriculture in arid and semiarid regions of the world. The application of substances such as superabsorbent polymers in soils may decrease fertilizers leaching and increase water retention in the soil which reduces crop water use in turn. This experiment was conducted with corn (Zea mays L.) in Dashtak, Zahedan during growing season 2012. The experiment was done as a split-plot with three irrigation regimes including irrigation to provide 60%, 80% and 100% corn water requirement (ETc) as main plots and four amounts of superabsorbent polymer (SAP) including 0, 30, 60 and 90 kg ha-1 as subplots in a completely randomized block design with three replications. The results showed that the effect of irrigation regimes, SAP levels and interaction between the two factors had significant effect on all studied traits. The regression models estimated for relative water content (RWC), chlorophyll index (CI), remobilization of photosynthetic matters (RPM), portion of remobilization to seed and seed yield indicted that applying SAP under 100% ETc had no effect on above traits, while all corn traits were improved under drought stress. The results also showed that applying 60 kg ha-1 SAP decreased corn water requirement as much as 20% and caused a seed yield and physiological characters equivalent to that of the 100% ETc.
    Keywords: Irrigation regime, physiological characters, superabsorbent polymer
  • Hossinzadeh, S.R., A. Salimi, A. Ganjeali Page 139
    Available water is the major factor limiting plant growth and production in arid environments. According to research studies, foliar application of methanol has an important role in drought tolerance of C3 plants. In order to evaluate the effects of foliar application of methanol on some morphological characteristics of chickpea under drought stress, a factorial experiment was conducted based on completely randomized design with three replications in 2011 at the Recearch Center for Sciences of Ferdowsi University of Mashhad. The first factor was different levels of methanol concentration including 0 (control), 20, 25, 30, 35 volumetric percentage (v/v), which were used as foliar applications at three times during growth season of chickpea, with 10 days intervals. Second factor was moisture regimes in two levels including 25 and 100 percent of field capacity. Results showed that there were significant differences (P 0.01) amongst methanol concentrations in terms of plant height, number of branches, leaf dry weight, leaf number per pod, root and shoot dry weight, tap root length and area root to leaf area ratio. Spraying with 25% volume level significantly increased plant height, leaf dry weight, leaf number per pod, root and shoot dry weight, tap root length, root to leaf area ration compared with the control. Interactions between drought and methanol had a significant effect (P 0.05) on traits such as dry leaf weight, leaf number per pod, shoot dry weight and leaf area. Results indicated that foliar application of methanol with 25 and 30% volume can be recommended for increasing chickpea yield.
    Keywords: Foliar application, Shoot characteristics, Drought, Root yield
  • Khorshidim., M. Bagheri, A. Khoshnevisan, M. Alemi, B. Bicharanlou Page 151
    Cadmium is a toxic element which due to its great cumulative potential in plant organs causes important morphological and physiological changes in plant structure. In order to study of effect of salicylic acid priming on reduction of chloride cadmium damage on maize seedlings, a factorial experimental based on completely randomized design with three replications was conducted at the research laboratory of University of Damghan during 2012. The experiment consisted of two factors including a salicylic acid application (application and no application) and different CdCl2 concentrations (0, 0.05, 0.1 and 0.2 mM). The results showed that increase of CdCl2 concentration resulted in reductions in photosynthesis pigments, anthocyanin and morphological characteristics of maize seedlings. However, MDA, proline and phenolic compounds of maize seedlings were increased as CdCl2 concentration increased. Priming with salicylic acid increased photosynthesis pigments, anthocyanin, phenolic compounds, proline and morphological characteristics and decreased MDA in maize seedlings compared with the control (no application of salicylic acid). Salicylic acid application at the highest concentration of CdCl2 (0.2 mM) increased chlorophyll b, carotenoid, phenolic compounds of shoot and root as 8.24, 19.64, 29.13 and 47.05%, respectively, compared to the control. This reduced the MDA of shoot and root as 27.04 and 16.19%, respectively.
    Keywords: Proline, Photosynthesis pigments, Priming, Lipid peroxidation
  • Baniabbass Shahriz., Gh. Zamani, M.H. Sayyari Zahan Page 165
    Iran is amongst dry and semi-dry regions of the world and enjoys several diverse climates. The recognition of traits related to growth, yield and adaptation of sunflower, especially in relation to drought stress can remarkably affect the development of planting area and its yield increase. To study the effect of water deficiency stress and foliar application of Zn on sunflower (Helianthus annuus L.) yield and some of its physiological traits, a split plot experiment based on randomized complete block design was conducted with three replications at the Islamic Azad University of Birjand in 2010. The main plot was irrigation regime with four levels including I1= without stress (according to the plant’s water demand), I2= interrupting irrigation 1 time during the vegetative growth stage, I3= interrupting irrigation 1 time during the reproductive stage, I4= interrupting irrigation during the vegetative and flowering stages and the sub plot was foliar application of zinc sulfate with three levels including Zn1= without foliar application, Zn2= 0.5% concentration of zinc sulfate (2 kg/ha zinc sulfate or 659 gr ha-1 of zinc element), Zn3= 1% concentration of zinc sulfate (4 kg/ha zinc sulfate or 1319 gr ha-1 of zinc element). Results indicated that irrigation ceasing significantly decreased the number of seed head, 1000- seed weight, seed yield and oil yield, while the oil percent was not affected. According to the results, applying drought stress during the vegetative and reproductive growth stages decreased seed yield and oil yield as much as 20% and 31% in comparison with the control, respectively. In addition, Zinc sulfate treatment with 1% concentration increased the 1000-seed weight, seed yield and oil percent in comparison with other treatments. In this study seed yield showed a significant reduction under the influence of drought stress. The treatment of complete irrigation (according to the plant’s water demand) resulted in higher yields than other irrigation treatments. The greatest seed yield was obtained by foliar application of Zn with 1% concentration. Moreover, the least oil yield was observed where irrigation was interrupt during the vegetative and reproductive growth stages. Overall, application of Zn under water deficit conditions could be employed as a good strategy for reducing the detrimental effects of drought stress on growth and yield characteristics of sunflower.
    Keywords: Number of seed per head, Oil percent, Seed yield, 1000, seed weight
  • Tajallih., Gh.R. Mosavi, R. Baradaran, M.H. Saberi Page 173
    In order to study the effects of terminal drought stress on morphological and physiological characteristics of 20 promising genotypes of barley, a split plot experiment based on randomized complete block design with three replications was conducted in the agricultural research center of Southern Khorasan during the 2007-2008 growing season. Treatments consisted of 2 levels of drought stress as main plots including the control (complete irrigation) and ceasing irrigation at 50% heading appearance, and 20 barley promising genotypes as sub plots. Results showed that ceasing irrigation at the 50% heading resulted in 14.64 and 8.12% reduction with the grain and biological yields compared to the control, respectively. Moreover, implementing drought stress from 50% heading onwards enhanced chlorophyll index, cell membrane permeability and declined the relative water content of the flag leaf. Although there were no significant differences amongst genotypes in terms of biological yield, the highest and lowest grain yields achieved with genotype numbers 18 (5997.2 kg.ha-1) and 16 (3420.8 kg.ha-1). The highest rate of chlorophyll index was recorded in genotype number 5 and 13, and the greatest amount of relative water content (80.7%) in the flag leaf was observed with the genotype number 8. According to the results of this study, genotypes number 18 and 20 provided the appropriate yield under both normal and drought stress conditions
    Keywords: Irrigation Termination, Cellular Membrane Permeability, Chlorophyll Index, Relative Water Content