فهرست مطالب

پژوهش در علوم توانبخشی - سال هشتم شماره 3 (امرداد و شهریور 1391)

مجله پژوهش در علوم توانبخشی
سال هشتم شماره 3 (امرداد و شهریور 1391)

  • تاریخ انتشار: 1391/06/06
  • تعداد عناوین: 20
|
  • مقاله پژوهشی اصیل
  • منصوره پیرمرادیان، ناهید بهارلویی، احمد صالحی، علیرضا طاهری، لیلا قسیسین صفحه 1
    مقدمه
    مشکلات واژه یابی در میان کودکان دارای اختلالات زبانی و یادگیری وجود دارد. از رایج ترین راه های ارزیابی واژه یابی، ارزیابی رسمی است که آزمون واژه یابی ویرایش دوم یکی از آن ها می باشد. در این مطالعه، به بررسی روایی و اعتبار آزمون واژه یابی ویرایش دوم در کودکان 6-4 ساله مهد کودک های شهر اصفهان پرداخته شده است.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر توصیفی- مقطعی بود. سوالات آزمون پس از ترجمه و انجام تغییرات لازم بر روی 157 کودک 6-4 ساله، به صورت تصادفی و با کسب اجازه از والدین ایشان اجرا شد. تحلیل سوالات با استفاده از نظریه سوال- پاسخ و با وارد نمودن الگوی پاسخ ها به صورت صفر و یک در نرم افزار 6BILOG-MG انجام شد. اعتبار آزمون با استفاده از روش Cronbach''s alpha به دست آمد و همچنین شاخص های آماری فرم پیش ابتدایی با استفاده از نرم افزار 13SPSS محاسبه شد.
    یافته ها
    میانگین نمرات واژه یابی در سنین 4، 5 و 6 ساله به ترتیب برابر با 23/75، 27/14 و 28/55 به دست آمد که نشان دهنده افزایش تدریجی میانگین با افزایش سن می باشد (0/05 = α، 0/01 > P). اعتبار آزمون نیز برابر با 0/79 بود. همچنین جهت تامین روایی آزمون، درجه دشواری و قدرت تمییز سوالات آزمون بر اساس دو نظریه تستی کلاسیک و سوال- پاسخ محاسبه شد.
    نتیجه گیری
    میانگین نمرات واژه یابی فرم پیش ابتدایی کودکان فارسی زبان با میانگین نمرات مطالعه German همخوانی داشت. از آن جایی که قدرت تمییز سوالات آزمون برای کودکان فارسی زبان نسبت به کودکان انگلیسی زبان بالاتر است، به نظر می رسد بهتر از نمونه اصلی توانسته است بین افراد دارای توانایی های مختلف تمییز ایجاد کند. اعتبار آزمون برابر با اعتبار آزمون اصلی به دست آمد. بدین ترتیب یک آزمون روا و معتبر جهت ارزیابی واژه یابی کودکان فارسی زبان به دست آمد.
    کلیدواژگان: واژه یابی، آزمون واژه یابی ویرایش دوم، اعتبار، روایی
  • مریم سادات لاری، امیرهوشنگ بختیاری، رزیتا هدایتی، اصغر رضاسلطانی، راهب قربانی صفحه 10
    مقدمه
    کمردرد مزمن منجر به علایم بالینی متعدد مانند مهار رفلکسی عضلات مولتی فیدوس و آتروفی آن، اختلال عملکردی و آتروفی عضلات پارااسپینال ناحیه کمر و ناتوانی می گردد که این آتروفی شانس عود کمردرد را افزایش می دهد. بنابراین در این مطالعه اثر تمرینات ثباتی و مکنزی بر روی درد، ناتوانی و اندازه عضلات مولتی فیدوس کمری در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی مقایسه گردید.
    مواد و روش ها
    این مطالعه با طراحی کارآزمایی بالینی با شرکت 60 خانم غیر ورزشکار مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی انجام شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه تمرینات ثباتی و مکنزی قرار گرفتند. میزان درد، ناتوانی و سطح مقطع عضله مولتی فیدوس قبل، پس از 6 هفته مداخله شامل تمرینات ورزشی و همین طور پس از 4 هفته پیگیری به ترتیب با استفاده از مقیاس دیداری درد، پرسشنامه ناتوانی Oswestry و اولتراسونوگرافی اندازه گیری شد. از آزمون Independent t برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. مقادیر 0/05 < P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    تمرینات ثباتی و مکنزی باعث کاهش معنی دار درد و ناتوانی نسبت به دوره قبل از تمرین شدند (0/0001 < P). همچنین تمرینات ثباتی منجر به افزایش معنی دار اندازه عضله در سطح مهره ای پنجم گردید (0/0001 < P)، در حالی که تمرینات مکنزی تغییر معنی داری روی اندازه عضله نداشت (0/05 > P).
    نتیجه گیری
    تمرینات ثباتی و مکنزی سبب کاهش درد و ناتوانی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی می شوند. به علاوه تمرینات ثباتی باعث افزایش اندازه عضله مولتی فیدوس در سطح مهره پنجم گردید. با توجه به این اثر مضاعف به نظر می رسد که استفاده از تمرینات ثباتی بتواند در جلوگیری از عود مجدد کمردرد موثر باشد.
    کلیدواژگان: کمردرد مزمن غیر اختصاصی، تمرینات ثباتی، تمرینات مکنزی، مولتی فیدوس کمری
  • سیده سمیه جلیل آبکنار، محمد عاشوری، گیتا موللی صفحه 391
    مقدمه
    مطالعات گسترده ای در مورد اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی در دانش آموزان با ناتوانی یادگیری انجام شده است، اما در مورد تاثیر آموزش این راهبردها در دانش آموزان کم توان ذهنی مطالعات کمی وجود دارد. هدف از این بررسی، تعیین میزان اثر آموزش راهبردهای شناختی در بهبود مهارت های حل مساله ریاضی در دانش آموزان کم توان ذهنی پایه سوم راهنمایی در شهرستان های استان تهران بود.
    مواد و روش ها
    پژوهش حاضر یک مطالعه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد بود. 30 دانش آموز دختر پایه سوم راهنمایی کم توان ذهنی در این پژوهش شرکت داشتند که به روش خوشه ایچند مرحله ای از مدارس استثنایی شهرستان های تهران انتخاب شدند. این دانش آموزان به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند (یک گروه آزمایش و یک گروه شاهد). پس از توزیع تصادفی دانش آموزان در گروه آزمایش و شاهد، برای دانش آموزان گروه آزمایشی طی 15جلسه از آموزش راهبردهای شناختی استفاده شد و به دانش آموزان گروه شاهد آموزش راهبردها ارایه نشد. برای ارزیابی میزان هوش بهر گروه های مورد مطالعه از آزمون هوشی Wechsler''s subtests و برای ارزیابی میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از آزمون معلم ساخته برای بهبود مهارت های حل مساله ریاضی استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و جدول فراوانی) و آزمون t تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    میانگین نمرات آزمون حل مساله ریاضی گروه راهبرد شناختی به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (0/001 > P). این مداخله باعث افزایش میانگین نمرات گروه آزمایش در حل مساله ریاضی نسبت به گروه شاهد شد.
    نتیجه گیری
    یکی از حوزه های شناختی که دانش آموزان کم توان ذهنی در آن دچار اشکال هستند، حل مساله ریاضی می باشد. آموزش راهبرد شناختی باعث بهبود مهارت حل مساله ریاضی دانش آموزان کم توان ذهنی می شود. با توجه به نتایج این پژوهش می توان عنوان کرد که اثربخشی آموزش راهبرد شناختی بر مهارت حل مساله ریاضی بیشتر از گروه شاهد بوده است.
    کلیدواژگان: راهبرد شناختی، حل مساله ریاضی، کم توان ذهنی
  • لیلا سیمرغ، گیتی ترکمان، سید محمد فیروزآبادی، صدیقه کهریزی، شفیعه موثقی صفحه 402
    مقدمه
    اثرات ویبراسیون کل بدن (Whole body vibration یا WBV) بر پاسخ الکترومایوگرافی عضلات بررسی شده است، اما پاسخ عضلات کند و تند انقباض پس از اعمال WBV مشخص نیست. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تمرین کوتاه مدت همراه با WBV بر فعالیت الکتریکی عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس به عنوان عضلات کند و تند انقباض بود.
    مواد و روش ها
    دوازده زن سالم جوان غیر ورزشکار (سن، 2/71 ± 25/66 سال؛ قد، 5/6 ± 161 سانتی متر؛ وزن، 5/42 ± 66/5 کیلوگرم) به صورت تصادفی در دو گروه درمان نما (Sham) (6 = n) و WBV (6 = n) قرار گرفتند. قبل و بعد از 12 جلسه تمرین، دامنه فعالیت الکترومایوگرافی (Root mean square یا RMS) حین حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس ثبت شد. تمرین شامل حفظ وضعیت سمی اسکوات ایزومتریک بود که در گروه درمان نما روی دستگاه WBV خاموش و در گروه WBV روی دستگاه WBV روشن (فرکانس ویبراسیون 30 هرتز و دامنه قله به قله جابجایی صفحه ویبراسیون 3 میلی متر) انجام گرفت.
    یافته ها
    فعالیت الکتریکی عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس قبل از شروع تمرینات در دو گروه یکسان بود (0/05 < P). دوازده جلسه تمرین تغییر معنی دار آماری در RMS عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس هیچ یک از گروه ها ایجاد نکرد (0/05 < P). همچنین، با وجود تغییر رفتار و افزایش پاسخ RMS عضله گاستروکنمیوس خارجی از گروه درمان نما به گروه WBV، تفاوت معنی داری در مقدار تغییر RMS عضله مذکور بین دو گروه مشاهده نشد (0/05 < P). مقدار تغییر RMS عضله سولئوس نیز تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت (0/05 < P).
    نتیجه گیری
    با این که افزایش فعالیت الکتریکی عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس بعد از تمرین WBV از نظر آماری به سطح معنی دار نرسید، اما بررسی الگوی پاسخ عضلات بین گروه درمان نما و گروه WBV، مبین اثر مثبت WBV بر عضله گاستروکنمیوس به عنوان عضله تند انقباض است.
    کلیدواژگان: ویبراسیون کل بدن، ریشه دوم مربع متوسط دامنه، فعالیت الکترومایوگرافی، سولئوس، گاستروکنمیوس
  • وحید نجاتی صفحه 412
    مقدمه
    حافظه فعال و روانی کلامی از اولین عملکردهای شناختی هستند که در فرایند سالمندی افت پیدا می کنند. هدف از این مطالعه بررسی، ارتباط بین این دو عملکرد شناختی در سالمندان بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه 150 نفر از سالمندان ساکن در استان قم، به صورت تصادفی خوشه ایانتخاب شدند و به آزمون های روانی کلامی (معنایی و آوایی) و آزمون فراخنای اعداد (مستقیم و معکوس) پاسخ دادند. جهت بررسی ارتباط بین متغیرهای مطالعه از آزمون همبستگی Pearson دو طرفه استفاده شد.
    یافته ها
    بین روانی کلامی آوایی و بخش مستقیم آزمون فراخنای اعداد همبستگی معنی داری وجود داشت (0/05 < P، 0/286 = r). همچنین بین بخش معکوس آزمون فراخنای اعداد و آزمون روانی کلامی آوایی نیز همبستگی معنی داری نشان داده شد (0/01 < P، 0/355 = r). روانی کلامی معنایی نیز همبستگی معنی داری با فراخنای اعداد مستقیم (0/01 < P، 0/599 = r) و معکوس (0/01 < p، 0/488 = r) نشان داد.
    نتیجه گیری
    ارتباط بین روانی کلامی آوایی و معنایی را می توان به دلیل زیرساخت های تشریحی مشترک این دو کارکرد شناختی (قطعه پیش پیشانی و به طور اختصاصی بخش طرفی خارجی آن) دانست. بر این اساس می توان آزمون روانی کلامی را به عنوان پیش گوی حافظه فعال دانست.
    کلیدواژگان: حافظه فعال، روانی کلامی آوایی و معنایی، سالمندی
  • محمد رضایی، هیوا محمدی، وحید راشدی صفحه 419
    مقدمه
    غذا خوردن یک کارکرد انطباقی ضروری بوده است و هر گونه نقص در مهارت های تغذیه ای نه تنها بر کیفیت زندگی افراد عقب مانده ذهنی، بلکه بر رشد آموزشی، اجتماعی و ذهنی آن ها نیز تاثیر می گذارد. پژوهش حاضر با هدف، بررسی رابطه بین مشکلات تغذیه ای و عقب ماندگی ذهنی انجام شده است.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش توصیفی− تحلیلی، 114 کودک عقب مانده ذهنی با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها پرسش نامه متغیرهای دموگرافیک، آزمون هوش Stanford–Binet و نیز پرسش نامه مشکلات تغذیه ای مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 12SPSS استفاده شد.
    یافته ها
    از افراد مورد پژوهش 63/2 درصد مذکر و میانگین سن نمونه های مورد پژوهش 8/53 سال بود. یافته ها نشان داد که بین مشکلات تغذیه ای و شدت عقب ماندگی ذهنی ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد (0/001 > P).
    نتیجه گیری
    مشکلات ناشی از اختلالات تغذیه ای کودکان عقب مانده ذهنی در هر یک از حیطه های آن شیوع بالایی دارد و با افزایش شدت عقب ماندگی ذهنی، این مشکلات افزایش می یابد.
    کلیدواژگان: مشکلات تغذیه ای، عقب ماندگی ذهنی
  • احسان نادری فر، علی قربانی، نگین مرادی، اکبر بیگلریان صفحه 434
    مقدمه
    شنوایی یکی از حواس مهم در کنترل حلقه بسته و از عوامل تاثیر گذار بر روی صوت می باشد؛ چرا که پس نورد (Feedback) لازم را برای کنترل صوت فراهم می کند. در افراد با افت شنوایی به دلیل عدم برخورداری از چنین پسنوردی، توانایی کنترل حرکتی عضلات مربوط به ساز و کارهای آواسازی و تولید گفتار تحت تاثیر قرار می گیرد. در نتیجه نمی توانند فرکانس پایه (Fundamental frequency یا F0) خود را تنظیم کنند که منجر به کاهش وضوح گفتار در آن ها می شود. هدف پژوهش حاضر، مقایسه پارامتر آکوستیکی F0 در کودکان با درجات مختلف افت شنوایی با همتاهای عادی بود.
    مواد و روش ها
    صدای 28 کودک دارای افت شنوایی (متوسط، متوسط تا شدید، شدید و عمیق) و 28 کودک دارای شنوایی عادی در گروه سنی 7 تا 9 سال مورد بررسی قرار گرفت. شرکت کنندگان تک زبانه، فارسی زبان بودند. از آزمودنی ها خواسته شد که واکه /a/ را سه بار بکشند. میانگین F0 با استفاده از نرم افزار Praat نسخه 5.3.13 محاسبه شد. جهت تعیین وجود تفاوت بین میانگین F0 در گروه ها از آزمون One way ANOVA و برای تعیین تفاوت معنی دار در گروه ها آزمون Post hoc DUNNET استفاده شد.
    یافته ها
    بیش ترین و کمترین میزان F0 به ترتیب در گروه افت شنوایی عمیق و گروه عادی بود. نتایج آزمون ANOVA نشان داد که میانگین F0 در گروه ها متفاوت است (0/025 = P) و این تفاوت به لحاظ آماری بین F0 کودکان دارای افت شنوایی عمیق و گروه شاهد بود (0/005 = P).
    نتیجه گیری
    میانگین F0 با افزایش افت شنوایی، افزایش می یابد. این حالت ممکن است به عنوان مکانیزمی برای جبران نبود پس نورد شنیداری باشد. آن چه در این پژوهش به دست آمد، نشان می دهد که با تشدید افت شنوایی میانگین F0 افزایش می یابد، ولی تعیین مرز بین طبیعی و مرضی بودن صدای نمونه های مورد مطالعه نیازمند پژوهش دیگری است.
    کلیدواژگان: افت شنوایی، فرکانس پایه، آنالیز آکوستیکی
  • محمد یادگاری پور، سید صدرالدین شجاع الدین، حیدر صادقی صفحه 442
    مقدمه
    سالمندان در معرض ضعف تعادل، افتادن و در پی آن آسیب، کاهش استقلال و مرگ زودرس قرار دارند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره برنامه تمرین استقامتی در آب بر تعادل ایستا، پویا و قدرت عضلانی اندام تحتانی مردان سالمند بود.
    مواد و روش ها
    مطالعه نیمه تجربی حاضر، دارای یک طرح پیش آزمون- پس آزمون دو گروهه (شاهد، تمرین در آب) بود. آزمودنی های تحقیق را 19 مرد سالمند (60 تا 70 ساله) عضو کانون بازنشستگان ارتش شهرستان کرج تشکیل دادند. گروه تمرین در آب، یک برنامه تمرین استقامتی (هوازی و عضلانی) شش هفته ای (دو جلسه در هفته) را دراستخر انجام دادند. در طول دوره، گروه شاهد در برنامه تمرینی خاصی شرکت نداشتند. تعادل ایستا، پویا و قدرت عضلانی اندام تحتانی تمام آزمودنی ها به ترتیب با استفاده از آزمون های زمان ایستادن روی یک پا با چشمان باز و بسته، زمان برخاستن و رفتن و برخاستن از صندلی سالمندان قبل و بعد از دوره تمرین، در شرایطی مشابه اندازه گیری شد. از آزمون t همبسته به منظور مقایسه نتایج پیش و پس آزمون و آزمون Independent t جهت مقایسه بین دو گروه استفاده شد.
    یافته ها
    تعادل ایستا با چشمان باز (0/002 = P) و بسته (0/001 = P)، تعادل پویا (0/001 = P) و قدرت عضلانی (0/001 = P) در گروه تمرین در آب بهبود معنی داری داشته است، لکن تغییرات معنی داری در گروه شاهد مشاهده نشد (0/05 < P). به علاوه در تمامی آزمون ها تفاوت معنی داری بین نتایج پیش آزمون گروه تمرین در آب و شاهد وجود نداشت (0/05 < P)، اما بین نتایج میزان پیشرفت دو گروه تفاوت معنی داری وجود داشت (0/05 > P).
    نتیجه گیری
    با توجه یافته های تحقیق، به نظر می رسد تمرینات استقامتی هوازی و عضلانی در آب را می توان برای بهبود تعادل مردان سالمند سالم توصیه نمود.
    کلیدواژگان: تعادل ایستا، تعادل پویا، قدرت عضلانی اندام تحتانی، برنامه تمرین استقامتی در آب، مردان سالمند سالم
  • مریم وهاب، سیما شهیم، سلیمه جعفری، محمد مجید اوریادی زنجانی صفحه 454
    مقدمه
    زبان و مهارت اجتماعی دو مشخصه نوع بشر هستند که در زندگی انسان نقش بسیار مهمی ایفا می کنند. اکتساب گفتار و زبان یکی از مهم ترین مولفه های رشد است که کاملا وابسته به محیط اجتماعی شکل می گیرد. در این بین، زبان بیانی و دریافتی دو عنصر کلیدی رشد زبان محسوب می شوند که نقش مهی را در رشد و گسترش کفایت اجتماعی کودک بازی می کنند. هدف از این پژوهش، بررسی وجود ارتباط بین رشد زبان دریافتی و ابعاد مهارت های اجتماعی در کودکان 4 تا 6 ساله فارسی زبان بود.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش، 123کودک 4 تا 6 سال (76 پسر و 47 دختر) که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، از طریق تصادفی چند مرحله ای از بین همه مهدکودک های شیراز (144 مهدکودک)، انتخاب شدند. در ابتدا از این کودکان آزمون رشد زبان و مقیاس نظام درجه بندی مهارت های اجتماعی که شامل دو فرم معلم و والدین است، گرفته شد. داده های حاصله با استفاده از روش ضریب همبستگی Pearson، توسط نرم افزار 16SPSS و در سطح معنی داری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    ضریب همبستگی Pearson ارتباط مثبت و معنی داری را بین تحول زبان دریافتی و ابعاد مهارت های اجتماعی فرم معلم نشان داد (0/01 > P)، ولی همبستگی معنی دار بین تحول زبان دریافتی و ابعاد مهارت های اجتماعی فرم والدین وجود نداشت (0/01 < P). همچنین، بین نظرات معلم و والدین همبستگی معنی داری وجود نداشت (0/01 < P).
    نتیجه گیری
    یافته های تحقیق حاضر، رابطه مثبت معنی داری را بین تحول زبان دریافتی و ابعاد مهارت های اجتماعی آشکار ساخت که این ارتباط تنها از دیدگاه معلمان معنی دار است. بر این اساس، باید به شرایط متفاوت محیط خانه و محیط آموزشی در امر تعلیم و تربیت مهارت اجتماعی به کودکان توجه کرد و در این راستا سعی کرد که آموزش های لازم را در هر دو محیط برای آن ها فراهم نمود؛ چرا که رشد این مهارت ها می تواند به رشد زبان دریافتی کودکان کمک کند.
    کلیدواژگان: زبان دریافتی، مهارت اجتماعی، کودکان، فارسی زبان
  • زهرا قربانپور، سیدعلی حسینی*، روشنک وامقی، مهدی رصافیانی، حمید دالوند، پوریا رضا سلطانی صفحه 466
    مقدمه

    هدف این مطالعه، تعیین تاثیر آموزش مراقبت های ویژه روزمره زندگی به والدین، در منزل بر تکامل حرکتی ظریف در کودکان فلج مغزی 72-6 ماهه بود.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه تجربی، 40 کودک 6 تا 72 ماهه مبتلا به فلج مغزی از بین مراجعه کنندگان به کلینیک های توان بخشی تهران، مطابق معیارهای تحقیق انتخاب شدند و در دو گروه شاهد و مداخله قرار گرفتند. محقق در منزل کودکان گروه مداخله حضور می یافت و همراه با تطبیق منزل، آموزش های مربوط به مراقبت های ویژه روزمره زندگی را طی 1 جلسه 4 ساعته به مراقبین کودک ارایه می داد. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم مشخصات دموگرافیک، GMFCS (Gross motor function classification system) و PEABODY (Peabody developmental motor scales and activity cards test) بود. داده ها در 3 نوبت: قبل از دوره مداخله، 1/5 ماه و 3 ماه بعد از دوره مداخله ثبت می شد.

    یافته ها

    تکامل حرکتی ظریف در هر دو گروه، 1/5 و 3 ماه بعد از دوره مداخله نسبت به قبل تفاوت معنی داری داشت (0/001 > P). میانگین پیشرفت نمرات تکامل حرکتی ظریف 3 ماه بعد از دوره مداخله، در گروه مداخله بهتر از گروه شاهد بود (0/043 = P) و همچنین تفاوت میانگین پیشرفت نمرات تکامل حرکتی ظریف 1/5 ماه بعد از دوره مداخله، در دو گروه معنی دار نبود (0/19 = P). میانگین پیشرفت استفاده از دست، دستکاری، هماهنگی چشم و دست در گروه مداخله بیشتر از گروه شاهد بود، اما تفاوت معنی دار نبود. در حالی که میانگین پیشرفت «در دست گرفتن اجسام» در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (0/036 = P).

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه این گونه نشان می دهد که آموزش Handling به مراقبین در منزل، در طولانی مدت (3 ماه) باعث بهبود تکامل حرکتی ظریف کودکان فلج مغزی 6 تا 72 ماهه می شود.

    کلیدواژگان: کودکان فلج مغزی، مراقبت های ویژه روزمره زندگی، تکامل حرکتی ظریف، مراقبین
  • عباس مهوش ورنوسفادرانی، نرگس ادیب سرشکی، گیتا موللی صفحه 477
    مقدمه
    مطالعات گسترده ای در مورد اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر رفتار دانش آموزان انجام شده است، اما در مورد اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر رفتار دانش آموزان دارای معلولیت پژوهش های کمی وجود دارد. با توجه به این که نیاز این گروه از دانش آموزان به آموزش مهارت ها بیشتر از سایرین است، لزوم برنامه ریزی و اجرا در این خصوص اهمیت ویژه ای دارد. هدف از این پژوهش، تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر کم شنوای مقطع راهنمایی مدارس فراگیر بود.
    مواد و روش ها
    طرح پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با دو گروه آزمایش و شاهد بود. از میان 38 دانش آموز پسر دارای مشکل شنوایی که در رده های اول تا سوم راهنمایی در مدارس فراگیر (تلفیقی) شهر اراک در سال تحصیلی 91-1390 مشغول به تحصیل بودند، به صورت تصادفی 30 نفر از آن ها انتخاب و به دو گروه 15 نفری آزمایشی و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمایشی هفته ای دو بار و طی 16 جلسه دو ساعته، مهارت های زندگی را آموزش دیدند. مهارت های اجتماعی هر دو گروه قبل و بعد از آموزش با استفاده از مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی (Social skills rating scale) ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده های گرد آوری شده از پیش آزمون و پس آزمون، آمار توصیفی و آزمون های آماری Independent t و ANCOVA استفاده شد.
    یافته ها
    گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد عملکرد بهتری در پس آزمون مهارت های اجتماعی داشت (0/001 > P).
    نتیجه گیری
    آموزش مهارت های زندگی، مهارت های اجتماعی، همکاری، مهارت ابراز وجود و خویشتن داری (مهار خود) را به گونه ای معنی دار افزایش می دهد.
    کلیدواژگان: مهارت های زندگی، مهارت های اجتماعی، دانش آموزان کم شنوا، مدارس فراگیر
  • مریم نزاکت الحسینی، مهیار مختاری، فهیمه اسفرجانی صفحه 489
    مقدمه
    رسیدن به سن سالمندی از عمده ترین پیشرفت های بشر است، ولی کاهش عملکرد حرکتی به ویژه تعادل و اختلالات شناختی از عوامل کلیدی افتادن در سالمندان است که با عواقب و عوارض جسمانی، روان شناختی و اجتماعی زیادی همراه است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر برنامه تمرینی پیلاتس بر بهبود عملکردهای حرکتی و شناختی مرتبط با افتادن در زنان سالمند بود.
    مواد و روش ها
    این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود. 30 زن سالمند با میانگین سن: 5/9 ± 70/23 سال، وزن:10/53 ± 61/67 کیلوگرم و قد: 7/88 ± 150/43 سانتی متر که در سال1390 به مرکز توان بخشی جامع سالمندان فرهیختگان (شهرکرد) مراجعه کردند، به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. به منظور ارزیابی کارکرد حرکتی از آزمون دسترسی عملکردی و آزمون 10 متر راه رفتن و برای ارزیابی کارکرد شناختی از آزمون حافظه بالینی Wechsler (فرم الف) استفاده شد. سپس گروه تجربی به مدت 12 هفته برنامه تمرین درمانی پیلاتس را دریافت کردند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون ANCOVA در سطح معنی داری 0/05 > P با کمک نرم افزار 16SPSS انجام شد.
    یافته ها
    بین دو گروه تجربی و شاهد تفاوت معنی داری در آزمون دسترسی عملکردی (0/037 = P، 4/789 = F) و آزمون 10 متر راه رفتن در سرعت معمولی (0/002 = P، 12/345 = F) و سرعت حداکثر (0/002 = P، 11/575 = F) مشاهده شد. همچنین در آزمون حافظه بالینی Wechsler تفاوت معنی داری بین گروه تمرین پیلاتس و شاهد مشاهده گردید (0/001 = P، 13/127 = F).
    نتیجه گیری
    نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برنامه تمرینی پیلاتس می تواند بر بهبود عملکرد حرکتی به ویژه تعادل و عوامل شناختی مرتبط با افتادن در زنان سالمند موثر باشد. بنابراین به نظر می رسد ورزش پیلاتس روش تمرینی سودمندی جهت حفظ عملکرد حرکتی و کاهش سرعت کارکردهای ذهنی سالمندان باشد و خطر افتادن و هزینه های درمانی وابسته به آن را کاهش دهد.
    کلیدواژگان: تمرینات پیلاتس، سالمند، حافظه، تعادل، افتادن
  • نسرین جلیلی، مهرنوش گودرزی، مهدی رصافیانی*، مرجان فرضی صفحه 502
    مقدمه

    با توجه به مشکلات متعدد کودکان فلج مغزی در انجام فعالیت های روزمره زندگی و مشکلات مراقبین این کودکان در نگهداری از آن ها، ارایه روش های موثر به خانواده برای مراقبت از کودک در زمینه های غذا خوردن، حمام کردن، تحرک در محیط منزل و غیره می تواند برای به دست آوردن استقلال بیشتر در زندگی روزانه موثر باشد. نقش کاردرمانی در این حیطه، آموزش و مشاوره به مراقبین در زمینه وضعیت دهی و در رابطه با مداخلاتی است که عملکرد کاری کودک را تسهیل و باعث کاهش فشارهای جسمانی و روانی بر مراقبین گردد. هدف از این پژوهش، بررسی میزان آگاهی مراقبین از شیوه های صحیح مراقبت و تعیین اثربخشی برنامه آموزشی بر آن بود.

    مواد و روش ها

    در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، 60 مادر کودک فلج مغزی 12-4 ساله مراجعه کننده به مراکز توان بخشی شهر تهران در سال 91-1390، به روش در دسترس انتخاب شدند. نمونه ها به روش تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم گردید. میزان آگاهی مادران با استفاده از پرسشنامه میزان آگاهی از مراقبت های ویژه از کودکان فلج مغزی و شدت فلج مغزی با سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با شاخص های مرکزی و پراکندگی و با استفاده از آزمون آماری Independent t و واریانس یک طرفه تحلیل گردید.

    یافته ها

    میانگین سن مادران در گروه شاهد 32/8 سال و در گروه مداخله 35/3 سال بود. سنجش میزان آگاهی بر اساس آزمون، نشان داد که 85/2 درصد از مادران دارای آگاهی ضعیف و متوسط بودند میزان آگاهی خوداظهاری (0/002 = P) و آگاهی بر اساس آزمون (0/001 > P) مادران کودکان فلج مغزی گروه مداخله، از شیوه های صحیح مراقبت پس از دریافت برنامه آموزشی، در مقایسه با گروه شاهد تغییر قابل ملاحظه ای نمود و افزایش نشان داد.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج فوق می توان نتیجه گیری کرد که دانش مادران پیرامون مراقبت صحیح از کودک فلج مغزی کافی نیست و برنامه آموزشی حاضر بر ارتقای دانش مادران تاثیر مثبتی داشته است.

    کلیدواژگان: کودک فلج مغزی، آموزش مراقبت های ویژه، دانش مادران
  • کوثر باغبان، فرهاد ترابی نژاد، نگین مرادی، اکبر بیگلریان صفحه 530
    مقدمه
    پرخیشومی از رایج ترین اختلالات تشدید در کودکان دارای شکاف کام است. الگوهای خیشومی شدگی در زبان های مختلف، متفاوت می باشد. زمان بندی ضعیف حرکات کامی- حلقی در ارتباط با سایر اندام های تولیدی منجر به پرخیشومی می شود. اگر چه ارزیابی ادراکی، استانداردی طلایی برای ارزیابی پرخیشومی می باشد، ولی دارای مشکلاتی است که از اعتبار آن می کاهد. تجزیه و تحلیل های آکوستیکی می تواند مکمل ارزیابی های ادراکی باشد. هدف این مطالعه، بررسی تفاوت الگوی زمانی گفتار در کودکان دارای شکاف کام و طبیعی فارسی زبان می باشد و این که کدام بافت آوایی بیشترین تفاوت را بین دو گروه می گذارد.
    مواد و روش ها
    امواج آکوستیکی و طیف نگاشت حاصل از نمونه صدای 14 کودک دارای شکاف کام و 14 کودک طبیعی 4 تا 12 ساله فارسی زبان که همزمان از دهان و بینی ضبط شده بودند، با استفاده از نرم افزار Praat مورد بررسی قرار گرفت و دیرش کل خیشومی شدگی در سه بافت pamap، pimip، pumup محاسبه گردید. داده ها در سطح معنی داری 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (05/0 > P).
    یافته ها
    کودکان دارای شکاف کام دیرش کل خیشومی شدگی طولانی تری نسبت به کودکان طبیعی داشتند. تفاوت دیرش کل خیشومی شدگی در دو گروه و همچنین در میان سه بافت آوایی معنی دار بود (001/0 > P).
    نتیجه گیری
    دیرش خیشومی شدگی طولانی تر در گروه دارای شکاف کام نسبت به گروه طبیعی نشان داد که کودکان دارای شکاف کام الگوهای زمانی گفتاری انحراف یافته یا باتاخیر نسبت به کودکان طبیعی دارند. استفاده از ارزیابی آکوستیکی ویژگی های زمانی گفتار جهت بررسی کمی ویژگی های تشدید در کودکان دارای شکاف کام و تمییز از کودکان طبیعی مفید می باشد.
    کلیدواژگان: الگوهای زمانی گفتار، خیشومی شدگی، شکاف کام، تجزیه و تحلیل آکوستیکی، بی کفایتی دریچه کامی، حلقی
  • ابوالفضل فراهانی، سحر حسینی، آذر آقایاری، لیلا قربانی قهفرخی صفحه 541
    مقدمه
    هدف از انجام این پژوهش، مطالعه رابطه ترکیب بدنی (شاخص توده بدنی، نسبت چربی بدن، نسبت محیط کمر به باسن) با ناهنجاری های لوردوز و کیفوز در بانوان متقاضی تحصیل در رشته تربیت بدنی دانشگاه پیام نور بود.
    مواد و روش ها
    جامعه پژوهش را 600 نفر از بانوان متقاضی ورود به مقطع کارشناسی رشته تربیت بدنی دانشگاه پیام نور که نمره قبولی در آزمون تئوری فراگیر را کسب کرده بودند، تشکیل دادند. از این تعداد 233 نفر از بانوان به صورت تصادفی با میانگین سنی 6/093 ± 27/11 سال، قد 8/533 ± 161/09 سانتی متر و وزن 9/34 ± 58/9 کیلوگرم انتخاب شدند. این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی- همبستگی انجام شد. برای هر یک از نمونه ها اندازه گیری آنتروپومتری (قد، وزن و سن) به عمل آمد. ضخامت چربی زیر پوستی (سه سر بازو، چهار سر ران و فوق خاصره) با استفاده از دستگاه کالیپر به مدت 3 ثانیه و حداقل با سه تکرار از سمت راست بدن آزمودنی ها اندازه گیری شد. درصد چربی بدن با استفاده از فرمول Jackson و Pollock محاسبه گردید و میزان انحرافات ستون مهره ها (کیفوز و لوردوز) با دستگاه اسپینال موس اندازه گیری گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار کامپیوتری 12SPSS و روش آماری ضریب همبستگی Pearson در سطح معنی داری 0/05 استفاده شد.
    یافته ها
    چنان چه از نتایج بر می آید، شاخص توده بدن با ناهنجاری لوردوز رابطه معنی داری داشت (0/04 = P، -0/144 = R)، در حالی که درصد چربی بدن، شاخص دور کمر و شاخص نسبت دور کمر به دور باسن با ناهنجاری لوردوز رابطه معنی داری نداشت (-0/037 = R، 0/58 = P). همچنین شاخص توده بدن و درصد چربی بدن با ناهنجاری کیفوز رابطه معنی داری نداشت (0/099 = R، 0/134 = P). به علاوه شاخص دور کمر و شاخص نسبت دور کمر به دور باسن با ناهنجاری کیفوز رابطه معنی داری نداشت (0/01- = R، 0/99 = P).
    نتیجه گیری
    به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که WHR (Waist to hip ratio)، WC (Waist circumference) و درصد چربی بدن با ناهنجاری های لوردوز و کیفوز رابطه معنی داری ندارد.BMI (Body mass index) با ناهنجاری لوردوز رابطه معنی دار داشت، در حالی که با ناهنجاری کیفوز رابطه معنی داری نداشت.
    کلیدواژگان: ترکیب بدنی، لوردوز، کیفوز، چربی بدن
  • بیان نسایی مقدم، مختار ملک پور، احمد عابدی، زاهد مفاخری صفحه 553
    مقدمه
    کودکان احتیاج به بازی دارند. بازی، تفکر و شیوه اظهار وجود آن ها است. ازجمله بازی های مورد علاقه کودکان که شاید موجب رشد آن ها خواهد شد، شن بازی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روش مداخله ای شن بازی درمانی (Sandplay therapy) بر رشد ادراک حرکتی- بینایی (Visuo motor perception) کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر (Educable children) بود.
    مواد و روش ها
    روش تحقیق تجربی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد) بود. نمونه های این پژوهش شامل 32 دانش آموز با ناتوانی ذهنی آموزش پذیر بودند. ابتدا از میان شش ناحیه آموزش پذیر شهر اصفهان یک ناحیه به طور تصادفی و از میان این ناحیه یک مدرسه دو نوبته (دخترانه/ پسرانه) به طور تصادفی انتخاب گردید. بدین ترتیب تعداد 32 نفر از میان دانش آموزان این دو مدرسه از پایه های تحصیلی پیش دبستانی، اول، دوم و سوم به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس این تعداد نمونه به طور تصادفی در دو گروه 16 نفری مورد و شاهد شامل 8 دختر و 8 پسر قرار داده شدند. ابزار پژوهش عبارت از آزمون رشد شناختی- تشخیصی Kay بود. سپس کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر گروه مورد طی 10 جلسه 45 دقیقه ای شن بازی درمانی را در مدرسه دریافت کردند.
    یافته ها
    روش مداخله ای شن بازی درمانی بر رشد ادراک حرکتی- بینایی این کودکان موثر بود (0/001 > P). ضمن این که بین دو گروه دختر و پسر در نمرات پس آزمون رشد ادراک حرکتی- بینایی بعد از مداخله شن بازی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    نتایج این پژوهش نشان داد که روش مداخله ای شن بازی درمانی قادر است رشد ادراک حرکتی- بینایی کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر را افزایش دهد، بنابراین استفاده از این روش به عنوان روشی در بهبود بخشی از مشکلات مربوط به رشد ادراک حرکتی- بینایی این کودکان پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: شن بازی درمانی، رشد ادراک حرکتی، بینایی، کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر
  • سید صدرالدین شجاع الدین، محمدرضا مهکی*، رغد معمار صفحه 561
    مقدمه

    نرخ بارگذاری بالا با آرتروز ارتباط دارد و زانوی پرانتزی زمینه ساز بروز آرتروز می باشد، درک این موضوع که وجود این ناهنجاری تا چه میزان متغیرهای بیومکانیکی را در حین فرود دستخوش تغییر می سازد، سبب می شود تا در جهت پیش گیری از آرتروز در افراد دارای ناهنجاری زانوی پرانتزی گام مهمی را برداریم. لذا هدف مطالعه حاضر، مقایسه حداکثر نیروهای عمودی عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری در حرکت فرود تک پا در مردان دارای زانوی پرانتزی و نرمال بود.

    مواد و روش ها

    40 نفر دانشجوی مرد سالم رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، شامل 21 نفر دارای زانوی پرانتزی و 19 نفر دارای زانوی نرمال در این تحقیق شرکت کردند. ناهنجاری زانوی پرانتزی با استفاده از کولیس اندازه گیری و ثبت شد. آزمودنی ها حرکت فرود تک پا را از ارتفاع 30 سانتی متر روی صفحه نیرو انجام دادند. به منظور مقایسه پارامترها بین دو گروه از روش آماری MANOVA استفاده شد.

    یافته ها

    تفاوت معنی داری در حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین در هنگام برخورد پنجه نشان داده نشد (0/486 = P)، اما تفاوت حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین هنگام برخورد پاشنه (0/002 = P) و میزان بار (0/048 = P) بین دو گروه معنی دار بود.

    نتیجه گیری

    تغییرات اندک در زاویه مفصل زانو در صفحه فرونتال بر فعالیت عضلانی، گشتاورها و نیروهای مفصلی در مفاصل زانو و مچ پا تاثیر می گذارد. ممکن است یک دلیل بالاتر بودن خطر آسیب دیدگی و ابتلا به آرتروز در افراد دارای زانوی پرانتزی نسبت به افراد نرمال، نیروهای عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری بالای اعمال شده به اندام تحتانی آن ها در حین فرود آمدن است و توصیه می شود برای کاهش خطر آسیب دیدگی و ابتلا به آرتروز، بر تمرینات اصلاحی و عمل بیومکانیکی اصلاح یافته تمرکز شود.

    کلیدواژگان: حداکثر نیروهای عمودی عکس العمل زمین، نرخ بارگذاری، فرود تک پا، زانوی پرانتزی
  • منا حیدری پور، علی مشهدی، سیدمحسن اصغری نکاح صفحه 571
    مقدمه
    در این پژوهش تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر هوش هیجانی معلولین جسمی- حرکتی شهر مشهد مورد بررسی واقع شد.
    مواد و روش ها
    روش پژوهش نیمه آزمایشی (با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد) بود. جامعه آماری شامل کلیه معلولین جسمی- حرکتی (108 نفر) مجتمع آموزشی نیکوکاری توان یابان مشهد بود. از بین آن ها پس از غربال گری اولیه تعداد 30 نفر که از لحاظ مهارت های اجتماعی و سطح هوش هیجانی دارای بیش ترین نارسایی بودند، انتخاب شدند و با استفاده از شیوه گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. سپس آموزش مهارت های اجتماعی در طی 15 جلسه به گروه آزمایش ارایه شد. جهت جمع آوری داده های پژوهش از پرسش نامه مهارت های اجتماعی Regio و پرسش نامه هوش هیجانی Bar–On استفاده گردید. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از آزمون ANCOVA چند متغیری انجام شد.
    یافته ها
    گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی داری در مولفه های روابط درون فردی {0/01 = P، 13/61 = (22، 1)F}، روابط بین فردی {0/01 = P، 24/02 = (22، 1)F}، سازگاری {0/01 = P، 20/47 = (22، 1)F}، کنترل استرس {0/01 = P، 8/69 = (22، 1)F}، خلق عمومی {0/01 > P، 13/55 = (22، 1)F} و سطح هوش هیجانی کلی {0/02 = P، 22/16 = (22، 1)F} داشت. آموزش مهارت های اجتماعی بیش ترین اثربخشی را بر مولفه های روابط بین فردی، روابط درون فردی، خلق عمومی و سازگاری و کم ترین اثربخشی را بر مولفه کنترل استرس داشته است.
    نتیجه گیری
    با توجه به مولفه های مهارت های اجتماعی، آموزش این مهارت ها منجر به افزایش سطح کلی هوش هیجانی معلولین جسمی- حرکتی گردید. ارتقای سطح هوش هیجانی بهبود وضعیت سلامت روانی- اجتماعی معلولین جسمی- حرکتی را به همراه دارد.
    کلیدواژگان: معلولیت جسمی، حرکتی، هوش هیجانی، آموزش مهارت های اجتماعی
  • مرتضی صادقی، غلامعلی قاسمی، فریبا ایرج صفحه 583
    مقدمه
    اجرای الگوهای حرکتی و مهارتی هنگام تمرین و مسابقه می تواند موجب سازگاری های منفی در ساختار دستگاه اسکلتی شود. این تحقیق با هدف بررسی، ناهنجاری های کیفوز، لوردوز و سر به جلو در ورزشکاران ووشوکار در دو سطح حرفه ای و آماتور و مقایسه آن با افراد غیر ورزشکار انجام شد.
    مواد و روش ها
    نمونه آماری این تحقیق شامل 50 ورزشکار حرفه ای ووشوکار، 50 ورزشکار آماتور ووشوکار و 50 نفر غیر ورزشکار بود. برای اندازه گیری کیفوز و لوردوز از خط کش منعطف استفاده شد. به منظور سنجش میزان زاویه سر از گونیامتری که بدین منظور ساخته شده بود، استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ANOVA یک سویه و آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد.
    یافته ها
    کیفوز، لوردوز و سر به جلو در هر سه گروه دارای تفاوت معنی دار بود (به ترتیب 22/08 = F و 0/01 > P، 1/8 = F و 0/01 > P، 15/8 = F و 0/01 > P). در ورزشکاران حرفه ای با 13 ± 49/8 درجه کیفوز، 9 ± 51/2 درجه لوردوز، 7/2 ± 35/6 درجه سر به جلو بیش ترین میزان اختلال پاسچرال مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به این که ناهنجاری های کیفوز، لوردوز و سر به جلوی ورزشکاران حرفه ای شدیدتر از افراد غیرحرفه ای بود، طراحی و برنامه ریزی مناسب تمرینات تخصصی ویژه این رشته ورزشی و توجه به حفظ پاسچر صحیح در حین تمرینات ضروری می باشد.
    کلیدواژگان: ناهنجاری وضعیتی، ورزشکار حرفه ای، ورزشکار آماتور، ووشو
  • مقاله مروری
  • سید محمد عبدالهی، علی ملکی، نیما جمشیدی صفحه 590
    مقدمه
    زانو یکی از مهم ترین و پرکاربردترین مفصل های بدن انسان می باشد که در معرض آرتروز و بیماری ها قرار دارد. استفاده از مدل های بیومکانیکی و تحلیل Finite element، درک صحیحی از نیروهای ماهیچه ای، تنش غضروف و پیش بینی آسیب های زانو در وضعیت ها و شرایط مختلف بارگذاری ارایه خواهد نمود. در هنگام رانندگی با ماشین آلات زراعی به دلیل نامناسب بودن طراحی و عدم برخورداری از ارگونومی مناسب، اعمال نیروی بیش از حد مجاز از طرف راننده به پدال باعث بارگذاری نامناسب مفصل زانو و در نتیجه آسیب دیدن غضروف مفصلی و ایجاد آرتروز زانو می شود. هدف از این مطالعه، مروری بر نتایج حاصل از تحلیل Finite element تحت سینتیک های مختلف و تحت شرایط فعالیت اپراتورهای ماشین آلات کشاورزی بود.
    مواد و روش ها
    بررسی بیومکانیک کل مفصل زانو و مدل سازی Finite element سه بعدی این مفصل با استفاده از روش های عکس برداری و آناتومی هندسه، می تواند سینماتیک و مکانیک اتصال و تماس در این مفصل را مورد ارزیابی قرار دهد. همچنین با بررسی مدل استقرار و شرایط مختلف بارگذاری، می توان نیروهای ایجاد شده را تجزیه و تحلیل نمود. مدل های بیومکانیکی زانو اغلب شامل ساختار استخوانی، لایه های غضروفی مجزا، منیسک ها و لیگامنت های اصلی می باشد.
    یافته ها
    مطالعه تحقیقات صورت پذیرفته روی مفصل زانو در سینتیک های مختلف، به خصوص موقعیت های مشابه فشردن پدال در ماشین آلات کشاورزی بیانگر این نتیجه بود که به دلیل اعمال نیروی زیاد به خصوص در اکستنشن کامل زانو، مشابه فشردن پدال ها، سینتیک های خاص می تواند در کاهش تنش های به وجود آمده تا زیر حد تحمل زانو و عملکرد بهتر مفصل، موثر واقع شود.
    نتیجه گیری
    ضرورت انجام مطالعه مروری، بر روی مفصل زانو، بررسی وضعیت های مختلف زانو و شرایط تحمل بار و چگونگی سینماتیک، رفتار و عملکرد تحت سینتیک مختلف زانو توسط روش های Finite element و بیومکانیک می باشد. به ویژه در فعالیت با ماشین آلات کشاورزی که فرد با شرایط خاص قرارگیری، بارهای شدید و اغلب در شرایط نامناسب ارگونومیکی روبرو می باشد.
    کلیدواژگان: مدل سازی، اجزای محدود، بیومکانیک، مفصل زانو، راننده
|
  • Mansoureh Pirmoradian, Nahid Baharloui, Ahmad Salehi, Alireza Taheri, Leila Ghasisin Page 1
  • Maryam Sadat Larrie, Amir Houshang Bakhtiary, Rozita Hedayati, Asghar Rezasoltani, Raheb Ghorbani Page 10
    Introduction
    Low back pain may cause clinical symptoms such as: reflex inhibition and atrophy of multifidus muscles، lumbar paraspinal muscles atrophy، dysfunction and disability. The atrophy of multifidus muscles could be a main cause of recurring back pain.. Therefore، present study compared the effect of stability and McKenzie exercises on pain، disability and multifidus size in women with chronic non-specific low back pain.
    Materials And Methods
    60 non-athletic women with chronic non-specific low back pain allocated in this research. They randomly and equally divided in to two experimental groups، 30 subjects (Mean ± SD age، 33. 37 ± 7. 92 year) in stabilization exercise group and 30 participants (Mean ± SD age، 37. 00 ± 9. 97 year) in McKenzie exercises group. Both groups performed exercise training for 6 weeks. The level of pain، disability، and the cross sectional area of lumbar multifidus muscle was respectively measured by visual analog scale (VAS)، Ostwestry disability index and Ultrasonography imaging. These data were collected just before intervention، after 6 weeks of exercise intervention، and also at the end of 4 weeks follow-up period. Independent sample t-test was used to analyze the data and P < 0. 05 was considered for statistical significance.
    Results
    Both exercises protocols may decrease pain and disability than before exercises (P < 0. 0001). The stabilization exercises may result in significant increase in L5 multifidus muscle’s size (P < 0. 0001)، while no significant change in multifidus size was observed after McKenzie exercises (P > 0. 05).
    Conclusion
    Stabilization and McKenzie exercises may improve pain and disability in patients with chronic non-specific low back pain، while stabilization exercise results in size improvement of lumbar multifidus muscles at L5 level. Therefore stabilization exercises may be more effective to prevent recurrent chronic low back pain.
    Keywords: Non, specific chronic low back pain, Stabilization exercises, McKenzie exercises, Lumbar multifidus muscle
  • Sayede Somaye Jalilabkenar, Mohammad Ashoori, Gita Movallali Page 391
    Introduction
    Although a massive amount of research have been conducted on the effectiveness of cognitive guidelines related to helping students with learning disability، there is paucity of data regarding the effectiveness of such guidelines in addressing the needs of students with mental disability. The aim of this study was to determine the effect of cognitive guidelines on the improvement of mathematical problem-solving skills among female students with mental disability who were attending the 3rd Grade of middle schools across Tehran province، Iran.
    Materials And Methods
    The present study had an experimental design with pre-test، post-test and control group. Participants were 30 girls with mental disability studying at 3rd Grade of middle schools. The participants were recruited via the multi-stage cluster method from special education schools of Tehran Province and were randomly assigned to either an experimental (n = 15) or a control (n = 15) group. Students in the experimental group received instruction combined with cognitive guidelines for 15 sessions while the controls were not provided with any guideline on the same sessions. The Wechsler intelligence test and a teacher-made test were respectively used to match the groups in terms of IQ and to measure the improvement of mathematical problem-solving skills. The data was statistically analyzed through descriptive statistics (mean، standard deviation، frequency and tables) and t test.
    Results
    The results of this study showed that there was a significant increase in mathematical problem-solving skills of mentally disabled students in the experimental group (for whom cognitive guidelines were used) compared to those in the control group (P < 0. 001).
    Conclusion
    Problem-solving is one of many cognitive abilities that have been impaired in the students with mental disability. Instruction about cognitive strategies may result in the improvement of mathematical problem-solving skills of such students. The present results may be a valuable evidence to prove the effectiveness of cognitive strategy instruction in enhancing mathematical problem-solving skills in mentally disabled girls.
    Keywords: Cognitive guideline, Mathematical problem, solving, Mental disability
  • Leila Simorgh, Giti Torkaman, Sayed Mohammad Firouzabadi, Sedigheh Kahrizi, Shafieh Movasseghe Page 402
    Introduction
    Although the effects of whole body vibration (WBV) on the electromyographic (EMG) response of some muscles have been investigated in different studies، the effect of WBV on different types of motor units is not clear yet. The aim of the present study was to assess the different effects of a short-term WBV training on different motor units. Soleus (SOL) and gastrocnemius lateralis (GL) muscles were selected as the representatives of slow- and fast-twitch muscles، respectively.
    Materials And Methods
    Twelve healthy young women (mean age 25. 66 ± 2. 71 years; mean height 161 ± 5. 6 cm; mean weight 66. 5 ± 5. 42 kg) were randomly allocated into the sham (n = 6) and WBV (n = 6) groups. The maximal isometric voluntary contraction (MIVC) of SOL and GL muscles was recorded before the initiation and after the termination of 12 training sessions. The training program was composed of the isometric squatting in both study groups such that in the sham group، the WBV machine set as off and in the WBV group، isometric squatting was offered in combination with whole body vibration (frequency of 30 Hz and peak to peak amplitude of 3 mm).
    Results
    The root mean square of EMG of soleous and gastrocnemius muscles was not statistically different between the two groups before training (P > 0. 05). The 12 sessions of training did not induce any statistically significant change in the muscle activity (EMGrms) of the SOL and GL muscles in either group (P > 0. 05). Although the RMS response of lateral gastrocnemius showed increasing behavior from the sham to the WBV groups، there was no significant difference in EMGrms values of these two groups (P > 0. 05). The difference value of EMGrms for soleus muscle did not also show any significant difference between these two groups (P > 0. 05).
    Conclusion
    Despite the fact that EMGrms increases in soleus and gastrocnemius muscles were not statistically significant after WBV training، monitoring the response pattern in these two muscles between the sham and WBV groups is indicative of a positive effect of WBV on the lateral gastrocnemius motor units as a fast-twitch muscle.
    Keywords: Whole body vibration, Root mean square, Electromyography activity, Soleus, Gastrocnemius
  • Vahid Nejati Page 412
    Introduction
    As one ages، working memory and verbal fluency are among the first declined cognitive functions. The purpose of the present study was to evaluate the possible relationship between these two functions in the elderly.
    Materials And Methods
    In a cross-sectional study، 150 elderly residents of Qom Province were selected through randomized cluster sampling. The tests of Phonemic and semantic verbal fluency along with forward and backward digit span tasks were used for the evaluation. Pearson correlation test was employed to investigate the correlation of variables.
    Results
    Findings showed significant correlation between phonemic verbal fluency and forward (P < 0. 05، r = 0. 286) as well as backward digit span (P < 0. 01، r = 0. 355). Also، semantic verbal fluency significantly correlated with forward (P < 0. 01، r = 0. 599) and backward digit span (P < 0. 01، r = 0. 488).
    Conclusion
    The observed correlation between verbal fluency and working memory could be explained on the basis of their common neuro-anatomical substrates in dorsolateral prefrontal cortex. Verbal fluency can be considered as a predictor of working memory.
    Keywords: Working memory, Phonemic, semantic verbal fluency, Elderly
  • Mohammad Rezaei, Hiwa Mohammadi, Vahid Rashedi Page 419
    Introduction
    Eating is an essential adaptive function and in people with mental retardation، any deficit in feeding skills affects not only on quality of life but also on mental، social and educational development. This study was performed to determine the relationship between feeding problems and mental retardation.
    Materials And Methods
    In this analytical-descriptive study، 114 individuals with mental retardation were included using random sampling. To gather the data، demographic and feeding problem questionnaires، and Stanford–Binet intelligence tests were used. Data were analyzed using SPSS، Version 12.
    Results
    The sample consisted of 63. 2% males. The mean age was 53/8 years. Findings indicated that there is a direct and positive relationship between feeding problems and the severity of mental retardation (P < 0. 001).
    Conclusion
    Health problems due to feeding disorders in children with mental retardation may have a high prevalence in all aspects، and increasing severity of mental retardation will increase these problems.
    Keywords: Feeding problems, Mental retardation
  • Ehsan Naderifar, Ali Ghorbani, Negin Moradi, Akbar Biglarian Page 434
    Introduction
    Hearing is considered as an important sense in closed-loop control and is one of the crucial factors affecting voice production due to its role in providing the needed feedback for voice control. In the absence of auditory feedback، as in individuals with hearing loss، the motor control for the muscles associated with phonation and speech production is negatively affected. As a result، they are not able to regulate their fundamental frequency، which in return leads to impaired speech intelligibility. The purpose of this study was to compare the acoustic parameter F0 in children with different degrees of hearing loss with the same parameter in their normal peers.
    Materials And Methods
    The voice samples of 28 children with hearing loss (moderate، moderate to severe، severe and profound) and 28 normal hearing children with the age range of 7 to 9 years were recorded. All participants were monolingual speakers of Farsi. The examinees were asked to produce the vowel /a/ for 3 times. The average F0 was calculated for each examinee using PRAAT software (version 5. 3. 13). One-way ANOVA test was conducted to examine the differences in F0 values across different groups and the post-hoc Dunnett’s test was employed for evaluating the statistical significance of the differences observed.
    Results
    The highest and lowest values of F0 belonged to the subjects with profound hearing loss and those with normal hearing respectively. Results of ANOVA test revealed that the mean values of F0 were different in the studied groups (P = 0. 025) and these differences were statistically significant as children with profound hearing loss and the control group were compared (P = 0. 005).
    Conclusion
    The mean value of F0 increases as the severity of hearing loss increase. This condition might be accounted for by a mechanism for compensating the lack of auditory feedback. The findings of the current research indicate that the more severe the hearing loss، the more average F0 would be expected; but further research is required to delineate a cut-off point between the normal and disease-induced voice samples.
    Keywords: Hearing loss, Fundamental frequency, Acoustic analysis
  • Mohammad Yadgaripour, Sayed Sadredin Shojaedin, Heydar Sadeghi Page 442
    Introduction
    The elderly are prone to balance disorder، falling and can lead to، loss of independence and early death. The purpose of this research was to study the effect of aquatic endurance training program on static and dynamic balance and lower limb strength in healthy elderly men.
    Materials And Methods
    This semi-experimental study involved a 2-group (aquatic training & control group) with pretest-posttest design. Subjects were 19 elderly men (60-70 years old)، which were members of the retired military Association in Karaj-Iran. The aquatic training group participated in a 6-week، (twice a week) aerobic and muscle endurance exercise program in pool. During this period، individuals in control group did not receive any intervention. Static and dynamic balance and lower limb muscle strength were measured by single limb support time with eyes opened and closed، get up and go test and senior chair stand test before and after training period. The paired sample t-test was used to compare pre & post-test results and independent sample t-test was used in order to compare two groups.
    Results
    The results indicated that the static balance with open and closed eyes، dynamic balance، and muscle strength) improved significantly in aquatic group (P < 0. 05)، but no significant change was found in control group (P > 0. 05). Although، at pre-test there was no significant differences between control and training group (P > 0. 05)، but significant differences were identified in progress results between two groups (P < 0. 05).
    Conclusion
    According to the results of the study، it seems that the aquatic aerobic and muscle endurance training program could be recommended for balance improvement in healthy elderly men.
    Keywords: Static balance, Dynamic balance, Lower limb muscle strength, Aquatic endurance training program, Healthy elderly men
  • Maryam Vahab, Sima Shahim, Salime Jafari, Mohammad Majid Oryadi Zanjani Page 454
    Introduction
    Language and social skills، the two distinctive characteristics of mankind، play an important role in human life. The acquisition of speech and language، which is regarded to as one of the most important developmental factors، is totally dependent on social interaction. The aim of the current study was to determine the relation between the development of receptive language and selected aspects of social skills in 4-to-6 year-old Persian-speaking children.
    Materials And Methods
    123 normal Persian-speaking children with the age range of 4 to 6 years (76 boys and 47 girls) who met the inclusionary criteria were recruited from Shiraz kindergartens via a multistage random selection method. The Test of Language Development was first administered to evaluate the subjects’ linguistic skills and the Social Skills Rating System، which includes two teacher and parent questionnaire forms، was then employed to complete the assessment. Data were statistically analyzed via Pearson’s correlation coefficient using SPSS software version 16. Significance level was set at less than or equal to 0. 05.
    Results
    The correlation between receptive language and selected dimensions of social skills was significant (P < 0. 01) while the correlation between receptive language and parent forms was not (P > 0. 01). Moreover، there was no significant correlation between teachers and parent forms (P > 0. 01).
    Conclusion
    These findings showed a positive significant correlation between the development of receptive language and selected aspects of social skills. However، it was only the case for teachers’ form. It is maybe due to the differences in home and educational environment when it comes to teaching children social skills. Considering this difference، crucial training in both environments should be provided for children because of their role in improving the development of receptive language.
    Keywords: Receptive language, Social skills, Children, Persian, speaking
  • Zahra Ghorbanpor, Sayed Ali Hosseini, Roshanak Vamghi, Mehdi Rassafiani, Hamid Dalvand, Pourya Reza Soltani Page 466
    Introduction

    The purpose of this study was to determine the impact of “handling training” to caregivers at home on fine motor development in 6 to 72 months old children with CP.

    Materials And Methods

    In this experimental single-blinded study، forty 6 to 72 months old children with cerebral palsy were recruited from some Tehran rehabilitation clinics based on pre-determined inclusion criteria. Then they were randomly divided into intervention and control groups. The researcher attended residence of intervention group and along with giving advices to adjust and accommodate the home، well-informed the caregivers about the principals of handling in one 4 hour technical training session. Data were collected using a demographic information questionnaire، Peabody Developmental Motor Scales And Activity Cards test (PDMS_R) and gross motor function classification system (GMFCS) test just before intervention، and 1. 5 months and 3 months after intervention period.

    Results

    There were significant differences in fine motor development of two groups in 1. 5 months and 3 months after intervention period than before intervention (P < 0. 001(. The average fine motor improvement was statistically significant 3 months after intervention in intervention group (P = 0. 043). No significant difference was recorded between groups in average fine motor improvement (1. 5 months after intervention) (P = 0. 19). In addition، there were no significant differences in average hand use، dexterity and eye hand coordination improvement between two groups 1. 5 months and 3 months after intervention but the average grasp improvement was statistically better in intervention group (P = 0. 036).

    Conclusion

    In this study، Handling training on caregivers at home could improve fine motor development of 6-72 months old children with CP in long term (3 months).

    Keywords: Cerebral palsy children, Handling, Fine motor development, Caregivers
  • Abas Mahvashe Wernosfaderani, Nargess Adibsereshki, Guita Movallali Page 477
    Introduction
    The purpose of this research was to determine the effectiveness of life skills training on enhancing the social skills of 12-to-16 year-old male students with hearing impairment in inclusive schools.
    Materials And Methods
    The design of this study was experimental with pretest-posttest and control group. thirty 12-to-16 year-old male students with hearing impairment attending inclusive schools of Arak (Iran) were randomly selected and assigned to either an experimental (n = 15) or a control group (n = 15). The Social Skills Rating Scale (SSRS) was completed by students’ teacher at the pretest. The experimental group received a 14-week life skills training program consisting of 16 sessions of 2 hours each، two times a week. The same questionnaire (SSRS) was used for the posttest measurements. The Posttest SSRS were administered immediately after the termination of the intervention program. Kolmogorov-Smirnov، Independent t test and ANCOVA were conducted for the statistical analysis of data.
    Results
    The experimental group had better performance in social skills in comparison to the control group. Also، they obtained higher scores in cooperation، self control and assertion skills than did the control group (P < 0. 001).
    Conclusion
    Life skills training can significantly increase those aspects of social skills that concern social life and cooperation، self control، and assertion in male students with hearing impairment attending inclusive schools.
    Keywords: Life skills, Social skills, Hearing impaired, Inclusive schools
  • Maryam Nazakatolhosaini, Mahyar Mokhtari, Fahime Esfarjani Page 489
    Introduction
    Reaching a good old age is the most significant achievement of human development. But fall-related injuries among older adults are the most severe life-threatening condition. Tendency to fall down which is very common in old people is a matter of poor balance and gross motor coordination. The aim of present study is to investigate the effect of pilates training on improvement of motor and cognitive functions related to falling in elderly female.
    Materials And Methods
    A quasi-experimental study was designed for this research. Participants were 30 elderly female (mean ± SD age، 70. 23 ± 5. 9 years، mean ± SD weight، 61. 67 ± 10. 53 Kg، mean ± SD height، 150. 43 ± 7. 88 cm) who referred to Farhikhtegan Rehabilitation Center، Shahrekord-Iran، in 2011. They were randomly assigned to two groups of experimental and control، functional reach test and 10-meter walk test were used to evaluate motor function، and cognitive function was measured by Wechsler''s memory scale. The experimental group received a 12-week Pilate''s exercise therapy. The collected data were analyzed using SPSS، version 16.
    Results
    The results revealed a significant difference between control and experimental groups in functional reach test (F = 4. 789، P = 0. 037)، 10-meter walk test in normal speed (F = 12. 345، P = 0. 002)، and top speed (F = 11. 575، P < 0. 002). In addition، a significant difference was found between pilates and control group in Wechsler''s memory scale (F = 13. 127، P = 0. 001).
    Conclusion
    It can be concluded that attending pilates training sessions could improve motor functions in elderly people especially balance and cognitive functions. Therefore، it seems that by following these training، the older people do activities on their strength and balance. it helps to reduce falls and its following medical expenses.
    Keywords: Pilates training, Elderly, Memory, Balance, Falling
  • Kosar Baghban, Farhad Torabinejad, Negin Moradi, Akbar Biglarian Page 530
    Introduction
    Hypernasality frequently occurs in children with cleft palate. The patterns of nasalization may differ in various languages. The one of contributive factor to oral-nasal resonance imbalance might be poor timing of velopharyngeal closure in relation to the activity of other articulators. Perceptual judgment has been regarded as the gold standard for rating hypernasality but it has been associated with poor reliability. There has been significant interest in developing acoustic measures to supplement perceptual judgment. The purpose of this study was to measure temporal patterns of nasalization differentiate 4-12 year old children with and without cleft palate and the extent to which vowel context contributes to these temporal differences. Methods and Materials: The study was conducted on 14 cleft palate with or without cleft lip (11 males and 3 females) and 14 normal children (11 males and 3 females). The total nasalization duration measures were obtained from acoustic waveforms and spectrograms acquired from speech samples (pimip، pamap and pumup) using Praat software. Data analysis was in the significant range of 95% (P < 0. 05).
    Results
    Total nasalization duration، as demonstrate by acoustic signals، showed different timing characteristics between children with cleft palate and without cleft palate and across vowel contexts (P ≤ 0. 001).
    Conclusion
    The timing parameters allow us to assume underlying temporal differences in cleft palate and normal Persian speaking children. The longer nasalization durations in children with cleft palate than normal children showed that temporal patterns delayed or deviance in children with cleft palate. Acoustic analysis of temporal pattern useful in survey resonance characteristics in cleft palate and normal Persian speaking children.
    Keywords: Temporal patterns, Nasalization, Cleft palate, Acoustic analysis, Velopharyngeal insufficiency
  • Abolfazl Farahani, Sahar Hoseini, Azar Aghayary, Leila Ghorbani Ghahfarokhi Page 541
    Introduction
    The aim of this research was to study the relation between body composition (body mass index، waist circumstance، waist hip ratio، body fat percentage) and spinal lordosis and kyphosis abnormalities in women.
    Materials And Methods
    The study design was descriptive/correlational research. Subjects were recruited from Bachelor of science attendances passed theory test in Payam nour university. Out of 600 possible female individuals، 233 participants randomly selected to be enrolled in the study (Mean ± SD age، 27. 11 ± 6. 093 years) (Mean ± SD height، 161. 09 ± 8. 533 cm) (Mean ± SD weight، 58. 9 ± 9. 34 kg). Anthropometric measurements were carried out، firstly. Then، sub-cutaneous fat thickness on triceps، suprailiac، and quadriceps muscles measured by calipers for about three seconds and three times repetition to verify the measurement. Sub-cutaneous fat thickness percentage was calculated by Jackson/Pollack formula and spinal mouse was used to assess curvatures of the vertebral column. Data analyze was performed by SPSS، version 12. Correlation is significant at the 0. 05 level.
    Results
    Statically significant correlation was found between body mass index (BMI) and lordosis abnormality (P < 0. 05، R = -0. 144). Our data also showed there was not any correlation between body fat percentage، waist circumstance (WC)، and waist to hip ratio index (WHR) with lordotic curvature (P > 0. 05، R = -0. 037). Results demonstrated that BMI، body fat percentage، WC and WHR did not have any correlation with kyphosis posture (P > 0. 05).
    Conclusion
    The results of this study showed that WHR، WC and body fat percentage was not significantly correlated with lordosis and kyphosis abnormalities. Although، BMI had a considerable correlation with lordosis abnormality but it did not have any correlation with kyphotic curvature.
    Keywords: Body composition, Abnormality, Lordosis, Kyphosis, Body fat
  • Bayan Nesai Moghadam, Mokhtar Malekpour, Ahmad Abedi, Zahed Mafakheri Page 553
    Introduction
    Children need to play. It is through play that they learn to develop creative thinking and to express themselves. One of the most popular and favorite fun in children is play with sand might provide growth and development. The purpose of this study was to determine the effect of sand play therapy on visuo-motor perception development in children with educable mental retardation in Isfahan city، Iran.
    Materials And Methods
    The study design was tentative (pre-post test with control group). The statistical population of this study included all children with educable mentally disability in preschool and children in year 1، 2 and 3 in city of Isfahan. The sample included 32 children (16 boys، 16 girls، and age range 7-12 years) who were randomly selected from one dual-shift school. Then they were randomly assigned in to 2 equal groups: the experimental and control groups. The material used in this study was: Kay cognitive diagnostic test. All participants in experimental group received intervention that was ten 45-minute sessions sand therapy. Individuals in control group did not receive any intervention. Data were analyzed using SPSS، version 16.
    Results
    Statistically significant differences were observed in visuo-motor perception improvement in children with educable mental retardation using sand play therapy (P < 0. 001). However، there was no significant difference in mean score of visuo-motor perception development between boys and girls (P > 0. 05).
    Conclusion
    Play appears to have important positive effects on a child’s ability to learn especially in subjects with mental retardation. Our results also showed that sand play therapy can significantly increase the visuo-motor perception development in educable mental retardation children.
    Keywords: Sand play therapy, Visuo, motor perception development, Educable mental retardation children
  • Sayed Sadredin Shojaedin, Mohammadreza Mahaki, Raghad Mimar Page 561
    Introduction

    High rate of loading is related to osteoarthritis and genu varum result in osteoarthritis. Knowing the rate of affected biomechanical variables during landing which is the cause of this deformity result in fundamental understanding to prevent osteoarthritis in people with genu varum deformity. Hence the purpose of this study is to compare the peak vertical ground reaction forces and the rate of loading during single leg drop landing between men with genu varum deformity and normal knee.

    Materials And Methods

    Fourthy male students in physical education and sport science participated in this research; subjects were 21 people with genu varum deformity and 19 with normal knee. Genu varum deformity was measured and recorded by a caliper. Subjects performed single-leg landing dropping from a 0. 3 m height onto a force platform. Statistical analysis of data was performed between two groups via MANOVA test.

    Results

    No significant difference was found in the peak vertical ground reaction during metatarsal contact (P = 0. 486). However the peak vertical ground reaction force in calcaneus contact (P = 0. 002) and the rate of loading (P = 0. 048) between groups were significantly different.

    Conclusion

    Subtle variations in frontal plane of tibiofemoral joint angulation and standing foot angle، influence knee and ankle joint forces، moments، and muscle activation characteristics. The higher rate of injury and osteoarthritis risk in people with genu varum in respect to normal ones might be due to higher ground reaction forces and the rate of high loading inserted to the extremity during landing. To diminish the risk of injury and osteoarthritis، corrective exercises and corrected biomechanical activity are recommended.

    Keywords: Peak vertical ground reaction forces, Rate of loading, Single leg drop landing, Genu varum
  • Mona Heydari Poor, Ali Mashhadi, Sayed Mohsen Asghari Nekah Page 571
    Introduction
    This research investigated the impact of social skills training on emotional intelligence of people with physical disability in Mashhad city، Iran.
    Materials And Methods
    A quasi-experimental design was used in this study (pre-post test with sham control group). The statistical society of study was included of all physical disabled people (108 subjects) in the charity educational complex (Tavanyaban Mashhad، Iran). Following the initial screening، 30 individuals with the most insufficiency in the terms of social skills and emotional intelligence were selected. They were randomly assigned into two experimental and sham control groups. The experimental group received social skills education during 15 sessions. Social skills inventory of Regio and Bar–On questionnaire were used to collect the data. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance.
    Results
    The experimental and sham control groups were significantly different in interpersonal relations [F (1، 22) = 13. 61، P = 0. 01]، intrapersonal relations [F (1، 22) = 24. 02، P = 0. 01]، adaptability [F (1، 22) = 20. 47، P < 0. 01]، stress management [F (1، 22) = 8. 69، P = 0. 01]، general mood [F (1، 22) = 13. 55، P = 0. 00] and the overall emotional intelligence [F (1، 22) = 22. 16، P = 0. 02]. Social skills training had the greatest effect on the interpersonal and intrapersonal relationships، general mood، adaptability and minimum effect on stress management.
    Conclusion
    It seems that learning social skills increases the overall level of emotional intelligence in subjects with physical disability and therefore improves the mental-social health level in these people.
    Keywords: Physical disability, Emotional intelligence, Social skills training
  • Morteza Sadeghi, Gholam Ali Ghasemi Page 583
    Introduction
    The execution of skillful movement patterns during sport practice sessions and real contests can lead to negative adaptations in the skeletal system. This study aimed at investigating kyphosis، lordosis and forward head abnormalities in professional and amateur Wushu athletes، and comparing them with the same abnormalities in non-athletes.
    Materials And Methods
    50 professional and 50 amateur Wushu athletes along with 50 non-athletes participated in the present study. Kyphosis and lordosis were measured using a flexible ruler. In order to measure the angle of forward head، a handmade goniometer was used. Data were statistically analyzed using one way ANOVA and Tukey post hoc test.
    Results
    The degree of Kyphosis، lordosis and forward head differed significantly among the studied groups (F = 22. 08، P < 0. 01; F = 1. 8، P < 0. 01; F = 15. 8، P < 0. 01، respectively). As the following figures indicate، the professional athletes had the highest rate of postural abnormalities among the subjects studied: kyphosis: 49. 8 ± 13، lordosis: 51. 2 ± 9 and forward head: 35. 6 ± 7. 2.
    Conclusion
    The presence of kyphosis، lordosis and forward head abnormalities in professional athletes indicates the importance of devoping more specific training programs for Wuahu athletes.
    Keywords: Skeletal abnormalities, Professional athletes, Amateur athletes, Wushu
  • Sayed Mohammad Abdollahi, Ali Maleki, Nima Jamshidi Page 590