فهرست مطالب

پژوهشنامه ادب غنایی - پیاپی 1 (نیمه دوم 1382)

پژوهشنامه ادب غنایی
پیاپی 1 (نیمه دوم 1382)

  • تاریخ انتشار: 1382/06/15
  • تعداد عناوین: 11
|
  • محبعلی آبسالان صفحه 5
    شعر و موسیقی کنفوسیوس سرشار از توجه به انسان دلی است، شعر و موسیقی که غم های بزرگ و شادی های بزرگ مردم را گزارش می دهد. و ابزار پرمعنایی است که فرد را با جامعه پیوند می دهد و اثری هماهنگ در حیات تربیتی وی دارد. همانگونه که افلاطون موسیقی را تلاشی برای هماهنگی روح فرد با جهان هستی می داند، کنفوسیوس نه تنها شعر و موسیقی را ابزاری سودمند می داند که در همه ابعاد وجود آدمی تاثیر می گذارد، بلکه هدف آن را رسیدن به انسان دلی که انسان را از هر گونه اضطراب و دلهره آزاد می سازد بیان می کند.”آنچه که در اندیشه های هنری کنفوسیوس قابل طرح می باشد این است که وی احساسات و نیازهای متعادل زنان و مردان را درک می کرد و در واقع نماینده تعادلی است که هم لذت طلبی مفرط و هم ریاضت کشیدن بی معنی را منع می نمود و به عنوان یک نابغه بزرگ، طریق اعتدال و گریز از بی سامانی درونی را برای انسان ها مطرح نمود. در واقع کنفوسیوس هرگونه افراط گرایی در شعر و موسیقی را منکر می شد و افراط گرایی را ابزاری برای فروپاشی انسان و جامعه می دانست به همین جهت است که وی تعادل و توازن فرد را که اساسی عقلانی داشته باشد می پسندید. و در غیر این صورت آن را بحرانی اسف انگیز برای بشریت می دانست.
    از سخنان اوست که:«نفرت دارم از موسیقی و شعری که اعصاب را به لرزش می آورد... و مرگ و نابودی به همراه دارد... آوخ! می خواهم تا پایان زندگی از اینجا بگریزم.»
    کلیدواژگان: شعر، اعتدال، موسیقی، انسان دلی، آئین دینی، آسمان
  • محمد بارانی صفحه 19
    اولین وجه تمایز میان زبان جمعی ارتباطی و زبان فردی شعر، حداقل در شعر سنتی ما موسیقی کلامی است. ابزار آفرینش موسیقی شعر، از سه بعد قابل بررسی است: وزن عروضی، قافیه و ردیف، و تکرارهای آوایی درون ابیات. به طور کلی موسیقی شعر فرخی سیستانی، به جهت موقعیت زندگانی شاعر و همزیستی با دربار غزنوی، شاد و پرسرور است. بحر رمل پرکاربردترین وزن عروضی در دیوان اوست. آنچه تحت عنوان بحر نامطبوع مطرح می شود در میان اشعار او بسیار نادر و فقط محدود به دو قصیده اوست که گویا برای انجام وظیفه و رفع تکلیف سروده شده چرا که روحی سرد و ساکت بر فضای آن حاکم است و شور و حال عاطفی در آن دیده نمی شود. کاربرد ردیف در قصاید او آمار چشمگیری ندارد اما در 14 قصیده مردف، توانایی و تسلط کامل شاعر در استفاده از ردیف جلوه گر شده است. قافیه مختوم «ر» در قصاید او بالاترین بسامد را دارد و تقریبا تمام ممدوحان او در ین قصاید حضور دارند و قصیده معروف توصیف داغگاه امیرابوالمظفر چغانی نیز جزو همین قصاید مختوم به اوج «ر» است. علاوه بر موسیقی حاصل از بحور عروضی و قافیه و ردیف، در درون بیت ها هم موسیقی حاصل از واج آرایی، تکرار نحوی، جناس، تنسیق صفات، ردالصدر علی العجز و ردالعجز الی الصدر، و قلب مطلب گوشنوازی می کند که آوامندی آن از رهگذر تکرارهای آوایی ایجاد شده است. بنابراین تکرارها در موسیقی آفرینی شعر شاعر، نقش کارآمدی داشته خوشنوایی را با هماهنگی و نظم خطی همراه می سازند.
    کلیدواژگان: موسیقی، شعر، عروض، قافیه، ردیف و بدیع
  • محمد بهنام فر صفحه 51
    شهاب الدین یحیی سهروردی معروف به «شیخ اشراق» چه از نظر قدرت تفکر و نظام فکری و چه از جهت زبانی و ادبی یکی از نوابغ حکمت اسلامی و فرهنگ ایرانی است.
    شیخ رسالات متعددی را به زبان رمزی به زبان فارسی نگاشته است که یکی از آنها «فی حاله الطفولیه» می باشد.
    نگارنده در این مقاله ضمن بیان خلاصه داستان «فی حاله الطفولیه» به نقد و تحلیل و بیان رمزها و تمثیلات آن پرداخته و در پایان نتیجه گرفته است که: در این رساله – برخلاف سایر رسالات سهروردی- جنبه های تعلیمی و تمثیلی داستان از جنبه های رمزی آن بیشتر است و احتمالا شیخ این رساله را برای مبتدیان سیر و سلوک نگاشته است.
    کلیدواژگان: شهاب الدین سهروردی (شیخ اشراق)، حکمت اشراق، داستان های رمزی، رمز و تمثیل، سیر و سلوک
  • کاووس حسن لی صفحه 61
    شعر فارسی گذشته ای درخشان دارد، اما هیچ کدام از سخن سرایان زبان فارسی، در ادب گذشته ایران، به گونه ای اختصاصی به ادبیات کودکان نپرداخته و اثری مخصوص به کودکان پدید نیاورده است.
    شعر مکتوب کودک در ادبیات ایران از دوره بیداری آرام آرام پدیدار شد و از آغاز سده چهارده هجری، کم کم نوشته هایی درباره ادبیات کودکان و نوجوانان به نگارش درآمد.
    لالایی ها در کنار متل ها، منظومه ها، ترانه های عامیانه کودکانه و... یکی از گونه های منظوم ادبیات کودکانه هستند که از سرچشمه های عاطفه، احساس و مهر جوشیده اند و در حوزه ادبیات عامیانه قابل بررسی اند.
    مخاطبان اصلی لالایی ها، هم زمان شعر، موسیقی و رقص را به اجرا درمی آورند. و از آن جایی که در بستر ادبیات عامیانه و شفاهی جریان دارند، متاسفانه کم تر به کتابت رسمی درآمده اند، از همین رو، بسیار آسیب پذیر و فراموش شدنی می نمایند.
    موارد زیر را می توان از مضامین لالایی های ایرانی برشمرد:آرزوها و آرمان های مادرانه، همچون بزرگ شدن، سواد آموختن، قرآن خواندن و همسر گزیدن فرزند، بازگشت پدر از سفر، بیان دردها، رنج ها و خستگی های مادر، تشبیه کودک به گل های گوناگون، دعوت کودک به خواب و....
    کلیدواژگان: ادبیات کودک، لالایی ها، ادبیات شفاهی، شعر غیررسمی، ادبیات عامیانه
  • محمدرضا راشدمحصل صفحه 81
    در این مقاله به برخی از جاذبه های فکری و اعتقادی و رفتاری فردوسی و جنبه های هنری شاهنامه پرداخته شده است. عشق به جاودانگی ایران، شناخت قوم ایرانی و نیازها و آرزوهایشان، ستایش خداوند به عنوان خالق جان و خرد سرسپردگی به خاندان رسالت و امامت، تاکید بر شرافت انسانی، بیدار کردن حس ملیت ایرانی در مقابل بازگشت به عصبیت جاهلی حکومت های بنی امیه و بنی عباس و ستایش احساس مشترک و شعور جمعی ایرانیان در پیوند با نیکی و برخورد با بدی از جمله این جاذبه هاست که با دقت و امانت در داستان های شاهنامه نقل می شود. زبان ساده و صمیمی، توصیف کوتاه و با شکوه صحنه ها و القای عواطف انسانی، تناسب اجزای کلام و ارتباط میان لفظ و موضوع، ای هام ذهنی، اغراق هنرمندانه برای ایجاد تناسب میان توصیف با موضوع حماسه و توان قهرمان و کاربرد استشهادی یا تاکیدی آیات و احادیث - که برای پرهیز از تعارض جاذبه ها، صراحت را در کاربرد آنها مجاز نمی داند و بی هیچ اشاره خاصی از آن درمی گذرد- از جمله جلوه های هنری شاهنامه فردوسی است.
    کلیدواژگان: هویت ملی، هویت فکری و فرهنگی، هنر، حماسه، شاهنامه
  • مریم شعبانزاده، محمود براتی صفحه 97
    یکی از کتابهای کهن ارزشمند در زمینه قرآن، قرآن مترجم قدس است. پژوهش در چگونگی ترجمه این قرآن مترجم می تواند پرده از بسیاری از نادانسته های تحول زبان فارسی بردارد.
    مترجم کوشیده است تا به زبانی روان (ولی متاثر از گویش منطقه ای) کلام خدا را به بهترین نحو به همزبانان و همکیشان خود منتقل کند. در این راستا از برساختن لغات برای مفاهیم دینی که مترجمان اولیه برای ترجمه متون دینی به آن نیاز داشته اند ناگزیر بوده و گاه خود به وضع لغت دست یازیده است. ترکیبی و پیوندی بودن زبان فارسی این دستمایه را در اختیار او نهاده است تا لغات تازه وضع کند و در این راستا پیشوندها و پسوندها و میانوندها بهترین دستیاران وی بوده اند. این پژوهش ضمن معرفی این ترجمه و برشمردن برخی ویژگی های آن وندهایی را که مترجم برای ساخت لغات از آن بهره برده است توصیف نموده و برای هر مورد مثالهایی از متن آورده است.
    کلیدواژگان: ترجمه قرآن، دستور تاریخی زبان، پیشوند، میانوند، پسوند
  • ولی الله ظفری صفحه 117
    در سال 1375 که مامور تدریس در دانشگاه داکا”بنگلادش“بودم، در نسخه های خطی آن دانشگاه به فرهنگ قرآنی کوچکی به نام”مستخلص المعانی“برخوردم که دو نسخه از آن در کتابخانه”بنکی پور“هند و”ایندیا آفیس“انگلستان وجود دارد. چیزی که بیش از همه در این فرهنگ جالب توجه است، وجود واژه های کهن فارسی است تا جایی که کهنگی آن را تا قرن پنج و شش پیش می برد.
    کتاب از نویسنده ای ناشناس است که از خود با واژه «ضعیف» یاد می کند و انگیزیه پرداختن به آن را خواهش دوستان (غیر عرب زبان) که به علت غفلت در دوره جوانی به علوم دینی نپرداخته و نیازمند مطالعه در کلام آسمانی بودند، بیان می کند.
    معانی قرآنی با کلماتی موجز و غیرمکرر از انتهای قرآن یعنی از سوره «الحمد و قل اعوذ برب الناس» آغاز و به سوره «بقره» پایان می پذیرد.
    کلیدواژگان: فرهنگ قرآنی، جواهرالقرآن، لسان التنزیل
  • عالیه کرد زعفرانلو کامبوزیا صفحه 125
    هدف از نگارش این مقاله بررسی ساخت اسم های تحبیبی یا خودمانی در زبان انگلیسی است. اسم هایی مانند «Vickie، Bettie، Maddie» کوتاه شده اسم های «Victoria، Elizabeth، Madeline» هستند که در این مقاله نحوه ساخت آنها مورد مطالعه قرار گرفته است. در یک اسم تحبیبی یا خودمانی، اولین واکه اسم یا واکه تکیه دار آن انتخاب می شود که معمولا در اطراف آن یک یا چند همخوان وجود دارد. به هجای انتخاب شده، پسوند تصغیری ie با صورت آوایی [i] متصل می شود. مانند:Madeline Madd Maddieدر مثال فوق، ابتدا از صورت کامل اسمMadeline هجای Madd انتخاب شده، سپس پسوند تصغیری ie به آن افزوده شده و صورت Maddie را تولید کرده است. اسم های تحبیبی معمولا در بین اعضای خانواده و دوستان صمیمی به کار می رود و تقریبا در تمام زبان ها دیده می شود. در این مقاله ساخت این نوع اسم ها در زبان انگلیسی موردنظر است.
    کلیدواژگان: اسم های تحبیبی، ساخت هجا، اصل توالی رسایی
  • محمدکاظم کهدویی، ناهید نصر آزادانی صفحه 133
    داستان اسکندر با آنکه اساس تاریخ معین و صریح دارد، با افسانه های عجیب آمیخته شده است که برخی از آنها تنها صورت عجایب و خرافات دارد و برخی هم از عناصر حماسی است که بتدریج در آنان راه یافته است. این داستان در میان بعضی از ملتها و ادبیات کشورها، از جمله ادبیات یونانی و عربی و ایرانی و... وارد شده است.
    فردوسی با عنایت به شهرت اسکندر و داستان وی و آمیختگی آن با قصه ها و افسانه های ملی، بناچار در شاهنامه خود حکایت او را می آورد و بعضی افسانه های آن را نیز می پذیرد. نظامی گنجوی، در آخرین مثنوی پنج گنج خود داستان اسکندر را در دو بخش شرفنامه و اقبالنامه نقل کرده، بویژه اینکه علاوه بر تقلید از فردوسی، با به کار گیری اصطلاحات علمی، و لغات و ترکیبات عربی و افکار فلسفی و... چهره ای دیگر بدان داده است.
    کالیستین، مورخ و فیلسوف یونانی که از رفقای دوران تحصیل اسکندر بود، تاریخی در باب فتوحات وی نوشته بود، اما چون حاضر نشد رفتارهای او را خوب جلوه دهد و از وی تعریف و تمجید کند و او را به پایه یکی از خدایان برساند، اسکندر بر او خشم گرفت و او را به زندان انداخت و کالیستین در همانجا مرد؛ اما در قرنهای بعد، کتابی رمان گونه ساخته آمد که در قرن هفتم میلادی، از یونانی به پهلوی و از پهلوی به سریانی و سپس به زبانهای عربی و فارسی ترجمه گردید. بین متن عربی قصه اسکندر و روایت و متن فارسی منثور شباهت هایی است بین متن فارسی منثور و اسکندر نامه نظامی نیز تفاوتها و شباهت هایی وجود دارد که در این مقاله بدانها پرداخته و سعی شده است تا بخشی از این وجوه اشتراک و افتراق به منظور آشنایی بیشتر با این دو متن منظوم و منثور نشان داده شود
    کلیدواژگان: اسکندر، اسکندرنامه، کالستین، کالیس تنس، نظامی، ظلمات، ذوالقرنین
  • جلیل نظری صفحه 147
    در این نوشته تلاش شده است از روی منابع تاریخی و اسطوره ای موجود در باب داستان می در میان ایرانیان مطالبی ذکر گردد سپس به استناد چند اثر مهم زبان فارسی همچون تاریخ بیهقی، قابوسنامه، سیاست نامه و... به موضوع باده گساری ایرانیان خصوصا درباریان اشاره شود و منظور آن است که توصیفات می و لوازم آن در شعر فارسی انعکاس یک رفتار اجتماعی است که ایرانیان از قدیم الایام با آن مانوس بوده اند و با اینکه دین به تحریر این رفتار و اخلاق اقدام کرده، با این وجود، چنین خوی و خصلتی همچنان در بین طبقات حاکم و جامعه پایدار مانده و به حیات خود ادامه داده است.
    کلیدواژگان: می جمشید، شادخواری، ایران باستان، باده گساری
  • منیژه یوحنایی صفحه 1
    این مقاله تحقیقی است در مورد یادگیری ساختارهای نظارت فاعل در زبان انگلیسی توسط گویشوران فارسی. ساختارهای نظارت، بندهای پیرو مصدری هستند که دارای فاعل انتزاعی با حالت تهی می باشند. در زبان فارسی بندهای پیرو همیشه دارای مشخصه زمان و فاعلی هستند. براساس فرضیه های مختلف بلوغ مانند فرضیه پارامتری بودن مقوله های کارکردی و فرضیه نقصان مشخصه های دستوری حالت تهی می تواند یکی از مشخصات پایدار و غیرقابل یادگیری برای گویشوران زبانهایی باشد که فاقد این مشخصه هستند. شواهد بدست آمده از چهار گروه فارسی زبان که در مقاطع مختلف یادگیری زبان انگلیسی می باشند نشان می دهد که این پیش بینی فرضیات فوق تحقق نمی پذیرد و گرچه فراگیران در مراحل اولیه یادگیری بجای ساختارهای مصدری از ساختارهای مصدری از ساختارهای زماندار استفاده می نمایند؛ اما علیرغم این انتقال اولیه در مراحل بعد ساختارهای مصدری ظاهر می گردند. در این ساختارها نه فاعل و یا ضمیری با حالت فاعلی و نه مشخصه زمان مشاهده می گردد.
|
  • M.A. Absalan Page 5
    The Confucius poetry and music is overflowing with attention to jen, a poetry and music that reports people’s great sadness and happiness. And it is a meaningful means that joins the individual to society, and has a coordinated impact on his upbringing. As Plato regards music as an effort to harmonize individual’s soul to the living world, Confucius considers music not only as a valuable tool, but also as a tool affecting all aspects of the human existence, and explains its aim as reading the jen that rescues him from every kind of anxiety and fear.What is presentable in Confuciu's artistic thoughts, is that he understood the balanced emotions and needs of men and women, and he is actually representing a balance that prevented extreme pleasure- seeking unbound pleasure and senseless mortification, and as a grand genius presented the temperance and avoided the inner disorganization for human beings. In reality, Confucius denied every kind of extremism in poetry and music and considered it a tool for the extermination of man and society. By virtue of this attitude he favored balance and temperance that had a rational basis. Otherwise, he regarded it as a desperate crisis for humanity. He said, I abhor the poetry and music that shake the nerves … and accompanies death and annihilation … oh! I want to escape from here until the end of life.
  • Dr. M. Barani Page 19
    The First difference between mass communication language and the poem’s individual language is, at least in our traditional poetry, speech music. The tools for the creation of poem music are investigated from three dimensions: prosodic rhythm, rhyme, row, and phonic repetitions within poems. Generally speaking, farrokhi Sistani’s poem music is joyful because of the poet’s life condition and coexistence with the Ghaznavids court. Bahre Ramal is the most used prosodic rhythm in his book. What is regarded as unpleasant Bahr is rare, only two odes were composed roughly, because a cool and silent spirit dominates them and they lack emotions. The usage of row (order) does not have a drastic statistic in his odes, but his ability in using row in fourteen odes is evident. The finished rhyme has the highest frequency in his odes and nearly all his admired persons are present, and the famous ode of Daghgah description of Amir Abulmozzafar chagha- ee is one of these odes ending to the zenith of “R”. The phonic repetitions have an efficient role in music creation of the poet’s poem.
  • Dr. M. Behnamfar Page 51
    Sahabudin yahya sohravardi known as Esraq (master of illumination) is one of the outstanding figures of Islamic theosophy and Iranian culture both in intuition and linguistic and literary aspects.Sohravardi has written several epistles in a symbolic language, among them “Fi halat al Tofuliah” (In the state of childhood). In this essay, after explaining the summary of this story I have analyzed its symbols and allegories.Finally I’ve concluded that in this epistle – contrary to Sohravardi’s other works – didactic and allegorical aspects are more than its symbolic aspect, hence, probably he has written this epistle for the beginners of mystic journey.
  • Dr, Kavoos Hassanli Page 61
    Persian poetry has a brilliant history but none of those writers who took part in past Persian literature worked on children literature.From the beginning of the fourth century A.H, works were gradually written in this field. Lullabies are among the versified children literature, originating from love, perception, and kindness and can be analyzed as folk literature.Since they mainly belong to folklore and oral literature, they have rarely been written in the form of a book, therefore, they are very forgettable.We can name these points as the contents of Iranian lullabies:maternal wishes and hopes, father’s return from a trip, expressing mother’s pains and sufferings, resembling the child to a kind of flower and inviting him / her to sleep…
  • Dr. M. R. Rashed Mohassel Page 81
    In this article, some of the attractions in Ferdowsi’s thought, belief, and behavior, and the aesthetic aspects of Shahnama are dealt with.Love of Iran's eternity, identification of Iranian race, and their needs and aspirations, God ’ s admiration as the creator of life and wisdom, obedience to the Prophet and Imamit household, emphasis on the honor of human beings, awakening Iranian nationalism zeal against the return of Bani Umayyad and Bani Abbasids government's fanaticism, and admiration of Iranian common sense in joining good deeds and opposing bad ones are among these attractions which are narrated accurately and honestly in Shahnama.The simple and sincere language, short and glorious description of scenes, and the inspiration of humane emotions, the proportion of speech components and the relationship between vocabulary and subject, mental equivocation, aesthetic exaggeration to make proportion between description and the epic’s topic and the power of the hero, and the verses to avoid the contradictions of attractions, and ignoring them without any special hint – are among Shahnama ’s aesthetic effects.
  • M.Shabanzade Page 97
    One of the old and valuable books in the translation of Qoran is the Qods translation. Study of the translation method of this Qoran reveals many unknown facts about Persian language development.The translator has done his best to transfer Qoranic concepts to his compatriots in an eloquent language- but he is affected by the regional accent. He had no alterative but to learn by heart the religious concepts which the early translators needed in order to translate. Sometimes, he himself coined words. The combinatory aspect of Persian language gave him the ability to coin new vocabulary, thus the prefixes, affixes, and suffixes were his best aids. In this research, the translation is introduced; some characteristics and features are indicated. Those affixes that the author used in coining words are described, and examples are given from the texts.
  • Dr. Valiollah Zaffari Page 117
    In 1375 (1996) when I had a teaching position in the University of Daka in Bangladesh, I happened to have access to some hand-written manuscripts among which I found a small Koranic dictionary titled “Mostaxlsolmaani”. Two copies of the book exist, one in “Bankipour” library in India and the other in “India Office” library in England. The interesting point in the manuscript was the existence of old Persian words, some of which as old as the 5th century A.H. (Hijra). The book is written by an anonymous writer who calls himself “Weak”, by which he means “modest”. The motivation for writing the book, as the writer himself claims, was his non-Arab friend's request and enciuragement who had neglected religious writings in their Youth and claimed to need it then. The Qoranic meanings start from the end of the Qoran to “Baqarah” Surah (Chapter) in a terse and infrequent way.
  • Dr. A. Kambuziya Page 125
    Hypocoristic formation is a prosodic operation defined over syllables. A Prominant vowel (initial or stressed) is located and as many surrounding consonants are packed into the nickname as can be accommodated by the language’s syllable template.The result is suffixed by the diminutive – ie, like: (Maddeline) (Madd) (Maddie) Some languages, such as English extend the syllable template to CCVCC;but there are severe limilations on just which particular consonants may combine, In this anitcle, it is looked at the sonority sequencing principle in brief.
  • Dr. M. K. Kahdooei Page 133
    The story of Alexander, though having a definite historical foundation, is mixed with strange episodes which are superstitious and some having epical elements. Same traces of Alexanderian literature can be found in Greek, Arabic and Iranian literature.Kallisthenes, a Greek historian and philosopher, who was Alexander’s comrade during his studies in Greece, wrote about his victories. However, he failed to thoroughly admire him and introduce him as a God. Thus, Kallisthens fell victim to Alexander’s anger, and was imprisoned, and died in prison. Accordingly, a novel was written on the basis of the said event in 7th century, and later was translated to Pahlavanic, Syrian, Arabic and Persian.There are similarities between the Arabic version of the story and its Persian one. Also there is a similarity between this and Nezami’s Alexander story. In this article, an effort has been made to give an account of the differences and commonalities between these two versions of the same book which are in verse and prose
  • Dr. J. Nazari Page 147
    In this paper, the story of distilling and drinking wine among Iranians has been reviewed in mythological and historical texts. Particularly, some important Iranian history books such as Beihaghi, Ghabusnameh, Siyasatnameh are searched. These sources talk about wine, especially in Iranian courts. This study shows the historical reasons for appearing and surviving of so many words that relate wine to Persian poetry, though it is forbidden in Islam.
  • Manijeh Youhanaee Page 1
    Following Chomsky and Lasnik (1995) and Martin (1992), Boskovic (1996) claims that subject control infinitivals are IP/TP complements whose head is specified with a null case feature. He argues that one difference between ECM and subject control (SC) constructions is the fact that while in ECM constructions the head I/T does not bear any case feature, in SC infinitivals it carries a null case feature which is checked against PRO in its specifier position.This study investigates the acquistion of SC constructions by adult Persion speakers.In Persion all verb complements other than NP and PP are tensed CPs. Data were collected from four groups (elementary, lower intermediate, upper intermediate and advanced) of adult Persian speakers learning English as a foreign language at Hsfahan University. Results of a grammaticality judgment test and a translation task showed that L2 learners initially selected CP complements instead of IP complements for both subject control and ECM constructions. In spite of this initial transfer, the developmental patterns observed in the data indicated that Persion speakers are able to acquire the mismatch between the two functional categories involved (IP instead of CP in L2). No overt subject/pro with nominative case appeared in the specifier position of their Ips. Neither were any [± Past] or [+Person, Number] features encoded in their Ips. These results present counter evidence to Maturational Hypothesis (smith and Tsimpli 1995, Tsimpli 1998) and its recent version, Failed Functional Feature Hypothesis (Hawkins and Chan, 1997; Hawkins 1998, 1999) If [± Past] and [+ Person, Number] of I were imprinted instrinsic feartures, as Hawkins assunes, they would be subject to maturation and persistently difficult to disappear.