فهرست مطالب

فصلنامه سالمند
پیاپی 47 (زمستان 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/10/19
  • تعداد عناوین: 10
|
  • مرضیه انتظاری، پروانه شمسی پور دهکردی، رباب صحاف * صفحات 402-413
    اهداف با توجه به کاهش فعالیت جسمانی و اثرگذاری آن بر ویژگی های روان شناختی در سالمندان، تحقیق حاضر با هدف اثربخشی سطح فعالیت جسمانی بر انعطاف پذیری شناختی و کمال گرایی سالمندان انجام شد.
    مواد و روش ها روش تحقیق حاضر از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری را سالمندان مناطق یک و سه تهران که در سرای محله، کانون سالمندان، پارک ها، بوستان ها و مناطق تفریحی حضور داشتند، تشکیل داد. آزمودنی ها شامل 126 سالمند از استان تهران بودند که با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. سالمندان پرسش نامه های جمعیت شناختی، بررسی وضعیت شناختی سالمندان، سطح فعالیت جسمانی چامپس استوارت (2001)، کمال گرایی هیل (2004) و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) را کامل کردند. برای تحلیل یافته ها از تحلیل واریانس یک راهه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد.
    یافته ها نتایج نشان داد بین انعطاف پذیری شناختی و کمال گرایی در سه گروه سالمندان با فعالیت جسمانی کم، متوسط و زیاد تفاوت از نظر آماری معنی دار است و سالمندان با فعالیت بدنی زیاد انعطاف پذیری شناختی و کمال گرایی بهتری دارند (0/05>P). بین سطح فعالیت جسمانی با کمال گرایی و انعطاف پذیری شناختی رابطه وجود دارد. همچنین متغیرهای ادراک کنترل و ادراک توجی هات، متغیر کمال گرایی را در سالمندان پیش بینی می کند (0/05>P).
    نتیجه گیری افراد سالمند با انجام فعالیت جسمانی می توانند انعطاف پذیری شناختی و کمال گرایی خود را بهبود بخشند. بنابراین انتخاب سبک زندگی فعال به منظور ارتقای عوامل شناختی توصیه می شود.
    کلیدواژگان: فعالیت جسمانی، انعطاف پذیری شناختی، کمال گرایی
  • الهام محمدی *، طلعت الله یاری، علی درویش پور کاخکی، حسن سرایی صفحات 414-429
    اهداف پژوهش حاضر با هدف طراحی و تعیین ویژگی های روان سنجی ابزار اندازه گیری سالمندی فعال متناسب با معیارهای فرهنگی جامعه سالمندی ایرانی انجام شد.
    مواد و روش ها این مطالعه پژوهشی روش شناختی و بخشی از مطالعه بزرگ تر با عنوان «فهم سالمندی فعال و ساخت ابزار اندازه گیری آن» با روش تحقیق ترکیبی بود که اینگرسلدایتون (2011)، در سال 1394-1395 در دو مرحله با به کارگیری گام های مطرح شده آن را انجام داد. در مرحله اول با استفاده از مطالعه کیفی و پیشینه مطالعاتی در سه گام ابزار اندازه گیری اولیه طراحی شد. در مرحله دوم طی دو گام شامل: 1. بررسی اعتبار صوری و محتوا در گروه سالمندان و متخصصان 2. انجام بررسی پیمایشی و آزمون روان سنجی، ویژگی های روان سنجی ابزار بررسی شد. با روش نمونه گیری خوشه ایسه مرحله ای در نمونه ای از 350 سالمند مراجعه کننده به خانه های سلامت شهرداری تهران، بررسی انجام شد. نمونه پژوهش شامل سالمندان 60 سال و بالاتر با میانگین سنی 69 سال (SD:6/78) بود و 52 درصد نمونه، زن (n=182) و 48 درصد آن، مرد (n=168) بود. از نرم افزار 16 SPSS برای اجرای آزمون های آماری شامل تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل گویه، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
    یافته ها نتیجه مرحله اول عبارت بود از: ابزار اولیه ای با 61 سوال با طیف پاسخ لیکرتی پنج درجه ای (هیچ تا خیلی زیاد). در مرحله دوم در بررسی اعتبار صوری و محتوای ابزار، شش سوال حذف و ابزار اندازه گیری 55 سوالی حاصل شد. نتایج آزمون روان سنجی ابزار، پس از تحلیل گویه ها و تحلیل عاملی اکتشافی به ابزار اندازه گیری نهایی 40 سوالی با شش عامل جماعت پذیری (مشارکت اجتماعی نهادی)، ذهن ورزی، تعامل گرایی، بینش عاملیت گرا (فعال)، نقش آفرینی و پویایی جسمی عملکردی با قابلیت تبیین 56 درصد کل واریانس سالمندی فعال منجر شد. پایایی مبتنی بر محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، موید همسانی درونی مطلوب پرسش نامه 0/88 و ثبات از طریق بازآزمایی 0/95 بود (P<0/01).
    نتیجه گیری ابزار اندازه گیری سالمندی فعال حاضر که متناسب با جامعه سالمندی ایرانی است، ضمن تایید وجود ابعاد ذهنی و رفتاری سالمندی فعال با 40 سوال و شش عامل، اعتبار و پایایی مطلوبی دارد.
    کلیدواژگان: سالمندی فعال، ابزار اندازه گیری، روان سنجی، ایران
  • علی ایمان زاده، ملیکا همراه زاده * صفحات 430-445
    اهداف با توجه به رشد سریع جمعیت سالمندان در جهان و به ویژه در ایران، ضرورت بررسی کیفیت زندگی سالمندان آشکار می شود. از این رو شناسایی عوامل موثر بر مسائل سالمندی اهمیت خاصی دارد. هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل تسهیلگر و بازدارنده کیفیت زندگی در زنان و مردان سالمند است.
    مواد و روش ها پژوهش حاضر مطالعه ای کیفی و از نوع پدیدارشناختی است. شرکت کنندگان در این تحقیق 23 نفر از سالمندان بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. این شرکت کنندگان از 61 تا 101 ساله بودند که 60/9 درصد آن ها را زنان و 39/1 درصدشان را مردان تشکیل می دادند. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته جمع آوری شدند. مصاحبه ها ضبط شدند و به روش استرابرت و کارپنتر تجزیه وتحلیل شدند.
    یافته ها یافته های پژوهش شش مضمون اصلی را شامل می شود که عبارتند از: بسترهای تسهیل گرایانه داخلی، عوامل خارجی پیش برنده، چالش ها و مشکلات درون فردی، موانع و کمبودهایی در عرصه برونی، خواسته ها و آرزوهای زوال رفته، بایسته ها و پیشنهاداتی برای بهبود. همچنین 24 مضمون فرعی دارد.
    نتیجه گیری طبق نتایج این پژوهش برای بهبود زندگی سالمندان باید به عواملی نظیر نقش باورهای مذهبی، تغذیه مناسب، ملاقات اقوام، خاطره گویی و ایجاد روابط اجتماعی مناسب توجه کرد. همچنین با رفع موانعی از جمله شکستن تابوی ازدواج سالمندی، حمایت مالی و ارائه خدمات مشاوره ای برای تامین سلامت سالمندان و ارتقای کیفیت زندگی شان اقدام کرد.
    کلیدواژگان: عوامل تسهیل گر، عوامل بازدارنده، کیفیت زندگی، سالمندی، مطالعه ی پدیدارشناسی
  • لیلا بیطرفان، محمود کاظمی، مجید یوسفی افراشته * صفحات 446-457
    اهداف در جوامع امروزی سالمندان یکی از گروه های اجتماعی روبه رشد هستند که با توجه به هرم سنی اهمیت روزافزونی یافته اند. این مطالعه با هدف بررسی رابطه ساده و چندگانه سبک های دلبستگی به خدا و تاب آوری با اضطراب مرگ در سالمندان شهر زنجان انجام شده است.
    مواد و روش ها مطالعه حاضر مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه سالمندان شهر زنجان در سال های 96-1395 بود که بیش از 65 سال داشتند. به شیوه نمونه گیری در دسترس 242 نفر انتخاب شدند و برای جمع آوری اطلاعات به آن ها مراجعه شد. از این تعداد به دلیل همکاری کامل نکردن و مخدوش بودن، پرسش نامه 11 نفر کنار گذاشته شد و داده های 231 نفر وارد تحلیل شد. ابزار استفاده شده در این پژوهش مقیاس اضطراب مرگ تمپلر، پرسش نامه دلبستگی به خدا بک و مک دونالد و مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون بود. برای تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد.
    یافته ها نتایج ضریب همبستگی نشان داد که همبستگی بین اضطراب مرگ با توجه به خدا 0/56-، با اعتماد در مقابل بی اعتمادی 0/65-، با توکل به خدا 0/53-، با ارتباط با خدا 0/68- و بین کل دلبستگی به خدا و اضطراب مرگ 0/68-، و در نهایت بین تاب آوری و اضطراب مرگ 0/54- به دست آمد که همگی در سطح 0/01 معنی دار هستند. همچنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای پیش بین 64 درصد واریانس اضطراب مرگ را تبیین می کنند.
    نتیجه گیری نتایج نشان داد که بین سبک های دلبستگی به خدا و تاب آوری با اضطراب مرگ رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بنابراین توصیه می شود مسئولان مربوطه به آموزش و مهارت های لازم در خصوص تاب آوری و اعتقاد به خدا و خداباوری در دوره سالمندی و مراکز نگهداری سالمندان توجه کنند.
    کلیدواژگان: دلبستگی به خدا، تاب آوری، اضطراب مرگ، سالمندان
  • محمد عباسی *، فضل الله میردریکوند، م حمیده اداوی، محمد حجتی صفحات 458-466
    اهداف پژوهش حاضر ارتباط ویژگی های شخصیتی (روان رنجورخویی و برون گرایی) و خودکارآمدی را با افسردگی دوران سالمندی در معلمان مرد بازنشسته شهر هرسین بررسی می کند.
    مواد و روش ها این پژوهش نوعی مطالعه توصیفی همبستگی بود که به صورت مقطعی در سال 1395 انجام شد. شرکت کنندگان پژوهش شامل 173 نفر از معلمان مرد بازنشسته بودند که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل مقیاس افسردگی سالمندان (GDS)، پرسش نامه شخصیتی نئو (NEO-FFI) و پرسش نامه خودکارآمدی عمومی (GSE) بود.
    یافته ها داده های حاصل از اجرای پرسش نامه ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون برای بررسی نقش پیش بینی کننده ویژگی های شخصیتی (روان رنجورخویی و برون گرایی) و خودکارآمدی در پیش بینی افسردگی دوران سالمندی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین افسردگی دوران سالمندی با برون گرایی (r=0/65، P<0/001) و خودکارآمدی (r=0/66، P<0/001) رابطه منفی معنی داری و بین روان رنجورخویی و افسردگی دوران سالمندی رابطه مثبت معنی داری (r=0/54، P<0/001) وجود دارد. همچنین یافته های حاصل از رگرسیون نشان داد که متغیرهای مستقل در مجموع 50 درصد افسردگی دوران سالمندی را پیش بینی می کنند.
    نتیجه گیری بر اساس نتایج می توان بیان کرد که روان رنجورخویی می تواند باعث افزایش و برون گرایی و خودکارآمدی موجب کاهش افسردگی دوران سالمندی شود.
    کلیدواژگان: افسردگی سالمندی، روان رنجورخویی، برون گرایی، خودکارآمدی
  • فاطمه سادات حسینی *، امید حاتم نژاد صفحات 470-481
    اهداف هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین خودتنظیمی با اعتماد به تعادل در سالمندان فعال و غیر فعال شهرستان مهاباد بود.
    مواد و روش ها روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات مقطعی همبستگی بوده است. جامعه آماری این تحقیق را تمامی سالمندان 60 تا 85 سال شهرستان مهاباد تشکیل دادند. 93 سالمند فعال و 93 سالمند غیرفعال به عنوان نمونه به صورت تصادفی در دسترس در نظر گرفته شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه اعتماد به تعادل (ABC) و پرسش نامه خودتنظیمی (SRI-25) بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه هم زمان، تی مستقل انجام شده است. این پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.
    یافته ها نتایج مشخص کرد تمامی ابعاد خودتنظیمی با اعتماد به تعادل در سالمندان رابطه مثبت و معناداری داشتند (P≤0/05).به جز مولفه آشکارسازی احساسات (P=0/250) و نیازها، دیگر ابعاد خودتنظیمی می توانند بر اعتماد به تعادل تاثیر بگذارند. همچنین مشخص شد سالمندان فعال (اعتماد به تعادل: 3/2446±0/63735؛ خودتنظیمی: 3/8017±0/75943) و غیرفعال (اعتماد به تعادل: 2/3468±0/69454؛ خودتنظیمی: 2/8208±0/79782) تفاوت معناداری داشتند (P≤0/05).
    نتیجه گیری یافته های این پژوهش تایید می کند که عدم خودتنظیمی در سالمندان می تواند به محدودیت و کاهش فعالیت جسمانی در آن ها منجر شود. پیشنهاد می شود به خودتنظیمی در سالمندان تاکید شود تا خودشان بتوانند بر مشکلات محیطی چیره شوند و توانایی اعتماد به تعادل در آن ها ارتقا یابد.
    کلیدواژگان: سالمندان، اعتماد به تعادل، عملکرد مثبت، خودتنظیمی
  • مجید صفاری نیا *، افسانه درتاج صفحات 482-493
    اهداف هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی و بهزیستی روانی و اجتماعی سالمندان زن ساکن خانه سالمندان شهر دبی بود.
    مواد و روش ها این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه شاهد بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه سالمندان زن بیشتر از 65 سال ساکن آسایشگاه های شهر دبی بود. تعداد 80 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و شاهد جای گرفتند. گروه آزمایش، معنادرمانی را به صورت گروهی در هشت جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت ونیم دریافت کرد و گروه شاهد در فهرست انتظار قرار گرفت. شرکت کنندگان در این پژوهش، پرسش نامه امید اشنایدر، پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ریف و پرسش نامه بهزیستی اجتماعی را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه وتحلیل شدند.
    یافته ها میانگین و انحراف استاندارد سن شرکت کنندگان در گروه آزمایش و شاهد به ترتیب 12/10±65/10 و 67/12±11/80 بود. همچنین، میانگین و انحراف استاندارد نمرات کل متغیرهای بهزیستی روانی (445/31±35/90)، امید به زندگی (37/01±2/13) و بهزیستی اجتماعی (27/99±3/06) گروه آزمایش، در پس آزمون محاسبه شد. نتایج نشان دادند که معنادرمانی گروهی توانسته است باعث افزایش بهزیستی روانی، بهبود مولفه های امید به زندگی شامل تفکر رهیاب و تفکر پایورانه و همچنین بهبود مولفه های بهزیستی اجتماعی شامل انسجام اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شکوفایی اجتماعی، پیوستگی اجتماعی و پذیرش اجتماعی در زنان سالمند ساکن آسایشگاه های شهر دبی شود (0/001>P).
    نتیجه گیری متخصصان سلامت روان می توانند از معنادرمانی گروهی به مثابه راهکاری موثر برای بهبود امید به زندگی و بهزیستی روانی اجتماعی زنان سالمند ساکن خانه های سالمندان استفاده کنند. همچنین پیشنهاد می شود تحقیقات آینده، اثربخشی معنادرمانی گروهی دیگر سازه های روان شناسی مثبت گرا بر سالمندان زن و مرد ساکن خانه های سالمندان را بررسی کنند.
    کلیدواژگان: معنادرمانی گروهی، امید به زندگی، بهزیستی روانی، بهزیستی اجتماعی، سالمندان
  • محبوبه تجویدی، اصغر دالوندی *، رباب صحاف، مهدی رهگذر صفحات 494-505
    اهداف مراقبت از بازماندگان سکته مغزی به علت تقاضای بیش از اندازه بازماندگان، می تواند به ایجاد یا تشدید مشکلات جسمی و روانی متعددی برای مراقبان خانوادگی منجر شود. هدف از پژوهش حاضر، تعیین سلامت عمومی مراقبان بازماندگان سکته مغزی و رابطه آن با مشخصات جمعیت شناختی بوده است.
    مواد و روش ها در این مطالعه مقطعی به روش نمونه گیری دردسترس، 60 نفر از بازماندگان سکته مغزی دو مرکز درمانی سینا و فیروزگر استان تهران در سال 1394 بررسی شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسش نامه های جمعیت شناختی و سلامت عمومی گولدبرگ (GHQ) صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل میانگین انحراف معیار در 15 SPSS V استفاده شد.
    یافته ها میانگین نمره کلی به دست آمده از سلامت عمومی مراقبان 61/41±14/9 بود که در زنان 63/07±016/09 و در مردان 58/33±12/28محاسبه شد. بین نمره کلی سلامت عمومی با وضعیت شغلی و طبقه سنی و وضعیت مراقبتی رابطه معنی داری وجود دارد (0/01=P). مراقبان بیکار، افزایش سن و مراقبت شبانه روزی از بازمانده سکته مغزی با کاهش میزان سلامت عمومی ارتباط وجود دارد، ولی بین جنسیت (0/35=P)، مدت زمان مراقبت (0/24=P)، وضعیت تاهل (0/71=P) و وضعیت تحصیلی (0/05=P) با میزان سلامت عمومی مراقبان سکته مغزی ارتباط معنی داری وجود ندارد.
    نتیجه گیری این مطالعه نشان داد مراقبان خانوادگی بازماندگان سکته مغزی، در ابعاد مختلف، کاهش میزان سلامت عمومی را تجربه می کنند؛ بنابراین توصیه می شود برنامه ریزی لازم برای افزایش سلامت عمومی و حمایت اجتماعی لازم از مراقبان خانوادگی، از طریق سیاست گذاران حوزه سلامت و درمان انجام شود.
    کلیدواژگان: سلامت عمومی، بازماندگان سکته مغزی، مراقبان خانوادگی، مشخصات جمعیت شناختی
  • امید جمشیدی *، مرتضی دوستی پاشا، سید محمدحسین رضوی، محمود گودرزی صفحات 506-517
    اهداف امروزه دوران سالمندی و مشکلات آن یکی از چالش های موجود در کشور است. این مسئله ضرورت برنامه ریزی صحیح برای این دوره را یادآور می شود. دولت ها در مجموعه سیاست های رفاهی خود، فرصت برابر را به عنوان حق مردم بیان می کنند و به نمایندگی جامعه در پی تحقق این حق برای عموم مردم هستند. در این راستا، تحقیق حاضر با هدف مناسب سازی شاخص های انتخاب مکان بهینه ورزشی سالمندان انجام شده است.
    مواد و روش ها پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است که با استفاده از ابزار مصاحبه ساختاریافته با هشت نفر از خبرگان به شیوه AHP به وزن دهی معیارهای تحقیق پرداخته است. در نتیجه این کار به سه شاخص مهم تر در انتخاب امکان ورزشی دست یافته است. در ادامه استخرهای محدوده شهری کرج (27 مورد) به عنوان مورد مطالعه و مشتریان سالمند آن ها به عنوان جامعه تحقیق انتخاب شدند که از این میان 127 نفر به شیوه نمونه گیری طبقه ای بررسی شدند. پس از وزن دهی به زیرمعیارهای مربوط به معیارهای تحقیق، به منظور تشکیل پایگاه داده فضایی از نرم افزارهای Auto Cad، Excel، ArcGIS، Google Earth استفاده شد.
    یافته ها سه شاخص دسترسی، مجاورت با کاربری های دیگر شهری و ایمنی از دیدگاه خبرگان رتبه بهتری در زمینه تاثیرگذاری بر انتخاب اماکن ورزشی کسب کردند. زیرمعیارهای دسترسی به خطوط مترو و بزرگ راه ها از معیار دسترسی، مجاورت با پارک ها و فضاهای سبز و مجاورت با مراکز فرهنگی از شاخص مجاورت و موقعیت مناسب نسبت به مراکز درمانی و مراکز آتش نشانی از شاخص ایمنی، اهمیت نسبی بیشتری در مقایسه با زیرمعیارهای دیگر داشته اند.
    نتیجه گیری در این پژوهش 127 نفر از سالمندان به عنوان گروه مهمی از مشتریان اماکن ورزشی بررسی شدند. از این تعداد 66 درصد مرد و 34 درصد زن بودند. تقریبا نیمی از نمونه آماری (48 درصد) 60 تا 65 سال داشتند و 54 درصد از آنان بیشتر از شش ساعت در هفته را صرف فعالیت ورزشی می کردند. مطابق نتایج، شاخص های دسترسی، مجاورت با کاربری های دیگر شهری و ایمنی مهم شناخته شده اند. با استفاده از نتایج این گونه تحقیقات و از طریق مکان یابی صحیح اماکن ورزشی می توان از بروز اشتباه در انتخاب محل احداث اماکن ورزشی جلوگیری کرد.
    کلیدواژگان: مناسب سازی، اماکن ورزشی، سالمند
  • سمانه حاجی عباسی، مهدی رهگذر *، اکبر بیگلریان، آرش جلالی، محمد جواد آزاد چهر صفحات 518-527
    اهداف با توجه به افزایش جمعیت سالمندان ایران، آشنایی با علل مختلف در مرگ سالمندان ضروری است. هدف این مطالعه شناسایی عوامل خطر زمان بقای سالمندان با به کارگیری مدل آمیخته نیمه پارامتری مخاطرات رقیب بوده است.
    مواد و روش ها این مطالعه، از نوع هم گروهی تاریخی بود. داده های مربوط به پرونده 510 سالمند بیشتر از 60 سال که از اوایل سال 1379 تا اواخر سال 1391 در سرای سالمند گلابچی کاشان پذیرش شده بودند، تمام شماری و مطالعه شد. به منظور بررسی و شناسایی برخی عوامل خطر مربوط به زمان تا مرگ سالمندان، مدل آمیخته نیمه پارامتری در حضور مخاطرات رقیب تحلیل بقا، به داده ها برازش شد. مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی به عنوان حادثه مهم مدنظر و دیگر علل مرگ سالمندان به عنوان مخاطره رقیب در مدل در نظر گرفته شده اند. برای برآورد پارامترهای مدل، الگوریتم EMC به کار رفت و پارامترها و حدود اطمینان آن ها با احتمال 95 درصد، در نرم افزار R 3.3.1 برآورد شد.
    یافته ها در این داده ها مرگ به علل قلبی در سالمندان 19 درصد و مرگ به دیگر علل 44 درصد بود. 37 درصد نیز به عنوان داده سانسور شده بود. در مدل های برازش شده تک متغیره سن و وضعیت حرکتی بر زمان تا مرگ سالمندان دچار بیماری های قلبی عروقی اثر معنادار داشتند. همچنین عوامل سن ((3/42، 1/35)=Cl); (HR=3/22))، مشکل کلیوی، فشار خون بالا، سابقه سکته مغزی و سابقه سکته قلبی بر زمان تا مرگ سالمندان دچار مخاطره رقیب معنادار شدند. در برازش مدل چندمتغیره، سن بر زمان تا مرگ سالمندان دچار بیماری های قلبی عروقی دارای اثر معنادار شد. همچنین عوامل سن، مشکل کلیوی، چربی خون بالا و میزان تحرک بر زمان تا مرگ سالمندان دچار بیماری های غیر قلبی عروقی به عنوان مخاطره رقیب معنادار شدند.
    نتیجه گیری در برازش های تک متغیره عوامل سن، سابقه سکته قلبی، سابقه سکته مغزی و مشکلات کلیوی به عنوان عامل خطر بر زمان تا وقوع مرگ سالمندان شناسایی شدند. همچنین در برازش چندمتغیره عامل سن بر زمان تا مرگ با علل قلبی و عوامل مشکلات کلیوی، سن، وضعیت تحرک و چربی خون بالا بر زمان تا مرگ سالمندان دچار علل غیر قلبی شناسایی شدند.
    کلیدواژگان: سالمندی، مدل آمیخته نیمه پارامتری، مخاطرات رقیب، تحلیل بقا
|
  • Marziye Entezari, Parvaneh Shamsipour Dehkordi, Robab Sahaf * Pages 402-413
    Objectives In general, the older adults have limited physical activity. Hence, this study aimed to determine the effect of physical activity on cognitive flexibility and perfectionism in older adults.
    Methods & Materials The study followed the causal-comparative research design. A total of 126 elderly people from the neighborhood, elderly community, parks, gardens and recreational areas in the first and third districts of Tehran were selected for this research work using purposive sampling method. The participants completed demographic, cognitive status, CHAMPS physical activity, Hill’s perfectionism, and cognitive flexibility questionnaires.
    Results A significant difference was observed in the relationship between perfectionism and cognitive flexibility in three groups of older adults with low, high and average physical activity levels (PConclusion Our findings indicate that physical activity can help improve cognitive flexibility and perfectionism in older adults. Also, an active lifestyle is recommended for older adults to enhance their cognitive factors.
    Keywords: Physical activity, Cognitive flexibility, Perfectionism
  • Elham Mohammadi *, Talat Allahyari, Ali Darvishpoor Kakhaki, Hasan Saraei Pages 414-429
    Objectives This study aimed at developing and determining psychometric properties of Active Aging Measurement Instrument (AAIM) as per the Iranian aging society.
    Methods & Materials This study was performed in two phases by applying the steps identified by Ingersoll-Dayton in 2015-2016. In the first phase, according to prior studies, a preliminary AAMI was developed through three steps. In the second phase through two steps, the psychometric properties of the AAMI were examined. A total of 350 older adults belonging to health-related educational centers in Tehran municipality were included in the psychometrics study using the three-phase cluster sampling method. Statistical tests such as item analysis, exploratory factor analysis, Cronbach's α coefficient, and Pearson correlation coefficient were performed by using SPSS 16.
    Results The finding of the first phase was a preliminary 6-item measurement instrument with 5 point responses (none to very much). In the second phase, the result of examining the face and content validity was elimination of 6 items, which led to a 55-item AAMI. The result of psychometric tests after item analysis and factor analysis was the final 40-item AAMI consisting of six factors: 1. social-institutional participation; 2. active mind maintenance; 3. social contacts; 4. agent attitude; 5. productive engagement; and 6. physical-functional activity which explained 56% of the total variance. Reliability of AAMI based on examining Cronbach's α coefficient was 0.88, and also its test-retest reliability was 0.95 (PConclusion The 40-item AAMI consisting of six factors in the present study not only was shown to be reliable, valid and appropriate for Iranian older adults but was also confirmed to have both subjective and objective dimensions.
    Keywords: Active aging, Measure, Psychometrics, Iran
  • Ali Imanzadeh, Melika Hamrahzdeh* Pages 430-445
    Objectives Considering the rapid growth of elderly population in the world, especially in Iran, studying the quality of life in elderly people and the identification of factors affecting them is of particular importance. This research aimed to identify factors which could improve or deteriorate quality of life in elderly women and men.
    Methods & Materials The present research is a qualitative and phenomenological study. The study participants were 23 elderly who were selected by the purposive sampling method, having ages between 61 and 101 years. The elderly subjects consisted of 60.9% of women and 39.1% of men. Data were collected by in-depth and semi-structured interviews. The interviews were recorded and analyzed based on Streubert and Carpenter method.
    Results Research findings include 6 main themes and 24 subthemes. The main themes are as follows: “internal facilitate contexts”, “external driving factors”, “interpersonal challenges and problems”, “obstacles and deficiencies in the field of external”, “declined desires and aspirations”, and “necessities and suggestions for improvement”.
    Conclusion Our study indicates that to improve the life, the elderly should pay attention to factors such as the role of religious beliefs, proper nutrition, meeting relatives, reminiscence, and establishing proper social relationships. In addition, removing barriers such as breaking the taboo of elderly marriage, financial support, and providing counseling services could improve their quality of life.
    Keywords: Facilitators, Deterrents, Quality of Life, Aging, Phenomenological Study
  • Leila Bitarafan, Mahmoud Kazemi, Majid Yousefi Afrashte * Pages 446-457
    Objectives In modern societies, the elderly belong to the growing social groups that are becoming increasingly important due to the age pyramid. This research has been done to consider the simple and multiple relationships between the styles of attachment to God and resilience with dead anxiety in the elderly people in Zanjan City, Iran.
    Methods & Materials This study was a descriptive and correlational study. It included 242 elderly individuals aged 55 to 65 years and living in Zanjan during 2016-2017 using available sampling method. The Templer Death Anxiety Scale, Conner and Davidson Resilience Scale, and Beck and McDonald’s Attachment to God questionnaires were distributed to all the selected participants. Finally, 231 data were considered for this study as 11 questionnaires were excluded due to lack of full cooperation. To analyze the data, Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis were used.
    Results The correlation of death anxiety with attention to God was -0.56, trust against mistrust was -0.65, trust in God was -0.53, and relationship with God was -0.68. The correlation between total attachment to God and death anxiety was -0.68 and between resiliency and death anxiety was -0.54. All the correlations were significant at the level of 0.01. Also, multiple regression analysis showed that predictor variables explained 64% of variance in death anxiety.
    Conclusion Results indicated that the attachment to God and resiliency have a significant and negative correlation with death anxiety. Thus, it is recommended that the relevant authorities should consider training and skills associated with resilience and belief in God in old age and elderly care centers.
    Keywords: Attachment to God, Resilience, Death anxiety, Elderly
  • Mohammad Abbasi *, Fazlollah Mirderikvand, Hamide Adavi, Mohammad Hojati Pages 458-466
    Objectives This study aimed to analyze the relationship personality traits (neuroticism and extraversion) and self-efficacy with aging depression in retiree male teachers in Harsin City, Iran.
    Methods & Materials The present study followed a cross-sectional descriptive correlation method. In this research, a total of 173 retiree male teachers in Harsin were selected by random sampling method. Research tools included geriatric depression scale, NEO five-factor inventory and generalized self-efficacy scale.
    Results The obtained information was separately analyzed by Pearson correlation coefficient and regression. This research showed significant negative associations between aging depression with extraversion (r=-0.65, PConclusion Neuroticism can affect aging depression of retiree male teachers. And more extraversion and self-efficacy can result in decrease in depression of retiree male teachers.
    Keywords: Elderly depression, Neuroticism, Extroversion, Self-efficacy
  • Fatemeh Sadat Hosseini *, Omid Hatamnezhad Pages 470-481
    Objectives The aim of this study was to examine the relationship between self-regulation and balance confidence among the active and in-active elderly in the city of Mahabad.
    Methods & Materials The cross-correlational research included elderly people aged 60 to 85 years and living in Mahabad city. A total of 93 active elderly and 93 in-active elderly were randomly selected as sample. The Balance Confidence questionnaire and Self-Regulation questionnaire were used to gather data. The Kolmogorov-Smirnov test, Pearson correlation, multiple regressions, and independent t test were used to analyze the collected data. This study was performed using SPSS software.
    Results The results showed that balance confidence had a positive and significant relationship with all the dimensions of self-regulation in the elderly (P≤0.05). Other than the disclosure feelings component (P=0.250), other dimensions of self-regulation can effect balance confidence. It was also found that there is a significant difference between the active (balance confidence: 3.2446±0.63735; self-regulation: 3.8017±0.75943) and in-active (balance confidence: 2.3468±0.69454; self-regulation: 2.8208±0.79782) elderly (P≤0.05).
    Conclusion This study confirms that lack of self-regulation in the elderly can lead to decreased physical activity and restrictions. It is suggested that self-regulation should be emphasized in the elderly so that they can overcome their environmental issues and enhance their balance confidence.
    Keywords: Older adults, Balance confidence, Positive performance, Self-regulation
  • Majid Saffarinia*, Afsaneh Dortaj Pages 482-493
    Objectives The aim of the current research was to investigate the effectiveness of group logotherapy in improving life expectancy and mental and social wellbeing of female elderly residents of nursing homes in Dubai.
    Methods & Materials This study was a quasi-experimental research conducted in the form of a pretest-posttest with control group design. Forty elderly women aged over 65 years and residing in nursing homes in Dubai were selected for the study by stratified random sampling. The participants were randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group received the group logotherapy for 8 sessions, and each session lasted for 1 and a half hours. The control group was put on a waiting list. The participants completed the Snyder’s Hope Scale, Ryff’s Scales of Psychological Well-being, and the Social Well-Being Scale in the pre-test and post-test. The data were analyzed using multi-variable covariance analysis.
    Results The mean and standard deviation of participants’ age in the experimental and control groups were 65.10±12.10 years and 67.12±11.80 years, respectively. The mean and standard deviation of total scores of psychological well-being (445.31±35.90), life expectancy (37.01±2.13) and social well-being (27.99±3.06) were assessed. The results showed that group logotherapy could increase mental wellbeing, the components of life expectancy such as pathways and agentic thinking as well as components of social wellbeing including social cohesion, social participation, social flourishing, social cohesion and social acceptance (PConclusion It was concluded that mental health professionals can use group logotherapy to improve life expectancy and mental and social wellbeing of female elderly residents of nursing homes. Also, it is suggested that future research should investigate the effectiveness of group logotherapy in improving other positive psychological constructs in female and male elderly residents of nursing homes.
    Keywords: Group logotherapy, Life expectancy, Psychological well-being, Older adults
  • Mahboobeh Tajvidi, Asghar Dalvandi *, Robab Sahaf, Mehdi Rahgozar Pages 494-505
    Objectives Caregiving of stroke survivors leads to several physiopsychlogical problems for family caregiver due to excessive demand by the stroke survivors. The aim of this study was to determine general health of the caregivers of stroke survivors and their relationship with demographic factors.
    Methods & Materials This was a cross-sectional study in which 60 caregivers of stroke survivors were selected by convenience sampling from Sina and Firouzgar Hospitals in Tehran province in Iran, in 2015. The data was collected by two questionnaires including demographic questionnaire and General Health Questionnaire (GHQ). The collected data were analyzed by descriptive and inferential statistics including mean and standard deviation using SPSS software (version 15).
    Results The mean GHQ score was 61.41±14.9; in female caregiver, it was 63.07±16.09, and in male caregiver, the score was 58.33±12.28. Significant correlation found between overall GHQ score and either of the factors such as occupational status, age category, or type of caring (P=0.01). Unemployment in caregiver, aging, and 24-hour caring of stroke survivors were related to a reduction in GHQ score. However, there was no significant association between GHQ of stroke caregivers and either of the factors such as sex (P=0.35), time of caring (0.24), marital status (P=0.71), or educational status.
    Conclusion This study showed that family caregivers of stroke survivors experience deterioration of general health at different dimensions. Therefore, it is recommended that planning for general health and social support for caregivers should be done through policy making in health and treatment.
    Keywords: General health, stroke survivors, Family caregivers, Demographic characteristic
  • Omid Jamshidi *, Morteza Doostipasha, Seyed Mohammad Hosein Razavi, Mahmood Gudarzi Pages 506-517
    Objectives Aging and its associated problems are one of the challenges in the country. This necessitates the need for proper planning during this period. In this regard, the present study was conducted with the aim of fitting the indicators for choosing optimal sports location for the elderly.
    Methods & Materials The present study is a descriptive-analytic research that determined the weights of research criteria using a structured interview with eight experts in Analytical Hierarchy Process. In addition, the pools of Karaj (27 cases) were selected as the study population and the elderly people referred to these pools were selected as the research community. A total of 127 elderly were examined using stratified sampling. After weighing the sub-criteria of each research criterion, AutoCAD, Excel, ArcGIS, and Google Earth software were used to create a spatial database.
    Results Of the total 127 elder participants, 66% were male, 48% were aged 60-65 years, and 54% spent more than 6 hours a week on sports. According to experts’ opinions, three indicators of accessibility, proximity to other land uses, and safety ranked higher in the field of influencing the selection of sports places. Among the sub-criteria, subway lines and highways for access index; proximity to parks and green spaces and proximity to cultural centers for proximity index; and proper position to health centers and fire centers for safety index had relative importance compared to other sub-criteria.
    Conclusion Proximity to other land uses and safety was recognized as important criteria influencing the selection of sports places. By using the results of this research and by correctly locating the sports venues, it is possible to prevent the mistakes in choosing the location of sports facilities.
    Keywords: Adjustment, Sports Facilities, Elderly
  • Samane Hajiabbasi, Mehdi Rahgozar *, Akbar Biglarian, Arash Jalali, Mohammad Javad Azadchehr Pages 518-527
    Objectives As the population of elderly people in Iran is rising, determining the risk factors of their death is necessary. The purpose of this study was to identify the risk factors that reduce the survival time of elderly people.
    Methods & Materials In a longitudinal retrospective study, data of 510 elderly people aged over 60 years, who were admitted to Kashan’s Golabchi nursing home from 2000 to 2012 were collected and analyzed. To identify some risk factors of time to death in elderly, semi-parametric mixture competing risk model in survival analysis was fitted to the data. To estimate the model parameters, Expand-Maximize-Compress (EMC) algorithm was used and parameters and their 95% confidence intervals were estimated using R software (version 3.3.1).
    Results In separate one-variable fitted models, the variables like high blood lipids (HR=1.04; CI =1.00, 1.31), history of myocardial infarction (HR=0.90; CI=1.04, 1.10), stroke history (HR=0.95; CI=1.00, 1.14), and deaths of elderly people with cardiovascular diseases were significant. In the fitted multivariate model, renal problems had a significant effect (HR=1.58; CI=1.77, 2.83) on time to death of elderly.
    Conclusion In single-variable fitting, age, history of myocardial infarction, history of stroke, and kidney problems were identified to have significant effects on the time to death of the elderly. Based on one-variable semi-parametric competing risk mixture fitted models, more significant risk factors for the time to death of elderly was identified when compared with a fitted multivariate mode to the data. This implies that the role of some independent variables can be explained by other independent variables.
    Keywords: Aging, Semi-parametric blended model, Competing risks, Survival analysis