Archives of Razi Institute
Volume:69 Issue: 2, Autumn 2014

هموفیلوس آنفلونزا یکی از علل اصلی مننژیت در کودکان است که موجب مرگ و یا عوارض عصبی می گردد. این بیماری حدود 15 تا 35 درصد ناتوانی هایی مانند عوارض مغزی را شامل می شود. علی رغم وجود آنتی بیوتیک های جدید و موثر جهت درمان مننژیت، میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری توسط باکتری هموفیلوس آنفلونزا کم نشده است. علت اصلی این مرگ و میرها آسیب های عصبی و مقاومت آنتی بیوتیکی می باشد. تا سال 1970 کپسول پلی ساکاریدی حاوی فسفو ریبوزیل باکتری هموفیلوس آنفلونزا تیپ ب هدف اصلی جهت توسعه واکسن بود. اولین واکسن پلی ساکاریدی هموفیلوس آنفلونزا تیپ ب در سال 1985 مجوز گرفت اما اگر چه این واکسن در بزرگسالان ایمنی زایی خوبی نشان داد ولی در کودکان زیر دو سال که بیشترین گروه هدف می باشند پاسخ ایمنی مناسبی ایجاد نکرد. این عوامل باعث شد که توسعه این واکسن به سمت کونژوگه کردن کپسول باکتری غیرفعال شده با ناقل پروتئین سوق پیدا کند. بر عکس سایر واکسن ها که برای یک بیماری شبیه به هم می باشند واکسن های اختصاصی کونژوگه هموفیلوس آنفلونزا تیپ ب در خصوصیات ساختاری و ایمنی زایی با هم تفاوت های زیادی دارند. در این مقاله مروری، ایمنی زایی و تاثیر سه گروه واکسن های PRP، کونژوگه و ترکیبی را بررسی خواهیم کرد.

اولین گزارش شیوع ویروس آنفلوآنزادر گله های طیور ایران مربوط به سال 1998 می باشد. درصد مرگ و میر بالا و کاهش شدید تولید تخم مرغ از عوارض اقتصادی است که به ویروس آنفلوآنزا سویه H9N2 نسبت داده می شود. در مطالعه حاضر ژن NS ده نمونه ویروس آنفلوانزا طیور سویه H9N2 که طی سال های 1386-1377 از استانهای مختلف ایران جدا شده بودند بطور کامل از نظر توالی اسیدهای آمینه و نوکلئیک وفیلوژنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تمام این ویروسها متعلق به آلل A هستند و تحت تیپ ویروس کره ای A/Chicken/Korea/38349-p96323/96 به دو گروه مجزا تقسیم می شوند. میزان همولوژی ژن NS در بین نمونه های مورد مطالعه از 7/98-6/91 درصد متغیر بوده است. موتیف شناساگر لیگاند PDZ در ویروسهای گروه اول این مطالعه EDEV (N=6) و یا (N=1) ESEV بود در حالیکه موتیف شناساگر لیگاند PDZ ویروسهای گروه دوم KSEV (N=3) بود. مطالعه حاضر اطلاعات مولکولار اپیدمیولوژیک بسیار مفیدی در رابطه با مسیر تکاملی و منشا ویروسهای آنفلوآنزا که در طی سالهای 1377 تا 1386 در مرغداری های ایران در گردش بودند را در اختیار ما قرار می دهد.

شناسایی مایکوباکتریوم تا سطح گونه دارای اهمیت پزشکی فراوانی دارد. تست های بیوشیمیایی پر زحمت و وقت گیر است، بنابر این تکنیک های جدید می تواند برای شناسایی گونه مورد استفاده قرار گیرد. این تحقیق به منظور مقایسه روش های بیوشیمیایی و تعیین توالی ژن 16S rDNA برای شناسایی مایکوباکتریوم های غیر توبرکلوزی در بیماران مشکوک به سل در استان گلستان که از شایع ترین مناطق بیماری سل در ایران می باشد، انجام شده است. از بین 3336 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان ها و مراکز بهداشت استان گلستان 1389-1390، تعداد 319 مورد (9.56 درصد) کشت مثبت جمع آوری شد. شناسایی گونه ها ابتدا با روش بیوشیمیایی انجام شد. بر روی نمونه هایی که به عنوان مایکوباکتریوم غیرتوبرکلوزی شناسایی شد، پس از استخراج DNA توسط روش جوشاندن، واکنش زنجیره ای پلیمراز ژن 16S rDNA انجام شد و پس از تعیین توالی، سپس تعیین گونه توسط بلاست انجام شد. از 319 مورد کشت مثبت در استان گلستان، 19 مورد (5.01 درصد) توسط روش بیوشیمیایی به عنوان مایکوباکتریوم غیرتوبرکلوزی و 300 مورد به عنوان مایکوباکتریوم توبرکلوزیس شناخته شدند. شناسایی گونه در 15 مورد از 19 مورد، با روش های بیوشیمیایی و مولکولی با یکدیگر مطابقت داشته (78.9 درصد تشابه) است. اما بعد از تعیین توالی در یک مورد مایکوباکتریوم سیمیه به عنوان مایکوباکتریوم لنتی فلاووم و در 3 مورد نوکاردیا شناسایی شد. تست های بیوشیمیایی در 78.9% با روش مولکولی مطابقت داشته است. با این شناسایی مایکوباکتریوم لنتی فلاووم و نوکاردیا توسط روش مولکولی بهتر انجام می شود.

ویروس بیماری بورس عفونی طیور(گامبورو) عامل عفونت در جوجه های جوان باعث خسارات جدی به صنعت طیور در سراسر جهان می باشد. تا بحال تلاشهای زیادی جهت پیشگیری از این بیماری شده است و اخیرا نیز با استفاده از بیان ژن VP2 در باکتری و تخلیص آن در برانگیختن سیستم ایمنی بدن طیور تحقیقاتی صورت گرفته است که عمدتا با نتایج مطلوبی همراه نبوده است در این مطالعه میزان برانگیختن سیستم ایمنی جوجه ناشی از بیان اپی تپ های خنثی کننده ویروس موجود در ژن VP2 و پیش ساز آن VPXاز ویروس بسیار حاد و شایع در ایران (SDH1) در باکتری BL21 مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق به میزان cc 3/0 از سوسپانسیون حاوی پیکره باکتری و پروتئین نو ترکیب بصورت جداگانه و یا همراه با اجوانت به جوجه های SPF در سنین 0، 2، 4 هفتگی بصورت زیر پوستی تزریق شد. تیتر آنتی بادی 2 هفته پس از واکسیناسیون قابل اندازه گیری بود و بیشترین تیتر 4 هفته پس از واکسیناسیون ثبت شد. در آزمایش مواجهه با ویروس نیز گروه در یافت کننده سوسپانسیون همراه با اجوانت بدون علائم کلینکال زنده ماندند (با 100% مصونیت) در حالیکه تمامی جوجه های گروه شاهد 3-4 روز پس از مواجهه با ویروس تلف شدند. نتایج فوق نشان می دهد بیان پروتئین VP2حاوی اپی تپ های خنثی کننده در باکتری در صورتیکه در پروسه تخلیص دچار تغییرات ساختاری نشود می تواند بعنوان جایگزین واکسن پیشنهاد شود.

استافیلوکو ک های کواگولاز منفی (CoNS) اغلب با ورم پستان گاو ارتباط داشته و ممکن است به درمان ضد میکروبی مقاوم باشند. هدف از مطالعه حاضر بررسی حضور ژن های blaZ (مسوول مقاومت نسبت به پنی سیلین) و mecA (مسوول مقاومت نسبت به متی سیلین) در بین 108 CoNS متعلق به 9 گونه مختلف بدست آمده از ورم پستان گاو در هفت گله شیری (H1-H7) می باشد. از 108 جدایه CoNS، 44 جدایه استافیلوکوکوس همولیتیکوس، 17 جدایه استافیلوکوکوس کروموژنز، 11 جدایه استافیکوکوکوس اپیدرمیدیس، 11 جدایه استافیکوکوکوس وارنری، 11 جدایه استافیکوکوکوس کوهنی، 6 جدایه استافیکوکوکوس سیمیولانس، 4 جدایه استافیکوکوکوس هومینیس، 3 جدایه استافیکوکوکوس کاپیتیس، و 1 جدایه استافیکوکوکوس زایلوسوس بودند. ژن blaZ در 7/65% (71=n) از جدایه ها متعلق به همه گونه های استافیلوکوکوس شناسایی شد. پنج جدایه از نظر حضور ژن mecA مثبت بودند (6/4%)، که شامل 2 جدایه استافیلوکوکوس هومینیس، 1 جدایه استافیلوکوکوس همولیتیکوس، 1 جدایه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، و 1 جدایه استافیلوکوکوس وارنری بودند. همه CoNSهای حامل mecA همچنین از نظر ژن blaZ مثبت بوده و از دو گله مورد مطالعه (H3 و H6) بدست آمدند. همچنین اختلاف جزیی در توزیع هر دو ژن blaZ و mecA در بین گونه های CoNS مشاهده شد. این مطالعه نشان داد که CoNSهای بدست آمده از ورم پستان گاو می توانند مخزنی برای ژن blaZ باشند. این مطالعه همچنین شواهدی مبنی بر حضور CoNS-های مقاوم نسبت به متی سیلین (MR-CoNS) را ارائه نموده و نیاز به پیگیری همه گیرشناسی آن ها را به منظور جلوگیری از خطر انتشار به انسان از طریق تماس مستقیم و/یا مصرف غذای آلوده تاکید می نماید.

هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان سوش های انتروپاتوژنیک و شیگاتوکسیژنیک و سروگروپ 157 O اشرشیا کلی در مدفوع برخی سگ سانان و اسب سانان اهلی و وحشی در برخی نقاط ایران بود. جهت انجام این مطالعه 79 نمونه مدفوع مربوط به 6 گونه مختلف اخذ شد، نمونه ها جهت بررسی استرین های مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند به نحوی که فراروانی حضور ژن های stx1، stx2، eae و Ehly توسط توسط multiplex-PCR در تمامی جدایه ها مورد سنجش قرار گرفت، همچنین جدایه های سوربیتول منفی اشرشیا کلی و جدایه های واجد ژن یا ژن های حدت جهت پی بردن به وجود ژن 157 rfb O توسط روش واکنش زنجیره ای پلیمراز ارزیابی شدند. هیچ یک از جدایه های سوربیتول منفی، شیگاتوکسیژن و انتروپاتوژن متعلق به گروه سرمی 157 Oنبودند. این در حالی بود که 36/6% از حیوانات مورد آزمون واجد سویه های دارای ژن های حدت بوده و 18.9% حیوانات نیز حامل سویه های شیگاتوکسیژنیک واجدstx1 بودند و در هیچ یک از جدایه های مذکور stx2 شناسایی نشد. فراوانی حیوانات حامل سوش های واجد ژن های eae و Ehly نیز به ترتیب 3/78% و 7/22% ارزیابی شد. نتایج مطالعه حاکی از نقش سگ سانان و اسب سانان به عنوان مخازن سویه های اشرشیا کلی شیگاتوکسیژنیک و انتروپاتوژنیک می باشد. از آنجا که این مطالعه بر روی تعداد محدودی از اسب سانان و سگ سانان موجود در برخی نقاط ایران صورت گرفته نتایج آن قابل تعمیم به تمام حیوانات مذکور در ایران نمی باشد. بر اساس اطلاعات در دسترس، این اولین گزارش حضور سویه های انتروپاتوژنیک و شیگاتوکسیژنیک اشرشیاکلی در سگ سانان و اسب سانان وحشی در ایران می باشد.

عفونت ناشی از توکسوپلاسما گوندئی یکی از شایع ترین عفونت ها در جهان به شمار می رود. معمول ترین تیپ های جدا شده از این انگل، تا کنون شامل تیپ های NED، ME49 و Rhهستند.در برخی مطالعات، بیماری زایی و حدت سویه های جدا شده از این تک یاخته مورد بررسی قرار گرفته اند. تاکنون مطالعه کنترل شده ای جهت مقایسه تفاوت تیپ های مختلف انگل در ایجاد پاسخ ایمنی در میزبان انجام نشده است. این مطالعه به منظور پاسخ میزبان در راستای تولید پادتن های IgG در مواجهه با هر کدام از تیپ های این تک یاخته انجام گرفت. به این منظور اقدام به ایجاد عفونت تجربی در گربه ها با استفاده از سویه ME49 و مقایسه پاسخ ایمنی متعاقب آن (با اندازه گیری پادتن های ایمنوگلوبولین G در گربه هایی که سابقه عفونت قبلی ناشی از این تک یاخته را نداشتند تا روز 25 پس از عفونت گردید. نتایج این بررسی نشان داد که تا هفت روز پس از ایجاد آلودگی، هیچ گونه پادتنی بر علیه تیپ های Rh و NED مشاهده نمی شود در حالی که این دوره زمانی در مورد تیپ ME49 به 19 روز رسید. اندکس های سرمی اندازه گیری شده در روش الایزا، در گربه های آلوده شده با تیپ های Rh و NED به طور معنی داری بیشتر از مقدار آن ها در مورد تیپ ME49 بودند. نتایج بررسی نشان دهنده این بود که گربه ها با تاخیر بیشتر و شدت کمتری به عفونت ناشی از سویه ME49 در مقایسه با سویه های دیگر پاسخ می دهند.

در این مطالعه، پاسخ التهابی ایجاد شده توسط سم عقرب مزوبوتوس اپئوس و اثرات خنثی کنندگی آنتی ونوم پلی والان در برابر پاسخ التهابی ایجاد شده توسط این سم در خرگوش مورد بررسی قرار گرفت. حیوانات به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. به سه گروه از حیوانات به میزان LD50 از سم عقرب مزوبوتوس اپئوس از راه زیر جلدی تزریق گردید. آنتی ونوم در زمان های تزریق سم و یک ساعت پس از تزریق سم از راه وریدی به ترتیب به حیوانات گروه های دوم و سوم تزریق گردید. گروه چهارم به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. تزریق سم باعث ایجاد عوارض شدید تنفسی شامل دیسترس تنفسی، تنفس با دهان باز و نهایتا ایست تنفسی شد. تزریق سم عقرب باعث افزایش معنی دار سیتوکین های پیش التهابی نظیر فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا و اینترلوکین 1 گردید. همچنین تعداد نوتروفیل ها و گلبول های سفید، پس از تزریق سم، افزایش معنی داری نشان داد. تزریق آنتی ونوم به طور همزمان با تزریق سم در گروه دوم از ایجاد عوارض کلینیکی و تغییرات سیتوکین ها، نوتروفیل ها و گلبول های سفید جلوگیری کرد. در گروه سوم تزریق آنتی ونوم به تدریج عوارض ایجاد شده نظیر عوارض کلینیکی، تغییرات سیتوکین ها و تغییرات هماتولوژیک توسط سم عقرب را کاهش داد. بنابراین تزریق آنتی ونوم پلی والان در زمان مناسب، مقدار کافی و از راه مناسب، جهت درمان قربانیان نیش خورده توسط عقرب مزوبوتوس اپئوس مفید و ضروری می باشد.

آوی باکتریوم (هموفیلوس) پاراگالینارم، باکتری گرم منفی است که ایجاد بیماری حاد تنفسی کوریزای عفونی در ماکیان می کند. کوریزای عفونی در بیشتر کشور ها دیده می شود. در گله های طیور تخمگذار و مادر در ایران نیز این بیماری دیده می شود. اطلاعاتی تاکنون در کشور در خصوص سروتیپ های شایع باکتری عامل این بیماری وجود ندارد. این مطالعه جهت تعیین سرو وار دو مورد جدایه از قبل گزارش شده این باکتری به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز اجرا شد. این جدایه ها در زرده تخم مرغ فریز شده نگهداری می شدند که بطور غیر عمدی غیر فعال شده بودند. لذا استخراج ژنوم باکتری از زرده به روش فنل – کلروفرم انجام گرفت و سپس محصول های نهایی استخراج، تحت آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز با استفاده از پرایمر های اختصاصی گروه اوی باکتریوم پاراگالینارم قرار گرفتند. بدنبال آن با مثبت شدن نتایج، مجددا آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز دیگری با استفاده از پرایمر های شناسایی سروار های A، B، C بر اساس تفاوت های توالی ژنی مربوط به پروتئین سطحی هماگلوتینین، انجام شد.

نئوسپورا کانینوم از تک یاخته های کوکسیدیایی و عامل سقط جنین در گاوها شیری و گوشتی و همچنین اختلالات عصبی در سگ ها و اسبان می باشد. در تشخیص نئوسپورا کانینوم از طریق نمونه مدفوع روش های ملکولی حساس شناخته شده اند که می توانند بطور اختصاصی انگل را تشخیص دهند. در مطالعه حاضر، از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تکثیر قطعه ژنی اختصاصی Nc5 برای تشخیص اووسیست نئوسپورا در مدفوع سگ در استان لرستان استفاده شده است. نمونه مدفوع از سگهای گاو داری های کوچک جمع آوری شد. نمونه ها در بیکرومات سدیم 5/2 درصد مخلوط و در دمای یخچال نگهداری گردید. DNA ژنومی با روش CTAB استخراج و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی واکنش زنجیره ای پلیمراز انجام و قطعه حاصل تعیین ترداف گردید. در نتیجه واکنش زنجیره ای پلیمراز نمونه های مثبت، باندی به اندازه 340 جفت باز حاصل گردید. ترادف بازی حاصل نیز دارای 99 درصد مشابهت با نمونه های نئوسپورا کانینوم ثبت شده در بانک ژن بوده است. از مجموع 428 نمونه جمع آوری شده 9 نمونه مثبت تشخیص داده شد.

باکتری ایکولی انترهموراژیک مانند ایکولیO157 بعنوان پاتوژن بیماریزای نوظهور منتقل شونده از طریق غذا در سطح جهانی مطرح است. این ارگانیسم قادر است به بافتهای اپیتلیومی روده بزرگ صدمه بزند. این ضایعات سلولی بوسیله پروبیوتیکهائی مانند بیفیدوباکتریوم بیفیدم خنثی می شود. پروبیوتیکها سلولهای زنده ای هستند که اثرات مفیدی بر روی سلامت میزبان دارند. هدف این مطالعه فعالیت مهاری بیفیدوباکتریوم بیفیدم بر علیه باکتری ایکولی O157 با استفاده از مدل سلول ورو است. سلولهای ورو با پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم بیفیدم تیمار و به مدت 3 تا 24 ساعت گرمخانه گذاری و در پایان پروبیوتیک از روی سلولها جمع آوری شد، بدین ترتیب سلولهای ورو تغییر یافته بدست آمد. خاصیت ضد باکتریائی بیفیدوباکتریوم بیفیدم بوسیله کاهش چسبیدن باکتری به سلول نشان داده شد. حداکثر کاهش زمانی بود که سلول به مدت 24 ساعت قبل از آلوده سازی در معرض پروبیوتیک قرار داشت. عمل کاهش چسبیدن ایکولی O157 به سطح سلول توسط بیفیدوباکتریوم بیفیدم به مدت 10 روز ادامه داشت. در این مطالعه نشان داده شد که سلول تغییر یافته ورو صدمات ناشی از باکتری ایکولی O157 را مهار می کند. بنابراین سلول تغییر یافته می تواند بعنوان مهار ایکولی O157 در مدل سلولی ورو بکار برود، حتی زمانی که سلول قبلا تیمار شده باشد. بنابراین بیفیدوباکتریوم اثر سلول کشی ایکولی O157 در سلول ورو را مهار می کند.

نوزموزیس شایعترین بیماری در زنبوران بالغ می باشد. دو گونه نوزما آپیس و نوزما سرانه عامل خسارتهای اقتصادی مهمی به زنبورداران در سراسر جهان می باشند. شدت بیماری در نقاط مختلف متفاوت است. سابقا در مناطقی که دارای زمستان طولانی بود بیشتر نوزما آپیس مشاهده می شد بویژه در اواخر زمستان و اوایل بهار ولی در سالهای اخیر بیماری در فصل های گرم نیز گزارش شده است. مطالعات انجام شده حاکی از دخالت گونه جدیدی به نام نوزما سرانه در تلفات ناشی از این بیماری و ریزش های ناشی از آن در زنبوران بالغ می باشد، بنابر این تشخیص و تفریق گونه های نوزما در سندرم کاهش جمعیت زنبور عسل در کلنی ها حائز اهمیت بسیار زیادی می باشد(CCD). هدف از این تحقیق بررسی گذشته نگر نمونه های مثبت جمع آوری شده از زنبورستان ها (از نظر نوزما) بود. 41 نمونه مثبت نوزما در فواصل سال های 92-83 از 5 استان جمع آوری شده بود. نمونه ها با روش مولتی پلکس واکنش زنجیره ای پلیمراز با استفاده از دو جفت پرایمر نوزما آپیس و نوزما سرانه بطور همزمان مورد آزمایش قرار گرفتند. همه نمونه ها از نظر نوزما سرانه مثبت بودند. محصول واکنش زنجیره ای پلیمراز برای سکانسینگ ارسال شد. نتایج سکانسینگ نیز نوزما سرانه را تایید کرد. نتایج نشان داد که نوزما سرانه از سالهای گذشته و تقریبا همزمان با سایر نقاط دنیا در ایران نیز شیوع یافته است (از سال1383).

در خرگوش ها خصوصا در بعضی از نژادها، اختلالی در اندام های حرکتی تحت عنوان در رفتگی پاها وجود دارد که بیشتر بصورت یک طرفه یا دو طرفه در پاهای جلویی یا عقبی و در سنین پایین ایجاد می شود. دامنه شدت این حالت از حد ملایم تا شدید، متغیر است. در این تحقیق در تعدادی (5/2-5/1%) از 750-700 سر خرگوش های آزمایشگاهی نژاد هلندی (دوچ) آلبینو، در محدوده سنی50-20 روزه، طی سالیان متمادی و بطور همیشگی، حالت در رفتگی پاها در نوزادان هر دو جنس مشاهده می شد. با توجه به پرورش این حیوان در قفس های فلزی، تصور بر این بود که ضربه های مکانیکی و آسیب رسیدن به اندام های حرکتی، علت اصلی این اختلال بوده است. اما در این تحقیق با بررسی دقیق آسیب شناسی اندام های درگیر و نیز تهیه تصاویر رادیوگرافی و بررسی عوامل تغذیه ایی در جیره غذایی که کمبود آنها می تواند منجر به بروز آتروفی عضلانی و نهایتا فلجی گردند، مشخص گردید که هیچگونه عاملی که منجر به بروز این حالت گردد، وجود نداشته و با توجه به اینکه در نژاد دوچ، نقش عوامل ارثی، در بروز اختلال در رفتگی پاها، در گزارشات متعددی ذکر شده است، طی 8 دوره تولید مثلی و در زمان 2 سال اقدام به شناسایی و حذف نوزادان مبتلا و اعضاء فامیل آنها شامل نوزادان و والدین به ظاهر سالم که احتمالا ناقل ژن بیماری می باشندگردید و پس از آن در 4 دوره تولید مثلی دیگر، کلنی پرورشی حیوانات، مجددا تحت نظر قرار گرفت که هیچگونه موردی از نوزادان مبتلا به دررفتگی اندام های حرکتی مشاهده نگردید و درصد بروز اختلال به صفر رسید و اختلال مورد نظر بطور کامل حذف گردید.

هستان نگاری یک محصول مهندسی شده و عنصر اصلی کشف دانش است. هستان نگار شامل واژگان برای توصیف واقعیت و مجموعه ای از فرضیات وروابط است که با استفاده از آن، می توان معانی واژگان را درمیان جوامع با جزئیات مشخص، تعیین نمود. هستان شناسی واکسن با زبان هستان شناسی وب بیان می شود. حوزه تحقیقاتی انفورماتیک واکسن در حال ظهوراست که در آن تمرکز بر توسعه برنامه های کاربردی است که ازروش های بیوانفورماتیک و ایمونو انفورماتیک استفاده می کند و می تواند به منظور تسهیل کار صاحب نظران متخصصان بالینی و موسسات واکسن مورد استفاده قرار گیرد. علم واکسن در ایران به دلیل دانش بومی و قدمتی بیش از هشتاد سال در تحقیق و تولید محصول با اصطلاحات تخصصی و فرآیندهای پیچیده روبرو است که به کمک هستان شناسی می توان به غنا و شفاف سازی داده های ایجاد شده در آن کمک کرد. نتایج مفید هستان نگاری برای کشف دانش واکسن ایران شامل شناسایی خبرگان این رشته، مدیریت دانش، ایجاد هماهنگی در فعالیتهای تحقیقاتی و تولیدی درزمینه واکسن، توسعه فرهنگ پژوهش و شکوفایی فناوری اطلاعات در صنعت واکسن می باشد که در این تحقیق مورد توجه قرارگرفته است. ارزیابی و نحوه بررسی کیفیت هستان شناسی اهمیت روز افزونی یافته است و همواره اعتبار آن به عنوان عنصر اصلی کشف دانش، از نظر کیفی مورد سنجش قرارمی گیرد. نحوه بصری سازی، ارزیابی، اعتبارسنجی و بررسی کیفیت هستان نگار پیاده سازی شده با استفاده از نرم افزارهای معتبر و نتایج ارزیابی خبرگان حاصل از پرسشنامه و چگونگی کشف دانش واکسن وب صری سازی آن درمقاله حاضر بیان شده است. همچنین در این پژوهش تقویت همکاری ها و ارتباطات علمی ازطریق کشف شبکه همکاری نویسندگان مقالات واکسن ایران، کشف ارتباط پژوهشکده ها و کشف ارتباط مجلات آن و همچنین تحلیل مورد توجه قرارگرفته است. نتایج حاصل از تحلیل شبکه دو قسمتی محقق-پژوهشکده نشان می دهد که 2811 محقق و پژوهشکده به عنوان گره وجود دارد و همچنین 3341 همکاری صورت گرفته است. تحلیل شبکه دوقسمتی محقق-ژورنال نشان می دهد که 2458 محقق و ژورنال به عنوان گره وجود دارد و همچنین 3456 همکاری صورت گرفته است.