دو ماهنامه میکروب شناسی پزشکی ایران
سال ششم شماره 2 (پاییز 1391)

بروسلوز یک بیماری زئونوز بوده و در بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران بعنوان بیماری بومی محسوب می شود. کنترل این بیماری وابسته به پیشگیری از موارد جدید بیماری و تشخیص بیماری می باشد. بررسی آنتی ژن های مختلف و فاکتورهای بیماریزایی سلول بروسلا، در پیشبرد اهداف پیشگیری، تشخیص و ریشه کنی این بیماری دارای اهمیت بالایی می باشد. در این تحقیق، پروتئین نوترکیب 28 کیلودالتونی غشای خارجی (omp28) بروسلا ملی تنسیس مورد بررسی قرار گرفته است.
ابتدا ژن 28 کیلودالتونی نوترکیب (omp28) بروسلا ملی تنسیس با آنزیم پرایم استار 21 تکثیر و سپس درون وکتور pJET 1.2 کلون شده و تعیین توالی گردید. ژن پروتئین هدف (omp28) از وکتور پلاسمیدی که مورد تایید قرار گرفته و بوسیله آنزیم های محدودالاثر طراحی شده، از روی پرایمرها خارج و در وکتور بیانی (+)pET8a کلون شد. پلاسمید حاوی ژن پروتئین هدف، در سویه اشریشاکلی بی ال 21 _ (دی ای 3) ترانسفورم شد و تولید پروتئین نوترکیب با ای پی تی چی القا و با روش اس دی اس پیج تایید شد.
پس از واکنش زنجیره ای پلیمراز، ژل الکتروفورز 1% تکثیر ژن پروتئین 28 کیلودالتونی غشای خارجی (omp28) را با سایز مناسب تایید نمود. ترانسفورماسیون وکتورهای کلون شده در دو میزبان اشریشیاکلی دی اچ پنج الفا و اشریشیاکلی بی ال 21 (ای ای 3) نیز با استفاده از واکنش زنجیره ای پلی مراز از روی کلونی ها مورد تایید قرار گرفت. بیان پروتئین نوترکیب 28 کیلودالتونی غشای خارجی (omp28) بروسلا ملی تنسیس با وزن مولکولی صجیج در میزبان اشریشیاکلی بی ال 21 انجام گرفته است. این پروتئین می تواند یک آنتی ژن مناسب برای تحقیقات واکسن و تشخیص سرولوژیک باشد.
با تخلیص نوترکیب حاصله و ارزیابی ایمنی زایی آن می توان از آن به عنوان یک کاندید واکسن استفاده نمود.

بروسلوز بیماری مشترک بین انسان و دام است که از لحاظ اقتصادی و بهداشتی دارای اهمیت می باشد. پیشگیری از موارد جدید بیماری در انسان و دام برای ریشه کنی بروسلوز لازم و ضروری است.از مهمترین روش های پیشگیری استفاده از یک واکسن موثر و کم ضرر است. برای این منظور باید اقدام به شناسایی و ارزیابی ایمونولوژیکی انتی ژن های مختلف سلول بروسلا نمود. هدف از این تحقیق کلون و بیان پروتئین سطحی 31 کیلودالتونی بروسلا ملی تنسیس می باشد.
در این مطالعه ژن پروتئین سطحی 31 کیلو دالتونی بروسلا ملی تنسیس کلون بیان شد. ابتدا ژن مورد نظر با پرایمر های اختصاصی و انزیم پرایمر استار تکثیر و در وکتور pJET1/2 کلون شد. قطعه هدف از وکتور تایید شده بوسیله انزیم های محدود الاثر طراحی شده روی پرایمر ها خارج و در وکتور (+) pET28a ساب کلون گردید.پلاسمید حاوی ژن هدف، پس از تایید در اشرشیاکلی بی ال 21(دی ای 3) ترانسفورم و تولید پروتئین نوترکیب با ای پی تی جی 1 میلی مولار القا شد.
این ژن حاوی 329 اسید امینه بود و محصول PCR نیز 1008 کیلو دالتون بود که نتایج اس دی اس – پیچ و وسترن بلات نشان دهنده صحت کلونینیگ و بیان پروتئین مورد نظر می باشد. و وسترن بلات نشان دهنده صحت کلونیتیگ و بیان پروتئین مورد نظر می باشد.
با تلخیص نوترکیب حاصل و ارزیابی ایمنی زایی ان می توان از ان به عنوان یک کاندید واکسن استفاده نمود.

اسپرژیلوسی ها از جمله مهمترین قارچ های توکسین زاست که در زیستگاه شمال ایران، به وفور یافت می شود. افلاتوکسین B1 خطرناکترین شکل آفلاتوکسین است که در دراز مدت باعث سرطان کبد می شود. لذا بر ان شدیم تا با الگوی تعین الگوی افلاتوکسین زایی و تعیین الگوی مقایسه توکسین زایی در اسپرژیلوسهای شمال ایران بپردازیم.
نمونه ها از مراکز کشت و فراوری شمال البرز و جنوب دریای خزر جمع آوری شده و سپس در بستر های ویژه ای ایزوله و شناسایی شدند که زیر گونه های Wentii،Flavi،Nigri، Circumdati Candidi و یک سری گونه های ناشناخته ی به دست امده برای انگیزش توکسین زایی و اندازه گیری به بستر های دیگر کشت داده شدند.سپس از انها عصاره تهیه شد و اندازه افلاتوکسین عصاره وارد شده به محیط کشت به روش الایزا سنجیده شد. بعد میزان سم وارد شده به محیط کشت انالیز شد و با نتایج سم در بیومس مقایسه شد.
الایزای 53 نمونه میزان افلاتوکسین اندازه گیری شده: 4702 % در 10-0 ppb، 30.2 % در ppb 20-10، 20.8 % در ppb 30-20، 1.9 % در ppb 40-30 می باشد. از این مقدار نمونه 41.5 % (22 مورد) از هوای کشتزار ها و 58.5 % (31 مورد) از هوای کارخانجات چای جداسازی شده اند، بیشترین نمونه ها بین کشتزارها و کارخانجات مربوط به شرق گیلان می باشد. ولی در مجموع بیشتری نمونه ها از کارخانجات شرق گیلان و کلا بیشترین تعداد نمونه ها از بخش فلاوی بدست امده اند. در تقسیم بندی گونه ای نیز بیشترین تعداد گونه ها بعد از گونه های ناشناخته مربوط به گونه ی فلاووس است بین میزان سم بر حسب بخش و گونه اختلاف معنا داری دارد.
با توجه به این که بیشتر نمونه ها (چه در بیومس و چه در محیط کشت) از کشتزار ها و کارخانجات شرق گیلان بدست امده اند این مناطق از نظر ابتلا به افلاتوکسین High Risk هستند.

یک پوشش مناسب برای زخم باید زیست سازگار، زیست تخریب پذیر، تسریع کننده ترمیم و بهبودی زخم و... باشد. در این مطالعه برای یافتن و ارتقاء روش جدید با استفاده از فناوری نانو تلاش برای تهیه الیاف از مخلوط پلیمری و موپیروسین در اندازه نانو و بررسی تاثیرات انها بر روی باکتری استافیلو کوکوس اورئوس و روند ترمیم زخم های سطحی بود.
نسبت های مختلفی از مخلوط کیتواسان و PEO تهیه شد و پس از تهیه الیاف با استفاده از دستگاه پرتابل الکترو ریسی، از هر کدام از تصاویر SEM گرفته شد. در امرحله بعد پس از افزودن موپیروسین به مخلوط مجددا الیاف و تصاویر تهیه شد.در مرحله سوم تست های باکتریولوژیکی برای بررسی تاثیرات عوامل دخیل در مخلوط ها انجام شد.نهایتا تست های حیوانی بر روی رت انجام شد.
بهترین نتایج از مخلوط های 80/20 و 90/10 کیتوسان /PEO برای تهیه نانو الیاف حاصل شد که الیافی یکدست با کمترین گره را تولید کردند.با حذف دی متیل سولفوسید،شکل مناسبی از الیاف بدست نمی امد.با افزودن موپیروسین، الیاف ماندگاری بدست نیامد و تنها پوششی بسیار نازک ی بر روی سطح مورد نظر ایجاد شد. در تست های باکتریولوژی حساسیت باکتری استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به عوامل دخیل از جمله کیتوسان و مخلوط ان با PEO و موپیروسین تایید گردید.در تست های حیوانی تاثیر مفید عوامل فوق بر روند ترمیم زخم نیز مشخص شد.
از مخلوط کیتوسان / PEO و موپیروسین به دلیل داشتن اشاره شده در بالا می توان برای تهیه پوشش زخم های سطحی استفاده نمود.از این پلیمر ها میتوان به خوبی نانو الیاف و پوشش های بسیار نازک بر روی سطوح مورد نظر از جمله زخم های سطحی تهیه نمود.

اشرشیاکلی رایج ترین دلیل بروز عفونت ادرای می باشد داروهای مختلفی از جمله سفالوسپورین ها در درمان عفونت ادراری از ان مورد استفاده قرار میگرند.در سالهای اخیر مقاومت نسبت به سفالوسپورین ها به دلیل تولید بتالاکتاماز وسیع الطیف از نوع EBSL افزایش یافته است. هدف از این پژوهش تعیین میزان حساسیت انتی بیوتیکی در اشرشیا کلی با مقاومت دارویی چندگانه جدا شده از نمونه های ادرای در بیماران سر پایی تهران بوده است.
1677 نمونه ادرار از اول مهر لغایت اخر اسفند 1389 از ازمایشگا های منتخب تهران جمع اوری شدند که از این بین 123 مورد، یعنی 63/13 اشرشیا کلی بودند. جهت تعیین مقاومت دارویی از روش انتشار دیسک و برای بررسی ESBL از روش DOUBLE DISK با استفاده از دیسک سفتریاکسون واموکسی کلاو، سفتازیدیم کلاولونات صورت پذیرفت. تعیین حساسیت انتی بیوتیکی توسط دیسک های اموکسی کلاو، تتراسیکلین، سفتریاکسون، سفالوتین، سفکسیم، نالیدیکسیک اسید، اموکسی سیلین، کوتریموکسازول، سیبروفلوکساسین،سفپیم، نیتروفورانتوئین، امیکاسین، ایمی پنم، جنتامایسین، سفتازیدیم، سفوکسیتین انجام گرید.
از بین 123 مورد، 59 مورد یعنی 52/45 % مقاومت دارویی چندگانه داشته و بیشترین حساسیت دارویی در ایمی پنم، نیتروفورانتوئین، امیکاسین دیده شد.
نتایج حاصله در این تحقیق نشان می دهد که اگر چه نالیدیکسیک اسید و نیتروفورانتوئین رایج ترین انتی بیوتیک مورد استفاده در درمان عفونت های ادرای ناشی از انتروباکتریاسه هستند، اما در درمان مقاومت دارویی ناشی از ESBL بهترین دارو نیتروفورانتوئین است،چون در این بررسی مقاومت نالیدیکیسک افزایش داشته و امیکاسین و ایمی پنم به صورت تزریقی، ان هم تحت تاثیر شرایط خاص برای بیماران توصیه می شود.

لپتوسپیروزیس، شایع ترین بیماری مشترک بین انسان و حیوان در سراسر جهان است. تشخیص صحیح و به موقع این بیماری حائز اهمیت می باشند. به علت کند رشد بودن لپتوسپیرا و شرایط خاص نگه داری و عدم دسترسی همگان به سوش های رفرانس استفاده از یک تست سریع و دقیق مولکولی مانند PCR به همراه یک کنترل مثبت به منظور تایید صحت آن ضروری می باشد. ژن ompLI فقط در لپتوسپیراهای پاتوژن وجود دارد و در میان آنها شدیدا حفظ شده است. بنابراین می توان از آن در تست های تشخیصی مولکولی مانند PCR استفاده کرد. در تست PCR جهت اطمینان از دست یابی به نتیجه صحیح نیازممند یک کنترل مثبت هستیم. هدف این تحقیق بهره گیری از خصوصیات ژن ompLI به منظور افتراق سرووارهای بیماریزای لپتوسیپیرا از غیر بیماریزا با استفاده از PCR و طراحی یک کنترل مثبت جهت بینه سازی این تست می باشد.
در این تحقیق از پنج سرووار بیماری زای لپتوسپیرا و یک سرووار غیر بیماری زا استفاده گردید. باکتری ها در محیط کشت اختصاصی کشت داده شدند و DNA ژتومیک آنها تخلیص گردید. پرایمرهای اختصاصی جهت تکثیر ژن ompLI طراحی و حساسیت و ویزگی آ«ن در PCR بررسی شد. جهت تهیه کنترل مثبت با استفاده از تکنیک کلونینگ، محصول PCR یکی از سرووار های پاتوژن به انتخاب خالص سازی شده و در وکتور pJET1.2/blunt الحاق گردید و در باکتری(E.coli (Top10 کلون گردید. تخلیص DNA نوترکیب توسط کیت انجام گرفت. پلاسمید حاوی ژن مورد نظر تعیین ترادف شد.
با اتکا به داده های PCR مشخص شد که این ژن فقط در سرووارهای گونه پاتوژن حضور دارد و قطعه 963bp حاصل که نشان دهنده تکثیر ژن ompLI می باشد در گونه غیربیماری زای بایفلکسا مشاهده نگردید.
نتایج حاصل از تعیین ترادف محصول PCR کلون شده، حضور ژن مورد نظر را تایید کرد. واکنش PCR برای DNA نمونه به همراه کنترل مثبت در دو تیوب جداگانه انجام شد. محصول PCR مربوط به نمونه و کنترل مثبت با ژل الکتروفورز و سایز مارکر مقایسه و مورد تایید قرار گرفت.

در حال حاضر، نان های تولیدی در کشور توسط 60 عزار واحد نانوایی که شامل 96 درصد سنتی و 4 درصد صنعتی است پخت می گردند. سهم تولید نان های سنتی لوش، بربری، تافتون و سنگک به ترتیب، 40، 25، 25، 6 درصد می باشد که متاسفانه گاهی ضایعات نان به 30 درصد از کل نان تولیدی می رسد. این میزان معادل سالانه حدود 300 میلیون دلار از گندهای تولیدی و وارداتی را شامل می گردد. اغلب این ضایعات نان به صورت خشک و کپک زده و احتمالا حاوی سموم قارچی (مایکوتوکسین ها) بوده که معمولا به مصرف تغذیه دام می رسد و در نتیجه برای سلامتی انسان و دام خطرناک است. عمده ترین عامل میکروبی آلوده کننده نان، کپک ها هستند به طوریکه بسیاری از گونه های این میکروارگانیسم ها با تولید مایکوتوکسین های پایدار می تواندن عامل خطرناکی برای مصرف کننده های دام و در نتیجه انسان باشند. یکی از اهداف این پژوهش، بررسی احتمالی الودگی میکروبی نان های ضایعاتی به ویژه نظیر رشد کپک و مخمرهای پاتوژن است.
جهت کشت 20 نمونه نان ضایعاتی جمه آوری شده در ادارات بازیافت شهرداری تهران، از محیط های کشت عمومی قارچ SD براث حاوی کلرامفنیکل با غلظت دو برابر و SD اگار حاوی کلرامفنیکل که همان محیط کشت YGC می باشد جهت شناسایی کپک و مخمر استفاده شد.
بر اساس نتایج حاصل از تحقیقات فوق، از 20 نمونه مورد آزمایش تنها یک نمونه عاری از آلودگی قاچری بوده و 19 نمونه دیگر دارای آلودگی به کپک هایی نظیر آسپرژیلوس، پنی سیلیوم، موکورهای رایزوپوس و مخمر مانند جئوتریکوم کاندیدوم، کاندیدا البیکنز و ساکرومایسس سروزیه بودند.
نتایج حاصله نشان داد که وجود آلودگی های قارچی که تهدید جدی برای سلامت انسان و دام بوده و از نظر بهداشتی حائز اهمیت می باشتند، در ضایعات نان اجتناب ناپذیر است. لذا کنترل بهداشتی ضایعات نان و فرآورده های حاصله جهت کاهش یا حذف خطرات میکروبی در هنگام بازیافت ان و امکان استفاده مجدد آن ضروری می باشد.

در حال حاضر، میزان تولیدات علمی نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی معتبر جهان نظیر ISI از معیارهای مهم ارزیابی و رتبه بندی علمی کشورها، پژوهشگران، موسسات و دانشگاه ها در جهان است. سهم هر کشوری در تولیدات علمی جهان به طور کلی و در خوزه ای خاص، بر همین اساس محاسبه می شود. لذا تعیین میزان رشد وضعیت مقالات نویسندگان ایرانی در پایگاه های ISI در حورزه میکروب شناسی از جنبه های پراکنش و رشد در سال های مختلف، میانگین استناد به هر یک از مقالات در مقایسه با میانگین ایران و جهان، هم تالیفی پژوهشگران ایرانی با نویسندگان سایر کشورها، پر استنادترین مقالات، تعیین پرکاربردترین نویسندگان، دانشگاه ها و موسسات ایران، از جمله مهمترین اعداف پژوهش حاضر است.
این پژوهش در حوزه علم سنجی می باشد و بنا به ضرورت از روش های پیمایشی و تحلیل استنادی استفاده شده است.
یافته ها پژوهش نشان می دهد که در مجموع 564 مقاله از نویسندگاه ایرانی از ابتدا تا پایان سال 2010 در حوزه میکروب شناسی وارد پایگاه اطلاعتی ISI Web OF Science شده است. طبق نتایج بدست امده، رشد تعداد مقالات در سال های اخیر بسیار زیاد بوده، بیشترین مدارک را مقالات اصلی تشکیل و به زبان انگلیسی می باشند. بیشترین هم تالیفی نویسدگان ایرانی با همتایان خود از کشور آمریکا صورت گرفته است. مقالات میکروبشناسی بیشترین تعامل و ارتباط را به خوزه های بیماری های عفونی داشته است. میانگین استناد به هر یک از مقالات میکروب شناسی ایران کمی پایین تر از میانگین ایران و کمتر از نصف میانگین جهانی است. نشریه Helicobacter بیشترین مقالات منتشر شده را به خود اختصاص داده است. انستیتو پاستور ایران، دانشگاه تهران، و دانشگاه علوم پزشکی تهران پرکارترین دانشگاه ها و موسسات محسوب می شوند. ف سیاوشی و م محمدی بیشترین مقالات را به خود اختصاص داده و پرکارتین نویسندگان محسوب می شوند. هزینه 104 مقاله (18.5 درصد9 توسط دانشگاه ها و موسسات ایرانی و هزینه 43 مقاله (7.5 %) توسط توسط موسسات خارجی تامین شده است.