فهرست مطالب

Journal of Modern Rehabilitation
Volume:3 Issue: 1, 2009

  • تاریخ انتشار: 1388/02/30
  • تعداد عناوین: 10
|
  • محمد عموزاده خلیلی، محسن معماریان، مهدی محمد رحیمی ها صفحه 2
    زمینه و هدف
    متد ارزیابی گونیا متری از جمله متد های آسان و رایج برای ارزیابی های حرکات و محدودیت های مفصلی در کلینیکهای توانبخشی است که بررسی میزان حساسیت و پایایی آن در نزد درمانگران از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان پایایی گونیا متری در تکرار اندازه گیری دو آزمون گر در حرکات سوپیناسیون و پروناسیون بود.
    روش بررسی
    این مطالعه یک مطالعه مقطعی، تحلیلی است. جامعه مورد مطالعه 12 نفر دانشجوی سالم پسر بوده اند. در این مطالعه اندازه گیری گونیامتری برای ارزیابی سوپیناسیون و پروناسیون ساعد در دست غالب و توسط دو نفر فیزیوتراپیست اندازه گیری شد. برای اندازه گیری، آزمون شوندگان در وضعیت طاق باز قرار می گرفتند. داده ها پس از جمع آوری در نرم افزار SPSS وارد شده و میانگین و انحراف معیار متغیر محاسبه گردید. میزان همبستگی آزمونگران و تفاوت نتایج تعیین گردید.
    یافته ها
    ضریب همبستگی بین نتایج حاصله از تست های دو آزمونگر در حرکت سوپیناسیون برابر 931/0 و در حرکت پروناسیون برابر 875/0 بوده است. این نتایج نشان دادند که در دو حالت مذکور میزان همبستگی بین دو آزمونگر بالاست همچنین این همبستگی درحرکت سوپیناسیون بالاتر از حرکت پروناسیون بوده است.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که اندازه گیری گونیامتری در حرکات پروناسیون و سوپیناسیون بین دو آزمونگراز پایایی بالایی برخوردار است. و میزان پایایی Supination اندکی بالاتر از Pronation است.
    کلیدواژگان: پایایی گونیا متری، ارزیابی پروناسیون، ارزیابی سوپیناسیون، حرکات ساعد
  • آذر مهری، حمیده قائمی، نرگس کرد صفحات 6-10
    زمینه و هدف
    آزمون نامیدن وسیله مناسبی جهت ارزیابی، تشخیص و درمان مشکلات واژه یابی در بیماران زبان پریش می باشد. با توجه به اهمیت این آزمون و عدم وجود آزمون معتبر نامیدن در زمینه افعال در زبان فارسی، هدف این پژوهش تهیه آزمون نامیدن افعال بود.
    روش بررسی
    جهت تهیه این آزمون بر مبنای نمونه های خارجی، معیارهای مشترک جهت انتخاب افعال استخراج شد. سپس با بررسی مطالعات داخلی و بر طبق معیارهای بسامد، سن فراگیری، طول کلمه، 132 فعل فارسی انتخاب گردید. سپس تصاویر افعال انتخابی ترسیم شده و در اختیار15 صاحب نظر قرار گرفت تا با توجه به سه معیار دیگر پژوهش یعنی میزان آشنا بودن، قابلیت تصور و زیبایی بینایی تصویر ابتدا به افعال وسپس به تصاویر آنها امتیاز دهند. میانگین امتیازات به دست آمده محاسبه شده و از بین 132 فعل پیشنهادی، 50 فعل که دارای بیشترین امتیاز برحسب معیارهای اخیر بودند، انتخاب شدند.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد افعال انتخابی نهایی از جمله افعال پربسامد هستند. همچنین در زمره افعالی هستند که سن فراگیری پایین تری دارند. تعداد بیشتری از افعال شامل افعال مرکب هستند و این موضوع کاربرد بیشتر افعال مرکب را در زبان فارسی نشان می دهد. همچنین با بررسی یافته ها، مشاهده شد که هرچه میزان عینی بودن فعل زیاد بود امتیاز قابلیت تصور آن توسط متخصصان بالا در نظر گرفته شده بود بدین ترتیب اکثر افعال انتخابی نهایی افعال عینی بودند.
    نتیجه گیری
    در نهایت 50 فعل به همراه تصاویر مربوط ابزار آزمون نامیدن افعال پر بسامد فارسی را تشکیل می دهند. لازم به ذکر است که افعال باقی مانده به ترتیب امتیاز، رتبه بندی شدند.
    کلیدواژگان: نامیدن، فعل، مشکلات واژه یابی، زبان پریشی، زبان فارسی
  • حمید دالوند، لیلا دهقان*، آوات فیضی، سیدعلی حسینی صفحات 11-16
    زمینه و هدف

    این مطالعه با هدف بررسی تاثیر رویکرد درمانی لواس خانه مدار در بهبود تعاملات اجتماعی، گفتار و زبان، بازی و مهارتهای رفتاری، و شدت بیماری کودکان درخود مانده انجام شد.

    روش بررسی

    در این مطالعه شبه تجربی و مداخله ای از نوع قبل و بعد 30 کودک در خودمانده 8-6 سال شهر تهران از بین مراجعه کنندگان به کلینیک های شرق تهران مطابق معیارهای تحقیق انتخاب شدند. برای ارزیابی تاثیر بکارگیری رویکرد درمانی لواس خانه مدار در کل و در هریک از ابعاد مهارتی شامل تعاملات اجتماعی، گفتار و زبان، بازی و رفتار قبل و بعد از انجام مداخله درمانی از پرسشنامه غربالگری و مقیاس ارزیابی کودک درخود مانده استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های آماری t زوج شده، ویلکاکسون و چند متغیره T2 هتلینگ انجام شد.

    یافته ها

    بعد از بکارگیری مداخله، نمرات مقیاسPDDAS کاهش معنی داری یافت (001/0>p). پیشرفت معنی داری در بهبود مهارت های تعاملات اجتماعی(001/0 > p)، گفتار و زبان (001/0 = p)، بازی (001/0 > p) و رفتاری (002/0 = p) بعد از انجام مداخله درمانی دیده شد. این رویکرد باعث کاهش معنی دار شدت بیماری در کودکان در خود مانده نشد (05/0<p).

    نتیجه گیری

    رویکرد درمانی لواس بعنوان یک روش درمانی خانه مدار، باعث بهبود مهارتهای تعاملات اجتماعی، گفتار و زبان، بازی و رفتاری در کودکان درخودمانده می گردد.

    کلیدواژگان: کودک درخود مانده، روش درمانی لواس، گفتار و زبان، بازی
  • بهروز عطار باشی مقدم، مرضیه بدخش، زهرا تیموری، علیرضا عبدالهی، منصور زربخش صفحات 17-20
    زمینه و هدف
    بیماری عروق کرونر از شایعترین علل مرگ و میر بالغین بوده که آترو اسکلروز شایع ترین علت آن می باشد. براساس مطالعاتی که اخیرا انجام گرفته کاهش ترانسفرین در ایجاد بیماری عروق کرونری بسیار با اهمیت است. هدف از این مطالعه بررسی اثر یک جلسه تمرینات تحملی، مقاومتی و ترکیبی بر این پروتئین است.
    روش بررسی
    43 مرد و زن 25-18 ساله به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت داشتند. افراد بصورت تصادفی در یکی از 4 گروه کنترل، تحملی، مقاومتی و ترکیبی قرار گرفتند. متغیرهای ترانسفرین، ضربان قلب و فشار خون قبل و پس از یک جلسه تمرین اندازه گیری شدند.
    یافته ها
    نتایج این مطالعه نشان داد که میزان ترانسفرین در گروه تحملی و ترکیبی نسبت به قبل از ورزش و نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت ولی میزان آن در گروه مقاومتی کاهش معناداری نسبت به گروه کنترل داشت (04/0P =).
    نتیجه گیری
    نتیجه این مطالعه مقدماتی نشان داد که یک جلسه تمرینات مقاومتی باعث کاهش سطح ترانسفرین می شود، درحالیکه تمرینات تحملی و ترکیبی تاثیری بر این متغیر ندارند.
    کلیدواژگان: ترانسفرین، تمرینات تحملی، مقاومتی و ترکیبی
  • مهدی صادقی، آزاده شادمهر، حسین باقری، سعید طالبیان، غلامرضا علیایی، شهره جلایی، وحید صمدی صفحات 21-27
    زمینه و هدف
    حرکات نامتقارن تنه، نیروهای خارجی و سایر عوامل وابسته به مشاغل، مانند خم شدن و چرخش مداوم، حمل اجسام و حرکات قدرتی منجر به کمر درد می شوند. با این وجود، انجام حرکات دینامیک و سه بعدی تنه در سطوح مختلف فعالیت، مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا هدف این مطالعه بررسی الگو (دامنه) و بازده حرکتی (گشتاور حداکثر) در حین انجام حرکت سه بعدی تنه علیه مقاومت بود.
    روش بررسی
    از 30 مرد جوان سالم خواسته شد که حرکت دینامیک نامتقارن تنه را به صورت تصادفی در برابر چهار سطح مقاومت (حداقل، 25%، 50%، و 75% حداکثر گشتاور انقباض ایزومتریک) در وضعیت ایستاده در دستگاه ایزواستیشن B200 انجام دهند. تحت هر یک از شرایط اعمال مقاومت، الگوی حرکتی (دامنه حرکتی) و بازده حرکتی (گشتاور حداکثر) تنه اندازه گیری شد.
    یافته ها
    به طور کلی با افزایش مقاومت از سطح حداقل به 75 درصد حداکثر گشتاور ایزومتریک، گشتاور حداکثر تنه در جهات حرکتی مختلف (شامل فلکسیون، اکستانسیون، خم شدن طرفی راست و چپ، و چرخش به راست و چپ) به طور معناداری افزایش یافت (000/0. (P= با افزایش مقاومت از سطح حداقل به 50 درصد حداکثر گشتاور ایزومتریک، دامنه حرکتی به طور معناداری کاهش یافت (0083/0 (P<، اما بین شرایط مقاومتی 50% و 75% حداکثر گشتاور انقباض ایزومتریک تغییر معناداری در این متغیر یافت نشد (0083/0P >).
    نتیجه گیری
    هنگامی که میزان مقاومت افزایش می یابد، نیروهای خارجی ایجاد شده باید به وسیله نیروهای داخلی تولید شده توسط عضلات در حالت تعادل قرار بگیرند. از آنجایی که عضلات در مقایسه با نیروهای خارجی، بازوی اهرمی کوچکتری دارند، باید نیروهای بزرگتری تولید کنند که این نیروها ساختارهای ستون فقرات را تحت تاثیر بارهای فشاری و برشی قرار می دهند. تحت این شرایط، احتمال آسیب ستون فقرات افزایش می یابد.
    کلیدواژگان: مقاومت، کنترل حرکت، الکترومیوگرافی سطحی، ستون فقرات
  • اثر ناپایداری مزمن مفصل مچ پا بر حس وضعیت زانو
    نسرین ناصری، فرشته پورکاظمی، حسین باقری، زهرا فخاری صفحات 23-42
    زمینه و هدف
    پیشرفت رو به رشد فعالیتهای ورزشی به صورت حرفه ای منجر به گسترش تحقیقات پایه و بالینی در این زمینه شده است. پیچ خوردگی مچ پا (lateral ankle sprain: LAS) شایعترین آسیب ورزشی می باشد. علیرغم تحقیقات وسیع پایه و بالینی در این زمینه، تعداد زیادی از این افراد به ناپایداری مزمن مفصل مچ پا (chronic ankle instability: CAI) مبتلا می شوند. این عقیده وجود دارد که نقص کنترل نوروماسکولار که بدنبال پیچ خوردگی مفصل مچ پا رخ می دهد میتواند عاملی برای ناپایداری مزمن این مفصل باشد وافراد درگیر را مستعد ضایعه مجدد نماید. از آنجا که هیچ گونه مطالعه ای در مورد حس وضعیت مفصل زانو در ناپایداری مچ پا وجود نداشت، در این تحقیق ما به بررسی ان پرداختیم.
    روش بررسی
    20 زن داوطلب (10 نفر سالم و 10 نفر مبتلا به CAI) دراین مطالعه شرکت کردند. حس وضعیت مفصل در زانوی اندام مبتلا و سالم افراد بیمار و نیز زانوی اندام غالب افراد سالم از طریق بازسازی زاویه در همان مفصل مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی در دو وضعیت نشسته و ایستاده و در هر وضعیت در دو دامنه میانی و خارجی صورت گرفت. اندازه گیری زوایای مفصل زانو با استفاده از سیستمی متشکل از مارکرگذاری پوستی، عکس برداری دیجیتال و آنالیز زاویه با نرم افزار AutoCAD اندازه گیری شد. خطای مطلق به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    در مقایسه بین حس وضعیت مفصل زانوی اندام درگیر و سالم افراد مبتلا به ناپایداری مزمن مچ پا، و نیزحس وضعیت مفصل زانوی اندام درگیر افراد مبتلا و اندام غالب افراد سالم اختلاف معناداری مشاهده نشد. در مقایسه بین حس وضعیت مفصل زانو در دو دامنه میانی و خارجی در هر سه گروه اختلاف معناداری نیز مشاهده نشد. همچنین بین حس وضعیت مفصل زانودر دو وضعیت ایستاده و نشسته در سه گروه اختلاف معناداری مشاهده نشد (05/0p>).
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که در افراد با ناپایداری مزمن مفصل مچ پا در دو وضعیت نشسته و ایستاده اختلال حس وضعیت مفصل زانووجود ندارد.
    کلیدواژگان: مفصل زانو، حس وضعیت مفصل، ناپایداری مزمن مچ پا
  • مهدی عبدالوهاب_حسین باقری_مریم موحدیان_غلامرضا ا علیایی_محمود جلیلی_احمدرضا باغستانی صفحات 28-32
    زمینه و هدف
    درمان های توانبخشی بیماران همی پلژی برای بهبود استقلال فرد در انجام فعالیت های روز مره ی زندگی براستراتژی های جبرانی تمرکز دارند و عموما بیماران استفاده از سمت سالم و ابزار کمکی برای انجام ADL یاد می گیرند. در مقابل، محدودیت درمانی حرکتی استفاده از سمت سالم را محدود و استفاده از سمت مبتلا را تشویق می کند و درنهایت این درمان به بازگردانی عملکرد حرکتی فرد در انجام فعالت های روزمره زندگی کمک می کند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر روش محدودیت درمانی بر فعالیت های روزمره ی زندگی بوده است.
    روش بررسی
    این پژوهش یک مطالعه ی مداخله ای است که نمونه گیری در آن به صورت در دسترس بوده است. 15 بیمار سکته ی مغزی در برنامه ی درمانی که موجب استفاده از اندام فوقانی مبتلا در فعالیت های روز مره ی زندگی می شد، مورد مطالعه قرار گرفتند. اندام فوقانی سمت سالم بیماران برای مدت 8 هفته ودر هر هفته 5 روز، روزانه 5 ساعت محدود شد و بیماران روزانه 2 ساعت برنامه ی تمرینی مشخصی را با سمت مبتلا انجام می دادند. در پایان به منظور ارزیابی فعالیت های روز مره ی زندگی از تست بارتل و جهت ارزیابی عملکرد اندام فوقانی در فعالیت های روز مره ی زندگی از تست عملکردی بازو استفاده شده است.
    یافته ها
    در ارزیابی نمرات مراقبت از خود و تحرک و نمره ی کلی در تست بارتل، اختلاف تغییرات میانگین داده ها در قبل از مداخله و بعد از8 هفته مداخله معنی دار بوده است(001/0p<.). همچنین در ارزیابی عملکرد اندام فوقانی در فعالیت های روز مره ی زندگی اختلاف تغییرات میانگین قبل از مداخله و بعد از 8 هفته مداخله معنی دار بوده است(0001/0p<.).
    نتیجه گیری
    یافته های حاصل از پژوهش حاضر نشان می دهد که روش محدودیت درمانی حرکتی ممکن است روش موثری جهت بهبود توانایی انجام فعالیت های روز مره ی زندگی باشد و موجب استفاده بیشتر از اندام مبتلا در جریان این فعالیت ها شده و بر یادگیری عدم استفاده غلبه کند.
    کلیدواژگان: روش محدودیت درمانی، همی پلژی، فعالیت های روز مره ی زندگی
  • حسین باقری، مهدی عبدالوهاب، لیلا دهقان، راضیه فلاح، سقراط فقیه زاده، مسلم دهقانی زاده صفحات 43-47
    زمینه و هدف
    ضعف عضله می تواند یک مشکل عمده برای بیشتر بیماران فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک باشد. با توجه به تاثیر قدرت روی عملکرد حرکتی درشت، هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی از جلو و از کنار قدم برداشتن بر روی پله با وزنه بر عملکرد حرکتی درشت در کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک بود.
    روش بررسی
    این مطالعه بر روی 20 کودک فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک 5 تا 12 ساله شامل 11 پسر و 9 دختر با میانگین سنی 15/8 سال (انحراف معیار 25/2) انجام شد. آزمودنی ها طی 6 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرینات مقاومتی از جلو و از کنار قدم برداشتن بر روی پله با وزنه را انجام دادند. قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور ران، اکستانسور ران، اکستانسور زانو و پلانتار فلکسور مچ پا توسط دستگاه Nicholas MMT ارزیابی شد. در ضمن عملکرد حرکتی درشت توسط ابزار GMFM ارزیابی شد.
    یافته ها
    قدرت گروه های عضلانی ابداکتور و اکستانسور هیپ، اکستانسور زانو و پلانتار فلکسور مچ به صورت معناداری (05/0 > P) بعد از مداخله بهبود یافت. همچنین در بخش D آزمون GMFM، افزایش معناداری برابر با میانگین 59/6 نمره، در بخش E برابر با 1/4 نمره و در نمره مجموع بخش های D و E، برابر با میانگین 98/5 نمره مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد انجام تمرینات مقاومتی از جلو و از کنار قدم برداشتن بر روی پله با وزنه باعث افزایش نمره عملکرد حرکتی درشت در آزمون GMFM بخش های) D وضعیت ایستادن) و) E وضعیت راه رفتن دویدن و پریدن) و مجموع بخش های D و E می شود. در ضمن انجام این تمرینات باعث افزایش قدرت ایزومتریک عضلات مربوطه می شود.
    کلیدواژگان: فلج مغزی، ارزیابی عملکرد حرکتی درشت، از جلو و از کنار قدم برداشتن روی پله با وزنه، تمرینات مقاومتی
  • بررسی تاثیر تمرینات کاوتورن و کوکسی بر بهبود تعادل مردان سالمند مراکز نگهداری شهر مشهد
    حسین راسته، غلامرضا علیایی، مهدی عبدالوهاب، محمود جلیلی، شهره جلایی صفحات 49-53
    زمینه و هدف
    سالمندان یکی از اقشار آسیب پذیر هر جامعه ای را تشکیل می دهند. افتادن در سالمندان با کاهش توانایی در انجام فعالیتهای روزانه همراه می شود. با توجه به اهمیت تعادل در جلوگیری از افتادن، در این تحقیق تلاش شد تا اثر تمرینات کاوتورن و کوکسی بر بهبود تعادل را بررسی شود.
    روش بررسی
    این مطالعه بر روی 36 سالمند مرد بالای 60 سال مراکز نگهداری شهر مشهد انجام شد، که در دو گروه درمان و کنترل قرار گرفتند.(17سالمند در گروه درمان و 19 سالمند در گروه کنترل).
    آزمودنی ها هفته ای 3 بار و به مدت 3 ماه در تمرینات کاوتورن و کوکسی شرکت کردند. وضعیت تعادل سالمندان با استفاده از تست تعادلی برگ (BBS) در 4 مرحله (قبل از مداخله، یک ماه پس از شروع مداخلات، دو ماه پس از شروع مداخلات و در پایان مداخلات) مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج حاصل از بررسی های به عمل آمده نشان داد که سیر بهبودی در مراحل مختلف ارزیابی با تست تعادلی برگ صعودی است و میزان پیشرفت در دو ماه ابتدایی درمان قابل محسوس تر است(05/0p<) و همچنین تاثیرات تمرینات در گروه درمان نسبت به گروه کنترل دارای تفاوت معنی داری می باشد(000/0= p).
    نتیجه گیری
    تمرینات کاوتورن و کوکسی در بهبود تعادل سالمندان مرد مراکز سالمندان شهر مشهد موثر بوده و دو ماه مداخلات می تواند جهت بهبودی کفایت داشته باشد.
    کلیدواژگان: تعادل، تمرینات کاوتورن و کوکسی، تست تعادلی برگ
  • وحید صمدی، سعید طالبیان*، غلامرضا علیایی، آزاده شادمهر، شهره جلایی، ابراهیم انتظاری، مهدی صادقی صفحات 54-60
    زمینه و هدف

    از کمربندها و حمایت کننده ها به طور رایجی به منظور پیشگیری از کمردرد و آسیب های ستون فقرات استفاده می شود. علی رغم انجام مطالعات متعدد، هنوز شواهد کافی و توافق قطعی در مورد اثرات این حمایت کننده ها وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر حمایت کننده های کمری- خاجی بر الگوی کنترل حرکت در حین انجام حرکت ترکیبی تنه بود.

    روش بررسی

    برای انجام این پژوهش تعداد 30 مرد جوان سالم انتخاب شدند. پارامترهای زمانی کنترل حرکت (زمان پاسخ حرکتی، زمان عکس العمل، زمان پیش حرکت و زمان حرکت) و میزان فعالیت سه جفت از عضلات تنه در حین انجام حرکت ترکیبی تنه در برابر مقاومت های حداقل و 50 درصد حداکثر قدرت ایزومتریک و در دو وضعیت با و بدون حمایت کننده محاسبه گردید.

    یافته ها

    هنگام بستن حمایت کننده، زمان پاسخ حرکتی در شرایط اعمال مقاومت حداقل به طور معنی داری کاهش یافت (004/0=P). استفاده از حمایت کننده باعث کاهش معنی دار زمان های عکس العمل و حرکت در دو شرایط اعمال مقاومت گردید (05/0>P). در میزان فعالیت عضلات تنه به دنبال بستن حمایت کننده، تغییر معنی داری حاصل نشد (05/0<P).

    نتیجه گیری

    استفاده از حمایت کننده کمری- خاجی باعث سریعتر شدن واکنش فرد و کاهش تاخیر وی در شروع حرکت شد. اگرچه حمایت کننده تغییری در میزان فعالیت عضلات تنه ایجاد نکرد، اما کارآیی و آمادگی عضله ارکتور اسپاین را برای شروع حرکت مطلوب افزایش می داد.

    کلیدواژگان: حمایت کننده کمری، خاجی، کنترل حرکت، الکترومیوگرافی سطحی، عضلات تنه
|
  • Amouzadeh Khalili M., Memariam M., Rahimiha Mm Page 2
    Background And Aim
    The goniometric measurement is a simple and common method for assessment of movements and joints in the rehabilitation clinics that the survey of sensitivity and reliability level has an important role for the therapists. The aim of this study was to investigate inter-rater reliability of goniometric measurements of the pronation and supination movements
    Material And Methods
    In this descriptive cross-sectional study twelve healthy student boys were participated. The candidates were asked to sign an informed consent.Goniometric measurements were carried out by the two experienced physiotherapists to assess the forearm supination and pronation. The dominant limb was evaluated in supine position during the test.The correlation coefficient test was used for inter rater reliability.
    Results
    The coefficient correlation was high between the two raters, (for supination, r=0.931 and for pronation; r=0.875). The results showed that the coefficient correlation of supination was higher than pronation.
    Conclusion
    The results of the study indicated that the inter-rater reliability of goniometric measurements of the pronation and supination movements were high, also the level of reliability for supination was higher than pronation.
  • Mehri A., Kord N., Ghaemi H Pages 6-10
    Background And Aim
    Naming test is an appropriate tool for assessing, diagnosing and treating word finding difficulties in Aphasic patients. Considering the importance of this test and lack of such kinds of tests in the field of verb in Farsi, the purpose of this research is to provide a verb-naming test in Persian.
    Materials And Methods
    In order to provide the tool based on the foreign samples, the common traits are exploited according to selection the verbs and based on the frequency criteria, Acquisition age, length of word, and investigating the inferior studies, 132 Persian verbs were chosen and picture of the selected verbs were drawn. They were offered to 15 experts to give points to the pictures based on the previous criteria of our research including familiarity, imagination and beauty of viewing. The mean score of obtained points was computed and 50 verbs were selected out of 132 suggested verbs.
    Results
    Findings of this study showed that the selected verbs were of high frequency verbs. Also they are those verbs which have lowers acquisition age. Most of the verbs were compound and it indicates that in Persian language compound verbs are of high frequency. Moreover, it appeared that high objectivity degree caused to high scores of imagination. Then most of the verbs were objective verbs.
    Conclusion
    Finally 50 verbs with their related pictures made this naming test. It is worth mentioning that remaining verbs were ranked based on their scores.
  • Dalvand H., Dehghan L., Feizy A., Hosseini Sa Pages 11-16
    Background And Aim

    The aim of this study was to determine effect of home based lovaas approach on social interaction, Speech and language, Play and behavior skills, and intensity of autism in young children with Autism

    Materials and Methods

    This study was a quasi-experimental, interventional pre/post design. Thirty children with Autism were selected by convenience sampling in a rehabilitation center by matching closely, 8 years old, in Tehran city.The impact of lovaas approach was evaluated in children with Autism. For evaluation total scores and dimension of social interaction skills speech and language play a behavior before and after therapeutic intervention we used The PDD assessment scale/screening questionnaire. The results were analyzed with paired T test and wilcoxon signed and multivariate T2 Hotteling and SPSS software edition 17.

    Results

    After intervention PDD assessment scores decreased (P<0/001). Significant progress were observed in social interaction skills (P<0/001).Speech and language (P=0/001), play (p<0/001) and behavior (P= 0/002). Significant decrease wasnt seen in the intensity of PDD after intervention (P> 0/05).

    Conclusion

    The result showed that home based lovaas approach increased the social interaction, Speech and language, Play and behavior skills in children with Autism

  • Attarbashi Moghadam B., Badakhsh M., Teymori Z., Abdollahi Ar, Zarbakhsh M Pages 17-20
    Background And Aim
    Coronary artery disease is the most common cause of mortality in adult with atherosclerosis. Based on recent studies decrease of transferring level is very important in coronary vascular disease development. The main goal of this study was to survey the effects of endurance, resistance and combination training on the transferring level.
    Materials And Methods
    Forty three volunteers with 18- 25 years old participated in this study. Transferring, heart rate and blood pressure assessed before & after one session of exercise. Subjects randomly put in to one of the four groups (control, endurance, resistance and combination).
    Results
    There was no significant difference between transferring before and after in endurance & combination groups; But there was a significant difference between transferrin before and after one session of resistance exercise group (P= 0.04).
    Conclusion
    The results of this pilot study showed that one session of resistance exercises decreased the transferrin level whereas endurance and combination exercises were ineffective upon it.
  • Sadeghi M., Shadmehr A., Bagheri H., Talebian S., Olyaei Gr, Jalaie Sh Pages 21-27
    Background And Aim
    Asymmetric motions of trunk, external forces and other occupational factors such as frequent bending and twisting, lifting and forceful movement contribute to low back disorders. However, the dynamic and three-Dimensional motions of trunk at varying exertion levels were not addressed in literature. Hence, the aim of this study was to investigate the movement pattern and motor output during resisted trunk three-dimensional motion.
    Materials And Methods
    Thirty healthy male subjects randomly performed dynamic asymmetric trunk motion at four resistance levels (nominal resistance, 25%, 50%, and 75% maximal voluntary contraction (MVC) torque) while positioned in standing with the L5-S1 interspinous space aligned with the flexion / extension axis of isostation B200. Under each resistance condition, movement patterns (range of motion), motor output (maximum torque) of the trunk were measured.
    Results
    In general, with increasing resistance from nominal to 75% MVC torque, the maximum torque of trunk in different directions of motion (flexion, extension, right & left lateral flexion, right & left rotation) increased significantly (p= 0.000). With increasing resistance from nominal to 50% MVC torque, the range of motion of the trunk decreased significant (p<0.0083), but no significant change was found in this variable between resistance conditions of 50% and 75% MVC torque (p>0.0083).
    Conclusion
    When the resistance level is increased, the created external forces must be balanced by internal forces generated by trunk muscles. Because the muscles have short lever arms compared with the external forces, they must generate large amounts of forces, placing compressive and shear loads on the structures of the spine. Under these conditions, spine injuries may be enhanced.
  • The effect of chronic ankle instability on knee joint position sense
    Pour Kazemi F., Naseri N., Bagheri H., Fakhari Z Pages 23-42
    Background And Aim
    The rapid growth of the athletic training profession has been accompanied by an equally rapid increase in focus on basic and clinical research. Lateral ankle sprain (LAS) is an extremely common athletic injury. Despite extensive clinical and basic science research, the recurrence rate remains high. Chronic ankle instability (CAI) following LAS is hypothesized to predispose individuals to re-injury because of neuromuscular control deficits which result following injury. No investigation has been carried out on the existence of joint position deficits in the knee joint of patients with CAI. In this study, joint position sense (JPS) was evaluated in patients with CAI.
    Materials And Methods
    Ten female patients with CAI and ten healthy control subjects participated in this study. JPS was evaluated by reproduction of the angles in two standing and sitting positions, and in each position two target angles were tested. The knee joints in both lower limbs of patients and the dominant knee-limb of healthy subjects were evaluated. The knee angles were measured by using a system comprised of skin markers, digital photography, and Auto CAD software. Absolute error was considered as a dependant variable.
    Result
    There were no significant differences between the knee JPS of dominant leg in healthy subjects and both knee joints of patients. There were also no significant differences between knee JPS in two standing and sitting positions and in two different target angles (p>0/05).
    Conclusion
    The result of this study suggests that subjects who have CAI do not have deficit in knee JPS when tested in sitting position and also under functional weight bearing conditions.
  • Bagheri H., Abdolvahab M., Dehghan L., Falah R., Faghih Zadeh S Pages 43-47
    Background And Aim
    Muscle weakness can be a major problem for many young people with spastic diplegic cerebral palsy (CP). Strength affects on gross motor function. The aim of this study was to determine the effectiveness of loaded forward and lateral step up resistance exercises on Gross Motor Function in children with cerebral palsy of spastic diplegia.
    Materials And Methods
    Twenty CP persons between 5 to 12 years old (11 boys and 9 girls) with mean age of 8.15 years old were participated in this study. Loaded forward and lateral step up resistance exercises protocols were done 3 times a week for 6 weeks. Isometric strength of hip abductor, hip extensor, knee extensor and ankle plantar flexor were evaluated by MMT NICHOLAS apparatus. Gross Motor Function were evaluated by GMFM.
    Result
    The strength of Hip abductor, hip extensor, knee extensor and ankle plantar flexor increased (p < 0.05). The scores of GMFM dimensions D and E improved (p < 0.05).
    Conclusion
    Loaded forward and lateral step up resistance exercises increased muscle strength of lower extremity and improved scores in GMFM.
  • Efficacy of Cawthorne & Cooksey exercise on balance improvement in elderly persons in Mashhad
    Rasteh H., Olyaei Gr, Abdolvahab M., Jalili M., Jalaei Sh Pages 49-53
    Background And Aim
    The elderly people are one of the most vulnerable people in any society. Falling in this group is accompanied with decrease of daily living activities. With regard of improvement of balance in perevention of falling, the aim of this study is survey about the effect of Cawthorne and Cooksey exercises on improvement of balance.
    Material And Methods
    36 elder men with age above 60 years old put in two groups (control group= 19 and exercise group= 17) who lived in the elderly center in city of Mashhad. The subjects in exercise group participated in the Cawthorne and Cooksey exercises during three months, three times a week, during sixty minutes. Balance status of subjects evaluated with Berg Balance Scale(BBS) in 4 stages (befor exercise and one month, two months and three months) after exercises.
    Result
    Results showed that improvement of the balance in the different evaluation stages of BBS was significantly increased particularly in the first and second months (p< 0.05). The effects of exercise group were significantly different from control group(p=0.000).
    Conclusion
    Cawthorne and Cooksey exercises were effective on the balance improvement of elderly men in center of Mashhad and two months of these exercises were enough to improve balance in this group.
  • Samadi V., Talebian S., Olyaei Gr, Shadmehr A., Jalaie S., Entezari E Pages 54-60
    Background And Aim

    Belts and back supports are frequently used to prevent low back pain. Despite many studies, there are not sufficient evidence and conclusive consensus about the effects of these supports. The purpose of the present study was to determine the effect of lumbosacral supports on motor control pattern during combined trunk motion.

    Materials And Methods

    30 healthy young men were selected for the study. Temporal parameters of motor control and activity level of three pairs of trunk muscles were measured during combined trunk motion against minimum resistance and resistance equal to 50% of maximal isometric strength, under with and without back support conditions.

    Results

    By application of a lumbosacral support, movement response time was significantly decreased under minimum resistance (P=0/004). Application of support decreased reaction time and motor time under two resistance conditions significantly (P<0/05). No significant changes were found in trunk muscle activity levels following wearing a back support (P>0/05).

    Conclusion

    By application of a lumbosacral support, individual reaction time was decreased. Although back support did not change the trunk muscle activity level, but the erector spinae muscle efficiency was increased to initiate desired movement.