فهرست مطالب

تولید گیاهان زراعی - سال چهارم شماره 1 (بهار 1390)

مجله تولید گیاهان زراعی
سال چهارم شماره 1 (بهار 1390)

  • 244 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1390/06/25
  • تعداد عناوین: 15
|
  • فاطمه رازقی جهرمی، حسین شاهسوند حسنی، عبدالحمید رضایی صفحه 1
    غله جدید تریتی پایرم یک گندم هگزاپلوئید مصنوعی (42=x6=n2، AABBEbEb) است که از تلاقی بین گونه تریتیکوم دوروم (28=x4=n2، AABB) با تینوپایرم بسارابیکوم (14=x2=n2، EbEb) به دست آمده است. در این بررسی پتانسیل مقاومت به شوری لاین های اولیه این گندم جدید به نمک کلرید سدیم در یک آزمایش کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در محیط کشت هیدروپونیک مطالعه شد. شوری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح (شاهد (0)، 100 و 200 میلی مولار) و ژنوتیپ شامل سه لاین اولیه تریتی پایرم (La/b، Ka/b و St/b)، نسل های 4F، 5F، 6F لاین ترکیبی تریتی پایرم اولیه (Cr/b)(Ka/b)، رقم گندم دوروم کرسو و لاین امیدبخش تریتیکاله (45Ma) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. صفات طول سنبله اصلی، تعداد گل و گلچه بارور در سنبله اصلی، وزن و تعداد دانه در سنبله اصلی و فرعی، وزن هزاردانه، عملکرد دانه در بوته، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت اندازه گیری یا شمارش گردیدند. تاثیر سطوح مختلف شوری برای اکثر صفات در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد، همچنین بین ژنوتیپ های مورد بررسی برای کلیه صفات فوق اختلاف معنی دار به دست آمد. اگرچه همه صفات در اثر تنش شوری کاهش یافتند اما میزان این کاهش در لاین های تریتی پایرم اولیه نسبت به ارقام شاهد کم تر بود که بیانگر مقاومت بیش تر آن ها نسبت به سایر ارقام و لاین های مورد مطالعه بود. به طوری که لاین تریتی پایرم (6F)(Cr/b)(Ka/b) به عنوان مقاوم ترین لاین معرفی گردید زیرا دارای بالاترین عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و عملکرد دانه در بوته در تنش 200 میلی مولار شوری بود بنابراین استفاده از لاین های تریتی پایرم اولیه، به ویژه لاین (6F)(Cr/b)(Ka/b)، در نواحی متاثر از تنش شوری، بالاخص برای احیا مراتع و تولید علوفه توصیه می شود.
    کلیدواژگان: لاین های تریتی پایرم اولیه، لاین امیدبخش تریتیکاله، گندم دورو، تنش شوری عملکرد و اجزاء آن
  • علی نخ زری مقدمی، مهناز طاطاری، آمنه ارنیاز قرنجیک صفحه 17
    به منظور ارزیابی عکس العمل عدس به زمان و میزان مصرف کود روی، آزمایشی در فصل زراعی 1388–1387 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 10 ترکیب تیماری متشکل از زمان مصرف کود (دو سطح مصرف کود حاوی روی در قبل از گلدهی و مصرف آن در زمان شروع تشکیل غلاف) و سطوح کودی (پنج سطح میزان مصرف کود شامل عدم مصرف روی، مصرف 5/0، 1، 5/1 و 2 لیتر در هکتار محلول روی 15 درصد) با 4 تکرار در مزرعه آموزشی و پژوهشی مجتمع آموزش عالی گنبد به اجرا در آمد. نتایج به دست آمده از این آزمایش نشان دادند که اثر زمان مصرف روی بر تعداد غلاف پر و پوک در بوته، تعداد غلاف کل در بوته، تعداد دانه در بوته، عملکرد در بوته بوته و عملکرد دانه در واحد سطح معنی دار بود. مصرف زودتر روی باعث افزایش این صفات گردید. سایر صفات تحت تاثیر زمان مصرف کود روی قرار نگرفتند. اثر میزان مصرف روی بر تعداد غلاف پر در بوته، تعداد غلاف پوک در بوته، تعداد غلاف کل در بوته، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه در بوته، شاخص برداشت و عملکرد دانه در واحد سطح معنی دار بود. تعداد دانه در غلاف، وزن 1000 دانه و وزن خشک بوته تحت تاثیر زمان مصرف کود قرار نگرفتند. حداکثر عملکرد دانه (2692 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد نسبی با مصرف 2 لیتر محلول روی به دست آمد.
    کلیدواژگان: روی، ریزمغذی، شاخص برداشت، عدس، عملکرد نسبی
  • فرشاد ابراهیم پور، سیدهاشم موسوی، علی مشتطی، سیدنادر موسویان صفحه 31
    به منظور بررسی تاثیر مصرف علف کش دو منظوره شوالیه و اختلاط علف کش های گرانستار با ایلوکسان و زمان استفاده بر کنترل علف های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین (ملاثانی) به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 87-1386 اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل علف کش دو منظوره شوالیه و اختلاط علف کش های گرانستار با ایلوکسان در کرت های اصلی و زمان استفاده آن ها در 5 مرحله شامل سه برگی، پایان پنجه زنی، اواسط ساقه رفتن، ظهور سنبله، دو مرحله سه برگی + ساقه رفتن گندم و شاهد بدون کنترل (عدم مبارزه) و شاهد کنترل کامل (وجین دستی) در کرت های فرعی قرار داشتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که نوع علف کش تاثیر معنی داری بر صفات اندازه گیری شده نداشت، ولی زمان استفاده از علف کش ها تاثیر معنی داری بر کنترل علف های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد گندم داشت. همچنین اثر متقابل نوع علف کش و زمان استفاده از آن معنی دار نشد. مقایسه میانگین ها نشان داد که تاخیر در مصرف علف کش، کارایی آن را کاهش داد، به طوری که کاربرد علف کش در مرحله ظهور سنبله، منجر به کاهش معنی دار تمام صفات مورد بررسی گردید. به طورکلی بیش ترین عملکرد گندم و کم ترین ماده خشک علف های هرز در تیمارهای مصرف علف کش در مراحل سه برگی و سه برگی+ ساقه رفتن به دست آمد که با تیمار کنترل کامل علف های هرز تفاوت معنی داری نداشت.
    کلیدواژگان: گندم، علف کش شوالیه، اختلاط گرانستار با ایلوکسان، زمان استفاده، عملکرد دانه
  • معرفت مصطفوی راد، زین العابدین طهماسبی سورستانی، سید علی محمد مدرس ثانوی، امیر قلاوند صفحه 43
    ابتدا به منظور تعیین ارقام پرمحصول کلزا، دو آزمایش مزرعه ای در سال های زراعی 1387-1385 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی، اراک اجراء شد و 15 رقم زمستانه کلزا در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. ارقام لیکورد، مودنا و اوکاپی به ترتیب، بیش ترین عملکرد دانه در هکتار را داشتند. در مرحله دوم، به منظور ارزیابی عملکرد دانه، ترکیب اسیدهای چرب و میزان عناصر ریزمغذی بذر در ارقام پرمحصول کلزا تحت تاثیر مقادیر مختلف گوگرد، آزمایشی در سال زراعی 1388-1387 در همان منطقه به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل ارقام کلزا دارای سه سطح V1 (اوکاپی)، V2 (مودنا) و V3 (لیکورد) و مقادیر گوگرد دارای سه سطح S1 (صفر)، S2 (40) و S3 (80) کیلوگرم گوگرد خالص در هکتار) بودند. اثر متقابل رقم × میزان گوگرد بر تمامی صفات اندازه گیری شده معنی دار بود. اثر متقابل 40 کیلوگرم گوگرد × رقم مودنا بیش ترین میزان اسید اولئیک و میزان مس در بذر را داشت. اثر متقابل 80 کیلوگرم گوگرد × رقم لیکورد بالاترین عملکرد دانه، عملکرد روغن و میزان آهن در بذر را نشان داد. در این پژوهش، بین عملکرد کمی و کیفی رابطه معکوس وجود داشت.
    کلیدواژگان: کلزا، گوگرد، اسیدهای چرب، عناصر ریزمغذی
  • داود فتحی*، برهان سهرابی، مهدی کوچک زاده صفحه 61

    آب آبیاری و کود نیتروژن، دو عامل بسیار مهم در افزایش عملکرد و اجزای عملکرد پنبه هستند. در این راستا پژوهشی به منظور بررسی تاثیر روش آبیاری، میزان آب آبیاری و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد پنبه رقم سپید در ایستگاه تحقیقات پنبه هاشم آباد گرگان انجام شد. آزمایش به صورت کرت های دو بار خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و در 3 تکرار طی سال زراعی 87-1386 اجرا شد. دو روش آبیاری بارانی و شیاری به عنوان فاکتور اصلی، مقادیر آب آبیاری 0، 33، 66، 100 و 133 درصد نیاز آبی گیاه به عنوان فاکتور فرعی و پنج سطح کود سرک نیتروژن به مقادیر 0، 33، 66، 100 و 133 درصد توصیه کودی به عنوان فاکتور فرعی فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بین دو روش آبیاری از نظر وزن غوزه، شاخص بذر، تعداد دانه در غوزه و شاخص الیاف اختلاف معنی دار آماری وجود داشته اما از نظر عملکرد وش و عملکرد الیاف اختلاف معنی داری وجود نداشت. میزان عملکرد وش تحت تاثیر تیمارهای مختلف آب آبیاری قرار گرفت و نتایج نشان داد که بیش ترین عملکرد وش مربوط به تیمار 66 درصد آب آبیاری با 60/1996 کیلوگرم وش در هکتار بود. سطوح مختلف آب آبیاری بر تمام اجزاء عملکرد به جز تعداد دانه در غوزه دارای اختلاف معنی دار بود. همچنین اثر مقادیر مختلف کود ازت بر عملکرد وش، تعداد غوزه در بوته و عملکرد الیاف معنی دار شد. بررسی مقایسه میانگین ها نشان داد که عملکرد وش و عملکرد الیاف در تیمار 133 درصد کود نیتروژن تفاوت معنی داری با سه تیمار 33، 66 و 100 درصد نداشت.

    کلیدواژگان: پنبه، آبیاری، نیتروژن، عملکرد، اجزای عملکرد
  • سودابه عابدی باباعربی، محسن موحدی دهنوی*، علیرضا یدوی، ابراهیم ادهمی صفحه 75

    به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی روی و پتاسیم بر صفات فیزیولوژیک و عملکرد گلرنگ بهاره رقم اصفهان 14، در شرایط تنش خشکی، آزمایشی گلدانی در گلخانه دانشگاه یاسوج در سال 1387 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. عامل های آزمایشی شامل تنش خشکی در چهار سطح (S1: بدون تنش، S2: تنش در مرحله رویشی، S3: تنش در مرحله گلدهی و گرده افشانی، S4: تنش در مرحله پرشدن دانه) و محلول پاشی در چهار سطح (F1: بدون محلول پاشی، F2: محلول پاشی آب مقطر، F3: محلول پاشی سولفات روی، F4: محلول پاشی سولفات پتاسیم) اعمال شد. نتایج نشان داد که در شرایط تنش خشکی در مرحله رشد رویشی، گیاهانی که با عناصر روی و پتاسیم محلول پاشی شده بودند، دارای میزان بالاتری از کلروفیل a (2/25 درصد)، پرولین (8/87 درصد) و قندهای محلول کل (5/99 درصد) نسبت به تیمارهای بدون محلول پاشی بودند. محلول پاشی در تیمار تنش مرحله زایشی باعث افزایش کلروفیل a (26 درصد)، کلروفیل a+b (32 درصد)، پرولین (51 درصد) و قندهای محلول کل (9/26 درصد) شد؛ اما در تیمار تنش مرحله پرشدن، تنها قندهای محلول کل (4/41 درصد) افزایش یافت. محلول پاشی روی و پتاسیم عملکرد دانه را در همه تیمارهای تنش، به جز تنش مرحله گلدهی و گرده افشانی، افزایش داد. به طورکلی، هم تنش خشکی و هم محلول پاشی روی و پتاسیم سبب افزایش میزان کلروفیل، پرولین و قندهای محلول کل برگ در همه مراحل رشد گلرنگ شدند. در پایان نیز عملکرد دانه گیاه در گیاهان تحت تنش کاهش یافت؛ اما با محلول پاشی روی و پتاسیم افزایش نشان داد. بنابراین محلول پاشی این دو عنصر، با افزایش غلظت اسمولیت هایی از جمله قندهای محلول و پرولین و در نتیجه کمک به حفظ فشار اسمزی در سلول ها، در تحمل تنش خشکی به گیاه کمک کرد.

    کلیدواژگان: کلروفیل، پرولین، قندهای محلول کل، مراحل رشد
  • رضا باقری*، غلامعلی اکبری، محمدحسین کیانمهر، زین العابدین طهماسبی سروستانی صفحه 97

    آزمایشی در سال زراعی 88-1387 در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران، به منظور ارزیابی آزادسازی تدریجی نیتروژن از کود پلیت شده دامی و اوره بر خصوصیات فیزیولوژیک و عملکرد دانه ذرت (Zea mays L.) انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عوامل مورد مطالعه شامل نحوه مصرف کود: به صورت پخش در سطح زمین و مصرف کود به صورت پلیت و عامل دوم تلفیق چهار سطح کود نیتروژن و دامی به ترتیب، (46+ 600، 92+600، 138+600 و 184+600) کیلوگرم در هکتار بود. در این پژوهش یک ماشین پلیت کننده از نوع تک پیچ به منظور تهیه پلیت ها طراحی و ساخته شد. افزایش کود نیتروژن از 46 به 184 کیلوگرم در هکتار باعث افزایش معنی دار عملکرد دانه و اجزای آن به استثنای تعداد ردیف دانه در بلال شد. شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و منحنی سرعت جذب خالص نیز با مصرف 184 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به صورت پلیت حداکثر بود. نتایج این پژوهش نشان داد که مصرف کود به صورت پلیت به واسطه کاهش میزان شستشو از سطح خاک و همچنین آزادسازی تدریجی باعث کاهش 50 درصدی مصرف کود نیتروژن می گردد.

    کلیدواژگان: کود، پلیت، نیتروژن، شاخص های فیزیولوژیک، عملکرد دانه، ذرت
  • علی مجاب قصرالدشتی، حمیدرضا بلوچی، علیرضا یدوی صفحه 115
    به منظور بررسی اثر کود نیتروژنه و کمپوست زباله شهری بر عملکرد بلال و علوفه ذرت شیرین، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در شهرستان مرودشت در سال 1388 اجرا گردید. عامل اصلی آزمایش شامل 5 سطح کود نیتروژنه (100، 150، 200، 250 و 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) و عامل فرعی شامل 4 سطح کمپوست (10، 20، 30 و 40 تن در هکتار) انتخاب شدند. نتایج نشان دادند که اثرات اصلی نیتروژن و کمپوست و اثر متقابل آن ها بر صفات عملکرد بلال تر و دانه کنسروی، وزن هزاردانه و شاخص برداشت بلال تر و دانه کنسروی معنی دار گردید. بیش ترین عملکرد بلال تر و دانه، وزن هزاردانه و شاخص برداشت بلال تر و دانه به ترتیب معادل 2387 و 1233 گرم در مترمربع، 237 گرم، 53/51 و 73/51 درصد در تیمار 200 کیلوگرم نیتروژن خالص و 40 تن کمپوست در هکتار به دست آمد. تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف و بلال و تعداد بلال در مترمربع تنها تحت تاثیر کود نیتروژنه قرار گرفت. بیش ترین عملکرد علوفه تر و خشک، به ترتیب معادل 2356 و 584 گرم در مترمربع در سطح 300 کیلوگرم نیتروژن خالص و 2298 و 618 گرم در مترمربع در سطح 40 تن کمپوست در هکتار به دست آمد. در کل می توان نتیجه گرفت که افزودن کمپوست به میزان 30 تن در هکتار با افزایش 5/23 درصدی وزن هزاردانه به طور متوسط منجر به افزایش 30 درصدی عملکرد دانه ذرت شیرین گردید. همچنین اعمال 200 کیلوگرم نیتروژن خالص (کاهش مصرف کود شیمیایی) و 40 تن کمپوست در هکتار برای شرایط محیطی مشابه این آزمایش جهت رسیدن به عملکرد بالای ذرت شیرین توصیه می شود.
    کلیدواژگان: کمپوست زباله شهری، نیتروژن، ذرت شیرین، عملکرد دانه
  • طوبی احمد امینی، بهنام کامکار، افشین سلطانی صفحه 131
    به منظور بررسی تاثیر احتمالی تاریخ کاشت بر ضرایب تخصیص ماده خشک در ارقام گندم (کوهدشت، زاگرس، تجن)، آزمایشی با 5 تاریخ کاشت (8 دی، 10 بهمن، 11 اسفند، 8 فروردین، 12 اردیبهشت) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. به منظور تعیین ضرایب تخصیص، ماده خشک اندام گیاهی در 10 مرحله از مراحل فنولوژیک گیاه، به تفکیک اندام (برگ، ساقه و اندام زایشی) اندازه گیری شد و با رسم روند تغییرات تخصیص ماده خشک هر اندام در برابر باقی مانده ماده خشک تولید شده، نقاط عطف فنولوژیک تغییرات ضرایب تخصیص مشخص و با رسم خطوط رگرسیون با شیب مختلف، میزان اختصاص ماده خشک به هر اندام مشخص گردید. نتایج نشان داد که مراحل سبزشدن تا آبستنی، آبستنی تا گرده افشانی و گرده افشانی تا رسیدگی سه مرحله متمایز در روند تغییرات ضرایب توزیع ماده خشک بودند که تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار نگرفتند، اما مقدار ضرایب طی سه فاز مختلف تغییراتی نشان دادند. ضرایب در برگ در فاز اول با یک روند نزولی 54/0-3/0، در فاز دوم بین 26/0-17/0 و در فاز سوم بین 046/0-019/0 قرار داشتند. ضرایب تخصیص به سنبله با روند افزایشی طی فاز اول 071/0-0/0، در فاز دوم بین 024/0-013/0 و در فاز سوم بین 5/0-28/0 قرار داشتند. در ساقه این ضرایب بین 57/0-36/0 نوسان داشتند. نتایج نشان داد که اثر عوامل محیطی (به ویژه دما و طول روز) در جریان کمی سازی عملکرد گندم با استفاده از ضرایب تخصیص باید مدنظر قرار گیرد.
    کلیدواژگان: رگرسیون خطی، ضریب توزیع ماده خشک، گندم نان، عوامل محیطی
  • سالار منجم، ولی الله محمدی، علی احمدی صفحه 151
    کم آبی مهم ترین عامل محدودکننده تولید کلزا در مناطق خشک و نیمه خشک از جمله ایران می باشد که بهترین راهکار مقابله با آن معرفی ارقام مقاوم و سازگار با تنش خشکی می باشد. به این منظور پاسخ به تنش خشکی 14 رقم زراعی کلزا در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران مورد مطالعه قرار گرفت. رژیم آبیاری، عامل اصلی و ارقام مورد مطالعه به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. تنش خشکی در مرحله گلدهی به صورت قطع آبیاری در این مرحله تا رسیدن پتانسیل آب خاک به 5/1- مگا پاسکال و تنش در مرحله پرشدن دانه ها به صورت قطع کامل آبیاری از این مرحله تا پایان برداشت محصول اعمال گردید. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد که تنش در مرحله گلدهی با تسریع در رسیدن گیاه (8/8 روز نسبت به شرایط آبیاری معمول) و با کاهش ارتفاع بوته (5/19 درصد)، طول ریشه (7/26 درصد) و عملکرد بیولوژیکی (46 درصد) سبب کاهش 2/51 درصدی عملکرد دانه گردید اما اعمال تنش در مرحله پر شدن دانه ها تاثیر معنی داری روی عملکرد دانه ارقام نداشت. در بین شاخص های مورد بررسی، شاخص های متوسط عملکرد (MP)، متوسط هندسی عملکرد (GMP) و حساسیت به تنش (STI) به واسطه دارا بودن همبستگی مثبت و معنی دار با عملکرد در هر دو محیط تنش و بدون تنش، بهترین شاخص ها برای گزینش و تعیین ارقام متحمل کلزا به تنش آخر فصل می باشند. براساس شاخص های یادشده و ترسیم بای پلات ارقام اکاپی و پی.اف متحمل ترین و رقم هایولا 60 حساس ترین رقم به تنش خشکی در مرحله گلدهی بین ارقام مورد بررسی تشخیص داده شدند.
    کلیدواژگان: کلزا، تنش خشکی، شاخص های تحمل تنش، بای پلات
  • حمیدرضا محمددوست چمن آباد*، علی اصغری، غلامرضا حبیبی، بهناز پورمراد کلیبر صفحه 171

    مالچ های گیاهی از جمله روش های غیرشیمیایی کنترل علف های هرز در سیستم های کشاورزی پایدار به شمار می روند. این آزمایش جهت بررسی تاثیر کاربرد تلفیقی بقایای گیاهی و علف کش ها بر ظهور و رشد و نمو علف های هرز سیب زمینی در سال زراعی 1386 در اردبیل انجام شد. تیمارهای مورد آزمایش چهار سطح کاربرد علف کش؛ شامل (1) کاربرد علف کش پاراکوات قبل از کاشت، (2) کاربرد پیش رویشی علف کش متری بوزین (سنکور)، (3) کاربرد علف کش پاراکوات قبل از کاشت + علف کش متری بوزین به صورت پیش رویشی، و (4) عدم کاربرد علف کش (شاهد) به عنوان فاکتور اصلی و چهار سطح بقایای گیاهی شامل (1) کاربرد بقایای گندم، (2) بقایای جو، (3) بقایای کلزا و (4) عدم استفاده از بقایا به عنوان فاکتور فرعی بودند. نتایج نشان داد که کاربرد علف کش متری بوزین تراکم علف های هرز را در هر دو مرحله گلدهی و قبل از برداشت سیب زمینی تا 2 برابر کاهش داد. بقایای گیاهی در مقایسه با عدم کاربرد بقایا ظهور و رشد و نمو علف های هرز زمستانه و بهاره زودهنگام را به طور کامل تحت فشار قرار داد، اما بر ظهور و رشد و نمو علف های هرز بهاره دیرهنگام تاثیری نداشت. در کرت هایی که علف کش متری بوزین همراه با بقایای گیاهی استفاده شده بود، تراکم تاج خروس و سلمه تره در مرحله گلدهی به کم تر از 3 بوته و تراکم خرفه به کم تر از 8 بوته در مترمربع کاهش یافت. هیچ یک از تیمارها تاثیر معنی داری بر عملکرد غده سیب زمینی نداشتند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که: 1) استفاده از بقایای گیاهی در زمان کاشت می تواند ظهور و رشد و نمو علف های هرز را به ویژه تا مرحله گلدهی سیب زمینی تحت تاثیر قرار دهد. 2) تاثیر بقایای گیاهی پس از 4 تا 6 هفته کاهش می یابد و لازم است برای کنترل علف های هرزی که بعد از این مرحله سبز می شوند عملیات دیگری انجام شود.

    کلیدواژگان: سیب زمینی، علف های هرز، مالچ های گیاهی، علف کش، مدیریت تلفیقی
  • رقیه سادات حسینی، سرالله گالشی، افشین سلطانی، مهدی کلاته صفحه 187
    به منظور ارزیابی اثرات کود نیتروژن به تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد دانه در ارقام گندم آزمایش مزرعه ای در مرکز تحقیقات عراقی محله گرگان در سال زراعی 1387-1386 انجام گرفت. سطوح کود نیتروژن به صورت اوره (0، 90، 180 و 270 کیلوگرم در هکتار) و ارقام (تجن، فلات و N-81-18) در قالب طرح فاکتوریل با بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه مربوط به رقم N-81-18در سطح نیتروژن 180 کیلوگرم در هکتار (8/5959 کیلوگرم در هکتار) بود و کم ترین عملکرد دانه مربوط به رقم فلات (33/3129 کیلوگرم در هکتار) در تیمار شاهد بود. ارقام قدیم و جدید گندم در برخی صفات مورد مطالعه از جمله تعداد پنجه بارور، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در تمام سطوح کودی نسبت به شاهد افزایش نشان دادند در بین ارقام مختلف رقم جدید N-81-18 به دلیل داشتن بیش ترین پنجه بارور، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت در سطوح کودی مختلف نسبت به ارقام دیگر برتری داشت.
    کلیدواژگان: شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، گندم
  • محبوبه زاهد، سرالله گالشی، ناصر لطیفی، افشین سلطانی، مهدی کلاته صفحه 201
    به منظور بررسی اثر تراکم بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی کشاورزی عراقی محله گرگان با تیمارهای تراکم در سه سطح (150، 262 و 375 بوته در مترمربع) و سه رقم گندم (تجن، فلات، N-81-18 به ترتیب رقم قدیمی، متداول و جدید در منطقه) انجام شد. طرح آزمایش به صورت فاکتوریل بر مبنای بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار در طی سال زراعی 87-1386 اجرا گردید. نتایج نشان داد که افزایش تراکم منجر به کاهش تعداد پنجه بارور در بوته و تعداد دانه در سنبله فرعی و افزایش عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت شد. حداکثر مقادیر عملکرد دانه (5204 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک (87/12619 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (33/41 درصد) برای رقم N-81-18 به دست آمد که به عنوان رقم جدید در منطقه معرفی شده است، رقم تجن دارای بیش ترین میزان در وزن هزاردانه و طول سنبله بوده که از ارقام قدیمی مورد کشت در منطقه است.
    کلیدواژگان: تراکم، شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک گندم
  • مقاله کوتاه علمی
  • علیرضا پیرزاد، رضا درویش زاده، لطفعلی ناصری، محمد صدقی، مینا خوشبخت، الهام مشکوه صفحه 217
    برای ارزیابی جوانه زنی و رشد گیاهچه گلرنگ یک آزمایش به صورت فاکتوریل با دو فاکتور درجه حرارت (5، 15 و 20 درجه سلسیوس) و سطوح مختلف شوری ناشی از کلریدسدیم (صفر، 5، 10 و 15 دسی زیمنس برمتر) بر پایه بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار در آزمایشگاه گروه علوم باغبانی دانشگاه ارومیه اجرا گردید. نتایج نشان داد که اثر غلظت و دمای رشد بر درصد و سرعت جوانه زنی و زمان 50 درصد جوانه زنی بذور معنی دار شد. کاهش جوانه زنی تحت تاثیر هیچ یک از عوامل غلظت نمک و دمای رشد قرار نگرفت. ولی برهم کنش معنی دار بین غلظت نمک و دمای رشد روی شاخص جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه، وزن خشک ساقه چه و ریشه چه نشان داد که تغییرات صفت های یاد شده در سطوح مختلف شوری با تغییر درجه حرارت محیط روند مشابهی را نشان نمی دهند. کم ترین درصد (76) و سرعت جوانه زنی (6/7 عدد در روز) و بیش ترین زمان لازم برای جوانه زنی 50 درصد بذرها (135 ساعت) در شوری 15 دسی زیمنس بر متر و بیش ترین درصد (86) و سرعت (6/8 عدد در روز) جوانه زنی و کم ترین زمان جوانه زنی 50 درصد بذرها (58 ساعت) از شوری 5 دسی زیمنس بر متر به دست آمد که با شوری های صفر و 10 دسی زیمنس بر متر تفاوت معنی داری نداشت. در کلیه غلظت های کلریدسدیم با افزایش دمای رشد، شاخص جوانه زنی افزایش یافت.
    کلیدواژگان: جوانه زنی، درجه حرارت، تنش شوری، کلرید سدیم، گلرنگ
  • محمد کافی، جعفر نباتی، سعید خانی نژاد، علی معصومی، محمد زارع مهرجردی صفحه 229
    یکی از پایدارترین روش های محافظتی در اکوسیستم های بیابانی تولید گیاهان هالوفیت با استفاده از آب و خاک شور به منظور تامین علوفه جهت تغذیه دام در این مناطق می باشد. کوشیا یکی از گیاهان بسیار مقاوم به شوری است که می توان از آن در تولید علوفه برای دام ها در شرایط عدم دسترسی به منابع آب و خاک مطلوب و در مناطق دارای آب و خاک شور بهره برد. در این راستا مطالعه ای با هدف بررسی خصوصیات علوفه ای توده های مختلف کوشیا در شرایط تنش شوری با استفاده از آزمایش کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. کرت های اصلی شامل سطوح شوری 2/5 و 5/16 دسی زیمنس بر متر از آب آبیاری و کرت های فرعی شامل پنج توده بومی کوشیا (بیرجند، ارومیه، بروجرد، اصفهان و سبزوار) بودند. نتایج نشان داد که سطوح تنش شوری اعمال شده و توده های مورد بررسی به جز بر عملکرد ماده خشک، تاثیر معنی داری بر صفت های مورد مطالعه نداشتند. افزایش شوری موجب افزایش 5/4 درصد عملکرد علوفه خشک و 6/2 درصد عملکرد علوفه تر شد. همچنین در این مطالعه مشخص شد که کوشیا دارای صفت های مناسبی از قبیل ارتفاع، نسبت بالای برگ به ساقه و عملکرد قابل توجه علوفه است که در شرایط تنش شوری می تواند این گیاه را به عنوان گزینه مناسب برای تولید علوفه مطرح کند.
    کلیدواژگان: شوری، عملکرد علوفه، نسبت برگ به ساقه
|
  • F. Razeghi Jahromi, H. Shahsavand Hassani, A.H. Rezaei Page 1
    The new cereal, primary tritipyrum lines, is an artificial hexaploeid wheat (2n=6x=42, AABBEbEb) from crossing between Triticum durum (2n=4x=28, AABB) and Thinopyrum bessarabicum (2n=2x=14, EbEb) species. In this study the salt tolerant potencial of new primary tritipyrum lines for NaCl (0, 100, 200 Mm) in an hydroponic experiment was studied in a completely randomized split plot design with three replication. The salinity stress NaCl was considered as main plots with 3 levels and the plant materials consisting of three primary tritipyrum [lines: (Ka/b, La/b, St/b)], the F4, F5, F6 generations of a combined primary tritipyrum [line: (Ka/b)(Cr/b)], one durum wheat (cv: Creso)] and one modern promising triticale (line: Ma45) were considered as sub plots with 8 levels. spike length (cm), grain per leading spike and its spikelets, fertile florets per leading spike, grain weight per leading spike and its spikelets, 1000-grain weight per plant (gr), grain yield per plant (gr), biologic yield per plant (gr) and harvest index per unit were measured or counted. The results showed a significant difference (α=5%) between lines and cultivars for the mean of all characters in non-NaCl stress and highly significant (α=1%) for NaCl stress. Although all traits were reduced by increasing the salt stress from 0 to 200 mM but for primary tritipyrum lines the reduction at 200 mM was very low in comparison to controls (durum wheat cultivar and promising triticale line). The combined primary tritipyrum line (Ka/b)(Cr/b), F6 had maximum harvest index, biological yield and grain yield per plant in 100 & 2oo mM NaCl stress. It highly can be concluded that Ttritipyrum lines, particularly, this line has salt tolerant potential for using as pasture and forage in saline soils.
  • A. Nakhzari Moghaddam, M. Tatari, A. Arniaz Qaranjic Page 17
    In order to investigate lentil response to application times and amounts of zinc, an experiment was arranged as factorial based on randomized complete block design with four replications on farm research of Gonbad Higher Education Center during 2008-2009. Treatments were application times (before flowering and beginning of pod setting) and application rates (0, 0.5, 1, 1.5 and 2 liter per hectare of 15% zinc solution). Results showed that the number of filled and empty pod per plant, number of total pod per plant, number of seed per plant, seed yield per plant and seed yield were affected by application time. Effect of zinc amounts on the number of empty pod per plant and harvest index, number of filled and total pod per plant, number of seed per plant, seed weight per plant and seed yield were significant. Number of Seed per 100 pods, 1000-seed weight and plant dry weight were not affected by rate of zinc application. Interaction between time and rate application was not significant. Number of filled and empty pod per plant, number of total pod per plant, number of seed per plant, plant yield and seed yield at earlier time of zinc application were higher than later one. Number of filled and empty pod per plant, number of total pod per plant, number of seed per plant, plant yield, harvest index, seed yield and relative yield were increased by higher amounts of zinc. Maximum seed yield (2692 Kg/ha) and relative yield was obtained from maximum application of zinc solution.
  • F. Ebrahim Pour, S.H. Mussawi, A. Moshatati, S.N. Mousavian Page 31
    In order to study Effects of application time of Chevalier herbicide and integrate of Illoxan with Granstar on wheat and weed in Ahwaz, an experiment was conducted in Ramin Agriculture and Natural Resources University during 2007-2008, in split plot design by randomized complete blocks design with four replications. Experimental factors was Chevalier and integrate of granstar and illoxan herbicides were arranged in main plots and time of application including five growth stages (three-leaf, end of tillerring, mid of stem elongation, spike appearance, and three-leaf+stem elongation), and without weeding and complete control of weed were arranged in subplots. The results of variance analysis showed that type of herbicide had not any significant effect on measured traits, but time of application had significant effect on weed control, yield and yield components of wheat. Also, interaction effect of herbicide type and time of application was not significant. Mean comparisons showed that delay in application of herbicide decreased herbicide efficiency, therefore, herbicide application in spike appearance caused to decrease in most traits of wheat. Highest wheat yield and lowest weed dry matter were produced with herbicide application in 3-leaf stage and 3-leaf+stem elongation that these treatments had no difference with complete control of weed.
  • M. Mostafavi-Rad, Z. Tahmasebi-Sarvestani, S.A. Mohammad Modarres-Sanavy, A. Ghalavand Page 43
    First of all, in order to determine the high yielding rapeseed varieties, two field experiments were performed in 2006-2008 cropping seasons in Agricultural and Natural Resources Research Center of Markazi Province, Arak (34º 5´ N; 49º 42´ E, and 1775 m above sea level), Iran. In this research, 15 winter rapeseed varieties were compared in a randomized complete block design with three replications. Means comparison showed that Licord, Modena and Okapi had the greatest seed yield, resptctively. In second phase, in order to assesment of the effects of different sulphur (S) rates on seed yield, fatty acids composition and seed micro nutrient content in three high yielding winter rapeseed varieties, the other experiment carried out during 2008-2009 cropping seasons at the same site. Experimental design was a factorial arrangement based on randomized complete block with three replications. Three rapeseed varieties (V1=Okapi, V2=Modena and V3=Licord) and three rates of sulphur (S1=0, S2=40 and S3=80 kg S/ha) comprised the experimental factors. The interactions between sulphur×varieties were significant for seed yield, fatty acids and other measured traits. The interactions between 40 kg/ha Sulphur×Modena had the highest ratio of oleic acid, seed Cu content. The interaction effect between 80 kg/ha sulphur×Licord showed the highest seed and oil yield and seed Fe content. In this research, there was inverse relastionship beween quantitative and qualitative yield.
  • D. Fathi, B. Sohrabi, M. Kochakzadeh Page 61

    Irrigation water and nitrogen fertilizer are two important factors in increasing the yield and yield components of cotton. In order to evaluate effects of irrigation methods, various levels of water and nitrogen fertilizer on yield and yield components of cotton were studied at Hashemabad Cotton Research Station of Gorgan in 2008. The experiment was conducted in split-split plots design with three replications. Furrow and Sprinkler methods were main plots, various levels of irrigation water 0%, 33%, 66%, 100% and 133% of water requirement were subplots plots and various levels of nitrogen fertilizer 0%, 33%, 66%, 100% and 133% of recommended fertilization were sub-sub. The results showed that the effect of irrigation methods were significant on boll weight, seed index, number of seed per boll and lint index but without significant on yield and lint yield. The yield were influenced by various levels of irrigation water and the results showed that the highest yield 1996/60 was obtained in treatment 66% of irrigation water. Levels of irrigation water significantly affected on the entire yield components of cotton except the number of seed per boll. It was also found that the effect of various levels of nitrogen fertilizer showed significant difference on yield, boll and lint yield. The results revealed that yield and lint yield didn’t have significant difference between treatments 133% and 33%, 66%, 100% of various levels of nitrogen fertilizer.

  • S. Abedi Baba-Arabi, M. Movahhedi Dehnavi, A.R. Yadavi, E. Adhami Page 75

    In order to study the effects of foliar application of Zn and K on yield and some physiological traits of spring safflower (Carthamus tinctorius L.), cv. Esfahan 14, under drought stress, a pot experiment was conducted in research greenhouse of Yasouj University. Experiment was a factorial based on completely randomized design with three replications. Factors consisted of drought stress (S1- without stress, S2- stress at vegetative stage, S3- stress at reproductive stage and S4- stress at seed filling stage) and foliar application of nutrients (F1- without foliar application, F2- foliar application of water, F3- foliar application of zinc sulfate and F4- foliar application of potassium sulfate). Results showed that in drought stress at vegetative phase, foliar application of potassium has maximum chlorophyll a (25.7%), proline (87.8%) and total soluble sugars (26.9%) compared to without foliar application. Foliar application, compared to without foliar application, increased chlorophyll a (26%), chlorophyll a+b (32%), proline (51%) and total soluble sugars (26.9%) at S3 stress. However, in stress at seed filling stage, total soluble sugars increased (41.4%) by foliar application only. Grain yield increased by foliar application of zinc and potassium at all stress treatments except the reproductive stage stress. Finally, foliar application of zinc and potassium increased the concentration of osmolytes, such as total soluble sugars and proline and led to improved osmotic adjustment and plant tolerant to drought stress.Keywords: Chlorophyll; Growth stages; Proline; Total soluble sugars

  • R. Bagheri, Gh.A. Akbari, M.H. Kianmehr, Z. Tahmasbi-Sarvastani Page 97

    A field study was conducted at Abourehan research farm of Tehran University in 2009 to find out the effects of slow releasing nitrogen from pellet fertilizer of nitrogen and manure on grain yield and some Physiological Characteristics of corn (Single Cross 704). The factorial design of the study comprised of randomized complete block with three replications. Factors this experiment involved: first factor was Two levels of application method fertilizer include (pellet and mixed with soil) and second factor was four levels of nitrogen fertilizer pulse manure include (46+600, 92+600, 138+600 and 184+600 kg ha-1) In this research, a Screw Extruder setup was designed and manufactured. N fertilizer Increasing from 46 to 184 kg/ha had significant effect on all yield and yield components traits except number of rows per ear. Maximum grain yield was obtained with pellet and 184 N kg/ha treatment. Also LAI, CGR and NAR curve was maximum with applying pellet and 184 N kg/ha treatment. Results showed pellet method through decreasing of leaching and slow releasing of N, cause low consumption of N to 50%.

  • A. Mojab Ghasrodashti, H.R. Balouchi, A.R. Yadavi Page 115
    In order to study the influence of municipal solid waste compost and nitrogen fertilizer on grain and forage yield of sweet corn an experiment was conducted at Marvdasht during 2009. The experiment was arranged in split plots based on randomized complete block design with two factors and three replications. Main plot included 5 levels of nitrogen fertilizer (100, 150, 200, 250, 300 Kg N ha-1) and sub plots included 4 levels of municipal solid waste compost (10, 20, 30, 40 ton ha-1). Results showed that nitrogen, compost and interactions between them had significant effect on fresh ear yield, grain yield, 1000 grain weight and fresh ear and grain harvest index. The highest fresh ear and grain yield, 1000 grain weight and fresh ear and grain harvest index equal 2387 and 1233 gr m-2, 237 gr, 51.53 and 51.73 persent belong to application of 200 kg N ha-1 and 40 ton ha-1 compost respectively. Nitrogen had significant effect only on row number per ear, grain number per row and ear and ear number.m-2. The highest fresh and dry forage yield equal 2356 and 584 gr m-2 belonged to application of 300 kg N ha-1 and equal 2298 and 618 gr m-2 for 40 ton ha-1 compost, respectively. Generally, it seems that using of 30 ton ha-1 compost by 23.5% increase in 1000 grain weight lead to 30% increase in grain yield of sweet corn. Also, application of 200 Kg N ha-1 (decline of chemical fertilizer) and 40 ton ha-1 compost suggest for high sweet corn yield in the same environmental conditions.
  • T. Ahmadamini, B. Kamkar, A. Soltani Page 131
    In order to determine probable effects of sowing dates on partitioning coefficient of dry matter to different organs (Leaf, stem and reproductive organs) in different wheat varieties (Koohdasht, Zagros and Tajan) an experiment with CRBD design and four replications was conducted. 5 sowing dates were included (29 December, 2007, 30 January, 2 March, 27 march, 1may, 2008). In order to quantify partitioning coefficients of different organs, dry matter of each organ was measured separately during 10 stages of important phenological stages and related dry matter of each organ was plotted against rest of dry matter. Form these plots, phenological inflection points in respect to dry matter partitioning were determined. Our results indicated that emergence to booting, booting to anthesis and anthesis to maturity are three distinct periods that partitioning coefficients can be determined. Sowing dates did not change these periods, but partitioning coefficients were affected by sowing dates. These coefficients varied among three different phases. Leaf coefficients for first, second and third phases varied among 0.3-0.54, 0.17-0.26 and 0.019-0.046 respectively (whit a decreasing trend). Partitioning coefficients of reproductive organs for the same periods were 0.0-0.017, 0.13-0 and 0.28-0.5 respectively (whit an increasing trend). Partitioning coefficients of stem also varied from 0.36-0.57. Our results confirmed that the effects of environmental variables (temperature and photoperiod) should be considered to quantify yield of wheat by using partitioning coefficients.
  • S. Monajem, V. Mohammadi, A.Ahmadi Page 151
    Water deficient is one of the most important limiting factors in rapeseed (Brassica napus L.) production in arid and semiarid areas specially Iran, which is the best approach to deal with the introduction of resistant and compatible varieties to drought stress. The response of fourteen rapeseed cultivars to water stress was studied in a split plot experiment based on complete randomized block design with 3 replications at experimental field of University College of agricultural and natural resources university of Tehran. Cultivars were planted as subplots within the moisture regime as main plots. Drought stress in flowering stage was provided by irrigation stop until soil water potential met -1/5 MP. Irrigation of drought stressed plots in grain filling stage was stopped completely after grain filling began. The results showed that drought stress at grain filling did not significantly affect on yield, while stress on flowering stage decreased seed yield by 51.2% through speeding up the maturity (8.8 days compared to normal condition) and reduction of height (19.5%), root length (26.7%) and biological yield (46%). Mean productivity (MP), geometric mean productivity (GMP) and stress tolerance index (STI) were the most suitable indices showing the highest correlation with yield under both stress and normal conditions. Based on MP, GMP and STI and also biplot technique, Okapi and PF7045-91 (Sarigol) were determined as the most tolerant cultivars while Hyola 60 being the most sensitive.
  • H.R. Mohammadduost Chamanabad, A. Asghari, Gh.R. Habibi, B. Pourmorad Kaleibar Page 171

    Crop residue is a non-chemical method of weed control in agricultural sustainable systems. This research was conducted at the Alarogh site of Ardabil to evaluate the effect of integrated use of mulch and herbicide on weed emergence and growth in potato in 2007. Treatments were four levels herbicide including: (1) Paraquat [N,N'-dimethyl-4,4'-bipyridinium dichloride] herbicide as pre-planting, (2) metribuzin [4-amino-6-(1,1-dimethylethyl)-3-(methylthio)-1,2,4-triazin-5-one] herbicide as pre-emergence, (3) Paraquat as pre-planting plus metribuzin as pre-emergence and (4) without herbicide (control) as main plots, and four levels crop mulch including: (1) wheat residue, (2) barley residue, (3) canola residue and (4) without mulch as subplots. Results showed that metribuzin application reduced weed density at the both stages (flowering and pre-harvesting) two times. Crop residue on the soil surface completely suppressed winter and early spring weed emergence and growth, but did not suppress on lately spring weed. In plots that was applied metribuzin herbicide plus crop residue redroot (Amaranthus retroflexus) and lambsquarters (Chenopodium album) density was reduced to lower than 3 plant m-2, and purslane (Purtolace olerace) density declined to lower than 8 plant m-2. These results show that: 1) crop residue can suppress winter weed growth specially to flowering stage of potato, 2) The effect of crop residue on soil surface decline after 4 to 6 weeks and weeds which emerged after need control by either practice.

  • R. Hosseini, S. Galeshi, A. Soltani, M. Kalateh Page 187
    In order to investigate the effects of different levels of nitrogen rate on yield and seed yield components of wheat cultivars, an experiment was conducted on Araghi Mahalleh (Gorogan) research farm in 2008. Treatments, nitrogen in the form of urea (0, 90, 180 and 270 kg/ha) and cultivars (Tajan, Falat and N81-18) were arranged as factorial based on randomized complete block design with four replications. Results showed that N81-18 cultivar with nitrogen rate of 180 Kg/ha had highest yield) 5959.8 Kg/ha) and Falat cultivar with nitrogen rate of 0 Kg/ha had lowest yield) 3129.33 Kg/ha). All cultivar in some properties such as number of fertile tillering, seed yield, biological rate, harvest index showed an increase for nitrogen rate of 90, 180, 270 Kg/ha with respect to the nitrogen rate of 0 Kg/ha and N81-18 cultivar because of the higher fertile tillering, biological yield, seed yield and harvest index in all of nitrogen levels showed and advantage with respect to other cultivars.
  • M. Zahed, S. Galeshi, N. Latifi, A. Soltani, M. Calate Page 201
    Plant density can be as a supplementary section in the increase of the yield of Wheat products. in order to research the effect of density on the yield and yield components in Wheat, an experiment was conducted in the agricultural research farm located in Araghi Mahalleh, Gorgan city using three density levels (150, 262, 375 plant in square meter) and three cultivars of Wheat (Tajan, Falat, N-81-18) during 2007-8. The experimental design was a randomized complete block, with 4 replications in factorial arrangement. The findings indicated that the increase of density resulted in the decrease of the number of fertile tillers, the number of seeds in main ear and the increase of seed yield, biological yield and harvest index. The maximum amount of seed yield, biological yield and harvest index for the cultivar of N-81-18 was gained that was introduced as a new cultivar in the region. The cultivar of Tajan had the highest rate of weight for one thousand seeds and the highest length of ear that ear been as old under the cultivation in the region.
  • A.R. Pirzad, R. Darvishzadeh, L. Naseri, M. Sedghi, M. Khoshbakht, E. Meshkat Page 217
    To evaluate germination and seedling growth of safflower an experiment carried out as factorial with two factor; temperature (5, 15, and 25 °C) and salinity of sodium chloride (0, 5, 10, and 15 ds/m) based on randomized complete block design with four replications, in Dept. of horticulture of Urmia University. Results of different concentration sodium chloride on germination and seedling growth of safflower under different temperature showed significance of salinity and growth temperature level on germination rate, percent, and time to 50% germination. These factors had no effect on reduction of germination. Significance of interaction between salinity and temperature on germination index, shoot and root length, shoot and root dry weight showed different trends of them under these factors. The minimum amounts of percentage (76), rate (7.6 N/Day) of germination and longest time to 50% of germination (135 h.) were occurred at 15 ds/m of sodium chloride. But the maximum amounts of percentage (86), rate (8.6 N/Day) of germination and shortest time to 50% of germination (58 h.) were occurred at 5 ds/m same with 0 and 10 ds/m. Increasing of temperature at all levels of sodium chloride led to highest value of germination index.
  • M. Kafi, J. Nabati, S. Khaninejad, A. Masomi, M. Zare Mehrjerdi Page 229
    Production of halophyte plants with saline water and soil and feeding them to livestock is one of the most sustainable methods of conservation in desert ecosystem regions. Kochia is a high salt resistant plant that can widely use as forage for livestock in arid ecosystems with lack of appropriate water and soil resources. In order to investigate potential of forage production of five different kochia ecotypes in response to different levels of salinity, an experiment was performed in a split plot based on randomized complete block design with three replications. Saline waters (5.2, 16.5 dS m-1) and five kochia ecotypes (Birgand, Urmia, Borojerd, Esfahan and Sabzevar) were allocated as main and sub plots, respectively. Result showed that salinity stress and ecotypes did not significantly imposed significant effect on all traits, except dry matter yield. In the highest level of salinity, dry and fresh forage yield increased 4.5% and 2.6%, respectively. In conclusion, kochia represent suitable characteristics including spatial distribution, high leaf to stem ratio digestibility dry matter, organic digestibility, digestive value and high capacity of biomass production to use as fodder crop in harsh environmental conditions.