نشریه پلیس زن
پیاپی 28 (بهار و تابستان 1397)

گسترش روزافزون شبکه‎های اجتماعی با قابلیت تبادل انواع محتواها و استقبال جوانان از آن‎ها، امروزه به یکی از دغدغه‎های خانواده‎ها به ویژه در مورد دختران تبدیل شده است. این مطالعه، رابطه بین دینداری با احساس امنیت اجتماعی دختران دانشجوی دانشگاه‎های الزهرا و شهید بهشتی در پیام رسان تگرام و اینستاگرام را بررسی کرد. روش این پژوهش کاربردی و توصیفی-پیمایشی بود و جامعه آماری پژوهش دانشجویان دختر دانشگاه های شهید بهشتی و الزهرا (س) به تعداد 18097 بودند که با حجم نمونه 376 نفر و شیوه نموه گیری تصادفی طبقهای مورد پرسش قرار گرفتند. داده‎ها به وسیله پرسشنامه روا و پایا (آلفای کرونباخ 94/0 برای پرسشنامه دینداری و 79/0 برای احساس امنیت اجتماعی) جمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss و آزمون‎های همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‎ها و نتایج: پژوهش نشان داد احساس امنیت اجتماعی در شبکه های اجتماعی مجازی پایینتر از حد متوسط است و بین دینداری با احساس امنیت اجتماعی در این شبکه‎ها، رابطه معکوس و ضعیفی وجود دارد، یعنی هرچه دانشجویان دختر دیندارتر بودند، احساس امنیت اجتماعی کمتری در این شبکه‎ها داشتند.

خودآسیبرسانی و اقدام به خودکشی از جمله مشکلات روانی اجتماعی هستند که در دوره نوجوانی شیوع بالایی دارند. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش شادکامی بر کاهش استرس و رفتارهای خودآسیب رسان دختران مقطع متوسطه اول در شهر کاشمر بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، دانشآموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان کاشمر در سال 1395-96 بودند که رفتارهای خودآسیب رسان داشته اند. داده‎ها با کمک پرسشنامه خودآسیب رسانی کلونسکی و گلن (آلفای کرونباخ 84/0) و پرسشنامه استرس و فشار روانی داس (آلفای کرونباخ 72/0) از دو گروه 20 نفری آزمون و کنترل جمع آوری شدند. در این مطالعه، گروه آزمایش 10 جلسه آموزش شادکامی دریافت نمود و در پایان هر دو گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. داده‎های به دست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها و نتایج: پژوهش نشان داد آموزش شادکامی بر کاهش استرس و رفتارهای خود آسیبرسان دختران تاثیر معنادار دارد. بنابراین، اجرای صحیح آموزش شادی، میتواند به عنوان یک رویکرد درمانی برای کاهش استرس و رفتارهای خود آسیب رسان در نوجوانان دختر موردتوجه قرار گیرد.

پلیس نماد ظاهری اقتدار دولت است و اعتماد عمومی به پلیس یکی از شاخصهای مهم مشروعیت نهادهای دولتی است. امروزه پلیس به عنوان یکی از ارکان مهم حکومت وظیفه برقراری نظم و امنیت در جامعه را بر عهده دارد و برای ایفای نقش مهم و حساس خود نیاز به همکاری و مشارکت مردمی داشته و این امر بدون جلب اعتماد تحقق نمییابد. این پژوهش اعتماد اجتماعی زنان به پلیس و عوامل موثر بر آن را در محله سرآسیاب بررسی می کند. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، پیمایشی است. جامعه پژوهش را زنان محله سرآسیاب تشکیل دادهاند و نمونه 135 نفری از آنان با روش نمونه گیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب و به وسیله پرسشنامه روا و پایا (آلفای کرونباخ 80%) مورد پرسش قرار گرفتهاند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شدند. یافته ها و نتایج: پژوهش نشان داد 49 درصد از تغییرات اعتماد اجتماعی زنان به پلیس توسط متغیرهای «احساس امنیت» ، «پایگاه اقتصادی-اجتماعی» و «کیفیت زندگی» در دو بعد عینی و ذهنی قابل پیشبینی است و سه متغیر «روابط همسایگی» ، «احساس تعلق به محله» و «احساس امنیت» مهمترین متغیرهای پیشبینیکنندهاند. بنابراین عملکرد پلیس تاثیر زیادی بر اعتماد اجتماعی زنان و احساس امنیت آنها گذاشته و در محلاتی که زنان کمتر امنیت و آسایش خاطر برای زندگی و رفت و آمد دارند، اعتماد به نهادهای کنترلی می تواند برای آنها آرامش خاطری فراهم سازد.

یکی از مهمترین عوامل تهدیدکننده حضور مردم در فضاهای عمومی، ترس یا احساس ناامنی است. در این میان زنان بیشتر از مردان از وجود چنین تهدیداتی آسیب میبینند. این پژوهش، رضایتمندی زنان از وضعیت امنیت و عوامل محیطی موثر بر آن را در پارک‎های شهر ایلام مورد ارزیابی قرار داده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا، پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش را زنان 15 سال به بالا در شهر ایلام تشکیل دادند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان، 384 نفر مورد پرسش قرار گرفتند. داده ها با کمک پرسشنامه های روا و پایا (آلفای کرونباخ بالاتر از 70/0) ، جمع آوری و با کمک آزمونهای تی و رگرسیون تحلیل شدند. یافته ها و نتایج: پژوهش نشان داد که در مجموع رضایت زنان از وضعیت امنیت پارکهای شهر ایلام پایین است اما بهطور نسبی، از «وضعیت امنیت در روز» و «وضعیت استقرار نیروهای انتظامی» رضایت بیشتری داشته اند. در مورد عوامل محیطی اثرگذار بر احساس امنیت زنان نیز، بیشترین میزان رضایت زنان، به «موقعیت جغرافیایی پارکها» و کمترین میزان رضایت آنها به «خدمات حمل و نقل عمومی» و «قابل رویت بودن تابلوهای راهنما» مربوط میشد. بنابراین توجه به عوامل محیطی و کالبدی امنیت، میتواند به مشارکت بیشتر زنان در اجتماع کمک کند.

زنان نیمی از استعدادها و نیروی بالقوه جامعه می باشند و نبود آنها در موقعیتهای کلیدی به دلیل عدم احساس امنیت، برای جامعه یک فقدان تاسف بار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین عملکرد پلیس و احساس امنیت زنان در شهر شیراز انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا پیمایشی است. جامعه آماری آن را زنان بالای 15 سال شهر شیراز تشکیل داده اند و از طریق نمونه‎گیری خوشه ای، 400 نفر به عنوان نمونه انتخاب و با پرسشنامه‎های روا و پایا (آلفای کرونباخ پرسشنامه عملکرد پلیس، 90/0 و آلفای پرسشنامه احساس امنیت،80/0) مورد پرسش قرار گرفتند. داده‎های گردآوری شده با استفاده از نرم‎افزار SPSS و با کمک آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند. یافته ها و نتایج: پژوهش میزان احساس امنیت زنان را در شهر شیراز در تمامی ابعاد متوسط ارزیابی نموده و نشان داد بین عملکرد پلیس و تمامی ابعاد احساس امنیت زنان به جز امنیت شغلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و بنابراین با بهبود عملکرد پلیس، زنان در جامعه احساس امنیت بیشتری خواهند داشت.

ظهور تکنولوژی های نوین ارتباطی در عصر حاضر به همراه تحولاتی که در فضای مجازی به وجود آمده است، بسیاری از کارکردهای خانواده ها را دچار اختلال کرده است. این پژوهش به بررسی تاثیر شبکه های اجتماعی و دنیای مجازی بر میزان طلاق و رضایت زناشویی زوجین 25 تا 40 سال در منطقه 14 تهران پرداخته است. روش تحقیق کمی و از نوع توصیفی پیمایشی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه زوجین 25 تا 40 سال مراجعه کننده به دادگاه شماره 1 خانواده منطقه 14 تهران میباشد. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت تصادفی است که مقدار نمونه 100 نفر زوجین 25 تا 40 سال انتخاب شده است. در این پژوهش از دو پرسشنامه رضایتمندی زناشویی Enrich و پرسشنامه محقق ساخته شبکه های اجتماعی و مجازی استفاده شده است. یافته ها و نتایج: نتایج پژوهش نشان داد میزان استفاده از شبکه های اجتماعی و دنیای مجازی بر رضایت زناشویی زوجین 25 تا 40 سال منطقه 14 اثر معناداری دارد. همچنین بین رضایت زناشویی افراد عضو شبکه های اجتماعی و دنیای مجازی و افراد غیر عضو تفاوت معناداری وجود دارد به طوری که میانگین رضایت زناشویی در میان افراد غیر عضو به طور قابل توجهی بیشتر از افراد عضو شبکه های اجتماعی و دنیای مجازی است. از طرف دیگر، بین تقاضای طلاق و عضویت افراد در شبکه های اجتماعی و دنیای مجازی رابطه معناداری وجود دارد به عبارتی عضویت در شبکه های اجتماعی و دنیای مجازی، به طور معناداری با افزایش میزان تقاضای طلاق زوجین 25 تا 40 سال همراه است.