فهرست مطالب
نشریه قلم
پیاپی 14 (پاییز و زمستان 1390)
- تاریخ انتشار: 1390/10/11
- تعداد عناوین: 7
-
-
صفحه 5سعی ما در این مقاله، نشان دادن فاکتورها گوناگون در ارائه یک متن به زبان بیگانه است. در این مقاله شاهد توانمندی هایی چون مجموعه شناختها و مهارتها هستیم که نقش بسیار مهمی در یادگیری زبان بیگانه ایفا می کنند. توانمندی ها عمومی بر چهار پایه استوارند:دانش (savoir)، دانش عملی یا به عبارتی مهارت بکار بستن زبان ((savoir- faire، زبان زیستی یا به عبارتی رعایت مسائل اجتماعی- فرهنگی زبان به هنگام کاربرد) savoir- être (و توانایی یادگیری (savoir- apprendre) بدیهی است که نقش اساسی آموزش زبانهای زنده توسعه این توانمندی ها دربرقراری ارتباط است و دانشجو بایستی توانایی بیان مطالب آن هم به شیوه ای آسان و البته صحیح را داشته باشد. اما ناتوانی دانشجویان ایرانی در زمینه توانمندی هایی که بیشتر از نوع زبانشناختی هستند مانع از این می شوند تا آنها بتوانند متنی منسجم و قابل فهم ارائه دهند. با تجزیه وتحلیل 227 ورقه امتحانی نگارش ساده از دانشجویان ایرانی در مقطع لیسانس اشکالات رایج در فرایند نگارش به زبان فرانسه را ارائه خواهیم داد.
کلیدواژگان: توانمند، عدم توانمندی، دانش، خطا، واژگان، املا، دستور زبان، ساختار فارسی، جملات اشتباه، انسجام متنی -
صفحه 23میان گفتار و نوشتار فاصله بسیار است. این فاصله به اندازه ای زیاد است که دانشجویانی که زبان فرانسوی را به عنوان زبان خارجی در کشور خود سالها به گونه سنتی فرا می گیرند، زمانی که برای اولین بار به یک کشور فرانسوی زبان مسافرت می کنند، به دشواری توانائی فهمیدن و صحبت کردن به زبان فرانسوی را دارند و این طور به نظر آنها می رسد که یک زبان ناآشنا را می شنوند. این وضعیت بدون تردید دلیل بر این است که بیشتر دانشجویان در زمان یادگیری خود آموزشی دیده اند که بر پایه دستور زبان فرانسوی نوشتاری بوده و یا گونه ای از زبان گفتاری فرانسوی را که در حقیقت زبان نوشتاری- گفتاری است، فرا گرفته اند.
برای زبان آموزان فارسی زبان، فراگیری زبان فرانسوی دشواری دیگری که دارد آن است که زبان فرانسوی و فارسی از دید گونه شناسی با هم تفاوت دارند: از دید گاه ساختاری، آوائی، و گفتار شفاهی. با تو جه به دشواری های یاد شده، این نوشتار کوشش دارد نشان دهد که چگونه آهنگ زبان می تواند ما را از ساختار گفت و شنود بین دو زبان آموز پیشرفته در زبان فرانسوی آگاه سازد و نیز چه تفاوت هائی میان گفتار خود فرانسوی زبانان، آنطوری که در کتاب «گرامر آهنگ زبان» یا تئوری پاراگراف گفتاری توسط مورل و دانن بوالو (1998) توصیف شده، وجود دارد. تئوری یاد شده چارچوب این پژوهش قرار گرفته است و شامل چند رشته می شود: 1- تحلیل صوتی یا تحلیل اکوستیک آهنگ زبان، 2 – آهنگ زبان، 3- تجزیه و تحلیل ساختار نحوی و ساختار واژه ای، 4- تجزیه و تحلیل سخنگو ئی. اضافه بر این، تئوری بیان که توسط کولیولی (1990) گسترش یافته است را هم در بر می گیرد.
کلیدواژگان: پاراگراف گفتاری، آهنگ زبان، هم بیا نی، تحلیل سخنگوئی، زبان فرانسوی گفتاری، ساختار نحوی -
صفحه 45
هدف از ارائه این مقاله معرفی یکی از چارچوب های اصلی متن سازی در زبان فرانسه است. چارچوب استدلالی از نظر ما حضوری کمرنگ در عرصه مطالعات زبان نزد محققان زبان فرانسه در کشورمان داشته و یا شاید به کل از حوزه مطالعات ایشان خارج بوده است. این امر می تواند یکی از دلایل غیبت این چارچوب متن ساز در کلاس زبان فرانسه در دانشگاه های کشور باشد. در این مقاله سعی شده است که پس از ورودی هرچند سریع و گذرا به مقوله گونه شناسی متون، مفهوم استدلال در سیر تاریخی پیدایشش مورد بحثی شناخت شناسانه قرار گیرد و در ادامه، این مفهوم به عنوان چارچوبی در زبان که متعلق به گفتمانی به همین نام نیز هست (گفتمان استدلالی) مطالعه می شود.
کلیدواژگان: گونه شناسی متن، استدلال، گفتمان استدلالی، ساماندهی متن، ساختارهای زبانی -
صفحه 65برای آموزش زبانهای خارجی که شامل آموزش زبان فرانسه به عنوان یک زبان خارجی نیز می شود، معلم نیازمند یک قالب آموزشی مشخص و معین در حیطه یک روش تدریس کاربردی می باشد، او همچنین به کتاب های آموزشی نیاز دارد که بر اساس روش تدریس به کار گرفته تحریر شده اند. علاوه بر آن، استاد زبان خارجی باید بتواند بوسیله یک سیستم آزمون گیری مناسب سطح یادگیری زبان آموزان را بسنجد که از یک طرف، در موازات با روش تدریس بکار گرفته بوده و از طرف دیگر، در تطابق با کتاب های آموزشی استفاده شده باشد. همه این ابزار های آموزشی و روش تدریس برای آموزش زبان فرانسه در کشورهای غیر فرانسه زبان از قبل برنامه ریزی شده است. چون ادبیات فرانسه در ایران یک ادبیات خارجی تلقی می شود، ما با الهام گیری از روش آموزشی ذکر شده، تصمیم گرفتیم که سیستم آموزشی متناسبی را برای اعمال خوانش دانشگاهی متون ادبی فرانسه پیشنهاد کنیم. در این راستا، ما ابتدا به توضیح خوانش دانشگاهی پرداخته ایم که خوانش تحلیلی چند جانبه متون ادبی فرانسه می باشد به صورتی که در بر گیرنده مجموع تحلیل های زبانشناختی، جامعه شناختی، روانشناختی و... است. سپس ما متد مناسب قابل اعمال برای انجام خوانش دانشگاهی را تشریح کرده ایم که بر اساس آن دانشجو به صورت فعال در امر آموزش ادبیات مشارکت دارد و در نهایت، نحوه انجام عملی خوانش دانشگاهی را با ذکر همه جزئیات و بر طبق اصول متد ذکرشده و با توجه به محتوای خوانش دانشگاهی که تحلیلی چند جانبه می باشد، توضیح داده ایم.
کلیدواژگان: روش تدریس ادبی، خوانش ادبی، نقد ادبی، خوانش تحلیلی -
صفحه 85امانوئل کارر از نویسندگان صاحب اعتبار سال های اخیر کشور فرانسه است. او در کتاب خود رقیب به حکایت «ماجرای ژان کلود رمان» می پردازد. مردی که خود را به عنوان پزشک سازمان بهداشت جهانی به تمام اطرافیانش معرفی کرده بود، بعد از هیجده سال دروغ و پنهان کاری زمانی که احساس کرد ممکن است پرده از تمام دروغ هایش برداشته شود، در روز نهم ژانویه 1993 اقدام به قتل همسر، فرزندان و پدر و مادرش کرد. او پس از کشتن آن ها سعی نمود تا به زندگی خود خاتمه دهد، اما موفق نشد. این حادثه واقعی اما باور نکردنی جلب نظر امانوئل کارر را کرد و نویسنده را بر آن داشت تا به نگارش کتابی بپردازد، در آن به کنه این دروغ بافی ها و صحنه سازی ها نفوذ کند. کارر می خواست بداند واقعا چه عللی ژان کلود رمان را بر آن داشته اند تا این اندازه از واقعیت فاصله بگیرد. او بدنبال «چرای» نهفته اعمال قهرمان داستان می گشت. در نتیجه اثری خلق کرد که در نیمه راه نوع شرح حالی و رمان قرار می گیرد. تا جایی که کارر با تکیه بر مستندات به شرح داستان زندگی ژان کلود رمان می پردازد و حتی شجره نامه او را نیز تشریح می کند، کتاب را می توان در دسته کتاب های «زندگی نامه ای» طبقه بندی کرد. ولی در صفحاتی که خود ژان کلود رمان داستان زندگی اش را برای دیگران تعریف می کند کتاب مبدل به «روایت زندگی» می شود. گاهی هم پیش می آید که کارر برای درک بهتر ماجرا، زندگی شخصی خود را با زندگی ژان کلود رمان مقایسه کرده و به شرح زندگی خویش می پردازد. در چنین مواقعی کتاب بیشتر شبیه یک«شرح حال شخصی» است. اما در بسیاری از مواقع هم تلاش نویسنده برای فهمیدن عمق شخصیت و انگیزه اصلی اعمال ژان کلود رمان با مشکل روبرو می شود، در چنین مواقعی دست یافتن به واقعیت غیر ممکن است چون ژان کلود یا چیزی نمی داند و یا نمی خواهد بگوید و اطرافیان نزدیک او هم از آن جایی که به قتل رسیده اند، نیستند تا نویسنده را یاری دهند. در چنین حالتی نویسنده برای نگارش اثر خود و پر کردن قسمت های مبهم ماجرا ناگزیر به قدرت تخیل خویش متوصل شده و آن قسمت ها را می آفریند. در این صفحات کتاب بیشتر به «رمان» شباهت دارد. مختصر آن که قرار دادن اثر فوق در قالب یک نوع ادبی مشخص غیرممکن به نظر می رسد. از این رو منتقدین کتاب امانوئل کارر را «هیولای ادبی» نامیده اند.
کلیدواژگان: زندگی نامه، زندگی نامه شخصی، روایت زندگی، روایت تخیلی، کارر -
صفحه 99این مقاله به بررسی نظریه های اومبرتو اکو که در کتاب معروفش خواننده نمونه ارائه شده و همچنین نظریه های باختین، ارائه شده در کتاب مکان زمان مند و کاربرد این نظریه ها در تحلیل گفتمان گزیده ای از رمان مادام بوواری اثر گوستاو فلوبر پرداخته است. این بررسی نشان می دهد که از نظر باختین هر مخاطب متن داستانی یک عنصر جدید به متن فرانسه می افزاید و همین امر گفتمانی نو در رمان به وجود می آورد.
در برگزیده ای از رمان فلوبر که در این مقاله مورد بحث است، می بینیم چگونه تلاقی گفتمانی بین مکان زمان مند حاصل خلاقیت مولف و خواننده متن فلوبر رخ می دهد که متن را از همزمانی با نویسنده رها کرده، به سوی در زمانی و جاودانگی شاهکار های ادبی سوق می دهد.
کلیدواژگان: فلوبر، باختین، اکو، نقش خواننده، دیالوژیسم، مکان زمان مند -
صفحه 131شرح حال خود نگاری قبل از آنکه در قرن بیستم یکی از مطرح ترین انواع ادبی شود دستخوش تغییری ماهوی گردیده که بیش ازهمه معلول پیشرفت علوم انسانی به ویژه روانکاوی، جامعه شناسی و قوم شناسی بوده است. این بار برای پیدایش اندیشه های مربوط به ضمیر ناخودآگاه است که به طور قابل توجهی «من درون» را در شناساندن خود یاری می رساند. دیگر لازم نیست جستجوی دشوار خود که زین پس بر اساس معیارهای شخصی تحقق می یابد به دنبال تاییدی از سوی جمع باشد.
اثر شرح حال خودنگاری رب گرییه نمونه خوبی در این زمینه به دست می دهد. نوآوری این اثر هم در قالب و هم در محتوا نهفته است. در نتیجه، شرح حال خودنگاری نویسنده ضمن اینکه، در کنار جستار و رمان، یکی ازاجزاء «رمان های سه گانه» را تشکیل می دهد، با آنها نیز تعاملی نزدیک دارد؛ تعاملی که در ارتباطی سه گانه و تنگاتنگ بین اجزاء تشکیل دهنده اثر معنا می یابد. پژوهش پیش رو فرصتی است تا از نزدیک مکانیزم هایی را بررسی کنیم که رویکرد جدید رب گرییه، بی توجه به «پیمان شرح حال خود نگاری»، مورد استفاده قرار می دهدکلیدواژگان: شرح حال نگاری، شرح حال خود نگاری، شرح حال خود نگاری نو، شرح حال خود نگاری چندپاره، شرح حال خود نگاری خودآگاه، شرح حال خود نگاری دگرمدار
-
Page 5Dans cet article, nous envisageons de montrer que divers facteurs contribuent à la présentation dun texte en langue étrangère. Nous constaterons que les «compétences» comme l’ensemble des connaissances et des habiletés jouent un rôle très important dans lapprentissage dune langue étrangère. Les compétences générales sont fondées sur quatre catégories: le savoir, le savoir-faire, le savoir-être, et le savoir-apprendre. Il est évident que le rôle essentiel de lenseignement des langues vivantes est le développement de la compétence de communication et lapprenant doit pouvoir exprimer dune manière simple et correcte ce quil veut dire. Mais lincapacité des apprenants iraniens dans le domaine des compétences plutôt linguistiques les empêche de présenter des textes cohérents et compréhensibles. En analysant les copies de 227 apprenants iraniens en licence, nous présenterons les erreurs fréquentes dans le processus de la rédaction d’un texte en français.Keywords: Compétence, Savoirs, Erreur, Lexique, Orthographe, Grammaire, Cohérence Textuelle
-
Page 23De l’oral à l’écrit, il y a un monde. La différence est si grande que lors de leur première visite dans un pays francophone, de nombreux étudiants qui ont suivi pendant plusieurs années un enseignement traditionnel du français langue étrangère dans leur pays n’arrivent à comprendre et à parler qu’avec de grandes difficultés en ayant l’impression d’entendre une «langue exotique» qu’est le français parlé. Cela est sans doute dû au fait que souvent les étudiants ont reçu lors de leur formation un enseignement basé sur le français écrit, la grammaire de l’écrit, ainsi que sur une variante du français parlé qui est en réalité du français écrit oralisé. Pour les étudiants persanophones l’acquisition du français peut se compliquer également dans la mesure où la langue française est typologiquement différente de la langue persane, aussi bien en ce qui concerne la morphosyntaxe que la prosodie et l’organisation du discours oral. En partant de cette problématique, cet article tente de montrer comment l’intonation structure et informe la conversation en français L2 entre deux étudiantes persanophones d’un niveau avancé, et quels sont les points de divergences et/ou de convergence avec le français parlé des locuteurs natifs tel qu’il est défini dans la Grammaire de l’intonation par Morel & Danon-Boileau (1998) qui constitue le cadre théorique de ce travail. La théorie du paragraphe oral est pluridisciplinaire et intègre l’analyse acoustique de l’intonation, l’analyse de la morphosyntaxe et du lexique, l’analyse du discours ainsi que la théorie de l’énonciation développé par Culioli (1990).Keywords: Paragraphe Oral, Intonation, Coénonciation, Analyse du Discours, Français Parlé, Français L2, Morphosyntaxe
-
Page 45
Cet article aura comme but de représenter l’une des formes principales de textualisation, peu connue, à notre avis, d’abord par les spécialistes des langues étrangères (linguiste ou littéraire) en Iran et marginalisée, et même absente, par conséquent, des applications pédagogiques dans les cours de langue et littérature au milieu universitaire iranien. Après un aperçu général de la typologie des textes, nous avons essayé de mettre au point l’idée qui nous préoccupe ici, à savoir l’étude du type argumentatif sur deux plans: d’abord plan épistémologique de la notion d’argumentation et ensuite plan organisationnel du texte argumentatif.
Keywords: Typologie de Textes, Argumentation, Discours Argumentatif, Organisation de Texte, Catégories de la Langue -
Page 65Pour enseigner une langue étrangère, y compris le français langue étrangère (FLE), l’enseignant a besoin d’un module de travail défini dans le cadre d’une didactique bien pratique; il a besoin des manuels adaptés à la didactique appliquée; il a besoin d’une mesure d’évaluation qui soit d’une part en parallèle avec la didactique appliquée et d’autre part conforme aux contenus des manuels utilisés. Toutes ces dispositions méthodologiques et didactiques ont été déjà programmées pour enseigner le français langue étrangère. Comme la littérature française n’est pas la littérature nationale de l’Iran, nous avons décidé de proposer un système pédagogique, s’inspirant toujours du FLE, pour l’appliquer à la lecture universitaire des textes littéraires français. Pour ce faire, nous avons essayé d’abord, d’expliquer la nature de la lecture universitaire qui est la lecture interprétative multidimensionnelle des textes littéraires français comprenant l’ensemble des analyses linguistique, sociologique, psychologique, etc. Ensuite, nous avons essayé de définir une méthodologie convenable et praticable qui implique activement l’étudiant dans le procès de l’enseignement. À la fin, nous avons expliqué l’application détaillée de la lecture universitaire, d’après les critères de la méthodologie déjà définie et préservant toujours son aspect multidimensionnelle.Keywords: Didactique Littéraire, Lecture Littéraire, Critique Littéraire Pédagogie
-
Page 85Emmanuel Carrère est l’auteur de romans, de biographie, de documentaires et de scénarios pour le cinéma et pour la télévision. Il publie «L’Adversaire» en 2000; un ouvrage qui lui apporte un grand succès. Dans ce livre, Carrère met en scène l’affaire Romand: le 9 janvier 1993, Jean-Claude Romand, un homme qui se faisait passer pour un fameux médecin de l’OMS, après dix-huit ans de mensonge lorsqu’il était menacé d’être découvert, a tué sa femme, ses enfants, ses parents et a tenté de se donner la mort. Ce fait divers inouï, cette histoire de mensonge et d’imposture fascine Carrère, alors il essaie de trouver ce qui reste d’humanité chez Romand et cherche à comprendre le pourquoi de son comportement. Le résultat est une œuvre originale à la frontière du biographique et de la fiction. Le fait que Carrère choisit d’écrire sur la vie de Romand en retraçant son arbre généalogique et en s’appuyant sur des documents et des informations répond à l’exigence de la biographie. Mais parfois, certaines parties de l’histoire sont racontées par Romand lui-même, cela fait rapprocher le texte du récit de vie; d’autres fois Carrère met sa vie en parallèle avec celle de Romand ce qui donne une allure plutôt autobiographique à l’œuvre. Cependant, certaines fois tout en reprenant les informations, la volonté de l’auteur de comprendre son personnage est confrontée à l’impossibilité d’atteindre sa vérité intérieure, donc Carrère se sert de son imagination pour combler les vides et l’œuvre prend alors une tournure romanesque. En résumé, il paraît difficile de classer cette œuvre dans un genre littéraire précis, cela explique pourquoi les critiques parlent d’ «un monstre littéraire».Keywords: Biographie, Autobiographie, Récit de Vie, Fiction, Carrère, Crime, Imposture
-
Page 99A partir d’une analyse de discours d’un extrait du roman de Gustave Flaubert, Madame Bovary. Mœurs de Province (1856), cet article traite du rôle du lecteur selon respectivement Umberto Eco et Michail Bakhtine, à partir des notions éconiennes de lecteur modèle et d’intentio operis, et des notions bakhtiniennes de chronotope et d’adressivité. C’est notamment l’importance de cette dernière notion qui fait que la conception de rôle du lecteur chez Bakhtine diffère de celle d’Eco. L’adressivité du texte romanesque implique que tout lecteur par son altérité ajoute un élément “autre” à l’œuvre littéraire, renforçant ainsi le caractère dialogique du roman. Dans l’extrait analysé du roman flaubertien, nous voyons comment la rencontre dialogique entre le chronotope créateur de l’auteur et celui du lecteur “libère” le texte flaubertien de la contemporanéité de son auteur vers la longue durée des chefs d’œuvres littéraires.Keywords: Flaubert, Bakhtine, Eco, Rôle du Lecteur, Dialogisme, Chronotope
-
Page 131Avant de devenir lun des genres les plus appréciés au XXe siècle, l’autobiographie vient d'éprouver un changement de nature. Ce changement sexplique davantage par le développement des sciences humaines, en particulier la psychanalyse, la sociologie et lethnologie. Lexpression de la psyché est cette fois assistée notamment par l’apparition de la notion d’inconscient. Subjective désormais, la quête complexe de soi naurait plus à chercher une justification sociale. L'œuvre autobiographique de Robbe-Grillet donne un bon exemple à cet égard. Cette nouveauté réside aussi bien dans la forme que dans le fond. En effet, tout en étant, à côté de lessai et du roman, lun des composants de sa trilogie des Romanesques (Robbe-Grillet A., 1985, 1988, 1994), lautobiographie de lauteur y est pleinement complice. Il sagit dune complicité qui se définit étroitement dans un rapport trilogique entre les composants de l'œuvre. Au cours de la présente recherche nous aurons loccasion d'étudier de près les mécanismes dont cette nouvelle approche se sert; mécanismes qui ignorent même laxiome du Pacte autobiographique (1975: 28).Keywords: Biographie, Autobiographie, Nouvelle Autobiographie, Autobiographie Fragmentée, Autobiographie Consciente, Auto, Hétéro, Biographie
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.