فهرست مطالب

بوم شناسی گیاهان زراعی - سال پنجم شماره 4 (پیاپی 17، زمستان 1388)

نشریه بوم شناسی گیاهان زراعی
سال پنجم شماره 4 (پیاپی 17، زمستان 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/10/11
  • تعداد عناوین: 12
|
  • مریم حاتم آبادی فراهانی، سعید رضایی، محمدرضا لک صفحه 1
    بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه ناشی از Fusarium solani f.sp. phaseoli از مهم ترین بیماری های لوبیا می باشد که با توجه به خاکزاد بودن عامل بیماری، کنترل آن مشکل است. در این مطالعه تاثیر چند سویه از باکتری Rhizobium leguminosarum بر بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه لوبیا در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. به منظور آلوده کردن خاک با قارچ عامل بیماری، مایه تلقیح به صورت دانه های سورگوم کلنیزه شده با قارچ تهیه و به نسبت 1 به 10 با خاک سترون مخلوط شد. آزمایش با 10 تیمار (تلقیح با 5 سویه ریزوبیوم، ضدعفونی بذر با قارچ‎کش Rovral – TS، شاهد سالم و آلوده با آب و آب قند) در 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی طی دو سال (87 – 1386) انجام شد. نتایج نشان داد که از بین تیمارهای ریزوبیوم، سویه ریزوبیوم R-115 بیشترین تاثیر را در کاهش شدت بیماری داشته و نسبت به شاهد آلوده 42% بیماری را کاهش داد. بین سایر سویه های ریزوبیوم و قارچ کش Rovral – TS در سطح 5% اختلاف معنی داری وجود نداشت. غلظت نیتروژن از 74/0درصد در شاهد آلوده به 59/1 درصد در تیمار ریزوبیوم R-115 رسید. افزایش غلظت نیتروژن در گیاه، باعث بهبود رشد گیاه و افزایش ارتفاع، وزن خشک ریشه و اندام هوایی شد.
    کلیدواژگان: لوبیا، پوسیدگی فوزاریومی، ریزوبیوم، قارچ کش Rovral - TS، کنترل بیولوژیک
  • هوشنگ رفیعی دستجردی، میرجلیل حجازی، قدیر نوری قنبلانی، موسی صابر، ناصر محب علی پور صفحه 9
    کرم قوزه پنبه (Hübner) Helicoverpa armigera آفتی است که به تعداد زیادی از محصولات کشاورزی حمله می کند. زنبور پارازیتوئید خارجیSay Habrobracon hebetor یکی از مهم ترین دشمنان طبیعی این آفت در ایران می باشد. در این آزمایش کرم قوزه پنبه از مزارع گوجه فرنگی شهرستان پارس آباد جمع آوری و در گلخانه برروی غذای مصنوعی پرورش یافت. زنبور H. hebetor از اینسکتاریوم شهرستان بیله سوار تهیه شد و برروی لاروهای سن آخر بید آرد Zell. Anagasta kuehniella پرورش یافت. پرورش ها در شرایط دمایی Co 2 ± 26، دوره نوری 16 ساعت روشنایی و هشت ساعت تاریکی و رطوبت نسبی 5 ± 70 درصد صورت گرفتند. تاثیر دز توصیه شده مزرعه ای حشره کش های اسپاینوسد، پروفنوفوس، تیودیکارب و هگزافلوموران به دو روش پاشش محلول سمی و قراردادن حشره کش برروی بدن، برروی مراحل نابالغ زنبور و ظهور حشرات کامل بررسی شد. بر مبنای گروه بندی سازمان بین المللی کنترل بیولوژیک، پروفنوفوس، اسپاینوسد و تیودیکارب به ترتیب با میانگین کاهش 62/73، 39 و 25/29 درصدی ظهور حشرات کامل، در گروه حشره کش های کم ضرر و هگزافلوموران با 87/9% کاهش در خروج در گروه حشره کش های بی ضرر قرار گرفتند.
    کلیدواژگان: حشره کش، دز توصیه شده مزرعه ای، پروفنوفوس، تیودیکارب، هگزافلوموران، اسپاینوسد، زنبورHabrobracon hebetor
  • شهرام شاهرخی، حبیب الله خدابنده، منوچهر فربودی صفحه 19
    سورگوم جارویی با سطح زیر کشت وسیع یکی از محصولات مهم کشاورزی منطقه میانه می باشد. از بین شته های غلات، شته معمولی گندم یکی از شته های زیان آور این محصول بوده و باعث کاهش محصول می شود. کشاورزان منطقه برای جلوگیری از خسارت شته ها 4-3 بار از فرمولاسیون های ایرانی و خارجی حشره ‎کش های اکسی دی متون متیل (اکسی دی متون متیل) به نسبت 2-1 در هزار و تیومتون (اکاتین) به نسبت 2-1 در هزار استفاده می کنند. در این طرح به منظور استفاده از حشره کش های مؤثر و کاهش دفعات سم پاشی با هدف اقتصادی تر شدن تولید محصول و حفظ سلامت کشاورزان و محیط زیست، علاوه بر مقایسه تاثیر شته کش های متداول در منطقه میانه (تیومتون و اکسی دی متون متیل) روی شته معمولی گندم، تاثیر حشره کش کنفیدور (که کمتر در میانه مصرف می شود) و دو حشره کش پریمیکارب و مالاتیون (از حشره کش های توصیه شده سازمان حفظ نباتات برای مبارزه با شته ها) به روش مقایسه میانگین LC50 هر یک از حشره کش ها و محاسبه شاخص پتانسیل نسبی کاهش غلظت (RPRC) بررسی شد. نتایج نشان داد که کنفیدور، پریمیکارب و اکسی دی متون متیل خارجی مؤثرترین حشره کش ها روی شته معمولی گندم بوده و به دلیل LC50 نسبتا پایین دارای شاخص پتانسیل نسبی کاهش غلظت بالایی بودند و این نشان می دهد که با دزهای توصیه شده به احتمال زیاد می توانند در مزرعه بیش از 50 درصد در جمعیت شته معمولی گندم تلفات ایجاد کنند که در کنفیدور با شاخص 56/22، امکان کاهش دز مصرفی بیشتر از سایر حشره کش ها بود. علاوه بر این فرمولاسیون های خارجی تیومتون و اکسی دی متون متیل بهتر از فرمولاسیون های ایرانی بودند. هم ‎چنین حشره کش های سیستمیک به جز تیومتون ایرانی، مؤثرتر از حشره کش تماسی مالاتیون بودند.
    کلیدواژگان: آفت کش، زیست سنجی، شاخص پتانسیل نسبی کاهش غلظت، شته معمولی گندم
  • شهرام شعاعی، فلورا رفیعی، علی کاشانی صفحه 27
    به منظور ارزیابی اثر تناوب و سطوح کودی نیتروژن برجذب عناصر N، P، K و عملکرد و بعضی از ویژگی های زراعی گندم رقم چمران، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه آزمایشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. فاکتور زراعت های پیش کاشت در 6 تیمار شامل: گندم – گندم، ذرت – گندم، سودانگراس – گندم، علوفه مخلوط (شبدر و جو علوفه‎ای) – گندم، چغندر قند – گندم و سودان گراس – کلزا – گندم بود. فاکتور کود نیتروژن دو سطح کودی مورد نیاز برای تولید 5 تن و 7 تن دانه در هکتار را شامل شد. کشت گیاه اصلی (گندم) در آذر ماه صورت گرفت. نتایج نشان داد که تناوب و هم چنین سطوح کود نیتروژن اثرات معنی داری بر عملکرد کل و عملکرد پروتئین دانه و کاه گندم داشته و بیشترین عملکرد دانه در تناوب چغندر قند- گندم، ذرت – گندم و نیز سطح کود نیتروژن به ازای تولید 7 تن دانه در هکتار دیده شد. هم چنین اختلاف معنی داری در میزان جذب نیتروژن، فسفر و پتاسیم در تیمارهای مختلف تحت تاثیر تناوب مشاهده نگردید، ولی نتایج نشان داد که تحت شرایط آب و هوایی اهواز میزان جذب نیتروژن و فسفر در حد پایین تر از متوسط و جذب پتاسیم در حد متوسط قرار دارد.
    کلیدواژگان: تناوب، نیتروژن، جذب مواد غذایی، عملکرد، گندم
  • مرضیه شفیعی حاجی آباد، رضا فتوحی قزوینی صفحه 37
    گیاهچه های تولید شده در محیط درون شیشه ای به علت خصوصیات خاص مورفولوژیکی در هنگام انتقال به محیط خارج با تنش های محیطی روبرو می شوند. تعیین دقیق تفاوت های گیاهان درون شیشه ای با گیاهان سازگاریافته می تواند در سازگار کردن گیاهان با محیط خارج مفید باشد. اخیرا بررسی های اپتیکی به عنوان نوعی روش سنجش غیرتخریبی و سریع در تعیین دقیق این تفاوت ها مورد استفاده قرار می گیرند. این تحقیق به منظور تعیین تفاوت های آناتومیکی و مورفولوژیکی گیاهچه های درون شیشه ای با گیاهچه های سازگار شده به روش اپتیکی صورت گرفته است. در این مطالعه از گیاهچه های کشت بافتی و سازگاریافته سرخس بوستونی که در محیط کشت دارای نصف غلظت نمک های MS، 20 گرم در لیتر ساکارز و 5/0 میلی گرم در لیتر تنظیم کننده رشد بنزیل آدنین BA ریشه دار شده بود، استفاده شد. در بررسی توپوگرافی سطح برگ ها از میکروسکوپ (Atomic force microscope) AFM با مد جریان ثابت استفاده شد. سپس تصاویر سه بعدی برای هر یک از نمونه ها تهیه و پردازش کامپیوتری به وسیله نرم افزار AFM انجام گرفت. به منظور بررسی و اندازه گیری طیف انعکاس و طیف عبور از دستگاه اسپکتروفتومتر مدل Jasco 151 CR استفاده شد. عکس های سه بعدی نشان داد که سطح برگ سرخس های کشت بافتی نسبت به برگ سرخس سازگار شده نزدیک به 6 تا 10 برابر صاف تر هستند. در مقایسه طیف انعکاس برگ های سرخس سازگار شده و سرخس کشت بافتی حداکثر تفاوت در دامنه طول موج های رنگ سبز (nm 555-545) و نوار مرزی رنگ قرمز(nm 670-685) بود.
    کلیدواژگان: مطالعات اپتیکی، کشت درون شیشه ای، میکروسکوپ AFM، سازگاری، سرخس بوستونی
  • شهرام عزیزی چاخرچمن، حسین مصطفایی، داود حسن پناه، حمدالله کاظمی اربط، مهرداد یارنیا صفحه 45
    به منظور بررسی روابط بین عملکرد دانه با اجزای عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی و تعیین مهم‎ترین صفات موثر بر عملکرد دانه 11 رقم و لاین امید بخش و یک ژنوتیپ از توده محلی اردبیل آزمایشی در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی در 3 تکرار تحت شرایط دیم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل انجام گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس، تنوع ژنوتیپ‎های مورد مطالعه را از نظر تمام صفات مورد مطالعه نشان داد. مقایسه میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که ژنوتیپ‎های ILL 8095، ILL 9893 و ILL 6031 بیشترین میزان عملکرد دانه را داشتند. نتایج تجزیه علیت صفات نشان داد که صفات تعداد نیام پر در بوته و وزن یک صد دانه به ترتیب با اثر مستقیم 055/2 و 182/1 مهم‎ترین اجزی موثر بر عملکرد دانه می‎باشند. اثر مستقیم مثبت شاخص برداشت و عملکرد بیولوژیک بر روی عملکرد دانه ناچیز بود و بیشترین اثرات غیر مستقیم مثبت این صفات بر عملکرد دانه از طریق تعداد نیام پر و وزن یک صد دانه بود. اثر مستقیم تعداد کل نیام در بوته، تعداد شاخه های جانبی در بوته و تعداد روز تا رسیدگی بر روی عملکرد منفی بود. نتایج حاصل از این بررسی حاکی از آن است که خصوصیاتی مانند تعداد نیام پر، وزن صد دانه، شاخص برداشت، تعداد دانه در نیام، زود گل‎دهی و محتوای نسبی آب برگ‎ها را می‎توان به عنوان شاخص‎هایی برای انتخاب در جهت بهبود عملکرد دانه عدس در شرایط دیم معرفی نمود.
    کلیدواژگان: عدس، تجزیه علیت، عملکرد دانه، اجزای عملکرد، دیم
  • پیمان غنی زاده، سیروس آذرآبادی، جعفر محمدی صفحه 57
    این تحقیق به منظور مطالعه اثر تراکم بوته و تقسیط کود نیتروژنه بر عملکرد کمی کلم تکمه ای رقم Ula De La Halle به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1387 در شهرستان میانه اجرا گردید. تراکم بوته به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح شامل 38/1، 58/1 و 82/1 بوته در متر مربع و تقسیط کود نیتروژن به عنوان فاکتور فرعی در دو سطح شامل عرضه کل کود نیتروژن در هنگام نشا کاری و عرضه کود نیتروژن مورد نیاز در دو نوبت (نصف کود در هنگام نشاء کاری و نصف دیگر یک ماه پس از نشاکاری) بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات اندازه گیری شده نشان داد که برهم‎کنش تراکم بوته و تقسیط کود نیتروژنه تنها در صفت قطر ساقه معنی دار است. هم‎چنین اثر تراکم بوته بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد برگ، طول دمبرگ، قطر دمبرگ، وزن دمبرگ، عرض بوته، تعداد تکمه و عملکرد تکمه معنی دار بود. با کاهش تراکم بوته، قطر ساقه، قطر دمبرگ و عرض بوته افزایش و با افزایش تراکم بوته، ارتفاع بوته، تعداد برگ، طول دمبرگ، وزن دمبرگ، تعداد تکمه و عملکرد تکمه افزایش یافت. اثر تقسیط کود نیتروژن بر ارتفاع بوته، قطر بوته، قطر دمبرگ و وزن دمبرگ معنی دار بود و عرضه کل کود نیتروژن سبب افزایش ارتفاع بوته و قطر ساقه شد.
    کلیدواژگان: کلم تکمه ای، تراکم بوته، تقسیط کود نیتروژن، ویژگی های کمی
  • حسن قهاری، مهرداد طبری، هادی استوان، سهراب ایمانی، کامران پروانک صفحه 65
    با توجه به اهمیت شناسایی دقیق آفات کلیدی و گیاهان میزبان آن ها در یک منطقه به منظور کنترل موفقیت آمیز آفات، فون ساقه خوارهای جنس Chilo Zincken، 1817 (Lepidoptera: Pyralidae) و گیاهان میزبان آن ها در مازندران مورد بررسی قرار گرفت. چهار گونه ساقه خوار شامل C. partellus Swinhoe، C. phragmitellus Hubner، C. suppressalis Walker و C. sacchariphagus indicus (Kapur) جمع آوری شدند که گونه اخیر برای فون ایران گزارش جدیدی می باشد. بر اساس بررسی های انجام شده در رابطه با شناسایی گیاهان میزبان کرم ساقه خوار برنج (Chilo suppressalis Walker) به عنوان یکی از آفات کلیدی برنج در شمال ایران، هفده گونه گیاهی از هفت خانواده Amarantaceae، Compositae، Cruciferae، Cyperaceae، Poaceae، Sparganiaceae و Typhaceae به عنوان میزبان های لاروهای زمستان گذران کرم ساقه خوار برنج از مناطق مختلف مازندران جمع آوری و شناسایی شدند که در این میان دو گیاه ترب وحشی (Raphanus raphanistram) و گندیل (Eleusine indica) برای اولین بار در ایران به عنوان میزبان های C. suppressalis معرفی می شوند. نمونه برداری ها نشان داد که بیشترین تعداد میزبان های جمع آوری شده در خانواده Poaceae قرار دارند. هم چنین لاروهای زمستان گذران کرم ساقه خوار برنج به ترتیب گیاهان توق (Xanthium pensylvanicum)، تاج خروس و اشکنه (Amaranthus albus و Amaranthus retroflexus) و قیاق (Sorghum halopensae) را بیشتر از سایر میزبان ها جهت زمستان گذرانی ترجیح دادند.
    کلیدواژگان: گیاه میزبان، کرم ساقه خوار برنج، فون، زمستان گذرانی، مازندران
  • حسین قلی‎پور، بهرام میرشکاری، امیر هوشنگ حسین زاده مقبلی، شهرام حنیفیان صفحه 75
    به منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علف‎های هرز در مزرعه آفتابگردان رقم آلستار، آزمایشی در سال 1386 در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی تبریز به صورت بلوک‎های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارها شامل دوره آلودگی به علف هرز در شش سطح 2، 4، 6، 8 و 10 هفته پس از سبز شدن آفتابگردان و کل دوره رشد و دوره عاری از علف هرز در شش سطح 2، 4، 6، 8 و 10 هفته پس از سبز شدن آفتابگردان و کل دوره رشد و صفات اندازه‎گیری شده شامل نسبت وزن پوسته به وزن دانه، وزن صد دانه، عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن بودند. نتایج نشان داد که بین تیمارهای مختلف از نظر تاثیر بر روی اکثر صفات اختلاف معنی‎داری وجود داشت. میزان کاهش عملکردهای دانه و روغن تیمار تداخل تمام فصل علف هرز نسبت به شاهد عاری از علف هرز به ترتیب 5/27 و 43 درصد بود. براساس معادلات درجه سه برازش داده شده اجزای دوره بحرانی یعنی دوره آلودگی به علف هرز و دوره عاری از علف هرز، یک دوره بحرانی کنترل علف هرز با حداکثر 5% و 10% افت عملکرد دانه به ترتیب در 7 تا 66 و 17 تا 52 روز پس از سبز شدن آفتابگردان به دست آمد.
    کلیدواژگان: آفتابگردان، دوره بحرانی، عملکرد، تداخل علف های هرز
  • بهروز کریمی، امین فرنیا صفحه 83
    به منظور بررسی اثرصفات زراعی ارقام نخود دیم بر عملکرد و اجزای عملکرد در شرایط آبیاری تکمیلی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 86-1385 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی ماهیدشت کرمانشاه اجرا گردید. فاکتور اصلی، تیمارهای آبیاری تکمیلی در سه سطح شامل: I0 (تیمار شاهد یا بدون آبیاری)، I1 (یک‎بارآبیاری در مرحله 50 درصدگل‎دهی) و I2 (یک‎بار آبیاری در مرحله غلاف‎دهی) در کرت‎های اصلی و چهار رقم نخود به عنوان فاکتور فرعی شامل: توده محلی بیونیج (V1)، 482 ILc (V2)، Flip93-93 (V3) و هاشم (V4)، به طورتصادفی در کرت‎های فرعی در نظر گرفته شدند. صفات مورد ارزیابی عبارت از ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی در بوته، تعداد غلاف در شاخه فرعی، تعداد غلاف در ساقه اصلی، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک بودند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اثرآبیاری تکمیلی بر روی صفات ارتفاع بوته، تعداد غلاف در ساقه اصلی و شاخه های فرعی، اندازه دانه، تعداد دانه در بوته، وزن صددانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی‎دار بود، اما تعداد شاخه های فرعی در بوته تحت تاثیر تیمارهای آبیاری تکمیلی اختلاف معنی‎داری را نشان نداد. در این آزمایش شاخه های فرعی درصد بالایی از تولید غلاف را به خود اختصاص دادند. آبیاری در مرحله غلاف‎دهی بیشترین تاثیر را روی عملکرد و اجزای عملکرد داشته و این افزایش در ارقام هاشم و Flip93-93 بیش از سایر ارقام نخود دیم بود.
    کلیدواژگان: نخود دیم، آبیاری تکمیلی، صفات زراعی، عملکرد، اجزای عملکرد
  • بهرام میرشکاری، سحر باصر صفحه 91
    به منظور مطالعه تاثیر تلقیح بذر با کود زیستی نیتراژین در غلظت های 2، 3 و 4 سی سی به همراه شاهد آب مقطر بر جوانه زنی و رشد اولیه کلزا، کنجد و آفتابگردان، سه آزمایش در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که وقتی بذور کلزا بعد از افزودن 2 سی‎ سی نیتراژین کشت شدند، طول ریشه چه و طول گیاهچه آن نسبت به شاهد به ترتیب 110% و 60% افزایش یافت. در تیمار تلقیح بذور کنجد با 4 سی سی نیتراژین، طول ریشه چه با 48% افزایش نسبت به شاهد از 38 به 75 میلی-متر رسید. کاربرد 2 و 3 سی سی نیتراژین توانست طول ساقه چه کنجد را معادل 31% در مقایسه با شاهد فزونی بخشد. وقتی بذور کنجد با 2، 3 و 4 سی سی نیتراژین آغشته شدند، سرعت جوانه زنی بذر به ترتیب با 26، 48 و 14 درصد افزایش از 6/1، 9/1 و 5/1 به 3/1 جوانه‎زنی در روز رسید. با توجه به نقش مهم سرعت جوانه زنی بذر در سبز کردن یکنواخت مزرعه، توصیه می شود که بذور کنجد بعد از آغشته کردن با 3 سی سی نیتراژین کاشته شوند. اثر تلقیح بذر بر طول گیاهچه آفتابگردان معنی دار بود و تیمار آغشته کردن بذر با 4 سی‎ سی نیتراژین بیشترین طول ساقه چه (برابر 42 میلی متر) را داشت. به نظر می رسد که بهبود نسبی طول گیاهچه در اثر کاربرد نیتراژین بتواند در سبز کردن یکنواخت محصول در شرایط مزرعه نقش داشته باشد.
    کلیدواژگان: نیتراژین، سرعت جوانه زنی، کلزا، کنجد، آفتابگردان
  • حسین مودب شبستری، سیدعلی موسوی زاده، حسین چراغی صفحه 101
    این تحقیق به منظور شناسایی و ارزیابی صفات زراعی مورفوتیپ های توده بومی قرمز آذرشهر به مدت 2 سال در شهرستان شبستر اجرا شد. شش مورفوتیپ از این توده شناسایی و بذر گیری جداگانه از آن ها در شرایط ایزوله انجام شد. بذر این مورفوتیپ ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال بعد ارزیابی شد. صفات مورد مطالعه شامل عملکرد پیاز، قطر پیاز، درصد تک مرکزی، درصد ماده خشک، تعداد لایه خوردنی، تعداد پوسته و درصد پیازهای دوقلو بودند. تجزیه خوشه ایبا استفاده از روش UPMGA، مورفوتیپ های تحت مطالعه را در سه گروه، گروه بندی کرد. گروه بندی بر اساس صفات زراعی انطباقی با گروه بندی جغرافیایی مورفوتیپ ها نداشت. نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد که بین صفات مورد بررسی از نظر کلیه صفات به غیر از تعداد پوسته بیرونی اختلاف معنی داری وجود دارد که بیانگر تنوع موجود بین مورفوتیپ های پیاز قرمز آذرشهر است. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می توان گفت که توده بومی قرمز آذرشهر منبع بالقوه برای ژن های مفید بوده و می توان از آن در برنامه های اصلاحی استفاده نمود. با توجه به پایین بودن درصد ماده خشک در مورفوتیپ های مورد بررسی، توده بومی قرمز آذرشهر برای استفاده در صنایع فرآوری مناسب نبوده و مصرف تازه خوری دارد. هم چنین همبستگی بین صفات نشان داد که می توان برای افزایش عملکرد نسبت به گزینش پیازهای با قطر بیشتر اقدام کرد.
    کلیدواژگان: پیاز، تنوع، توده بومی، مورفوتیپ
|
  • M. Hatamabadi Farahani, S. Rezaie, M. Lak Page 1
    Root rot is one of the most important disease of bean. Management of the disease is difficult because the pathogen is soil borne. In this study the effect of some strains of Rhizobium leguminosarum bacteria on Fusarium root rot of local Khomein chitti bean variety were evaluated in greenhouse condition. This experiment was conducted with 0 treatments (inoculation with 5 strains of Rhizobium, Rovral-TS fungicide, and healthy and infected control with water and suger-water) based on completely randomized design with four replications during 007-008. Results showed that Rhizobium R-5 had the highest effect on disease severity reduction. This treatment reduced disease severity by % compared with infected control. There was no significant difference in disease severity reduction between the other Rhizobium tretments and Rovral-TS fungicide. R-5 increased N concentration (%.59) compared with %0.7 in infected control. Also all Rhizobium treatments with increasing N concentration, improved plant growth with higher height, dry root and aerial plant weight.
  • H. Rafiee-Dastjerdi, M. J. Hejazi, G. Nouri-Ghanbalani, M. Saber, N. Mohebalipour Page 9
    Cotton bollworm, Helicoverpa armigera (Hübner) is a polyphagous pest which attacks a wide variety of agricultural crops. Habrobracon hebetor Say is one of the most important natural enemies of H. armigera in Iran. Adults of H. hebetor were obtained from insectary of Plant Protection Bureau of Bilehsavar in Ardabil Province and reared on Anagasta kuehniella larvae in laboratory. Rearing condition was 6 ± ˚C, 70 ± 5 % RH, and photoperiod of 6: 8 hours (L: D). The effect of field recommended doses of Hexaflumuron, Profenofos, Spinosad and Thiodicarb were assessed on immature stages and the adult emergence of H. hebetor. Profenofos, Spinosad and Thiodicarb caused 7.6, 9, and 9.5 % reduction in adult emergence, respectively, and were classified as moderately harmful pesticides based on International Organization of Biological Control (IOBC) pesticide classification method. Hexaflumuron with 9.87 % reduction in adult emergence in spray method was classified as harmless.
  • S. Shahrokhi, H. A. Khodabandeh, M. Farboodi Page 19
    Broom corn is cultured in broad areas as one of th most important agricultural crops in Miyaneh region, Iran. Greenbug, Schizaphis graminum, an injurious cereal aphid, reduces the yield of the crop and so pestichdes Oxydemeton methyl and Thiometon were usually applicated - times to prevent aphid damage. In order to select effective pesticides for reducing application times, economic yield production and environmental safety, the effect of commen pesticides in broom corn fields (Oxydemeton methyl and Thiometon) was compared with Imidaclopride, Primicarb and Malathion on green bug. Results revealed that Imidaclopride, Primicarb and Oxydemeton methyl were the most effective pesticides on S. graminum. High Relative Potential Reduced Concentration (RPRC) of Imidaclopride, Primicarb and Oxydemeton methyl were duo to their low LC50 values on the aphid population, and indicated that their field recommended doses most probably can kill more than 50 percent of aphid population in the field condition. The highest Relative Potential Reduced Concentration value was observed in Imidaclopride with. 56. Besides, Iranian formulations of Thiometon and Oxydemeton methyl were less effective than others and systemic pesticides were more effective than Malathion contact pesticid.
  • Sh. Shoaei, F. Rafiei, A. Kashani Page 27
    In order to investigate the effect of rotation and two nitrogen fertilizer rates on yield and some agronomic characteristics of Chamran wheat cultivar, an experiment was conducted as factorial based on randomized complete block design with four replications in experimental field of agriculture faculty of Ahvaz Shahid Chamran University in 00. Rotation treatments including wheat-wheat, corn-wheat, sudangrass-wheat, mixed forage-wheat, suger¬beet-wheat and sudangrass-rape seed-wheat and nitrogen fertilizer requirement for producing 5 and 7 tons per hectare were considered as experimental factors. The results revealed significant effect of rotation and nitrogen levels on grain and stubble protein yield. The hieghest grain yield was obtained from sugeer¬beet-wheat and corn-wheat rotations in nitrogen level for 7 ton per hectare grain production. Nitrogen, phosphorus and potasium uptake amounts had no significant variation under rotation in all treatments. Nitrogen and phosphorus uptake amounts were lower than optimum and potasium uptake amount was optimum in Ahvaz climate condition.
  • M. Shafiee Hajiabad, R. Fotohi Ghazvini Page 37
    In vitro formed plantlets perceive environmental stresses in transferring to in vivo condition due to their special morphological characteristics. Precise determination of differences between in vitro and acclimated plants can lead to successful acclimation of plantlets. Recently, optical studies are exploited as nondestructive and fast methods in exact determination of these differences. The current study was conducted to determine anatomical and morphological differences between ex vitro and in vivo plants by optical method. In this study, in vitro and acclimated plantlets of Boston fern, Nephrolepis exaltata Schott cv. Bostoniensis, which were cultured and rooted on / MS basal medium supplemented with 0 g.l- sucrose and 0.5 mg.l- benzyl adenine (BA) were used. Tri-dimensional pictures revealed that the surface of acclimated plant’s leaves were about 6-0 times smoother than in vitro ones. The comparison of reflective spectrum of in vitro and acclimated plantlets showed the most differences in the amplitude of the green wavelength (55-555 nm) and the red wavelength (670-685 nm).
  • Sh. Azizi-Chakherchaman, H. Mostafaei, D. Hassanpanah, H. Kazemi-Arbat, M. Yarnia Page 45
    An experiment was conducted to study relationships between grain yield with yield components, some physiological characters and determine the most effective characters on grain yield of lentil varieties, one advanced line and one selected landrace genotype from Ardabil region local population, under dry farming conditions in Agricultural and Natural Resources Research Station of Ardabil. Treatments were arranged in a randomized complete block design with replications. Results showed significant variation among studied genotypes for all measured characters. Ggenotypes ILL 8095, ILL 989 and ILL 60 produced higher grain yield. Path analysis of characters showed that pod numbers per plant and 00 grain weight were the most important effective components on grain yield with direct effect of. 055 and. 8, respectively. Positive direct effect of harvest index and biological yield on grain yield were nonsignificant. The highest positive indirect effects of these traits on yield occurred through number of full pods and 00 grain weight. Direct effects of total pod numbers per plant, lateral branch numbers per plant and the days to maturity on yield were negative. Results of this investigation indicated that characteristics of full pod numbers, 00 grain weight, harvest index, number of grains per pod, early flowering and relative water content of leaves can be introduced as selection indices for improving lentil grain yield in dry farming conditions.
  • P. Ghanizadeh, S. Azarabadi, J. Mohammadi Page 57
    This research was carried out for studying the effect of different plant densities and split application of nitrogen fertilizer on quantitative yield of Brussels sprout Ula De La Halle cultivar in Miyaneh region, Iran. Treatments were arranged as split plot based on randomized complete block design with three replications in 008. Plant densities of. 8,. 58 and. 8 plant/m² and split application of necessary nitrogen fertilizer including whole nitrogen fertilizer application in transplanting stage and splitting it, half in transplanting stage and the rest one month afterward, were considered as the main and sub-plots, respectively. The results revealed that the interaction between plant density and nitrogen splitting was significant only in stem diameter trait. Plant density influenced plant height, stem diameter, leaf number, petiole length, petiole diameter, petiole weight, plant width, sprout number and sprout yield, significantly. Stem diameter, petiole diameter and plant width were decreased by increasing plant density. There was a positive correlation between the plant density and shrub height, leaf number, petiole length, petiole weight, sprout number and sprout yield. Nitrogen fertilizer splitting influenced plant height, stem diameter, petiole diameter and petiole weight, significantly. The application of the whole nitrogen fertilizer increased the plant height and stem diameter.
  • H. Ghahari, M. Tabari, H. Ostovan, S. Imani, K. Parvanak Page 65
    The exact identification of key pests and their host plants in a region has very important role for their successful control. Fauna of stem borers, Chilo Zincken, 87 (Lepidoptera: Pyralidae) and their host plants were studied in Mazandaran province. Totally, four species including, C. partellus Swinhoe, C. phragmitellus Hubner, C. suppressalis Walker and C. sacchariphagus indicus (Kapur) were identified that among the mentioned species, C. sacchariphagus indicus is newly recorded for Iranian fauna. In a total of 7 host plants from 7 families including, Amarantaceae, Compositae, Cruciferae, Cyperaceae, Poaceae, Sparganiaceae and Typhaceae were identified as overwintering plant hosts of Chilo suppressalis larvae, a key pest of rice in northern Iran. From the collected host plants, two species including, Raphanus raphanistram and Eleusine indica are newly recorded from Iran as the host plants of C. suppressalis. The samplings indicated that the highest numbers of collected host plants were belong to the family Poaceae. Also, the results revealed that the larvae of C. suppressalis preferred three host plants of Xanthium pensylvanicum, Amaranthus spp. and Sorghum halopensae for overwintering.
  • H. Golipour, B. Mirshekari, A. H. Hossein Zadeh Moghbeli, Sh. Hanifian Page 75
    In order to determine the critical period of weeds control in Allstar cultivar of sunflower, an experiment was conducted in experimental farm of Islamic Azad University of Tabriz, Iran, in 007. The experimental design was a randomized complete block with three replications. The treatments were weed – infested and weed – free at 0,, , 6, 8, 0 and weeks after sunflower emergence. Studied traits were hull weight to brain weight ratio, 00 grains weight, grain yield, oil percentage and oil yield. Results indicated the significant differences among treatments in most studied traits. Full season weed – infested treatment decreased up to 7.5% and % grain and oil yield in comparison to full season weed–free treatment, respectively. Based on fitted equations for weed–infested and weed – free plots, to 9.5 weeks and. 5 to 7.5 weeks after sunflower emergence were determined as critical periods of weed control with 5% and 0% yield loss, respectively.
  • B. Karimi, A. Farnia Page 83
    In order to study the effects of some agronomic traits of rain-fed chickpea cultivars on yield and yield components in supplemental irrigation condition, a field experiment was conducted at Mahidasht Agricultural Research Station of Kermanshah province during 007 croping season.The experimental design was split plot based on randomized complete block design with three replicates. supplemental irrigation treatments including control (I0), Irrigation at 50% flowering (I) and Irrigation at podding (I) were considered as the main factor and four chickpea varieties of Bivaniej Local, ILC8, FLIP9-9 and Hashem were arranged in sub factors. Measured traits were plant height, number of pods per branch, number of pods per main stem, number of pods per plant, 00-grain weight, grain yield and grain size. Results showed significant effect of supplemental irrigation on plant height, number of pods per main stem, number of pods per branch, number of pods per plant, number of seeds per plant, grain size, grain yield, 00-grain weight and biological yield. Based on the results, supplemental irrigation at podding stage was the most effective traetment in increasing yield and yield components. Yield and yield components increase were also higher in FLIP9-9 and Hashem cultivar than others.
  • B. Mirshekari, S. Baser Page 91
    Effects of seed inoculation with different concentrations of nitragin (,, cc and control) on germination and primary growth of rapeseed (Brassica napus L.), sesame (Sesamum indicum L.) and sunflower (Helianthus annus L.) was evaluated in a completely randomized design with three replications in Islamic Azad University of Tabriz. Based on the results, rapeseed inoculation with cc nitragin increased radicle and plantlet length up to 0 % and 60 %, respectively, compared with control. When sesame seeds inoculated with cc nitragin, radicle length reached from 8 to 75 mm (8% increase). Application of and cc nitragin could increase plumule length of sesame up to %, compared with control. Inoculation of seeds with, and cc biofertilizer increased germination rate of sesame up to 6 %, 8 % and % respectively, and reached from 0.6, 0.9 and 0.5 to 0. germination per day. According to major role of seed germination rate in uniform emergence of field, it is recommended that sesame seeds were planted after inoculation with cc nitragin. Effect of seed inoculation on sunflower plantlet length was significant and the highest plantlet length (mm) was observed in seed treatment with cc nitragin. It seems that relative improvement of plantlet length in presence of nitragin could play an important role at uniform emergence of plants in field.
  • H. Moaddab Shabestari, S. A. Mousavizadeh, H. Cheragi Page 101
    In order to evaluate agronomic attributes of six Azarshar red onion morphotypes, an experiment was conducted in Shabestar region, Iran in a randomized complete block design (RCBD) with three replications. Seeds of experimental onion landreces were collected under isolated condition and onion yield, bulb diameter, number of centers, dry matter percentage, number of edible layers, number of bulb scale, and percentage of twin onions were measured. Cluster analysis grouped the morphotypes into three clusters. However, grouping based on agronomic attributes showed no correspondence with the geographical pattern. Ssignificant differences in all studied attributes, except number of bulb scale, indicated diversity among Azarshar red onion morphotypes. According to the results, Azarshar red onion landrace is a potential resource of useful genes for breeding programs. The results revealed that the red onion morphotypes was not suitable for industrial processing due to the their low dry matter percentage and should be used in fresh-market. Furthermore, the correlation between measured attributes showed that selection of onions with larger diameter could be suitable in breeding for higher yield.