فهرست مطالب

جنگل ایران - سال یکم شماره 1 (بهار 1388)

مجله جنگل ایران
سال یکم شماره 1 (بهار 1388)

  • تاریخ انتشار: 1389/02/01
  • تعداد عناوین: 8
|
  • سارا عباسی، سیدمحسن حسینی، بابک پیله ور، حبیب زارع صفحه 1
    به منظور بررسی اثر حفاظت بر تنوع گونه های درختی و درختچه ای، گیاهان چوبی در سه ناحیه زون مرکزی، زون پیرامونی و منطقه حفاظت نشده در اشترانکوه لرستان در دامنه های زاگرس مرکزی در طبقه ارتفاعی 1600 تا 1800 متر از سطح دریا با استفاده از شاخص های تنوع زیستی مورد بررسی قرار گرفت. در این بررسی تعداد 10 گونه چوبی شناسایی شد که از این تعداد 6 گونه درختی و 4 گونه درختچه ای بود. از کل گونه های شناسایی شده، 9 گونه در زون پیرامونی، 8 گونه در زون مرکزی و4 گونه در منطقه خارج از مرز حفاظت دیده شد. نتایج حاصل از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون مقایسه میانگین دانکن نشان داد که وضعیت شاخص های تنوع در زون پیرامونی و زون مرکزی بهتر از منطقه خارج از مرز حفاظت است. شاخص غالبیت گونه ای در ناحیه خارج از مرز حفاظت در سطح احتمال 95 % با زون مرکزی و زون پیرامونی اختلاف معنی داری دارد و از نظر شاخص های غنا و تنوع، زون های مرکزی و پیرامونی از وضعیت مناسب تری نسبت به منطقه خارج از مرز حفاظت برخوردارند (سطح احتمال 99%). همچنین مقایسه سه ناحیه با ضریب های تشابه گونه ای جاکارد، سورنسون و النبرگ، بهتر بودن شرایط زیست گونه های درختی و درختچه ای را در منطقه حفاظت شده (زون مرکزی و زون پیرامونی) نسبت به منطقه خارج مرز حفاظت، تاکید می کند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که مقدار تنوع زیستی در ناحیه های مورد بررسی با طبقه حفاظتی آن ارتباط تنگاتنگی دارد.
    کلیدواژگان: : تنوع گونه ای، شاخص های تنوع زیستی، گونه های درختی و درختچه ای، منطقه حفاظت شده، اشترانکوه لرستان
  • غلامرضا دمیزاده، خسرو ثاقب طالبی، محمود دمیزاده صفحه 11
    در این بررسی 15 قطعه نمونه 10 آری در رویشگاه های طبیعی چوج در استان هرمزگان که در آن ها چوج به صورت گروهی و دست کم بیش از3 اصله درکنار یکدیگر قرار گرفته بودند انتخاب شدند. در هر قطعه نمونه، تعداد، قطر تاج و تعداد ریشه جوش های درختان چوج اندازه گیری شد و درختان و درختچه های همراه در زیر و خارج از تاج پوشش چوج مشخص شد و خصوصیات کمی آن ها شامل تعداد کل گیاهان همراه، تعداد گیاهان زیر تاج پوشش، تعداد گیاهان خارج تاج پوشش و نوع گونه های همراه نیز مورد شمارش قرار گرفت. در این بررسی در مجموع 68 اصله درخت چوج مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تراکم درخت در رویشگاه های طبیعی چوج در استان هرمزگان به طور میانگین 61- 37 درخت در هکتار، قطر تاج 3/9- 6/6 متر و تعداد ریشه جوش ها 84- 16 اصله در هر قطعه نمونه بود. کل گیاهان همراه در هر قطعه نمونه 60- 9 عدد، گیاهان زیر تاج پوشش چوج 32- 3 عدد، گیاهان خارج از تاج پوشش چوج 49- 3 عدد و تنوع گونه های همراه 6- 2 گونه درختی و درختچه ای در هر قطعه نمونه بود. به طور کلی 14 گونه درختی و درختچه ای به صورت گیاهان همراه چوج وجود داشت که فقط 6 گونه شامل گونه های افدرا (Ephedra foliata)، دهیر (Lycium shawii)، سوئدا (Suaeda fruticosa)، کنار (Ziziphus spina-christi)، کهورمعمولی (Prosopis cineraria) و کهور دره ای (Prosopis koelziana) در زیر تاج پوشش چوج قرار داشتند. گونه افدرا فقط در زیر تاج پوشش چوج مشاهده شد، ولی گونه های دیگر به طور نسبی هم در زیر و هم در خارج تاج پوشش چوج وجود داشتند. در بین آن ها، گونه هایی مثل سوئدا (4/85 درصد) و دهیر (100- 3/79 درصد) بیشتر در زیر تاج پوشش چوج مشاهده شدند و به آن وابستگی بیشتری نشان دادند. گونه های دیگر که اغلب، فرم رویشی درختی داشتند، در زیر و خارج تاج پوشش چوج (کنار 6/54 – 0 درصد، کهور دره ای 4/52 – 0 درصد و کهور معمولی 50 – 0 درصد) کم و بیش به طور یکسان مشاهده شدند.
    کلیدواژگان: چوج، گیاه پرستار، تاج پوشش، منطقه رویشی خلیج و عمانی، استان هرمزگان
  • عبدالرضا تقی زاده، افشین دانه کار، احسان کامرانی، بیت الله محمودی صفحه 25
    رویشگاه سیریک در استان هرمزگان رویشگاه منحصر به فردی است که توده های چندل(Rhizophora mucronata) در کنار توده های حرا (Avicennia marina) جنگلی آمیخته را پدید آورده اند و علاوه بر ساختار جنگلی متفاوت، جلوه های زیستی متمایزی از دیگر رویشگاه های مانگرو کشور نیز در آن ها دیده می شود. بررسی های اندکی با استفاده از داده های دورکاوی و کار میدانی در ارتباط با وضعیت آمیختگی، وسعت و پراکنش این دو توده مانگرو در کشور صورت گرفته است و تفسیر جایگاه هر توده در رویشگاه، روند تغییرات تراکم و آمیختگی از خشکی به دریا و در حاشیه خورهای کوچک و بزرگ نقش به سزایی در مدیریت حفاظتی و توسعه این رویش های ساحلی ایفا می کند. این مطالعه با بررسی موضوع یادشده با استفاده از داده های ماهواره ای و پایش میدانی به انجام رسیده است. در این مطالعه با استفاده از تصاویر ماهواره ای IRS سال 2004 و نمونه برداری میدانی، پراکنش و ترکیب گونه های چیره رویشگاه مانگرو سیریک مشخص شد. بررسی ترکیب جنگل های مانگرو در این رویشگاه نشان داد در این منطقه سه نوع توده جنگلی وجود دارد؛ چندل خالص اغلب در کناره خورهای اصلی و در تماس با آب های آزاد، توده خالص حرا در انتهای رویشگاه در جبهه خشکی و گاه در حاشیه خورهای فرعی و توده آمیخته چندل و حرا در بین این دو توده دیده می شود. نتایج بررسی پراکنش اجتماعات مانگرو در این رویشگاه نشان داد از سمت شرق به غرب رویشگاه، استقرار توده های چندل بیشتر می شود و با نزدیک شدن به خورهای بزرگ توده های چندل چیرگی بیشتری می یابند. مساحت توده های یادشده با استفاده از موقعیت یاب جغرافیایی بر روی زمین و انتقال آن برروی تصاویر ماهواره ای زمین مرجع شده با دقت 6/33 متر مربع محاسبه شد. توده های خالص حرا، توده های خالص چندل و توده های آمیخته به ترتیب 6/272، 9/43 و 7/326 هکتار مساحت دارند و در مجموع وسعت رویشگاه جنگلی سیریک در این بررسی 2/643 هکتار است
    کلیدواژگان: جنگل مانگرو، درخت چندل، درخت حرا، توده آمیخته، رویشگاه سیریک، استان هرمزگان
  • کاظم پویا، باریس مجنونیان، جهانگیر فقهی، مجید لطفعلیان، احسان عبدی صفحه 35

    جاده سازی از پرهزینه ترین سرمایه گذاری ها در مدیریت طرح های جنگلداری است و بر هزینه های بخش های مختلف مدیریتی جنگل تاثیر بسزایی دارد. در نتیجه باید قبل از ساخت شبکه جاده جنگلی، ارزیابی فنی و اقتصادی دقیقی در مورد گزینه های مختلف طراحی شده برای انتخاب بهترین گزینه شبکه جاده صورت گیرد. روش بکموند در رابطه با قابلیت های خروج چوب وسایل کشنده زمینی (اسکیدر چرخ لاستیکی) یکی از روش های رایج در ایران جهت ارزیابی گزینه های مختلف شبکه جاده جنگلی به منظور انتخاب بهترین گزینه شبکه جاده است. در این تحقیق که در بخش نم خانه جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود انجام شد، با محاسبه حداکثر فاصله چوبکشی تئوریک و ایجاد بافرهایی به همان عرض در اطراف شبکه جاده جنگلی موجود، مساحت مناطقی که در آن ها قابلیت خروج چوب به وسیله اسکیدر چرخ لاستیکی وجود داشت، با استفاده از روش بکموند محاسبه شد. سپس با در نظر گرفتن عوامل محدودکننده چوبکشی اسکیدرهای چرخ لاستیکی، مساحت مناطق زیر پوشش چوبکشی اسکیدر چرخ لاستیکی محاسبه شد و با مساحت مناطق زیر پوشش چوبکشی اسکیدر چرخ لاستیکی با استفاده از روش بکموند مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش تئوریک ارزیابی بدون توجه به محدودیت های چوبکشی زمینی با اسکیدرهای چرخ لاستیکی، بهترین گزینه شبکه جاده جنگلی نیست و در استفاده از این روش باید محدودیت های چوبکشی زمینی مورد توجه قرار گیرد.

    کلیدواژگان: شبکه جاده جنگلی، اسکیدر چرخ لاستیکی، روش بکموند، فاصله چوبکشی، بخش نم خانه جنگل خیرود
  • یوسف گرجی بحری، روشنعلی فرجی پول، شهرام کیادلیری، احسان عباسی، بیژن غریب صفحه 43
    برای بررسی اثر تنک کردن بر رشد و تولید چوب توسکای ییلاقی، جنگلی دست کاشت در ناحیه جلگه ای شهرستان نوشهر روی خاک به نسبت عمیق و مرطوب و با حاصلخیزی متوسط انتخاب و به مدت 10 سال، سه بار در آن عملیات تنک کردن انجام شد. تعداد درختان از 1700 اصله به حدود 400 اصله در هکتار کاهش یافت و در هر بار 30 تا 38 درصد تعداد درختان سرپای موجود برداشت شد. تلفات طبیعی درختان، پیش از اجرای تنک، حدود 35 درصد بود و پس از آن به کمتر از یک درصد (9/0 درصد) کاهش یافت. میانگین قطر درختان سرپا از 5/15 سانتی متر در 9 سالگی به 3/27 سانتی متر در 19سالگی و میانگین ارتفاع از 2/16 به 6/22 متر افزایش یافت. به سخن دیگر، با سه بار تنک کردن، اندازه قطر، 76 درصد و ارتفاع، 40 درصد افزایش یافت. در همین مدت، حجم چوب سرپا از7/163 به 2/297 مترمکعب در هکتار افزایش یافت. رویش حجمی سالیانه جنگل نیز از 2/18 به 4/21 متر مکعب در هکتار به ترتیب در پیش و پس از تنک کردن بهبود یافت. به عبارت دیگر، با تنک کردن، رویش حجمی جنگل بیش از 17 درصد افزایش پیدا کرد. یافته های این تحقیق نشان داد که توسکای ییلاقی درختی است تندرشد و پرتولید و برای اجرای طرح های زراعت چوب در شمال کشور مناسب است. در این ناحیه، زمین هایی با شرایط آبگیر، ماندابی و سنگین را که برای صنوبرکاری مناسب نیستند، می توان به درختکاری و تولید چوب گونه توسکا اختصاص داد.
    کلیدواژگان: جنگلکاری، توسکا، تنک کردن، رشد، تولید چوب
  • امین خادمی، ساسان بابایی کفاکی، اسدالله متاجی صفحه 57
    به منظور بررسی مقدار زیتوده در جنگل های شاخه زاد بلوط، پژوهشی در منطقه جنگلی شاخه زاد اوری در شمال شرقی خلخال در مساحتی حدود 278 هکتار به انجام رسید. پس از تلفیق نقشه های شیب، جهت، ارتفاع و تراکم تاج پوشش، تعداد واحدهای همگن و مساحت آن ها تعیین شد. 63 جست گروه اوری با توجه به شرایط محیطی و تیپولوژی توده به عنوان نمونه انتخاب و برداشت شد. پس از کف بر کردن نمونه ها، ریشه ها نیز جمع آوری شدند. وزن تر اندام ها به طور جداگانه توزین و برای تعیین وزن خشک و زیتوده، اندام ها به کوره چوب خشک کنی منتقل شدند. برای محاسبه وزن لاشریزه از زیر پایه های برداشت شده در سطحی معادل 400 سانتی متر مربع لاشریزه های موجود جمع آوری و وزن شدند. برای تعیین ویژگی های خاک و بررسی ارتباط آن با مقدار بیوماس، نمونه هایی از عمق 0 تا 10 و 10 تا 30 سانتی متری تهیه شد. نتایج حاصل از بررسی ها نشان می دهد که بیوماس اندام های مختلف اوری در توده مورد بررسی در طول دوره رشد (14 سال) به طور متوسط 4/23 تن در هکتار بوده که از این مقدار 2/65 درصد در اندام های هوایی، 2/29 درصد در اندام های زیرزمینی و 6/5 درصد مربوط به لاشریزه است.نتایج نشان می دهد که سطح مقطع و قطر برابر سینه با ضریب همبستگی 77/0 و 65/0 بیشترین همبستگی را با بیوماس اندام هوایی دارند. همچنین از بین شرایط محیطی رویشگاه، ارتفاع از سطح دریا و درصد تراکم تاج پوشش رابطه معنی داری با مقدار بیوماس دارند.
    کلیدواژگان: زیتوده، جنگل شاخه زاد، بلوط اوری، شرایط فیزیوگرافی و خاک، خلخال
  • فاطمه بختیاری، مصطفی پناهی، محمود کرمی، جمال قدوسی، زهرا مشایخی، مونا پورزادی صفحه 69
    ارزشگذاری اقتصادی کالاها و خدمات اکوسیستمی و برآورد هزینه های ناشی از تخریب جنگل ها و فرسایش خاک آن ها راه چاره ای برای برنامه ریزان و سیاستگذاران محیط زیست به حساب می آید تا با استفاده از این ابزارها برای احیا و حفاظت جنگل ها و تعیین بهترین کاربری اراضی گام بردارند. در این پژوهش یکی از مهم ترین کارکردها و خدمات جنگل، یعنی کارکرد حفظ و نگهداری خاک در جنگل های بلوط منطقه حفاظت شده سبزکوه در استان چهارمحال و بختیاری ارزشگذاری شده است. بدین منظور ابتدا زیرحوزه های منطقه مورد بررسی تفکیک و میزان رسوب خارج شده از هر زیرحوزه با استفاده از روش برآورد فرسایش و رسوب EPM تعیین شد. سپس مقدار هدررفت N،P،K بر اساس مقادیر عناصر غذایی اندازه گیری شده در خاک مناطق فرسایش نیافته به عنوان نقاط شاهد تعیین و در نهایت بر اساس روش اقتصادی هزینه جایگزینی ارزش پولی نگهداری عناصر غذایی در اثر حفاظت خاک به وسیله پوشش جنگلی محاسبه شد. نتایج نشان می دهند که هر هکتار از جنگل های محدوده مورد بررسی می تواند سالانه 19/452 کیلوگرم از عناصر N،P،K به ارزش تقریبی 996 هزار ریال را نگهداری و از هدررفتن آن در اثر فرسایش جلوگیری کند. همچنین سالانه حدود 88 تن از عناصر N،P،K در اثر فرسایش خاک در محدوده مورد بررسی هدر می رود که به معنای کاهش حاصلخیزی و تحمیل هزینه ثابت سالیانه، معادل 433/5 میلیارد ریال به محیط زیست است که در صورت فعلی شدن برابر 894/50 میلیارد ریال در دوره 29 سال است.
    کلیدواژگان: ارزشگذاری اقتصادی، فرسایش خاک، EPM، منطقه حفاظت شده سبزکوه، عناصر غذایی، هزینه فرصت
  • مهرداد زرافشار، مسلم اکبری نیا، علی ستاریان صفحه 83
    درخت داغداغان یکی از گونه های با ارزش اکولوژیکی است که در رشته کوه های البرز و زاگرس پراکنش دارد. میوه این گونه به صورت شفت است و در مرحله رسیدن کامل، به رنگ زرد یا سیاه دیده می شود. این تنوع در رنگ یکی از موانع تشخیص بذرهای درخت داغداغان است. به منظور شناسایی صفت های مناسب در تفکیک بذرهای گونه های داغداغان در ایران، صفت های متفاوتی مورد ارزیابی قرار گرفته شد. در این میان، صفت آندوکارپ میوه از ارزش تفرقی بیشتری برخوردار بوده است. در این تحقیق، چهار گونه از بذرهای درختان داغداغان که در ایران از مناطق مختلف رویشی گزارش شده، مورد بررسی قرار گرفت. خصوصیات به کار گرفته شده آندوکارپ میوه عبارتند از رنگ، ابعاد، شکل، تعداد و اشکال برجستگی های موجود در سطح آندوکارپ به انضمام حلقه های در بر گیرنده (Rim). نتایج نشان داده است که بذر گونه C. glabrata به دلیل داشتن آندوکارپ با سطح صاف و دو عدد حلقه در برگیرنده، به راحتی قابل تفکیک است. همچنین بذر گونه C. australis به لحاظ آندوکارپ تخم مرغی با یک منقار در انتها، قابل شناسایی است. از لحاظ خصوصیات آندوکارپ بینC. caucasica و C. tournefortii شباهت های زیادی وجود دارد و به منظور شناسایی بذر این دو گونه، باید صفات تکمیلی دیگری را در نظر گرفت. نتایج کلی نشان می دهد که در جنس داغداغان بذر و آندوکارپ متعلق به گونه هایی که در رویشگاه مساعدتر پراکنش دارند، بزرگ تر از آندوکارپ گونه های متعلق به رویشگاه های خشک است. صفت رنگ و شکل آندوکارپ را به عنوان بهترین صفت شناسایی، می توان در نظر گرفت. همچنین به منظور تفکیک بذر گونه های داغداغان ایرانی، می توان کلید شناسایی تهیه کرد.
    کلیدواژگان: داغداغان، بذر، آندوکارپ، ایران، کلید شناسایی
|
  • Page 1
    In order to investigate the effect of conservation on the tree and shrub species diversity, the woody species of Oshtorankooh of Lorestan in slopes of central Zagros mountains at altitudes 1600-1800 meters were studied in three parts (central zone, peripheral zone and non-protected region) using biological diversity indices. In this study, 10 woody species were identified out of which six tree species and four shrub species were recorded. Out of the all identified species, nine, eight and four species were observed in buffer zone, central zone and non-protected region, respectively. One- Way ANOVA and Duncan tests showed that the status of diversity indices in buffer zone and core zone were better than non-protected region. There were significant differences between species dominance index in non-protected region with central and peripheral zones (p-value < 0.05). The central and buffer zones showed more suitable conditions compared to the zone located at outside of protected border in terms of richness and diversity. Also comparison between these three zones using species similarity coefficients including Jaccard, Sorensen and Ellenberg emphasize better living conditions for trees and shrubs within the protected region (central and peripheral zones) than non-protected region. The results indicate that there was a close relationship between biological diversity and conservation level in the studied area.
    Keywords: Biological diversity, Protection, Biodiversity indices, Woody species, Protected area of Oshtorankooh, Lorestan province
  • Page 11
    This research is carried out in Salvadora persica habitats of Sudano-Dekanian sub-region in Hormozgan province, south of Iran. Five habitats were chosen and 15 plots each containing more than three Salvadora trees were established. Tree number per ha, crown diameter and suckers number of Salvadora trees as well as some characteristics of associated trees and shrubs (total number, number of plants under and out of canopy and diversity of the associated trees and shrubs of Salvadora) were studied within the plots. Totally 68 Salvadora trees were studied quantitatively. Generally, Salvadora habitats in Hormozgan province had 39- 61 tree/ha, crown diameter 6.6 - 9.3 meter and suckers number 15.8- 84.5 within the plot. Total number of associated trees and shrubs were 8.8- 60.4, number of plants under canopy 3.1- 32.4 and out of canopy 3.3- 49.3 and diversity of the associated trees and shrubs of Salvadora 1.7- 5.9 species within the plot. Generally, 14 species of trees and shrubs were associated with Salvadora; just 6 species (Ephedra foliata, Lycium shawii, Suaeda fruticosa, Ziziphus spina-christi, Prosopis koelziana and P. cineraria) were recognized under the canopy of Salvadora trees. Ephedra foliata was observed only under canopy, but other species were observed either under or out of canopy of Salvadora trees. Suaeda fruticosa (85.4 %) and Lycium shawii (79.3- 100 %) were observed more under the canopy, while Ziziphus spina-christi (0- 54.6 %), Prosopis koelziana (0- 52.4 %) and P. cineraria (0- 50 %) were almost observed similarly under and out of the canopy of Salvadora trees
    Keywords: Salvadora persica, Nurse plant, Canopy, Sudano, Dekanian Sub, region, Hormozgan province
  • Page 25
    Sirik site is an unique mangrove site in Iranwhere Rhizophora mucronata occur with Avicennia marina (Grey mangrove) stands. The structure of mangrove communities as well as their special environmental characteristics differ in the country. Little is known about structure, dispersion and extent of these two mangrove stands by. In order to study the dominant species composition and distribution, IRS satellite image, acquired in 2004, and field sampling were used. The study of mangrove forests showed there exist three types of forest stands in this region; one as pure Rhizophora besides the main estuary and in contact with water, one as pure Avicennia at the end of site toward land and sometimes at the bank of estuary and mixed Avicennia and Rhizophora between two above-mentioned stands. The results showed that the establishment of Rhizophora stands increases from east to west and toward main estuary. The area of mentioned stands using GPS and georeferenced image were recorded 272.6, 43.9 and 326.7 ha for pure Avicennia, pure Rhizophora and mixed stands, respectively. The total area of Sirik forests measures 643.2 ha.
    Keywords: Mangrove forest, Rhizophora mucronata, Avicennia marina, Mixed stand, Sirik site, Hormozgan province
  • Page 35

    Forestroad construction is the most costly operation in forest management. In order to choose the optimal variant with regard to costs and performance, it is necessary to evaluate road variants before construction. This study was performed in Namkhaneh district. Skidding coverage area with regards to landing and skid trails constraints was calculated, then it was compared with Backmund coverage area considering capabilities of wheeled skidders in wood extraction to determine the efficiency of Backmund method. The results showed that in order to evaluate the forest road networks from technical point of view with regard to capabilities of wheeled skidders in wood extraction, Backmund method is not precise enough to be the best variant and the limitations of ground skidding should be considered to use this method.

    Keywords: Forest road network, Wheeled skidder, Backmund method, Skidding distance, Namkhaneh district, Kheyroud forest
  • Page 43
    In order to study the effect of thinning operation on growth and wood production, an alder plantation (Alnus subcordata) on deep and moist soil with medium fertility was selected and thinned during 10 years. All standing and fallen trees were measured in terms of diameter at breast height (d.b.h), total height and standing volume. By thinning, the number of standing trees were decreased from 1700 to 400 stem per hectare. Results show that after thinning, the percentage of mortality decreased from 35% to less than 1% during 10 years. D.B.H growth, total height and standing volume increased 76%, 40% and 17%, respectively. The mean annual increment of standing volume was greater than 20 m3 for alder plantation grown on heavy and moist soil. Thus, Caucasian alder is proposed for intensive wood culture program in such areas (which are not suitable for poplars) in Caspian coastal plains.
    Keywords: Plantation, Caucasian alder, Thinning, Growth, Wood production
  • Page 57
    In order to investigate the amount of biomass in Oak (Quercus macranthera) coppice stand, an area of 278 hectare of Khalkhal forest locating at the northeast of Ardebil was selected as the study area. After combining slope, aspect and altitude maps, the number of land form units (polygons) as well as their areas were determined. Then 63 stump sprouts were selected in such a way that all environmental and typological conditions were taken into account. After determining the overall weight of different parts of trees to measure the dry weight as well as the amount of biomass, different parts of trees were delivered to kiln. The woody debris was collected and weighted in an area of 400 cm2 under each stump sprouts. For determining the soil properties and evaluating its relationships with the amount of biomass, soil samples were taken from depth of 0 –10 and 10-30 cm. The mean amount of biomass was 23.4 tons per hectare of which 65.2% were stored in aerial organs, 29.2% in underground organs and 5.6% in woody debris. There was a significant difference between the amount of biomass in different densities of crown cover. Among the physiographic factors, only the altitude had a significant relationship with the biomass. Basal area and diameter at breast height (DBH) exhibit the highest correlation with the biomass.
    Keywords: Biomass, Coppice stand, Oak tree, Physiographic, edaphic conditions, Khalkhal
  • Page 69
    As a strong supporting tool, valuation of forest ecosystems’ goods and services and estimating the costs of forest degradation and soil erosion are an effective remedy for planners and policy maker of environment. This could lead to restoration, preservation and choice of the best land uses. This research was carried out in forest lands of Sabzkouh protected area (Chaharmahal-e-Bakhtiari province) located in Zagros forest. This study was conducted to assess the soil conservation and prevention of nutritional losses as the principle economic functions of the forest land; First, sub-catchments of the studied region were separated and the outflowing volume of each sub-catchment was measured with Erosion Potential Method (EPM), then N,P,K losses based on measured nutrients in non-eroded regions were determined as control. Finally, the economic cost of nutritional conservation based on forest coverage was calculated. Results showed that 452.19kg of N, P, K elements were annually lost due to soil erosion in degraded forests with a net present value of 103.75US$/ha/year. Also, nearly 88 tons of N,P,K elements were lost annually in 5447.648 hectares at the studied area due to soil erosion leading to decrease of fertility and undertaking the environmental costs about 56597 US$.
    Keywords: Soil erosion, Natural assets, Erode, non, eroded areas, Erosion Potential Method (EPM), Replacement cost Method
  • Page 83
    Nettle tree (Celtis) is one of the ecologically valuable trees distributed in Elborz and Zagros mountains. Fruits are drupe and become yellow or black when ripen. Seed identification is difficult because of their various colors. In order to identify the characteristic traits for Celtis seed identification in Iran, numerous traits were evaluated, of which fruit endocarp was the most suitable one. In the current research for identification of seeds, four species from different floristic regions were studied. The characters evaluated included color, dimension, shape, amount and the ornaments on the endocarp's surface and surrounding ring(Rim). The results show that C.glabrata can be identified by means of its two rims and smooth surface; also C.australis due to its endocarp and an acute tip. There are lots of similarities between C. caucasica and C. tournefortii. so, more characteristics should be considered for identifying them. The general results show that in Celtis genus, seed and endocarp of species having been distributed in suitable sites are bigger than those in drought sites. The endocarp's color and shape are the best features to identify the Celtis. Also in order to identify the Iranian nettle tree's seed, identification key can be prepared.
    Keywords: Celtis, Seed, Endocarp, Iranian, Identification key