فهرست مطالب

شیلات - سال شصت و نهم شماره 1 (بهار 1395)

فصلنامه شیلات
سال شصت و نهم شماره 1 (بهار 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/04/24
  • تعداد عناوین: 12
|
  • اثرپودر جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) روی رشد، تغذیه، ترکیب شیمیایی و اسیدهای چرب لاشه ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus Linnaeus، 1758)
    پریا اکبری، اسما سندک زهی صفحات 1-9
    تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر عصاره جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) بر شاخص های رشد (وزن نهایی و میزان رشد روزانه)، تغذیه (ضریب تبدیل غذایی، میزان غذای دریافتی، راندمان مصرف پروتئین، راندمان مصرف چربی)، ترکیب شیمیایی (میزان پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر) و اسیدهای چرب بدن ماهی کفال خاکستری به مدت 62 روز صورت گرفت. در این مطالعه، تعداد 450 قطعه لارو کفال ماهی با میانگین وزنی g02/0±72/0 در یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار آزمایشی و 3 تکرار ( با تعداد 30 قطعه در هر تکرار) که شامل تیمار آزمایشی شاهد (بدون استفاده از پودر جلبک) و در تیمارهای آزمایشی 2، 3، 4 و5 میزان استفاده از پودر جلبک به ترتیبg/kg 5، 10، 15و30 غذا بود مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که در پایان آزمایش، بالاترین وزن نهایی g 02/0±13/5، میزان رشد روزانه % 20/0±44/3 وکمترین ضریب تبدیل غذا 03/0±99/0، در تیمار حاوی g/kg 15 پودر جلبک به غذا مشاهده شد. همچنین بالاترین راندمان مصرف پروتئین 27/0±61/8، راندمان تولید پروتئین54/2±48/39 میزان پروتئین لاشه % 30/0±7/19، میزان چربی لاشه% 0/0±08/ 10 و بیشترین سطوح اسیدهای چرب غیر اشباع چند زنجیره ای (PUFA) شامل اسید لینولئیک %09/2±60/32و اسید لینولنیک (% 03/1±72/3) در تیمار 4 مشاهده شد که با تیمار شاهد دارای تفاوت معنی دار بود (05/0>P ).در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن g/kg 15 پودر جلبک اسپیرولینا به جیره غذایی ماهی کفال خاکستری به منظور بهبود شاخص های رشد، تغذیه ، کیفیت لاشه و افزایش اسیدهای چرب چند زنجیره ای در این ماهی پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: کفال ماهی، جلبک اسپیرولینا، ترکیب لاشه، اسید چرب، محرک رشد
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • جدا سازی ژن GH-1 از GH-2 در ماهی سفید به وسیله توالی یابی و استفاده از آنزیمهای برشی
    نجمه برنجکار، محمد کاظم خالصی، قدرت رحیمی، ایوب فرهادی صفحات 11-20
    در ژنوم ماهیان در اثر فرآیند مضاعف شدن در طول تکامل، دو کپی از هورمون رشد (GH-1 و GH-2) وجود دارند. هدف از پژوهش حاضر جداسازی ژن GH-1 ز GH-2 در ماهی سفید دریای خزر با استفاده از تکنیک توالی یابی و معرفی آنزیم های برشی اختصاصی برای این دو جایگاه می باشد. به این منظور، 5 قطعه ماهی سفید به طور تصادفی انتخاب و نمونه های مورد نیاز برای استخراج DNA از باله دمی جداسازی شدند. پس از استخراج DNA به روش نمکی بهینه یافته، قطعه هایی به اندازه 333 و 410 جفت باز از ناحیه اگزون 4، اینترون 4 و اگزون 5 ژن GH-1و GH-2 تکثیر و پس از خالص سازی از روی ژل توالی یابی شدند. توالی جایگاه GH-1 ماهی سفید با توالی GH-1 ماهی کپور معمولی بر روی آلل بلند هیچ گونه تفاوتی نشان نداد و 100% با یکدیگر هم پوشانی داشتند. اما با توالی GH-1 کپور معمولی بر روی آلل کوتاه در چهار موقعیت 89، 94، 105و 164 جفت بازی تفاوت داشته و درصد هم پوشانی آن ها 99% بود. میزان هم پوشانی GH-1 با توالی GH-2 ماهی کپور معمولی و GH-2 ماهی سفید به ترتیب 99% و 86% بود. مقایسه توالی های به دست آمده از GH-1 و GH-2 ماهی سفید با یکدیگر نشان داد که تفاوت عمده این دو نسخه در طول اینترون 4 است. سایر تفاوتها در جهشهای یک یا چند نوکلئوتیدی است. علی رغم وجود شباهت زیاد در توالی نوکلئوتیدی، تفاوتهای موجود به عنوان نشانگرهای ژنتیکی اختصاصی برای جداسازی GH-1 از GH-2کاربرد دارند. با شناسایی و توالی یابی ژن های GH-1 و GH-2، توالی های به دست آمده را می توان برای بازسازی روابط فیلوژنتیکی، بررسی دقیق تر شکل های مختلف آللی، و ارتباط این جایگاه ها با صفات مهم اقتصادی در ماهی سفید دریای خزر به کار برد.
    کلیدواژگان: GH، 1، GH، 2، توالی یابی، آنزیم های برشی، ماهی سفید
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر جلبک اسپیرولینا (Spirolina sp) بر شاخصهای رشد، بازماندگی و رنگ پذیری ماهی دماسونی (Pseudotropheus demasoni)
    محمد سوداگر، مجید خالصه، محمد مازندرانی، سیدعباس حسینی، حمیده ذکریایی صفحات 21-27
    آبزی پروری مطلوب وابسته به معیارهای مختلف بوده که در این میان انتخاب غذای مناسب با پتانسیل لازم از اهمیت خاصی برخوردار می باشد .در این طرح آزمایشی اثر چهار جیره آزمایشی، شامل جیره شاهد (فاقد جلبک اسپیرولینا) و سه جیره غذایی حاوی جلبک اسپیرولینا شامل تیمار 1 (تیمار تغذیه شده با غذای بیومار مخلوط شده با جلبک اسپیرولینا با نسبت 3% درصد وزن غذا)، تیمار 2 (تیمار تغذیه شده با غذای بیومار مخلوط شده با جلبک اسپیرولینا با نسبت 5% درصد وزن غذا)، تیمار 3 (تیمار تغذیه شده با غذای بیومار مخلوط شده با جلبک اسپیرولینا با نسبت 7% درصد وزن غذا)روی شاخصهای رشد و رنگی شدن ماهی دماسونی (Pseudotropheus demasoni) مطالعه شده است. تعداد 180 قطعه بچه ماهی 2 ماهه در 12 عدد آکواریوم به طور کاملا تصادفی توزیع و بعد از تیماربندی به مدت 8 هفته با جیره های آزمایشی مورد تغذیه قرار گرفتند. خصوصیات زیست سنجی ماهیان شامل طول کل (سانتی متر)، وزن (گرم)، نرخ رشد (گرم)، نرخ رشد ویژه هر دو هفته به مدت 8 هفته اندازه گیری شد. در پایان آزمایش از هر تیمار 6 ماهی برای اندازه گیری خصوصیات مورد مطالعه به طور تصادفی انتخاب و مقدار کاروتنوئید کل از روش رنگ سنجی اندازه گیری شد. مطابق نتایج حاصل از این تحقیق، هر 3 تیماری که با جیره حاوی جلبک اسپیرولینا تغذیه شدند دارای افزایش وزن بودند (05/0>P ). اثر تغذیه با مقادیر مختلف جلبک بر افزایش طول معنی دار نبود (05/0P >). همچنین اثر تغذیه با مقادیر مختلف جلبک بر شاخصهای رنگی شدن مثل شاخص روشنی (L*) و درجه رنگین شدن (a*) معنی دار (05/0>P ) بود. ولی شاخص (b*) معنی دار نبود. (05/0P >) مطالعه حاضر، نشان داد که استفاده از جلبک اسپیرولینا در جیره غذایی اثرات مثبت روی شاخصهای رشد و برخی از شاخص های رنگی شدن ماهی دماسونی دارد.
    کلیدواژگان: جلبک اسپیرولینا، شاخصهای رشد، بازماندگی، رنگ پذیری، ماهی دماسونی (Pseudotropheus demasoni)
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی اثر ضدمیکروبی عصاره خیار دریایی (Holothuria leucospilota) بر ماندگاری فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بسته بندی شده در خلا در شرایط نگهداری در یخچال
    حنانه رضاییان، سید ولی حسینی، عباسعلی مطلبی مغانجوقی، علیرضا میرواقفی صفحات 29-37
    در این پژوهش اثر ضد میکروبی عصاره خیار دریایی درغلظت های مختلف (0، 5/0، 1 و 2 درصد) بر ماندگاری فیله های قزل آلای رنگین کمان بسته بندی شده در خلا و نگهداری شده در یخچال مورد بررسی قرار گرفت. فیله ها به مدت 16 روز در یخچال (دمای 5/0±4 درجه سانتیگراد) نگهداری و هر 4 روز یکبار آزمون های میکروبی (شامل بار باکتریایی کل، سودوموناس، انتروباکتریاسه و باکتری های تولید کننده سولفید هیدروژن) بر روی نمونه ها انجام شد. مقادیر اندازه گیری شده جمعیت سودوموناس ها، انتروباکتریاسه و باکتری های تولید کننده گاز سولفید هیدروژن در طول دوره نگهداری، در نمونه های تیمار شده با عصاره خیار دریایی بطور معنی داری کمتر از نمونه های شاهد بود. همچنین در بین غلظت های مختلف عصاره، عصاره 2 درصد بیشترین اثر ضدباکتری را نشان داد. یافته های تحقیق حاضر نشان داد که عصاره خیار دریایی احتمالا بواسطه دارا بودن ترکیبات زیستی با خاصیت ضدباکتریایی، می تواند بعنوان یک نگهدارنده طبیعی برای فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان در زمان نگهداری کوتاه مدت آنها (نگهداری در شرایط سرد مانند نگهداری در یخچال) مورد توجه قرار گیرد.
    کلیدواژگان: عصاره خیار دریایی، ماهی، کیفیت میکروبی، نگهداری، ماندگاری
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر مکملهای پروبیوتیکی Bacillus subtilis وSaccharomyces cerevisiae بر پارامترهای زیستیArtemia franciscana در کشتهای انبوه
    وحید رضایی امینلویی، نصرالله احمدی فرد، امیر توکمه چی، ناصر آق صفحات 39-49
    پروبیوتیکها میکروارگانیسم های مفیدی هستند که در دستگاه گوارش موجودات به صورت کلونی درآمده و اثرات مفیدی بر سلامت و رشد موجود میزبان دارند. در تحقیق حاضر اثر پروبیوتیکهای Bacillus subtilis و Saccharomyces cerevisiae بر پارامترهای رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه، و مقاومت Artemia franciscana در مقابل باکتری بیماریزای Vibrio campbellii مورد بررسی قرار گرفت. باکتری Bacillus subtilis با تراکم 105×1 CFU به ازای هر میلی لیتر آب به محیط پرورش آرتمیا اضافه شد و بر مبنای وزنی باکتری از مخمر استفاده شد. آزمایش بصورت یک طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار: تیمار1 به عنوان شاهد (فاقد پروبیوتیک)، تیمار دو (غذا + باکتری)، تیمار سه (غذا + مخمر) و تیمار چهار ( غذا به همراه مقدار برابری از مخمر و باکتری) انجام گرفت. در روز 8 و 15 آزمایش طول و بازماندگی آرتمیا محاسبه گردید. در انتهای آزمایش (روز 15)، آرتمیا با باکتری بیماری زای V. campbellii مواجهه شد. بر اساس نتایج، حداکثر اندازه بدن بطور معنی داری در تیمار 2 مشاهده گردید که با تیمار شاهد اختلاف معنی دار داشت (05/0 > P). همچنین حداکثر بازماندگی در تیمار2 و 4 مشاهده شد که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها نداشت (05/0 > P). بعد از 24، 48 و 72 ساعت مواجهه با باکتری ویبریو، بیشترین و کمترین درصد بازماندگی به ترتیب در تیمار چهار و تیمار کنترل (فاقد پروبیوتیک) مشاهده گردید (05/0 < P). ترکیبات لاشه نیز بطور معنی داری تحت تاثیر پروبیوتیک های مورد استفاده بود به نحوی که حداکثر میران خاکستر در تیمار 3 مشاهده گردید (05/0 < P). بیشترین مقدار پروتئین و میزان چربی به ترتیب مربوط به تیمار شاهد و تیمار 4 بود که با سایر تیمارها اختلاف معنی دار داشت (05/0 < P). نتایج نشان داد که استفاده از پروبیوتیک می تواند تاثیر مثبتی بر رشد و بازماندگی A. franciscana در مقابله با باکتری بیماریزا campbellii Vibrio داشته باشد و استفاده از پروبیوتیک برای جلوگیری از مرگ و میر ناشی از این باکتری در کشت آرتمیا اثرات سودمندی خواهد داشت.
    کلیدواژگان: آرتمیا، پروبیوتیک، مخمر، باکتری، شاخص های زیستی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی تنوع زیستی اجتماعات پلانکتونیک میگوشکلان در منطقه زیستگاه های مصنوعی سواحل خوزستان(منطقه بحرکان)
    سپیده سلیمانی پی، نسرین سخایی، سیمین دهقان مدیسه، احمد سواری، محمدعلی سالاری صفحات 51-62
    هدف از این تحقیق بررسی تراکم و تنوع اجتماعات پلانکتونیک میگوشکلان در منطقه زیستگاه های مصنوعی سواحل خوزستان در آب های بحرکان (خلیج فارس) است. این بررسی به مدت یکسال از اردیبهشت 1390 تا فروردین1391 به صورت ماهانه انجام گردید. در مجموع دو فوق خانواده Penaeoidea ، Sergestoidea ، زیر راسته Caridea و چهار خانواده Sergestidae، Luciferidae، Penaeidae، Alpheidae شناسایی گردید. از خانواده Penaeidae گونه های Metapenaeus affinis ، Penaeus indicus، Parapenaeopsis stylifera ، از خانواده Luciferidae گونه Lucifer hanseni ، از خانواده Alpheidae گونه Alpheus sp. و از خانواده Sergestidae گونهAcetes sp. شناسایی و معرفی گردیدند. فراوان ترین فوق خانواده، Penaeoidea با 54 % و فراوان ترین گونه M .affinis با فراوانی نسبی 32% از خانواده Penaeidae بود. در نهایت اوج فراوانی آنها در شهریور ماه و دومین اوج آن در آبان ماه بود. شاخص های اکولوژیکی غنای گونه ای مارگالف، تنوع زیستی شانون، غالبیت سیمپسون و شاخص یکنواختی پیلو در ایستگاه ها و ماه های مختلف اندازه گیری شدند. بیشترین میزان شاخص شانون و شاخص یکنواختی پایلو در ایستگاه B و کمترین مقدار در ایستگاه D مشاهده شد. بیشترین میزان شاخص غالبیت سیمپسون در آذرماه (94/0) بود و شاخص یکنواختی پیلو در همین ماه کمترین میزان(11/0) را داشت. بیشترین میزان شاخص غنای گونه ای مارگالف در اردیبهشت ماه (86/0) و کمترین میزان در در مرداد ماه (20/0) بود. این نتایج جهت ارزیابی ذخایر لارو میگوشکلان در زیستگاه های مصنوعی منطقه بحرکان حایز اهمیت می باشد.
    کلیدواژگان: منطقه بحرکان، زیستگاه های مصنوعی، Penaeoidea، Sergestoidea، Caridea
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی تاثیر فاکتورهای محیطی بر ساختار جوامع دوکفه ای ماکروبنتیک مناطق حفاظت شده جاسک (دریای عمان) با استفاده از آنالیز چند متغیره (RDA)
    آسیه سلیمانی راد، احسان کامرانی، هادی پورباقر، مرتضی بهره مند، موسی کشاورز صفحات 63-75
    در این مطالعه، شناسایی دوکفه ای های ماکروبنتیک چهار خور اصلی شهرستان جاسک، شامل خورهای مرکزی، شهرنو، خلاصی و گابریک و همچنین رابطه تراکم آن ها با فاکتورهای غیر زیستی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از رسوبات به صورت متوالی در طی چهار فصل از پاییز 1388 تا تابستان 1389، در 12 ایستگاه واقع در سه ناحیه دهانه، میانه و انتهای هر خور، به وسیله گرب Van Veen با سطح مقطع 04/0 متر مربع انجام گردید. فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب شامل (اکسیژن محلول، شوری، دما و کدورت) از آب رسوبات مجاور بستر، همچنین دانه بندی رسوبات و مواد آلی کل در هر ایستگاه اندازه گیری شدند. در مجموع 24 گونه متعلق به 20 جنس و 7 خانواده از دو کفه ای با غالبیت گونه های Paphia gallus (13/36 %)، Tellina sp. (32/13 %)، و Callista multiradita (35/8 %)، مورد شناسایی قرار گرفت. در بین فصول، فصل پاییز بالاترین تراکم (10900 فرد در متر مربع)، دوکفه ای ها را داشت. بیشترین تراکم دوکفه ای ها مربوط به ایستگاه میانه خور مرکزی در فصل پاییز با 3650 فرد در متر مربع بود. نتایج حاصل از محاسبه شاخص تنوع گونه ای شانون- وینر بین 0 تا 2/2 متغیر بود و بالاترین عدد این شاخص مربوط به میانه خور مرکزی در فصل بهار می باشد. نتایج حاصل از آنالیز چند متغیره (RDA)، همبستگی معنی داری بین فراوانی گونه های دوکفه ای با اکسیژن محلول، ماسه متوسط، فصل بهار، پاییز و خور مرکزی نشان داد.
    کلیدواژگان: فاکتورهای محیطی، دوکفه ای، خور، جاسک، RDA
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی اثرات تغذیه با آرتمیای بالغ غنی شده با سین بیوتیک بر شاخصهای رشد، جمعیت میکروبی روده و مقاومت در برابر استرس ماهی آنجل (Pterophyllum scalare)
    محمود عظیمی راد، سعید مشکینی، نصرالله احمدی فرد، سید حسین حسینی فر صفحات 77-88
    در سالهای اخیر استفاده از ترکیبات سین بیوتیک در جیره غذایی جهت بهبود شاخص های رشد، ایمنی و فیزیولوژی آبزیان بسیار مورد توجه بوده است. در تحقیق حاضر تاثیر آرتمیا فرانسیسکانای (Artemia franciscana) بالغ غنی شده با سین بیوتیک (ترکیب پروبیوتیک Pediococcus acidilactici و پری بیوتیک فروکتوالیگوساکارید) بر شاخص های رشد، جمعیت میکروبی روده و مقاومت در برابر استرسهای محیطی در ماهی آنجل (Pterophyllum scalare) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 360 قطعه ماهی آنجل با وزن اولیه 13/0 ± 2/3 گرم انتخاب و در 12 آکواریوم 50 لیتری در چهار تیمار با سه تکرار به صورت تصادفی تقسیم شدند. ماهیان به مدت 48 روز با تیمارهای غذایی شامل تیمار1: تغذیه با آرتمیای بالغ بدون غنی سازی (شاهد)، تیمار2: تغذیه با آرتمیای بالغ غنی شده با پروبیوتیک P. acidilactici (700 میلی گرم در لیتر)، تیمار3: تغذیه با آرتمیای بالغ غنی شده با پری بیوتیک فروکتوالیگوساکارید (100 میلی گرم در لیتر)، تیمار4: تغذیه با آرتمیای بالغ غنی شده با سین بیوتیک (700 میلی گرم در لیتر P. acidilactici و 100 میلی گرم در لیتر پری بیوتیک فروکتوالیگوساکارید) مورد تغذیه قرار گرفتند. بررسی شاخص های رشد، جمعیت میکروبی روده در شروع و انتهای آزمایش و مقاومت ماهی در برابر استرس های محیطی (کاهش درجه حرارت و افزایش شوری حاد) در انتهای آزمایش انجام گرفت. استفاده از سین بیوتیک به صورت معنی داری باعث بهبود شاخص های رشد نسبت به سایر تیمارها گردید (05/0< P). بیشترین افزایش وزن بدن و نرخ رشد ویژه (SGR) در تیمار سین بیوتیک دیده شد. بیشترین میزان جمعیت میکروبی باکتری های اسید لاکتیک روده در انتهای آزمایش در تیمار سین بیوتیک مشاهده شد که با دیگر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (05/0< P). حداکثر مقاومت ماهی در برابر استرس کاهش درجه حرارت (17 درجه سانتی گراد) و افزایش شوری (12 گرم در لیتر) در انتهای آزمایش در تیمار سین بیوتیک مشاهده گردید. این تحقیق نشان داد غنی سازی آرتمیا با سین بیوتیک نتایج بهتری نسبت به استفاده جداگانه پروبیوتیک یا پری بیوتیک در ماهی آنجل دارد.
    کلیدواژگان: سین بیوتیک، آرتمیا، ماهی آنجل (Pterophyllum scalare)، جمعیت میکروبی، استرس
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر سم مالاتیون بر شکستگی DNA در بافت کبد و آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با استفاده از روش میانگین وزنی
    حامد غفاری فارسانی، هادی پورباقر، حمید فرحمند صفحات 89-99
    این مطالعه به منظور بررسی تاثیر سم مالاتیون بر شکستگی DNA در بافت کبد و آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. این آزمایش به مدت نه روز با چهار تیمار سم یعنی غلظت های 0 (کنترل)، 025/0، 05/0 و 075/0 میلی گرم بر لیتر و سه تکرار اجرا شد. نمونه گیری از کبد و آبشش در روزهای اول، پنجم و نهم صورت گرفت و نمونه های موردنظر پس از جداسازی در میکروتیوپ های حاوی الکل نگهداری شدند. استخراج DNA براساس دستورالعمل موجود در کیت Cinapure DNA انجام گرفت و سپس با ژل الکتروفورز ران شد و در پایان با دستگاه ژل داک عکسبرداری شد. درصد شکستگیDNA با استفاده از میانگین وزنی تعیین گردید. بر طبق نتایج اثر غلظت سم و زمان و اثر متقابل زمان- غلظت بر روی سطح آسیب DNA در بافت کبد و آبشش بین تیمارهای مختلف کاملا معنی دار بود. بیشترین آسیب در بافت کبد در غلظت 075/0 و آبشش در غلظت 05/0 میلی گرم بر لیتر و هر دو بافت در روز نهم دیده شد که به دلیل عدم سازوکارهایی در هر دو بافت برای ترمیم آسیب وارد شده توسط سم و مقابله با آن می باشد. همچنین بیشترین میزان آسیبDNA در بافت کبد مشاهده شد. بنابراین شکستگی DNA می تواند روش مناسبی برای تشخیص آسیبهای ژنتیکی ناشی از آلاینده های محیطی استفاده شود و بعنوان یک نشانگر زیستی در مطالعات اکوتوکسیکولوژی مورد استفاده قرار بگیرد.
    کلیدواژگان: مالاتیون، شکستگیDNA، میانگین وزنی، ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر سطوح مختلف زئولیت نانو ساختار بر مسمومیت مزمن تجربی با آفلاتوکسین B1 موجود در جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) و ارزیابی شاخصهای رشد و فیزیولوژی
    مهدی فریدی کلورزی، بهرام فلاحتکار، سهیل علی نژاد، داریوش داودی صفحات 101-114
    به منظور بررسی میزان کاهش آفلاتوکسین B1 (AFB1) به واسطه کاربرد زئولیت نانو ساختار(NZ) در جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلا (Oncorhynchus mykiss)، یک آزمایش تغذیه ای طراحی و به مدت 56 روز اجرا شد. 270 ماهی با وزن میانگین 7/3 ± 23 گرم در 6 گروه شامل C (شاهد)، NZ0.5 (جیره پایه + 5/0 درصد NZ)، NZ1 (جیره پایه + 1 درصد NZ)، AF5 (جیره پایه + 5 میلی گرم AFB1)، AF5 NZ0.5 (جیره پایه + 5 میلی گرم AFB1 + 5/0 درصد NZ)، AF5 NZ1 (جیره پایه + 5 میلی گرم AFB1 + 1 درصد NZ) و با 3 تکرار تیماربندی و در 4 نوبت در شبانه روز بر حسب اشتهای ماهی غذادهی شدند. در پایان دوره آزمایش، اختلاف معنی داری در شاخصهای رشد مشاهده نشد. در تیمار AF5 NZ0.5 نسبت به تیمار NZ0.5 شاخص کبدی، میزان گلبول های سفید و نوتروفیل بطور معنی داری کاهش و میزان لنفوسیت افزایش یافت. از سوی دیگر، سطح ائوزینوفیل در تیمار NZ0.5 نسبت به تیمار AF5 از افزایش معنی دار برخوردار بود. در سایر فاکتورهای هماتولوژیک اختلاف معنی دار مشاهده نشد. مقدار پروتئین کل و آلبومین در تمام تیمارهای حاوی آفلاتوکسین نسبت به تیمارهای فاقد آفلاتوکسین و نیز مقدار گلوبولین در تیمار AF5 نسبت به تیمار شاهد بطور معنی دار کاهش یافت. افزایش معنی دار مقدار فسفر در تیمار NZ0.5 نسبت به تیمار C مشاهده شد. میزان سدیم، کلسیم و کلسترول در تیمارهای مختلف، اختلاف معنی داری نداشت. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از زئولیت نانو ساختار به میزان 5/0 درصد جیره پایه در غذای بچه ماهیان قزل آلا، می تواند تا حد زیادی موجب کاهش اثرات منفی ناشی از آفلاتوکسین B1 شود.
    کلیدواژگان: آفلاتوکسین، زئولیت، رشد، هماتولوژی، قزل آلای رنگین کمان
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثرات افزودن عصاره گیاه پونه، پروبیوتیک و فلورفنیکل بر ایمنی سلولی، برخی از باکتری های دستگاه گوارش و هیستومورفولوژی کبد و آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان
    رضا نقی ها، محمد هوشمند، مهرداد معمار، آریا شفاعی پور، محمدرضا ساعی صفحات 115-122
    هدف از انجام این پژوهش، تعیین تغییرات فلور طبیعی دستگاه گوارش و توان سامانه ی ایمنی خونی ماهی قزل آلای رنگین کمان پس از مصرف پروبیوتیک، پادزیست و عصاره گیاه پونه بود. پژوهش در قالب یک طرح کاملا تصادفی شامل 5 تیمار و 3 تکرار انجام شد که در هر تکرار 40 قطعه بچه ماهی 22 گرمی قزل آلای رنگین کمان قرار داشت. تیمارهای آزمایش شامل: جیره ی پایه و چهار گروه دیگر به ترتیب با جیره پایه حاوی پادزیست فلورفنیکل؛ 5/0 و یا 1 درصد عصاره پونه و 2/0 درصد پروبیوتیک تغذیه شدند. پس از یک دوره 8 هفته ای، گسترش خونی جهت بررسی ایمنی سلولی، محتویات دستگاه گوارش جهت بررسی شمار باکتری های مفید و مضر، نمونه های بافت کبد و آبشش ها جهت بررسی تغییرات هیستومورفولوژیک جمع آوری گردید. نتایج نشان داد که افزودن پادزیست باعث افزایش معنی دار درصد لنفوسیت در مقایسه با گروه شاهد گردید. هم چنین درصد منوسیت ها به طور معناداری در تیمارهای حاوی عصاره افزایش یافت. شمار کل باکتری های دستگاه گوارش تغییر معنی داری را نشان نداد، اما شمار باکتری های لاکتوباسیلوس در تمامی گروه های تغذیه شده با جیره حاوی افزودنی (پادزیست، عصاره و پروبیوتیک) بیشتر از گروه شاهد بود. در گروه دریافت کننده فلورفنیکل، هپاتوسیتها واکوئوله شده و میزان لیپید و گلیکوژن در هپاتوسیتها بیش از حد معمول بود. به نظر می رسد که استفاده از عصاره گیاه پونه، در تغذیه ماهی نه تنها اثر سوئی بر بافت کبد نداشته بلکه ممکن است در بهبود عملکرد کبد و نقش سم زدایی آن مفید بوده و شمار لنفوسیت ها و منوسیت ها و هم چنین شمار باکتری های لاکتوباسیلوس موجود در دستگاه گوارش افزایش می یابد.
    کلیدواژگان: قزل آلای رنگین کمان، لاکتوباسیلوس، پونه، پروبیوتیک، هیستومورفولوژی، فلورفنیکل
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر نانوذرات نقره کلوئیدی بر جمعیت فلور باکتریایی روده کپورمعمولی(Cyprinus carpio)
    نیوشا نیکی، روح الله رحیمی، فردین شالویی، فرزانه نیکوخواه صفحات 123-131
    استفاده از نانوتکنولوژی در حال گسترش است. قسمت اعظم نانوذرات تولیدی (56%) را نانوذرات نقره تشکیل می دهند. این مواد به دلیل خاصیت ضدباکتریایی خود معروف هستند. با توجه به استفاده از این مواد در مصارف صنعتی و خانگی و نیز رهایش این مواد به اکوسیستم های آبی در این تحقیق به بررسی تعیین غلظت کشنده میانی LC50 و تاثیر این ذرات بر فلور باکتریایی دستگاه گوارش ماهی پرداخته شد. بدین منظور 84 عدد ماهی به مدت 96 ساعت در معرض غلظت های 0، 1/0، 5/0، 1، 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر لیتر نانوذرات نقره قرار گرفتند و تلفات روزانه ثبت گردید. نتایج توسط آنالیز پروبیت بررسی و ثبت گردید و غلطت کشنده میانی (LC50) محاسبه شد و در این ماهی 23/0 میلی گرم بر لیتر بدست آمد. در مرحله بعد 84 عدد ماهی در 4 تیمار (0، 02/0، 04/0، 11/0 میلی گرم بر لیتر) در 3 تکرار قرار داده شد. بعد از طی 14 روز، 2 عدد ماهی از هر تکرار با پودر گل میخک بیهوش شده و در شرایط استریل محتویات روده آن ها استخراج گردید. سپس تعداد کل باکتری های مزوفیل و باکتری های اسیدلاکتیکی و انتروباکتریاسه شمارش شد. نتایج نشان داد نانوذرات نقره در غلظت های بررسی شده بر باکتری های مزوفیل و اسیدلاکتیکی و انتروباکتر فلور روده کپورمعمولی از نظر تعداد تاثیرپذیری معناداری نشان ندادند (05/0

    کلیدواژگان: نانوذرات نقره، کپور معمولی، باکتریهای مزوفیل، باکتریهای اسید لاکتیکی، انتروباکتریاسه

    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Effect of Spirulina pletensis Powder on Growth, Feed, Body Chemical Composition and Fatty Acids in Mugil cephalus Linnaeus, 1758
    Paria Akbary, Asma Sondakzehi Pages 1-9
    This experiment was conducted to evaluate the effect of Spirulina pletensis powder on the growth performances (final weight (FW), daily growth ratio (DGR), feed indices (feed conversion rate (FCR), voluntary feed intake (VFI), protein efficiency ratio (PER), protein produce value (PPV), body chemical (protein, fat, moisture and ash) and fatty acid composition of Mugil cephalus for 62 days. The experiment was run in a completely randomized design with 450 of grey mullet larvae (with an average weight of 0.72 ± 0.02 g) in 5 treatments with 3 replicates (n = 30 in each replicate). The treatments were control group without algae extract, other groups (treatment 2, 3,4 and 4) with algae extract, i.e 5, 10, 15 and 30 g/kg food. The results showed that at the end of experiment, the highest FW (5.13 ± 0.02g), DGR (3.44 ± 0.20%), the lowest FCR (0.99 ± 0.03), the highest PER (8.61±0.27), the highest PPV (39.48 ± 2.54), the highest crude protein (19.70 ± 0.30%), the highest crude lipid (10.08 ± 0.0%) and the highest poly unsaturated fatty acid (PUFA), including C18:2n-6 (32.60 ± 2.09%) and C18:3n-3 (3.72 ± 1.03%), were observed in the diet containing 15 g/kg algae extract in all of these parameters. The treatment 4 showed a significant difference with control treatment (P
    Keywords: Mugil cephalus, Spirulina platensis Powder, Carcass Composition, Fatty Acid, Growth Promoter
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Discrimination between GH-2 and GH-1 Genes in Rutilus Kutum Using Sequencing and Restriction Enzymes
    Najme Berenjkar, Mohammad Kazem Khalesi, Ghodrat Rahimi Mianji, Ayoub Farhadi Pages 11-20
    Fish genome contains two copies of growth hormone (GH-1 and GH-2) as a result of duplication process during evolution. The aim of this study was to distinguish GH-1 from GH-2 genes in Rutilus kutum (Mahi Sefid) from the Caspian Sea using sequencing techniques and application of specific restriction enzymes for these loci. For this purpose, five fish were randomly selected and samples for DNA extraction were isolated from caudal fin clips. The DNA was extracted by salting-out method. Then, fragments of 333 and 410 bp from exon 4, intron 4 and exon 5 of GH-1 and GH-2 genes were amplified and, following purification, sequenced on the gel. GH-1 sequence of R. kutum was not different from that of common carp on the long allele showing 100% overlap with each other. On the short allele, however, they showed differences in GH-1 sequence of carp at four positions namely 89, 94, 105, and 164 bp with an overlap of 99%. The GH-1 overlapped with GH-2 sequences from both common carp and R. kutum as 99% and 86%, respectively. Comparison of the GH-1 and GH-2 sequences derived from R. kutum showed that they mainly differed in Intron 4. Other differences observed were mutations at one or more nucleotides. Despite the high similarity in the nucleotide sequences, the differences detected are applicable as specific genetic markers for the discrimination between GH-1 and GH-2. By identifying and sequencing GH-1 and GH-2 genes, the sequences obtained can be used to reconstruct the phylogenetic relations, study different allelic forms more precisely, and establish relationships between these loci with important economic traits in R. kutum from the Caspian Sea.
    Keywords: GH1, GH2, Restriction Enzymes, Sequencing, R. kutum
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of Spirulina Algae on Growth, Survival and Coloration Demasoni Fish (Pseudotropheus demasoni)
    Mohammad Sudagar, Majid Khalese, Mohammad Mazandarani, Seyyed Abbas Hosseini, Hamideh Zakariaee Pages 21-27
    The successful aquaculture depends on different criteria, among them, selection of suitable food with required potential is of particular importance. In this study, effects of four diet trial including control diet (without Spirulina algae) and three diets containing Spirulina algae were investigated on the growth indices and skin color of Flower horn (Pseudotropheus demasoni). A total number of 180 two-month specimens were randomly allocated to 12 aquaria. They were fed for eight weeks with the experimental diets. The biometric characteristics of the specimens were measured including total length (cm), weight (g), SGR (g) and FCR (g/day). Total carotenoid quantity of the fish was measured spectrophotometrically at the end of the experiment. According to the results, all three treatments that were fed a diet containing spirulina algae showed an increase in weight (P 0.05). Feeding different amounts of algae had significant effects on the color parameters such as L* and a* (P
    Keywords: Spirulina Algae, Growth Index, Survival. Coloration, Demasoni Fish (Pseudotropheusdemasoni)
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of the Antimicrobial Activity of Sea Cucumber (Holothuria Leucospilota) Extract on the Shelf-Life of Rainbow Trout (Oncorhynchus Mykiss) Fillets during Refrigerated Storage
    Hannaneh Rezaeeian, Seyed Vali Hosseini, Abbas Ali Motalebi Moghanjoghi, Ali Reza Mirvaghefi Pages 29-37
    In this study, the antimicrobial effect of sea cucumber extract (0.5, 1 and 2%) on the microbial population of rainbow trout fillets during refrigerated storage was examined. Fillets were stored for 16 days and every 4 days microbial tests (including total bacterial load, Pseudomonas, Enterobacteriaceae and H2S producing bacteria) were performed on the samples. Results showed that there was no significant difference (P > 0.05) for the total bacterial load in all treatments during the storage time. For the samples treated with the extract, Pseudomonas, Enterobacteriaceae and H2S producing bacterial count was significantly (P
    Keywords: Sea Cucumber Extract, Fish, Microbial Quality, Shelf Life, Storage
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Role of Probiotics Supplements, Bacillus subtilis and Saccharomyces cerevisiae on Biological Parameters of Artemia franciscana in Mass Cultures
    Vahid Rezaei Aminlooi, Nasrollah Ahmadifard, Amir Tuckmech, Naser Agh Pages 39-49
    Probiotics are beneficial microorganisms of intestine with useful effects on growth and health of the animals by the colonization. In present study, effects of two different probiotic as Bacillus subtilis and Saccharomyces cerevisiae were investigated on growth parameters, survival, and body composition of A. franciscana. Also the resistance against pathogenic bacteria of Vibrio campbellii was studied with the animals being exposed to 1× 105CFU per mL of bacteria. The experiment was designed in 4 treatments: treatment one as a control (no probiotic), treatment two (food bacteria), treatment three (food yeast) and treatment four (food with equal amounts of yeast and bacteria). The survival and growth rate of the animals were measured on day 8 and 15 of culture period. At the end of the experiment (day 15), the Artemia was challenged with pathogenic V. campbellii in which survival of the animals were calculated finally. Based on the results, the maximum body size significantly was showed in treatment two that had significant difference with control (P 0.05). After 24, 48 and 72 hours of exposure of pathogenic bacteria, the highest and lowest survival rate were found in group four and group control (no probiotic), respectively (P
    Keywords: Artemia, Probiotic, Yeast, Bactria, Biological Parameters
    Abstract View Paper Original: Persian
  • A Study on Biodiversity of Planktonic Shrimp-like Communities in Artificial Reefs of the Khuzestan Coasts, the Bahrekan Area
    Sepideh Soleimani Pey, Nasrin Sakhaei, Simin Dehghan Mediseh, Ahmad Savari, Mohammad Ali Salari Pages 51-62
    The aim of this investigation was to study the planktonic shrimp-like communities density and diversity in artificial reefs of Khuzestan coasts, Bahrakan waters (the Persian Gulf). Sampling was conducted for one year from May 2011 to April 2012, monthly. Zooplankton were collected with plankton tows using 300 μm mesh net. Totally, two superfamily, Penaeoidea, Sergestoidea and one suborder Caridea and four families, Sergestidae, Luciferidae, Penaeidae, Alpheidae were identified. Metapenaeus affinis, Penaeus indicus and Parapenaeopsis stylifera species from Penaeidae family, the species Alpheus sp. from Alpheidae and Acetes sp. from Sergestidae and Lucifer hanseni from Luciferidae family were identified and introduced. The most abundant superfamily, Penaeoidea, with 54% and most abundant species was M. affinis from family Penaeidae with 32% relative abundance. Finally, two frequency peak was observed that the first peak found in September and the second November. Ecological indicators including Margalef species richness, Biodiversity Shannon, Simpson dominance index and Pielou evenness were measured in different stations and months. The most Shannon index and Pielou evenness at station B and the lowest rate at station D was observed. The most Simpson dominance index was in December (0.94) and Pielou evenness index during the same month the lowest (0.11). The Most of Margalef species richness index was in May (0.86) and lowest rate in August (0.20). These results is important for evaluation reserves Shrimp like larvae in artificial reefs Bahrekan area.
    Keywords: Bahrekan area, Artificial reefs, Penaeoidea, Sergestoidea, Caridea
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of Environmental Factors on Community Structure of Macrobenthic Bivalves in the Marine Protected Area of Jask (Gulf of Oman) Using the Redundancy Analysis (RDA)
    Asieh Soleimanirad, Ehsan Kamrani, Hadi Poorbagher, Morteza Bahremand, Musa Keshavarz Pages 63-75
    In this study, macrobenthic bivalves were identified at 12 stations located in four regions (Markazi, Shahr no, Khalasi, and Gabrik creeks). The relationships between density of bivalves and non-biological factors were examined, as well. Sampling of sediments was done seasonally from autumn 2009 to summer 2010, by 0.04 m2 Van Veen Grab, in three stations including mouth, middle and end of each creek. Water physicochemical parameters (including dissolved oxygen, salinity, temperature and turbidity), as well as sediment grain size, and TOM (Total Organic Matter), were measured at each station. A total of 24 species belonging to 20 genera and 7 families were identified that was dominated by Paphia gallus (36.13%), Tellina sp. (13.32%), and Callista multiradita (8.35%). At different seasons, the highest density of bivalves was observed in the autumn with total of 10900 pcs per m2. The highest density of bivalves was observed in mid station of Markazi creek, in the autumn, with total of 3650 pcs per m2. The diversity index, Shannon – Wiener, showed a range between 0 to 2.2, and the maximum value of this index was observed in mid station of Markazi creek in the spring. The results of multivariate analysis (RDA), showed a significant correlation between abundance of bivalves species and dissolved oxygen, medium sand, spring, autumn and Markazi creek.
    Keywords: Environmental Factors, Bivalves, Creek, Jask, RDA
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of Feeding Adult Artemia Enriched with Synbiotic on Growth Indices, Intestinal Microbiota and Stress Resistance of Angel Fish (Pterophyllum scalare)
    Mahmood Azimirad, Saeid Meshkini, Nasrollah Ahmadifard, Seyed Hossein Hosseinifar Pages 77-88
    During the recent years, there has been an increasing interest toward dietary administration of synbiotic to improve growth, immunity and physiology of fish. The aim of this study was to evaluate the effects of feeding on synbiotic (Pediococcus acidilactici and fructooligosaccharide) enriched adult Artemia franciscana on growth indices, intestinal microbiota and stress resistance of angel fish (Pterophyllum scalare) juvenile. Three hundred and sixty fish with initial weight of 3.2 ± 0.13 g were randomly divided into 12 aquaria (50 L) assigned to four groups with three raplicates. Fish were fed for 48 days with dietary treatments, including treatment 1: feeding adult artemia without enrichment (control group), treatment 2: feeding adult artemia enriched with probiotics P. acidilactici (700 mg), 3: feeding adult artemia enriched with prebiotics fructooligosaccharide (100 mg), group 4: feeding adult artemia enriched with a synbiotic (700 mg P. acidilactici and 100 mg prebiotics fructooligosaccharide). Growth indices, intestinal microbiota as well as resistance of fish against environmental stress (acute increase of temperature and salinity) were measured. Artemia enriched with synbiotic significantly improved the growth performance compared to other treatments (P
    Keywords: Synbiotic, Artemia franciscana, Angel fish, Intestinal Microbiota, Stress Resistance
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of Malathion on DNA Breakage in the Liver and Gill of Rainbow Trout (Oncorhynchus Mykiss) Using Weighted Averaging
    Hamed Ghafari Farsani, Hadi Poorbagher, Hamid Farahmand Pages 89-99
    This study aimed to investigate effects of malathion on DNA breakage in the liver and gill of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) in the laboratory condition. The experiment was performed with four concentrations of malathion, i.e. 0 (control), 0.025, 0.05 and 0.075 mg L‑1 and three replicate for nine days. The liver and gill were sampled on the first, fifth and ninth days after the start of the experiment and stored in microtubes containing ethanol. The DNA was extracted using a kit (Cinnapure), electrophoresed and photographed using the gel doc system. The percent of DNA breakage was determined using fuzzy logic and the weighted average. Malathion concentration and time had significant effects on the DNA breakage. Also there was a significant interaction between malathion concentration and time on the DNA breakage. The greatest damage in the liver was found in specimens exposed to 0.075 mg L‑1 and for the gill, in those exposed to 0.05 mg L-1 nine days after the start of the experiment indicating a lack of a mechanism in both tissues to repair the damage malathion. The highest level of DNA damage was found in the liver. Thus, DNA breakage can be used as an appropriate method for detecting genetic damage of environmental pollution that may serve as a biological marker in ecotoxicological studies.
    Keywords: Malathion, DNA breakage, Weight averaging, Rainbow trout (Oncorhynchus mykiss)
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of Zeolite Nano-Structure on Experimental Chronic Toxicity of Aflatoxin B1 in the Diet of Rainbow Trout (Oncorhynchus mkiss) and Evaluation of Growth and Physiological Indices
    Mehdi Faridi Kalourazi, Bahram Falahatkar, Soheil Alinezhad, Dariush Davoodi Pages 101-114
    The present study was carried out to evaluate the effects of dietary nano-structured zeolite (NZ) levels on reduction of aflatoxin B1 (AFB1) in the diet of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) for 56 days. For this purpose, 270 fish (23 ± 3.7 g) were randomly distributed into 6 groups including C (control), NZ0.5 (basic ration 0.5 % nano-structure zeolite), NZ1 (basic ration 1 % nano-structure zeolite), AF5 (basic ration 5 mg aflatoxin B1), AF5NZ0.5 (basic ration 5 mg aflatoxin B1 0.5 % nano-structure zeolite), AF5NZ1 (basic ration 5 mg aflatoxin B1 1 % nano-structure zeolite) each with three replicates. Juveniles were fed satiated 4 times a day. At the end of the experiment, there was no significant difference among the treatments in growth indices. The hepatosomatic index, number of white blood cells and neutrophil decreased significantly in treatment AF5NZ0.5 and lymphocyte level increased in comparison to NZ0.5 treatment. On the other hand, eosinophil level increased significantly in treatment NZ0.5 compared with AF5 treatment. Other hematological parameters showed no significant differences among the treatments. Total protein and albumin concentrations in the treatments containing aflatoxin had a significant decrease compared with the other treatments. Also globulin level in treatment AF5 decreased significantly compared to the control group. Phosphorus content in serum was significantly higher in group NZ0.5 compared with C group, but other biochemical parameters such as sodium, calcium and cholesterol were not significantly different among the specimens that were fed different diets. According to the present study, it can be suggested that 0.5 % of zeolite nano-structure in the diet can reduce the harmful impacts of aflatoxin B1 and improve health status of trout.
    Keywords: Aflatoxin, Zeolite, Growth, Hematology, Rainbow trout
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of Origanum Vulgare, Probiotic and Florfenicol on Cellular Immunity, Some of Digestive Tract Bacteria and Histomorphlogy of the Gill and Liver in Rainbow Trout
    Reza Naghiha, Mohammad Houshmand, Mehrdad Memar, Aria Shafeeipour, Mohammad Reza Saei Pages 115-122
    The purpose of this study was to determine changes in the normal flora of the gastrointestinal tract and blood parameters of rainbow trout after taking probiotics and oregano extract. This study was completely randomized design with 5 treatments and 3 replicates each with 40 fry 22 g of the rainbow trout. Treatments consisted of basal diet, florfenicol, 0.5%, 1% and of oregano extract, 2% Bactocell probiotic. After an 8 week experimental period, blood smear for cellular immunity, content of digestive tract for useful and unusual bacterial counts, the liver and gill for detection of histomrphological changes were collected. The results showed that the number of lymphocytes in antibiotics group was significantly more than that of the control. The percentage of monocyte in extracts treatments increased significantly. Total number of bacteria in the digestive system did not change much, but the numbers of lactic acid bacteria in the treated extract 0.5 and 1% were more than that of the control group. In florfenicol groups, hepatocytes were vacuolated and ratio of lipids and glycogen in hepatocytes were increased. It seems that use of organo extract in fish diet have not bad effects on the liver and gill histology and may show good effects on the liver performance and detoxification roles and increased counts of lymphocytes, monocytes and lactobacillus bacteria in the digestive tract.
    Keywords: Rainbow trout, Origanum vulgare, Lactobacillus, Florfenicol, Probiotics, Histomorphlogy
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of Nanosilver Particles on Bacterial Gut Flora in Common Carp (Cyprinus carpio)
    Niosha Niki, Rohollah Rahimi, Fardin Shaluei, Fazaneh Nikookhah Pages 123-131
    The use of nanotechnology is expanding. The majority of nanoparticles are made of silver nanoparticles. These materials are known for their antimicrobial properties. As these materials are used in aquatic ecosystems and their release in the environment, the present study investigated the median lethal concentration (LC50) and the impact of these particles on the populations of the gut bacterial flora in Cyprinus carpio. For this purpose, 84 fish were exposed to concentrations of (0, 0.1, 0.5, 1, 2.5, 5, 10 ppm) for 96 hours and their mortality were recorded. Using probit analysis, the LC50 was calculated as 0.23 ppm. Next, 84 specimens in four treatments with three replicates were exposed to (1/2 LC50, 1/5 LC50, 1/10 LC50 and control treatment) for 14 days. After 14 days, 2 fish in each replicate was selected randomly and anaesthetized with clove powder. Their intestines were extracted in sterile conditions. Then total mesophil bacteria, acid lactic bacteria and antrobacteriacea were counted. Results showed no significant effect between nanosilver treatments and control treatments (P > 0.05).
    Keywords: Nanosilver Particles, Cyprinus Carpio, Mesophil Bacteria, Acid Lactic Bacteria, Entrobacteriacea
    Abstract View Paper Original: Persian