فصلنامه انتظام اجتماعی
سال هشتم شماره 3 (پاییز 1395)

در بسیاری از نوجوانان، میل شدیدی برای برقراری ارتباط ثم بخش وجود دارد، ولی اغلب در برخوردها و ارتباطات با دیگران، ناتوان هستند؛ بنابراین، هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر مهارت های مقابله ای بر خودکنترلی و خودکارآمدی امتناع از رفتارهای پرخطر در بین نوجوانان است.
روش شناسی: از آنجایی که سوال اصلی این پژوهش این است که آیا خودکنترلی و خودکارآمدی امتناع از رفتارهای پرخطر تحت تاثیر نوع خاصی از مهارت های مقابله ای( مسئله مدار، هیجان مدار و اجتنابی) قرار دارد، از روش پژوهش علی- مقایسه ای استفاده شد. به منظور انجام پژوهش، 120 نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و از آنان درخواست شد که پرسش نامه خودکنترلی، خودکارآمدی امتناع از رفتارهای پرخطر و پرسش نامه مهارت های مقابله ای را تکمیل کنند.
نتایج تحلیل مانوا نشان داد که مهارت های مقابله ای(مسئله مدار، هیجان مدار و اجتنابی) بر خودکارآمدی و مولفه های آن تاثیر دارد ولی بر خودکنترلی امتناع از رفتارهای پرخطر تاثیر ندارند.
کمبود مهارت های زندگی منجر به خودکارآمدی پایین در نوجوان می شود و این عامل نوجوانان را برای مقاومت در برابر فشار دوستان و مشکلات زندگی ناتوان می سازد. به نحوی که، خودکنترلی و خودکارآمدی پایین از طریق ناتوان سازی در به تعویق انداختن لذت ها بر رفتارهای پرخطر تاثیر می گذارد.

مسئولان انتظامی بیشتر به دنبال آن هستند که با استفاده از روش های غیر کیفری و با اتخاذ سیاست ها و برنامه های پیشگیرانه، زمینه های جرایم در جامعه را از بین ببرند. یکی از کانون های مهم پیشگیری که در این زمینه می تواند نقش اساسی در جامعه اسلامی داشته باشد، مساجد هستند. این مقاله با هدف بررسی عملکرد فرهنگی و اجتماعی مساجد در پیشگیری از جرایم جوانان با سه فرضیه تدوین شد.
روش شناسی: برای آزمون فرضیه ها از روش پیمایشی استفاده شد و ابزار پرسش نامه محقق ساخته و جامعه آماری این پژوهش کلیه افرادی هستند که به مساجد شهرستان یزد تردد دارند و حجم نمونه نیز 384 نفراست. روش پژوهش، نمونه گیری خوشه ای(چندمرحله ای) بود که از هر منطقه مرفه نشین، متوسط نشین و محروم نشین دو مسجد انتخاب و در نهایت از هر مسجد، 64 نفر پرسش نامه را تکمیل کردند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته بود که روایی آن با گرفتن نظر خبرگان و اساتید مطلع و پایایی سوالات پژوهش از طریق آلفای کرونباخ بررسی شد که مقدار کل آن 85/0 شد.
یافته ها و نتایج پژوهش نشان داد که عملکرد فرهنگی و اجتماعی مساجد در پیشگیری از جرایم جوانان نقش دارد و در این بین برنامه ریزی برای پر کردن اوقات فراغت جوانان و تقویت اعتمادبه نفس و خودکنترلی در جوانان بیشتر از سایر عملکردهای مساجد در پیشگیری از جرایم جوانان تاثیر دارند.

کیفیت آموزش و پرورش از دغدغه هایی است که همواره نظام های آموزشی برای دست یابی به آن تلاش می کنند. ارتقای مستمر کیفیت آموزش عالی مستلزم انجام ارزیابی آموزشی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارزیابی اثربخشی آموزش های تخصصی دانشجویان مصوب کارشناسی رشته پیشگیری انتظامی صورت گرفته است.
روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی- پیمایشی بوده که با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته، تعداد 73 نفر از سوی فرماندهان بلافصل (محیط کار) به عنوان جامعه آماری به صورت تمام شمار انتخاب و مورد ارزشیابی قرار گرفته است. برای گردآوری مطالب نظری از روش کتابخانه و برای استخراج مولفه ها و ابعاد اصلی متغیرهای پژوهش از روش مصاحبه با مدیران و فرماندهان حوزه پیشگیری انتظامی استفاده شده است و برای سنجش پایایی پرسش نامه از طریق نرم افزارSPSS ضریب آلفای کرونباخ کل 907/0 به دست آمده که نشان دهنده وجود پایایی بالایی برای پرسش نامه است و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، در این پژوهش از روش های توصیفی و آزمون های استنباطیT و فریدمن استفاده شده است.
بر اساس نظرات فرماندهان بلافصل از بین شش مولفه طراحی شده برای ارزیابی اهداف کلی برنامه آموزش های تخصصی دوره کارشناسی مصوب رسته انتظامی به ترتیب «ارتقای دانش تخصصی و مهارت» بالاترین میزان تحقق و «توانایی تصدی مشاغل متناسب» کمترین میزان تحقق را داشته است. در خصوص اهداف تخصصی دوره آموزشی مذکور مولفه «رعایت اصول و آداب و منش انتظامی» بالاترین میزان تحقق و مولفه «توانایی درک و تفسیر محیط اجتماعی» کمترین میزان تحقق را داشته است.
بر اساس ارزیابی رتبه بندی حاصله از مهارت های کلیدی طراحی شده از منظر فرماندهان بلافصل، مهارت «بازرسی بدنی و دستبند زدن» به عنوان ضروری ترین مهارت ارزیابی و مهارت «صف جمع و احترامات نظامی» به عنوان کم اهمیت ترین مهارت مورد نیاز، ارزیابی شده است.

ناجا به عنوان یکی از ارکان مهم مدیریت رفتار تماشاگران، نقش مهمی در کاهش پرخاشگری و هیجانات حاضران در ورزشگاه ایفا می کند. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و تبیین نقش عوامل مدیریتی موثر بر نقش ناجا در رویارویی با رفتارهای خشونت آمیز تماشاگران در ورزش فوتبال شهر تهران است.
روش شناسی: مطالعه حاضر از نظر نوع تحقیق، توصیفی-اکتشافی بوده و با استفاده از روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، تماشاگران سه مسابقه استقلال- پرسپولیس، نفت- پرسپولیس و استقلال- راه آهن در ورزشگاه آزادی هستند که با توجه به تعداد بالای تماشاگران این سه مسابقه به طور تقریبی تعداد 400 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین شده است. نحوه انتخاب افراد نیز به روش نمونه گیری تصادفی ساده است. داده های مورد نیاز، از طریق پرسش نامه محقق ساخته و بر اساس شاخص ها و مدل مفهومی، جمع آوری شد.
یافته ها و نتایج تحلیل عاملی تاییدی و آزمون رگرسیون چندمتغیره، حاکی از تاثیر عامل امکانات ورزشگاه محل برگزاری مسابقه فوتبال و نیز وضعیت و شرایط برگزاری مسابقه به عنوان مهم ترین عوامل مدیریتی موثر بر نقش ناجا در رویارویی با رفتارهای خشونت آمیز تماشاگران در ورزش فوتبال در شهر تهران است.

این پژوهش بر آن است تا با بهره گیری از الگوریتم های داده کاوی به تحلیل داده های ثبت شده در بانک اطلاعاتی پلیس مربوط به دستگیرشدگان توسط گشت های انتظامی تهران بزرگ در سه ماهه اول سال 1389 بپردازد و با استفاده از آنها، الگویی طراحی شود که به شناسایی مجرمان واقعی از بین انبوه متهمان دستگیرشده اقدام کند. این الگو می تواند به عنوان یک سامانه تصمیم یار در اختیار کارشناسان انتظامی قرار گیرد تا فرآیند شناسایی و دستگیری مجرمان واقعی با سرعت و دقت بیشتری انجام شود.
روش شناسی: این پژوهش از نوع پژوهش های داده محور بوده و بر اساس یک فرایند استاندارد داده کاوی CRISP-DM، داده های دستگیرشدگان که شامل متغیرهای جمعیت شناختی متهمان و کلانتری محل دستگیری است، پس از یکپارچه سازی و پالایش، با استفاده از الگوریتم های CHAID،CRT C5.0 و شبکه عصبی MLP مدل سازی شدند.
الگوریتم C5.0 در فن درخت تصمیم نتایج بهتری را به لحاظ دقت شناسایی مجرمان واقعی نسبت به سایر الگوریتم های درخت تصمیم، مانند CHAID، CRT دارد؛ اما نسبت به الگوی طراحی شده توسط شبکه عصبی MLP دقت کمتری دارد.
با استفاده از الگوریتم های درخت تصمیم، در مجموع 19 قانون کشف و ارائه شد. برای بررسی این قوانین، نشست خبرگان تشکیل شد و در نهایت از 19 قانون استخراج شده، 3 قانون مرتبط با موضوع مورد پژوهش شناخته شده و مورد تایید قرار گرفت.

مرور زمان، گذشت زمانی است که مانع طرح دعوا یا موجب سقوط دعوای عمومی است. قانون گذار در سال 1392، برای اولین بار پس از پیروزی انقلاب اسلامی، چهار نوع مرور زمان را در امور کیفری به رسمیت شناخت.
با توجه به پذیرش قواعد جدید مرور زمان و نظر به اینکه «جرم کشف شده» یا «متهم شناسایی شده» با گذشت زمان، غیرقابل تعقیب شده و حکم قطعی (علیه مجرم) نیز غیرقابل اجرا می شود، هدف این مقاله شناخت قلمروی مرور زمان و آثار آن بر رفتار پلیس است. به ویژه که مقررات مرور زمان، آمره است و امکان توافق بر خلاف آن وجود ندارد.
روش شناسی: در این نوشتار تلاش شده است که با استفاده از روش مطالعه اسنادی-کتابخانه ای و جمع آوری یافته های تحقیق با رویکرد توصیفی-تحلیلی، حیطه اختیارات و وظایف پلیس در حوزه مرور زمان کیفری مورد تجزیه وتحلیل قرار گیرد.
یافته ها و با در نظر گرفتن نتایج حاصل از این پژوهش، پیشنهاد می شود مامور پلیس در زمان «قبول شکایت» و یا کارآگاهان در لحظه «تعقیب متهم»، به فاصله «وقوع جرم» تا «کشف جرم» توجه کنند. چنانچه به این مهم توجه نشود از ابتدا یک پرونده بدون نتیجه، تشکیل خواهد شد. هم چنین ماموران پلیس و اینترپل در جلب مجرم، باید ابتدا به مهلت قانونی برای اجرای حکم، دقت کنند تا اقدامشان برای تامین نظم، امنیت و عدالت، اقدامی موثر باشد.