نشریه پژوهش های علوم دامی
سال بیست و ششم شماره 4 (زمستان 1395)

زمینه مطالعاتی و پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف نانوسلنیوم محلول در آب آشامیدنی بر عملکرد، جمعیت باکتریایی ایلئوم، خصوصیات استخوان درشت نی، برخی فراسنجه های خونی و کیفیت بستر جوجه های گوشتی انجام شد.
بدین منظور، از 176 قطعه جوجه چهارده روزه (راس 308) در قالب یک طرح پایه کاملا تصادفی با 4 تیمار (شامل سطوح 0، 1/0، 2/0 و 3/0 میلی گرم نانوسلنیوم محلول در آب)، 4 تکرار و 11 قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 28 روز استفاده شد.
نتایج به دست آمده نشان داد که استفاده از سطوح یاد شده نانوسلنیوم موجب افزایش مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و نیز تغییر معنی داری در ضریب تبدیل غذایی نگردید (05/0P). از نظر شاخص های استخوان درشت نی، از نظر درصد ماده ی خشک، طول، حجم، قطر اپی فیز پروکسیمال و قطر دیافیز، تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد (05/0P). افزایش سطوح مختلف نانوسلنیوم در مقایسه با گروه شاهد، اثر معنی داری بر pH و درصد رطوبت بستر در سن 21 روزگی و pH بستر در سن 42 روزگی نداشتند (05/0P). بالاترین سطح فعالیت آنزیم کبدی آلانین آمینوترانسفراز در جوجه های دریافت کننده 2/0 میلی گرم نانوسلنیوم محلول در آب و کم ترین سطح فعالیت آنزیم آلانین آمینوترانسفراز نیز در جوجه های گروه شاهد مشاهده گردید (05/0>P). همچنین فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در جوجه های دریافت کننده سطح 1/0 میلی گرم نانوسلنیوم محلول در آب ، به طور معنی داری کمتر از جوجه های گروه شاهد بود (05/0>P).
نتیجه گیری نهایی: بر اساس نتایج این آزمایش استفاده از نانوسلنیوم محلول در آب در سطح 3/0 میلی گرم در لیتر، اثرات مطلوبی بر برخی از شاخص های استخوان درشت نی و آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفرازو آلکالین فسفاتاز در جوجه های گوشتی دارد.

کلیدواژگان: تفاله زیتون، تکنیک تولیدگاز، ترکیب شیمیایی، فراسنجه های خونی، هضم آزمایشگاهی

زمینه مطالعاتی: گیاه برهان با داشتن برگ‏های فراوان، نیتروژن و کلسیم بالا می‏تواند به‏عنوان مکمل خوراک دام مورد استفاده قرار گیرد. هدف از انجام این آزمایش، بررسی خصوصیات شیمیایی، فراسنجه های تجزیه‏ شکمبه‏ای و ناپدید شدن بعد شکمبه‏ای برگ، گل و غلاف برهان در نشخوارکنندگان بود.
ترکیب شیمیایی این نمونه ها با روش‏های استاندارد و فراسنجه ‏های تجزیه‏پذیری شکمبه‏‏ای با تکنیک کیسه های نایلونی اندازه‏گیری شد. ناپدیدشدن شکمبه‏ای ‏و بعد شکمبه‏ای پروتئین‏خام در جیره های حاوی مقادیر مختلف برگ، غلاف و گل برهان (25، 50، 75 و 100 درصد) جایگزین شده با یونجه نیز تعیین شد. میزان پروتئین برگ‏ها (4/22درصد)، گل‏ها (75/22 درصد) و غلاف برهان ( 73/17 درصد) در مقایسه با پروتئین یونجه (17 درصد) بالاتر بود. بخش سریع‏تجزیه، کندتجزیه و ثابت نرخ تجزیه ماده‏خشک برگ برهان 33/0 درصد، 37/0 درصد و 05/0 درصد در ساعت؛ گل برهان 45/0 درصد، 44/0 درصد و 03/0 درصد در ساعت و غلاف برهان 37/0 درصد، 18/0 درصد و 10/0 درصد در ساعت بود. بیشترین بخش سریع‏تجزیه پروتئین مربوط به گل برهان (48/80 درصد) و کمترین مقدار مربوط به یونجه (17/23 درصد) بود. بیشترین بخش کندتجزیه و ثابت نرخ تجزیه پروتئین مربوط به یونجه (به ترتیب 13/0 درصد و 75/58 درصد در ساعت) و کمترین بخش کند تجزیه مربوط به غلاف برهان ( 54/13درصد) بود. نتایج نشان داد جیره های حاوی 25 و 100 درصد برگ (20/39 و 18/45 درصد) و غلاف (81/51 و 38/20درصد)و جیره های حاوی 75 و 100 درصد گل برهان (84/52 و 92/27درصد)، بالاترین مقدار پروتئین قابل تجزیه در شکمبه (RDP) و پروتئین عبوری (RUP) را نشان دادند که میزان پروتئین قابل تجزیه در این جیره ها در مقایسه با جیره شاهد (49/8 درصد) افزایش معنی‏داری داشت (05/0>P).
نتیجه گیری نهایی: بنابراین برگ، گل و غلاف برهان به دلیل ترکیب شیمیایی و تجزیه پذیری شکمبه‏ای و ناپدید شدن بعد شکمبه‏ای مناسب، پتانسیل استفاده در تغذیه نشخوارکنندگان را دارند، اما به‏دلیل محدود بودن اطلاعات در این زمینه نیاز به مطالعه بیشتری می‏باشد.

زمینه مطالعاتی: فرآوری بیولوژیکی توسط قارچ ها برای بهبود ارزش غذایی خوراک های علوفه ای و فیبری استفاده می شود.
هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر فرآوری با قارچ Pleurotus ostreatus بر فراسنجه های تولید گاز و تجزیه پذیری علوفه نی (Phragmites australis) بود.
علوفه نی پس از برداشت سترون شده و درون کیسه های پلاستیکی منتقل شد. سپس اسپان (بذر آغشته به میسلیوم قارچ) به درون کیسه ها افزوده شده و پس از دو هفته قارچ ها درون کیسه ها رشد نمودند و تا دو مرحله برداشت قارچ بر روی علوفه نی انجام شد. تیمارها عبارت بودند از: 1) علوفه نی بدون افزودن قارچ (تیمار شاهد) 2) علوفه نی فرآوری شده پس از مرحله رشد میسلیوم قارچ 3) علوفه نی باقیمانده بعد از برداشت اول قارچ و 4) علوفه نی باقیمانده پس از برداشت دوم قارچ. میزان تولید گاز تیمارها در سرنگ های شیشه ای و تجزیه پذیری با استفاده از کیسه های نایلونی در سه راس گاو سیستانی فیستوله شده اندازه گیری گردید.
فرآوری علوفه نی با قارچ موجب افزایش پروتئین خام و کاهش ماده آلی، دیواره سلولی (NDF) و دیواره سلولی بدون همی سلولز (ADF) گردید (01/0P<). میانگین حجم گاز تولیدی در اثر فرآوری با قارچ افزایش یافت ولی فراسنجه تولید گاز از بخش نامحلول (ضریب b) کاهش یافت (01/0P<). بعلاوه میزان ناپدید شدن علوفه نی فرآوری شده با قارچ افزایش و بخش کند تجزیه ) ضریب b) کاهش یافت (01/0P<).
نتیجه گیری نهایی: بطور کلی نتایج نشان داد که فرآوری علوفه نی با قارچ Pleurotus ostreatus سبب افزایش ارزش غذایی علوفه نی گردید.

زمینه مطالعاتی: استفاده از آنتی اکسیدان ها سبب کاهش آسیب های وارده به سلول اسپرم طی سرد سازی می شود. این پژوهش به منظور افزایش خصوصیات کیفی منی خروس توسط ویتامین E و نانوسلنیوم طی فرآیند سردسازی در دمای 4 درجه سانتیگراد انجام پذیرفت.
منی جمع آوری شده از 20 خروس نژاد لگهورن سفید، با رقیق کننده ی بدون آنتی اکسیدان (شاهد) و یا دارای 5 (E5) و10 (E10) میکروگرم ویتامین E در هر میلی لیتر، یا 5/0 % (NS0.5)، 1 % (NS1) و 2 % (NS2) نانوسلنیوم رقیق شده و در دمای C◦4 در یخچال قرار گرفتند. خصوصیات کیفی اسپرم ها شامل زنده مانی، درصد تحرک کل و پیشرونده، سلامت غشای پلاسمایی، درصد اسپرم های ناهنجار در زمان های صفر، 24، 48 و72 ساعت طی فرآیند سردسازی و میزان مالون دی آلدهید در پایان آزمایش مورد بررسی قرار گرفتند.
درصد زنده مانی، تحرک کل و پیش رونده و همچنین سلامت غشای سیتوپلاسمی اسپرم ها در اثر گذر زمان کاهش معنی داری داشت (05/0P<). همچنین درصد اسپرم های ناهنجار در طی آزمایش روند افزایشی داشته است (05/0P<). با این وجود افزودن سطوح مختلف ویتامین E و نانوسلنیوم موجب افزایش درصد زنده مانی، درصد اسپرم های با جنبایی پیش رونده و غشای پلاسمایی سالم در زمان های 24، 48 و 72 ساعت نسبت به تیمارشاهد شده است (05/0P<). همچنین درصد اسپرم های متحرک در زمان 48 ساعت در تیمارهای E5و E10 ( به ترتیب 91/67 % و 84/69 %) ودر زمان 72 ساعت در تیمار E10(73/56 %) نسبت به سایر تیمارها افزایش معنی داری داشته است (05/0P<). درصد اسپرم های ناهنجار در زمان 24 ساعت در تیمار E10(12%) و در زمان 72 ساعت در تیمارهای E5(92/17) و E10(99/17) کمتر از سایر تیمارها بود (05/0 P<). همچنین تیمار NS2در زمان 72 ساعت بیشترین درصد اسپرم های ناهنجار (53/21%) را نسبت به سایر تیمارها دارا بود (05/0 P<). میزان پراکسیداسیون لیپیدها (nmol/ml) نیز در تیمارهای E5(04/3)، E10(34/3)، NS0.5(24/3) و NS1(30/3) کمتر از گروه شاهد (41/4) بود (05/0P<).
نتیجه گیری نهایی: نتایج نشان دادند که افزودن سطوح ویتامین E (μg/ml 5 و 10) و نانوسلنیوم (5/0 و 1 درصد) موجب بهبود کیفیت و کاهش آسیب های اکسیداتیو اسپرم در طی سردسازی نسبت به گروه شاهد می شود.

زمینه مطالعاتی: ریز مغذی هایی مثل اسیدفولیک و روی نقش مهمی در افزایش محتوای 5-متیل تتراهیدروفولات تخم مرغ دارند. این مطالعه برای ارزیابی اثرات اسیدفولیک و روی بر محتوی 5-متیل تتراهیدروفولات زرده، کیفیت تخم مرغ و عملکرد مرغ تخمگذارسویه های-لاین 36W از 52 تا 58 هفتگی صورت گرفت.
جیره های آزمایشی با 3 سطح روی (100، 130و160 میلی گرم در کیلوگرم جیره) و 4 سطح اسیدفولیک (0، 5، 10و 15 میلی گرم در کیلوگرم جیره) تنظیم و آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 4×3 اجراء شد.
درصد تولید تخم مرغ، توده تخم مرغ و ضریب تبدیل خوراکی بطور معنی داری تحت تاثیر سطوح مختلف اسیدفولیک (5، 10و 15میلی گرم در کیلوگرم جیره ) و درصد تولید تخم مرغ، توده تخم مرغ و مصرف خوراک تحت تاثیر روی (سطح 160میلی گرم در کیلوگرم جیره) بهبود یافت. مقاومت پوسته تخم مرغ تحت تاثیر اسیدفولیک قرار نگرفت ولی ضخامت پوسته بطور معنی داری با افزایش اسیدفولیک کاهش یافت (05/0 >P). خصوصیات کیفی تخم مرغ تحت تاثیر سطوح مختلف روی جیره قرار نگرفت. مکمل سازی جیره مرغهای تخمگذار با اسیدفولیک در سطوح 0، 5، 10و 15 میلی گرم در کیلوگرم جیره باعث افزایش معنی دار میزان 5-متیل تتراهیدروفولات تخم مرغ به ترتیب 3/2، 77/23، 49/48و 53/54 میکروگرم شد (02/0> P). همچنین سطح 5-متیل تتراهیدروفولات زرده بطور معنی داری تحت تاثیر سطح روی جیره قرار گرفت وبیشترین میزان فولات زرده در زرده مرغهای تغذیه شده با 130 میلی گرم در کیلوگرم روی در جیره مشاهده شد (05/0P<).
نتیجه گیری نهایی: به طور کلی، نتایج تحقیق نشان داد که اسیدفولیک و روی افزوده شده در جیره مرغهای تخمگذار نه تنها باعث بهبود عملکرد می شود بلکه افزایش محتوی فولات تخم مرغ را نیز باعث می گردد.

صورت های مالی از مهمترین فرآورده های سیستم اطلاعاتی حسابداری است که در چارچوب های مشخص به گروه های مختلفی از استفاده کنندگان داخلی و خارجی ارائه می شود. مسئولان و برنامه ریزان مالی می توانند با استفاده از اطلاعات به دست آمده از تجزیه و تحلیل نسبت های مالی موقعیت بنگاه را ارزیابی کرده و تصمیمات مناسب اتخاذ کنند. این اطلاعات یک تصویر کلی از وضعیت و عملکرد مالی بخش های مختلف اقتصادی ارائه می دهد.بر همین اساس در مطالعه حاضرسعی شده است با استفاده از نسبتهای مالی عملکرد مالی واحدهای مرغداری گوشتی شهرستان تبریز که جایگاه خاصی در تامین پروتئین کشور و استان آذربایجان شرقی دارد، انجام بگیرد.
زمینه مطالعاتی: در این میان واحدهای مرغداری به دلیل داشتن نقش حساس در تامین پروتئین مورد نیاز جامعه و مشکلات مالی فراوانی که دارند باید از نظر مالی ارزیابی گشته و مشکلات آن برطرف گردد. جامعه آماری این تحقیق واحدهای مرغداری گوشتی شهرستان تبریز می باشد که به صورت سرشماری تحت بررسی قرار گرفتند.
در این مطالعه برای ارزیابی عملکرد مالی این واحدها، 7 نسبت مالی محاسبه شد.
نتایج نشان داد این واحدها از لحاظ نسبت های جاری، آنی، بدهی در موقعیت مناسبی قرار دارند. ولی ازلحاظ نسبت های گردش دارایی ها، گردش دارایی های ثابت، بازده دارایی ها و بازده فروش شرایط مناسبی ندارند.
نتیجه گیری نهایی: صرفه جویی و استفاده منطقی از نهاده ها به خصوص نهاده های تغذیه ای و انرژی در کاهش هزینه واحدهای مرغداری و افزایش سود آن ها تاثیر مهمی خواهد داشت. همچنین ایجاد ثبات در قیمت نهاده های اصلی مرغداری ها می تواند بستر مناسبی را برای برنامه ریزی منظم و ارتقاء کارایی مالی این واحدها فراهم سازد.

زمینه مطالعاتی: اسب تروبرد یکی از سریعترین و با ارزشترین نژاد های اسب در درنیا محسوب می شود. این نژاد از تلاقی اسب های دارلی عرب، بارلی ترک و گودولفین بارب با اسب های بومی انگلستان در طی 665 سال بوجود آمده است.
بررسی ویژگی های آناتومی سطحی این نژاد اسب خاص موجود در دنیا می تواند اطلاعات مفیدی را در اختیار ما قرار دهد تا بتوانیم از هدر رفتن منابع دامی جلوگیری به عمل آورده و همچنین بتوان در مسابقات و سایر موارد استفاده از اسب تروبرد استفاده مفیدتری نمود.
تعداد 47 راس اسب ( نر و ماده) تروبرد به طور اتفاقی از باشگاه های اطراف شهرستان های گنبد کاووس، تبریز و کرج انتخاب شدند و از آنها بیومتری سطحی از نواحی مختلف بر اساس استانداردهای بین المللی در 44 فاکتور صورت گرفت.
طبق توصیه های مطرح شده در مورد اسب های ورزشی نتایج نشان داد که این اسب نه تنها می تواند برای مسابقات سرعت مورد استفاده قرار گیرد، بلکه با توجه به نتایج بدست آمده از این بررسی مشخص شد که تناسب مناسب طول شانه با زاویه ی شانه در این حیوان، بازوهای طویل با شیب زیاد و کپل طویل، می توان از آن در مسابقات پرش نیز استفاده کرد. همچنین با توجه به نتایج حاصل از اندازه گیری های این بررسی و مطابقت با استانداردهای رایت و رییتولد، مشخص شد که اسب تروبرد به دلیل داشتن تناسب خوب در اندام های حرکتی جلویی و عقبی می تواند در مسابقات درساژ نیز مورد استفاده قرار گرفته و نتایج موفقیت آمیزی را نیز حاصل نماید.
نتیجه گیری نهایی: از اسب تروبرد علاوه بر استفاده در مسابقات سرعت در مسابقات درساژ و پرش نیز می توان استفاده نمود.

زمینه مطالعاتی: در فرآیند انجماد-یخ گشایی اسپرم استرس اکسیداتیو موجب کاهش تحرک، زنده مانی، عملکردهای غشایی و در نهایت باروری سلول های اسپرم می شود. هدف این مطالعه بررسی تاثیر عصاره گیاه مرزنجوش به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی بر کیفیت اسپرم قوچ پس از یخ گشایی بود.
در این تحقیق از پنج راس قوچ قزل دو بار در هفته توسط واژن مصنوعی اسپرم گیری شد. به منظور از بین بردن اثرات فردی دام ها انزال ها آنها به نسبت مساوی با هم مخلوط شدند. سطوح مختلف عصاره گیاه مرزنجوش (صفر، 100، 150، 250 میکرو لیتردر میلی لیتر) به رقیق کننده بر پایه زرده تخم مرغ- تریس افزوده شد. نمونه ها بعد از طی مراحل سردسازی و پر شدن در پایوت ها، در بخار ازت منجمد شده و تا زمان ارزیابی در ازت مایع نگهداری شدند.
افزودن 150 میکرولیتر در میلی لیتر عصاره مرزنجوش باعث بهبود (05/0(P< صفت تحرک پیش رونده نسبت به گروه شاهد شد ولی در سایر صفات حرکتی، زنده مانی و یکپارچگی غشای پلاسمایی بهبود معنی داری را نسبت به گروه شاهد به همراه نداشته است. به کارگیری سطح 250 میکرولیتر در میلی لیتر عصاره این گیاه موجب کاهش معنی دار (05/0(P< صفات زنده مانی و یکپارچگی غشای پلاسمایی نسبت به گروه شاهد شد. استفاده از سطح 150 عصاره مرزنجوش غلظت تولید مالون دی آلدهید را نسبت به گروه شاهد و سطح 250 کاهش داد (05/0(P<.
داده های حاصل از آنالیز آماری نشان داد که افزودن عصاره مرزنجوش به رقیق کننده منی باعث بهبود اکثر پارامترهای تحرکی اسپرم قوج قزل، بعد از یخ گشایی شد.

زمینه مطالعاتی: نعناع گیاهی علفی است که افزودن آن در جیره باعث بهبود عملکرد طیور گوشتی خواهد شد.
این آزمایش جهت بررسی اثرات سطوح مختلف پودر نعناع خشک شده (1، 5/1 و2 درصد) و آویلامایسین (15 قسمت در میلیون) بر عملکرد، پروفایل چربی خون و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی انجام شد.
برای این آزمایش تعداد 300 قطعه جوجه یک روزه نر راس 308 به 5 گروه با 5 تکرار و 12 قطعه پرنده در هر تکرار تقسیم گردید. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. همه پرندگان جیره آغازین ( از 1 تا 21 روزگی) و پایانی (از 22تا42 روزگی( مشابه ولی با سطوح متفاوت پودر نعناع و یا آویلامایسین را دریافت کردند.
درآنالیز های آماری تاثیر سطوح نعناع برمصرف خوراک و افزایش وزن جوجه های گوشتی دردوره های آزمایشی معنی دار نبود. اما در سطح 2 درصد نعناع، بهبود معنی دار در ضریب تبدیل خوراک نسبت به تیمارهای دیگر و گروه شاهد درکل دوره آزمایشی مشاهده شد (05/0>P). استفاده از سطح 2 درصد پودر نعناع به طور معنی داری وزن نسبی طحال و بورس فابرسیوس را افزایش داد (05/0>P). استفاده از سطوح مختلف پودر نعناع و آویلامایسین تاثیر معنی داری بر هیچکدام از فراسنجه های خونی در دوره ی آغازین نداشت (05/0P).
نتیجه گیری نهایی: به طور کلی بر اساس نتایج آزمایش اخیر، استفاده از بالاترین سطح پودر نعناع (2 درصد)، ضریب تبدیل خوراک و میزان کلسترول و چربی های مضر خون را کاهش داده و وزن اندام های ایمنی جوجه های گوشتی را افزایش داد.

کلیدواژگان: جوجه های گوشتی، پودر نعناع، آویلامایسین، عملکرد، پروفایل چربی خون، خصوصیات لاشه

زمینه مطالعاتی: نانو ذرات اکسید روی می تواند در فعالیت کبد، کلیه و پانکراس بلدرچین ژاپنی مفید باشد.
هدف از انجام این تحقیق ارزیابی اثرات سطوح مختلف نانو ذرات اکسید روی بر عملکرد کبد، کلیه و پانکراس در بلدرچین های ژاپنی بود. برای این منظور تعداد 75 قطعه جوجه یک روزه نر به طور تصادفی به پنج تیمار آزمایشی با پنج تکرار و هر تکرار شامل سه قطعه بلدرچین اختصاص یافتند. یک جیره استاندارد بر پایه ذرت و کنجاله سویا فرموله گردید. جیره فاقد مکمل روی (کنترل منفی)، جیره حاوی 30 میلی گرم در کیلوگرم جیره فرم معمول اکسیدروی تجاری (کنترل مثبت) ، جیره های حاوی 10، 30 و 90 میلی گرم در کیلوگرم جیره نانو ذرات اکسید روی بودند. نتایج نشان داد که غلظت سرمی اسید اوریک به طور معنی داری در گروه دریافت کننده 90 میلی گرم در کیلوگرم جیره نانو ذرات اکسید روی نسبت به سایر گروه های آزمایشی کاهش یافت (05/0>P). بالاترین و کمترین غلظت کلسترول سرم به ترتیب در گروه های دریافت کننده 30 میلی گرم نانو ذرات اکسید روی و گروه کنترل منفی مشاهده شد (05/0>P). غلظت سرمی آهن در گروه کنترل مثبت بیشترین و در گروه 30 میلی گرم نانو ذرات روی کمترین مقدار را نشان داد (05/0>P). مقدار روی سرم خون در پرندگانی که جیره فاقد مکمل روی را دریافت کرده بودند کمترین و در گروه دریافت کننده 90 میلی گرم نانو ذرات روی بیشترین غلظت را دارا بودند (05/0>P). فعالیت آنزیم آلانین آمینو ترانسفراز در تیمار کنترل منفی در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی به طور معنی داری افزایش یافته بود (05/0>P). بالاترین و پایین ترین فعالیت لیپاز سرمی به ترتیب متعلق به گروه های 90 میلی گرم نانو ذرات روی و کنترل مثبت بود (05/0>P). نتایج هماتولوژیکی نشان داد که کاربرد نانو ذرات روی میزان برخی فراسنجه های خونی شامل هماتوکریت ، تعداد سلول های قرمز خون و حجم متوسط گلبول های قرمز را افزایش داده است (05/0>P).
نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل ازاین پژوهش نشان داد اولا مکمل روی موجود در جیره نیاز بلدرچین به روی را تامین می نماید. ثانیا، اختلاف معنی داری در اکثر پارامترهای اندازه گیری شده در بین گروه دریافت کننده اکسید روی تجاری با گروه دریافت کننده 10میلی گرم در کیلوگرم جیره نانو ذرات اکسید روی دیده نشد. این نتایج ایمن بودن 10میلی گرم در کیلوگرم جیره نانو ذرات اکسید روی جهت تامین نیاز بلدرچین به روی را نشان می دهد.

زمینه مطالعاتی: در سال های اخیر، به دلیل توجه روزافزون به مسائل زیست محیطی، در مطالعات مربوط به فرآیند تولید گاوداری ها ستاده های نامطلوب و مطلوب باهم در توابع تولید وارد می شوند؛ که این امر با استفاده از تابع فاصله ستاده صورت می پذیرد.
هدف از این مطالعه برآورد قیمت سایه ای آلاینده های تولید شده در گاوداری های شیری می باشد.
در این مطالعه، تابع فاصله ستاده برای گاوداری های شیری شهرستان سراب، که به تعداد 51 نمونه به صورت تصادفی از بین کل گاوداری های (109 گاوداری) انتخاب شدند، برآورد شده و سپس قیمت سایه ای آلاینده های تولید شده (نیتروژن و فسفر) در این گاوداری ها محاسبه گردید.
میانگین قیمت سایه ای نیتروژن و فسفر به ازای هر تن به ترتیب مثبت 30 میلیون ریال و منفی 5/6 میلیون ریال بدست آمد. این نتایج بیانگر این است که می توان با حذف هر تن نیتروژن 30 میلیون ریال بر درآمد گاودار افزود. قیمت سایه ای منفی برای فسفر نشان می دهد که با حذف هر تن فسفر از فرآیند تولید بایستی از 5/6 میلیون ریال درآمد چشم پوشی نمود.
نتیجه گیری نهایی: پیشنهاد می شود با رعایت اصول فنی و اقتصادی در زمینه انتخاب ترکیب مطلوب نهاده ها و تنظیم جیره به یک برنامه مطلوب تغذیه و جیره متعادل دست یافت تا بتوان به حداکثر تولید و حداقل تولید آلاینده ها دست یافت.

زمینه مطالعاتی: در اغلب پستانداران فعالیت تولیدمثل در ارتباط نزدیک با عملکرد غده تیروئید می باشد.
این آزمایش به منظور بررسی ارتباط بین مقدار هورمون های T3، T4 و T3uptak با غلظت هورمون تستوسترون و برخی متابولیت های سرم خون شامل گلوکز، کلسترول و تری گلیسرید، انجام شد.
خونگیری از ورید وداج 21 راس نریان اصیل عرب شناسنامه دار و سالم، تحت مدیریت و برنامه تغذیه ای یکسان، در رده سنی 2 تا 14 سال در فصل تولیدمثل (تیرماه) و خارج از فصل تولیدمثل (دی ماه) انجام شد. پس از سانتریفیوژ نمونه های خون و جدا سازی سرم آنها، غلظت هورمون های T3، T4، T3uptak و تستوسترون سرم خون به روش رادیو ایمونواسی و مقدار متابولیت های فوق به روش آنزیمی، کالریمتری اندازه گیری شدند. همچنین مقدار FTI محاسبه و گزارش گردید. داده های بدست آمده توسط آزمون همبستگی دو متغیره پیرسون در برنامه نرم افزاریSPSS مورد آنالیز قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که در فصل تولیدمثل، همبستگی مثبت معنی داری بین غلظت هورمون T4 و FTI با تستوسترون وجود دارد )05/0 (P< این در حالی است که همبستگی بین هورمون T3 و T3uptake با تستوسترون و همچنین همبستگی بین هورمون های تیروییدی و FTI با متابولیت های گلوکز، کلسترول و تری گلیسرید در این فصل معنی دار نبود )05/0.(P> در خارج از فصل تولیدمثل، بین هورمون T3 با کلسترول، FTI با گلوکز و T4 با گلوکز و کلسترول همبستگی منفی معنی داری یافت شد )05/0 (P<ولی بین هورمون های تیروییدی و FTI با هورمون تستوسترون، بین T3uptake و FTI با گلوکز، کلسترول و تری گلیسرید، بین T4 با تری گلیسرید و بین T3 با گلوکز و تری گلیسرید در این فصل همبستگی معنی داری مشاهده نشد (05/0P>).
نتیجه گیری کلی: این آزمایش نشان داد که ارتباط معنی داری بین هورمون های تیروئیدی و فصل تولیدمثل در نریان عرب وجود دارد.

زمینه مطالعاتی: تغذیه اولیه جوجه های گوشتی دارای اهمیت زیادی در کل دوره پرورش جوجه ها می باشد.
این پژوهش جهت ارزیابی اثر روش های مختلف تغذیه در 48 ساعت اول پرورش بر عملکرد، صفات لاشه و پاسخ سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام گرفت.
این آزمایش با تعداد 480 قطعه جوجه گوشتی یک روزه راس- 308 در 10 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. تیمارها شامل: 1) تغذیه بر اساس مواد مغذی توصیه سویه راس، 2) استفاده از آب بدون دسترسی به خوراک،3) استفاده از 5 درصد محلول آب شکر، 4) استفاده از 200 میکرولیتر در لیتر عصاره گیاه شاه اسپرم، 5) استفاده از محلول مولتی ویتامین و الکترولیت در آب، 6) استفاده از 10 درصد مواد مغذی بیشتر از توصیه سویه راس، 7) تغذیه با آرد ذرت، 8) تغذیه با آرد ذرت و محلول 5 درصد شکر آب، 9) تغذیه با آرد ذرت و محلول 5 درصد شکر آب + مولتی ویتامین و الکترولیت و10) تغذیه با آرد ذرت و محلول 5 درصد شکر آب + مولتی ویتامین و الکترولیت + 200 میکرولیتر در لیتر عصاره گیاه شاه اسپرم بودند.
برنامه های مختلف تغذیه ای در 48 ساعت اول پرورش جوجه ها دارای اثرات معنی دار بر عملکرد و صفات لاشه می باشند (05/0>P). بیشترین مقدار خوراک مصرفی و افزایش وزن در تیمار 1 در حالی که کمترین مقدار خوراک مصرفی و بهترین ضریب تبدیل خوراک، بیشترین وزن بدن، بیشترین شاخص تولید و کمترین هزینه خوراک و بیشترین درصد لاشه در تیمار 8 مشاهده شد. برنامه های مختلف تغذیه ای اثرات معنی داری بر سیستم ایمنی ایمنی جوجه ها نداشت (05/0P>).
نتیجه گیری نهایی: به طور کلی تغذیه با آرد ذرت و 5 درصد محلول آب شکر در 48 ساعت اول پرورش جوجه های گوشتی در مقایسه با سایر روش های تغذیه ای بهترین اثر را بر عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی داشت.