فهرست مطالب

پژوهش های تولید گیاهی - سال بیست و سوم شماره 1 (بهار 1395)

فصلنامه پژوهش های تولید گیاهی
سال بیست و سوم شماره 1 (بهار 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/03/20
  • تعداد عناوین: 9
|
  • کاربرد نشانگرهای ریزماهواره جهت شناسایی و ثبت ارقام زیتون
    مهرشاد زین العابدینی*، محسن مردی، علی اصغر زینالو، سید حسین جمالی، پیام پتکی، مجتبی خیام نکویی، عبدالرضا کاوند، کریم احمدی، سعید عبدی، فرشاد شمس کیا، صغری خوشکام، زهرا طاهر نژاد، علی اکبر لونی صفحات 1-21
    سابقه و هدف
    زیتون شامل تقریبا 20 گونه درختان کوچک از خانواده Oleaceae بوده و در جهان کهن از حوزه دریای مدیترانه، شمال افریقا، جنوب شرقی آسیا، شمال تا جنوب چین، اسکاتلند و شرق استرالیا پراکندگی گسترده ای داشته اند. آنها همیشه سبز بوده و دارای برگهایی کوچک و یکپارچه هستند که روبروی هم قرار گرفته اند. میوه این گیاه یک شفت می باشد درخت زیتون به دلیل مقاومت به کم آبی و سازگاری با خاک های کم بازده و فقیر و تولید محصول با ارزش کم هزینه، از نظر اقتصادی بسیار حائز اهمیت بوده که به محصول ثروتمند خاک های فقیر مشهور است. در گذشته، روش های شناسایی ارقام مبتنی بر خصوصیات مورفولوژیکی برگ، میوه، هسته و مغز هسته استوار بود، ولی جز در موارد خاص استفاده از صفات مورفولوژیک به تنهایی برای شناسایی ارقام کافی نمی باشد با توجه به شناسایی پیچیده ارقام زیتون با استفاده از صفات موفولوژیکی ابزار مولکولی چشم انداز جدید برای انگشت نگاری DNA فراهم کرده اند در سال های اخیر تکنولوژی نشانگرهای DNA در گیاهان عالی، به سمت استفاده از این نشانگرها در انگشت نگاری DNA سوق یافته است.
    مواد و روش ها
    انجام نمونه برداری پس از دریافت اطلاعات از موسسه ثبت و گواهی بذرو موسسه تحقیقات علوم باغبانی صورت گرفت نمونه گیری از سربرگ های جوان و تازه رشد کرده درخت به صورت سرشاخه انجام شد.30 میلی گرم از برگ توسط ازت کوبیده شده و استخراج DNA با استفاده از کیت استخراج DNA ساخت شرکت Core Bio و بر پایه دستور العمل کیت انجام گردید در این تحقیق مجموعا از 22 نشانگر ریز ماهواره استفاده شد
    یافته ها
    در این تحقیق با استفاده از 22 نشانگر مولکولی SSR، کلید شناسایی مولکولی 11 رقم زیتون (L. (Olea europaea حاصل گردید. نتایج نشان داد 10 نشانگر ریز ماهواره از بین نشانگرهای بکار رفته در 11 رقم مورد مطالعه نوارهای چند شکل ایجاد نمودند. نشانگرهای MOL 1 در رقم تخم کبکی، MOL 7 در رقم های دزفولی، ماوی و روغنی، MOL 8 در رقم دزفولی و شنگه، MOL 9 در رقم های دزفولی، گلوله، ماری و روغنی، MOL 10 در رقم تخم کبکی، MOL 11 در رقم های دزفولی و فیشومی، MOL 14 در رقم دهقان، MOL 18 در رقم گلوله و MOL 20 در رقم ماری ایجاد باندهای چند شکل اختصاصی نمودند. از میان نشانگرهای مورد استفاده، نشانگرMOL 9 به تنهایی قادر به شناسایی و تفکیک چهار رقم مهم زیتون ایران شامل دزفولی، گلوله، ماری و روغنی از سایر ارقام مورد مطالعه بود.
    نتیجه گیری
    تجزیه خوشه ایبه منظور شناسایی درختان مادری خارج از تیپ در بین درختان مادری یک رقم انجام شد کلید های مولکولی اختصاصی بوسیله تجزیه های مولکولی بر روی 64 درخت مادری ارقام مورد مطالعه، شناسایی و در دو آزمایشگاه مولکولی مستقل واقع در پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی و موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال تایید شد. اکثر درختان مادری ارقام مختلف در گروه های مجزا طبقه بندی شدند با مشاهده دندروگرام حاصل از نرم افزار SplitsTree 4، درختان مادری ارقام مورد مطالعه زیتون با استفاده از 11 نشانگر SSR چند شکل نشان داد، اکثر درختان مادری ارقام مختلف در گروه های مجزا طبقه بندی شدندنتایج حاصل از ارتباط ژنتیکی بدست آمده با استفاده از روش مبتنی بر مدل و روش خوشه ایبسیار مشابه هم بودند با شناسایی کلید های شناسایی مولکولی ارقام مورد مطالعه، امکان تشخیص این ارقام به منظور تایید اصالت ژنتیکی آنها میسر گردید.
    کلیدواژگان: انگشت نگاری ریز ماهواره، تجزیه خوشه ای، روش های مبتنی بر مدل، زیتون
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی اثرات برخی گونه های قارچ تریکودرما بر فاکتورهای رشدی گوجه فرنگی در سه روش مایه زنی
    ناهید حیدر زاده *، ساره بقایی راوری، حمید روحانی، عصمت مدیخانی مقدم صفحات 23-29
    سابقه و هدف
    گونه های مختلف تریکودرما به عنوان جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی وابزار بیولوژیک موفق در زمینه کشاورزی پایدار مطرح می باشند. این میکرو ارگانیسم ها با دارا بودن توان رقابت غذایی و مکانی بالا، استقرار و اسپورزایی فراوان در محیط ریزوسفر اغلب گیاهان زراعی و غیر زراعی و نیز قابلیت القاء مقاومت در گیاه، نه تنها باعث کاهش عوامل بیمارگر در خاک شده بلکه در برخی موارد موجب تحریک به رشدگیاه می گردند. اثرات مطلوب رشدی قارچ مذکور در رشد گیاه بستگی به عواملی چون نوع گونه قارچ، جدایه های مختلف یک گونه و روش مایه زنی دارد. لذا در این تحقیق سعی شده است تاثیرات کاربرد چهار گونه مختلف تریکودرما با استفاده از سه روش مختلف مایه زنی بر فاکتورهای رشدی گیاه گوجه فرنگی مقایسه گردد.
    مواد وروش ها
    اثرات رشدی چهار گونه Trichoderma sp. (T1) ، T. virens (T2)، T. harzianum (T3، T4) و T. koningi (T5) روی گیاه گوجه فرنگی در شرایط گلخانه و در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل در چهار تکرار انجام پذیرفت. سه روش مختلف تلقیح، شامل بذرمال نمودن ، آلوده سازی خاک و محلول پاشی استفاده شده و کارایی هر سه روش با توجه به جدایه مصرفی ارزیابی شد. مایه تلقیح قارچ با غلظت 107 پروپاگول در هر گرم خاک، 107 اسپور در میلی لیتر و 106×3 اسپور برای هر بذر به ترتیب برای روش های آلوده سازی خاک، محلول پاشی و بذر مال استفاده شد
    یافته ها
    بر اساس نتایج حاصل، روش خاک مصرف نسبت به دو روش استفاده شده دیگر بر روی فاکتورهای رشدی به ویژه وزن خشک و تر ریشه و اندام هوایی به طور معنی داری موثرتر عمل نمود. تیمار جدایه های T1، T2 و T5 در دو روش آلوده سازی خاک و بذرمال، بیشترین افزایش را در فاکتورهای رشدی مورد بررسی، نسبت به گیاهان شاهد مشخص نمودند. جدایه برتر T1 طول ریشه و ساقه گوجه فرنگی را به ترتیب به میزان 54 و 5/45 درصد، و نیز وزن خشک ریشه و ساقه، به ترتیب به میزان 80 و 60 درصد در مقایسه با شاهد سالم افزایش داد. در بررسی مقایسه میانگین ها به روش LSD، تیمار گیاهان گوجه فرنگی با جدایه های T1 و T2 به ویژه در روش آلوده سازی خاک، تفاوت محسوسی با احتمال 5٪ ندارد.
    نتیجه گیری
    روش آلوده سازی خاک به عنوان روش پیشنهادی تحقیق حاضر معرفی می گردد. همچنین به نظر میرسد بکارگیری جدایه های T1 و T2 جهت فرموله نمودن انفرادی یا ترکیبی به منظور کاربرد در شرایط مزرعه، بتواند در بهبود وضعیت رشدی گیاه گوجه فرنگی و افزایش محصول تاثیر قابل توجهی داشته باشد.
    کلیدواژگان: گوجه فرنگی، صفات رشدی، Trichoderma spp
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر برهم کنش علف های هرز و پرایمینگ بذر بر شاخص های رشدی توده های مختلف هندوانه بذری (Citrullus lanatus)
    مسعود زرندی *، محمد خواجه حسینی صفحات 31-51
    سابقه و هدف
    هندوانه بذری (Citrullus Lanatus) از جمله گیاهان صیفی است که به عنوان کشت دوم بعد از محصولات زمستانه در بعضی از مناطق کشور کشت می شود. این محصول به دلایل زمان کوتاه کاشت تا رسیدگی، هزینه های تولید کم و سودآوری بیشتر نسبت به سایر گیاهان بهاره، امروزه مورد توجه بیشتر کشاورزان قرار گرفته است. از این رو به منظور بررسی اثر برهم کنش علف های هرز و پرایمینگ بذور بر شاخص های رشدی توده های مختلف هنداوانه بذری آزمایشی در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد.
    مواد و روش ها
    این آزمایش در سال زراعی 1392 در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل سه توده هندوانه بذری (کلاله، نیشابور و بجنورد) به عنوان فاکتور اول، فاکتور دوم هیدروپرایمینگ بذر در دو سطح (بذور پرایم شده و بذور پرایم نشده) و فاکتور سوم شامل حضور و عدم حضور علف های هرز بود. صفات مورد مطالعه عبارتنداز طول بوته، شاخص سطح برگ، محیط میوه، تعداد میوه در هر بوته، تعداد دانه در هر میوه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه بودند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که علف های هرز با تاثیر بر رشد و اجزای عملکرد دانه، در هر سه توده هندوانه بذری به طور معنی داری عملکرد دانه را تا 79 درصد کاهش داد. پرایمینگ بذر توانست تا حدودی اثرات مخرب علف های هرز بر شاخص سطح برگ و وزن هزار دانه را کاهش دهد ولی تاثیر چندانی بر عملکرد دانه نداشت. به طور کلی در بین توده های مورد بررسی بیشترین عملکرد دانه و وزن هزار دانه به ترتیب با 1581 کیلوگرم در هکتار و 144 گرم در توده نیشابور مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش در اثر تداخل علف های هرز تمامی صفات مورد بررسی به خصوص عملکرد دانه به طور قابل توجهی کاهش یافت که از این رو می توان با حذف علف های هرز تا حدودی این کاهش ها را جبران کرد. و یا در حضور علف های هرز نیز با انتخاب ارقامی مناسب (توده نیشابور) و همچنین با انجام عملیات پیش تیمار بذور همانند فراهم آوردن شرایط مناسب جوانه زنی بذور (پرایمینگ بذور) می توان به عملکرد بهینه این گیاه دست یافت.
    کلیدواژگان: علفهای هرز، عملکرد دانه، نیشابور، هندوانه بذری، هیدروپرایمینگ
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی تنوع ژنتیکی برخی از ژنوتیپ های زالزالک براساس خصوصیات مورفولوژیکی برگ و میوه
    محسن مظفری، جواد عرفانی مقدم*، آرش فاضلی صفحات 53-69
    سابقه و هدف
    زالزالک یکی از میوه های جنگلی مناطق معتدله در سراسر جهان می باشد و از مهمترین گیاهان دارویی دوران باستان شناخته شده است که به عنوان یک داروی گیاهی برای درمان نارسایی قلبی و بیماری های قلبی عروقی در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این تحقیق، ارزیابی تنوع ژنتیکی و گروه بندی برخی از ژنوتیپ های زالزالک غرب و شمال کشور براساس صفات کمی و کیفی برگ و میوه به منظور تعیین فاصله ژنتیکی بین آنها بود. همچنین شناسایی ژنوتیپ های مطلوب براساس ارزیابی صفات مختلف از نظر گیاهشناسی و باغبانی می تواند در حفظ ژرم پلاسم و اصلاح این محصول موثر باشد.
    مواد و روش ها
    در این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی بین 30 ژنوتیپ زالزالک متعلق به چهار گونه مختلف، با مطالعه 17 صفت مورفولوژیکی مربوط به برگ و میوه صورت گرفت. نمونه های مورد بررسی از چند منطقه در غرب و شمال کشور ایران جمع آوری شدند. نمونه های برگ و میوه در زمان رسیدگی میوه از بخش های مختلف درخت به طور تصادفی جمع آوری گردیدند. برای ارزیابی صفات مرتبط با برگ از هر ژنوتیپ، 30 برگ به طور تصادفی در سه تکرار انتخاب و صفات مربوط برای آنها ثبت شد. برای ارزیابی صفات مرتبط با میوه از هر ژنوتیپ 10 میوه به طور تصادفی در سه تکرار انتخاب و صفات مربوط برای آنها ثبت گردید.
    یافته ها
    نتایج ارزیابی صفات مورفولوژیکی نشان داد در برخی از صفات مانند وزن میوه، طول و سطح برگ، عمق شیار برگ، طول بذر و طول دمبرگ تنوع بالایی بین نمونه ها وجود دارد. نتایج به دست آمده از تجزیه خوشه ای، ژنوتیپ ها را به دو گروه اصلی شامل گونه های pontica و microphylla و دو گونه دیگر یعنی گونه های monogyna و pentagyna تفکیک کرد. تجزیه همبستگی ساده بین صفات نشان داد همبستگی مثبتی بین برخی از صفات وجود دارد. نتایج مربوط به تجزیه عامل ها صفات را در پنج عامل اصلی قرار داد و در مجموع نزدیک به 85% از واریانس کل را توجیه کردند. فاکتور اول و دوم که بیشتر مربوط به صفات میوه، بذر و برگ بود، نزدیک به 55% از واریانس کل را توجیه نمودند. در تجزیه به عامل ها سطح برگ، طول دمبرگ و تعداد برگ در هر گره به همراه صفات مربوط به بذر و میوه مانند وزن بذر، طول بذر، درصد رطوبت و ماده خشک میوه جزء صفات مهم و تاثیر گذاری بودند که در عامل اول قرار گرفتند و برای ارزیابی ژنوتیپ های زالزالک مناسب هستند.
    نتیجه گیری
    نتایج کلی این تحقیق نشان داد تنوع زیادی در بین ژنوتیپ های زالزالک به لحاظ صفات کمی و کیفی میوه وجود دارد. همچنین وزن میوه به طور معنی داری در بین نمونه های زالزالک متنوع بود و برخی از ژنوتیپ های متعلق به گونه pontica دارای وزن میوه بالا بودند که می توان آنها را به صورت تجاری کشت و یا در برنامه اصلاح این محصول برای دستیابی به نتاج مطلوب تر استفاده نمود.
    کلیدواژگان: زالزالک، گونه، تجزیه کلاستر، وزن میوه
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر کودهای زیستی به همراه کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد کمی و صفات (Cassia angustifolia Vahl) فیزیولوژیکی گیاه سنای هندی
    مصطفی حیدری*، الهام جعفرپور صفحات 71-87
    سابقه و هدف
    سنای هندی (Cassia angustifolia Vahl)یکی از گیاهان با ارزش شناخته شده در درمان یبوست است. امروزه یکی از اهداف تولید گیاهان دارویی، تولید گیاهان ارگانیک می باشد. این امر با استفاده از کودهای زیستی میسر است. در دهه های گذشته بدلیل مصرف کودهای شیمیایی اثرات زیست محیطی متعددی از جمله انواع آلودگی های آب و خاک و مشکلاتی در خصوص سلامتی انسان و دیگر موجودات زنده به وجود آمد.کودهای زیستی متشکل از ریزجاندارهای مفیدی هستند که در ناحیه اطراف ریشه و یا بخش داخلی گیاهان تشکیل کلونی داده و رشد گیاه میزبان را با بهبود جذب عناصر معدنی، به ویژه فسفر، تحریک می کنند.ریز جاندارهای موجود در کودهای زیستی قادرند عناصر معدنی خاک را در یک فرآیند زیستی تبدیل به مواد مغذی همچون ویتامینها و دیگر مواد معدنی کرده و به ریشه خاک برساند. مصرف کودهای زیستی کم هزینه تر هستند و در اکوسیستم آلودگی به وجود نمی آورد.
    مواد و روش ها
    به منظور بررسی اثرات نوع های مختلف کود زیستی به همراه کودهای آلی و شیمیایی بر عملکردکمی، رنگدانه های فتوسنتزی و عقادیر عناصر معدنی درگیاه داروییسنای هندی، آزمایشی بصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 در دانشگاه زابل اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه نوع مختلف از کود های زیستی: نیتروکسین=B1، بیوسولفور= B2، فسفات بارور2 = B3 وبه همراهترکیبی از نیتروکسین+بیوسولفور+ فسفات بارور2=B4 به عنوان عامل اول و سه سطح کود دامی = F1، کمپوست=F2 و کود شیمیایی = F3 به عنوان عامل دوم بودند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد تیمار کود زیستی تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه، تعداد غلاف در بوته و مقادیر عنصر فسفر در دو بخش هوایی و دانه گیاه سنای هندی داشت، بیشترین عملکرد دانه و مقدار فسفر از کود فسفات بارور2 و نیتروکسین و تعداد غلاف در بوته از نیتروکسین حاصل شد. تیمار کودهای آلی و شیمیایی در این بین و اثر متقابل کود زیستی و کودهای آلی و شیمیایی نیز تاثیر معنی دار بر عملکرد دانه،زیست توده، تعداد شاخه فرعی و تعداد غلاف در بوته دارا بودند. بیشترین مقادیر این صفات از B1F1 (کود زیستی نیتروکسین و کود دامی) حاصل شد. استفاده ازکودهای زیستی هر چند تاثیر معنی داری بر رنگدانه های فتوسنتری و میزان کربوهیدرات محلول در برگهای سنای هندی نداشت اما کودهای آلی و شیمیایی منجر بهتغییراتمعنی داریدر میزان کلروفیل a و کربوهیدرات محلول برگشدند.
    نتیجه گیری
    یافته های این آزمایش نشان داد بهترین تیمار در این بررسی استفاده از کود زیستی نیتروکسین به همراه کود دامی بود.
    کلیدواژگان: کود های بیولوژیکی، سنای هندی، عملکرد دانه، صفات فیزیولوژیکی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تحمل به یخ زدگی گونه های علف چمنی تحت شرایط کنترل شده
    احمد نظامی، محمد جواد احمدی لاهیجانی*، کوروش شجاعی نوفرست، جواد رضایی، فاضل فاضلی صفحات 89-106
    سابقه و هدف
    تنش سرما یکی از مهم ترین عوامل محدود کننده رشد علف های چمنی در مناطق معتدله است. تحمل به تنش سرما بین گونه ها و جنس های مختلف گیاهی و مناطق مختلف، متفاوت است. علف های چمنی به دلیل کاربرد گسترده در زیباسازی فضاهای سبز، تغذیه دام ها و کنترل فرسایش، از اهمیت زیادی برخوردارند. بین گونه های مختلف علف های چمنی نیز تفاوت زیادی از نظر تحمل به سرما مشاهده شده است. پژوهشگران از صفت های معتددی از جمله دمای 50 درصد کشندگی، میزان نشت الکترولیت-ها، ارتفاع و سطح برگ گیاه برای شناسایی گونه های متحمل تر به سرما بهره جسته اند. به دلیل وجود اطلاعات کم در مورد تحمل به سرمای علف های چمنی، این پژوهش با هدف شناسایی گونه های متحمل تر علف های چمنی به تنش سرما با استفاده از برخی صفات فیزیولوژیک و موفولوژیک صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    به منظور ارزیابی تحمل به یخ زدگی چند گونه علف چمنی در شرایط کنترل شده، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1388 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شش نوع علف چمنی از گونه های لولیوم، فستوکا و برموداگراس و 14 دمای یخ زدگی (صفر تا 19/5- با فواصل 1/5 درجه سانتی گراد) بودند. بذرها در اواسط مهرماه درگلدان های پلاستیکی به قطر 10 سانتی متر کشت شدند. به منظور ایجاد خوسرمایی، گیاهچه ها تا مرحله 6-4 برگی در محیط طبیعی رشد یافتند. گلدان ها، 24 ساعت قبل از تیمار سرما آبیاری و سپس به فریزر ترموگرادیان منتقل شدند. صفاتی از جمله پایداری غشای سلولی طوقه و برگ، درصد بقاء، وزن خشک بوته، LT50، RDMT50 و تعداد پنجه مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    تنش یخ زدگی باعث کاهش معنی دار درصد بقاء علف های چمنی شد. اغلب علف های چمنی قادر به تحمل دمای 15- درجه سانتی گراد بودند، ولی با افزایش میزان سرما درصد بقاء آن ها کاهش یافت، به طوری که، در دمای 16/5- درجه سانتی گراد گیاهان کلیه گونه های علف های چمنی از بین رفتند. با این وجود، درصد بقا بسته به نمونه های مورد مطالعه متفاوت بود، به طوری که، گیاهان نمونه کالیفرنیا و استارلت در دمای 12- درجه سانتی گراد حدود 50 درصد بقا داشتند، درحالی که، درصد بقا گیاهان نمونه فستوکا مسترپیس در این دما حدود 15 درصد بود. به طورکلی، درصد پایداری غشای سلولی طوقه بیشتر از برگ بود، به طوری که، در دمای 13/5- درجه سانتی گراد پایداری غشای سلولی طوقه بیش از 60 درصد مشاهد شد، اما به هرحال، در دماهای بیش از 15- درجه سانتی گراد این شاخص برای هر دو به صفر رسید. تعداد پنجه و وزن خشک گیاهان در پایان دوره بازیافت نیز به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای دمایی قرار گرفت و با کاهش دما از میزان آن ها کاسته شد. همبستگی بسیار معنی داری (**0/98-=r) بین دمای کشنده 50 درصد گیاهان (LT50) با درصد بقاء مشاهده شد. بر اساس شاخص LT50، علف چمنی برموداگراس بیشترین و علف چمنی پوآ پرانتیس میدوگراس کمترین میزان تحمل به سرما را داشتند، در صورتی که، علف چمنی فستوکا استارلت بر اساس دمای کاهنده 50 درصد وزن خشک گیاه(RDMT50) ، بیشترین توانایی رشد مجدد در دوره بازیافت را از خود نشان داد.
    نتیجه گیری
    در مجموع، به نظر می رسد که شاخص های LT 50، RDMT50، درصد بقاء و شاخص پایداری غشای سلولی شاخص-های مناسبی در تعیین تحمل به تنش یخ زدگی علف های چمنی باشند. همچنین، بر اساس نتایج، علف های چمنی برموداگراس و فستوکا استارلت به عنوان گونه های متحمل به سرما شناخته شدند.
    کلیدواژگان: پایداری غشای سلولی، تنش سرما، درصد بقاء، LT50، RDMT50
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر کودهای آلی و اسید سالیسیلیک بر عملکرد و برخی متابولیت های ثانویه گیاه دارویی بادرنجبویه (.Melissa officinalis L)
    کیانوش حسن زاده*، خدایار همتی، مهدی علیزاده صفحات 107-130
    بادرنجبویه گیاهی دارویی است که اسانس آن کاربرد فراوانی در صنایع دارویی، غذایی و بهداشتی داشته و همچنین دارای ترکیب اسید رزمارینیک می باشد که امروزه بر علیه ویروس HIV1 و درمان بیماری ایدز مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش اثر کودهای آلی (کود گاوی، گوسفندی، ورمی کمپوست و خاکبرگ) و محلول پاشی با اسید سالیسیلیک (SA) در غلظت های 0، 2-10، 4-10 و 6-10 مولار بر روی درصد اسانس و برخی متابولیت های ثانویه گیاه دارویی بادرنجبویه بررسی شد. آزمایش در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به صورت گلدانی صورت گرفت. متغیرهای اندازه گیری شده شامل وزن تر و خشک اندام هوایی، درصد اسانس، اجزای اسانس، میزان اسید رزمارینیک (RA) و فعالیت آنتی اکسیدانی بود. شناسایی اجزای اسانس توسط GC/MS، میزان اسید رزمارینیک توسط HPLC و فعالیت آنتی اکسیدانی توسط اسپکتروفتومتر انجام گرفت. نتایج نشان داد کودهای آلی و کاربرد اسید سالیسیلیک بر درصد اسانس، میزان اسید رزمارینیک و فعالیت آنتی اکسیدانی تفاوت معنی داری داشت. بر اساس نتایج مقایسه میانگین ها، حداکثر درصد اسانس (0.536 درصد) در تیمار کود گاوی و غلظت 2-10 مولار SA و کمترین مقدار آن (0.203 درصد) مربوط به تیمار کودهای گاوی و گوسفندی بدون کاربرد SA بدست آمد. نتیجه تجزیه اسانس نشان داد که سیترال (E&Z) با 61.88 درصد بیشترین جزء اسانس را دارا بود. بیشترین میزان RA در بستر محتوی کود گوسفندی و کاربرد SA در غلظت 4-10 مولار و کمترین میزان آن در تیمار شاهد بدون کاربرد اسید سالیسیلیک تولید گردید.
    کلیدواژگان: اسید رزمارینیک، GC، MS، HPLC، اسانس، بادرنجبویه
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • آنالیز رشد و صفات کیفی کدو تخم کاغذی (Cucurbita pepo L) تحت تاثیر کاربرد کود های آلی و شیمیایی
    سید حمزه حسینی حسینی، سعید یوسف زاده*، سرجی یریتسایان، خدایار همتی صفحات 131-155
    سابقه و هدف
    تولید و مصرف کود های شیمیایی در کشاورزی متداول مشکلات زیست محیطی بسیاری را به همراه دارد. در حالی که، کاربرد کود های آلی به جای کود های شیمیایی می تواند نقش مهمی در حاصلخیزی خاک، افزایش کیفیت محصول و سلامت بوم نظام های زراعی داشته باشد. کدو پوست کاغذی، گیاهی علفی و یکساله متعلق به خانواده کدوئیان است. گیاهان متعلق به تیره کدوییان به علت تجمع درصد بالایی از پروتئین و بویژه روغن در دانه از ارزش غذایی مناسبی برخوردار هستند. از این رو هدف از این تحقیق بررسی تاثیر منابع مختلف کودی و تلفیق آنها ویژگی های کمی و کیفی کدو تخم کاغذی می باشد.
    مواد و روش ها
    به منظور بررسی آنالیز رشد و صفات کیفی کدو تخم کاغذی تحت تاثیر کاربرد کود های آلی و شیمیایی آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار در سالهای زراعی 1390- 1389 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان اجرا گردید. تیمارها شامل: ) N0 شاهد)، N1 (66-66-99 کیلوگرم در هکتار NPK معادل 33 %)، N2 (132-132-198 کیلوگرم در هکتار NPK معادل 66 %)، N3(200-200-300 کیلوگرم در هکتار NPK معادل 100 %)، H: کود دامی (30 تن در هکتار)، 1/2 H + N1) :HN1)، :HN2 ( N2+ 1/2 H)، HN3: ( N3+ 1/2 H)، : کمپوست زباله شهری (30 تن در هکتار)، : N1)+ 1/2 C)، N2) :CN2+1/2 C )، N3 ) :CN3+1/2 C ) و HN: (1/2 C + 1/2 H) بود. در این تحقیق سرعت رشد محصول و سرعت رشد نسبی، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد روغن، اسید های اسید لینولئیک و اسید اولئیک اندازهگیری شدند.
    یافته ها
    نتایج نشان دادند کاربرد تلفیقی کودهای دامی با کودهای شیمیایی سرعت رشد محصول و سرعت رشد نسبی را افزایش داد. کاربرد تیمار تلفیقی 132-132-198 کیلوگرم در هکتار NPK + 15 تن کود دامی در هکتار بیشترین عملکرد دانه را با میانگین 1044 و 1148 کیلوگرم در هکتار به ترتیب در سال اول و دوم آزمایش تولید کرد. بالاترین درصد روغن و شاخص برداشت نیز از کاربرد تیمار تلفیقی 132-132-198 کیلوگرم در هکتار NPK + 15 تن کود دامی در هکتار در دو سال آزمایش بدست آمد. بیشترین عملکرد بیولوژیک و اسیدهای چرب لینولئیک و اولئیک در اثر کاربرد کود دامی بدست آمد. کاربرد کود شیمیایی سطح سوم N3 (200-200-300 کیلوگرم در هکتار (NPK کم ترین درصد روغن دانه را در بین سطوح مختلف کود شیمیایی تولید نمود.
    نتیجه گیری
    در کل نتایج نشان داد مصرف بیش از اندازه کودهای شیمیایی بر تمامی صفات مورد مطالعه (بجز شاخص برداشت) تاثیر منفی بر جای گذاشت. کاربرد تیمار تلفیقی :HN2 (132-132-198 کیلوگرم در هکتار NPK + 15 تن کود دامی در هکتار) به جای کودهای شیمیایی میتواند موجب ارتقاء عملکرد کمی و کیفی کدوی تخم کاغذی شده و گامی در جهت نیل به کشاورزی پایدار محسوب گردد.
    کلیدواژگان: کشاورزی پایدار، کمپوست، گیاهان دارویی، نیتروژن
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی از ژنوتیپ های ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica) بر اساس صفات پومولوژی در استان گلستان
    رخساره رحیم خانی، فریال وارسته*، اسماعیل سیفی صفحات 157-177
    سابقه و هدف
    ازگیل های ژاپنی انواع با اکولوژی متفاوتی طی دوره طولانی کشت و سازگار شدن خود در نواحی مختلف دنیا تشکیل داده اند. اولین قدم در کار اصلاحی شناسایی خاستگاه و مرکز پراکنش، همراه با مطالعه تنوع بین ژنوتیپ ها است. در این پژوهش 20 ژنوتیپ ازگیل ژاپنی به منظور شناسایی و انتخاب ژنوتیپ های برتر در استان گلستان، با استفاده از مارکرهای مورفولوژی میوه مورد مطالعه قرار گرفتند.
    مواد و روش ها
    میوه های ژنوتیپ های مورد بررسی در زمان رسیدگی، برداشت، و 25 صفت کمی و کیفی مربوط به میوه و بذر آنها در آزمایشگاه اندازه گیری گردید. مقادیر حداکثر، حداقل، میانگین، ضریب شاخص تنوع، همبستگی بین صفات مشخص و تجزیه به عامل و کلاستر داده ها انجام شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ ها از نظر برخی خصوصیات فیزیکوشیمیایی تفاوت معنی داری وجود داشت. وزن میوه ها از 87/12 تا 80/23 گرم و طول میوه ها از 67/25 تا 70/33 میلی متر در ژنوتیپ ها متغیر بود. در بیشتر ژنوتیپ ها میوه تقریبا شکل گرد داشت. میوه ها بسته به ژنوتیپ دارای 14/1 تا 33/4 عدد بذر بودند. مقدار گوشت میوه از 5/2 برابر وزن بذور در ژنوتیپ 2 تا 92/5 در ژنوتیپ 20 متفاوت بود. بالاترین (96/87%) و پایین ترین (60/77%) مقدار رطوبت گوشت میوه به ترتیب در ژنوتیپ 2 و 20 ثبت گردید. درصد ماده خشک بذر در محدوده ی 12/41 تا 27/51% متغیر بود. بیش ترین میزان مواد جامد محلول (73/17%) در ژنوتیپ 13 مشاهده شد، در حالی که ژنوتیپ 3 بالاترین مقدار اسیدیته قابل تیتر (16/1%) و ویتامین ث (10/38 میلی گرم در 100 گرم وزن تر) را داشت. هم چنین برای تعیین صفات اصلی متمایز کننده ژنوتیپ ها، تجزیه به عامل 19 صفت کمی انجام شد و صفات مورد بررسی در 5 عامل که در مجموع حدود 95/89 درصد از واریانس کل را توجیه کردند قرار گرفتند. در هر عامل صفات با ضرایب بیشتر از 40/0 معنی دار در نظر گرفته شد. عامل اول مربوط به خصوصیات فیزیکی میوه و عامل دوم مربوط به خصوصیات بذر بود که در مجموع 5/55 درصد از واریانس کل را به خود اختصاص دادند. نتایج تجزیه به عامل نشان داد که طول، قطر، وزن و حجم میوه، طول بذر، وزن تر و خشک بذر، درصد ماده خشک بذر، طول به قطر بذر و تعداد بذر بیش ترین تاثیر را در تنوع ژنوتیپ ها داشتند. هم چنین بر اساس تجزیه کلاستر 19 صفت کمی، ژنوتیپ ها در پنج گروه جای گرفتند. وزن تر گوشت میوه با طول، قطر، وزن و حجم میوه همبستگی مثبت در سطح یک درصد و با ضخامت گوشت میوه همبستگی مثبت در سطح 5 درصد نشان داد.
    نتیجه گیری
    در نهایت ژنوتیپ هایی که به لحاظ صفات مرتبط با کیفیت میوه از جمله وزن میوه، تعداد کم تر بذر درون میوه و یا سایر صفات کیفی شرایط بهتری داشتند می توانند به عنوان ژنوتیپ های امیدبخش برای ارزیابی های بعدی در برنامه های اصلاح، تکثیر و احداث باغ های تجاری مورد استفاده قرار گیرند. در این پژوهش ژنوتیپ 20 با بیش ترین نسبت گوشت به بذر، ژنوتیپ 16 با کم ترین تعداد بذر و نسبت گوشت به بذر بالا و ژنوتیپ 13 به دلیل بالا بودن مواد جامد محلول و نسبت گوشت به بذر مناسب به عنوان ژنوتیپ های امیدبخش معرفی می گردند.
    کلیدواژگان: ازگیل ژاپنی، پومولوژی، تجزیه به عامل، تجزیه کلاستر
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Application of Microsatellite Markers for Identification and Registration of Olive Cultivars
    Mehrshad Zeinalabedini*, A. Zeinaloo, S.H. Jamali, P. Potki, Mojtaba Khayam Nekouei, A. Kavand, K. Ahmadi, S. Abdi, F. Shamskia, S. Khoshkam, Z. Tahernejad, A. Akbar Loni Pages 1-21
    Background And Objectives
    Oleaceae family contains approximately 20 species of small trees and ancient world of the Mediterranean, North Africa, Southeast Asia, north to southern China, Scotland and East Australia have a wide dispersion. They are evergreen and have small leaves that are integrated have been met and the fruit is drup. Olive trees resistant to drought and adapt to poor soils and produce high-value, low-cost Kmbazdh and economically very important that the product is well-known in poor soils. In the past, methods for cultivar identification was based on morphological characteristics of leaves, fruits and kernels, but except in specific cases identification using morphological traits alone are not enough. Due to complex identification of young olive cultivars (Olea europaea L.) by morphological traits, advance molecular tools have provided a new prospect for DNA fingerprinting.
    Materials And Methods
    For this study, sampling was done after receiving information from Horticulture Science Research Institute (HSRI) and Seed and Plant Certification and Registration Institute (SPCRI). Sampling was done from young and fresh shoot of trees. Approximately, 30 mg of young leaf were ground in liquid nitrogen and total DNA was isolated using the procedure described Core Bio DNA extraction kit and PCR-amplified using 22 pairs of primers flanking SSR sequences.
    Results
    Specific molecular keys were identified for 11 Iranian olive cultivars (Olea europaea L.) using 10 out of 22 SSR markers. The results showed that 10 SSR markers produced polymorphism or polymorphic bands for studied Iranian olive cultivars. SSR markers MOL 1 in Tokhmekabki, MOL 7 in Dezfooli, Mavi and Roghani, MOL 8 in Dezfooli and Shangeh, MOL 9 in Dezfooli, Golooleh, Mari and Roghani, MOL 10 in Tokhmekabki, MOL 11 in Dezfooli and Fishemi, MOL 14 in Dehghan, MOL 18 in Golooleh, MOL 20 in Mari produced specific molecular keys. Out of 12 Iranian olive cultivars, four cultivars (Dezfooli, Golooleh, Mavi and Roghani) were identified by SSR marker MOL 9.
    Conclusion
    Off-type trees were identified using cluster analysis based on SSR data. The specific molecular keys were verified on 64­ olive mother's trees and the results were confirmed at two independent laboratories (SPCRI and Agriculture Biotechnology Research Institute of Iran). Most mother trees of different varieties were classified in separate groups. Dendrogram of Splits Tree 4 software separated mother trees of evaluated olive cultivar with 11 SSR markers. The results demonstrated that cluster analysis and Structure software, was very appropriate for study of genetic relationships among olive cultivars. The reported specific molecular keys can be efficiently used for identification of olive cultivars for Genetic authentication
    Keywords: olive, microsatellite, Fingerprinting, model based method, clustering
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Study the effects of some Trichoderma spp. on tomato growth parameters using three inoculation methods
    N. Heidarzadeh*, S. Baghaee, Ravari, H. Rouhani, E. Mahdikhani Moghaddam Pages 23-29
    Background And Objectives
    Different Trichoderma species play role as suitable alternative for chemical fertilizers and successful biological tool in stable agriculture. These microorganisms show rivalry in food and place sources. They establish in the rhizosphere of most agricultural and non-agricultural plants via producing spores. They also could induce resistance in plants. These properties may lead to pathogen reduction as well as plant growth incitation. Favorite effect of Trichoderma species on the plant growth depends on type of species, strains and inoculation methods. Therefore this research has been tried to compare growth effects of four different Trichoderma species using three methods including seed coating, soil application and shoot spraying on tomato growth factors.
    Materials And Methods
    Four Trichoderma spp. including Trichoderma sp (T1), Trichoderm virens (T2), Trichoderma harzianum (T3, T4) and Trichoderma koningi (T5) were evaluated on tomato growth under completely randomized design based on factorial mmethod with four replications in greenhouse conditions. Three methods, consisting of seed coating, soil application and shoot spraying were applied under pot experiments and the performance of all three methods was evaluated according to the isolates. Fungal inoculation suspension was prepared for each method separately. For instance in seed coating method, 3×106 Trichoderma spore on seed surface was estimated. Approximately 107 propagle per gram of soil was calculated for soil application method and in shoot spraying 107 spores per ml was prepared. Statistical analysis was carried out based on averages comparison by LSD method (P=0.05).
    Results
    Based on obtained results, soil application method showed meaningful promotion on tomato growth traits especially on dry root and foliar weight in comparison to other techniques. Overall, T1, T2 and T5 selected as the best candidates in trial conditions specifically in soil and seed application methods based on their positive effect on tomato growth factors. Isolate T1 increased root and shoot length by 54 and 45.5 percent respectively over controls in soil application treatment. In addition, the means comparisons using LSD method shows no significant difference between T1 and T2 isolates at 5% possibility level. So there is no difference between these isolates as a bio-fertilizer.
    Conclusion
    The soil application method was suggested as preferred technique in current study. In addition, it seems that application of T1 (Trichoderma sp.) and T2 (T. virens) isolates in the form of individual or combined formulation which can be used in the field level and could improve tomato growth and yields significantly.
    Keywords: Growth factors, Tomato, Trichoderma spp
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Interaction effects between weeds and seed priming on growth Indices on different seed lots of seedy watermelon (Citrullus Lanatus)
    M. Zarandi*, M. Khaje Hoseini Pages 31-51
    Background And Objectives
    Seedy watermelon (Citrullus lanatus) is a crop that is planted in as a second crop after winter crops some parts of country. This crop is more attended by farmers due to the short time between planting and maturity, low production costs and greater profitability rather than other spring crops. In order to evaluate the interaction effects between weeds and seed priming on growth indices on different seed lots of seedy watermelon (Citrullus lanatus).
    Materials And Methods
    this experiment was conducted in factorial design based on complete randomized block design with three replications in Research Farm of Faculty of Agriculture of Ferdowsi University of Mashhad in 2013. First factor included three seed lots of Seedy Watermelon (Kalaleh, Neishabour and bojnord), second factor included seed hydropriming in two levels (primed and non-primed seeds) and third factor was weedy and weed free conditions. The studied traits were include plant height, Leaf area index, fruit setting, fruit number per plant, Seed number per fruit, 1000weight and seed yield.
    Results
    results showed that weeds had effect on growth and yield components of seeds, which caused reduction in seed yield in seedy watermelon lots by 79%. Seed priming reduced the effects of weeds on leaf area index and thousand kernel weights, but didn’t have any significant effect on seed yield, but increased seed yield rather than control treatment. In general, the most seed yield and thousand kernel weights were observed in Neishabour lot with 1581 kg per ha and 144 gr, respectively.
    Conclusion
    based on the results of the experiment on weed interference all traits, especially grain decreased significantly with the removal o the weeds can be to a certain extent or in the presence official said grasses weeds can also be performed using the appropriate varieties as well (Neishabour seed lots) as the preparation of seed germination as well as providing good condition (seed priming) can be achieved optimal performance.
    Keywords: Hydro, priming, Neishabour, Seedy watermelon, Seed yield, Weed
    Abstract View Paper Original: Persian
  • An Investigation of genetic diversity of some hawthorn genotypes using morphological characterization of leaf and fruit
    M. Mozafari, J. Erfani Moghaddam*, Arash Fazeli Pages 53-69
    Background And Objectives
    Hawthorn is a forest fruit tree which is grown in the temperate regions around the world. This plant is known as the most traditional herbal remedy for heart failure and cardiovascular disease in worldwide. This study has been conducted to investigate the genetic variability and classify hawthorn genotypes based on quantitative and qualitative characteristics of leaf and fruit. In addition, the identification of desirable genotypes based on investigation of different characteristics from botany and horticultural perspective can be used for germplasm preservation and breeding programs of this crop.
    Materials And Methods
    In this study, genetic variation among thirty hawthorn genotypes belonging to four species was evaluated based on seventeen morphological characters of leaf and fruit. These accessions were collected from different geographical sites in north and west of Iran. Leaf and friuts samples were collected randomly from various parts of trees at normal fully mature of each accession. In order to evaluate of traits related to leaf, thirty leaves were selected randomly from each genotype with three replications and the characters of them were recorded. To investigate the traits related to fruit, ten fruits were chosen randomly from each genotype with three replications and the characters of them were recorded.
    Results
    Preliminary results illustrated that some traits such as fruit weight, leaf area, and leaf length, depth of leaf sinus, seed length and petiole length have shown high variability among accessions. Results derived from cluster analysis, divided the genotypes into two main groups which pontica and microphylla species were separated from others species including monogyna and pentagyna. Simple correlation analysis among traits showed that positive correlations were detected among them. Factor analysis showed that 85% of total variance was indicated by five main factors. Two first factors were related to leaf and fruit characteristics, constructed 55% of the total variance. In PCA, leaf area, petiole length and number of leaf in the node simultaneously characters releted to seed and fruit such as seed weight, seed length, fruit dry matter and fruit moisture content were predominant in the first components, indicating that they were useful for the assessment of hawthorn genotypes characterization.
    Conclusion
    Finally, the results of this study showed that there is high variability among hawthorn genotypes in terms of quantity and quality characteristics of fruit. Also, the fruit weight significantly varies among hawthorn accessions, and some genotypes which belong to pontica species had quite high weight. Therefore, these species can be used to be cultivated commercially or to be utilized in breeding program to achieve desirable progeny.
    Keywords: Keywords: Hawthorn, Species, Cluster analysis, Fruit weight
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effects of biofertilzer with organic and chemical fertilizers on quantities yield and physiological parameters in Indian senna (Cassia angustifolia Vahl)
    Mostafa Heidari*, Elham Jafarpoor Pages 71-87
    Introduction and aim: Sennai (Cassia angustifolia Vahl) is one of the valuable plants which used to constipation treatment. Production of organic Plants is one of the goals of medicinal plant production, This is possible with the application of bio-fertilizers. In the past decades due to the use of chemical fertilizers numerous environmental impacts, including soil and water pollution problems in the health of humans and other living things came into being. Bio-fertilizers are useful microorganism in the area around the plant roots. They can coloniz in plant roots and increase growth by improving the absorption of minerals nutrients, especially phosphorus. Microorganisms in biofertilizers can convert mineral elements in the soil into the vitamins and other minerals in the soil and reach them to the roots. The use of bio-fertilizers is cheaper and do not cause pollution in the ecosystem.
    Materials And Methods
    In order to study the effects of different types of biological fertilizers with organic and chemical fertilizers on quantities yield, photosynthesis pigments and nutrient elements concentration in Indian senna (Cassia angustifolia Vahl), a field experiment was conducted as factorial design with three replications at University of Zabol in 2012. The experiment consisted of three different types of biological fertilizer: B1= nitroxin, B2= biosulfure, B3= barvar phosphate biofertilizer 2 and B4= combined of B1ݯ as a first factor and F1=manure, F2=compost and F3=chemical fertilizer was as the second factor.
    Results
    Results showed that, biofertilizer had significant effect on grain yield, number of pod per plant and the amount of phosphorus in shoot and seed of Indian senna. The highest grain yield and phosphorus in this study was obtained from barvar phosphate biofertilizer and nitroxin and the number of pods per plant was obtained from nitroxin. The results showed that, organic and chemical fertilizer and interaction between biological fertilizer and organic fertilizers had significant effects on the grain yield, biological yield, number of branches per plant and number of pods per plant. The highest values of these traits were obtained at B1F1 treatment. The use of biological fertilizers although had no significant effects on photosynthesis pigments and soluble carbohydrate in leaves but organic and chemical fertilizer have a significant effect on the chlorophyll a and soluble carbohydrate in leaves of Indian senna.
    Conclusion
    The results of this experiment showed that, the best treatment in this study was the use of biological fertilizer nitroxin with organic manure. This treatment improved yield quality and physiological parameters in Indain senna
    Keywords: Biofertilizer, Indain senna, Quantities yield, Physiological parameters
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Freezing tolerance of grass species under controlled conditions
    Ahmad Nezami, Mohammad Javad Ahmadi Lahijani* Pages 89-106
    Background And Objectives
    Cold stress is one of the most important limiting factor for growth and development of grasses in temperate regions. Freezing tolerance is highly different between plant species and between regions. The importance of grasses is due to widespread application in lawn beautifying, animal feeding, and erosion control. There are many differences between grass species in regards to freezing tolerance as well. Researchers have used several traits such as Lethal Temperature 50 percent (LT50), electrolyte leakage, plant height, and leaf area to identify more freezing tolerant plant species. Due to little information exists about freezing tolerance of grasses, this experiment was conducted in order to identify more tolerant species of grasses using some physiological and morphological traits.
    Materials And Methods
    In order to evaluate the freezing tolerance of some grass species under controlled conditions, an experiment was conducted at Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad, as a completely randomized design using factorial arrangement with three replications in 2009. Treatments were included 14 freezing temperatures and six grass species. Grass seeds were sown in plastic pots (10 cm in diameter) in late September. In order to induce cold acclimation, plantlets were grown to 4-6 leaves stage in natural conditions. Pots were irrigated 24 h prior to be transferred to thermogradient freezer. Such traits as crown and leaf membrane stability, survival percentage, dry matter per plant, LT50, RDMT50, and tiller number were evaluated.
    Results
    The results showed that freezing temperature significantly (P
    Conclusion
    In overall, it seems that LT50, RDMT50, survival percentage and membrane stability index are suitable indices to determine freezing tolerant of grasses. Based on the results, Bermudagrass and Festuca arundinacea (Starlet cv.) had known as freezing tolerance grass species.
    Keywords: Cold stress, LT50, membrane stability, RDMT50, survival
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of organic fertilizers and Salicylic acid on the yield and some secondary metabolites of Lemon balm (Melissa officinalis L.)
    K. Hassanzadeh*, Kh. Hemmati, M. Alizadeh Pages 107-130
    In this research, the effects of organic fertilizers (Bovine, Sheep, Leaf mould and Vermicompost fertilizers) combined with foliar application of salicylic acid (SA) at the rate of 0, 10-2, 10-4 and 10-6 M on essential oil percentage and some secondary metabolites of Lemon balm were investigated. The experiment was conducted as complete randomized block design with factorial arrangement in pots with three replications. The parameters such as shoot fresh & dry weights, oil percentage, essential oil components, the amount of RA and the antioxidant activity were measured. Essential oil was extracted by Clevenger, the essential oil components were identified by GC/MS, RA was estimated by HPLC and antioxidant activity was measured by spectrophotometer. Based on the analysis of variance, the effects of organic fertilizers and SA on oil percentage, the amount of RA and antioxidant activity were found to be significantly different. Maximum oil percentage (%0.536) was recorded in the treatment of bovine fertilizer combined with 10-2 M SA and the lowest level (%0.203) was observed in bovine and sheep fertilizers without SA. The essential oil analysis revealed that Citral (E & Z) at the rate of 61.88 % was the highest essential oil component of lemon balm. The highest and lowest amounts of RA were found in plants treated with Sheep manure 10-4 M SA and control plants respectively.
    Keywords: Rosmarinic acid, GC, MS, HPLC, Essential oil, Lemon balm
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Growth analysis and qualitative traits pumpkin (Cucurbita pepo L.) affected by application of chemical and organic fertilizers
    S.H. Hosseini, S. Yousefzadeh*, S. Yeritsyan, Kh. Hemmati Pages 131-155
    Background And Objectives
    Production and use of fertilizers in common agriculture have been many environmental problems. While the application of organic fertilizers instead of chemical fertilizers have a important role in soil fertility, increase quality of production and safety of agricultural ecosystems. Pumkin, is an important annual herbaceous plant belongs to the Cucurbitaceae family due to a high percentage of protein accumulation, especially oil in seeds are good nutritional value. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of different sources of fertilizer and combination of qualitative and quantitative characteristics in pumpkin.
    Materials And Methods
    In order to study growth analysis and qualitative traits pumpkin, affected by application of chemical and organic fertilizers, a field experiment was conducted based on RCBD with three replications during the 2010-2011 growing seasons in Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Iran. The treatments included N: (control), N1: 66-66-99 kg/ha NPK, N2: 132-132-198 kg/ha NPK, N3: 300-200-200 kg/ha NPK, H: 30 t/ha manure, HN1: ( 1/2 H N1), HN2: (N2 1/2 H), HN3: (N3 1/2 H), C: 30 t / ha municipal compost, CN1:(1/2 C N1), CN2: (1/2 C N2), CN3: (1/2 C N3) and HN: (1/2 C 1/2 H). In this study, crop growth rate, relative growth rate, seed yield, biological yield, harvest index, oil content, linoleic and oleic acid were measured.
    Results
    The results showed that use of chemical fertilizer with FYM increased physiological indices. Application Integrated treatment of 132-132-198 kg NPK 15 tons of manure per hectare, produced the highest seed yield with an average of 1044 and 1148 kg per hectare respectively in first and second year of the experiment. The highest oil content and harvest index also was obtained of integrated treatment of 132-132-198 kg NPK 15 tons of manure per hectare in two years, respectively. Application of FYM (H) produced the highest fruit weight, biological yield, linoleic and oleic fatty acids. Application of chemical fertilizers in high level (300-200-200 kg NPK per hectare) produced the least oil content among different level of chemical fertilizers.
    Conclusion
    In total, the results showed that use of extensive chemical fertilizers had negative effect on all traits in except harvest index. Application of 15 ton / ha manure 132-132-198 kg ha NPK can be enhanced the qualitative and quantitative yield of pumpkin seeds and it considered a step towards achieving sustainable agriculture.
    Keywords: Sustainable agriculture, Compost, Medicinal plants, Nitrogen
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of genetic diversity in some loquat genotypes based on pomological characteristics in Golestan province
    R. Rahimkhani, F. Varasteh*, E. Seifi Pages 157-177
    Background And Objectives
    Loquats have formed different ecological types during their cultivation and adaptation in different parts of the world. The first step in the breeding operation is the identifying of the spread center accompanied the studying of the variation between genotypes. In this research, 20 loquat genotypes were evaluated using fruit morphological markers to identify and select the superior genotypes in Golestan province.
    Materials And Methods
    The fruits of the genotypes were harvested in the ripening stage and 25 fruit quantitative and qualitative characteristics were assessed in the laboratory. The maximum, minimum, mean values, diversity coefficient index, correlation between traits and the cluster and principal component analysis were performed.
    Results
    The results showed that there were some significant differences among genotypes based on physicochemical characteristics. Among the genotypes, fruit weight and length varied from 12.87 to 23.80 g and 25.67 to 33.70 mm, respectively. Fruit was roughly round in majority of genotypes. Fruits contained 1.14 - 4.33 seeds depending on the genotypes. Fruit flesh ranged from 2.5 to 5.92 times of seeds weight in genotypes 1 and 20, respectively. The highest (87.96%) and lowest (77.60%) amount of flesh humidity were recorded in genotypes 2 and 20, respectively. The percentage of seed dry matter differed from 41.12 to 51.27%. The highest total soluble solids (17.73%) were observed in genotype 13, whereas genotype 3 had the highest titratable acidity (1.16%) and vitamin C (38.10 mg/100g fresh weight). In addition, to determine the main discriminator traits among the genotypes, the principal components analysis of 19 quantitative traits was conducted and the evaluated traits were categorized within 5 factors, accounted for 89.95% of total variance. The first factor was related to fruit physical characteristics while the second factor was related to seed characteristics. These two factors accounted for 55.5% of total variance. Factor analysis showed that characteristics such as: fruit length, diameter, weight and volume, seed length, fresh and dry weight, seed dry matter percent, seed length to diameter ratio and seed number had the highest effects on genotypes diversity. Cluster analysis of 19 quantitative traits divided the genotypes into five main groups. Fresh flesh weight showed positive correlation with fruit length and diameter, weight and volume at
    Conclusion
    Finally, genotypes with superior fruit characteristics such as: higher fruit weight, lower seeds within fruit or including higher qualitative traits may be introduced as promising ones for future evaluation, breeding or propagation programs and commercial orchards establishment.
    Keywords: Cluster analysis, Factor analysis, Loquat, Pomology
    Abstract View Paper Original: Persian