نشریه تحقیقات دامپزشکی و فرآورده های بیولوژیک
سال بیست و نهم شماره 2 (پیاپی 111، تابستان 1395)

سالمونلاها از باکتری های مهم خانواده انتروباکتریاسه بوده که از نظر بیوشیمیایی و سرولوژیک بسیار متنوع بوده و اکثرا برای انسان و سایر حیوانات بیماری زا می باشند. سالمونلا انتریتیدیس جزء سه سرووار با اهمیت و غالب در اکثر کشورهای جهان است. پلاسمیدهای حدت spv، پلاسمیدهایی بزرگ و بسته بوده که فقط در سالمونلاهای خاصی دیده می شوند. این پلاسمیدها حامل ژن هایی می باشند که باعث افزایش حدت، مقاومت سرمی، رشد داخل سلولی و چسبندگی شده و همچنین موجب افزایش ظرفیت ماندگاری این باکتری در بافت های خارج روده ای در میزبان های عفونی می شوند. هدف این مطالعه شناسایی ژن های جایگاه spv از جمله spvB، spvC و spvR سالمونلا انتریتیدیس جدا شده از نمونه های طیور می باشد. در این مطالعه مقطعی- توصیفی، تعداد 55 نمونه سالمونلا انتریتیدیس از نمونه های طیور منطقه ساوه جمع آوری و بعد از کشت بر روی محیط های اختصاصی با تست های بیوشیمیایی تایید گردیدند. DNA باکتری با کیت استخراج و آزمون PCR جهت شناسایی ژن های پلاسمیدی spv در نمونه ها انجام شد. نتایج نشان داد که از مجموع 55 نمونه سالمونلا انتریتیدیس، 18 نمونه (7/32 درصد) واجد ژن spvR و 16 نمونه (1/29 درصد) حاوی ژن spvB بوده اند، و ژنspvC در هیچ یک از نمونه ها ردیابی نگردید. شیوع بالای ژن های spvR و spvB با میزان حدت باکتری کاملا مرتبط بوده و به نقش این ژن ها در بیماری زایی دلالت می کند. همچنین تغییرات ژنتیکی در سالمونلا می تواند در انتقال این عوامل پلاسمیدی بین گونه های مختلف موثر باشد.

هدف از مطالعه حاضر مقایسه ی تاثیر درمان گاوهای شیری مبتلا به اندومتریت بالینی با سفتیوفور سدیم، کلوپرستنول و یا ترانکرون بین روزهای 21 تا 33 پس از زایمان بوده است. تعریف اندومتریت بالینی بر اساس حضور ترشحات چرکی/موکوسی چرکی، قطر گردن رحم بزرگ تر از 7.5 سانتی متر و وجود PMN به میزان ≥ 18% در نمونه های سیتولوژیک رحم بود. به این منظور، 80 راس گاو شیری مبتلا به اندومتریت بالینی انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. در گاوهای گروه اول سفتیوفور به میزان mg/kg 1 از وزن بدن بصورت IM به مدت 3 روز متوالی، گاوهای گروه دوم، دو دوز کلوپروستنول به فاصله 14 روز بصورت IM و گروه سوم 10 میلی گرم ترانکرون SC دو بار به فاصله 10 روز مورد استفاده قرار گرفت. یک گروه هم بدون درمان به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. نمونه های سیتولوژیک از رحم با سایتوبراش از تمامی گاوها بار اول پیش از شروع درمان و بار دوم سه روز پس از آخرین تزریق اخذ شد. کاهش معنی داری در میزان PMN در گاوهای درمان شده در گروه های مختلف دیده شد، اما پاسخ به درمان با ترانکرون بهتر از درمان با سایر داروها بود (05/0 > p). در تمامی گروه ها از جمله در گاوهای شاهد قطر منفذ خارجی کاهش یافته بود لیکن این کاهش در ترانکرون بیشتر از سایر گروه ها بود (05/0 > p). نتیجه آن که درمان توسط ترانکرون و کلوپرستنول می تواند موجب بهبود علائم در آندومتریت بالینی گردد.

بیماری های ماهی یک خطر اصلی در آبزی پروری تجاری محسوب می شود که میلیون ها دلار ضرر اقتصادی را به این صنعت وارد می کنند. در این میان آئروموناس هیدروفیلا به عنوان عامل عفونی غالب در سپتی سمی های باکتریایی در سیستم پرورشی آب شیرین خصوصا خانواده کپورماهیان مطرح است. این باکتری عامل سپتی سمی خونریزی دهنده، پوسیدگی باله ودم و سندرم زخم همه گیر (EUS) در ماهی ها می باشد. در این مطالعه تعداد 213 جدایه بدست آمده از 200 قطعه کپور ماهی پرورشی بیمار (126 قطعه کپور معمولی، 39 قطعه فیتوفاگ و 35 قطعه آمور ) در استان خوزستان با آزمون های بیوشیمیایی و مولکولی مورد بررسی قرار گرفتند. در تست PCR برای تشخیصAeromonas sp.p از پرایمر 16srRNA مخصوص جنس و جهت تشخیص Aeromonas hydrophila از پرایمر 16srRNA و ژن لیپاز استفاده گردید. نتایج نشان داد که 73% از جدایه های Aeromonas sp.p تشخیص داده شده به روش بیوشیمیایی و 52% جدایه های مظنون به Aeromonas hydrophila با آزمون PCR تایید شدند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که روش PCR در مقایسه با روش های بیوشیمیایی به عنوان یک روش سریع و دقیق در تشخیص آئروموناس هیدروفیلا مطرح می باشد و دارای حساسیت بالایی می باشد.

زخم های معده و دوازده به دلایل مختلفی ایجاد می شوند. زردچوبه یکی از ادویه های محبوب ایرانیان است و این ادویه در طب سنتی کاربرد دارد. این مطالعه در جهت بررسی تاثیرعصاره زردچوبه در درمان زخم معده حاصل از عمل برش معده (گاستروتومی) در موش صحرایی می باشد. در این مطالعه از 60 سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار با میانگین وزنی 300-250 گرم استفاده شد. موش ها به صورت تصادفی در 4 گروه 15 تایی تقسیم شدند و تمامی حیوانات تحت عمل جراحی برش معده (گاستروتومی) قرار گرفتند. سپس به موش های گروه اول امپرازول به میزان40 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت21 روز، موش های گروه دوم عصاره هیدروالکلی زردچوبه به میزان100 میلیگرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن روزانه به مدت21 روز،موش های گروه سوم امپرازول و عصاره زردچوبه هر روز به مدت21 روز خورانده شد و در نهایت به موش های گروه چهارم مساوی با سایر گروه ها آب به مدت21 روزخورانده شد.به منظور بررسی آسیب شناسی بافت(هیستوپاتولوژی) در روزهای 7، 14 و 21 پس از جراحی ازهرگروه5 سرموش انتخاب شده و نمونه های بافتی از محل زخم اخذ شد و مقاطع بافتی با روش معمول هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شدند. نتایج حاصل از مطالعات آسیب شناختی بافت(هیستوپاتولوژیک) نشان داد که موش های گروه درمان با عصاره زردچوبه و امپرازول به طور معنی داری(05/0 > p) روند بهتری را در التیام نسبت به سایر گروه ها نشان دادند. براساس نتایج به دست آمده به نظر می رسد که عصاره زردچوبه اثرات مناسب وقابل قبولی بر روند التیام بخشی و ترمیم عمل برش معده (گاستروتومی) در موش های صحرایی داشته باشد.

باکتری سودوموناس آئروژینوزا از مهم ترین پاتوژن های فرصت طلب بوده که موجب بروز ورم پستان های تحت بالینی مقاوم به درمان در گاوهای شیری می باشد. هدف این مطالعه، شناسایی اینتگرون های کلاس I در باکتری سودوموناس آئروژینوزای جداشده از ورم پستان و تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی می باشد. در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد 150 نمونه شیر خام از دامداری های مختلف استان تهران و تعدادی نیز از منطقه شهرکرد جمع آوری و بر روی محیط های اختصاصی کشت داده شد. آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و میزان MIC با E-test مطابق دستورالعمل CLSI با آنتی بیوتیک هایی از گروه های مختلف انجام گردید. جهت شناسایی ژن اینتگرون کلاس I از آزمون PCR استفاده شد. از مجموع 150 نمونه شیر، 51 نمونه 34 درصد آلوده به باکتری سودوموناس آئروژینوزا بودند. نتایج آزمون آنتی بیوگرام نشان داد که بیشترین میزان مقاومت نسبت به آمپی سیلین، تتراسایکلین و کانامایسین به میزان 100 درصد، 2/94 و 2/94 درصد به ترتیب مشاهده شد. بیشترین مقاومت چندگانه نسبت به آنتی بیوتیکهای کانامایسین/آمپی سیلین/تتراسایکلین مشاهده شد. نتایج MIC مشخص نمود که نمونه ها به آنتی بیوتیک جنتامایسین بین μg 2-75/0، به آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین بین μg 38/0-094/0 و به آنتی بیوتیک آمیکاسین بین μg 4-05/0 حساس می باشند. نتایج مولکولی نشان داد، 1 جدایه (96/1 درصد) واجد ژن اینتگرون (int-1) می باشد. از آنجا که بیشتر اینتگرون ها، ژن ها و آنزیم های تغیر دهنده آنتی بیوتیکها را کد می کنند، حضور ژن های اینتگرون در نمونه های شیر خام درمان عفونت ناشی از باکتری سودوموناس آئروژینوزا حاوی این ژن را به دلیل فقدان آنتی بیوتیک جدید که طیف درمان وسیعی داشته باشد، با مشکل جدی روبرو می نماید.

با توجه به مقاومت به بعضی از سموم شیمیایی تمایل جهانی به استفاده از مواد سالم در محیط زیست رفته است. در کشور ما به دلیل دامداری سنتی و خسارات ناشی از کنه ها، کنترل زیست شناختی اهمیت زیادی دارد و لزوم مطالعه ای در خصوص کنترل زیست شناختی کنه ها به عنوان یک روش جایگزین یا همزمان با سموم شیمیایی ضروری است. این تحقیق به منظور بررسی حدت چهار جدایه قارچی متاریزیوم آنیزوپلیه در کنترل زیست شناختی نوچه های هیالوما مارژیناتوم انجام شد. تعداد 450 عدد نوچه کنه های پرورش یافته در شرایط آزمایشگاهی در گروه های تیمار و شاهد مورد آزمایش و ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد جدایه های قارچی آزمایش شده حدت متفاوتی دارد. به طوری که جدایه متاریزیوم آنیزوپلیه M14 بیشترین حدت را داشت. بین گروه های تیمار و شاهد اختلاف معنی دار بود(05/0 > p). با توجه به نتایج، توصیه به مطالعات تکمیلی در شرایط میدانی می شود تا بتوان برخی از جدایه های این قارچ را به عنوان یکی از عوامل کنترل زیست شناختی مراحل مختلف سیر تکاملی کنه هیالوما مارژیناتوم در سطح تجاری معرفی نمود.

بابزیوزیس سگ سانان یک بیماری مهم ناشی از گونه های بابزیا بوده و دارای اهمیت بهداشتی و انتشار جهانی است. این بیماری در سگ ها نخست به عنوان یک بیماری استوایی و تحت استوایی در نظر گرفته می شد، اما به تازگی افزایش وقوع آن در مناطق معتدل دنیا نیز مشخص شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی آلودگی به تک یاخته ی بابزیا در سگ های شهرستان تبریز و حومه بود. از 121 قلاده سگ به صورت تصادفی نمونه ی خون تهیه شد. به روش میکروسکوپی گسترش های نازک خون محیطی و به روش مولکولی با تکثیر قطعه ی به طول 416 جفت باز از توالی ژن 18S rDNA آلودگی سگ ها به بابزیا بررسی شد. در بررسی مولکولی و میکروسکوپی به ترتیب 22(2/18%) و 8(6/6%) نمونه از همه ی مناطق آلوده بودند. بیشترین میزان آلودگی در سگ های تجاری (6/28%)، نر (2/19%) کمتر از دو سال (1/21%) بود. اختلاف معنی داری بین فراوانی آلودگی با شاخص های فردی دام ها مشاهده نگردید. در این مطالعه تشخیص مولکولی آلودگی بابزیای سگ در مقایسه با روش میکروسکوپی کارایی بیشتری داشت و بررسی های تکمیلی توصیه می شود.

هدف اصلی در مهندسی بافت ایجاد ساختاری مشابه ساختار طبیعی موجود در بدن موجود زنده، جهت ترمیم آسیب های بافتی است. همواره مشکلاتی در انجام پیوند بافت وجود داشته است. از جمله کمبود منابع بافتی مناسب و پس زدن ایمونولوژیک بافت های پیوند زده شده است؛ در مهندسی بافت یکی از جدیدترین روش ها به منظور کاهش واکنش ایمنی بدن نسبت به بافت پیوند زده شده، روش سلول زدایی بافت است. تعداد 12 نمونه تاندون آشیل شترمرغ در دو گروه سلول زدایی شده (گرافت) و نشده (کنترل) از شتر مرغ نر 2 تا 3 ماهه تهیه گردید. عمل سلول زدایی با سدیم دودسیل سولفات انجام شد. پس از ثبوت و طی روند معمول تهیه مقاطع بافتی، به منظور ارزیابی ساختار بافتی از رنگ آمیزی های هماتوکسیلین-ائوزین، پیکروسیروس قرمز و جهت بررسی میزان سلول زدایی و بقایای هسته از رنگ آمیزی DAPI استفاده گردید و ارزیابی استحکام بافتی به وسیله آزمون بیومکانیکی انجام شد. نتایج حاصل از آن توسط Student-Test و Mann-Whithney با نرم افزار SPSS، در دامنه (05/0 ≥ p) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در ارزیابی میزان سلول زدایی، 99% گرافت فاقد هسته و بقایای DNA بود. گروه کنترل در مقایسه بازنوگرافت پس از طی فرآیند سلول زدایی، از نظر کیفیت کلاژنی فاقد اختلاف معنی دار و از نظر نظم رشته ای دارای اختلاف معنی داری بود. در آزمون بیومکانیکی میزان تنش تفاوت معنی داری مشاهده نشد ولی در کرنش بافتی گرافت کاهش معنی داری را نشان داد. با ارزیابی خصوصیات ساختار بافتی و بیومکانیکی داربست سه بعدی تهیه شده در مقایسه با تاندون شترمرغ، مشخص شد این زنوگرافت دارای شرایط مناسب برای پیوند می باشد.

علیرغم اجرای طولانی برنامه مبارزه با سل گاوی در ایران، این بیماری همچنان به عنوان یک مشکل بزرگ باقی مانده است و سبب ایجاد ضررهای اقتصادی گسترده می شود. در این مطالعه جداسازی مایکوباکتریوم بوویس، عامل ایجادکننده سل گاوی، از گاوهای رآکتور(توبرکولین مثبت) کشتارشده در استان اصفهان مورد بررسی قرار گرفته است. در فاصله زمانی 1385تا 1388 عقده های لنفاوی مزانتریک و مدیاستینال همراه با نمونه های پاتولوژیک (در صورت وجود) از143راس گاو بر روی محیط کشت اختصاصی لونشتاین- جانسون گلیسیرین دار و لونشتاین- پیرووات دار کشت داده شد. تعداد 28 جدایه دارای ویژگی های رشد مایکوباکتریوم ها نظیر برخورداری از خاصیت اسید فست بودن در میکروسکوپی، توسط یک الگوریتم استاندارد بیوشیمیایی متشکل از آزمایش های رشد ترجیهی بر روی محیط کشت بیرووات دار،کاتالاز، تولید نیاسین، احیاء نیترات، رشد در محیط حاوی تیوفن کربوکسیلیک هیدرازید اسید (TCH) و تولید کورد فاکتور، مورد بررسی قرار گرفتند. در نتیجه تمام 28 جدایه به عنوان مایکوباکتریوم بوویس شناسایی شدند. این جدایه ها از 8 واحد گاوداری در نواحی مختلف استان اصفهان جمع آوری شده بودند که از میان آنها 15 جدایه مربوط به یک گله در بهارستان و دو گله دیگر هر یک با 4 جدایه بودند. 5 جدایه باقیمانده از 5 گاوداری در مناطق دولت آباد، نجف آباد، تیران، گلشهر و قلعه شور اصفهان جداسازی شدند. جداسازی م.بوویس به عنوان تنها پاتوژن مایکوباکتریایی عامل بیماری در گاوان رآکتور اصفهان نشانه تاییدکننده دیگری است دایر بر اینکه دیگر اعضاء کمپلکس م.توبرکولوزیس نقشی در اپیدمیولوژی سل گاوی در این استان ندارند، همچنان که این مشاهده در مورد دیگر استان های ایران نیز موضوعیت دارد. در سه مورد از 8 گاوداری مورد بررسی در این بررسی 4 جدایه م. بوویس و یا بیش از آن از هر گله جمع آوری گردید که این امر نشانه وقوع همه گیری بیماری در این گله ها می باشد. پاسخ به این سوال که آیا یک سویه واحد یا چندین سویه در بروز اپیدمی در این گله ها دخالت داشته اند نیازمند انجام بررسی های دقیق مولکولار اپیدمیولوژی خواهد بود.

لوزالمعده بدلیل ترشحات گوارشی برون ریز و درون ریز در بدن پستانداران و پرندگان دارای اهمیت می باشد. در این رابطه تاکنون تحقیق جامعی برای مطالعه مقایسه ای کالبدشناسی و بافت شناسی این عضو در دو جنس نر و ماده شترمرغ انجام نشده است، بنابراین آناتومی و بافت شناسی لوزالمعده در شترمرغ مورد مطالعه قرار گرفت. برای این مطالعه 24 عدد لوزالمعده شترمرغ بالغ از کشتارگاه های استان سمنان انتخاب شد و مورد مطالعه کالبدشناسی قرار گرفت، سپس نمونه بافتی اخذ گردید. نمونه ها به روش هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) رنگ آمیزی شدند. یافته های بافت شناسی تاحدود زیادی مشابه ماکیان و سایر پرندگان می باشد. در بخش درون ریز لوزالمعده تنها دو یاخته قابل تشخیص بود. یاخته های آلفا بصورت کوچک و اسیدوفیلیک و یاخته های بتا به شکل بزرگ و بازوفیلی بودند. یافته های کالبدشناسی نیز در اساس مشابه سایر پرندگان مشاهده شد، با این تفاوت که لوب طحالی بصورت بسیار کوچک و تحلیل رفته مشاهده شد، همچنین ترشحات بخش برون ریز لوزالمعده توسط یک مجرای منفرد وارد بخش ابتدایی دوازدهه می شود. لوزالمعده شترمرغ بالغ در هر دو جنس نر و ماده از نظر اندازه و ساختمان مشابه یکدیگر است. نتایج آزمون t دانشجویی نشان داد تفاوت معناداری بین اندازه قسمت های مختلف لوزالمعده دو جنس وجود ندارد.

بررسی پارامترهای خونی و سرمی روشی برای ارزیابی وضعیت فیزیولوژیک جانوران از جمله ماهی ها محسوب می شود. ویژگی های هماتولوژی در گونه های مختلف ماهیان می تواند بعنوان یک شاخص مهم ماهی شناسی به کار رود. هدف از این تحقیق، ارزیابی برخی از پارامترهای خونی و سرمی ماهی کفال طلایی (Liza aurata) دریای خزر می باشد. پارامترهای خونی شامل تعداد گلبول های قرمز(RBC)، تعداد گلبول های سفید(WBC) ، میزان هموگلوبین(Hb)، میزان هماتوکریت(Hct)،حجم متوسط گلبول قرمز(MCV)، غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی(MCH)، غلظت متوسط هموگلوبین گلبول های قرمز(MCHC) و پارامترهای سرمی شامل پروتئین تام (TP)، گلوکز(GL)، کلسترول (CHOL)، آنزیم های آلکالین فسفاتاز (ALP)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) اندازه گیری شد.نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که قد و وزن در ماهی کفال طلایی در دامنه بررسی شده، تاثیر معنی داری بر پارامترهای خونی و سرمی ندارد.بنابراین بین فاکتورهای خونی و سرمی ماهی کفال طلایی در دو وزن مورد مطالعه اختلاف معنی دار وجود نداشت (05/0 > p). پارامترهای خونی و سرمی می تواند تابلوی واضحی از وضعیت فیزیولوژیک یا پاتولوژیک در ماهی و شرایط مساعد یا نامساعد محیطی به نمایش بگذارد، بنابراین پایش مرتب پارامترهای خونی و سرمی می تواند اطلاعات با ارزشی را در اختیار قرار دهد.

ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) یکی از گونه های مهم صنعت آبزی پروری هست، که به صورت گسترده در اکثر کشورها پرورش داده می شود. استفاده از آنتی بیوتیک های تجاری برای کنترل بیماری های آبزیان بخصوص این گونه دارای اثرات جانبی مضری است، که تلاش برای یافتن جایگزین های مناسب را در آبزی پروری ضروری نموده است. در این تحقیق تاثیر عصاره اسفرزه (Plantago ovata) بر تحریک سیستم ایمنی بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 360 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن متوسط 23/5±30 گرم به چهار تیمار در سه تکرار (هر تکرار 30 قطعه ماهی) تقسیم گردیدند. تیمارها با غذای حاوی درصدهای صفر (کنترل) ، 1/0 ، 5/0 و 1 درصد عصاره گیاه به مدت 60 روز تغذیه شدند. در انتهای دوره نمونه خون از تیمارها تهیه و فاکتورهای ایمنی (فعالیت لایزوزیم، آلبومین، قدرت باکتری کشی، پروتئین کل و ایمنوگلبولین(IgM) مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که برخی فاکتورهای ایمنی تحت تاثیر عصاره قرار گرفته اند. بطوری که فعالیت لیزوزیم در همه تیمارهای تغذیه شده با عصاره افزایش داشته و میزان پروتئین کل و IgM در دو تیمار 1 و 5/0 درصد، نسبت به تیمار کنترل افزایش معنی داری داشته اند (P<0.05). ولی اختلاف معنی داری در میزان آلبومین و قدرت باکتری کشی سرم بین تیمارها مشاهده نشد (P>0.05). نتایج حاکی از تاثیر مثبت گیاه اسفرزه در افزایش توان سیستم ایمنی ماهی قزل آلا رنگین کمان می باشد.

عقاب دشتی یا عقاب خاکی یکی از گونه های عقاب ایران است که زیستگاه آن بیشتر به جنوب شرقی ایران محدود می شود. این پرنده رنگی قهوه ای دارد و اندازه ی آن بین 65 تا 79 سانتی متر متغیر است. عمدتا از پستانداران کوچک، خزندگان و غورباقه تغذیه نموده و در استپ ها و دشت های خشک یافت می شود. اگر چه این پرندگان به دلیل زندگی آزاد کمتر دچار بیماری های عفونی می شوند ولی ضایعات توروماتیک درآن ها شایع است. هدف از این مقاله گزارش یافته های رادیوگرافی استئومیلیت در پای چپ یک بهله عقاب دشتی است. در بهار سال 94 یک بهله عقاب دشتی با علائم زخم عمیق و مزمن در پای چب به کلینیک دامپزشکی دانشگاه شهرکرد ارجاء داده شد. در ابتدای امر عکس رادیوگرافی در نمای جانبی و dorsopalmar از آن تهیه شد. در رادیوگراف جانبی جدا شدن انگشت اول (Hallux) همراه با تورم بافت نرم در اطراف مفصل قلمی بند انگشتی (Tarsometatarsal-phalangeal joint) به خوبی قابل روئیت بود. همچنین علائمی از حضوربافت های ترمیمی و تشکیل استخوان جدید یا لیز استخوانی در این نما دیده نشد. در رادیوگراف dorsopalmar، واکنش های پریوستی به صورت پرچین مانند (palisaide like periosteum reaction) در اطراف ناحیه ی پایینی استخوان Tarsometatarsal و با شدت بیشتری در سمت داخلی این استخوان دیده شد. با توجه به تاریخچه ی پرنده و حضور بریدگی عمیق و مزمن در ناحیه ی کف پا که باعث قطع انگشت شده بود و با توجه به شکل و شدت علائم رادیوگرافی، عارضه استئومیلیت (Osteomyelitis) فعال تشخیص داده شد.

در سال های اخیر، تعداد مقالات ایرانیان در پایگاه اطلاعاتی وب آو ساینس رشد فزاینده ای داشته است. بنابراین، توجه به جنبه های کیفی مقالات از اهمیت خاصی برخوردار است. لذا، بررسی وضعیت مقالات پژوهشگران موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی بر اساس شاخص های کیفی علم سنجی از جمله ضریب تاثیر و شاخص فوریت در پایگاه اطلاعاتی وب آو ساینس از جمله مهمترین اهداف این پژوهش است. به منظور انجام این پژوهش از روش های علم سنجی و تحلیل استنادی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها، پایگاه اطلاعاتی آی اس آی وب آو ساینس است. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات، رسم نمودارها و جداول نیز از برنامه مایکروسافت اکسل استفاده شده است. در بین سال های 1973-2012، 335 عنوان مدرک از موسسه رازی در پایگاه اطلاعاتی وب آو ساینس نمایه شده که جامعه این پژوهش را شکل داده است. طبق نتایج به دست آمده بیشترین مقالات موسسه رازی به ترتیب در نشریات IRANIAN JOURNAL OF VETERINARY RESEARCH،AFRICAN JOURNAL OF MICROBIOLOGY RESEARCH و VETERINARY PARASITOLOGY منتشر شده است. میانگین ضریب تاثیر مقالات 044/1 و میانگین شاخص فوریت مقالات موسسه رازی 221/0 بوده است. نتیجه گیری نهایی حاکی از آن است که بیشترین مقالات موسسه رازی در نشریات ایرانی و آفریقایی منتشر شده اند. نویسنده مسئول مقالاتی که در نشریاتی با بالاترین ضریب تاثیر و شاخص فوریت منتشر شده اند، خارج از موسسه رازی هستند. در مجموع، میانگین ضریب تاثیر و شاخص فوریت در سال های اخیر رو به کاهش بوده است.

سپتی سمی باکتریایی از جمله بیماری های مهم ماهی است که به صورت اولیه و یا به واسطه عوامل مساعد کننده به صورت ثانویه بروز می کند. آلودگی به انگل هگزامیتا کاپیلاریا نیز ازبیماری های مهم انگلی ماهی خصوصا در ماهیان آکواریومی به حساب می آیند. هدف از این مطالعه، بررسی علت تلفات در فرشته ماهی های یک مرکز تکثیر بود. در این مطالعه موردی، از یک مرکز تکثیر و پرورش ماهیان آکواریومی، تعداد 10 قطعه فرشته ماهی بیمار (نر و ماده با میانگین وزن 1±5 گرم) به بیمارستان دامپزشکی ارجاع داده شدند و به روش متداول و سپس بررسی های تکمیلی مطالعه گردیدند. به منظور بررسی ماهیان بیمار از روش های متداول تشخیصی و برای تشخیص باکتری های جدا شده از روش های بیوشیمیایی و مولکولی (PCR) استفاده شد. در کالبد گشایی مهم ترین یافته در مشاهده با چشم غیر مسلح، آسیت و پرخونی احشا بود. در کشت باکتریایی از کلیه ماهیان بیمار، آلودگی شدید به باکتری آئروموناس هیدروفیلا مشاهده گردید که گونه عامل باکتریایی با روش های بیوشیمایی بررسی و با روش PCR مورد تایید قرار گرفت. در بررسی روده این ماهیان،وجود تعداد زیادی تک یاخته ی تاژک دار (هگزامیتا) و نیز آلودگی به کرم کاپیلاریا در فضای لومن روده مشاهده گردید.نتایج بررسی ماهیان بیمار نشان می دهد که علت مرگ و میر این ماهیان، سپتی سمی باکتریایی ناشی از آئروموناس هیدروفیلا بود که احتمالا آلودگی شدید روده به تک یاخته هگزامیتا و کرم کاپیلاریانیز به عنوان عوامل مساعد کننده بیماری است.