فهرست مطالب

علوم دامی ایران - سال چهل و هفتم شماره 2 (تابستان 1395)

مجله علوم دامی ایران
سال چهل و هفتم شماره 2 (تابستان 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/08/13
  • تعداد عناوین: 15
|
  • معصومه ناصرخیل، سید رضا میرایی آشتیانی، مصطفی صادقی، اردشیر نجاتی جوارمی، دکهوان لی صفحات 175-183
    دی آسیل گلیسرول آسیل ترانسفراز1 (DGAT1) آنزیم کلیدی در ساخت (سنتز) تری گلیسیرید است. ایجاد یک جهش جایگزینی باعث تبدیل گوانین به آدنین و منجر به جایگزینی لیزین با آلانین در آنزیم می شود که در گاو تاثیری بزرگ بر شیر و ترکیب های آن دارد. در این تحقیق، چندشکلی در ناحیه اگزون 3 تا اگزون 17 ژن DGAT1 در سه توده بومی گاومیش های ایران بررسی شد. استخراج DNA از پیاز مو با استفاده از کیت استخراج DNA از 200 راس گاومیش (خوزستانی، شمالی و آذری) انجام گرفت و قطعه های موردنظر از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) افزایش شدند. تعیین ژنوتیپ با روش توالی یابی مستقیم انجام شد و با نرم افزار BioEdit تجزیه وتحلیل صورت گرفت. تجزیه توالی یابی در موقعیت های نوکلئوتیدی g.6097A>G، g.7036C>T، g.7338G>A، g.7710C>T،g.8087C>T ،g.8259G>A ،g.8275G>A و g.8426C>T چندشکلی های گزارش نشده ای (جدیدی) را در ژن DGAT1 در مقایسه با توالی موجود در بانک ژن (DQ886485) درون جمعیت گاومیش ها نشان داده است. در مقایسه با گاومیش هندی 3 جهش در ناحیه اگزونی نشان داده شد که یکی از آن ها جهش نامترادف بود. یک جهش درج شدگی 22 نوکلئوتیدی در اینترون 10 مشاهده شد. این نتایج گویای تنوع در توالی ژنتیکی قطعه بررسی شده در جمعیت گاومیش های ایران است و از این تنوع می توان در بررسی های ژنتیکی و اصلاح نژادی بهره جست.
    کلیدواژگان: تجزیه وتحلیل توالی یابی، ژن DGAT1، چندشکلی، گاومیش ایران
  • صفورا یوسفی نژاد، فرشید فتاح نیا، مهدی رشنوادی، سید غلامرضا موسوی، گلناز تاسلی صفحات 185-191
    این آزمایش برای بررسی تاثیر مرحله بلوغ و زمان برداشت بر ترکیب شیمیایی و محتوای پروتئین قابل دسترس علوفه یونجه برای گاوهای شیری انجام شد. علوفه یونجه در دو مرحله بلوغ (پیش از گلدهی و اوایل گلدهی) و در دو زمان (صبح و عصر) برداشت شد. پروتئین قابل دسترس با مدل NRC (2001) و مدل هلندی (DVE/OEB) پیش بینی شد. در مدل NRC (2001)، علوفه یونجه برداشت شده در پیش از گلدهی و عصر، تولید پروتئین میکروبی از انرژی و پروتئین میکروبی قابل جذب بالاتر و تعادل پروتئین قابل تجزیه در شکمبه پایین تر داشت (05/0>P). اما محتوای پروتئین قابل سوخت وساز (متابولیسم) تحت تاثیر مرحله بلوغ و زمان برداشت قرار نگرفت (05/0P). به طورکلی، یونجه برداشت شده در پیش از گلدهی و عصر پروتئین قابل دسترس بیشتری برای گاوهای شیری داشت.
    کلیدواژگان: پروتئین قابل دسترس، زمان برداشت، علوفه یونجه، گاوهای شیری، مرحله بلوغ
  • بابک اسفندیاری، مجتبی زاغری، شیرین هنربخش، محمود شیوازاد صفحات 193-202
    این پژوهش برای ارزیابی تاثیر باسیلوس سوبتیلیس و لیشنی فرمیس بر عملکرد مرغ های مادر گوشتی و سلامت دستگاه گوارش نتاج آن ها انجام شد. آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی به صورت فاکتوریل 2×2 با استفاده از 336 قطعه مرغ مادر گوشتی (کاب 500) از سن 22 تا 32 هفتگی با چهار تیمار، هفت تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه بدون ریزجاندار سلامت بخش یا زیست یار (پروبیوتیک) و بدون تلقیح سالمونلا انتریتیدیس؛ 2) جیره پایه بدون زیست یار و تلقیح دهانی cfu/bird 106×1 و cfu/bird 108×1 سالمونلا انتریتیدیس در هفته های 26 و 30؛ 3) جیره پایه حاوی 4/0 گرم در کیلوگرم زیست یار و بدون تلقیح سالمونلا انتریتیدیس؛ 4) جیره پایه حاوی 4/0 گرم در کیلوگرم زیست یار و تلقیح دهانی cfu/bird106×1 و cfu/bird 108×1 سالمونلا انتریتیدیس در هفته های 26 و 30 بود. نتایج نشان داد که افزودن زیست یار موجب افزایش وزن نسبی زرده تخم مرغ و وزن نسبی کبد شد (05/0>P). تلقیح سالمونلا انتریتیدیس، شمار فولیکول های زرد بزرگ و فولیکول های زرد کوچک را نسبت به گروه کنترل کاهش داد (05/0>P). به طورکلی، کاربرد زیست یار، نتوانست عملکرد مرغ هایی را که به سالمونلا آلوده شده بودند، بهبود بخشد.
    کلیدواژگان: باسیلوس سوبتیلیس و لیشنی فرمیس، سالمونلا انتریتیدیس، عملکرد، مرغ مادر گوشتی
  • معصومه غلامی، ابوالقاسم گلیان، حسن کرمانشاهی، سعید زره داران صفحات 203-213
    این آزمایش برای مقایسه زیست فراهمی نسبی پروتئینات و اکسید منگنز با جذب بافتی در جوجه های گوشتی اجرا شد. شمار 432 جوجه یک روزه نر سویه تجاری کاب500 به طور کامل تصادفی بین نه تیمار آزمایشی با هشت تکرار و شش جوجه در هر تکرار توزیع شد. جیره ها در قالب طرح کامل تصادفی با ترتیب فاکتوریل با دو منبع پروتئینات و اکسید منگنز خالص و چهار سطح منگنز افزودنی (35، 70، 105 و 140 میلی گرم در کیلوگرم) به همراه یک تیمار شاهد (بدون منگنز افزودنی)، تهیه و جوجه ها در سنین 21-1 روزگی با آن ها تغذیه شدند. نوع منبع منگنز بر مصرف غذایی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی اثر معنی داری نداشت. با افزایش سطح منگنز، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی از رابطه درجه دوم پیروی کرده است. با افزایش سطح منگنز جیره، تراکم منگنز در درشت نی، کبد و کلیه به طور خطی افزایش معنی داری داشته است. شیب به دست آمده از بررسی تابعیت خطی محتوای منگنز استخوان نسبت به سطوح منگنز جیره، در مقایسه با دیگر بافت ها بیشترین میزان بود و به دنبال آن به ترتیب کلیه و کبد شیب کمتری داشتند. با مقایسه شیب خطوط تابعیت، مقادیر زیست فراهمی نسبی پروتئینات منگنز در مقایسه با اکسید منگنز خالص در استخوان 7/101 درصد تعیین شد که نشان دهنده نبود تفاوت در زیست فراهمی بین دو منبع منگنز در این آزمایش است.
    کلیدواژگان: اکسید منگنز، پروتئینات منگنز، درشت نی، زیست فراهمی، جوجه های گوشتی
  • افشین سیفی جمادی، احمد زارع شحنه، حمید کهرام، ابوالفضل اکبری، محسن ضامن، ابوالفضل واخیده صفحات 215-222
    هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر پاداکسنده (آنتی اکسیدان) آنزیمی کاتالاز بر بهبود انجمادپذیری اسپرم اسب های ترکمن بود. در این پژوهش چهار سر نریان بالغ ترکمن با میانگین سنی هشت تا ده سال برای اسپرم گیری به کار گرفته شد. پس از گرفتن منی و فرآوری آن در آزمایشگاه، اسپرم های رقیق شده به گروه های تیماری حاوی 0 (شاهد)، 100 (CAT100)، 150 (CAT150) و 200 (CAT200) واحد پاداکسنده کاتالاز در هر میلی لیتر رقیق کننده تقسیم شده و با یک روش استاندارد، منجمد شدند. پس از یخ گشایی برای همه تیمارها جنبایی، زنده مانی، یکپارچگی غشا، ناهنجاری کل و میزان پراکسیداسیون لیپیدی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که افزودن 200 واحد بر میلی لیتر کاتالاز به رقیق کننده اسپرم اسب، سبب بهبود فراسنجه های جنبایی کل، زنده مانی، یکپارچگی غشایی و کاهش پراکسیداسیون لیپید، نسبت به گروه شاهد و دیگر گروه های تیماری شد (05/0P<). همچنین تیمار 150 واحد بر میلی لیتر کاتالاز نیز سبب بهبود جنبایی کل، زنده مانی و کاهش پراکسیداسیون لیپید نسبت به گروه شاهد شد (05/0P<). همچنین نتایج نشان می دهد که افزودن 100 واحد بر میلی لیتر کاتالاز تاثیر مثبتی روی اغلب فراسنجه های کیفی اسپرم ندارد (05/0P>). بر پایه نتایج به دست آمده، تیمارهای آزمایشی تاثیری در کاهش اسپرم های نابهنجار نسبت به گروه کنترل نداشتند (05/0P>). درنتیجه می توان گفت که افزودن 200 واحد بر میلی لیتر کاتالاز به رقیق کننده، سبب بهبود انجمادپذیری اسپرم اسب های ترکمن می شود.
    کلیدواژگان: رادیکال های آزاد، کاتالاز، پراکسیداسیون لیپید، انجماد اسپرم اسب ترکمن
  • زهرا زنگنه، سودابه مرادی، علیرضا عبدالمحمدی صفحات 223-234
    هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر سطوح انرژی سوخت وساز (متابولیسم)، شدت و مدت محدودیت غذایی در دان حبه ای یا پوشش دارشده (پلت) بر عملکرد، فراسنجه (پارامتر)های خونی و همچنین خصوصیات لاشه در جوجه های گوشتی بود. شمار 480 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در آزمایش فاکتوریل 3×2×2 با دوازده تیمار و چهار تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو سطح انرژی قابل سوخت وساز، دو سطح شدت محدودیت غذایی (90درصد و 85درصد استاندارد مصرف سویه) و سه دوره محدودیت (21-8، 28-8 و 35-8 روزگی) بودند. با افزایش سطح انرژی جیره، از21-8 و 42-1 روزگی برخلاف 7 روزگی وزن بدن و ضریب تبدیل بهبود می یابد (05/0>P). اعمال90درصد محدودیت غذایی نسبت به 85درصد، همچنین دوره های محدودیت 21-8 و 28-8 نسبت به 35-8 روزگی، وزن بدن را به طور معنی داری افزایش داد (05/0>P). در 14روز محدودیت، افزایش سطح انرژی به همراه 90درصد محدودیت، موجب افزایش وزن نسبی لاشه و ران در 42 روزگی شد ولی در 21 و 28 روز محدودیت، بیشترین وزن لاشه و ران در 85درصد محدودیت به همراه سطح بالاتر انرژی مشاهده شد (01/0>P). افزایش انرژی جیره منجر به بالا رفتن گلوکز خون در سنین 28 و 35 روزگی، کاهش غلظت تری گلیسیرید و افزایش درصد چربی بطنی در سن 42 روزگی شد (05/0>P). به طورکلی، افزایش سطح انرژی جیره با شدت محدودیت 90درصد (نسبت به استاندارد مصرف سویه) به مدت سه هفته (28-8 روزگی) در دان حبه ای شده منجر به بهبود عملکرد در جوجه های گوشتی می شود.
    کلیدواژگان: انرژی، جوجه گوشتی، حبه ای شده، محدودیت غذایی، متابولیت های خونی
  • بهزاد صدیقی، محمود شیوازاد، مجتبی زاغری صفحات 235-244
    در این آزمایش تاثیر سه روش خوراک دهی در چهار تکرار شامل: 1- بدون محدودیت خوراک؛ 2- محدودیت خوراک شش ساعت از 21-7 روزگی و چهار ساعت از 28-21 روزگی؛
    3- محدودیت خوراک شش ساعت از 14-7 روزگی و چهار ساعت از 21-14 روزگی بر عملکرد و پیشگیری از عارضه آسیت شصت قطعه جوجه گوشتی نر سویه آرین در طول شش هفته با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی بررسی شد. در طول آزمایش وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، درصد تلفات و شاخص کارایی تولید تعیین شد. در 35 روزگی هماتوکریت و فراسنجه های خونی اندازه گیری شد. در پایان آزمایش ویژگی های لاشه و نسبت بطن راست به کل بطن تعیین و مقایسه شد. محدودیت غذایی افزایش وزن بدن و مصرف خوراک را در کل دوره تحت تاثیر قرار نداد. محدودیت خوراک 21-7 روزگی شاخص تولید را بهبود داد (05/0>P). درصد تلفات ناشی از آسیت با اعمال محدودیت خوراک کاهش یافت (05/0>P). اعمال محدودیت خوراک تفاوت معنی داری بر مقادیر هموگلوبین، گلبول های قرمز خون و هماتوکریت نداشت ولی سطح کورتیکوسترون را افزایش داد (05/0>P). هورمون T3 تحت تاثیر محدودیت خوراک قرار نگرفت ولی محدودیت خوراک 21-7 روزگی بیشترین میزان T4 را نسبت به محدودیت 14-7 روزگی داشت (05/0>P) و همچنین نسبت T3 به T4 با اعمال محدودیت خوراک کاهش یافت (05/0>P). با توجه به نتایج محدودیت خوراک شش ساعت از 21-7 روزگی و چهار ساعت از 28-22 روزگی کمترین میزان تلفات ناشی از آسیت را داشت و از سوی دیگر افزایش وزن بدن در کل دوره تفاوت معنی داری با گروه شاهد نداشت.
    کلیدواژگان: آسیت، جوجه های گوشتی آرین، عملکرد، محدودیت خوراک
  • آرش آذرفر، یونس ستاری کرکزلو، علی کیانی، حشمت الله خسروی نیا، مجید خالداری صفحات 245-260
    به منظور بررسی و ارزیابی تاثیر افزودن موننسین و متافیکس (ترکیبی از اسیدهای دی کربوکسیلیک آلی مالات و فومارات) به جیره بر تولید و ترکیب شیر، فراسنجه های تخمیر شکمبه و غلظت متابولیت های خون از چهار راس گاو شیرده هلشتاین چند شکم زا با میانگین وزنی 12±657 کیلوگرم و روزهای شیردهی 41±133 روز استفاده شد. گاوها به طور تصادفی به جیره های آزمایشی شامل: 1) جیره پایه به عنوان شاهد (بدون افزودنی)، 2) جیره حاوی 24 میلی گرم موننسین در هر کیلوگرم ماده خشک، 3) جیره حاوی 5 گرم متافیکس در هر کیلوگرم ماده خشک و 4) جیره حاوی 24 میلی گرم در کیلوگرم موننسین و 5 گرم در کیلوگرم ماده خشک متافیکس اختصاص داده شدند. افزودن موننسین با و یا بدون متافیکس به طور معنی داری ماده خشک مصرفی را کاهش و تولید و بازده شیر را افزایش داد (05/0>P). افزودن موننسین به تنهایی به جیره ها باعث گرایش به افزایش غلظت پروپیونات و کاهش معنی دار غلظت استات، بوتیرات و نسبت استات به پروپیونات در شکمبه شد (05/0>P). افزودن موننسین به جیره گاوهای شیرده در اواسط دوره شیردهی باعث افزایش معنی دار غلظت تری گلیسریدهای سرم در مقایسه با گاوهای گروه شاهد و گروه دریافت کننده متافیکس شد (05/0>P). افزودن متافیکس به تنهایی به جیره باعث افزایش معنی دار پروتئین کل در سرم خون شد (05/0>P). غلظت انسولین سرم درنتیجه افزودن موننسین و متافیکس به تنهایی در مقایسه با دیگر تیمارها کاهش یافت (05/0>P). افزودن همزمان موننسین و متافیکس ولی غلظت تری گلیسیریدها و پروتئین کل در خون گاوهای شیرده را افزایش داد (05/0>P).
    کلیدواژگان: اسیدهای چرب فرار، گاو شیری، متابولیت های سرم، موننسین، متافیکس
  • نرگس وحدانی، مهدی دهقان بنادکی، کامران رضایزدی، فرحناز خلیقی سیکارودی صفحات 261-270
    در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر نوع و سطح مصرفی تانن بر هضم شکمبه ای پروتئین کنجاله های کلزا و سویا دو نوع آزمایش انجام شد. در آزمایش اول ترکیب تانن انار-پسته به منظور فرآوری کنجاله سویا (کنترل، 10 و 15 درصد از ماده خشک کنجاله) و کنجاله کلزا (کنترل، 5 و 10 درصد از ماده خشک کنجاله) استفاده شد. در آزمایش دوم ترکیب تانن های مختلف (انار-پسته، چای-پسته و انار) در یک سطح یکسان ( 10 درصد از ماده خشک کنجاله ها) برای فرآوری هر یک از کنجاله استفاده شد. درنهایت بخش های مختلف پروتئین کنجاله های فرآوری شده و نشده بر پایه روش CNCPS با پودر ماهی و کنجاله گلوتن ذرت مقایسه شدند. ترکیب تاننی انار-پسته در سطح 10 درصد برای کنجاله سویا و 5 درصد برای کنجاله کلزا می تواند سبب افزایش بخش عبوری قابل هضم در روده شود. این فرآوری ها نسبت به خوراک هایی مانند پودر ماهی و کنجاله گلوتن ذرت بخش عبوری بیشتری را داشته اند. درنهایت چنین به نظر می رسد که کنجاله های فرآوری شده با ترکیب های تانن دار می توانند برای تامین بخش عبوری در جیره نشخوارکنندگان استفاده شوند. اما استفاده از روش های درون تنی برای تایید این نتایج ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: پروتئین، تانن، کنجاله سویا، کنجاله کلزا
  • زینب امیری قنات سامان، علی اسمعیلی زاده کشکوییه، مسعود اسدی فوزی صفحات 271-277
    در این پژوهش، از سه قلاده سگ و سه قلاده گرگ بومی ایران نمونه گیری شد. توالی یابی کل ژنگان (ژنوم) برای هر نمونه سگ و گرگ با استفاده از روش توالی یابی نسل جدید انجام شد. داده ها توسط برنامه BWA با ژنگان مرجع (رفرنس) همردیف شدند. چندریختی های تک نوکلئوتیدی و حذف و اضافه های کوچک ژنگان با برنامه GATK شناسایی شد ند. تغییرپذیری (واریانت) های ساختاری با برنامه BreakDancer-1.1تعیین شدند. مستندسازی چندریختی های تک نوکلئوتیدی و حذف و اضافه های کوچک ژنگان با برنامهSnpEff انجام شد. مقادیر تنوع نوکلئوتیدی در نمونه های سگ و گرگ با VCFtools محاسبه شد ند. در این پژوهش 12459651 چندریختی تک نوکلئوتیدی به دست آمد که 7819789 و 10454994 به ترتیب مربوط به نمونه های سگ و گرگ بودند. از شمار کل چندریختی های تک نوکلئوتیدی 57/53، 989/31 و 811/0 درصد به ترتیب در ناحیه بین ژنی، اینترون و اگزون قرار گرفتند. نتایج تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که تنوع ساختاری در ژنگان گرگ بیشتر از سگ است.
    کلیدواژگان: تغییرپذیری ساختاری، حذف و اضافه کوچک، چندریختی تک نوکلئوتیدی
  • زهرا عزیزی، حسین مرادی شهربابک، محمد مرادی شهر بابک، عباس رافت، جلیل شجاع صفحات 279-290
    هدف این تحقیق گروه بندی گاومیش های استان های آذربایجان شرقی، غربی و اردبیل از بوم جور (اکوتیپ) آذری و استان گیلان از بوم جور شمالی و درنهایت قابلیت جداسازی افراد مناطق مختلف با روش یادگیری ماشین بود. به شمار 258 گاومیش از مناطق مختلف دو بوم جور شمالی و آذری نمونه گیری شد و با استفاده از SNPChip 90K مربوط به شرکت افی متریکس در کشور ایتالیا تعیین ژنوتیپ شد. برای پیش بینی عملکرد روش ماشین بردار پشتیبان برای گروه بندی افراد، دو روش متریک اعتبارسنجی متقابل و سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد سامانه (AUC) اعمال شد. نتایج آزمون اعتبارسنجی متقابل و سطح زیر منحنی برای گروه بندی افراد چهار منطقه به ترتیب 92 و 96 درصد بود که گویای این است که باوجود نزدیک بودن افراد گله های مختلف و سخت بودن جداسازی این افراد، روش ماشین بردار پشتیبان با درستی بالایی، توانایی اختصاص دادن افراد به گله های مربوط به خود را دارد. نتایج آزمون های اعتبارسنجی متقابل و سطح زیر منحنی مشخصه عملکرد سامانه برای دو بوم جور به ترتیب برابر 96 و 98 درصد بود که نشان دهنده قابلیت جداسازی بهتر دو بوم جور است. روش یادگیری ماشین با توجه به این موارد و با پیش بینی هایی که برای گروه بندی هر فرد انجام می دهد می تواند در کنترل کیفیت و کاربردهای ژنتیکی کارآمد باشد.
    کلیدواژگان: SNPChip 90K، گاومیش، گروه بندی، ماشین بردار پشتیبان
  • حیدر قلی زاده، اسماعیل اخبار، علی شمس صفحات 291-301
    در ایران بیش از 4/96 درصد کل گاوداری ها (شامل بیش از 7/68 درصد گاو و گوساله) کمتر از 20 راس دام دارند، که بیش از دوسوم شیر و بخش عمده پروتئین حیوانی را تولید می کنند. همچنین، سهم عظیمی از منابع آب و زمین و نیروی کار در خدمت این بخش تولید است. به رغم این سهم بزرگ، پژوهش های علمی به این بخش کمتر پرداخته اند. پرسش اصلی این است که آیا نظام سنتی تولید در گاوداری های روستایی بازدهی مناسبی دارند آیا با توجه به تحول های اقتصادی و سیاستی، قادر به بقا و تداوم فعالیت هستند؟ در این تحقیق، با توجه به نبود تعریف مشخص از گاوداری روستایی در آغاز ساختار نماینده گاوداری روستایی تعریف شد. بر این پایه، گاوداری نماینده به طور میانگین یک گله 05/6 راسی در گستره 16/201 مترمربعی است. با برآورد قیمت اجتماعی نهاده ها و محصولات، شاخص های نسبت هزینه منابع داخلی، DRC، نسبت هزینه به منفعت اجتماعی، SCB و سودآوری خالص اجتماعی، NSP، به ترتیب برابر با 85/1، 086/1 و 19.425.790- ریال در سال محاسبه شد که گویای نبود مزیت نسبی این نظام تولیدی است. تجزیه وتحلیل نتایج نشان داد کوچک مقیاس بودن این فعالیت ها، خود موجب استفاده بیش ازحد از نهاده های غیرقابل مبادله به ازای هر واحد دام می شود و تولید اندک هر واحد دام به ازای نهاده های مورداستفاده نیز از دلایل اصلی نبود مزیت نسبی این نظام تولیدی در استان زنجان هستند.
    کلیدواژگان: استان زنجان، گاوداری روستایی کوچک مقیاس، مزیت نسبی
  • هما اعرابی، محمد مرادی شهربابک، عباس پاکدل، حسین مرادی شهربابک، علی اسمعیلی زاده کشکوییه صفحات 303-312
    ژن عامل رشد شبه انسولین-1 (igf1) یک ژن کاندیدا برای بررسی صفات مرتبط با رشد، وزن بدن و رشد عضله در گونه های مختلف است. به منظور بررسی ارتباط این ژن با صفات رشد در بلدرچین، هشت جفت بلدرچین سفید و وحشی به عنوان جمعیت صفر برای تولید افراد نسل اول (f1) با یکدیگر تلاقی داده شدند. از تلاقی بین 34 قطعه بلدرچین در نسل F1، 422 قطعه بلدرچین در نسل دوم f2)) ایجاد شد. رکوردهای مربوط به وزن بدن در سنین مختلف در نسل دوم ثبت و ارتباط بین چندشکلی بخشی از جایگاه راه انداز (پروموتور) ژن IGF1 و این رکوردها بررسی شد. با استفاده از روش PCR-SSCP یک چندشکلی تک نوکلئوتیدیG 15 → ''> a در ناحیه موردنظر ژن IGF1 در 472 قطعه بلدرچین در سه نسل تشخیص داده شد. فراوانی ژنوتیپ های AA، AG و GG به ترتیب 05/0، 62/0 و 33/0 و فراوانی همردیف (آلل )های ژنی A و G به ترتیب 36/0 و 64/0 محاسبه شد. وزن بدن در سن 1 تا 5 هفتگی و زمان کشتار و همچنین میانگین افزایش وزن روزانه از هفته اول تا چهارم پرورش در ژنوتیپ AA، کمتر از ژنوتیپ AG و GG بود و این تفاوت ازنظر آماری معنی دار نبود. میانگین افزایش وزن روزانه ماده ها در ژنوتیپ AG بیشتر از نرها بود (001/0P<). نتایج ارائه شده در این نوشتار در مقایسه با گزارش های دیگر در مرغ، نشان دهنده یک چندشکلی جدید در ناحیه راه انداز ژن IGF1 در بلدرچین بود، اما ارتباط آن با صفات مرتبط با وزن بدن و نرخ رشد ازلحاظ آماری معنی دار نبود.
    کلیدواژگان: بلدرچین ژاپنی، توالی یابی، روش PCR، SSCP، عامل رشد شبه انسولین، صفات رشد
  • بهنام رضایی خرمنانی، سعید کریمی دهکردی، عبدالناصر محبی صفحات 313-320
    در این پژوهش به منظور بررسی تاثیر منابع مختلف ریزاندامگان سلامت بخش (Probiotics) یا زیست یار بر عملکرد پروار و برخی فراسنجه های خونی بزغاله های بومی در حال رشد، از 24 راس بزغاله بومی با میانگین وزنی 6/0±19 کیلوگرم و سن 10±120 روز در قالب یک طرح کامل تصادفی با چهار تیمار و شش تکرار استفاده شد. بزغاله ها پس از طی دو هفته دوره عادت پذیری به جایگاه های انفرادی و جیره پایه، به مدت 74 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. تیمارها شامل: 1- گروه شاهد تغذیه شده با جیره پایه بدون ماده افزودنی، 2- گروه تغذیه شده با جیره پایه و 1 گرم در روز زیست یار با نام تجاری پروتکسین، 3- گروه تغذیه شده با جیره پایه و دو گرم مخمر با نام تجاری لووسل اس- سی2 و 4- گروه تغذیه شده با جیره پایه و ترکیب 1 گرم مخمر لووسل اس- سی2 و 5/0 گرم پروتکسین. نمونه گیری از خوراک مصرفی و خون برای تعیین برخی فراسنجه ها انجام شد. خوراک مصرفی و تغییرپذیری وزن به صورت روزانه محاسبه شد. نتایج نشان داد که مصرف زیست یارها تاثیر معنی داری بر افزایش وزن روزانه و وزن نهایی، ضریب تبدیل غذایی و همچنین نیتروژن اوره ای، پروتئین کل و گلوبولین خون نسبت به گروه شاهد نداشت (05/0P).
    کلیدواژگان: بزغاله بومی، زیست باکتریایی، زیست غیر باکتریایی، فراسنجه های خونی
  • هادی دشتی، احمد ریاسی، محمدعلی ادریس، غلامرضا قربانی، حسین امیدی میرزایی صفحات 321-327
    هدف از این پژوهش بررسی فراسنجه های مرتبط با عملکرد تولیدمثلی و تغییرپذیری غلظت پروژسترون خون گاوهای شیرده پرتولید (2 ±39 کیلوگرم در روز) پس از تلقیح مصنوعی، در دو فصل تابستان و زمستان بود. برای این منظور 270 راس گاوشیری هلشتاین در سه گاوداری بزرگ انتخاب شدند. خون گیری از گاوها در روز تلقیح مصنوعی و به فاصله هفت، ده و چهارده روز پس از تلقیح مصنوعی انجام شد. شاخص دما- رطوبت بر پایه یکی از شاخص های استاندارد پیشنهادی محاسبه شد (Dikmen & Hansen، 2009). نتایج نشان داد، بیشترین شاخص دما-رطوبت (THI) در فصل تابستان و زمستان به ترتیب 35/77 و 47/57 بود. نرخ آبستنی در گاوهای تلقیح شده در فصل زمستان به طور معنی داری (01/0>P) بیشتر از گاوهای تلقیح شده در فصل تابستان بود و اثر شکم زایش بر نرخ آبستنی در هر دو فصل معنی دار (01/0>P) شد. روزهای باز (18/101 در مقابل 70/165) و شمار تلقیح به ازای هر آبستنی (05/2 در مقابل 48/3) در گاوهای تلقیح شده در زمستان نسبت به گاوهای تلقیح شده در تابستان به طور معنی داری کمتر (01/0>P) بود. غلظت پروژسترون سرم خون گاوهای تلقیح شده در فصل زمستان، در روز چهاردهم پس از تلقیح به طور معنی داری (01/0> P) بیشتر از گاوهای تلقیح شده در فصل تابستان بود. نتیجه گرفته شد که تنش گرمایی تابستان در منطقه مرکزی ایران عملکرد تولیدمثلی گاوهای شیرده را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار می دهد.
    کلیدواژگان: پروژسترون، شاخص دما، رطوبت، عملکرد تولید مثلی، فصل، گاو شیرده
|
  • Masoumeh Naserkheil, Seyed Reza Miraie, Ashtiani, Mostafa Sadeghi, Ardeshir Nejati, Javaremi, Deukhwan Lee Pages 175-183
    Diacylglycerol acyltransferase1 (DGAT1) is a key enzyme in synthesis of triglycerides. A transition mutation resulting substitution of guanine by adenine in DGAT1 gene and substitution of lysine by alanine in diacylglycerol-acyltransferase enzyme in cattle has a major effect on milk yield and milk composition traits. In this research, the polymorphism of the region spanning exon 3 to exon 17 of the DGAT1 gene of three indigenous Iranian buffalo populations was investigated. A total number of samples of 200 buffaloes (Khuzestani, Shomali and Azari) were collected to extract DNA and the desired fragments were amplified by polymerase chain reaction (PCR). Genotyping was performed using direct sequencing and analyzed by BioEdit software. Sequence analysis showed novel SNPs in comparative to the reference sequence GenBank (DQ886485) at nucleotide positions g.6097A>G, g.7036C>T, g.7338G>A, g.7710C>T, g.8087C>T, g.8259G>A, g.8275G>A and g.8426C>T of DGAT1 gene in buffalo populations. A comparison with Indian buffalo revealed three exonic SNPs, one of which was non-synonymous. A Unique 22 base insertion has been observed in the intron 10. The results described here genetic diversity and could be useful in genetic and breeding programs in Iranian buffalo.
    Keywords: DGAT1 gene, Iranian buffalo, sequence analysis, SNPs
  • Safora Yousefinezhad, Farshid Fattahnia, Mehdi Rashnavadi, Sayed Gholamreza Mossavi, Golnaz Taasoli Pages 185-191
    This experiment was conducted to consider the effects of maturity and cutting time on chemical composition and available protein content of alfalfa hay for dairy cows.. Alfalfa hay harvested at two maturity stages (Pre-bloom and Early bloom) and two cutting times (Morning and Afternoon). Available protein was predicted using NRC (2001) and DVE/OEB (1994) models. In the NRC model (2001), alfalfa hay harvested pre-bloom and in the afternoon had higher microbial protein synthesized in the rumen from energy and absorbable microbial protein and lower ruminal degraded protein balance (P0.05). In the DVE/OEB model, pre-bloom alfalfa harvested in the afternoon had higher fermentable organic matter, microbial protein synthesized from organic matter and absorbable microbial protein and lower ruminal degraded protein balance (P
    Keywords: Alfalfa, degradability, microbial protein, protein evaluation
  • Babak Esfandyari, Mojtaba Zaghari, Shirin Honarbakhsh, Mahmood Shivazad Pages 193-202
    This study was conducted to investigate the effect of Bacillus subtilis and Licheni formis on broiler breeder performance and gastrointestinal health of their progenies. A total of 336 broiler breeder hens (Cobb 500) from 22 to 32 weeks of age were used in a completely randomized design of 2 × 2 factorial arrangement with four treatments, each with seven replicates. Dietary treatments included: 1) basal diet without probiotic and without Salmonella enteritidis inclusion; 2) basal diet without probiotic and oral inclusion of 1×106 cfu/bird and 1×108 cfu/bird Salmonella enteritidis in 26 and 30 weeks of ege, respectively; 3) basal diet containing 0.4 gr/kg probiotic and without Salmonella enteritidis inclusion; 4) basal diet containing 0.4 gr/kg probiotic and oral inclusion of 1×106 cfu/bird and 1×108 cfu/bird Salmonella enteritidis in 26 and 30 weeks of ege, respectively. The results showed that adding probiotic was increased fractional weight of yolk and liver (P
    Keywords: Bacillus subtilis, Licheni formis, broiler breeder hen, Performance, Salmonella enteritidis
  • Masoumeh Gholami, Abolghasem Golian, Hasan Kermanshahi, Saeed Zerehdaran Pages 203-213
    This study was conducted to evaluate the relative bioavailability value of Mn proteinate and Mn oxide in broiler chicks. A total of 432 day-old Cobb 500 commercial male broiler chicks were randomly distributed into nine treatments with eight replicate pens of six chicks each. In a completely randomized design experiment with a 2×4 factorial arrangement of two manganese sources (proteinate and reagent grade of oxide) with four levels of supplemental manganese (35, 70, 105 and 140 mg/kg diet) was provided by the use of a basal diet (control). Diets were fed from day one to 21 d of age. Manganese sources did not affect feed intake, body weight gain and feed conversion ratio (FCR), but body weight gain and FCR had a quadratic relationship with supplemental dietary Mn level. Tibia, kidney and liver manganese concentrations increased linearly, with increasing dietary Mn level. Tissue Mn analysis indicated that the tibia response to dietary Mn level was the greatest, followed by kidney and liver organs. The slope ratio regression analysis for tibia manganese content with supplemental manganese level revealed that the relative bioavailability value of manganese proteinate to Mn oxide was 101.7%. Thus, the relative bioavailability of Mn proteinate and Mn oxide was almost similar in this study.
    Keywords: Bioavailability, broiler chicks, manganese oxide, manganese proteinate, tibia
  • Afshin Seifi Jamadi, Ahmad Zareh, Hamid Kohram, Abolfazl Akbari, Mohsen Zamen, Abolfazl Vakhideh Pages 215-222
    Four mature stallions were used to study the effect of enzymatic antioxidant catalase on freezability of Turkmen stallion's sperm. Collected semen from stallions were processed and pooled before being divided treatments (200×106 sperm/ml) and diluted with extenders supplemented with different levels of catalase [0 (control), 100 U/ml (CAT100), 150U/ml (CAT150) and 200U/ml (CAT200)]. Extended and supplemented semen's were frozen according to a standard protocol. After thawing, motility, viability, membrane integrity, total abnormality and lipid peroxidation were assessed. Results showed that addition of 200U/ml catalase could improve progressive and total motility, viability, membrane integrity and decreased lipid peroxidation compared to control and other levels of catalase (p0.05). The results showed that different levels of catalase could not decreased total abnormality (p>0.05). We concluded that addition of 200U/ml catalase could improve freezability of Turkmen stallion’s sperm.
    Keywords: Catalase, free radicals, horse semen freezing, Lipid peroxidation, Turkmen horse
  • Zahra Zangane, Soudabeh Moradi, Alireza Abdolmohammadi Pages 223-234
    The purpose of this experiment was to investigate the effect of metabolizable energy (ME) levels, feed restriction (FR) intensity and duration in pelleted diet on performance, blood parameters and carcass characteristics in broiler chickens. A total of 480 male Ross 308 broilers were used in a 2×2×3 factorial arrangement with 12 treatments and 4 replicates. Experimental treatments included: two levels of ME, two levels of restriction intensity (90% and 85% of strain standard, intake), and three levels of restriction duration (8-21, 8-28 and 8-35d of age). Results indicated that increasing energy level improved body weight and feed conversion rate during 8-21 and 1-42 days of age, except for first week, that was decreased BW (P
    Keywords: Blood metaboliets, broiler chichen, energy, feed restriction, pellet
  • Behzad Sadighi, Mahmood Shivazad, Mojtaba Zaghari Pages 235-244
    In this experiment, randomized complete block design with four replications was used for evaluating of the effect of three feeding methods including: without feed restriction (control group), 6 hours feed restriction from 7 to 21 days and 4 hours from 22 to 28 days, 6 hours feed restriction from 7 to 14 days and 4 hours from 15 to 21 days on performance and ascites prevention of Arian male broiler chickens in six weeks. Body weight, feed intake, feed conversion ratio, mortality rate and the index of production efficiency were determined during the experiment. Hematocrit and blood parameters were measured at 35 days of age. Carcass characteristics and the right ventricle weight per total ventricle weight (RV:TV) ratios were determined and compared. Feed conversion ratio and production index was improved by feed restriction from 7-21 days (P
    Keywords: Arian male broiler chickens, ascites, feed restriction, growth performance
  • Arash Azarfar, Younes Satari, Ali Kiani, Heshmatollah Khosarvinia, Majid Khaldari Pages 245-260
    This study was conducted to evaluate the effects of inclusion of monensin alone or in combination with Methafix (a commercial product containing malate and fumarate) in the diets of lactating dairy cows on ruminal parameters and serum metabolites. Four multiparous Holstein lactating dairy cows (657± 12 kg of live weight; 133 ± 41days in milk) were assigned to one of the four dietary treatments. The first treatment was the control diet(C), second was control diet supplemented with 24 mg of monensin/kg of DM (M), the third was control diet supplemented with 5 g of Methafix/kg DM (ME) and the fourth treatment was C diet supplemented with 24 mg of monensin in combination with 5 g of Methafix/kg DM (MM). Dietary supplementation with Monensin alone or in combination with Metafix significantly decreased dry matter intake (P
    Keywords: Dairy cows, methafix, monensin, rumen fermentation, serum metabolites
  • Narges Vahdani, Mehdi Dehghan, Banadaky, Kamran Rezayazdi, Farahnaz Khalighi, Sigaroodi Pages 261-270
    In this research to investigate of the effect of tannin`s type and level on rumenal degradation of soybean meal (SBM) and canola meal (CM), two experiments have be done. At first experiment supplements were treated by semi-pure tannin of pomegranate-pistachio (PP), in different levels (0, 10 and 15 % of DM for SBM and 0, 5 and 10% of DM for CM). In second experiment, these supplements were treated by (PP), pomegranate-tea (PT) and sole pomegranate (P) at same levels (10% of DM). The effects of these treatments on protein fractioning of treated and untreated SMB and CM was determined by, CNCPS system, in comparison with fish meal (FM) and corn gluten meal (CGM), as a sources of bypass protein. According to results, treated SBM by PP 10% (SBM-PP) and treated CM by PP5% could increase bypass protein fraction in comparison with FM and CGM. So it can be concluded that these treatments, could be used in reminant diet to provide by pass protein, but further research is necessary to investigate in vivo effects of these treatments.
    Keywords: Canola meal, protein, Soybean meal, Tannins
  • Zeinab Amirighanatsaman, Ali Esmailizadeh Koshkoiyeh, Masood Asadi Fozi Pages 271-277
    In this research, samples were collected from three Iranian native dogs and three wolves. Whole-genome sequencing for each individual was performed using next-generation sequencing technology. All short reads were aligned to the reference genome using BWA tool. Single-nucleotide polymorphisms (SNPs) and small insertions and deletions (Indels) were detected using the genome analysis toolkit (GATK). Structural variants were predicted using the BreakDancer software. Annotating single-nucleotide polymorphisms and small insertions and deletions was done using SnpEff Software. Nucleotide diversity values in dogs and wolves samples were calculated using VCFtools. In current researche, 12459651 SNPs were detected that 7819789 and 10454994 were for dog and wolf, respectively. Of the total number of Single-nucleotide polymorphisms, 53.57%, 31.989% and 0.811% were located within intergenic, introns and exon regions. The results showed that structural diversity of wolf genome is higher than that in dog.
    Keywords: Single, nucleotide polymorphism, small insertions, deletions, structural variant
  • Zahra Azizi, Hossein Moradi Shahrbabak, Mohammad Moradi Shahrbabak, Abbas Rafat, Jalil Shodja Pages 279-290
    The purpose of this research was to classify buffaloes from different areas of the two Azari (West and East Azarbayjan and Ardabil provinces) and North (Guilan province) ecotypes using support vector machine method. A total of 258 buffalo were sampled and genotyped using the Axiom Buffalo 90K Genotyping Array at the Parco Technologic Padano lab in Italy. Two metric methods of cross validation and the area under the receiver operating characteristic (AUC) were used to determine the predictive performance of support vector machine (SVM) to classify individuals. The results of cross validation and methods for classifying different regions of the two ecotypes (4 provinces) were 92% and 96%, respectively that showed despite the difficulty of identifying individuals from provinces close to each other, support vector machine (SVM) method shows higher accuracy in assigning animals to their herds. Result of two ecotypes showed accuracy about 96% and 98% which represents the better ability to separate the two ecotypes. Machine learning method provides predictions for classification of each individual which can be efficient in quality control and genetic studies.
    Keywords: Buffalo, classification, SNPChip 90K, support vector machine
  • Heydar Gholizadeh, Esmaeel Akhbar, Ali Shams Pages 291-301
    In Iran, more than 96.4 percent of dairy farms (including more than 68.7 percent of cattle and calf) have a less than 20 heads of animals, and they produce more than two-thirds of milk and most of animal protein. Also, large shares of water, land and labor force resources are used by this production section. Less scientific studies have been focused on this production system despite it's major contribution. The main question is whether the rural dairy farms with traditional production system have a suitable efficiency, and whether they could pass economic and political transformation, survive and continue production? In this study, structure of representative rural dairy farm was defined. Accordingly, representative farm on average contains 6.05 heads in the stalls area of 201.16 m2. Through estimated the social cost of inputs and products, indicators of Domestic Resource Cost, DRC, Social Cost-Benefit, SCB, and Net Social Profit, NSP, had been calculated 1.85, 1.086, and 19, 425, 790 IRR per year, respectively, which indicate the lack of comparative advantage of this production system. Analysis of the results revealed that the small scale of the activities that cause excessive use of non-tradable inputs per unit livestock, as well as low production of each livestock per inputs used, are the main reasons of lack of comparative advantage of this production system in Zanjan Province.
    Keywords: Comparative advantage, rural small, scale dairy farm, Zanjan province
  • Homa Aarabi, Mohammad Moradi Shahrbabak, Abbas Pakdel, Hossein Moradi Shahrbabak, Ali Esmailizadeh Koshkoiyeh Pages 303-312
    Insulin-like growth factor-1 gene (IGF1) is a biological candidate gene for investigation traits such as growth, body weight and muscles growth in different species. In this research eight pairs of white and wild quails were crossed reciprocally as a base population. A total of 34 quails were produced in first generation (F1) and 422 quails were generated by intercrossing the F1 population. Body weights at the time of hatching and different weeks were recorded in the second generation. The association between IGF1 promoter region polymorphism and body weight in different ages was investigated in F2 generation. Using PCR-SSCP assay and sequencing, a novel single nucleotide polymorphism (SNP) was identified in IGF1 promoter region in 472 birds from three Generations. Genotypic frequencies of AA, AG and GG genotypes were 0.05, 0.62 and 0.33, respectively for all generations. The frequency of A and G alleles were 0.36 and 0.64, respectively. The AA genotype was lower than AG and GG genotypes for body weights in ages of one to five weeks and slaughter time and the average of daily gain was also lower from week first to four but these differences weren’t significant. The average of daily gain was higher in females compared to males for AG genotype (P
    Keywords: Growth traits, Insulin, Like Growth Factor, I, Japanese quail, PCR, SSCP assay, sequencing
  • Behnam Rezaie Khormenany, Saeid Karimidehkordi, Abdolnaser Mohebi Pages 313-320
    In this research to evaluate the effects of probiotic on the growth and some serum biochemical parameters of growing native kid’s, 24 kid’s, with 19.2± 0.7 kg body weight and 120± 10 days of age were used in a completely randomized design with four treatments and six repeats. These four groups included: 1- The control group was fed on a basal diet (without probiotic or yeast). 2- The second group received basal diet plus one g/day protexin for each kid. 3- The third group was fed on basal diet and two g/day Levocil SC2 yeast, for each kid and 4- The fourth group was fed on basal diet plus one g/day of Levocil SC2 yeast and a half g/day of protexin for each kid. After 14 days adaptation to experimental pens, the kids had free access to experimental diets among 74 days. Daily dry matter intake (DMI), and animal weight changes were recorded. Blood samples were collected from kids. According to the result, there were non-significant differences in treatments concerning, DMI daily gain and feed conversion ratio (P>0.05). Also concentration of some blood parameters such as blood urea nitrogen, total protein, globulin were not affected by probiotics (P>0.05). Glucose, albumin, triglyceride and cholesterol concentration of kid’s serum in group 2 (protexin treatment) were higher than other groups (P
    Keywords: Bacterial probiotic, blood factors, kid, non, bacterial probiotics
  • Hadi Dashti, Ahmad Riasi, Mohammad Ali Edris, Golam, Reza Gohrbani, Hossein Omidi, Mirzaei Pages 321-327
    The aim of this study was to consider reproductive performance parameters and blood progesterone concentration changes in high-producing dairy cows (39±2 kg per day) after artificial insemination, in summer and winter. 270 heads of Holstein dairy cattle were choose in three big dairy farms, and blood samples were collected at days seven, ten and fourteen after artificial insemination. Temperature-humidity index was calculated according to one proposed formula (Dikmen and Hansen, 2009). The results showed that the maximum temperature–humidity index(THI) was 77.35 and 57.47 in summer and winter respectively. Pregnancy rates in cows inseminated during the winter months was significantly higher (p
    Keywords: Lactating dairy cow, progesterone, reproductive performance, season, THI