فهرست مطالب
فصلنامه پژوهشهای تولیدات دامی
پیاپی 9 (بهار و تابستان 1393)
- تاریخ انتشار: 1393/06/13
- تعداد عناوین: 9
-
-
صفحات 1-12این آزمایش با استفاده از 220 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 به مدت 42 روز در قالب طرح کاملا تصادفی با 20 واحد آزمایشی شامل 4 تیمار و 5 تکرار و 11 قطعه جوجه (مخلوط نر و ماده) در هر تکرار انجام گرفت. تیمار های آزمایشی شامل جیره ی پایه و سطوح افزایشی اسانس مرزه (150، 300 و 450 قسمت در میلیون) بودند. فراسنجه های عملکردی به صورت هفتگی رکوردبرداری و خصوصیات لاشه در 42 روزگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطح 300 قسمت در میلیون اسانس مرزه، مصرف خوراک جوجه های گوشتی را در دوره آغازین افزایش داد (05/0> P). کمترین وزن نسبی چربی حفره بطنی مربوط به تیمار حاوی 450 قسمت در میلیون اسانس مرزه بود (05/0> P). تیمار حاوی 150 قسمت در میلیون اسانس مرزه بیشترین غلظت آنتی بادی ضد SRBC را نشان داد (05/0> P). در 35 روزگی بیشترین غلظت آنتی بادی ضد ویروس بیماری نیوکاسل در تیمار 150 قسمت در میلیون و در 42 روزگی بیشترین غلظت در تیمار 300 قسمت در میلیون مشاهده شد (05/0> P). در 42 روزگی بیشترین غلظت آنتی بادی ضد ویروس بیماری گامبورو مربوط به تیمار 150 قسمت در میلیون بود (05/0> P). کمترین درصد هتروفیل، بیشترین درصد لمفوسیت و کمترین نسبت هتروفیل به لمفوسیت در تیمار 450 قسمت در میلیون مشاهده شد (05/0> P). نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از سطوح مختلف اسانس مرزه اثر معنی داری بر عملکرد و خصوصیات لاشه در جوجه های گوشتی نداشت ولی سطوح مختلف آن بهبود پاسخ ایمنی را بدنبال داشته است.
کلیدواژگان: اسانس مرزه، عملکرد، خصوصیات لاشه، سیستم ایمنی، جوجه گوشتی -
صفحات 13-24این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تری متیل گلایسین در جیره های غذایی با پروتئین متعادل و کم پروتئین بر غلظت الکترولیت ها و لیپیدهای خون جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی انجام شد. برای این منظور جوجه های گوشتی سویه راس 308 از سن 21 تا 42 روزگی با 4 تیمار آزمایشی مختلف تغذیه شدند. تیمارهای آزمایش ی شامل جیره با پروتئین متعادل (مقدار پروتئین توصیه شده انجمن ملی تحقیقات) و جیره کم پروتئین (85 درصد مقدار پروتئین توصیه شده انجمن ملی تحقیقات) بود که با مکمل نمودن تری متیل گلایسین به مقدار 5/1 گرم در هر کیلوگرم جیره مکمل شدند. هر یک از 4 تیمار آزمایش ی شامل 6 تکرار و هر تکرار شامل 18 قطعه جوجه بود. در سن 35 روزگی، تعداد 4 جوجه در هر واحد آزمایش ی جهت اندازه گیری فراسنجه های خونی در زمان های قبل و پس از تنش شماره گذاری شدند. در طول سه هفته آزمایش پرندگان روزانه به مدت 8 ساعت تحت شرایط تنش گرمایی 37 درجه سانتی گراد قرار داشتند. داده های آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2×2 (دو سطح پروتئین، دو سطح تری متیل گلایسین و دو جنس) تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها توسط آزمون دانکن انجام شد. سطح پروتئین بر افزایش وزن جوجه ها در دور ه رشد معنی دار بود (05/0 P<). سطح تری متیل گلایسین اثر معنی داری بر افزایش وزن جوجه های گوشتی در دوره 21 تا 42 روزگی نداشت (05/0 P >). مصرف خوراک جوجه های گوشتی تحت تاثیر سطح پروتئین قرار گرفت (05/0 P>). مصرف خوراک پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی سطح پروتئین متعادل نسبت به جیره کم پروتئین بیشتر بود. افزودن تری متیل گلایسین اثر معنی داری بر مقدار خوراک مصرفی نداشت (05/0 P>). سطح پروتئین و تری متیل گلایسین اثر معنی داری بر ضریب تبدیل خوراک نداشتند (05/0 P>). پروتئین جیره، تری متیل گلایسین و جنس تاثیری بر غلظت الکترولیت ها و لیپیدهای خون در زمان های قبل و پس از اعمال تنش نداشتند (05/0 P>). اعمال تنش گرمایی سبب کاهش غلظت پتاسیم خون از 34/4 به 56/3 میلی اکی والان در لیتر و افزایش چشمگیر غلظت تری گلیسیرید از 01/64 به 46/80، کلسترول از 69/112 به 57/135 و HDL خون از 75/67 به 49/74 میلی گرم در دسی لیتر شد (05/0 P<). اعمال تنش گرمایی تاثیری بر غلظت سدیم و کلسیم خون نداشت (05/0 P>).
کلیدواژگان: تری متیل گلایسین، الکترولیت های خون، لیپیدهای خون، جوجه گوشتی، تنش گرمایی -
صفحات 25-35این آزمایش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پودر دارچین با آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین و پروبیوتیک پریمالاک بر صفات عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی با 384 قطعه جوجه یکروزه در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار، 4 تکرار و 12 قطعه پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره پایه 2- جیره پایه + 1/0 درصد پودر دارچین 3- جیره پایه + 2/0 درصد پودر دارچین 4- جیره پایه + 3/0 درصد پودر دارچین 5- جیره پایه + پریمالاک 6- جیره پایه + پریمالاک + 2/0 درصد پودر دارچین 7- جیره پایه + ویرجینیامایسین 8- جیره پایه + ویرجینیامایسین + 2/0 درصد پودر دارچین بودند. در دوره آغازین از نظر مصرف خوراک اختلاف بین تیمارها معنی دار بود (05/0 < P). سایر صفات مربوط به عملکرد اختلاف معنی داری را از نظر آماری نشان ندادند. در بین خصوصیات لاشه در سن 42 روزگی افزودن 1/0 و 3/0 درصد پودر دارچین به ترتیب در تیمارهای 2 و 4 باعث کاهش معنی داری چربی محوطه شکمی شد. نتایج این آزمایش نشان داد که تیمارهای آزمایشی تاثیر چشمگیری بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی نشان ندادند ولی افزودن 1/0 و 3/0 درصد پودر دارچین به جیره باعث کاهش معنی داری چربی محوطه شکمی شد.
کلیدواژگان: پودر دارچین، آنتی بیوتیک، پروبیوتیک، عملکرد، جوجه گوشتی -
صفحات 36-49هدف این مطالعه بررسی اثر سطوح مختلف عصاره الکلی کاسنی بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی بود. 200 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 با طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار بررسی شدند. تیمارها شامل مقادیر صفر (شاهد)، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی لیتر عصاره الکلی ریشه کاسنی به صورت محلول در یک لیتر آب آشامیدنی بودند که از روز سوم تا 42 روزگی در اختیار جوجه ها قرار داده شد. مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی اندازه گیری شد. پاسخ ایمنی هومورال با اندازه گیری عیار پادتن سرم در روزهای 21، 28، 35 و 42 پرورش در واکنش به تزریق 1/0 میلی لیتر از سوسپانسیون 25 درصد گلبول قرمز گوسفندی (SRBC)، در روزهای 8 و 22 پرورش در عضله سینه و پاسخ ایمنی سلولی با تزریق 1/0 میلی لیتر فیتوهماگلوتینین (PHA-P)، در روز 16 پرورش به چین پوستی بال جوجه ها تعیین شد. نتایج نشان داد افزودن 2 میلی لیتر عصاره به آب موجب افزایش خوراک مصرفی، افزایش وزن روزانه و دوزهای 5/0، 1 و 5/1 میلی لیتر باعث افزایش وزن سینه و دوز 5/0 میلی لیتر باعث افزایش وزن تیموس شد (05/0 P<). مصرف 2 میلی لیتر عصاره موجب افزایش عیار Anti-SRBC کل، IgG و IgM در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0 P<). دوزهای 5/0 و 2 میلی لیتر عصاره، شاخص تحریک پوستی نسبت به PHA-P را افزایش داد (05/0 P<). بطور کلی می توان بیان کرد استفاده از 2 میلی لیتر عصاره باعث بهبود عملکرد و ارتقاء سیستم ایمنی هومورال و سلولی جوجه های گوشتی شد.
کلیدواژگان: عصاره کاسنی، ایمنی هومورال، ایمنی سلولی، عملکرد، جوجه گوشتی -
صفحات 50-68این پژوهش به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و ارزش غذایی پنج گونه از گیاهان منطقه سیستان شامل اشنان (Seidlitzia rosmarinus)، رندوک (Salsola yazdiana Assadi)، سیاه شور (Suaeda fruticosa)، شوران (Salsola vermiculata) و آنابازیس (Anabasis setifer a) با استفاده از تکنیک های in vitro و in situ انجام شد. نمونه ها در فصل پاییز و به صورت تصادفی سیستماتیک، طبق روش های استاندارد، جمع آوری و در شرایط سایه خشک شدند. پس از آسیاب کردن، ترکیبات شمیایی (ماده خشک (DM)، ماده آلی (OM)، خاکستر (ASH)، پروتئین خام (CP)، چربی خام (EE)، دیواره سلولی (NDF) و دیواره سلولی فاقد همی سلولز (ADF))، تجزیه پذیری ماده خشک (in situ)، حجم تجمعی گاز تولیدی در زمان 2، 4، 6، 12، 24، 48، 72 و 96 ساعت، گوارش پذیری ماده آلی (OMD) و انرژی قابل متابولیسم (ME) آنها تعیین شدند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که در بین گونه های مورد مطالعه از نظر ترکیبات شیمیایی اختلاف معنی دار وجود داشت (05/0> P). میزان پروتئین گونه های فوق بین 05/6 و 95/11 درصد و ADF بین 02/28و 54/36 درصد و NDF بین 14/41 و 94/48 درصد بود. بین تجزیه پذیری ماده خشک در زمان های مختلف انکوباسیون، فراسنجه های مختلف تجزیه پذیری و تجزیه پذیری موثر تفاوت بسیار معنی دار (01/0 P<) وجود داشت. بیشترین مقدار تجزیه پذیری بالقوه و تجزیه پذیری موثر در سرعت عبور 2 درصد در گونه اشنان بود. همچنین، بیشترین حجم گاز تجمعی در زمان 96 ساعت مربوط به گونه رندوک بود. اما فراسنجه های تولید گاز (b، OMD، ME) در گونه اشنان بیشتر از دیگر گونه ها بود. نتایج نشان می دهد که بین گونه های مورد مطالعه، اشنان بالاترین ارزش غذایی را داشت و همچنین، بین آزمایشات in situ و in vitro همبستگی مثبت بالایی در این گونه ها وجود داشت و می توان از تکنیک تولید گاز برای ارزیابی ارزش غذایی این گونه ها استفاده کرد.
کلیدواژگان: ارزش غذایی، گوارش پذیری، گیاهان شورپسند، سیستان -
صفحات 69-82این مطالعه به منظور بررسی اثرات فرآوری سیلاژ شبدر ایرانی با کربوهیدرات های سهل الهضم و آنزیم بر میزان مصرف خوراک، قابلیت هضم، رفتار جویدن و افزایش وزن در گوسفند زل طراحی و اجرا شد. 16 راس بره نر زل مازندران با جیره کاملا مخلوط (TMR) (درصد ماده خشک) شامل 40 درصد علوفه (25 درصد مواد سیلویی شبدر و 15 درصد کاه گندم) و 60 درصد کنسانتره تغذیه شدند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. جیره های آزمایشی در 2 وعده در ساعت های 7 و 19 به مدت 60 روز در اختیار دام ها قرار گرفت. برای تعیین قابلیت هضم ظاهری جیره ها، به مدت 5 روز نمونه های خوراک و مدفوع جمع آوری شدند. فعالیت های نشخوار و مصرف خوراک به صورت دیداری برای 24 ساعت ثبت شدند. جهت محاسبه افزایش وزن هفتگی در پایان هر هفته دام ها به صورت انفرادی وزن کشی شدند. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که بیشترین مقدار مصرف ماده خشک، مصرف خوراک روزانه به صورت اختیاری (As fed) و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی مربوط به تیمار حاوی ماده سیلویی عمل آوری شده با تفاله چغندرقند و کمترین مقدار مربوط به تیمار حاوی ماده سیلویی عمل آوری شده با آنزیم بود (0042/0 =P). بیشترین و کمترین افزایش وزن هفتگی به ترتیب در هفته چهارم و هفته سوم به دست آمد. در پایان دوره، تیمار حاوی ماده سیلویی عمل آوری شده با تفاله چغندرقند (تیمار 3) بالاترین و تیمار حاوی ماده سیلویی عمل آوری شده با آنزیم (تیمار 4) پایین ترین افزایش وزن را دارا بودند. نتایج مشابهی برای افزایش وزن روزانه مشاهده شد. با بهبود کیفیت ماده سیلویی شبدر بوسیله عمل آوری با کربوهیدرات های سهل الهضم زمان مصرف خوراک، نشخوار و کل فعالیت جویدن کاهش یافت، به گونه ای که تیمار حاوی ماده سیلویی عمل آوری شده با آرد جو (تیمار 2) کمترین و تیمار حاوی ماده سیلویی شاهد (تیمار 1) بیشترین زمان فعالیت جویدن را داشتند (35/0 =P). به طور کلی ماده سیلویی حاوی تفاله چغندرقند در بین تیمارهای شاهد، آرد جو و آنزیم بهترین اثر را روی صفات مورد اندازه گیری در آزمایش یعنی مقدار مصرف خوراک، قابلیت هضم ظاهری خوراک، رفتار جویدن و افزایش وزن دام ها داشت.
کلیدواژگان: ماده سیلویی شبدر، کربوهیدرات های سهل الهضم، آنزیم، گوسفند زل -
صفحات 83-95در این پژوهش، اثرات اضافه کردن پلی اتیلن گلیکول (PEG) به تفاله های انگور و لیموترش بر روند تولید گاز متان حاصل از تخمیر شکمبه ای، قابلیت هضم و انرژی قابل متابولیسم، بررسی شد. تفاله های انگور و لیموترش باقیمانده از تولید آبمیوه جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شدند. تفاله ها در فضای مسقف و با تهویه مناسب خشک و آسیاب (با الک یک میلی متر) شدند. ترکیبات شیمیایی این تفاله ها شامل پروتئین خام، دیواره سلولی، خاکستر خام، چربی خام، ترکیبات فنلی، تانن کل و انرژی خام تعیین شد. آزمایش تولید گاز برای زمان های مختلف تخمیر شکمبه ای و نیز مقدار تولید گاز متان با شش تیمار شامل تفاله های انگور، لیموترش و شاهد (بدون و حاوی PEG) در قالب طرح فاکتوریل (2×3) که با 3 تکرار انجام و نیز با نرم افزار آماری R تجزیه و تحلیل شدند. ترکیبات شیمیایی تفاله انگور با تفاله لیموترش متفاوت (05/0 P<) شد. مقدار تولید گازمتان (در 24 ساعت تخمیر به ازای هر 200 میلی گرم) تفاله انگور (بدون و حاوی PEG) به ترتیب 3/13 و7/27 میلی لیتر و در تفاله لیموترش 8/73 و 3/67 میلی لیتر بود. در مجموع افزودن PEG به تفاله ها، باعث افزایش معنی داری در قابلیت هضم و انرژی قابل متابولیسم شد. اضافه کردن PEG، باعث تغییر رفتار دوگانه ای در مقدار تولید گازمتان شد به نحوی که در تفاله های انگور و لیموترش به ترتیب باعث افزایش و کاهش معنی داری (05/0 P<) در تولید گازمتان شد.
کلیدواژگان: پلی اتیلن گلیکول، تولید متان، انگور، لیموترش، تفاله -
صفحات 96-107یکی از جدیدترین روش هایی که می تواند باعث بهبود صحت پیش بینی و افزایش پاسخ به انتخاب شود، انتخاب بر اساس نشانگرها است. تحقیقات نشان داده است که ژن POU1F1(Pit-1) نقش مهمی در تنظیم رشد حیوانات داشته و با صفات لاشه، وزن و شیر ارتباط دارد. هدف از این تحقیق، مطالعه چندشکلی ژن POU1F1 و بررسی ارتباط آن با صفات رشد و شیر در بزهای مهابادی بوده است. برای این منظور از 136 راس بز و بزغاله مهابادی خون گیری به عمل آمد و DNA به روش بهینه یافته نمکی استخراج شد. واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تکثیر یک قطعه 324 جفت بازی از اگزون شش و ناحیه 5''flanking ژن POU1F1 با استفاده از یک جفت آغاز گر اختصاصی انجام گرفت. محصولات PCR با روش RFLP و با استفاده از آنزیم برشی AluI هضم شدند. چندشکلی جایگاه POU1F1- AluI (تیمین به سیتوزین)، اثر معنی داری روی تعداد سلول های بدنی بیشتر داشت، ولی روی صفت تولید شیر، چربی و پروتئین شیر و صفات مربوط به وزن اثر معنی داری نداشت. بنابراین، آلل T این جایگاه ممکن است به عنوان یک آلل مناسب برای کاهش تعداد سلول های بدنی کمتر در انتخاب بر اساس نشانگر مولکولی در نظر گرفته شود.
کلیدواژگان: چندشکلی، POU1F1، بز مهابادی، RFLP -
صفحات 108-117دی آسیل گلیسرول آسیل ترانسفراز، یک آنزیم میکروزومی است که نقش مهمی در متابولیسم گلیسرو لیپید دارد. این ژن نقش کلیدی در کنترل سنتز تری گلیسرید در سلول های چربی دارد. این آنزیم مرحله نهایی سنتز تری گلسیریدها، یعنی تبدیل دی آسیل گلیسرول (DAG) به تری آسیل گلیسرول (TAG)، را کاتالیز می نماید. هدف از این پژوهش مطالعه چند شکلی ژن DGAT1 و ارتباط آن با صفات تولید شیر در بز نژاد مهابادی بود. از تعداد 79 راس از بزهای مهابادی موجود در مزرعه آموزشی و پژوهشی گروه علوم دامی دانشگاه تهران (کرج) خونگیری به عمل آمد. استخراج DNA با استفاده از روش بهینه یافته نمکی انجام شد. کمیت و کیفیت DNA با روش اسپکتروفتومتری و ژل آگارز 1% بررسی و تکثیر قطعه اختصاصی بخشی از اگزون 17 ژن DGAT1 به کمک واکنش های زنجیره ای پلیمراز انجام شد. برای بررسی چند شکلی این قطعه، از روش چند شکلی فضایی تک رشته ای DNA (SSCP) استفاده شد. پس از الکتروفورز نمونه ها روی ژل پلی اکریل آمید 12% و رنگ آمیزی ژل ها با روش نیترات نقره در مجموع 4 الگوی باندی مختلف با فراوانی های 45/0 (الگوی4)، 25/0 (الگوی 1)، 24/0 (الگوی 2)، 06/0 (الگوی 3) مشاهده شد. اثر این جایگاه بر مقدار شیر (01/0 P <) و درصد چربی شیر (05/0 P <) معنی دار بود. مقایسه میانگین حداقل مربعات نشان داد که الگوی سه دارای بیشترین مقدار شیر (01/0 P <) و الگوی یک دارای بیشترین میزان درصد چربی شیر بود (05/0 P <). مطالعه چند شکلی ژنتیکی در این جایگاه ژنی و ارتباط آن با صفات تولید شیر بیانگر این است که می توان احتمالا از این ژن کاندید به عنوان یک ابزار مفید در برنامه های اصلاحی و انتخاب استفاده کرد.
کلیدواژگان: DGAT1، چند شکلی، PCR، SSCP، بز مهابادی، صفات تولید شیر
-
Pages 1-12This experiment was conducted to evaluate the effect of different levels of Satureja Hortensis essence on performance، carcass characteristics and immune response of broiler chickens. 220 one day old Ross 308 chicks were used in completely randomized design with 20 experimental units with 4 treatments، 5 replicates and 11 chicks in each replicate for 42 days. The dietary treatments consisted of a basal diet، and Satureja Hortensis essence (150، 300 and 450 ppm) added to the basal diet. Performance parameters were recorded weekly and carcass characteristics analyzed at 42 days of age. The results showed that consuming 300 ppm essence increased the feed intake of broiler chickens (P<0. 05). The lowest relative weight of abdominal fat was related to 450 ppm Satureja Hortensis essence (P<0. 05). At 35 and 42 days of age، highest antibody titer against SRBC was observed in group fed with diet containing 150 ppm essence (P<0. 05). At 35 day، highest antibody titer against Newcastle at 150 ppm and at 42 day، the highest antibody titer was observed in group fed diet containing 300 ppm Satureja Hortensis essence. At 42 day، the highest antibody titer against Gumboro was related to 150 ppm essence (P<0. 05). The lowest percentage of heterophil e، the highest percentage of lymphocytes and the lowest ratio of heterophil e to lymphocyte proliferation were observed in the 450 ppm essence (P<0. 05). Our results suggest that addition of Satureja Hortensis essence to broiler diet did not affect performance and carcass characteristics but improved immune responses of broiler chicks.Keywords: Essence, Satureja Hortensis, Performance, Carcass characteristics, Immune system, Broiler
-
Pages 13-24This experiment was conducted to compare the effect of trimethylglycine supplementation in diets with sufficient or insufficient quantities of protein on blood electrolytes and lipid concentrations in broilers subjected to heat stress condition. Ross 308 broilers were fed with four dietary treatments from 21 to 42 d of age. The treatments consisted of a diet with sufficient levels of protein (protein recommendation by NRC، 1994) and a low protein diet (0. 85 protein recommendation by NRC، 1994) that supplemented with trimethylglycine at 1. 5 g/kg of diet. Each of 4 dietary treatments was fed to six replicates with 18 chicks in each replicate. Four birds were wing banded in each replicate to determining of blood parameters before and after heat stress challenge at 35 d. Birds were daily exposed to 37oC for 8 hours. Dietary protein levels had significant effects on body weight gain in the grower phase (P<0. 05). Body weight gain was not significantly affected by dietary trimethylglycine levels from 2l to 42 d (P<0. 05). Broiler feed consumption was affected by protein level (P<0. 05). Feed intake of broiler chickens fed diets with NRC protein levels was higher than those birds fed the low protein diet. Supplementing of trimethylglycine and dietary protein level had not significant effect on feed conversion ratio (P<0. 05). The results of the experiment also showed that dietary protein level، trimethylglycine supplementation and sex had not significant effect on blood electrolytes and lipids concentrations before and after heat stress challenge (P>0. 05). Heat stress significantly decreased blood potassium (from 4. 34 to 3. 56) and increased triglyceride (from 64. 01 to 80. 46)، cholesterol (from 112. 69 to 135. 57) and HDL concentrations (from 67. 75 to 74. 49) (P< 0. 05). Heat stress had not significant effect on blood sodium and calcium concentrations.Keywords: Trimethylglycine, Blood electrolytes, Blood lipids, Broilers, Heat stress
-
Pages 25-35This study was carried out to investigate the effects of different levels of cinnamon powder (CNP)، with antibiotic (Virginiamycin) and probiotic (Primalac) on performance and carcass characteristics in broiler chicks for 42 days using a completely randomized design. A total of 384 day-old male broiler chicks (Ross 308) were randomly assigned to 8 treatments، 4 replicates and 12 chicks per replicate. The experimental treatments consisted of: Basal diet (BD)، BD + 0. 1% CNP، BD + 0. 2% CNP، BD + 0. 3% CNP، BD + Primalac، BD + 0. 2% CNP + Primalac، BD + Virginiamycin and BD + 0. 2% CNP + Virginiamycin. In starter period there were significant differences among treatments for feed intake. No significant differences were observed in among groups other performance parameters. Adding 0. 1% and 0. 3% CNP in treatments 2 and 3 (T2،T3) significantly decreased abdominal fat pad weight at 42d of age. This study showed that inclusion of CNP in broiler diets had not remarkable effects on performance، but adding 0. 1% and 0. 3% CNP significantly decreased abdominal fat pad of broiler chicks.Keywords: Cinnamon powder, Antibiotic, Probiotic, Performance, Broiler chicks
-
Pages 36-49The effects of different levels of alcoholic chicory (Cichorium intybus L.) extract were investigated on performance، cellular and humoral immunity in 200 one-day chicks (Ross 308) in a completely randomized design with 5 treat ments and 4 replicates and 10 chicks per replicate. The treatment groups received 0 (control)، 0. 5، 1، 1. 5 and 2 ml/Lit of alcoholic chicory extract، (provided from Chicory roots)، in drinking water respectively، during days 3 to 42. Daily feed intake، daily body weight gain and feed conversion ratio were measured. The birds were immunized with sheep red blood cells (SRBC) on days 8 and 22 of age and serum antibody levels produced in response to SRBC were measured on days 21، 28، 35 and 42. Skin response to phytohemagglutinin-P (PHA-P) injected intradermally on day 16 were measured 24 h after injection. The results indicated that consumption of 2 ml Chicory extract increased feed intake and daily weight gain (P<0. 05). Doses of 0. 5، 1 and 1. 5 ml Chicory extract increased the breast weight and 0. 5 ml increased thymus weight percentage (P<0. 05). Adding 2 ml chicory extract increased total Anti-SRBC، IgG and IgM titer in the experimental groups compared to control group (P<0. 05). Consumption of 0. 5 and 2 ml Chicory extract increased cellular immunity on PHA-P injection (P<0. 05). It is concluded that use of 2 ml chicory extract in drinking water increases performance، cellular and humoral immunity in broilers.Keywords: Chicory extract, Humoral immunity, Cellular immunity, Performance, Broiler
-
Pages 50-68This study carried out to determine of chemical compositions and nutritive value of five species of range plants in Sistan including Oshnan (Seidlitzia rosmarinus)، Rendouk (Salsola yazdiana Assadi)، Siyah Shor (Suaeda fruticosa)، Shoran (Salsola vermiculata) and Anabasis (Anabasis setifera) by in vitro and in situ techniques. Samples were collected by systematic and random sampling procedure in autumn according to standard methods. The samples were dried in shade and after milling، chemical compositions including dry matter (DM)، organic matter (OM)، ash (ASH)، crude protein (CP)، crude fat (EE)، cell wall (NDF) and cell wall- hemicellulose free (ADF)، dry matter degradability (in situ)، cumulative gas production at 2، 4، 6، 12، 24، 48، 72 and 96 h، the organic matter digestibility (OMD) and metabolisable energy (ME) were determined. The results of this experiment showed that، there were significant differece in terms of chemical compositions of these samples (p<0. 05). Crude protein، ADF and NDF contents were between 6. 05 and 11. 95%، 28. 02 and 36. 54% and 41. 14 and 48. 94% respectively. There was significant difference (p<0. 01) between dry matter degradability، degradability parameters and effective degradability in different incubation times. The maximum potential degradability and effective degradability (k= 0. 02) was in Oshnan species. Also، the maximum cumulative gas volume at 96 hours was related to Rendouk. But، the gas production parameters (b، OMD، ME) in Oshnan species was higher than other species. The results showed that in these plants، Oshnan species has the highest nutritive value and also، there was a high positive correlation between in situ and in vitro experiments in these species and can use the gas production technique for assessing of nutritive value of these species.Keywords: Nutritive value, Digestibility, Halophyte plants, Sistan
-
Pages 69-82This study has been conducted in order to investigation the effects of Iranian clover silage processing with easily degradable carbohydrates and enzyme on intake، digestibility، chewing behavior and weight gain in Zell sheep. 16 head of zell lamb fed with TMR (Dry Matter basis) including 40% forage (25% clover silage and 15% wheat bran) and 60% concentrate. The experimental design was CRD. Daily samples of forage، total mixed ration (TMR)، orts and total feces were collected in order to determine of apparent digestibility. Eating and ruminating activities were monitored visually for sheep in the treatments over a 24 h period for 3 d of each experimental period. The body weight (BW) of lambs was measured weekly in order to measure of weekly weight gain. The highest amount of Dry Matter Intake، as fed consumption of feed and apparent digestibility of nutrients belonged to treatment including silage treated with beet pulp and the lowest amounts belonged to treatment contained silage treated with enzyme. The most and the lowest weekly weight gain achieved at 4th and 3nd week، respectively. At the end of period، treatment 3 including silage treated with beet pulp and treatment 4 contained silage treated with enzyme had the highest and the least weight gain، respectively. The same results found for daily weight gain. Silage treated with easily degradable carbohydrates had better quality and thus their feed intake، rumination and total chewing activity reduced، so that treatment including silage treated with barley and treatment 1 including silage treated with enzyme had the lowest and the highest chewing activity، respectively.Keywords: Clover silage, Easily degradable carbohydrates, Enzyme, Zell Sheep
-
Pages 83-95This experiment was carried out to investigate the effects of adding Poly-Ethylene-Glycol (PEG) on grape and lime pomaces on methane production by ruminal fermentation، digestion and metabolism energy. Grape and lime pomaces remained from in fruit juices were collected and were transferred to laboratory. The pomaces were dried (by fit ventilation) and were milled (by sieve 1mm). Chemical compositions including CP، NDF، Ash، EE، GE، OM، NFC، TP and TT were measured. The gas production test for various ruminal fermentation periods and methane production were analysed using six treatments containing different amounts of grape pomace، lime pomace and control. Results were analyzed by R statistical software، using factorial design with three repetitions. Chemical composition of grape and lime pomaces were significantly (P<0. 05) different. Methane production (in 24 hours for per 200 mg) of the grape pomace (with and without PEG) was 13. 3 and 27. 7 ml and for lime pomace (with and without PEG) was 73. 8 and 67. 3 ml respectively. In conclusion، a significant increase on digestion and metabolic energy was observed after adding PEG to grape and lime pomaces. Adding PEG to grape pomace increased methane production while it decreased methane production in lime pomace.Keywords: Poly, Ethylene, Glycol, Methane production, Grape, Lime, Pomace
-
Pages 96-107One of the latest methods which can improve the accuracy of prediction and response to selection is the selection based on markers. Research has shown that the POU1F1 (Pit-1) gene has important role in the regulation of animal growth and associated with carcass، weight and milk traits. The purpose of this research was to study polymorphisms of POU1F1 gene and their association with growth and milk production traits in Mahabadi goat breed. For this purpose blood samples were taken from 136 doe and kids and DNA was extracted by optimized salting-out method. Polymerase chain reactions were used to amplify a 324-bp fragment from exon six of POU1F1 gene and 5''flanking regions using a specific primer pairs. POU1F1 gene is genotyped by AluI PCR-RFLP method. Polymorphism POU1F1-AluI locus (thymine to cytosine) had significant relationship with somatic cell count but on milk yield، milk fat، milk protein and growth traits had no significant effect. Therefore، T allele at POU1F1-AluI locus may be used as a suitable allele for reducing somatic cell count in selection based on molecular marker.Keywords: Polymorphism, POU1F1, Mahabadi goat breed, RFLP
-
Pages 108-117Diacylglycerol transferase is a microsome enzyme that plays an important role in glycerol lipid metabolism. The acyl CoA-diacylglycerol- acyltransferase 1 (DGAT1) is considered to be the key enzyme in controlling the synthesis of triglycerides in adipocytes. This enzyme catalyzes the final step of triglyceride synthesis (transform triacylglycerol (DAG) into triacylglycerol (TAG). The present study has been designed to determine polymorphism in exon 17 of DGAT1 gene and their association with milk production traits in Mahabadi goat breed using PCR-SSCP. Blood sample were collected from 79 Mahabadi from research station of Animal Science Department at University of Tehran. DNA was extracted according to optimized salting out method. DNA quality and quantitative was determined with spectrophotometer and 1% agarose gel. A Fragment from exon 17 of DGAT1 gene was amplified using the polymerase chain reaction and SSCP technique was used to analyze polymorphism in this segment of DNA. PCR products were run in 12% polyacrylamide gel electrophoresis and were stained with silver nitrate. In overall، four SSCP patterns were observed with frequency of 0. 25 (1)، 0. 24 (2)، 0. 06 (3) and 0. 45 (4)، respectively. The findings showed that DGAT1 gene had significant effect on milk production (P<0. 01) and fat percent (P<0. 05). Comparison of LS means showed that pattern 3 had the most effect on milk production (P<0/01) whereas pattern 1 was more effective on fat percentage (P<0/05). Polymorphism of DGAT1 gene and its relationship with milk trait indicated that it probably can be useful in marker assisted selection and breeding programs.Keywords: DGAT1, Polymorphism, PCR, SSCP, Mahabadi goat, Milk trait
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.