فهرست مطالب

نشریه تاکسونومی و بیوسیستماتیک
سال هفتم شماره 4 (پیاپی 25، زمستان 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/12/10
  • تعداد عناوین: 7
|
  • بررسی صدپایان (Chilopoda) خاک جنگل سمسکنده (ساری، مازندران)
    محمود مهرافروز مایوان، معصومه شایان مهر* صفحات 1-12
    پژوهش حاضر، به منظور بررسی صدپایان (Chilopoda) و تغییرات تراکم و تنوع زیستی آنها در لایه های مختلف خاک به مدت یک سال در جنگل سمسکنده به عنوان نمونه ای از جنگل های هیرکانی انجام شد (1391-1392). برای این منظور، نمونه برداری از خاک جنگل هردو ماه یک بار در فصول مختلف سال انجام گردید. نمونه ها از سه بخش خاک شامل: بستر خاک (خاک برگ)، لایه صفر تا سه سانتی متر و لایه سه تا شش سانتی متر برداشت شد. در مجموع، سه گونه از صدپایان از جنگل سمسکنده جمع آوری و شناسایی گردید. گونه Henia bicarinata بیشترین فراوانی و گونه Lithobius forficatus کمترین فراوانی را دارا بودند. بیشترین مقدار تراکم جمعیت صدپایان در لایه خاک برگ و در فصل پاییز و کمترین مقدار تراکم جمعیت در لایه سه تا شش سانتی متری و در فصل پاییز مشاهده شد. بیشترین مقدار تنوع جمعیت صدپایان در لایه صفر تا سه سانتی متر در فصل تابستان و کمترین مقدار تنوع نیز در لایه سه تا شش سانتی متر در فصل تابستان اتفاق افتاد. به طور کلی، تراکم و تنوع جمعیت صدپایان در لایه خاک برگ بیشتر از لایه های عمیق تر خاک بود.
    کلیدواژگان: تراکم جمعیت، تنوع، جنگل هیرکانی، صدپایان
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • DNA بارکدینگ گونه های گل خورک ماهی Boleophthalmus dussumeri)، Periophthalmus waltoni و (Scartelaos teneus در سواحل استان بوشهر
    سید احمد قاسمی *، عبدالعلی موحدی نیا، نگین سلامات، بهرام کاظمی صفحات 13-24
    گل خورک ماهیان از نظر مطالعات بیولوژیک و اکوتوکسیکولوژیک دارای اهمیت هستند و قابلیت معرفی به عنوان نشانگر زیستی برای پایش محیط زیست و بررسی اکوسیستم های گلی و مانگرو در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری را دارند. برای شناسایی دقیق گونه های گل خورک موجود در آب های سواحل بوشهر از روش بارکدینک استفاده شد. این روش، قابلیت شناسایی سریع ویژگی های تاکسونومی گونه ها را دارد و اطلاعات فراوانی را در این زمینه ارایه می نماید. نمونه های گل خورک از چهار ناحیه: گناوه، جزیره شیف، دلوار و مند در استان بوشهر جمع آوری و بررسی شد. سه گونه: Boleophthalmus dussumeri، Periophthalmus waltoni و Scartelaos teneus از نظر مورفولوژیک، شناسایی شد. به منظور بارکدینگ، ناحیه سیتوکروم اکسیداز C میتوکندریایی در ماهی گل خورک توالی یابی شد. آنالیز توالی COI مربوط به ده نمونه از هر گونه نشان داد که سه گونه B. dussumeri، P. waltoni و S. teneus با اختلاف ژنتیکی (8/17 درصد) وجود دارد که بیشترین اختلاف ژنتیکی مربوط به دو گونه B. dussumeri و P. waltoni به میزان 1/19 درصد وکمترین اختلاف ژنتیکی مربوط به دو گونه P. waltoni و S. teneus به میزان 8/11 درصد بود. این میزان از اختلاف ژنتیکی، وجود سه گونه از ماهیان گل خورک در سواحل استان بوشهر را تایید می کند. مقایسه و ترسیم درخت فیلوژنتیک توالی COI با سایر گونه های گل خورک ماهیان، این گونه ها را در شاخه های هم جنس خود قرار می دهد. به طور کلی، نتایج مولکولی، وجود سه گونه از ماهیان گل خورک را در سواحل استان بوشهر تایید می کند. همچنین، داده های مولکولی و فیلوژنتیک منطبق بر رده بندی مورفولوژیک این گونه ها است.
    کلیدواژگان: توالی یابی، سیتوکروم اکسیداز، خلیج فارس، بارکدینگ، گل خورک ماهیان
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی ساختار جغرافیایی و تاریخچه جمعیت شناختی خرس قهوه ای بر اساس توالی ناحیه کنترل میتوکندری
    محمدرضا اشرف زاده، محمد کابلی *، محمدرضا نقوی، حبیب الله حقی، محمود شکیبا، کورس ربیعی، داود غنی پور، مهدی انصاری صفحات 25-38
    در سال های اخیر، گستره پراکنش خرس قهوه ای با کاهش شدیدی روبرو بوده است و در این میان، احتمال انقراض برخی جمعیت های ناشناخته وجود دارد. بنابراین، داشتن یک تصویر جامع از تنوع ژنتیکی و ساختار جغرافیایی جمعیت ها و گونه های مختلف در راستای توسعه راهکارهای حفاظتی موثر ضروری است. در پژوهش حاضر، یک قطعه 271 نوکلئوتیدی ناحیه کنترل میتوکندری مربوط به تعداد هفت نمونه خرس قهوه ای از ایران و 460 توالی از خرس های قهوه ای و قطبی ثبت شده در ژن بانک در تحلیل ها استفاده شد. بر اساس نتایج، تعداد 113 هاپلوتایپ و 77 جایگاه متغیر برای قطعه مورد مطالعه شناسایی شد. بر اساس تحلیل ها، خرس های ایران در گروهی مجزا از سایر خرس های قهوه ای قرار می گیرند. افزون بر این، نرخ جریان ژنی (Nm) بسیار پایین (014/0-187/0) و میزان فاصله ژنتیکی (Fst) زیاد (728/0-972/0) بین خرس های ایران و سایر گروه ها نشان دهنده اختلاف ژنتیکی معنی دار بین خرس های ایران و سایر گروه های مورد مطالعه است. علاوه بر این، برآورد نرخ مهاجرت (Nm) جدایی جمعیت ایران را از سایر خرس های قهوه ای تایید می کند. شواهد مشخصی از گسترش جمعیت شناختی ناگهانی در گذشته در خرس های ایران مشاهده نشد. بر اساس برآوردهای مرتبط با زمان های واگرایی، نیای مشترک تمامی خرس های قهوه ای در حدود 221 هزار سال پیش برآورد شد. همچنین، زمان آخرین نیای مشترک توالی های خرس قهوه ای ایران در حدود 19 هزار سال پیش به دست آمد.
    کلیدواژگان: خرس قهوه ای، جریان ژنی، تاریخچه جمعیت شناختی، زمان واگرایی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی تنوع گونه ای درختان و فلور در ارتفاعات مختلف و شیب های شرقی و غربی دره شیرین رود، استان مازندران، ایران
    حمید اجتهادی*، حبیب زارع، طیبه امینی اشکوری، زهره آتشگاهی صفحات 39-52
    بررسی تنوع گونه ای درختان، یکی از مطالعات مهم اکولوژی به شمار می رود. رودخانه شیرین رود به عنوان یکی از شاخه های اصلی رود تجن در جنگل های کوهستانی هیرکانی در استان مازندران جریان دارد. امتداد اصلی این رودخانه، شمالی-جنوبی است و دره های عمیق آن باعث ایجاد پوششی غنی در دو سمت شرقی و غربی شده است. با این فرض که خرد اقلیم ایجاد شده توسط رود بر تنوع درختی موجود تاثیرگذار است در سال 1390، در قطعه ای به طول 15 کیلومتر در دو سوی رودخانه، پلات های 40 در 40 متر مربعی استقرار یافت و درصد پوشش و فراوانی درختان موجود در این عرصه گزارش شد. تیپ غالب درختی این ناحیه راش-ممرز-افرا است. محاسبه شاخص های مختلف ناهمگنی، نشانگر یکسان بودن تنوع درختان در شیب های دو سوی دره است. محاسبه شاخص های تنوع در سه طبقه ارتفاعی: 700-900، 900-1300 و 1300-1700 متری از سطح دریا نشان داد که طبقه متوسط دارای بیشترین تنوع است. شاخص های یکنواختی کامارگو و سیمپسون و اصلاح شده نی یکنواختی بیشتری را برای دامنه های رو به شرق نشان می دهند. از نظر ارتفاعی نیز بیشترین یکنواختی در ارتفاعات پایین دیده می شود. اقلیم ویژه منطقه، دریافت رطوبت و حرارت یکسان با توجه به پر ژرفا و کم وسعت بودن دره رودخانه باعث ایجاد شرایط جوی یکسان و در نتیجه تنوع برابر در دامنه های رو به شرق و غرب دره شیرین رود شده است. افزون بر این، دور بودن از تخریب های انسانی در دو طبقه ارتفاعی بالاتر، توجیه مناسبی برای تنوع بیشتر این مناطق در مقایسه با ارتفاعات پایین تر است. یکنواختی کمتر در ارتفاعات بالا و شیب های غربی دره به علت حضور فراوان و چیرگی بالای گونه راش است. علاوه بر بررسی تنوع درختان، ترکیب فلوریستیک جنگل نیز مطالعه شد. تعداد 111 گونه گیاهی چوبی و علفی شناسایی و پراکنش جغرافیایی و شکل زیستی آنها تعیین شد. همی کریپتوفیت ها (46 درصد)، فانروفیت ها (26 درصد) و ژئوفیت ها (21 درصد) فراوان ترین شکل های زیستی منطقه بودند. پراکنش جغرافیایی اروپا-سیبری مهم ترین فیتوکوریون سازنده ساختار کورولوژیک دره های رودخانه شیرین رود است.
    کلیدواژگان: فلور، شکل زیستی، پراکنش جغرافیایی، فیزیوگرافی، تنوع زیستی، جنگل هیرکانی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • قوانین جدید برای توقف طبقه بندی در دارنگاره TWINSPAN
    امید اسماعیل زاده*، سیده سمیرا سلیمانی پور، سیدمحسن حسینی، حامد اسدی صفحات 53-68
    هدف از پژوهش حاضر، ارایه یک الگوریتم اصلاح شده از TWINSPAN و معرفی توابع جدید برای توقف طبقه بندی در دارنگاره TWINSPAN است. TWINSPAN اصلاح شده، با تلفیق آنالیز ناهمگنی خوشه ها پیش از هر تقسیم، ضمن این که از تفکیک تحمیلی خوشه های همگن جلوگیری می کند، بلکه با اجرای فرآیند طبقه بندی به صورت گام به گام، محدودیت روش TWINSPAN معمولی مبنی بر این که تعداد خوشه ها در سطوح بعدی باید دو برابر سطح قبلی باشد را نیز برطرف می سازد. برای این منظور، طبقه بندی اکولوژیک جنگل های شمشاد فریم بر اساس مقادیر درصد تاج پوشش ترکیب گیاهی تعداد 60 قطعه نمونه 400 متر مربعی که به روش رولوه (انتخابی) برداشت شدند، با استفاده از دو روش TWINSPAN معمولی و اصلاح شده انجام شد. در این ارتباط، پنج روش آنالیز ناهمگنی شامل تنوع بتا ویتاکر و واریانس کل به همراه شاخص های فاصله ای عدم تشابه سورنسون، جاکارد و اورلوسی استفاده شد. همچنین، طبقه بندی خوشه ایرویشگاه بر مبنای ویژگی های توپوگرافیک رویشگاه و با استفاده از ضریب فاصله اقلیدوسی و روش خوشه بندی واردز انجام شد. نتایج حاصل از دو سری از شاخص های ناهمگنی با یکدیگر متفاوت بود و در این ارتباط، نتایج دو شاخص تنوع بتا ویتاکر با واریانس کل و نتایج سه شاخص عدم تشابه سورنسون، جاکارد و اورلوسی که به ترتیب به عنوان شاخص های تنوع و فاصله ای ناهمگنی به شمار می روند، مشابه هستند. به طور کلی، نتایج تحقیق حاضر تصریح می کند که روش TWINSPAN اصلاح شده به تغییر منطق طبقه بندی TWINSPAN منجر نشده است، بلکه با تغییر در سلسله مراتب تقسیم ها در فرآیند طبقه بندی به افزایش انعطاف پذیری روش TWINSPAN در تعیین گروه های اکولوژیک جنگل های شمشاد فریم منجر می شود.
    کلیدواژگان: TWINSPAN، تحلیل خوشه ای، شاخص های ناهمگنی، طبقه بندی پوشش گیاهی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی تنوع فلوریستیک-اکولوژیک و الگوی الکتروفورزی پروتئین های ذخیره ای بذر در گیاه Verbascum speciosum در غرب و شمال غرب ایران
    بهروز عشقی ملایری، فاطمه جلالی مقیم، عبدالکریم چهرگانی راد* صفحات 69-82
    کشور ایران یکی از مراکز مهم تنوع جنس Verbascum به شمار می آید و بررسی حاضر به منظور بررسی تنوع درون گونه ای در جمعیت های گونه Verbascum speciosum در استان های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، کردستان، کرمانشاه و همدان انجام شد. در بررسی حاضر، از روش تعیین زیستگاه ویژه (D.S.S.) استفاده شد که معیارهای فلوریستیک-اکولوژیک را باهم مد نظر قرار می دهد. با استفاده از این روش، 17 زیستگاه ویژه برای این گیاه تعیین و داده های فلوریستیک-اکولوژیک مورد نظر به همراه بذر جمعیت های این گونه از هر زیستگاه جمع آوری گردید. پروتئین های ذخیره ای بذر استخراج و با استفاده از روش الکتروفورز SDS-PAGE مطالعه شد. در بررسی زیستگاه های ویژه در مناطق مورد مطالعه، 109 گونه گیاهی برای V. speciosum به عنوان گونه های همباش شناسایی شدند. تحلیل داده های فلوریستیک و اکولوژیک حاصل از زیستگاه ها، به ترتیب به تشخیص 4 و 4 گروه متمایز منجر شد. همچنین، برای نشان دادن وجود تنوع، الگوی الکتروفورزی پروتئین های ذخیره ای بذر در جمعیت ها بررسی شد و چهار گروه پروتئینی به دست آمد. گروه بندی داده های فلوریستیک و وجود تفاوت در تعداد و نوع باندهای پروتئینی در جمعیت های مورد بررسی نشان دهنده وجود تنوع درون گونه ای در V. speciosum است. بنابراین، در این گونه، گروه بندی با استفاده از نشانگر فلوریستیک توسط نشانگرهای اکولوژیک و الگوی الکتروفورزی نیز تا حدود زیادی مورد تایید قرار گرفت که نشان می دهد گروه بندی فلوریستیک می تواند به عنوان یک روش کارآمد برای بررسی تنوع درون گونه ای به کار رود.
    کلیدواژگان: پروتئین های ذخیره ای بذر، تنوع درون گونه ای، زیستگاه ویژه، الکتروفورز، گل ماهور
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بازنگری جنس Hyoscyamus از تیره Solanaceae در ایران
    شادی حاج رسولیها *، علی اصغر معصومی، طاهر نژاد ستاری، سید محمد مهدی حمدی، ایرج مهرگان صفحات 83-94
    جنس Hyoscyamus متعلق به تیره سیب زمینی با پراکنش جغرافیایی وسیع در ایران و دارای 12 تا 19 گونه در کشور است. تعدادی از گونه های این جنس به دلیل شباهت های ریخت شناسی، در فلورهای مختلف مترادف در نظر گرفته شده اند. در فلور ایران برای این جنس سه زیرجنس با نام های: Dendrotrichon، Hyoscyamus و Parahyoscyamus معرفی شده است. برای بررسی دقیق تر، یک بازنگری کلی در مورد این جنس انجام شد. برای مطالعات ریخت شناسی، تصاویر مربوط به کاسه گل گونه توسط استریومیکروسکوپ با بزرگ نمایی مشخص ترسیم شد. برای انجام مطالعات تاکسونومی عددی، 42 صفت کیفی و کمی انتخاب و با نرم افزار SPSS با سه روش خوشه ای، PCA و FA تحلیل شد. سپس، نتیجه تحلیل ها با داده های موجود در مطالعات مختلف انجام شده در مورد این جنس مقایسه و تطبیق داده شد. بررسی داده ها شباهت زیاد دو گونه Hyoscyamus bornmulleri و H. tenuicaulis را تایید کرد و این دو گونه به عنوان مترادف در نظر گرفته شدند، همچنین گونه H. malekianus از در ایران زیرجنس Parahyoscyamus به زیرجنس Dendrotrichon انتقال داده و برای گونه های جنس Hyoscyamus در ایران یک کلید شناسایی ارایه شد.
    کلیدواژگان: تاکسونومی عددی، کاسه گل، ریخت شناسی، SPSS
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • An investigation of soil Chilopoda from Semeskandeh forest (Sari, Mazandaran, Iran)
    Mahmood Mehrafrooz Mayvan, Masoumeh Shayanmehr* Pages 1-12
    Present study was conducted to investigate soil Chilopoda and the density and diversity of them in different soil layers in Semeskandeh forest as an example of Hyrcanian forests during one year (2012 to 2013). To this end, soil samplings were performed every two months intervals during different seasons and the samples were also separated as leaf litter, 0-3 cm and 3-6 cm. In sum, three species of Chilopoda were collected and identified from Semeskandeh forest. Henia bicarinata comprised the highest density whereas Lithobius forficatus had the lowest density. The highest density of Chilopoda tack placed in leaf litter during autumn whereas the lowest density was in 3-6 cm layer also in autumn. The highest diversity of Chilopoda was in 0-3 cm layer during summer and the lowest diversity was in 3-6 cm layer in summer. Totally, the density and diversity of Chilopoda were high in leaf litter than deep soil layers.
    Keywords: Population density, Diversity, Hyrcanian forest, Chilopoda
    Abstract View Paper Original: Persian
  • DNA barcoding of mudskippers (Boleophthalmus dussumeri, Periophthalmus waltoni and Scartelaos teneus) from Bushehr coastal waters
    Seyed Ahmad Ghasemi *, Abdolali Movahedinia, Negin Salamat, Bahram Kazemi Pages 13-24
    Mudskippers are important in many biological and ecotoxicological studies and recognized as potentioal Biomarker in environmental monitoring and assessments of coastal waters in tropical and subtropical ecosystems. DNA Barcoding technique was used to identify the exact species of mudskippers in the Persian Gulf from Coastal waters of Bushehr province. This technique may provide faster detecting and giving a lot of information about the taxonomy of species. Samples were collected from four areas including Genaveh, Shif, Delawar and Mond in Bushehr province. According to morphological properties three species (Boleophthalmus dussumeri, Periophthalmus waltoni and Scartelaos teneus) were identified. In order to barcoding, mitochondrial cytochrome C oxidase of the fish was sequenced. COI sequence analysis of ten specimens from each species indicates that B. dussumeri, P. waltoni and S. teneus have genetic differences in amount of 17.8%. Maximum genetic differences were calculated between B. dussumeri, P. waltoni (19.1%) and minimum genetic differences were observed between P. waltoni and S. teneus (11.8%). These amounts of genetic differences among the studied mudskippers, approve the presence of three species in Bushehr coastal waters. COI sequence comparison and phylogenetic tree of each studied species with other mudskippers clustered these species in the same genus. In molecular obtained data confirmed the present morphological classification methods for these species.
    Keywords: Sequencing, Cytochrom oxidase, Persian Gulf, Barcoding, Boleophthalmus dussumeri, Periophthalmus waltoni, Scartelaos teneus
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Geographic structure and demographic history of Iranian brown bear (Ursus arctos) based on mtDNA control region sequences
    Mohammad Reza Ashrafzadeh, Mohammad Kaboli*, Mohammad Reza Naghavi, Habibollah Haghi, Mahmoud Shakiba, Koros Rabiee, Davoud Ghanipour, Mahdi Ansari Pages 25-38
    In recent years, the brown bear's range has declined and its populations in some areas have faced extinction. Therefore, to have a comprehensive picture of genetic diversity and geographic structure of populations is essential for effective conservation strategies. In this research, we sequenced a 271bp segment of mtDNA control region of seven Iranian brown bears, where a total dataset of 467 sequences (brown and polar bears) were used in analyses. Overall, 113 different haplotypes and 77 polymorphic sites were identified within the segment. Based on phylogenetic analyses, Iranian brown bears were not nested in any other clades. The low values of Nm (range=0.014-0.187) and high values of Fst (range=0.728-0.972) among Iranian bears and others revealed a genetically significant differentiation. We arent found any significant signal of demographic reduction in Iranian bears. The time to the most recent common ancestor of Iranian brown bears (Northern Iran) was found to be around 19000 BP.
    Keywords: Brown bear, Gene flow, Demographic history, Divergence
    Abstract View Paper Original: Persian
  • A study of tree species diversity and flora in different altitudes and slopes of the Shirinrood river valley, Mazandaran, Iran
    Hamid Ejtehadi *, Habib Zare, Tayebeh Amini Eshkevari, Zohreh Atashgahi Pages 39-52
    Study of tree diversity in forests is ecologically a fundamental issue. Shirinrood river flows as a main upstream toward Tadjan river in mountainous hyrcanian forests, Iran. The river itself, the rich, almost continuous vegetation cover in its valley, between lateral embankments. This study was carried out on forest vegetation distributed in 700 to 1700 m along the east and west river banks of Shirinrood, extended south-north, central Elborz, to identify diversity of the trees in relation to physiographic factors and to distinguish understory floristic composition. Certain 40×40 m2 plots were established and vegetation parameters and physiographic factors were recorded inside. The data were subjected to analyses by biodiversity software’s. Dominant vegetation type was Fagus-Carpinus-Acer. The highest species diversity and lowest evenness were obtained in the mid-elevation part of the river (1300-1700 m). Statistically equal diversity was found in east and west slopes. Similar moisture and temperature as a result of narrow deep valleys makes two aspects of the river similar in climatic condition and so in biodiversity. Furthermore, we suggest that lower diversity in low elevations is the consequence of the comparatively higher anthropogenic disturbances. Evenness in west slopes and middle elevations was low because of high dominance by Fagus orientalis. The results also revealed 111 plant species belonging to different life forms and chorotypes. Hemicryptophytes (46%), phanerophytes (26%) and geophytes (21%) were dominant life forms and Euro-Siberian elements were dominant chorotypes in this area. Such studies may provide a critical venue for conservation of both species and natural ecosystems.
    Keywords: Flora, Life form, Chorotype, Physiography, Biodiversity, Hyrcanian forest
    Abstract View Paper Original: Persian
  • New stopping rules for dendrogram classification in TWINSPAN
    Omid Esmailzadeh *, Seyedeh Samira Soleymanipor, Seyed Mosen Hosseini, Hamed Asadi Pages 53-68
    The aim of this study is to propose a modification of TWINSPAN algorithm with introducing new stopping rules for TWINSPAN. Modified TWINSPAN combines the analysis of heterogeneity of the clusters prior to each division to prevent the imposed divisions of homogeneous clusters and it also solved the limitation of classical TWINSPAN in which the number of clusters increases power of two. For this purpose, ecological groups of Box tree stands in Farim forests were classified with using classical and modified TWINSPAN basis of plant species cover percentage of 60 plots with 400 m2 surface area which were made by releve method (by consideration of indicator stand concept). In this relation, five different heterogeneity measures including Whittaker’s beta diversity and total inertia, Sorensen, Jaccard and Orlo´ci dissimilarity indices which representing diversity and distance indices respectively were involved. Sample plots were also classified from basis of topographical properties using cluster analysis with emphasizing Euclidean distance coefficient and Wards clustering method. Results showed that using of two sets of heterogeneity indices lead to different classification dendrograms. In this relation, results of Whittaker’s beta with total inertia as diversity indices were similar and the other three dissimilarity indices have shown similar behavior. Finally, our results reiterated that modified TWINSPAN did not alter the logic of the TWINSPAN classification, but it increased the flexibility of TWINSPAN dendrogram with changing the hierarchy of divisions in the final classification of ecological groups of Box tree stands in Farim forests.
    Keywords: TWINSPAN, Cluster analysis, Indices of heterogeneity, Vegetation classification
    Abstract View Paper Original: Persian
  • A study of floristic-ecologic diversity and electrophoresis pattern of seed storage proteins in Verbascum speciosum in the West and North-West of Iran
    Behrooz Eshghi Malayeri, Fatemeh Jalali Moghim, Abdolkarim Chehregani Rad* Pages 69-82
    The country Iran is one of the most important centers for diversity of the genus Verbascum. This study was carried out to determinate intraspecific diversity of the V. speciosum populations collected from East Azerbaijan, West Azerbaijan, Kordestan, Kermanshah and Hamedan provinces. With using the D.S.S. method seventeen special habitats were determined for V. speciosum and floristic-ecologic data collected from each special habitat. Seed storage proteins were subjected for electrophoresis studies. In the survey of all special stations, 109 plant species were distinguished as associated species. As the result of analysis of floristic data, as floristic marker, four groups were determined that this grouping is distinguished the existence of intraspecific diversity in V. speciosum. Analysis of ecologic data was also confirmed the above mentioned grouping. The analysis of seed storage protein banding pattern showed four quite obvious groups. In the survey of electrophoresis pattern, existence of differences regarding number and density of the protein bands indicating existence of intraspecific diversity in the populations of V. speciosum. Therefore in this species, the grouping that introduced with floristic marker, mostly confirmed also with ecological and electrophoresis markers. This means that floristic grouping can only be used as a cost-effective and efficient method for studying of intraspecific diversity.
    Keywords: Seed storage proteins, Intraspecific diversity, Spatial station, Electrophoresis, Verbascum speciosum
    Abstract View Paper Original: Persian
  • A review of the genus Hyoscyamus (Solanaceae) in Iran
    Shadi Hajrasouliha*, Aliasghar Masoomi, Taher Nejadsatari, Mohamadmehdi Hamdi, Iraj Mehregan Pages 83-94
    The genus Hyoscyamus is belonging to the family Solanaceae. This genus with 12-19 species has a wide range of distribution in Iran. In different flora, some species of this genus are synonym due the similar morphology. Three subgenera are introduced for genus namely Hyoscyamus, Parahyoscyamus and Dendrotrichon in Iran. For accurate survey done the general review on this genus. For morphological studies the images of calyx species were plotted with stereo microscope with specified enlarge. For numerical taxonomy studies 42 qualitative and quantitative morphological characters were selected and analyzed with SPSS software with three methods cluster, PCA and FA. Then the results of analysis compared and reconciled with data from various studies conducted on this genus. Survey data confirmed the approximation of two species H.tenuicaulis and H. bornmulleri and H. bornmulleri is the synonym of H. tenuicaulis. Also, H. malekianus transferred from subgen. Parahyoscyamus to subgen. Dendrotrichon. Finally, a key to all species of the genus Hyoscyamus in Iran is provided.
    Keywords: Numerical taxonomy, Calyx, Morphology, SPSS
    Abstract View Paper Original: Persian