فهرست مطالب
نشریه پژوهش های کاربردی زراعی
پیاپی 91 (تابستان 1390)
- تاریخ انتشار: 1390/05/25
- تعداد عناوین: 14
-
-
صفحه 1
به منظور بررسی اثر تراکم بوته و چین برداری بر بعضی خصوصیات مورفولوژیک، عملکرد علوفه و بذر گیاه سولا (Sulla) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات عراقی محله گرگان از سال 1380 به مدت دو سال زراعی به اجرا در آمد. تیمارهای مورد نظر شامل تراکم در سه سطح (200 و 300 و 400 بوته در متر مربع) و فاکتور چین برداری در سه سطح (بدون چین برداری، یک بار چین برداری و دوبار چین برداری) در نظر گرفته شد.صفات نسبت برگ به ساقه در زمان برداشت علوفه و تعداد پنجه های بارور، تعداد شاخه فرعی گل دهنده در هر پنجه، تعداد کپسول های به هم چسبیده بذور در هر گل آذین، متوسط تعداد دانه در کپسول های بهم چسبیده و وزن هزار دانه با پوسته در زمان برداشت بذر اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که صفات تعداد پنجه بارور در هر بوته، تعداد شاخه فرعی در هر پنجه، تعداد کپسول های بهم چسبیده بذور در هر گل آذین، ارتفاع گیاه در زمان برداشت بذر، وزن خشک و وزن تر علوفه تولیدی تحت تاثیر سال قرار گرفت و میزان علوفه خشک و تر و همچنین ارتفاع گیاه در سال اول بیشتر از سال دوم بود. سایر صفات در سال دوم از مقادیر بیشتری برخوردار بودند صفات تعداد پنجه در هر بوته، تعداد شاخه فرعی در هر پنجه، تعداد کپسول های به هم چسبیده در هر گل آذین و وزن هزار دانه بذر تحت تاثیر فاکتور تراکم قرار گرفته و حداکثر آنها به ترتیب (01/3 عدد، 73/5 عدد، 22/10 عدد، 7/9 گرم) در تراکم 200 بوته در متر مربع حاصل شده است. صفات ارتفاع گیاه در زمان برداشت بذر و نسبت برگ به ساقه نیز تحت تاثیر تراکم قرار گرفته وبا افزایش تراکم مقادیر آنها کاهش یافته است و حداکثر مقادیر آنها به ترتیب (142 سانتی متر و 6/0) در تراکم 400 بوته در متر مربع حاصل شده است. صفت عملکرد بذر تحت تاثیر تراکم قرار نگرفت. صفات تعداد پنجه بارور در بوته، تعداد شاخه های فرعی، تعداد کپسول های مرکب در هر گل آذین، وزن هزار دانه و وزن بذر با غلاف در هکتار تحت تاثیر صفت چین برداری قرار گرفته و بیشترین مقادیر آنها به ترتیب (15/4 عدد، 03/8 عدد، 54/12 عدد، 245/9 گرم، 4/185سانتی متر، 4156کیلوگرم در هکتار) در تیمار بدون چین برداری حاصل شد. صفات وزن خشک علوفه در هکتار و وزن تر علوفه در هکتار و نسبت برگ به ساقه نیز تحت تاثیر چین برداری قرار گرفته و حداکثر آنها به ترتیب (634/8 تن در هکتار، 22/67 تن در هکتار و 6050/0) در تیمار دوبار چین برداری حاصل شد در جمع بندی کلی توصیه می گردد حداکثر یک بار چین برداری و تراکم 200 بوته در متر مربع صورت گیرد و برداشت دوم را برای تولید بذر در سال اول اختصاص داد.
کلیدواژگان: سولا، تراکم بوته، چین برداری، ماده خشک، علوفه تر و بذر -
صفحه 10شناخت عامل های اثر گذار بر رابطه بارش و رواناب موجب بهینه سازی مدل های ریاضی برای تحلیل پدیده مذکور می گردد. بدین خاطر ابتدا در 80 کرت آزمایشی ماتریس ضریب همبستگی بین ضریب رواناب و تعدادی از عوامل محیطی یعنی از نظر پستی و بلندی شامل طول کرت و درصد شیب، از نظر خاک شامل درصد رس، درصد لای، درصد ماسه، هدایت الکتریکی، اسیدیته، ضریب سختی، درصد سنگریزه، درصد لاشبرگ و مجموع درصد سنگریزه و لاشبرگ و از نظر پوشش گیاهی شامل درصد تاج پوشش، درصد مواد آلی مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله بعد در 77 و بعد در 75 کرت دو واقعه بارندگی دراز مدت با تداوم بیش از 24 ساعت و با شدت متوسط 5/1 میلی متر بر ساعت انتخاب شده و مدل ریاضی منحنی نفوذ تجمعی در رابطه با طول کرت در جهت شیب و بر مبنای رگرسیون تهیه گردید. سپس مدل بدست آمده با استفاده از داده های یک دسته کرت با شرایط یکسان و تنها با طول های متفاوت و برای مقادیر بارش 2/38 و 8/34 میلی متر مورد آزمون قرار گرفت. نتیجه آنکه با افزایش طول کرت عمق نفوذ تجمعی افزایش پیدا کرده ولی شدت اثر گذاری اندازه طول کرت در میزان نفوذ تجمعی با افزایش طول کرت کاهش پیدا کرده است. در نهایت بعد از طول حدود 22 متر، روند منحنی عمق نفوذ تجمعی با اندازه طول کرت و در جهت شیب غالب تقریبا تبدیل به یک روند خطی با شیب بسیار ضعیف می گردد.
کلیدواژگان: طول کرت، نفوذ تجمعی، مدل ریاضی، بارش - رواناب -
صفحه 19کود های دامی تازه دارای تراکم قابل توجهی از بذور علف های هرز می باشند که مصرف آن ها موجب آلودگی و خسارت به مزارع و باغ ها می شود. دپو (تلنبار) کردن کود موجب کاهش زیستایی بذور می گردد و چون دما در فرآیند پوسیدگی کود و کاهش زیستایی بذر موثرمی باشد، لذا در این پژوهش تاثیر زمان دپو بر حسب فصل در کاهش زیستایی بذر بررسی گردید. آزمابش درسه نوبت فصلی (اوایل تابستان، پاییز و زمستان) با قرار دادن بذور شانزده علف هرز مهم مزارع علوفه در عمق های مختلف دپوی کود تازه شروع شد. بذور چهار مرتبه و به فاصله ی یک ماه باز یافت گردید و زیستایی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هر سه فصل دمای داخل پشته ها افزایش یافت و دمای پشته ها از دمای محیط بیشتر بود. دمای پشته ی تابستانه در هر یک از لایه های داخل دپو بیشتر از دو پشته ی پاییزه و زمستانه بود. کاهش زیستایی بذور نیز در پشته ی تابستانه بیشتر و سریع تر از پشته های مربوط به دو فصل دیگر اتفاق افتاد. کاهش زیستایی بذور موجود در عمق 5/0 متر در پشته ی تابستانه بیشتر از لایه های زیرین بود و به جز تعدادی از بذور کاهش زیستایی بذر در همین عمق در فصل پاییز با بذور موجود در عمق 1 و 5/1 متر از فصل تابستان برابری می نمود. بنابر مشاهدات فوق تاثیر فصل در کاهش زیستایی بیشتر از تاثیر عمق بود. به طور متوسط کاهش زیستایی برای تمامی بذور موجود در عمق 5/0 متر که بیشترین کاهش در آن عمق مشاهده گردید پس از چهار ماه در فصل تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب 03/97، 80/83 و 71/24 در صد و کاهش زیستایی در تمامی عمق ها و برای همه ی بذور به ترتیب 58/73، 71/60 و 15/17 در صد به دست آمد.
کلیدواژگان: علف هرز، بذر، زیستایی، کود دامی، فصل، کمپوست، تلنبار کود دامی -
صفحه 27پتاسیم فراوان ترین عنصر غذایی موجود در افق سطحی خاک با مواد آلی بالا می باشد که علاوه بر وظایف فیزیولوژیکی بسیار مهمی که در گیاه به عهده دارد، در بهبود کیفیت محصولات کشاورزی نیز جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است. در ارزیابی قابلیت استفاده پتاسیم خاک و مدیریت مصرف کود، منحنی های کمیت - شدت (Q/I) اطلاعات مفیدی ارائه می کنند. این بررسی جهت تعیین رابطه کمیت - شدت پتاسیم Q/I وبدست آوردن پارامترهایی مانند پتاسیم به سهولت قابل تبادل(Ko ∆)، پتاسیم به سختی قابل تبادل (KX)، نسبت فعالیت پتاسیم (ARK)، نسبت فعالیت پتاسیم در حال تعادل (ARKe) و ظرفیت بالقوه بافری (PBCk) در خاکی با رس غالب ایلایت و تاثیر اختلاط زئولیت با خاک بر این پارامترها در مقایسه با خاکی با خصوصیات مشابه و رس غالب کائولینایت بود. نمونه های خاک از 30-0 سانتی متر خاک پردیس گرگان و لورک اصفهان تهیه گردید. بافت، ظرفیت تبادل کاتیونی و پتاسیم قابل عصاره گیری این دو خاک مشابه و میزان رس ایلایت در خاک پردیس غالب بود. زئولیت با شدت بالای پتاسیم در محلول خاک ها موجب افزایش ظرفیت بالقوه بافری گردید. با شدت های کمتر از0/001(mol-1)0/5/meq.100g-1) در محلول خاک با رس غالب ایلایت، پتاسیم موجود در مکان های غیر اختصاصی در زئولیت ممکن است پتاسیم مصرف شده از محلول خاک را با سرعت بیشتری بافر نماید. انتظار همبستگی بین پتاسیم قابل جذب گیاه و ظرفیت بالقوه بافری پتاسیم (PBCk) در خاک پردیس وجود ندارد (در این خاک بین پتاسیم قابل جذب گیاه و پتاسیم قابل عصاره گیری با استات آمونیوم همبستگی وجود نداشت). ولی ممکن است مابین جذب ریشه ای پتاسیم و پتاسیم به سهولت قابل تبادل (Ko ∆) و یا نسبت فعالیت پتاسیم در حال تعادل (ARKe) همبستگی وجود داشته باشد که بررسی آن نیازمند کارهای بعدی تحقیقاتی است.
کلیدواژگان: منحنی کمیت، شدت، ظرفیت بالقوه بافری پتاسیم، زئولیت، ایلایت -
صفحه 35در بسیاری از نقاط جهان به ویژه در خاک های آهکی ایران، عدم دسترسی به عنصر روی موجود در خاک یکی از عوامل کاهش عملکرد گندم است. بنابراین این آزمایش با هدف ارزیابی پاسخ تعدادی از ژنوتیپ های گندم به تغذیه برگی روی به صورت فاکتوریل با چهار ژنوتیپ گندم (رقم پاستور، لاین 7-75-M، لاین 20-75-S، رقم چمران) و چهار سطح تغذیه برگی روی (0، 5، 10، 15 کیلوگرم روی در هکتار از منبع سولفات روی) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. نتایج آزمایش نشان داد که ژنوتیپ های گندم مورد مطالعه از نظر اجزای عملکرد تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند. لاین 20-75-S دارای بیشترین تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد سنبلچه بارور در سنبله، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه و به دنبال آن بیشترین عملکرد دانه (3151 کیلوگرم در هکتار) در واحد سطح بود. تاثیر تغذیه برگی روی بر عملکرد دانه به مقدار روی مصرفی و ژنوتیپ گندم بستگی داشت. کاربرد 5 و 15 کیلوگرم روی در هکتار به صورت تغذیه برگی سبب افزایش عملکرد دانه در مقایسه با شاهد شد. در حالی که در تیمار 10 کیلوگرم روی در هکتار کاهش عملکرد دانه مشاهده شد. در بین تیمارها با مصرف 15 کیلوگرم روی در هکتار به صورت تغذیه برگی در لاین 20-75-S بالاترین عملکرد دانه (3914 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. ژنوتیپ های گندم از لحاظ غلظت روی دانه اختلاف معنی داری (در سطح احتمال 5 درصد) نشان دادند. بیشترین و کمترین غلظت روی دانه به ترتیب مربوط به رقم پاستور و رقم چمران بود. با این حال کارایی تغذیه برگی کود روی در تولید دانه لاین20-75-S معادل 6/80- درصد و در تولید کاه حدود 5/44- درصد از سایر ژنوتیپ ها کمتر بود. به نظر می رسد که تغذیه برگی روی در خاک های آهکی متضمن رفع کمبود روی در گیاه نبوده و همچنین پاسخ متفاوت ژنوتیپ های گندم به مصرف برگی روی عامل مهمی است که در مدیریت کود روی باید در نظر گرفته شود.
کلیدواژگان: گندم Triticum aestivum، تغذیه برگی، عنصر روی، کارایی تغذیه برگی -
صفحه 44
باکتری های محرک رشد گیاه از طرق مختلف و از جمله افزایش میزان جذب و دسترسی به عناصر غذایی می توانند رشد گیاه را بهبود بخشند. این تحقیق به منظور بررسی عکس العمل گیاه ذرت در پاسخ به تلقیح توسط باکتری های محرک رشد به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا گردید. عامل اول سویه های مختلف باکتری Azospirillum شامل سه سطح A1: شاهد (بدون تلقیح)، A2:A.lipoferum DSM1691 و A3:A.brasilense DSM1690 و عامل دوم شامل سویه های مختلف باکتری Pseudomonas شامل پنج سطح P1: شاهد، P2:P.putida R-168، P3:P. fluorescens R-93، P4: P.fluorescens DSM 50090 و P5:P.putida DSM 291 بود. نتایج این بررسی نشان داد که پس از گذشت 75 و 90روز از کاشت تا انتهای دوره رشد، وزن خشک کل بوته و وزن خشک دانه بترتیب در بوته های ذرت تلقیح شده با سویه های آزوسپریلوم و سودوموناس در مقایسه با شاهد بطور معنی داری افزایش یافت. در انتهای فصل، بیشترین مقدار وزن خشک کل بوته از تلقیح بذور با سویه های A.lipoferum DSM1691 و A.brasilense DSM1690 و بیشترین وزن خشک دانه از تلقیح با A.brasilense DSM1690 بدست آمد. همچنین، بیشترین مقدار وزن خشک کل بوته از تلقیح بذور با سویه ی P.putida R-168 و بیشترین وزن خشک دانه از تلقیح با P.putida R-168 و P. fluorescens R-93 بدست آمد.
کلیدواژگان: باکتری های محرک رشد گیاه (PGPR)، آزوسپیریلوم (Azospirillum)، سودوموناس (Pseudomonas)، ذرت (_ Zea mays L) -
صفحه 52
این تحقیق به منظور بررسی انتقال مواد فتوسنتزی قبل و بعد از گرده افشانی از اندام های هوایی به دانه و سهم این صفات در عملکرد گندم نان در شرایط دیم و همچنین ارتباط این صفات با عملکرد گندم نان و مقاومت به خشکی انجام شد. 7 ژنوتیپ در یک آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1386-1385 تحت شرایط دیم مقایسه شدند. اندازه گیری صفات در مرحله گرده افشانی، 14 روز بعد از گرده افشانی و رسیدگی فیزیولوژیک انجام شد. عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، درصد و سهم انتقال مجدد، حرکت مجدد و توزیع مجدد مواد فتوسنتزی ذخیره شده قبل و بعد از گرده افشانی در اندام های رویشی به دانه تعیین و با توجه به منابع اصلی تامین کننده عملکرد سهم فتوسنتز جاری بعد از گرده افشانی در عملکرد دانه محاسبه شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت و فتوسنتز جاری همبستگی فنوتیپی مثبت و معنی داری داشت در حالی که حرکت و توزیع مجدد همبستگی منفی و معنی داری با عملکرد داشتند. بر اساس تجزیه به عامل ها دو عامل اول 5/83 درصد از واریانس را توجیه کردند. عامل اول بوسیله اثرات مثبت فتوسنتز جاری، بیوماس، مقدار ماده خشک اندام های رویشی در زمان رسیدگی فیزیولوژیک و عملکرد دانه توضیح داده می شود و فتوسنتز بالا به معنی کاهش توزیع مجدد بود. همچنین تجزیه کلاستر بر اساس روش وارد ژنوتیپ ها را در 3 کلاستر جداگانه قرار داد.
کلیدواژگان: تجزیه به عامل ها، تجزیه خوشه ای، توزیع مجدد، حرکت مجدد، گندم -
صفحه 60در این پژوهش، کارایی علف کش های گلیفوزیت (رانداپ)، ایمازتاپیر (پرسوییت)، کامباام (340 گرم ام سی پی آ+ 80 گرم دی کامبا)، توفوردی (یو46- دی فلوئید)، توفوردی + ام سی پی آ(یو46- کمبی فلویید)، استارن (فلوروکسی پیر) و گارلون (تری کلوپیر) از نظر کنترل پیچک در آیش در سیستم های زراعی چغندرقند، گوجه فرنگی و سیب زمینی ارزیابی شد. سمپاشی پیچک با علف کش های مذکور در زمان آیش انجام شد. پس از پایان آیش و کشت چغندرقند، گوجه فرنگی و سیب زمینی، اثر این علف کش ها بر تراکم و وزن خشک پیچک و همچنین عملکرد این محصولات ارزیابی شد. آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 15 تیمار و 3 تکرار اجرا شد. بر اساس نتایج بدست آمده، رانداپ 8 لیتر در هکتار با 84 درصد افزایش عملکرد چغندرقند و 32 درصد کنترل تراکم و 76 درصد کنترل وزن خشک، به عنوان مناسب ترین علف کش برای کنترل پیچک در چغندرقند معرفی می شود. علف کش توفوردی + ام سی پی آ5/1 لیتر در هکتار با 240 درصد افزایش عملکرد گوجه فرنگی و 64 درصد کنترل تراکم و 81 درصد کنترل وزن خشک، بیشترین کارایی را در کنترل پیچک در گوجه فرنگی داشت. توفوردی 2 لیتر در هکتار با 5/55 درصد افزایش عملکرد سیب زمینی و توانایی 70 درصد کنترل تراکم و 70 درصد کنترل وزن خشک پیچک، برای کنترل این علف هرز در سیب زمینی توصیه می شود.
کلیدواژگان: پیچک، کنترل شیمیایی، علف کش، آیش -
صفحه 70هدف از این تحقیق تجزیه اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط بر روی عملکرد دانه 18 ژنوتیپ پیشرفته گندم دوروم و دو رقم شاهد سرداری (گندم نان) و زردک (گندم دوروم) با استفاده از تجزیه مدل اثرات اصلی افزایشی و ضرب پذیر (AMMI) و همچنین ارزیابی ژنوتیپ ها، محیط ها و اثرات متقابل آنها با استفاده از آماره های پایداری امی و اکووالنس ریک می باشد. آزمایشات در چهار ایستگاه تحقیقات دیم کشاورزی کرمانشاه، ایلام، مراغه و شیروان در دو شرایط دیم و آبیاری تکمیلی در سه سال زراعی (86-1384) اجرا شدند. نتایج حاصل از تجزیه امی نشان داد که اثرات اصلی ژنوتیپ، محیط، اثرات متقابل (GE) و سه مولفه اول اثر متقابل معنی دار می باشند (01/0 >P). نتایج تجزیه امی نشان داد که بای پلات امی قادر به تفکیک ژنوتیپ های با سازگاری ویژه و عمومی و محیط های با قدرت تفکیک بالا از محیط های ضعیف می باشد. بر اساس نتایج تجزیه امی و پارامترهای پایداری مورد بررسی ژنوتیپ G9 با بالاترین میزان عملکرد دارای بیشترین پایداری بود در صورتیکه ژنوتیپ های G16، G17 وG18 با بیشترین تاثیر در اثر متقابل ناپایدارترین ژنوتیپ ها بودند. نتایج حاصل از توصیه ژنوتیپ ها برای مکانهای مورد مطالعه در مدل امی نشان داد که ژنوتیپ های G15، G9 و G12 بیشترین سازگاری را به شرایط دیم و آبیاری تکمیلی در کرمانشاه داشتند. ژنوتیپ های با منشاء ایکاردا (G16، G17، G18) دارای سازگار ویژه به شرایط دیم و آبیاری تکمیلی ایلام بودند. ژنوتیپ های G15، G1 و در شرایط دیم و ژنوتیپ های G15 و G16 در شرایط آبیاری تکمیلی بهترین سازگاری و پتانسیل عملکرد را به شرایط مراغه داشتند. در شیروان ژنوتیپ های با سازگاری ویژه شامل G15، G9 و G1 بودند. ژنوتیپ G15 در کرمانشاه، مراغه و شیروان جزء برترین ژنوتیپ ها بود و توانایی سازگاری عمومی بالایی به محیط های مورد مطالعه داشت.
کلیدواژگان: اثرات متقابل ژنوتیپ، محیط، تجزیه امی، بای پلات، پایداری و سازگاری، گندم دوروم -
صفحه 79
در مطالعه حاضر، تاثیر کاربرد کمبینات به عنوان یکی از تکنولوژی های نوین مکانیزه در تولید گندم بر شاخص های بهره وری در استان فارس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعه نشان داد که در هر دو حالت بین دو گروه استفاده کننده از روش های قدیمی کاشت بذر و روش جدید کمبینات و در داخل گروه استفاده کننده از این روش قبل و بعد از استفاده از آن، بازده برنامه ای به ترتیب 47/4 و 70/6 درصد افزایش یافته است. با این وجود، کم تجربه بودن کشاورزان استفاده بیشتر از نهاده کود را نیز به دنبال داشته است که این عامل منجر به کمتر بودن بهره وری استفاده از نهاده ها در گروه استفاده کنندگان از روش کمبینات نسبت به روش های قدیمی شده است. در این حالت علی رغم بیشتر بودن بازده برنامه ای، کمتر بودن بهره وری کل در گروه استفاده کننده از روش اول نسبت به روش دوم صورت پذیرفته است. به این ترتیب می توان گفت که با رعایت توصیه های ترویجی توسط گندم کاران در خصوص استفاده صحیح و بهینه از نهاده های مختلف از جمله کود و روش های صحیح استفاده از این نهاده ها، می توان تاثیر افزایشی بازده برنامه ای و بهره وری استفاده از کمبینات را بیشتر کرد. بنابراین، سرمایه گذاری در توسعه استفاده از روش کمبینات بایستی همزمان با سایر توصیه های فنی در جهت افزایش درآمد، بهره وری و در نهایت رفاه گندم کاران صورت پذیرد.
کلیدواژگان: مکانیزاسیون، بازده برنامه ای، بهره وری، کمبینات و گندم -
صفحه 88تعیین عوامل موثر بر تحمل به سرما جهت معرفی ارقام گلرنگ برای مناطق سردسیر اهمیت زیادی دارد. به منظور تعیین اثرات تراکم گیاهی، کودهای پتاسیم و روی بر نحوه تحمل، واکنش های مورفوفیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گلرنگ، پژوهشی مزرعه ای در منطقه سردسیر در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال 1386-1387 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمار ها شامل ارقام پی آی و زرقان 279 و تراکم گیاهی (30، 40 و 60 بوته درمتر مربع) و تیمار کودی (شاهد، کود پتاسیم و کود روی) بود. نتایج به دست آمده نشان داد که تفاوت معنی داری بین صفات اندازه گیری شده در تیمارهای آزمایش وجود داشت. در این آزمایش رقم پی آی دارای بالاترین مقادیر بقاء بوته، شاخص سطح برگ و ارتفاع ساقه به ترتیب با 5/84، 3/3 و 1/23 سانتی مترداشت. بیشترین سرعت فتوسنتز و تعرق با 5/26و 8/13 میکرومول بر سانتی متر مربع بر ثانیه از تیمار سولفات پتاسیم به دست آمد. بعد از تنش یخبندان و سرما (پس از زمستان) بیشترین بقاء بوته ها 2/90 درصد، شاخص سطح برگ (8/3) و ارتفاع بوته (4/87 سانتی متر) از تیمارهای رقم پی ای و کود پتاسیم و 60 بوته در متر مربع و بیشترین سرعت فتوسنتز (5/26 میکرومول بر سانتی متر مربع بر ثانیه)، سرعت تعرق(8/13 میکرومول بر سانتی متر مربع بر ثانیه)، تعداد شاخه فرعی در بوته (2/5)، تعداد دانه در قوزه (3/33) و وزن هزار دانه (1/30گرم) از تیمارهای رقم پی ای، کود پتاسیم و تراکم 30 بوته در متر مربع به دست آمد. از رقم پی ای و در تیمارهای کود پتاسیم و 60 بوته در متر مربع بیشترین عملکرد بیولوژیک (14368 کیلوگرم)، عملکرد دانه (3768 کیلوگرم) و شاخص برداشت (8/25 درصد) بدست آمد. هم چنین نتایج نشان داد که بقاء و تحمل ارقام گلرنگ در سطوح مختلف کود پتاسیم و روی و تراکم 60 بوته در متر مربع بهبود یافته و باعث افزایش رشد ارقام گلرنگ شده و می تواند مورفوفیزیولوژی، عملکرد و اجزای آن (تعداد قوزه،تعداد دانه در قوزه و وزن هزار دانه) و سرعت فتوسنتز و تعرق را بعد از تنش سرما و یخبندان بهبود بخشد.
کلیدواژگان: گلرنگ، تنش سرما، K، Zn، عملکرد دانه -
صفحه 96به منظور بررسی عملکرد کمی و کیفی و برخی از اجزای عملکرد ارقام دو گونه علوفه ای براسیکا، در تاریخ های مختلف کاشت، آزمایشی در طی سال های زراعی 87- 1386، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین تحت شرایط آب و هوایی اهواز به اجرا در آمد. آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل سه تاریخ کاشت (20 آبان، 5 آذر و 20 آذر) و ارقام شامل سه رقم شلغم علوفه ای (PacFB03، PacFB04، PacFB05) از گونه Brassica rapa بودند. صفات اندازه گیری شده در این آزمایش شامل عملکرد ماده خشک کل علوفه، وزن خشک برگ و وزن خشک ریشه ها، نسبت برگ به ریشه، عملکرد پروتئین برگ و ریشه بودند. همچنین ارتفاع بوته و تعداد برگ در هر رقم نیز مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که تاریخ کاشت بر روی همه صفات اندازه گیری شده اثر معنی داری داشت و با توجه به مقایسه میانگین ها بیشترین عملکرد ماده خشک کل، ریشه، برگ و بالاترین عملکرد پروتئین برگ و ریشه (به ترتیب با میزان 9/12، 75/3، 18/9، 41/1، 47/0 تن در هکتار) در تاریخ کاشت اول به دست آمد. و با تاخیر در کاشت عملکرد و اجزای عملکرد روندی کاهشی یافت. با توجه به نتایج حاصل از آزمایش تفاوت معنی داری بین ارقام در همه پارامترهای اندازه گیری شده وجود داشت. و رقم PacFB04 بیشترین عملکرد وزن خشک کل و برگ و رقم PacFB05 بیشترین وزن خشک ریشه را داشتند.
کلیدواژگان: تاریخ کاشت، پروتئین، شلغم علوفه ای، رقم، ماده خشک -
صفحه 104به منظور مطالعه برهمکنش اثرات تنش شوری با سطوح کودهای نیتروژنه و فسفره بر عملکرد و اجزای عملکرد جو، آزمایشی در شرایط مزرعه در سال های زراعی 82-1381 و 83-1382 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند انجام شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. کرتهای اصلی شامل سطوح مختلف شوری آب آبیاری (5/1، 5/5 و5/9 دسی زیمنس بر متر) و کرتهای فرعی شامل سه سطح نیتروژن از نوع اوره (150، 300 و 450 کیلوگرم در هکتار) و سه سطح کود فسفره از نوع سوپر فسفات (75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار) بودند. تیمار شوری در هیچ کدام از سال های اجرای آزمایش تاثیر معنی داری بر عملکرد بیولوژیک جو نداشت. در سال اول، برهمکنش شوری و فسفر معنی دار بود و مصرف فسفر باعث کاهش اثرات منفی شوری گردید. در سال دوم، برهمکنش فسفر، نیتروژن و شوری و همچنین اثر فسفر و نیتروژن معنی دار بود و با افزایش مصرف این کودها عملکرد بیولوژیک جو افزایش معنی داری نشان داد. شوری در هیچ کدام از سال های اجرای آزمایش اثر معنی داری بر عملکرد دانه جو نداشت اما موجب کاهش عملکرد و تغییر اجزای عملکرد جو شد. در هر دو سال، افزایش شوری تعداد سنبله در واحد سطح را افزایش داد، درحالی که وزن هزار دانه و تعداد دانه اندکی کاهش یافت. همچنین در هر دو سال بر هم کنش شوری، فسفر و نیتروزن معنی دار بود. هیچ کدام از تیمارهای کودی تاثیر معنی داری بر تعداد دانه در سنبله نداشتند اما وزن هزار دانه تحت تاثیر تیمارهای نیتروژن و فسفر قرار گرفت.
کلیدواژگان: جو، تغذیه معدنی، شوری، فسفر، عملکرد، نیتروژن -
صفحه 111در بررسی اثر تراکم بوته بر عملکرد کمی و کیفی گونه های ماشک علوفه ای در شرایط دیم خرم آباد آزمایشی در سال زراعی 87-86 (21 بهمن ماه) در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان به صورت فاکتوریل 3×3 بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی (RCBD) در سه تکرار اجرا گردید. در این آزمایش، سه سطح تراکم (100، 150 و 200 بوته در متر مربع) و سه گونه ماشک (برگ پهن، معمولی و کرکدار) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده در این آزمایش نشان داد که بیشترین عملکرد علوفه خشک (مرحله گلدهی) مربوط به تیمار ماشک برگ پهن با تراکم 200 بوته در متر مربع معادل 2268 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن به تیمار ماشک کرکدار با تراکم 100 بوته در متر مربع معادل 724 کیلوگرم در هکتار تعلق داشت. لازم به ذکر است که متوسط تولید به ترتیب مربوط به تیمارهای ماشک برگ پهن و معمولی با تراکم 100 بوته در متر مربع معادل 1856 و 1714 کیلوگرم در هکتار بود. همچنین بیشترین سهم وزن خشک ساقه و برگ در ماشک برگ پهن به تراکم 150 بوته در متر مربع به ترتیب برابر با 18/54 درصد و 82/45 درصد تعلق داشت، همچنین نسبت وزن ساقه و برگ در علوفه ماشک کرکدار به ترتیب معادل 6/34 درصد و 05/68 درصد بود که نسبت به دو گونه دیگر برتری داشت. نتایج نشان داد که شاخص های کیفی علوفه به طور قابل توجهی تحت تاثیر تراکم و گونه قرار دارند، به طوری که بیشترین درصد پروتئین و الیاف نامحلول در شوینده های خنثی به تیمار ماشک کرکدار با تراکم 200 بوته در مترمربع معادل 14/23 درصد و 95/29 درصد و کمترین آن از تیمار ماشک برگ پهن با تراکم 100 بوته در مترمربع معادل 78/19 درصد و 25 درصد بدست آمد.
کلیدواژگان: تراکم، گونه، ماشک علوفه ای، کیفیت و کمیت، دیم
-
Page 1
In order to study The effect of plant densities and cutting on some morphological charactrics، seed and forage production in french honysuckle (Hedysarum coronarium L.)، an experiment was conducted in Gorgan Agricultural Research Station in 2001 and 2002. Experimental design was factorial within randomiz complete block with four replication. The factors included plant density in three levels (200،300،400 plant/m2) and cutting factor in three levels (without cutting، one time cutting and two times cutting). The results showed that tillers per plant، racemes per stem، loments per raceme، plant hight، dry matter and fresh forage were differet in two years and the amount of dry and fresh forage and the rate of plant height were more in the first year. But the rate of other traits were more in the second year. Also the effect of plant density on tillers per plant، racemes per stem، loments per raceme and 1000 seed weight was significant in the level of 1% and the highest amount of them was estimated in 200 plant/m2 density respectirely (3. 01، 5. 73، 10. 22 and 9. 7 gr) and the rate of plant hight and leaf /stem ratio increased when the density increased and the highest amount of them was estimated in 400 plant per /m2 density respectively (142cm، 0. 6). The rate of seed yeild per hectar was not influenced by density. Tillers per plant، racemes per stem، loments per raceme،W1000 and hulled seed yield per hectar were significant in the level of 1`% and the highest amount of them was estimated in without cutting treatment respectively (4. 15، 8. 03، 12. 54، 9. 25gr and 41 56 kg/ha) stem، fresh forage and dry forage were increased when cutting increased and the highest amount of them was estimted in two –times cutting treatment respectively (0. 605، 67. 22 ton/ha، 8. 634ton/ha). Maximum once time cutting can be recommended and second cutting devoted to seed produce in the first year.
-
Page 10The survey of effective factors on rainfall-Runoff relations cause to improve Mathematical models to analysis that phenomena. For this reason، first of all at 80 experimental plots the correlation matrices among runoff coefficient and some other environmental factors conclude from the topography: plot’s length and slop percentage، from the soil: clay، silt، sand all percentage، EC، pH، Strength coefficient، gravel percentage and sum of gravel and litter percentage and from the vegetation cover: canopy and organic matter have been surveyed. In the next step at 77 and after 75 plots two rainfall single events with duration of more than 24h and average intensity of 1. 5 mm/h selected and mathematical model of accumulated infiltration with relation to plot’s length based on regression prepared. After، the prepared model tested by a group of plots with equal condition except length and rainfall depth of 38. 2 and 34. 8mm. The result is that by increasing the plot’s length the accumulated infiltration depth added but the intensity of effectiveness of plot’s length on accumulated infiltration depth decrease with increasing length of plot and finally after nearly 22m length the variation of the curve of accumulated infiltration depth with plot’s length roughly convert to a linear variation with light gradient.
-
Page 19Adding fresh manure to cropland result in an increased weed population from seed present in the manure. Composting process can destroy weed seed viability. High temperature is an important factor in decreasing of seed viability. In an experiment the effect of season on seed viability of sixteen important weed species in forage fields were investigated during composting process. Seeds enclosed within nylon mesh bags were buried into the compost pile، at 0. 5، 1 and 1. 5 meters depths from surface for 4 months in the early of summer، autumn and winter in 2004. The compost pile made from cow manure. Seed packets were removed monthly to test for seed viability. The results showed that the temperature pile increased in three season and it was more than environment temperature. Temperature pile in summer was more than two other seasons. The most of weed seed viability loss observed in summer. Compost pile tended to have hotter temperatures at 0. 5 meter than deeper layer. Weed seeds lost their viability at the 0. 5 m depth where had the most temperature in comparison to deeper depths in all of seasons. The mean of weed seed viability loss after four months in summer، autumn and winter were 97. 03، 83. 80، 24. 71 at the 0. 5 m depth and 73. 58، 60. 71، 17. 15 at all the layers، respectively.
-
Page 27Potassium is one of the most plentiful nutrients in the soil surface with important physiological roles in plant، improving their quality. Quantity-intensity (Q/I) relationships present beneficial information when assessing plant potassium availability and fertilizer application management. The objective of this research was to determine the K Q/I relationships and their related parameters; labile K (∆Ko)، slowly exchangeable K (KX)، potassium activity ratio (ARK)، potassium activity ratio at equilibrium (ARke) and potassium buffering capacity (PBCk) for two different soils as are affected by zeolite additions. Soil samples with illite and kaolinite prevailing in their clay fraction obtained respectively from 0-30 cm depths of Rahmat Abad series (Gorgan University-Pardis) and Lavark (Isfahan). Texture، cation exchang capacity (CEC) and K (using 1 M NH4OAc) were same for both soils. Zeolite increased PBCk with high K intensities in soil solution. With ARke less than (mol-1) 0. 5/ (meq. 100g-1) 0. 001 in a soil with illite prevailing in clay fraction، K from non specific sites in zeolite may increase buffering rate for plant roots K uptake. For plant potassium uptake in Pardis (no correlation with NH4-OAc extractable potassium)، no correlation is expected with potassium buffering capacity (PBCk) but there might be a correlation with potassium activity ratio at equilibrium (ARke) or labile K (∆Ko) which needs further investigation.
-
Page 35Zinc deficiency is one of the important reasons that cause to decrease wheat yield in the entire world especially in calcareous soil of Iran. An experiment with a randomized complete block design، and four replications in a factorial arrangement was conducted to investigate differential response of some wheat genotypes to foliar application of Zn. Four wheat genotypes (Pastur cultivar، line M-75-7، line S-75-20 and Chamran cultivar) and four foliar application levels of Zn (0، 5، 10 and 15 kg Zn ha-1 from the source of ZnSO4) were used. Results showed that the studied wheat genotypes significantly varied in yield components، the line S-75-20 had the highest yield components (number of spike per m2، number of fertilized spiklets in spike and number of seeds in spike) as well as grain yield (3151 kg ha-1) among wheat genotypes. The effect of foliar application of Zn on grain yield was depended on the rate of applied Zn and wheat genotype. Foliar spray of 5 and 15 kg Zn ha-1 increased the grain yield as compared to the control while a decrease in grain yield was found by application of 10 kg Zn ha-1. Among different treatments، the highest grain yield (3914 kg ha-1) was related to the line S-75-20 in 15 kg Zn ha-1 treatment. Wheat genotypes were significantly different in Zn uptake. The highest and lowest Zn uptake was related to the line S-75-20 and Chamran، respectively. Line S-75-20 had the lowest Zn foliar application efficiency، as calculated based on the grain and straw yield، among the studied genotypes. It seems that foliar application of Zn in calcareous soils with similar condition to the present experiment could not guarantee correcting plant Zn deficiency. Differential response of wheat genotypes to foliar spray of Zn is an important factor that has to be considered in Zn fertilizer management.
-
Page 44
Plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) with various mechanisms including enhanced nutrients availability and uptake can improve plant growth. The study arrangement was factorial based on randomized blocks design. Bacterial strains of Azospirillum (A. lipoferumDSM1691، A. brasilense DSM1690) and Pseudomonas (P. putida strain R-168، P. fluorescens strain R-93، P. fluorescens DSM 50090، P. putida DSM 291) as well as a control treatment، were used to inoculate the seeds. The results indicated that from 75 and 90 days after sowing till the end of growth season، plants inoculated with Azospirillum and Pseudomonas produced higher total and grain dry weight، compared with control. At the end of growing season the highest total dry weight (DW) was obtained from inoculation with A. lipoferumDSM1691 and A. brasilenseDSM1690 and also the highest grain weight was obtained from inoculation with A. brasilenseDSM1690. The highest total DW was related to inoculation with P. putida R-168 and the highest grain weight was related to inoculation with P. putida R-168 and P. fluorescens R-93.
-
Page 52
This study carried out for investigation of pre-anthesis and post-anthesis assimilates translocation from shoot to grain and Contribution of these traits in bread wheat yield in rainfed condition as well as relationship between these traits with bread wheat yield and their drought resistance. Seven genotype were investigated in one experiment using of randomized complete blocks design with four replicates in rainfed condition during 2006- 2007 years. Sampling were carried out in anthesis stage، 14 day after anthesis and physiological ripening. Grain yield، Biomass، Harvest index، Remobilization، Retranslocaton and Redistribution Percent and contribution of pre-anthesis and post-anthesis reserved assimilates in shoot to grain was determined. According to main resource of yield suppling، Postanthesis current photosynthesis in grain yield computed. Results showed that there is significant and positive phenotypic correlation between yield with Biomass، harvest index and current photosynthesis while there was significant and Negetive phenotypic correlation between yield with Remobilization and Redistribution. Based on factor analysis، tow first factor explained 83. 5% of total variance. First factor was explained by Current photosynthesis، biomass، Dry matter amount of shoot during physiological maturity and grain yield and Higher photosynthesis that was mean reduction of redistribution. As well as cluster analysis is based on ward method and placed genotypes in three separate cluster.
-
Page 60In this study، efficiency of Glyphosate (Roundup)، Imaztapyr (Persuit)، Camba M (MCPA 340 g+ dicamba 80 g)، 2،4-D (U-46 Difluid)، 2،4- D +MCPA (U-46 cambifluid)، Flouroxypyr (Staren)، and Triclopyr (Garlon) in view of field bindweed control was studied in fallow systems of sugarbeet، tomato and potato. Field bindweed plants were sprayed during fallow. After fallow and crops cultivation، the effect of herbicide treatments were evaluated on the density and biomass of field bindweed and the crops yield. The experiments was done based on complete randomized block design with 15 treatments and 3 replications. On the basis of the results، Glyphosate 8 L/ha with 84% increase in sugarbeet yield and 32% density and 76% biomass control of field bindweed، is recommended as the best treatment for bindweed control in sugarbeet. 2،4-D+MCPA 1. 5L/ha with 240% increase in tomato yield and 64% density and 81% biomass control of field bindweed، is recommended as the best treatment for bindweed control in tomato. 2،4-D 2 L/ha with 55. 5% increase in potato yield and 70% density and 70% biomass control of field bindweed، is recommended as the best treatment for bindweed control in potato.
-
Page 70The objectives of this study were to analyze genotype by environment (GE) interactions on the grain yields of 18 promising durum wheat lines selected from joint project between Iran and ICARDA along with two national durum (Zardak) and bread wheat (Sardari) checks by the additive main effects and multiplicative interaction (AMMI) model and to evaluate genotype (G)، environment (E) and GE interactions using statistics parameters i. e.، AMMI stability value (ASV) and ecovalence (W2). The trials were conducted at four locations، representative for multi-location durum yield trials، in Iran under rain-fed (unfavorable) and supplemental irrigation (favorable) conditions for three successive cropping seasons (2005-07). Main effects due to E، G and GE interaction as well as three first interaction principal component axes (IPCA 1-3) were found to be significant (P <0. 01). AMMI biplots were able to distinguish genotypes، with wide and specific adaptation، and environments، with high and low genotype discrimination ability. The genotype G9 with the highest mean yield was to be most stable genotype، while the G16، G17 and G18 with the highest contribution to GE interaction were to be most instable. The results of recommended genotypes based on AMMI analysis showed the G15، G9 and G12 were highly adapted to rain-fed and supplemental irrigation conditions of Kermanshah. The all genotypes from ICARDA (G16، G17، G18) were highly adapted to both rain-fed and irrigation conditions of Ilam. The best genotypes for rain-fed condition of Maragheh were G15 and G1 while the G15 and G16 were the best for supplemental irrigation condition. The genotypes G15، G9 and G1 were the best for Shirvan. In this study the G15 was the genotype with the best adaptation in three locations of Sararood، Maragheh and Shirvan.
-
Page 79
In this study، effects of combinat application as a new mechanization technology on productivity index of wheat product were analyzed in Fars province. This province has had some achievement in agricultural products and mechanization development has been very important in this province. The results showed that in both conditions including between two groups that using old methods of seed cultivation and new one and in the group of combinat users، gross margin have increased 4. 47 and 6. 70 percent، respectively. Nevertheless، low experience of farmers was caused more usage of fertilizer and hereupon، input productivity of the combinat group was lower than the old technology group. In this situation، notwithstanding higher gross margin of combinat group، productivity of this group was lower than other one. Thus، we can say that with observance of promotive recommendation by wheat farmers about correct and optimum use of inputs can improve increased effects of gross margin and productivity of combinat. Therefore، investment in combinat development must be synchronous with other technical recommendation in order to increasing of wheat farmers income، productivity and welfare.
-
Page 88Determining cold stress tolerance is very important for the successful introduction of the cultivars at cold region. A field study was conducted to determine the effects of plant density، K and Zn fertilizer on tolerance، morphophysiological responses، yield and yield components of two safflower cultivars under cold region. The experiment was conducted in research farm of Agriculture College of Shahrekord University during 2007-2008. The factorial set of treatments arranged within a randomized complete block design with three replications. Treatments including Pi and Zarghan cultivars and plant densities (30، 40 and 60 plant m-2) and three type of fertilizers (Potassium، Zink and control). The results obtained showed significant differences between traits in all treatments. The highest survival plants، laef area index and plant height with 84. 5، 3. 3 and 23. 1 Cm were belong to Pi cultivar. The highest Photosynthetic and transpiration rates with 26. 5 and 13. 8 µmol cm-2 s-1 was obtained from potassium treatment. The highest survival plants after freezing and cold stress (over wintering) (90. 2%)، the highest leaf area index (3. 8)، plant heights (87. 4cm) were obtained from Pi cultivar، K and 60 plant m-2. Photosynthetic (26. 5 µmol cm-2 s-1) and transpiration rates (13. 8 µmol cm-2 s-1) were highest in Pi cultivar، K and 30 plant m-2. In Pi cultivar، K and 30 plant m-2 branches plant-1 (5. 2)، seed head-1 (33. 3)، 1000 seed weight (30. 1g) were highest. The highest of biological yield (14368 kg)، seed yield (3768 kg) and harvest index (25. 8%) were belong to Pi cultivar، K and 60 plant m-2. The result showed plant survival and cold tolerance of Pi cultivar improved by K and Zn fertilizer that promoted the growth of safflower cultivar and can affect morphophysiological responses، yield and yield components (branches plant-1، seed head-1، 1000 seed weight) after freezing and cold conditions.
-
Page 96In order to evaluation of sowing date effects on forage yield، quality and some yield components of three turnip (Brassica rapa) cultivars، a research was carried out at experimental field of Agriculture and Natural Resources University of Ramin during 2007/2008 growing season under Ahwaz condition. An experiment was conducted in factorial form، using a block completely randomized design with three replication. experimental. treatments included three sowing date (10 Nov، 25 Nov and 10 Dec) and three forage turnip cultivars (PacFB03، PacFB04 and PacFB05). In this research، dry matter yield، leaf dry matter yield، root dry matter yield and leaf and root crude protein yield in cultivars were determined. Also plant height and number of leaf per plant were measured. Result showed significant difference for sowing date in all traits. The highest total root and leaf dry matter yield and highest leaf and root crude protein yield were obtained from first sowing date (12/9، 3/75، 9/18، 1/42 and 0/47 t/ha respectively). Yield and delete yield component of forage turnip cultivars decreased along with delay sowing date. Analysis of variance showed delete statistically differences among cultivars for all parameters. PacFB04 cultivar and PacFB05 cultivar had a highest total، leaf and root yields among cultivars respectively.
-
Page 104This study was conducted in order to estimation of narrow sense heritability of leaf، stem and spike dry weight and genetic correlation between these traits with yield، biomass and harvest index. Tow parents Sardari and SON 64 with 50 F3 line resulted of cross between them was planted in RCBD design in three replications. Measuring of these traits sampling before anthesis stage. Estimation of genetic parameters was conducted in attention to important of genetic variation between and within generations. Estimation of narrow sense heritability for dry weight of leaf، stem and spike was 69. 5، 68. 6 and 56 percent، respectively. These results indicated role relatively high of additive effects on control of these traits. Therefore، from selection on the basis of these traits، favorable genetic advances will except. In this study، dry weight of leaf had negative genetic correlations with yield، harvest index and positive genetic correlation with biomass، and dry weight of stem and spike. Spike dry weight had positive genetic correlation with yield and biomass. In attention to high heritability and positive genetic correlation estimates for dry weight stem and spike with yield، these traits proposed for selection and improvement of yield traits of this population.
-
Page 111Effects of three plant densities (100، 150 and 200 seed per m2) on qualitative and quantitative indices of three species of vetch including broad leaf vetch (V. narbonensis L.)، common vetch (V. sativa L.) and woolly pod vetch (V. dasycarpa L.) were evaluated under fall seeding (dryfarming) conditions during 2007-2008 crop years. the experiment was conducted at the Agricultural College of the University of Lorestan in a factorial arrangement of based on randomized complete block design (RCBD) with three replications. The highest hay yield was obtained on broad leaf vetch with density of 200 plant per m2 (2268 kg/ha) and the lowest hay yield (724 kg/ha) was recorded on woolly pod vetch with density of 100 plant per m2. Average hay yield was recorded on broad leaf vetch and common vetch with density of 100 plant/m2 equal to 1856 and 1714 kg/ha، respectively. The highest portion of leaf and stem dry weight (54. 18 and 45. 82%) was observed on broad leaf vetch with 150 plant/m2، respectively. Also، ratios of leaf and stem dry weight in woolly pod vetch were 34. 6% and 68. 05%، respectively which were superior two other species. The results showed that qualitative indices such as crude protein (CP) percentage and neutral detergent fibers (NDF) were affected by plant density and species. Thus، the highest CP and NDF values (23. 14 and 29. 95% respectively) were obtained from woolly pod vetch species in 200 plant/m2 and the lowest values of the characters (19. 78 and 25% respectively) were recorded on broad leaf vetch with 100 plant/m2،.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.