فهرست مطالب

آموزه های حقوق کیفری - پیاپی 6 (پاییز و زمستان 1392)

نشریه آموزه های حقوق کیفری
پیاپی 6 (پاییز و زمستان 1392)

  • تاریخ انتشار: 1393/01/10
  • تعداد عناوین: 9
|
  • محمد آشوری، روح الله سپهری صفحه 3
    تحت نظر ترجمه تحت اللفظی «garde à vu»در زبان فرانسه است که در قانون آ.د.ک مصوب 1378 وبویژه درلایحه آ.د.ک بدان پرداخته شده وناظر به مرحله ای از فرآینددادرسی کیفری است که مظنون به ارتکاب جرم در بازداشت نیروهای پلیس(ضابطان دادگستری) به سر می برد.این مرحله از بازداشت، به دلیل شرایط خاص حاکم بر آن، نسبت به حقوق مظنون به ارتکاب جرم ازاهمیت فوق العاده ای برخوردار است.تجربه نشان داده است که حقوق شخص مظنون در این مرحله نسبت به سایر مراحل دادرسی کیفری بیشتر درمعرض تضییع قرار می گیرد تا آنجا که دربرخی موارد سرنوشت دعوای کیفری در همین مدت نسبتا کوتاهی که شخص در اختیار پلیس قرار دارد مخصوصادر جرایم معمولی(عام)رقم می خورد.لذا،بویژه در چنددهه اخیر،توجه قانونگذاران کشورهای مختلف به وضع مقررات دقیقی در مرحله تحت نظر معطوف گشته وتضمینات متعددی در جهت حفظ حقوق مظنونان مقرر شده است.ازسوی دیگر،با توجه به اینکه نگهداری فرد نزد نیروهای پلیس جهت انجام تحقیقات اولیه و سرعت عمل در حفظ دلائل وآثار جرم وجلوگیری ازتبعات گسترده جرم ارتکابی بخصوص در مورد جرائم سازمان یافته،تروریستی وامنیتی ضروری است، حقوق مظنونان به ارتکاب جرایم اخیر الذکر دراین مرحله درمعرض استثنائات فراوانی قرار گرفته است.دراین تحقیق وضعیت قانونی ایران و فرانسه(با لحاظ تاثیرات قانون 14 آوریل 2011آن کشور)ونیز ابداعات لایحه آیین دادرسی کیفری ایران وتفاوتهای آنها مورد بررسی قرارگرفته است.
    کلیدواژگان: تحت نظر، حقوق شخص تحت نظر، استثنائات، جرائم سازمان یافته، تروریستی وامنیتی
  • محمدهادی صادقی صفحه 33
    قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با تجدیدنظر در ضوابط تشخیص عامل ضامن در اجتماع طولی اسباب به مبانی متغایری تمسک جسته است که ضمن مخالفت مواردی از آن با موازین شرعی و عقلی، با برخی مواد همین قانون نیز معارض است.
    تاکید بر توجه به شاخص های متنوع برای احراز رابطه استناد مانند عمد و قصد اسباب، زمان تاثیر و نیز زمان حدوث آنها، به اتخاذ ضوابطی منجر شده است که به موجب آن، گاه سبب مقدم در تاثیر و گاه سبب موخر در حدوث و در مواردی همه اسباب ضامن شناخته می شوند. این رویکرد که با فقدان درکی درست از طبیعت رابطه استناد همراه است، بسیاری از مفاهیم حقوق جزا، مانند شرکت، معاونت و نیز مفهوم عدوان را پریشان ساخته است.
    کلیدواژگان: سبب، اجتماع طولی اسباب، رابطه استناد، عدوان
  • محسن شریفی*، محمدجعفر حبیب زاده، محمد عیسایی تفرشی، محمد فرجیها صفحه 57
    عدم تکافوی ضمانت اجراهای اداری و مدنی در مهار فعالیت های خطرناک اشخاص حقوقی، نظام های حقوقی همچون انگلستان– از قرن 19- و اخیرا ایران از 1/2/1392- را برآن داشته است تا برپایه دلایلی چون واقعیت جرم شناختی، مشابهت مبانی پذیرش مسوولیت مدنی و مسوولیت کیفری این اشخاص، دقت بیشتر اعضا و سهام داران در انتخاب مدیران، دشواری شناسایی اشخاص حقیقی مقصر، مسوولیت کیفری آنان را به رسمیت بشناسند. اما پذیرش این مسوولیت همراه با این سوال اساسی است که معیار انتساب جرم به شخص حقوقی چیست؟ چگونه می توان عنصر تقصیر را به این موجود اعتباری نسبت داد؟ دکترین حقوقی درخصوص چگونگی انتساب جرم به شخص حقوقی قایل به مدل واحدی نیست. برخی از این مدل ها چون مسوولیت نیابتی، با توسل به اصل نمایندگی، قائل به مسوولیت غیرمستقیم برای شخص حقوقی هستند. در مقابل، بعضی دیگر از مدل ها همچون دکترین همانند سازی و دکترین سیاست شخص حقوقی، مسوولیت را مستقیما متوجه این موجود می کنند. این نوشتار ضمن پاسخ به پرسش های مزبور و بررسی رویکرد دو نظام مذکور، بر این فرض استوار است که مدلی از مسوولیت مناسب تر است که برپایه ی قصور سیستمی استوار باشد.
    کلیدواژگان: شخصیت حقوقی، جرم، قصد و اراده، مسوولیت غیرمستقیم، مسوولیت مستقیم
  • حسین غلامی صفحه 89
    مطالعه و بررسی مدل واره و الگو شناسانه موضوعات، نه تنها به تبیین نظام مند مسیر تحولات آن موضوع مدد می رساند، بلکه زمینه شناخت چگونگی تحولات و دگرگونی های مفهومی و معنایی مسایل مورد بررسی را نیز فراهم می نماید. عدالت کیفری اطفال با توجه به موضوع مورد مطالعه آن – رفتارهای پر خطر و جنایی کودکان و نوجوانان – و نیز جایگاه آسیب پذیر و غالبا آسیب دیده آنها، موضوع تامل ها و سیاستگزاری های متفاوتی واقع شده است، به نحوی که گونه های مختلف پاسخ دهی به بزه و بزهکاری را نیز تجربه کرده است. بدون تردید گزینش مدل مطلوب پاسخ به بزهکاری اطفال، اگرچه براساس منابع الهام بخش سیاستگزاری جنایی در قلمرو ملی صورت می پذیرد، آشنایی به گونه های پاسخ های مذکور و آثار و نتایج آن خالی از فایده نخواهد بود. در این مقاله، بدون آن که در مقام بررسی الگوی غالب بر سیاست کیفری / جنایی ایران ناظر بر اطفال بزهکار بوده و یا در اندیشه تجویز الگویی خاص در این رابطه باشیم، به تبیین مهمترین گونه های پاسخ دهی به بزهکاری اطفال و بیان مختصر برخی آثار و نتایج آن پرداخته شده است.
    کلیدواژگان: عدالت کیفری اطفال، الگوی رفاه، الگوی عدالت کیفری، الگوی حداقل مداخله، الگوی عدالت ترمیمی، الگوی مدیریت خطر (ریسک)
  • محسن عینی، زهرا نظری صفحه 107
    پدیده قاچاق عضو مغایرکرامت انسانی و موجب تضعیف جریان اهدای نوع دوستانه عضو است از اینرو در سطح جهانی در چند سند بین المللی ومنطقه ای برای مبارزه با آن دو راهبرد مورد توجه قرار گرفت: اول منع تجارت و کسب منفعت با اعضای بدن انسان و دوم جرم انگاری قاچاق عضو و تعقیب مرتکبان آن. با توجه به نیاز روز افزون برخی بیماران به پیوند کلیه، در ایران برای تامین کلیه پیوندی، اهدای آن و دریافت هدیه ایثار مورد توجه قرار گرفت اما چگونگی اجرای این تدبیر توسط دولت و پرداخت پاداش، از آنرو که شائبه سوداگری عضو را موجب شده است، نیازمند اصلاح است. نیازبه عضو پیوندی، تهیدستی برخی افراد دهنده عضو، مجوز فقهی خرید و فروش عضو، ضعف قوانین و...، دستاویز مناسبی را برای واسطه گران فراهم کرده است تا به منظور کسب سود به قاچاق عضو و به ویژه کلیه اقدام کنند در حالی که در نظام حقوقی ایران عنوان مجرمانه سوداگری وقاچاق عضو پیش بینی نشده است. برای رفع این کاستی پیشنهاد این مقاله جرم انگاری سوداگری وقاچاق عضو توسط قوه تقنینی کشور و تعیین پاسخها و واکنشهای مناسب برای مرتکبان آن به ویژه کارکنان پزشکی است. بدیهی است مبارزه واقعی با این پدیده نیازمند تامین عضو برای بیماران از طریق اهدای نوع دوستانه و تحت نظارت مراجع صلاحیتدار بهداشتی است که انجام این مهم می تواند با تشکیل سازمان ملی پیوند عضو سامان یابد.
    کلیدواژگان: قاچاق عضو، منع تجارت اعضای بدن، جرم انگاری، خرید وفروش عضو، پیوند عضو
  • کرم جانی پور*، مختار معروفی صفحه 127
    دیرزمانی است که در فضای رسانه های اجتماعی از جرایم کلان پولی و محاکمه مفسدان اقتصادی صحبت به میان می آید. پولشویی به عنوان یکی از این جرایم سازمان یافته، نقش موثری در تداوم جرایم منشاء دارد. در واقع مرتکبین جرایم یادشده تنها از طریق پولشویی می توانند از عواید فعالیت های مجرمانه بهره ببرند و چه بسا در ادامه فعالیت های غیرقانونی سرمایه گذاری کنند. با این توصیف تمرکز دقیق بر این که پولشویی چرا جرم انگاری می-شود و چه ضرورت هایی جرم انگاری آن را توجیه می کند، کم تر مورد توجه قرار گرفته است. آثاری که در ماهیت جرم پولشویی وجود دارد از قبیل صدمات وارده به امنیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور، لزوم جرم انگاری پولشویی را توجیه می کند، اما این لزوم اگر در قالب خاصی از مدل های جرم انگاری قرار گیرد، به درک هر چه بهتر ضرورت جرم انگاری پولشویی کمک شایانی می کند. در واقع علت نیاز به این درک در غیرملموس بودن آثار پولشویی برای افراد جامعه در مقایسه با جرایمی چون قتل، سرقت و... است. از این رو، در این مقاله با استفاده از مدل جرم انگاری جاناتان شنشک تحت عنوان «پالایش یا صافی» و با انطباق فرایندهای این مدل با ویژگی های ذاتی پولشویی، تحلیلی در لزوم جرم انگاری پولشویی ارائه می شود.
    کلیدواژگان: مدل جرم انگاری، پولشویی، پالایش، اصل ضرر یا صدمه، امنیت اقتصادی، امنیت اجتماعی، امنیت سیاسی
  • تهمورث بشیریه*، محمدکاظم مهتاب پور صفحه 155
    استفاده روز افزون از چک به عنوان سندی تجاری سبب بروز مشکلاتی مبنی بر عدم پرداخت آن نیز شده به همین جهت قانونگذار با استفاده از ابزار های کیفری تلاش در مهار این مشکلات داشته است. لکن با وجود افزایش دعاوی در مورد چک های بلامحل به نظر می رسد سیاست کیفری حاضر نتوانسته است در این خصوص مفید باشد.
    در صورتی که قانونگذار با رویکردی متفاوت، صرفنظر از حمایت از دارنده سند، ضمن بازشناسی ماهیت تجاری چک با استعانت از قواعد تجاری، به حمایت از این نهاد قدمت دار برآید ابزار های کیفری می تواند جایگاه درخوری در رفع مشکلات ناشی از چک داشته باشند.
    این پژوهش ضمن بررسی نظرات علمای حقوق و تاریخچه مقررات کیفری در خصوص چک، تلاش در بازشناسی این نهاد به عنوان نهادی کاملا مستقل و تجاری داشته، برآن است تا شیوه صحیح ورود قواعد کیفری را به شکلی همگون و ذی اثر ترسیم نماید و ظرفیت های ضمانت اجراهای مدنی و تجاری را در حمایت از ماهیت نهاد چک و حقوق دارنده در برابر ضمانت اجرای کیفری تبیین و روشن سازد. بدینسان به نظر می رسد محرومیت های تجاری در استفاده از چک به جای ضمانت اجرای کیفری می تواند راهگشای جلوگیری از صدور چک های بلامحل باشد.
    کلیدواژگان: چک، ماهیت تجاری، ضمانت اجرای کیفری، ضمانت اجرای مدنی، قانون صدور چک، لایحه جدید قانون تجارت
  • حسن قاسمی مقدم* صفحه 173
    در سیاست های کیفری معاصر، «کیفر شناسی نو» ناظر به تبیین آن دسته از تدابیر کیفری است که در آن ها، پیروی از مبانی سیاسی خاصی موسوم به «راست جدید» موجب پیدایش رویکردهایی به مفهوم «خطر جرم» شده است که بر اساس آن ها توجه نمودن به «خطر جرم» بزه کاران به معنای لزوم روی گردانی از «بازپروری» بزه کاران تلقی شده است. این در حالی است که مطالعات علمی نشان می دهد که اگر این مبانی سیاسی در سیاست گذاری های کیفری در قبال «خطر جرم» بزه کاران مورد توجه قرار نگیرند آن گاه هیچ ملازمه قطعی میان «خطر جرم» بزه کاران و نفی «بازپروری» آنان وجود ندارد. در برخی از نظام های حقوقی که به میزان بسیار کمتری تحت تاثیر این مبانی سیاسی خاص بوده اند می توان شاهد پایبندی دستگاه عدالت کیفری نسبت به لزوم «بازپروری» بزه کاران و توجه همزمان به «خطر جرم» آنان و در نتیجه شکل گیری نوعی «بازپروری خطرمدار» بود، که به جای طرح دیدگاه های آرمانی در آن، به «بازپروری» بزه کاران در پرتو «خطر جرم» آنان اهتمام می شود.
    کلیدواژگان: خطر جرم، کیفرشناسی نو، بازپروری خطرمدار
  • محمد سلامی صفحه 205
|
  • Mohsen Sharifi*, Mohammad Habib Zade, Mohammad Issaei Tafreshi, Mohammad Farajiha Page 57
    Corporate bodie's dominance over various aspects of human's social life, specifically along with the growth of privatization process in the late 20th century is irrefutable and undeniable. Inefficiency of civil and administrative sanctions in preventing the corporate bodies from dangerous activities has made many legal systems -including England since 19th century and Iran since April 2013- recognize the corporate criminal liability based on the reasons as criminology reality, similar bases for civil and criminal reliabilities, higher precision in selection of managers among members and shareholders and difficulty in specifying the faulty corporate bodies.However, liability acceptance is accompanied by the essential questions about criterion for imposing a crime to corporate body; i.e. how can we impose the fault to an authoritative existent? Can physical and mental elements of crime be attributed directly to corporate body or it must be attributed indirectly- vicariously-? Do a corporate body's criminal intent and behavior lower to the related member's criminal intent and behavior? Or can we achieve an intent and behavior liability model to prosecute criminal intent and behavior in the corporate body itself as well as its structure without emphasizing on recognition of the guilty person? The law doctrine does not believe in a unique model concerning the crime attribution to a corporate body. Some models including vicarious liability model rely on agency principle and assume the corporate body as indirect liable. On the other hand, some models including Alter Ego Doctrine, Aggregation Doctrine and Corporate Body Policy consider the individual as direct liable. In this paper, we are going to study various approaches to corporate bodie's criminal liability; and it is assumed that appropriate model is one that does not restricted to legal person, but searches for liability in corporate body structure.
    Keywords: Corporate body, Crime, Intent, will, Indirect liability, Indirect liability
  • Karam Janipour*, Mokhtar Maroofi Page 127
    It is for long that mass media publish stories on heavy fraud and financial crimes and trials for financial corruption. Money laundering, as one of the organized crimes, plays a key role in continuation of original crimes. The reason why money laundering is considered a crime and what logical reasons account for its criminalization have been paid little attention. This is most peculiar with general tendency toward diversion. This paper intends to restudy fundamentals of money laundering by presentation of various criminalization models such as “equilibrium” and “filtration” and its conformity with fundamentals of money laundering criminalization in a bid to prove why it is necessary to consider money laundering as a crime.
    Keywords: criminalization, money laundering, filtration, principle of loss, damage, economic security, political security
  • Tahmoores Bashiriyeh*, Mohammad Kazem Mahtabpour Page 155
    Whereas cheque, as a negotiable instrument is increasingly used, its problems based on unpayment forces the legislator to use penal solution to restrain them. However, the extent of claims about bounced cheques shows that actually this policy was not useful.It seems to be profitable if legislator apart from recognition of holder's rights tries to recognize the nature of cheques seeking help from commercial regulations instead of changing its nature to solve problems.In this article, we made an effort to consider last researches and the cheques's legislation diary and describe the nature of cheques as an independent commercial instrument in order to open a new way to the legislator to use penal implement in the commercial sphere, effectively. Also it would be more effective if he uses the capacity of civil and commercial sanctions to avoid society issuing bounced cheques.