پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی
پیاپی 12 (پاییز و زمستان 1389)

هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثر بازخورد خودکنترلی با سطوح مختلف بازخورد غیر کنترلی (کاهش فراوانی آگاهی از نتیجه) بر قابلیت تشخیص خطای تکلیف تولید نیرو بود. برای دستیابی به این هدف 50 آزمودنی داوطلب به طور تصادفی در قالب 5 گروه خودکنترلی، جفت شده، 30%، 50% و 100% آگاهی از نتیجه قرار گرفتند. از دستگاه تولید نیرو استفاده شد. گروه ها نیروی ملاکی را در 6 بلوک 12 کوششی در مرحله اکتساب تولید کردند. گروه 30% KR در 22 کوشش، گروه 50%KR در 36 کوشش، گروه 100% KR در 72 کوشش، و گروه خودکنترلی هر زمان که درخواست دریافت بازخورد داشتند آگاهی از نتیجه ارائه گردید. نیروی ملاک در مرحله اکتساب و یادداری برابر 20% و در مرحله انتقال 30% بیشنیه نیروی تولیدی هر فرد بود. برای مرحله اکتساب از تحلیل واریانس عاملی مرکب و در مرحله یادداری و انتقال از تحلیل واریانس یک متغیره استفاده کردیم. نتایج در مرحله اکتساب و یادداری نشان داد که گروه خودکنترلی و بازخورد با فراوانی 100% عملکرد بهتری نسبت به سایر گروه ها داشتند. همچنین در مرحله انتقال گروه خودکنترلی نسبت به سایر گروه ها داری عملکرد بهتری بود. به طور کلی می توان به این نتیجه رسید که دادن حق انتخاب به آزمودنی ها در دریافت بازخورد به دلیل مزایای که دارد باعث افزایش قابلیت تشخیص خطا نسبت به کاهش فراوانی آگاهی از نتیجه می شود. همچنین می توان گفت که برنامه ریزی بازخورد بر مبنای آزمودنی مداری موثرتر از برنامه مربی مداری است.

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین فرهنگ سازمانی با میزان خلاقیت مدیران ادارات تربیت بدنی استان آذربایجان شرقی است.
روش شناسی: 46 مدیر (میانگین سنی 17/ 6 ± 4/ 37) تربیت بدنی پرسش نامه های ویژگی های جمعیت شناختی، فرهنگ سازمانی خلاقیت رندسیپ را تکمیل نمودند. پس از جمع آوری داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی اسپیرمن، کروسکال والیس و آزمون u مان ویتنی اقدام به تجزیه و تحلیل داده ها شد.
نتایج تحقیق نشان داد که بین تمامی مولفه های فرهنگ سازمانی با میزان خلاقیت مدیران رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.
در نتیجه گیری کلی می توان گفت که بین فرهنگ سازمانی با میزان خلاقیت مدیران همبستگی مثبت و معنی داری در سطح 01/ 0= α وجود دارد.

مقاله حاضر درصدد بررسی ارتباط بین رضایت شغلی با تعهد سازمانی در مدیران تربیت بدنی دانشگاه ها و معاونین ورزش خواهران موسسات آموزش عالی کشور بپردازد.
روش شناسی: این پژوهش از نوع پژوهش های همبستگی و جامعه آماری آن مدیران و معاونین ورزش خواهر دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کشور که تعداد 80 نفر در تحقیق حاضر شرکت نمودند. ابزار اندازه گیری شامل یک پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی، پرسش نامه رضایت شغلی (JDI) مشتمل بر 40 سوال در پنج حوزه نوع کار، سرپرست مافوق، همکاران، ارتقای و ترفیع و حقوق و مزایا و پرسش نامه تعهد سازمانی مودای، استرز و پورتر (QCQ) دارای 15 سوال می باشد. پایایی پرسش نامه با توجه به ضریب آلفای کرونباخ برای رضایت شغلی 88/ 0 و برای تعهد سازمانی 83/ 0به دست آمد. از آزمون کالموگراف اسمیرنف برای طبیعی بودن داده ها و همچنین ضریب همبستگی اسپیرمن و آنالیز رگرسیون چند متغیره برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شده است.
در ابعاد رضایت شغلی، بعد رضایت از نوع کار دارای بالاترین میانگین و بعد حقوق و مزایا دارای پایین ترین میانگین می باشد. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که میان رضایت شغلی با تعهد سازمانی (044/ 0=pو235/ 0=r) ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد. ارتباط میان ابعاد رضایت شغلی با تعهد سازمانی فقط ابعاد ارتقاء شغلی (035/ 0=p و248/ 0R=) و سرپرست (006/ 0=pو339/ 0=r) ارتباط مثبت و معنی داری را با تعهد سازمانی دارند و بین ابعاد نوع کار، همکاران و حقوق و مزایا با تعهد سازمانی ارتباط معنی داری مشاهده نگردید. همچنین در بررسی ویژگی های دموگرافیک، هیچیک از ویژگی های از قبیل سن، میزان تحصیلات، سابقه خدمت، نوع استخدام، وضعیت تاهل، و متوسط حقوق ماهیانه دریافتی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی ارتباط معنی داری مشاهده نگردید و نهایتا نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام نشان داده است که رضایت از سرپرست و مافوق با ضریب بتا 514/ 0 بیشترین تاثیر را در پیش بینی تعهد سازمانی دارد. پس از آن، ارتقا و ترفیع با ضریب بتا 314/ 0 بیشترین تاثیر را بر پیش بینی تعهد سازمانی دارد، بطوری که این دو متغیر 4/ 34 درصد واریانس مشترک تعهد سازمانی را توضیح می دهند. میزان تاثیر سه مولفه دیگر رضایت شغلی (رضایت از حقوق، همکاران و نوع کار) بر پیش بینی تعهد سازمانی ناچیز می باشد.
با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاد می گردد به رضایت شغلی مدیران و معاونین و عامل افزایش رضایت سرپرست و مافوق و ارتقا توجه بیشتری گردد، تا منجر به تعهد آنان به سازمان گردد. همچنین با توجه به عدم نقش تفاوتهای فردی در رضایت شغلی و تعهد سازمانی پیشنهاد می شود شرایط یکسان برای اثرگذاری مشخصه های فردی و سازمانی بر گرایش های شغلی در دانشگاه ها مهیا گردد.

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر جنسیت، سن و نوع رشته ورزشی بر مهارت های مذاکره ای در مربیان ورزشی است. 85 مربی از رشته والیبال (47 مرد، 38 زن)، 89 مربی از رشته دو و میدانی (49 مرد، 40 زن)، و 91 مربی از رشته کاراته (49 مرد، 42 زن)، به صورت داوطلبانه پرسش نامه استانداردمهارت های مذاکره ای پیره و پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی را تکمیل نمودند. یافته ها نشان داد بین سبک های مذاکره ای مربیان سه رشته مختلف ورزشی تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین سبک مذاکره ای غالب برای مربیان دو و میدانی سبک هنجاری، برای مربیان والیبال سبک تحلیلی و برای مربیان کاراته سبک واقع گرایی است. به طور کلی نتایج نشان داد که که رابطه معناداری (01/ 0= α) بین سبک های مذاکره ای مربیان با توجه به نوع رشته ورزشی و جنسیت وجود دارد.

تحقیق حاضر سعی دارد با انجام مطالعات و تحلیل قوت ها، ضعف ها، تهدیدات و فرصت های گردشگری ورزشی به تبیین استراتژی گردشگری ورزشی کشور بپردازد. تحقیق حاضر از نوع زمینه یابی بوده که به روش توصیفی تحلیلی و به شکل میدانی انجام گرفت. 56 نفر از مدیران و صاحب نظران و متخصصین ورزش کشور به عنوان نمونه آماری پاسخ گوی سوالات پرسش نامه بودند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه محقق ساخته ای بود که پس از بررسی وضعیت موجود طی پرسش نامه اولیه ای فهرستی مقدماتی از نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید استخراج گردید. پس از مشاوره با نخبگان ورزش کشور و طرح فهرست مقدماتی، فهرست نهایی SWOT استخراج و بدین ترتیب پرسش نامه در چهار بعد قوت، ضعف، فرصت و تهدید تهیه گردید که پایایی پرسش نامه فوق از طریقه آزمون آلفا کرونباخ 956. به دست آمد. برای تدوین و استخراج استراتژی ها از تحلیل SWOT و برای رتبه بندی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید از آزمون رتبه بندی فریدمن استفاده گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در نقاط قوت گردشگری ورزشی کشور گویه وجود تنوع در بازی های بومی و محلی کشور بالاترین میزان اهمیت در بخش ضعف گویه فقدان برنامه ریزی و استراتژی صحیح، دقیق و علمی برای توسعه گردشگری ورزشی در کشور به عنوان بالاترین نقطه ضعف از دیدگاه پاسخ دهندگان را در این بخش دارا می باشد و در بخش فرصتها گویه اقلیم یا شرایط آب و هوایی مناسب جهت برگزاری اردو ها و مسابقات مختلف از جمله اسکی، قایقرانی و.. . بالاترین میزان اهمیت و در بخش تهدیدها گویه وجود دیدگاه منفی و تبلیغات سوء کشورهای خارجی در مورد ایران به عنوان بالاترین مورد که صنعت گردشگری ورزشی کشور را مورد تهدید قرار می دهد، انتخاب گردید. همچنین نتایج حاکی از آن است که گردشگری ورزشی کشور از لحاظ موقعیت استراتژیک و در ماتریس داخلی و خارجی در منطقه محافظه کارانه قرار دارد. همچنین با استفاده از روش تحلیل ماتریس SWOT، 6 استراتژی SO، 7 استراتژی ST، 3 استراتژی WO و 4 استراتژی WT و جمعا 20 استراتژی تدوین گردیدند.

فعالیت های مختلف مدیریت، نشان می دهد که جوهره اصلی این فعالیت ها تصمیم گیری است. طبیعی است که مدیران در خلا تصمیم گیری نمی کنند، بلکه عوامل مختلفی سبک و شیوه تصمیم گیری آن ها را تحت تاثیر قرار میدهد که از آن جمله سطح آمادگی مدیران و زیر دستان میباشد. از این رو آشنایی با شیوه ها و روش های تصمیم گیری و آگاهی از تکنیک های اخذ تصمیم برای مدیران واجد اهمیت بسیار بوده و به بهره گیری از این شیوه ها و ابزار هاست که توانایی مدیران در اخذ تصمیم ها کارآمدتر و موثرتر افزایش می یابد. هدف این تحقیق بررسی تعیین سطوح آمادگی مدیران و کارکنان تربیت بدنی دانشگاه های کشور جهت تصمیم گیری اثربخش در سازمانشان می باشد. دراین خصوص یک سوال اساسی مطرح است که آیا سطح آمادگی زیردستان تعیین کننده سبک تصمیم گیری مدیران است یا علاوه بر سطح آمادگی زیردستان، سطح آمادگی مدیران هم در انتخاب سبک تصمیم گیری آن ها موثر است؟ و چگونه می توان تصمیمات موفق تری اتخاذ کرد؟ روش تحقیق حاضر، از نوع توصیفی تحلیلی بوده و به شکل میدانی اجرا شده است.. این تحقیق در دو دسته دانشگاه های موفق و دانشگاه های ناموفق (با توجه به شاخص هایی که برای ارزیابی عملکرد ورزش دانشگاه ها مشخص شده است) انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که سطح آمادگی زیردستان به تنهایی عامل تعیین کننده سبک تصمیم گیری مدیران نیست، بلکه سطح آمادگی خود مدیر نیز در تعیین سبک تصمیم گیری وی موثر است.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه میزان استفاده و میزان سودمندی حاصل از راهبردهای خود تنظیمی در میان ورزشکاران بود. جامعه آماری این پژوهش را 260 ورزشکار مرد و زن از استان های آذربایجان شرقی و غربی از رشته های مختلف گروهی و انفرادی تشکیل می دهند که حداقل پنج سال سابقه ورزشی دارند. به همین منظور 163 ورزشکار به صورت تصادفی ساده به عنوان گروه نمونه انتخاب شد. شرکت کنندگان پرسش نامه مقیاس تنظیم احساسات (Terry & et al، 2007) را تکمیل کردند که شامل 37 مورد از استراتژی تنظیم خلق (خستگی، خشم، افسردگی، سردرگمی، سرزندگی و تنش) بوده و میزان استفاده و سودمندی این استراتژی ها را می سنجد. روایی صوری این پرسش نامه توسط 10 نفر از روان شناسان ورزشی تایید شده است. پایایی پرسش نامه نیز از طریق مطالعه راهنما برای پایایی درونی سوالات روی تعداد 10 پرسش نامه به دست آمد (0/ 05>R= 0/ 76، P). از آمار توصیفی برای توصیف جمعیت نمونه و آمار استنباطی روش آزمون تحلیل واریانس یکطرفه در سطح معنی داری 05/ 0 >P استفاده شد.
نتایج نشان داد که «دوش گرفتن» برای خستگی، «سخنان نیروزا» برای تنش، «عملی کردن احساس» برای سرزندگی، «اجتناب از عامل احساس» برای سر درگمی، «تنها بودن» برای خشم و «کنترل افکار به شکل مثبت» برای افسردگی بیشترین میزان به کارگیری را داشتند. اثربخش ترین راهبردها برای هر بعد خلقی عبارت بودند از: «اجتناب از عامل احساس» برای خشم، افسردگی و سر درگمی با نسبت های متفاوت، «دوش گرفتن» برای خستگی، «کنترل افکار به شکل مثبت» برای تنش و «گوش دادن به موسیقی تند» برای سرزندگی. نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که از لحاظ میزان به کارگیری، در ابعاد خلقی خستگی و سردرگمی و از لحاظ میزان سودمندی در ابعاد خلقی افسردگی، سرزندگی و تنش، تفاوت های معنی داری بین گروه ها وجود دارد (05/ 0 >P). با توجه به شناسایی استراتژی های موثر در تنظیم خلق می توان گفت که افراد می توانند خلق خود را کنترل کنند و خلق منحصرا عکس العملی به عوامل خارجی نیست. با توجه به رابطه بین خلق و عملکرد، بررسی تحقیقات بیشتر در این زمینه پیشنهاد می شود.