فهرست مطالب

نشریه تاریخ پزشکی
پیاپی 23 (تابستان 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/09/20
  • تعداد عناوین: 7
|
  • شهپر کاوه، مهشید چایچی رقیمی*، سعید صدر، علیرضا عباسیان، نرگس کاوه، رسول چوپانی صفحات 29-50
    مقدمه
    در اغلب تمدن های گذشته عسل هم به عنوان غذا و هم به عنوان دارو شناخته شده بود. در کتاب های مذهبی مانند انجیل و قرآن هم به فواید درمانی عسل اشاره شده است. حکمای طب سنتی با توجه به دانشی که درباره فواید عسل داشتند، از آن به عنوان دارو در درمان بیماری ها به شکل های مختلفی استفاده میکردند. شایع ترین روشی که در کتب طب سنتی ایران ثبت شده، استفاده از عسل به شکل ماءالعسل است. در این مقاله سعی شده است نقش ماءالعسل در درمان بیماری های ریه از دیدگاه طب سنتی ایران بررسی شده و در حد امکان با یافته های طب رایج مقایسه شود.
    روش
    در این مقاله که یک مطالعه مروری توصیفی است، با استفاده از نرم افزار کتابخانه جامع سنتی و اسلامی طب نور و جستجوی کلیدواژه ماءالقراطن و ماءالعسل، در متون اصلی طب سنتی ایران، از قرن دوم تا قرن چهاردهم، اجزا، روش تهیه و خواص درمانی مربوط به آن جمع آوری شد. تحقیقات جدید نیز با استفاده از موتورهای جستجوی science direct، google scholar، pubmed و scopus بررسی و با کلیدواژه های hydromel، maulasl، honeywater، honey، cough، asthma، respiratory disease مطالب مربوط به اثرات عسل در درمان بیماری های ریه جمع آوری شد.
    یافته ها
    ماءالعسل که یک لغت عربی است، در زبان فارسی «آب انگبین»، در زبان رومی «ملیطیون» و به یونانی «ماءالقراطن» نام دارد. برای تهیه ماءالعسل روش های مختلفی در کتاب های مختلف توصیه شده، اما ماده مشترکی که در تمام آن ها بکار رفته آب و عسل است که به نسبت های مختلفی با هم مخلوط شده و با آتش ملایم جوشانده می شود تا مقدار معینی از آن باقی بماند. آنچه در منابع مختلف با یکدیگر متفاوت است، میزان آب و عسل مصرفی و افزودنی هایی است که بسته به کاربرد دارو، معمولا برای تقویت اثر ماءالعسل، به آن اضافه می شده است. علاوه بر کاربردهای کلی در متون طب سنتی، مانند مقوی، جالی، منضج و مقطع بلغم بودن، ماء العسل به طور ویژه در بیماری های خاص از جمله حمیات، بیماری های سرد معده، قولنج، بیماری های کلیه و ریه موثر بوده است. ماء العسل کاربرد ویژه ای در درمان بیماری های ریه داشته و در ذات الریه، ذات الجنب، سرفه، خرخر، تنگی نفس، خشونت ریه وگرفتگی صدا بکار می رفته است.
    بحث و نتیجه گیری
    اگرچه در موتورهای جستجوی فوق درباره اثر ماءالعسل در درمان بیماری های ریه کارآزمایی بالینی یافت نشد تا نقش آن در درمان بیماری ها را تایید کند، اما در تحقیقات جدید فواید درمان بیماری های تنفسی با عسل به خصوص درمان تنگی نفس، تسکین سرفه کودکان و بهبود خواب آن ها ثابت شده است. از آنجایی که عسل جزء اصلی و به اصطلاح عمود، در ترکیب ماءالعسل است؛ تحقیقات مربوط به تاثیر عسل در درمان بیماری های تنفسی نیز نباید کم اهمیت تلقی شود. با توجه به اثرات درمانی ماءالعسل که در متون طب سنتی آمده و بررسی تحقیقات جدیدی که اثرات آنتی باکتریال عسل و تاثیر آن به خصوص بر تسکین سرفه شبانه و آلرژی را نشان می دهد. همچنین با توجه به کم بودن عوارض آن در بیماران، به نظر می رسد عسل با شکل دارویی ماءالعسل می تواند در درمان بیماران تنفسی کمک کننده باشد. البته لازم است آزمایشات و تحقیقات بالینی در این زمینه انجام شود. نظرات و توصیه های حکمای طب سنتی ایران درباره طرز تهیه، کاربردها و نحوه استفاده از این ترکیب دارویی می تواند بسیار راه گشا باشد. در ضمن فرمولاسیون های مختلفی از ماءالعسل ساده و مرکب در منابع طب سنتی وجود دارد. در بعضی از آن ها بر اساس نوع بیماری، ترکیب جدیدی از مفردات با میزان های متفاوت به آب و عسل اضافه شده تا کاربردهای ویژه ای به ماءالعسل مرکب بدهد. بنا بر این تحقیق درباره مفرداتی که در این نسخه ها بکار رفته است و بررسی اثر آن ها بر بیماران تنفسی نیز در مراحل بعدی تحقیقات باید مد نظر باشد.
    کلیدواژگان: ماءالعسل، طب سنتی ایران، عسل، سرفه
  • زهره فیض آبادی، فاطمه علی اصل، مرضیه قرائتی، ژاله علی اصل* صفحات 51-68
    مقدمه
    بی خوابی یکی از شایع ترین اختلالات خواب است که می تواند بر روی خلق، هوشیاری، حافظه، امنیت و عملکرد روزانه فرد تاثیر بگذارد. در حال حاضر متداول ترین داروها در درمان بی خوابی گروه بنزودیازپین ها می باشند که شیوع عوارض جانبی در این گروه مانند اختلالات شناختی، وابستگی به دارو و برگشت علائم بیماری پس از قطع مصرف دارو استفاده از این داروها را محدود می کند، این امر لزوم بکارگیری درمان های کارآمد تر را ضروری می سازد. در طب سنتی ایران نیز به مقوله بی خوابی و درمان های آن به طور گسترده ای پرداخته شده است. در این مطالعه مفردات موثر بر بی خوابی در منابع طب سنتی مورد بررسی قرار گرفته است.
    روش
    این تحقیق، یک مطالعه کتابخانه ای و بررسی متون می باشد. در این مطالعه مفردات دارویی موثر در درمان بی خوابی، در 6 کتاب مرجع داروشناسی طب سنتی شامل «الابنیه عن حقایق الادویه»، «القانون فی الطب»، «ریاض الادویه»، «تذکره داوود انطاکی»، «تحفه حکیم مومن» و «مخزن الادویه» جستجو شد. این مطالعه در چند مرحله (یافتن واژگان کلیدی، جستجو در منابع، تهیه لیست واحد، یافتن مترادفات، دسته بندی، جمع بندی و امتیازدهی، مرتب سازی بر حسب امتیاز کسب شده) انجام شد.
    یافته ها
    28 مفرده دارویی مطرح در درمان بی خوابی یافت شد که 25 مفرده منشا گیاهی و 3 مفرده منشا حیوانی دارند. این مفردات به ترتیب امتیاز کسب شده، در جدولی مرتب شدند، بیشترین امتیاز کسب شده مربوط به کاهو، بنفشه و کدو بود که اثرات خواب آوری یا آرام بخشی این گیاهان در مطالعات حیوانی یا انسانی به اثبات رسیده است.
    بحث و نتیجه گیری
    لیست مفردات دارویی حاصل شده در این مطالعه، می تواند زمینه ساز انجام مطالعات بالینی آینده برای ساخت داروهای جدید و موثر در درمان بی خوابی باشد.
    کلیدواژگان: بی خوابی، طب سنتی ایران، گیاهان خواب آور
  • سودابه بیوس، مریم نکولعل تک*، مژگان تن ساز، رقیه مصلح صفحات 69-97
    مقدمه
    امروزه دانشجویان پزشکی از همان سال اول تحصیل، درس آناتومی را به صورت واحدهای نظری و عملی می گذرانند و با حضور در سالن های تشریح، با اعضای درونی بدن آشنا می شوند، اما سوال این جاست با توجه به محدودیت در امکانات و ممانعت های فرهنگی در علم تشریح، پزشکان طب سنتی تا چه حد از درون بدن و مخصوصا اندام تناسلی زنانه شناخت داشتند و دانش آن ها تا چه حد با علم امروزی تطابق داشته است؟ همچنین آن ها مفاهیم آناتومی را چگونه به دانشجویان خود انتقال می دادند.
    روش
    این مقاله حاصل یک مطالعه مروری توصیفی بر بیش از 20 کتاب مرجع طب سنتی از قرن 3 تا 13 هجری قمری می باشد که به بررسی توصیفات آناتومیک موجود در کتب طب سنتی از دستگاه تناسلی داخلی زنانه و مقایسه آن با علم امروزی می پردازد. همچنین شیوه آموزش آناتومی در کتب طب سنتی به صورت اجمالی معرفی می شود.
    یافته ها
    پس از انجام این تحقیق مشخص شد اگرچه پزشکان سنتی، به دلیل ملاحظات فرهنگی، بیشتر از تشریح حیوانات برای یادگیری و آموزش استفاده می کردند، اما بعضی توصیفات آناتومیک آن قدر دقیق و مو به مو است که نشان از تشریح جسد انسان، ولو مخفیانه دارد. آن ها برای توصیف و آموزش اعضای بدن آن ها را به چیزهای ملموس تشبیه می کردند، اندازه ها را معمولا با واحد بند انگشت توصیف می نمودند. همچنین با وجودی که تجهیزات عکاسی وجود نداشته، ولی توصیفات بسیار روان و ملموس و قابل درک است. آموزش های تصویری و با اشکال نقاشی در کتب آناتومی از قرن هشتم هجری به بعد دیده می شود. همچنین پزشکان طب سنتی ایران، لااقل از قرن سوم و حتی قبل از زمان بوعلی سینا، علاوه بر شناخت دستگاه تناسلی خارجی، قسمت داخلی و اجزای مختلف دستگاه تناسلی زنانه را به خوبی شناخته، نامگذاری کرده و عملکرد آن را توصیف نموده اند. آن ها دستگاه تناسلی داخلی را شامل رحم، لوله های رحمی (اوعیه رحمی)، سرویکس (فم رحم)، واژن (عنق رحم) و تخمدان ها (انثیین) می دانستند. توصیفاتی که از آناتومی و مجاورت های این اعضا در کتب سنتی به چشم می خورد، بسیار مشابه یافته های علمی امروزی است.
    بحث و نتیجه گیری
    پزشکان طب سنتی ایران، دید باز و شناختی نسبتا دقیق از آناتومی دستگاه تناسلی زنانه داشته اند. از این رو قادر به درمان انواع بیماری های زنان بوده اند که حاصل آن کتاب های مفصلی در درمان امراض زنان است.
    کلیدواژگان: دستگاه تناسلی داخلی زنانه، تشریح، ابن سینا، طب سنتی ایران
  • فاطمه نوجوان*، حسین شریفی، فتانه هاشم دباغیان، زینت قنبری، محمد کمالی نژاد، روشنک مکبری نژاد صفحات 99-126
    «بی اختیاری ادرار» بر اساس تعریف جامعه بین المللی کنترل ادرار عبارت است از شکایت از هرگونه از دست دادن غیر ارادی ادرار. بی اختیاری ادرار کشنده نیست، اما عوارض جدی و ناخوشایند زیادی بر زندگی شخصی و اجتماعی مبتلایان گذاشته و در زنان، افراد با شاخص توده بدنی بالا و سالمندان، شیوع بیشتری دارد.
    در کشور ما به دلیل تداخلی که بی اختیاری ادرار با آداب و سنن عبادی مذهبی مبتلایان دارد، تقاضا برای درمان آن بیشتر است. با توجه به نارسایی و عوارض ناشی از انواع روش های درمانی از قبیل جراحی و دارویی به ویژه در سالمندان مبتلا و با توجه به غنای طب ایرانی در درمان انواع بیماری ها، بر آن شدیم تا در قدم اول، بی اختیاری ادرار را از منظر حکما مورد بازبینی قرار داده و ضمن مرور کلی بر رویکرد ایشان به بیماری ها به طور عام، دیدگاه آن ها را به بیماری های مثانه از جمله بی اختیاری ادرار به طور خاص استخراج نموده، جمع بندی و به زبان امروزی بازنویسی کنیم.
    «خروج بول بلا اراده» و «سلس البول» که به معنی دفع غیر ارادی یا ناخواسته ادرار و «بول فی الفراش» که به معنای شب ادراری است واژگانی هستند که در کتب معتبر طبی قدیم معادل بی اختیاری ادرار گرفته شد و علل به وجودآورنده و راهکارهای کلی تشخیص و درمان آن ها در قالب این مقاله که یک مطالعه مروری تحلیلی است، آورده شد. پیشینیان بیشترین علت بی اختیاری ادرار را، غلبه سردی و رطوبت بر مثانه و عضله ارادی واقع بر گردن مثانه، ذکر کرده اند.
    این دو کیفیت تضعیف کننده قوای طبیعی مثانه به ویژه قوه ماسکه یا قوه نگاه دارنده ادرار می باشند. امروزه نیز نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک و یافته های حاصل از شرح حال و معاینات بالینی در مبتلایان، موید همین امر است. نگاه تازه از قاب قدیمی و البته اصیل طب ایرانی به این معضل بهداشتی، می تواند منجر به رویکردهای تشخیصی و درمانی تازه ای برای بی اختیاری ادرار شود.
    کلیدواژگان: بی اختیاری ادرار، سلس البول، بول فی الفراش، طب سنتی ایران
  • معصومه قاسمی مرتقی*، محسن بهرامی، آناهیتا حیدری، مارال مرزبان، داود حسنی صفحات 127-149
    امروزه اعتیاد یک معضل اجتماعی، بهداشتی و سیاسی و از جمله جدی ترین مسائل بشر، در اغلب کشورهای جهان، به خصوص در کشورهای در حال توسعه است. مطالعات اسناد تاریخی نشان می دهد که آشنایی انسان با مواد مخدر، به چندین هزارسال قبل از میلاد، باز می گردد. از زمان بقراط تا اطبای دوران اسلامی گزارشات متنوعی از خواص دارویی تریاک و درمان بیماری ها و مضرات و منافع آن و عوارض قطع افیون، به صورت سندرم ترک تریاک، ثبت شده است.
    ما در این تحقیق به بررسی کلی مضرات و منافع افیون و سندرم ترک آن ها بر اساس مستندات طبی گذشته پرداخته و تا حدودی علائم آن با مباحث طب رایج تطبیق داده شده و در نهایت پیشنهادات عملی بر اساس الگوی گذشته جهت کاهش عوارض و میزان مصرف ارائه خواهیم نمود.
    با توجه به قدمت استفاده از تریاک در بین مردم خاورمیانه، اطبای دوران اسلامی توانسته اند به اثرات مواد افیونی در بدن انسان پی برده و در موارد زیادی از منافع و مضرات آن در بیماری های مختلف گزارشاتی را ذکر کرده و با طرحی داروهای مرکب و اصلاح مضرات آن، افراد جامعه را با کم ترین عوارض روبرو نمایند. علاوه بر آن الگوی مصرفی آن در سنین بالا و نحوه استفاده خوراکی آن در دوران گذشته باعث شده که میزان مصرف، عوارض و علائم ترک آن به شدت موارد امروزی نباشد، زیرا اغلب مصرف افیون با مصلحات آن بوده و با این وجود در صورت وجود اعتیاد برای جلوگیری از شدت بروز سندرم ترک اعتیاد، کاهش این ماده مخدر به صورت تدریجی مطابق با توان و انرژی افراد و جایگزینی با موادی با ضرر کم تر در نظر گرفته شده است. بنابراین شایسته است سیستم بهداشتی کشور نیز با بهره گیری از پشتوانه علمی گذشته، بیشترین استفاده را از این در جهت بهبودی وضعیت سلامتی و بیماری افراد جامعه داشته باشد، وگرنه تدبیر نادرست می تواند ما را در توسعه مواد مخدر جدید و ابتلا به بیماری های کشنده عفونی و در نهایت نابودی جامعه جوان رهنمون سازد.
    کلیدواژگان: افیون، سندرم ترک، طب سنتی ایران
  • مریم نکولعل تک، سودابه بیوس، مژگان تن ساز*، رقیه مصلح صفحات 151-171
    مقدمه
    اگرچه بویایی انسان ضعیف تر از دیگر پستانداران است، همین بویایی ضعیف دنیای بزرگی است که ارتباطات شگفت انگیزی با دیگر قسمت های بدن از جمله سیستم باروری دارد. با شناخت دقیق این ارتباطات، شاید بتوان با مداخله در بویایی، نتایج را در سیستم باروری مشاهده کرد و بالعکس. این مطالعه به دنبال شناسایی ارتباط میان بویایی و سیستم جنسی و باروری انسان است.
    روش
    این مطالعه یک تحقیق مروری توصیفی و مقایسه ای در منابع طب امروزی و طب سنتی ایرانی است که با کلمات رحم، عقر، بوی خوش، بوی بد، بویایی، حمل در طب سنتی و با واژه های بویایی، باروری، ناباروری، میل جنسی، رایحه درمانی در طب امروزی به جستجو در منابع پرداخته شد.
    یافته ها
    هم در طب امروزی و هم در طب سنتی ایرانی به تاثیر بو در میل جنسی و همچنین فرایند لقاح اشاره شده است. هم در طب سنتی و هم در طب امروزی اشاره شده که توانایی یا عدم توانایی بوییدن بعضی مواد، احتمالا با توانایی باروری مرتبط است. آنچه وجه تمایز طب سنتی و طب امروزی است، استفاده از انواع بوها و رایحه ها جهت درمان بیماری های سیستم باروری در طب سنتی است، که در طب امروزی چندان به چشم نمی خورد.
    بحث و نتیجه گیری
    سیستم بویایی از دو طریق بر سیستم باروری اثر می گذارد: با افزایش میل جنسی احتمال بروز رفتارهای جنسی و در نتیجه احتمال باروری بیشتر می شود و دوم این که سیستم بویایی و سیستم باروری دارای برخی رسپتورهای مشترک هستند. عدم توانایی بوییدن برخی مواد می تواند پیشگویی کننده اختلال در توان باروری باشد. نتایج این تحقیق و تحقیقات مشابه از این نظر مهم است که اغلب انجام مداخله تشخیصی و درمانی در سیستم بویایی، آسان تر و کم هزینه تر از از مداخله در سیستم باروری تناسلی است و با شناخت دقیق تر ارتباطات این دو سیستم، چشم انداز جدیدی در درمان های باروری و طب تولید مثل ایجاد می شود.
    کلیدواژگان: بویایی، باروری، ناباروری، میل جنسی، رایحهدرمانی، طب سنتی ایرانی، رحم
  • فرشته قراط*، ابراهیم خادم، محبوبه شیرازی، روجا رحیمی، سودابه بیوس، عالمه خادمی صفحات 173-192
    مقدمه
    ایلئوس یک پیامد شایع و غیر قابل پیشگیری در جراحی های شکمی است که علاوه بر تاخیر در بهبود بیماران پس از جراحی، هزینه سیستم های مراقبت سلامت را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. علیرغم مطالعات مختلف در سراسر دنیا هنوز پاتوفیزیولوژی دقیق و نیز درمان موثر در این زمینه ناشناخته است. این مطالعه با هدف بررسی علل و درمان ایلئوس پس از جراحی از دیدگاه طب سنتی و مقایسه آن با طب نوین انجام گرفته است.
    روش
    در این مطالعه مروری به بررسی متون در حوزه طب سنتی پرداخته شد. جامعه پژوهش محتوای امهات کتب طب سنتی ایران بوده و نمونه گیری به صورت هدفمند بر اساس میزان وابستگی و ارتباط به مضامین تحت مطالعه با استفاده از نرم افزار نور انجام گردید. جستجوی جامعی دربرگیرنده واژگان کلیدی «ایلاوس»، «قولنج»، «سوء مزاج»، «امعاء»، «کولون» و «حفظ الصحه» در منابع طب سنتی به عمل آمد. همچنین جستجو در منابع طب نوین در بانک های اطلاعاتی Ovid، Sience Direct و PubMed با واژگان کلیدی bowel function، surgery، bowel movement و post-operative ileus به صورت جستجوی منفرد و ترکیبی انجام گردید. داده ها پس از یادداشت برداری به طور دقیق تحت تجزیه و تحلیل محتوایی قرار گرفتند.
    یافته ها
    ایلئوس نوعی کولیک ناشی از انسداد غیر مکانیکی دستگاه گوارش است که به دلیل از بین رفتن موقتی پریستالتیسم روده ای بعد جراحی های شکمی روی می دهد. این عارضه منجر به عوارض متعددی بعد از جراحی و افزایش طول بستری بیمار می گردد. ایلئوس در کتب طب سنتی با عنوان ایلاوس آمده و حکیمان طب سنتی آن را نوعی قولنج شدید دانسته و اسباب و درمان آن را مشابه قولنج ذکر کرده اند. از جمله سبب های ایلئوس در متون طب سنتی سوء مزاج سرد روده هاست که باعث تجمد آن یا تولید ریاح و درد می گردد. همچنین از جمله سایر اسباب آن داروهای سست کننده و بی حس کننده است که باعث بطلان حس روده شده و لذا قوه دافعه از آن سلب می شود و در نتیجه مواد محتبسه در روده دفع نمی شوند.
    بحث و نتیجه گیری
    با بررسی متون طب نوین و طب سنتی به نظر می رسد ایلاوس طب سنتی تطابق کامل با ایلئوس بعد از جراحی نداشته و نیاز به نظریه پردازی در این زمینه وجود دارد. به نظر می رسد با توجه به شرایط حین جراحی، مانند بازشدن شکم و بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی که موجب سردی و بی حسی بدن می گردد، در طی جراحی سوء مزاج سرد امعا ایجاد می شود که تجمد روده ها یا تولید ریاح را به دنبال دارد. بنابراین استفاده از داروهایی که موجب تسخین دستگاه گوارش و تحلیل ریاح شود می تواند در این زمینه موثر باشد.
    کلیدواژگان: جراحی، ایلئوس، حرکات رودهای، طب سنتی، طب مکمل، قولنج، درد شکم
|
  • Shahpar Kaveh, Mahshid Chaichi Raghimi*, Saeed Sadr, Alireza Abbassian, Narges Kaveh, Rasool Choopani Pages 29-50
    Introduction
    Most of the ancient civilizations were familiar with Honey as a food and a remedy. Medicinal uses of Honey have been mentioned even in holy Quran and holy Bible. Scholars of Iranian Traditional Medicine (ITM) have used Honey in various forms according to their knowledge for treatment of different types of disease. The most common form of Honey mentioned in ITM references is Maul Asl. In this article we have tried to discuss the role of Maul Asl in ITM for management of respiratory conditions and compare them with findings in modern medicine.
    Method
    In this article which is a descriptive review، we searched the Noor software of traditional and Islamic library for keywords Maul Asl and ma-ul-gharaten. Major texts of ITM from 2nd to 14th century were used for this purpose. Ingredients، production methods and medicinal properties were collected. We also searched science direct، google scholar، pubmed and scopus for new medical findings using keywords respiratory disease، asthma، cough، honey، Maul Asl، honeywater، hydromel and collected material regarding medicinal properties of Honey in respiratory problems.
    Results
    Maul Asl is an Arabic word known as Ab-e-angabin in Farsi، Melition in Roman and Ma-ul-gharaten in Greek. There are various ways to prepare Maul Asl in different books but all of them mention water and Honey as main ingredients which are mixed together and boiled using gentle fire until a certain amount is left. What is different in various references is the proportion of water and Honey and the herbs that were added to boost certain effects of Maul Asl. In addition to its general uses as tonic، polisher، coctive and chopper of balgham، Maul Asl can be specifically used for conditions like fever، stomach problems of cold nature، colic، kidney and lung problems. It has especial use in pneumonia، pleuritis، cough، dyspnea، hoarseness of voice and snoring. Discussion &
    Conclusion
    Although no clinical trial regardingthe effect of Maul Asl on respiratory diseases was found، recent findings show the benefits of Honey in management of respiratory problems especially dyspnea، children’s cough and their sleep quality. Since Honey is the main ingredient of Maul Asl، findings regarding the effects of Honey in respiratory problems cannot be underestimated. Considering the therapeutic effects of Maul Asl mentioned in ITM literature، and recent studies that show the effects of Honey on nocturnal cough، allergy and its anti-bacterial properties، plus its safety in terms of side effect، we can conclude that Honey in the form of Maul Asl can be helpful in management of patients with respiratory disease; however we need more future investigations in this field. There are different formulations of simple or compound Maul Asl in ITM literature; based on the particular disease، physicians have added a range of medicinal herbs to give it the necessary property. We hope to witness future investigations focusing on these herbs and their effects on respiratory problems.
    Keywords: Maul Asl, Iranian Traditional Medicine, Honey, Cough
  • Zohre Feyzabadi, Fatemeh Aliasl, Marzie Qaraaty, Jale Aliasl* Pages 51-68
    Introduction
    Insomnia is a common sleep disorder that can affect the mood, alertness, memory, security and daily functioning. Currently, the most commonly used drugs in the treatment of insomnia are the benzodiazepines, whose incidence of adverse events, such as cognitive disorders, drug dependence and reversal of symptoms after discontinuation restricts their use. This necessitates the need for more efficient treatments. In Iranian traditional medicine, insomnia and its therapies are widely discussed. In this study, it is revised the effect of materia medica on insomnia in traditional medicine.
    Method
    This study is a library and literature review. The effective drugs in treating insomnia are searched in six reference books on pharmacology of traditional medicine, including The Canon of medicine, Alabnie an haghayegh al Advie, Reyaz al Advie, Tazkare Davood Antaki, Tohfat Al-momenin and Makhzan-al-advie. The study is performed in several stages (finding keywords, searching for resources, and preparation of lists, finding synonyms, classifying, summarizing and rating the results by scores).
    Results
    28 materia medica were found to the treat insomnia, among which 25 cases had a plant origin and the rest were of animal origin. The results of this study are sorted in a table based on their score of effectiveness. The highest scores found to correspond to Lactuca sativa L., Viola odorata and Cucurbita moschata whose sedative and hypnotic effects have been shown in animal or human studies. Discussion &
    Conclusion
    The obtained results showed that materia medica can help to conduct future clinical trials to obtain new drugs which are effective in insomnia treatment.
    Keywords: Insomnia, Iranian Traditional Medicine, Sedative Herbs
  • Soudabe Bioos, Maryam Nekoolaltak*, Mojgan Tansaz, Roghieh Mosleh Pages 69-97
    Introduction
    Today, medical students pass anatomy as the theoretical and practical courses and learn about the internal organs in autopsy halls from the first year of university, but in earlier times, despite the limitations of facilities and cultural rigor in autopsy, how many medical practitioners knew about inside the body, especially about female genitalia? It was a main question that led us to conduct this research.
    Method
    This research is a descriptive review in more than 20 references of Iranian traditional medicine from 3rd to 13th centuries AD, which study the Anatomical descriptions of female internal genitalia in Iranian traditional medicine references and compare it with today's science. Also teaching method of Anatomy in traditional medicine is introduced briefly.
    Results
    According to this research, although traditional physicians often used animals for learning and training of anatomy due to cultural considerations, but some anatomical descriptions are so detailed that is showing the autopsy of the human body, even though secretly. For describing and teaching anatomy, parts of the body were likened to tangible things. Sizes were usually described with a phalange. Although the photographic equipment was not available, descriptions are tangible and understandable. Illustrated anatomical books can be seen from the eighth century AD onwards. Iranian traditional practitioners at least from the third century, and even before Avicenna, knew the external genitalia in addition to internal genitalia as well, they named various components of the female reproductive system and described its functions. Various parts of internal genitalia named the uterus (Rahem or Zehdan), fallopian tubes (Oieh e Rahemi), cervix (Fam e Rahem), vagina (Onog e Rahem) and ovaries (Onsa iayn, Beyzatein).The anatomical descriptions in Iranian traditional books are very similar to today's scientific findings. Discussion &
    Conclusion
    The traditional medicine practitioners had fairly accurate knowledge about female genitalia anatomy and were able to diagnose and treat many women's diseases which resulted detailed books about Gynecological diseases.
    Keywords: Female Internal Genitalia, Anatomy, Avicenna, Iranian Traditional medicine
  • Fatemeh Nojavan*, Hussein Sharifi, Fattaneh Hashem Dabbaghian, Zinat Ghanbari, Mohammad Kamalinejad, Roshanak Mokabberinejad Pages 99-126
    ICS (International continence society) has explained urinary incontinence as any loss of urine involuntarily. UI (urinary incontinence) is not a mortal condition but has many adverse effects on patients’ quality of life. Studies have shown a high prevalence of UI among women, especially in older ages and higher body mass index. Due to intervention of UI with religious activities, demand for treatment of UI is more serious in our country. It is believed that all the kinds of drug therapy and surgeries have many side side effects especially in old patients. On the other hand it seems that Iranian Traditional Medicine can manage this disease as a hypothesis. So a plan was programmed as a first step to review philosopher’s approach to diseases specially UI. Terms "salasolbol" and "bolfelferash" which mean loss of urine involuntarily and enuresis respectively, were considered equivalent for UI. Causes and treatments of these conditions were excluded and written in this review article. Based on ancient’s opinion, the most causes of UI is "cold" and "wet" of bladder and "esterkha" of external sphincter which make them be weak and lost their internal natural powers specially "maseke" which is bladder’s power for holding urine. Signs and symptoms of patients who suffer from UI, even their laboratories studies on the basis of traditional medicine, confirm this idea. It seems new view from an old but original frame of traditional medicine to UI can introduce effective way for treating urinary incontinence.
    Keywords: Urinary Incontinence, Iranian Traditional Medicine, Salasolbol, Bolfelferash, Estrkha
  • Masoumeh Mortaghy Ghasemy*, Mohsen Bahrami, Anahita Heidari, Maral Marzban, Davoud Hasani Pages 127-149
    Today drug addiction is a social, health and political problem in the most countries especially developing countries. Historical studies show that people are familiar with the drug, several thousand years before the birth of Christ returned. Hippocrates and Tyvfrast (at the time), used from opium to treat diarrhea and pain four hundred years before Christ. The ancient history of the "bang" is mentioned, but no evidence of an ancient Iranian acquaintance with opium is there. Razi and IbnSina were the first scientist that become familiar with the medicinal properties of opium in the treatment of diseases. Due to the use of opium in antiquity, philosophers and Iranian doctors found symptoms of opiate effects on the human body. Also they revealed the signs and symptoms who abandoned opium. In this study is reviewed Makhzan Aladvyh, Tohfeh Hakim moemen (Hakim Momin), Tashylalmanafe, Afyoniee (Afyvnyh) paper and Cited facilitate (Tashilal manafe). So it is described and compared the symptoms and the causes mentioned in the books of traditional medicine and modern medicine about the effect of opium and its withdrawal.
    Keywords: Opium, Withdrawal Syndrome, Iranian Traditional Medicine
  • Maryam Nekoolaltak, Soudabe Bioos, Mojgan Tansaz*, Roghieh Mosleh Pages 151-171
    Introduction
    In spite of weaker human olfactory than the other mammals, there is remarkable relationship with other organs such as reproductive system. Through accurate understanding of this relationship, interfering in olfactory system may be resulted in reproductive systems and vice versa. Understanding the connection between human olfactory and sexual & reproductive systems is the purpose of this study.
    Method
    This study is a descriptive and comparative semi systematic review of modern medicine and Iranian traditional medicine references.
    Results
    Both modern medicine and Iranian traditional medicine indicate odor impact on sexual desire (libido) and fertilization. Both in Iranian traditional medicine and modern medicine suggest that ability or inability to smell certain substances, probably associate with fertility dysfunction. Therapeutic using of scents and fragrances can be seen more in Iranian traditional medicine.Discussion &
    Conclusion
    Olfactory system affects Reproductive system in two ways: first, fertility will be more probability by increasing sexual desire (libido) and sexual behaviors and second, the olfactory system and the reproductive system have some common receptors. Inability to smell certain substances can be predicted fertility dysfunction. Therefore the concept of this study add the other researches are important because Often, diagnostic and therapeutic interventions in the olfactory system, are easier and less expensive than treatment of genital and reproductive system. By more accurate understanding of connections between these two systems, a new vision of fertility treatments will be achieved in Reproductive Medicine.
    Keywords: Olfaction, Fertility, Infertility, Sexual Desire, Aromatherapy, Iranian Traditional Medicine, Reproduction
  • Fereshteh Ghorat*, Ebrahim Khadem, Mahboobeh Shirazi, Roja Rahimi, Soodabeh Bioos, Alemeh Khademi Pages 173-192
    Introduction
    Ileus is a common complication of abdominal surgery and it is non-preventable. It not only causes delays in patient recovery, but also significantly increases the cost of health care systems. Despite of the various studies, Pathophysiology and treatment of ileus is unknown. This study aimed to investigate the causes and treatment of post-operative ileus from the viewpoint of traditional medicine and classic medicine.
    Method
    In this review study was investigate the texts in the field of traditional medicine about ileus. Sampling was conducted by dependency and relationship to the subject with "light application". A thorough search with the key words "Ilavoos", "colic", "Sooemezaj", "Amaa", "colon" and "hefzossehe" was conducted in search of the text of traditional medicine, also in databases of classical medicine such as Pub med, Science Direct, Ovid by keywords "post-operative ileus", "bowel movement", "surgery" and "bowel function", single and combined. Data were analyzed following content analysis.
    Results
    Ileus in the books of traditional medicine were consider of Ilavoos And philosophers have considered it a severe colic. The cause of ileus in the context of traditional medicine is very cold mezaj of intestines that causes bloating and pain. As well as the other reason of ileus is anesthetics drugs that destroys the sense of disposal of intestine so the retained materials not pass. Discussion &
    Conclusion
    The literature review of modern medicine and traditional medicine showed that Ilavoos in traditional medicine is not full compliance with post-operative ileus, and it is necessary in this field to a theory. It seems that according to the conditions such as opening of the abdomen during surgery and local or general anesthesia that leads to coldness and numbness of the body during surgery caused cold sooemazaj Amaa that followed dysfunction of intestines or production of gas. Therefore, the use of drugs that cause warming of the gastrointestinal tract can be effective in this regard.
    Keywords: Surgery, Ileus, Bowel Movements, Traditional Medicine, Alternative Medicine