فهرست مطالب

Physical Treatments Journal
Volume:7 Issue: 1, Spring 2017

  • تاریخ انتشار: 1396/06/29
  • تعداد عناوین: 7
|
  • علیرضا نصیرزاده *، حیدر صادقی، حمیدرضا مختاری نیا، عباس رحیمی صفحه 3
    مقدمه و اهداف
    با توجه به اینکه راه رفتن فعالیت اصلی انسان برای جابجایی است، درک پیچیدگی های آن موضوع مقالات بسیاری بوده است. یکی از مسائل مورد توجه در زمینه ارزیابی راه رفتن بحث تقارن و چگونگی تاثیر عوامل مختلف بر آن است. بر این اساس هدف از این مطالعه مروری بر تاثیر عوامل منتخب بر تقارن راه رفتن بوده است.
    مواد و روش ها
    از موتورهای جستجوگر مقالات PubMed،Google scholar، Ovid Medline، Science direct و Scopus برای جستجوی مقالات منتشر شده بین سال های 2000 تا 2015 استفاده شد. کلید واژه های جستجو شده شامل gait asymmetry، Bilateral coordination، bilateral asymmetry، limb dominance، laterality، limb preference و performance asymmetry بودند.
    یافته ها
    با جستجوی مقالاتی که از سال 2000 تا 2016 در زمینه تقارن راه رفتن در بانک های اطلاعاتی معتبر منتشر شده بود، بر اساس معیارهای تحقیق تعداد 60 به عنوان مقالات نهایی برای مطالعه مروری حاضر انتخاب شدند.
    نتیجه گیری
    مروری بر مطالعات انجام گرفته نشان می دهد راه رفتن در افراد سالم از نظر عملکرد اندام های تحتانی نامتقارن است. همچنین در حالت کلی اختلال در عملکرد اندام تحتانی ناشی از بیماری و ناهنجاری بر عدم تقارن راه رفتن تاثیرگذار بوده و معمولا آنرا افزایش می دهد، در نتیجه انجام تمرینات و مداخلات با هدف کاهش عدم تقارن راه رفتن به عنوان روشی برای بررسی اثربخشی فرآیند توانبخشی در نظر گرفته می شود. از طرفی با توجه به احتمال تاثیرگذاری عواملی همچون سرعت حرکت و سن بر ویژگی های تقارنی راه رفتن، در زمان بررسی تقارن راه رفتن این عوامل باید کنترل شوند.
    کلیدواژگان: بیومکانیک، تقارن راه رفتن، سرعت راه رفتن، پاتولوژی، سن
  • فروزان رستگار کوتنایی، زهرا مصلی نژاد*، مهرداد نقی خانی، کامران عزتی، اکبر بیگلریان، مهدی نوروزی، مریم قدرتی صفحه 13
    مقدمه
    استئوآرتریت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن مفاصل می باشدو مفصل زانو یکی از شایعترین مفاصلی است که دچار استئوآرتریت می شود. از جمله درمان های غیر تهاجمی استئوآرتریت زانوکاربرد لیزرکم توان می باشد.اما اثر بخشی لیزر هنوز بحث بر انگیز است.
    هدف
    هدف این مطالعه بررسی اثر بخشی لیزر کم توان بر کاهش درد و افزایش دامنه ی حرکتی در مقایسه با لیزر پلاسبو بود.
    متد: این مطالعه یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی دو سویه کور بودکه در درمانگاه شاهد تهران، در ایران در سال 1395 انجام شد. در این مطالعه 40 بیمار(زن و مرد)، با تشخیص ابتلا به استئوآرتریت زانو، بر اساس معیار های ورود و خروج وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله فیزیوتراپی روتین به همراه لیزر درمانی و گروه فیزیوتراپی به همراه لیزر پلاسبو تقسیم شدند. درمان برای هر دو گروه 5 جلسه در هفته و به مدت 10 جلسه بود.در این تحقیق از لیزرکم توان با طول موج 810 نانومتر و توان 100 میلی وات، در 8 نقطه اطراف زانو در طول دوهفته درمان استفاده شد. در گروه پلاسبو لیزر بر همین نقاط اعمال شد، ولی خروجی دستگاه صفر بود. ارزیابی ها شامل شدت درد در حالت استراحت و فعالیت(راه رفتن) به کمک مقیاس دیداری اندازه گیری درد و اندازه گیری دامنه ی حرکتی زانو بود،که قبل از شروع درمان، بلافاصله پس از اتمام درمان و پس از دو هفته پیگیری انجام شد. از نرم افزار SPSSورژن 20 و آزمون آماری اندازه گیری مکرربرای تحلیل داده ها استفاده شد.
    یافته ها
    بین میانگین نمره ی درد در حالت استراحت (691/0p=)،و همچنین بین میانگین نمره ی درد در حالت فعالیت (751/0p=) در بلند مدت(مقایسه ی بین قبل از درمان و پس از دوره ی پیگیری) بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. بین دامنه ی حرکتی فلکشن زانو (435/0p=) ، و بین دامنه ی حرکتی اکستنشن زانو (885/0p=)بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشده است. هر دو مداخله در طول زمان باعث تغیرات معناداری در کاهش درد در حالت استراحت و کاهش درد در حالت فعالیت، و همچنین افزایش دامنه حرکتی فلکشن و اکستنشن شده بودند(p< 0.05)
    نتیجه گیری
    هر دو درمان لیزر پلاسبو همراه با فیزیوتراپی روتین و لیزر اکتیو همراه با فیزیوتراپی روتین باعث کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی زانو در افراد مبتلا به آرتروز شدند و بین دو روش درمان تفاوت معناداری وجود نداشت.
    کلیدواژگان: استئوآرتریت، مفصل زانو، لیزرکم توان، فیزیوتراپی
  • ابراهیم رمضانی، امیر مسعود عرب صفحه 19
    زمینه
    سردرد با منشا گردنی به عنوان یک سردرد یک طرفه ناشی از ساختار های گردنی ناشی تعریف می شود. تکنیک آزاد سازی مایوفاسیال به عنوان یک تکنیک جدید در این افراد مورد استفاده قرار می گیرد ولی کارایی آن به صورت دقیق مورد ارزیابی قرار نگرفته است.
    هدف
    مطالعه حاضر با هدف مقایسه کارایی تکنیک آزاد سازی مایوفاسیال در ناحیه فوقانی گردن در مقایسه با تمرین درمانی رایج در افراد مبتلا به سردرد با منشا گردنی روی قدرت عضلات گردنی انجام گرفته است.
    طرح: کارآزمایی بالینی تصادفی
    روش
    مطالعه به صورت آینده نگر کارآزمایی بالینی تصادفی یک سویه کور انجام گرفت که در آن 34 آزمودنی با دامنه سن 15 -75 سال و منطبق با معیار های ورود و خروج، وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین درمانی رایج و آزاد سازی مایوفاسیال ناحیه فوقانی گردن قرار گرفتند. 10 جلسه درمانی به صورت 6 بار درهفته برای هر دو گروه و به مدت دو هفته اعمال گردید. متغیر وابسته قدرت عضلات گردنی بود که با نیروسنج مورد ارزیابی قرار گرفت.
    یافته ها
    بررسی های آماری (تست تی زوج شده)، بهبودی معنی داری در قدرت عضلات گردنی در هر دو گروه آزاد سازی مایوفاسیال و تمرین درمانی رایج نسبت به قبل از اعمال مداخله نشان داد (P < 0.05) . در تست آماری ANCOVA هم با در نظر گرفتن مقادیر کنترلی قبل از آزمون، اختلاف معنی داری بین دو گروه دیده نشده (P > 0.05) بجز قدرت عضلات فلکسوری(P = 0.021) و چرخاننده های به چپ (P = 0.031) که در گروه تمرین درمانی رایج موثرتر بود.
    نتایج
    درد و سفتی ساختار های مایوفاسیال با مکانیسم مهارعضلات، می تواند به عنوان یک مانع در برابر بروز کامل قدرت عضلات تلقی گردد. به نظر می رسد که استفاده از تمرین درمانی رایج و آزاد سازی مایوفاسیال در ناحیه فوقانی گردنی می تواند سبب برگرداندن معنی دار قدرت عضلات ناحیه گردن خصوصا عضلات فلکسور و چرخاننده های به راست و چپ گردد.
    کلیدواژگان: آزاد سازی مایوفاسیال، تمرین درمانی، سردرد با منشا گردنی، قدرت عضلانی
  • مهناز توهمی، ساناز شنبه زاده، ایرج عبدالهی* صفحه 29
    زمینه و هدف
    زمان عکس العمل یک شاخص خوب از هماهنگی حسی حرکتی و عملکرد فرد است. زمان عکس العمل، فاصله زمانی از لحظه وارد آمدن محرک بصورت غیرپیش بینی شده و ناگهانی تا زمان شروع پاسخ به آن محرک می باشد. یکی از عواملی که بر زمان عکس العمل اثر می گذارد، خستگی می باشد. با توجه به خصوصیات متفاوت خستگی در مردان و زنان، هدف از این مطالعه مقایسه اثر خستگی بر زمان عکس العمل انتخابی دو جنس می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه 16 مرد و 16 زن سالم و غیر ورزشکار در محدوده سنی 18 تا 35 سال شرکت داشتند. به منظور اندازه گیری زمان عکس العمل و خستگی به ترتیب از آزمون زمان عکس العمل چهار انتخابی و مقیاس بورگ استفاده شد. برای اعمال خستگی عضله از پروتکل SSC که شامل پرش های متوالی است و عضلات بصورت سیکل کوتاه و بلندشدن مکرر فعالیت دارند، استفاده شد. زمانی که نمره مقیاس میزان درک تلاش آزمودنی ها در انجام پروتکل به حداقل 15 رسید، انجام دادن پروتکل متوقف شده و بلافاصله بعد از آن، آزمون زمان عکس العمل انتخابی با استفاده از محرک بینایی اجرا شد. زمان عکس العمل در دو حالت قبل و بعد از خستگی ثبت گردید. برای تجزیه تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، و روش های آمار استنباطی (آزمون t همبسته و مستقل) استفاده شد.
    یافته ها
    تفاوت آماری معنی داری بین زمان عکس العمل انتخابی مردان و زنان در دو حالت قبل و بعد از خستگی وجود نداشت ) 05/0 (p>. اگرچه بعد از خستگی نمره میانگین زمان عکس العمل آزمودنی ها در دو گروه مرد و زن افزایش یافت اما این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار نبود.
    بحث و نتیجه گیری
    خستگی اثر قابل ملاحظه ای بر زمان عکس العمل انتخابی مردان و زنان سالم و غیرورزشکار نداشت. و با وجود خصوصیات متفاوت خستگی در مردان و زنان، خستگی بر زمان عکس العمل انتخابی بین دو جنس اثر متفاوتی نداشت. به نظر می رسد که واماندگی درک شده توسط آزمودنی هاحاصل خستگی محیطی بوده است نه خستگی مرکزی.
    کلیدواژگان: زمان عکس العمل، خستگی عملکردی، جنسیت
  • شقایق سیار *، حسن دانشمندی، فاطمه ابراهیمی صفحه 35
    مقدمه
    تاثیرات دراز مدت فلج اطفال در بسیاری از کشور ها شناخته شده است. علی رغم عدم وجود یک عنوان معین برای این مجموعه از علائم و نشانه ها، یکسانی جالب توجهی بین بیماران در رابطه با شرح و توصیف مشکلات و عوارض ناشی از بیماری وجود دارد. در مطالعه حاضر میزان شیوع علائم سندرم متعاقب فلج اطفال در افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکار مورد مقایسه قرار گرفته است.
    روش شناسی: این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بوده و جامعه آماری آن را تمامی افراد دارای سابقه بیماری فلج اطفال استان کرمان تشکیل می دهند. از این میان مجموعا 28 نفر با سابقه بیماری فلج اطفال و میانگین سنی 8/23 ± 36/61 به صورت تصادفی هدفمند و داوطلبانه به عنوان آزمودنی انتخاب شده و در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار قرار گرفتند.گروه ورزشکار متشکل از 15 نفر با میانگین سنی 429 ± 34/62 است که در طی یک سال گذشته به طور میانگین 3 جلسه در هفته به صورت منظم به انجام فعالیت های بدنی شامل شنا، تنیس روی میز و والیبال نشسته می پرداختند. گروه غیرورزشکار نیز شامل 15 نفر با میانگین سنی 6/91 ± 38/33 می باشد که در طی این مدت هیچ گونه فعالیت بدنی منظم نداشتند. با توجه به شاخص های عمده سندرم متعاقب فلج اطفال، علائم این سندرم با استفاده از ارزیابی خستگی و درد، عملکرد جسمانی و روانی در دو گروه از افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال توسط مقیاس شدت خستگی (Fatigue Severity Scale)، مقیاس شدت درد مک گیل (McGill Pain Questionnaire) و پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون t مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معنی داری0/05≥P استفاده شد.
    نتایج
    نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده شیوع بالای سندرم متعاقب فلج اطفال در خصوص دو عامل اصلی همزمان درد و خستگی (53/57%) می باشد. همچنین بین سلامت جسمانی در افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد (0/02=p)؛ در حالی که بین سلامت روانی رو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. از طرفی نتایج این تحقیق نشان داد که بین شدت درد (0/04=p) و خستگی (0/04=p) در افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد. بین سن فرد در زمان حمله اولیه ویروس فلج اطفال با خستگی (0/59-=r) و سلامت جسمانی(0/69=r) ارتباط معنی داری وجود دارد، در حالیکه ارتباط مذکور در رابطه با درد (0/24-=r) و سلامت روانی (0/09-=r) معنی دار برآورد نشد.
    بحث و نتیجه گیری
    افراد دارای سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال تحت تاثیر انجام فعالیت های بدنی منظم از سلامت جسمانی بیشتری برخوردار بوده و از اختلالات عملکردی کمتری رنج می برند. ارتقاء وضعیت جسمانی این افراد از طریق برنامه های تمرینی می تواند نقش به سزایی در بهبود کیفیت زندگی آنان ایفا کند.
    کلیدواژگان: سندرم متعاقب فلج اطفال، درد، خستگی، سلامت جسمانی، سلامت روانی
  • افشین رسولی، علی اشرف جمشیدی*، سهیل سوهانی صفحه 41
    هدف
    هدف این تحقیق ارزیابی نسبت تقارن قدرت ایزومتریک عضلات شانه و کتفی- سینه ای در ورزشکاران در ورزشکاران والیبالیست و فوتسالیست است.
    روش بررسی
    قدرت عضلات اسکاپولوتوراسیک و چرخاننده شانه در 20 نفر والیبالیست و 20 نفر فوتسالیست بزرگسال باشگهای ورزشی سطح شهر تهران که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند با استفاده از دینامومتردستی اندازه گیری شد. مقایسه بین گروهی و درون گروهی داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل و تی زوج انجام شد.
    یافته ها
    قدرت ایزومتریک عضلات چرخاننده خارجی، چرخاننده داخلی، تراپز فوقانی و سراتوس قدامی سمت غالب والیبالیست ها با فوتسالیست ها متفاوت بود(05/0 p<).قدرت ایزومتریک همین عضلات در سمت غالب والیبالیست ها بیشتر از سمت غیرغالب (05/0 p<) ولی قدرت ایزومتریک عضلات تراپزیوس میانی و رومبویید کمتر بود. نسبت آگونیست به آنتاگونیست در همه ی گروهای عضلانی بین دو گروه در سمت غالب و همچنین بین سمت غالب و غیر غالب در والیبالیست ها متفاوت بود(05/0 p<).
    نتیجه گیری
    قدرت عضلات تراپز میانی و رومبوییدها ورزشکاران والیبالیست نسبت به فوتسالیست ها کمتر است. پیشنهاد می شود که در برنامه تمرینی و ارزیابی و درمان این ورزشکاران تقویت این عضلات مورد توجه قرار گیرد.
    کلیدواژگان: نسبت قدرت، شانه، ورزشهای بالای سر، کمر بند شانه ای
  • ایمان کمالی حکیم، اسماعیل ابراهیمی تکامجانی *، جواد صراف زاده، کامران عزتی صفحه 49
    هدف
    سوزن زدن خشک بعنوان یک روش موثر در درمان درد میوفاشیال عضله تراپزیوس فوقانی مطرح شده است. آسیب عضلانی متعاقب پاسخ تکانه موضعی عضلانی ریسک ایجاد فیبروز بافتی را در برخی موارد افزایش می دهد. هدف از انجام این پژوهش این است که درمان سوزن خشک بدون گرفتن تکانه موضعی عضلانی، پارامترهای بالینی استفاده از سوزن خشک در بیماران مبتلا به دردمیوفاشیال عضله تراپزیوس فوقانی چه تغییری می کند؟
    روش بررسی
    در این مطالعه نیمه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون، 26 بیمار مبتلا به نقاط ماشه ای فعال در عضله تراپزیوس فوقانی به روش نمونه گیری غیراحتمالی و دردسترس وارد مطالعه شدند. در همه بیماران سوزن به تعداد 15 بار به صورت رفت و برگشت در عضله تراپزیوس قوقانی در محل نقطه ماشه ای حرکت داده می شد و سپس برای 5 دقیقه در محل باقی می ماند. بیمارانی که حین درمان با سوزن خشک، پاسخ تکانه موضعی توسط عضله تحت درمان برانگیخته می شد در گروه سوزن زدن خشک همراه با گرفتن تکانه موضعی(گروه آزمایش) و در گروهی که پاسخ تکانه موضعی دیده نمی شد در گروه بدون گرفتن تکانه موضعی عضلانی یا گروه de qi (گروه کنترل) قرار گرفتند. بیماران به مدت 1 جلسه تحت درمان با سوزن خشک قرار گرفتند. قبل از مداخله و 24 ساعت پس از درمان درد، آستانه حساسیت به درد فشاری و ایندکس ناتوانی گردن مورد ارزیابی قرار گرفتند. از نرم افزار SPSS نمونه 20 و آزمون آنالیز کوواریانس چند متغیره جهت مقایسه تغییرات متغیرها بین دو گروه و تاثیر متغیرهای همراه استفاده شد.
    یافته ها
    آزمون آماری نشان داد با افزودن تکانه موضعی عضلانی بر روش سوزن زدن خشک بر عضله تراپزیوس فوقانی در بیماران مبتلا به گردن درد تفاوت معناداری بر متغیرهای درد، آستانه حساسیت به فشار و ایندکس ناتوانی گردن نسبت به گروه کنترل وجود ندارد.(P>0.05).
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد با توجه به عدم برتری افزودن مداخله تکانه موضعی بر روش همراه با تکانه موضعی بر پاسخ های درمانی درد و حساسیت به فشار و ناتوانی، و با توجه به کمتر بودن اثرات جانبی ، از سوزن زدن خشک بدون تکانه موضعی عضلانی می توان جهت حصول اثرات فوری درمان بهره برد.
    کلیدواژگان: سندروم درد میوفاشیال، سوزن زدن خشک، پاسخ تکانه موضعی عضلانی
|
  • Alireza Nasirzade*, Heydar Sadeghi, Hamid Reza Mokhtarinia, Abbas Rahimi Page 3
    Purpose
    Because walking is the main activity of humans for movement, many research studies have been conducted to understand its details. One of the main issues in this regard is gait symmetry and the effect of various factors on it. Accordingly, the present study aimed to review the selected factors affecting gait symmetry.
    Methods
    A literature review was performed on articles published from 2000 to 2016 using Science Direct, Google scholar, PubMed, Ovid Medline, Scopus and Medline databases. The search keywords were “gait asymmetry,” “bilateral coordination,” “bilateral asymmetry,” “limb dominance,” “laterality,” “limb preference” and “performance asymmetry.”
    Results
    A total of 60 scientific articles were selected according to the research criteria by searching the relevant articles published from 2000 to 2016 in reliable scientific databases.
    Conclusion
    A review of the previous studies shows that walking in normal people is asymmetric in terms of the lower limb function. Also, limb disorder due to the illness and or disorder creates gait asymmetry. Therefore, regaining perfect symmetry or decreasing gait asymmetry by exercise and intervention in such individuals is considered a method to examine the success of rehabilitation process. However, as factors like movement speed and age can affect gait asymmetry, they should be controlled during the examination of gait asymmetry. Moreover, this information could be useful for gait assessment, clinical prescriptions for patients with abnormalities, designing orthosis and prosthesis, as well as improving the performance of athletes.
    Keywords: Biomechanics, Gait symmetry, Walking speed, Age, Pathology
  • Forouzan Rastgar Koutenaei, Zahra Mosallanezhad*, Mehrdad Naghikhani, Kamran Ezati, Akbar Biglarian, Mahdi Nouroozi, Maryam Ghodrati Page 13
    Purpose
    Osteoarthritis is one the most common chronic diseases of the joints that mostly affects knee joint. Low power laser is one the minimally invasive treatments of osteoarthritis. However, the efficacy of this therapy is still controversial. This study aimed to evaluate the efficacy of low power laser therapy in reducing pain and increasing knee range of motion compared to placebo laser.
    Methods
    This study was a double-blind clinical trial performed at a day clinic in Tehran, Iran, from March 2016 to February 2017. Treatment for both groups comprised 10 sessions, 5 times a week. In this study, low power laser with a wavelength of 810 nm and a power of 100 mW at 8 points was applied around the knee during two weeks of treatment. At the same time, laser was applied in the placebo group, but the power output was zero. Data analyses were performed by repeated measures ANOVA test using SPSS version 20.
    Results
    The mean pain score at rest (P=0.691), as well as at activity (P=0.751) were not significantly different between the two groups. The range of motion of knee flexion (P=0.435), and the range of motion of knee extension (P=0.885) showed no significant difference between two groups. Both interventions over time lead to a significant change in pain at rest and at activity and also increase in the range of motion in knee flexion and extension (P
    Conclusion
    Both placebo treatment with routine physiotherapy and active laser therapy with routine physiotherapy decreased knee pain and increased knee range of motion in patients affected with osteoarthritis and there was no significant difference between two therapies.
    Keywords: Osteoarthritis, Knee, Low power laser, Physical therapy
  • Ebrahim Ramezani*, Amir Massoud Arab Page 19
    Purpose
    To determine whether Myofascial Release (MFR) technique in upper cervical region is more effective than using conventional exercises to improve cervical muscle strength in patients with cervicogenic headache. Design: Randomized Controlled Trial.
    Setting: An outpatient physical therapy clinic, University of social welfare and rehabilitation science, Iran.
    Methods
    We conducted a prospective, randomized controlled, and single blinded trial on 34 patients with cervicogenic headache, aged 15-75 years, which assigned randomly to exercise group (n=17, mean(SD) age=38(11.31) years) and suboccipital myofascial release group (n=17, mean(SD) age=38.88(9.38) years). Ten treatment sessions, 6 times a week for each group were applied. Outcome measures were isometric cervical muscle strength (flexors, extensors, right and left rotators and lateral flexors) measured by force gauge.
    Results
    Statistical analysis (paired t test) revealed a significant improvement in cervical muscle strength after treatment in the MFR and exercise groups compared with before treatment (P0.05) except cervical flexors strength (P=0.021) and cervical left rotators strength (P=0.031).
    Conclusion
    Pain and myofascial stiffness can be an impediment for full muscle interference in contraction and application of suboccipital MFR and common exercises can be effective techniques in restoring cervical muscle strength, especially in cervical rotatory movements.
    Keywords: Myofascial release, Exercise, Cervicogenic headache, Muscle strength
  • Mahnaz Tavahomi, Sanaz Shanbehzadeh, Iraj Abdollahi* Page 29
    Purpose
    Reaction time is a good indicator of coordination between sensory motion and individual performance. It is the time interval from perceiving sudden stimulus until the reaction to that stimulus. One of the factors affecting reaction time is fatigue. Considering the different characteristics of fatigue in men and women, this study aimed to compare the effect of fatigue on the choice reaction time between men and women.
    Methods
    The present study has quasi-experimental design with pretest and posttest. A total of 16 healthy men and 16 healthy women within the age range of 18 to 35 years participated in this study. For measuring the reaction time and fatigue, 4-choice reaction time test and Borg Scale were used, respectively. To induce muscle fatigue, the stretch-shortening cycle protocol, which involves consecutive jumps in repetitive short and ascending cycles were used. When the participants’ attempts score to perform the protocol reached 15 or more, execution of the protocol was terminated and the test of the choice reaction time was administered using visual stimulus. Reaction time was recorded in both modes before and after the fatigue. Descriptive statistics (mean and standard deviation), and inferential statistics (correlated t test and covariance analysis) were used to analyze the obtained data. Statistical analyses were performed with SPSS 19.
    Results
    There was no significant difference between the choice reaction time of men and women before and after fatigue (P>0.05). Although, after fatigue, the mean score of the participants’ reaction time increased in both men and women groups, this difference was not statistically significant.
    Conclusion
    Fatigue had no significant impact on the choice reaction time of non-athlete healthy men and women. And despite different fatigue characteristics in men and women, no difference was observed in the choice reaction time between two groups. It seems that the exhaustion perceived by the participants was the result of peripheral fatigue, not central fatigue.
    Keywords: Reaction time, Functional fatigue, Gender
  • Shaghayegh Sayyar*, Hasan Daneshmandi, Fateme Ebrahimi Page 35
    Purpose
    Long term effects of poliomyelitis are known in many countries. Despite no definite label for these signs and symptoms, there is a remarkable similarity among patients with regard to description of the problems and complications of the disease. In this study, we compared the prevalence of symptoms of Post-Polio Syndrome (PPS) in athlete and non-athlete poliomyelitis survivors.
    Methods
    This is a causal-comparative study. The statistical population consisted of all people who had polio in Kerman Province. Of them, 28 people (9 males and 19 females) with the mean(SD) age of 36.61(8.23) years were purposefully selected as the study samples and were grouped in athlete and non-athlete samples. The athlete group comprised 15 people with an mean(SD) age of 34.62(9.42) years who were engaged in physical activities, including swimming, table tennis and sitting volleyball, 3 times a week (on average) during the last year. The non-athlete group also consisted of 15 people with an mean(SD) age of 6.91(38.33) years who didn’t do any regular physical activity during this time. With respect to the major indexes of PPS, the symptoms of this syndrome were examined using quality of life questionnaire (SF-36), Fatigue Severity Scale (FSS), and McGill pain questionnaire to evaluate mental and physical function, fatigue and muscular pain, respectively in the study groups. The obtained data were analyzed using descriptive statistics, the Pearson correlation coefficient and Independent t test with SPSS V-22. The significance level was set at P≤0.05.
    Results
    The results indicate a high prevalence rate of PPS syndrome including main symptoms of pain and fatigue (57.53%). Results also support a significant difference between the physical health of athlete and non-athlete groups (P=0.02), while no significant difference was observed between these two groups with respect to their mental health status. Also, there was a significant difference between the athlete and non-athlete people in terms of the fatigue (P=0.04) and pain intensity (P=0.04). Moreover, there was a significant relationship between the age at the first attack of polio and fatigue (r=0.59) and physical health (r=0.69), while there was no significant relationship between the age at the first attack of the disease and pain (r=0.24) and mental health (r=-0.09).
    Conclusion
    Regular physical activity can help patients with a history of polio achieve higher level of health and lower level of functional impairments. Improving the physical condition of these patients through training programs can play an important role in improving their quality of life.
    Keywords: Post-polio syndrome, Poliomyelitis, Pain, Fatigue, Physical health, Mental health
  • Afshin Rasouli, Aliashraf Jamshidi*, Soheil Sohani Page 41
    Purpose
    This study aimed to evaluate the symmetry of the isometric strength of the shoulder and scapulothoracic muscles in volleyball and futsal athletes.
    Methods
    In this case-control study, the strength of the scapulothoracic muscles and rotation of the shoulders in 20 adult volleyball athletes and 20 futsal adult athletes, who were randomly selected from sports clubs around Tehran, were measured using a manual dynamometer. The obtained data between the different groups and within the individual groups were compared by Independent and paired t tests, respectively.
    Results
    The isometric strength of the external rotator muscles, internal rotator muscles, upper trapezius and serratus anterior of the dominant side of volleyball and futsal athletes were different (P
    Conclusion
    In volleyball athletes, disturbances in the strength ratio of the agonist and antagonist muscles of the scapula, and weaknesses in these muscles, impair the dynamic stability of the scapula and shoulder joints and disturbances in the rhythm of the scapulohumeral muscles. It is recommended that during training, assessment and treatment of these athletes strengthening these muscles be considered.
    Keywords: Overhead athletes, Shoulder, Strength ratio, Scapulothoracic
  • Iman Kamali Hakim, Ismail Ebrahimi Takamjani*, Javad Sarrafzadeh, Kamran Ezzati Page 49
    Purpose
    Dry needling has been introduced as an effective method to treat the upper trapezius myofascial pain. Muscle damage after receiving the local twitch response can increase the risk of tissue fibrosis in some cases. This study aimed to investigate how the clinical parameters change after dry needling without local twitch response.
    Methods
    This is a quasi-experimental study, with pretest and posttest. A total of 26 patients suffering from neck pain with an active trigger point in their upper trapezius muscles were recurited via the convenience sampling methods. In all patients, the needle was moved 15 times in the trigger point of the trapezius muscle and then remained in place for 5 minutes. Participants were assigned in the dry needling with local twitch response (experimental group) when a local twitch response was evoked from muscle and without receiving local twitch response or de qi (control group) when a local twitch response was not seen. Then, they were treated with one session of dry needling. Before the intervention and 24 hours after the treatment, pain, pain pressure threshold, and neck disability index were evaluated. The obtained data were analyzed by multivariate ANCOVA using SPSS version 20.
    Results
    After the treatment, no significant changes were seen in the experimental group compared to the control group (P>0.05) regarding the pain, the pain pressure threshold, and neck disability index.
    Conclusion
    Dry needling along with receiving local twitch response does not have a superiority over the dry needling without receiving the local twitch response while the treatment aimed to receive the immediate effects.
    Keywords: Myofascial trigger point syndrome, Dry needling, Local twitch response