فهرست مطالب

Nuts - Volume:7 Issue: 2, Summer-Autumn 2016

Journal of Nuts
Volume:7 Issue: 2, Summer-Autumn 2016

  • تاریخ انتشار: 1395/10/15
  • تعداد عناوین: 8
|
  • ع.ر. راحمی*، ت. تقوی، آ. دیل صفحات 83-87
    فندق معمولا بوسیله پاجوش یا به روش خوابانیدن تکثیر می شود ولی سرعت تکثیر بسیار پایین است. سایر روش های ازدیاد در فندق به کار گرفته شده است ولی نتایج متفاوتی داشته است. پیوند روشی است که مزیت هایی نظیر سرعت تکثیر بالا، زود باردهی و کاهش هزینه حذف پاجوشر (روی پایه های مشخص) را دارد. متاسفانه پیوند در فندق روشی سخت محسوب می شود چرا که تشکیل بافت کالوس به کندی صورت می گیرد. در اینجا روش’ پیوند اسکنه هیپوکوتیل ‘به عنوان روشی ساده برای افزایش نرخ گیرایی پیوند فندق ارایه شده است. در این آزمایش پیوند اسکنه هیپوکوتیل با دو تیمار کاربرد پوشش پارافین (واکس) و یا بدون پوشش پارافین مورد مقایسه قرار گرفت. پیوندک فندق رقم کارملا (‘Carmela’ Corylus avellana) روی هیپوکوتیل دانهال فندق گونه بومی آمریکا (C. americana) که در تاریکی رویانده شده بود پیوند اسکنه گردید. پیوندک بدون پوشش پارافین نرخ گیرایی پایینی برابر 9 درصد داشت در حالی که وقتی پیوندک و محل پیوند با لایه نازکی از پارافین بلافاصله پوشانده شود، میزان گیرایی پیوند حدود 9 برابر افزایش پیدا کرده و به 85 درصد می رسد. این روش برای سایر گونه های خشک میوه نظیر گردوی ایرانی که سخت پیوند هستند می تواند کاربرد داشته باشد.
    کلیدواژگان: پیوند اسکنه، تاریک رویی، هیپوکوتیل، پارافین، پایه، پیوندک
  • م. ر. سالاری زاده*، س. سعیدی سار، ح. عباسپور، ح. حکم آبادی صفحات 89-99
    هدف از این مطالعه تعیین اثر تخفیف اسپرمین و اسید سالیسیلیک روی برخی از پارامترهای رشد از قبیل طول ساقه، وزن تر ساقه و ریشه، میزان پروتئین و کربوهیدرات ارقام پسته بادامی و قزوینی تحت استرس مس است. آزمایش به طورکاملا تصادفی با سه تکرار از هر تیمار و چهار سطح مس (5/.، 30، 45 ،60 میکرومولار)، یک سطح اسید سالیسیلیک (5/0 میلی مولار) و یک سطح اسپرمین (5/0 میلی-مولار) انجام شد. مس اضافی به طور حائز اهمیتی وزن تر ریشه و ساقه، طول ساقه و میزان پروتئین را در گیاهان پسته کاهش داد. کربوهیدرات با افزایش مس به عنوان یک پاسخ افزایش یافت. بهر حال خسارت در پسته قزوینی نسبت به پسته بادامی بالاتر بود. تیمارهای اسید سالیسیلیک و اسپرمین، طول ساقه، وزن تر ریشه و ساقه و همچنین میزان پروتئین را افزایش و باعث تعدیل کربوهیدرات در گیاهان پسته تحت استرس مس شدند. نتیجه می شود که اسید سالیسیلیک و اسپرمین می توانند به عنوان تنظیم کننده رشد بالقوه برای بهبود استرس مس در گیاهان پسته استفاده شوند.
    کلیدواژگان: استرس مس، تنظیم کننده های رشد، پسته، رشد بالقوه
  • م. گلزاری*، د. حسنی، م. راحمی، ک. وحدتی صفحات 101-108
    به منظور بررسی اثرات دانه گرده بر روی صفات پوست و مغز گردو و تشکیل میوه، پژوهش حاضر در سال 86 و 87 تحت عنوان ارزیابی اثرات زنیا و متازنیا بر روی گردوی ایرانی انجام گرفت. گل های ماده از ارقام جمال، چندلر، هارتلی و پدرو با گرده ارقام سر و Z60 و دماوند تلاقی داده شد. گل های نر از روی شاخه هایی که گل های ماده انتخاب شده بودند چیده شد و گل های ماده با کیسه های ضخیم و روشن پوشانده شدند. گرده افشانی مصنوعی هنگامی که کلاله گل های ماده ارغوانی شدند، صورت گرفت. بعد از برداشتن کیسه ها درصد تشکیل میوه و زمان رسیدن یادداشت برداری شد. پس از برداشت، صفات وزن، طول و قطر خشک میوه بذر، ضخامت پوست سخت، وزن پوست سخت، چربی کل، پروتئین کل و انواع اسیدهای چرب اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که قطر خشک میوه و مغز، ضخامت پوست چوبی و وزن پوست سخت تحت تاثیر نوع دانه گرده قرار گرفته اند. گرده ارقام Z60 و دماوند به طور معنی داری باعث کاهش قطر خشک میوه و وزن خشک میوه شد. همچنین هر سه نوع منبع گرده باعث کاهش ضخامت پوست سخت و وزن پوست سخت نسبت به گرده افشانی آزاد شدند. همچنین دانه گرده دماوند به میزان 08/2 درصد میزان پروتئین کل مغز را نسبت به گرده افشانی آزاد افزایش داد. در رقم هارتلی گرده ارقام Z60 و سر به ترتیب باعث کاهش چربی کل به میزان 52/6 و 02/6 درصد نسبت به گرده افشانی آزاد شدند.
    کلیدواژگان: شاتون، گل های ماده، دانه گرده، گرده افشانی
  • م. احمدی کوهبنانی، ع. تاج آبادی پور*، د. آبادیخواه صفحات 109-118
    با توجه به این که در حال حاضر کلیه پایه های پسته در مناطق پسته کاری به صورت بذری می باشند، بنابراین ناهمگنی پایه ها در درجه اول باعث اختلاف در خصوصیات کمی و کیفی درختان مربوط به هر رقم شده و از طرف دیگر امکان تکثیر پایه های مقاوم به صورت بذری میسر نمی باشد، لذا گسترش پایه های کشت بافتی و نیز بررسی سازگاری ارقام با این پایه ها الزامی است. هدف از این پژوهش بررسی سازگاری 3 رقم تجاری پسته با پایه کشت بافتی usb#1 بود. این تحقیق به صورت بلوک های کامل تصادفی با 3 تیمار (ارقام پسته شامل اوحدی، اکبری و احمدآقایی) در 3 تکرار در بخش ماهان اجراء شد. نتایج تجزیه واریانس مشخص نمود که از نظر کلیه صفات مورد ارزیابی اختلاف بین ارقام از نظر آماری معنی دار می باشد. رقم اکبری دارای بیشترین قطر زیر و بالای پیوند و تعداد برگ روی شاخه و سطح برگ را در بین ارقام مورد مطالعه برخوردار بود که اختلاف معنی داری با سایر پایه ها داشت. از بین ارقام مورد مطالعه رقم اکبری از نظر پارامترهای رشدی دارای بیشترین مقادیر و مطلوب ترین وضعیت رشدی می باشد و بعد از آن رقم احمد آقایی قرار می گیرد. بین پیوندک های ارقام مختلف پسته پیوند شده روی پایه کشت بافتی usb#1اثر متقابل وجود دارد و باعث جذب متفاوت عناصر غذایی توسط پایه می شود. از بین ارقام مورد مطالعه رقم اکبری دارای بیشترین سازگاری با پایه کشت بافتی است به طوری که باعث جذب بیشتر عناصر غذایی توسط پایه شده و دارای بیشترین مقادیر عناصر غذایی برگ است و رقم اوحدی دارای کمترین سازگاری با پایه های کشت بافتی می باشد.
    کلیدواژگان: سازگاری، ارقام پسته، خصوصیات رویشی، پسته، گیاهان پیوندی
  • ف. قمری حسابی، ی. شرفی*، س. ج. طباطبایی، و. گریگوریان صفحات 119-124
    پیوند یکی از مناسب ترین روش های ازدیاد در گردوی ایرانی می باشد. اگرچه موفقیت در پیوند به علت وجود فشار ریشه ای بالا همچنین ترکیبات فنولی در آوند چوبی کم است. این آزمایش، به منظور مقایسه روش های مختلف پیوند و اثر برش زیر محل پیوند روی پایه های دو و سه ساله گردوی ایرانی تحت شرایط مزرعه اجرا شد. این پژوهش در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول آزمایش روش پیوند شامل سه سطح (پیوند تی، پیوند تی وارونه، پیوند وصله ای) بود. فاکتور دوم سن پایه گردو شامل دو سطح (پایه دوساله و پایه سه ساله) بود. فاکتور سوم شامل اثر برش زیر محل پیوند شامل دو سطح (با برش زیر محل پیوند و بدون برش زیر محل پیوند) بود. نتایج نشان داد روش پیوند و سن پایه اثر معنی داری بر درصد گیرایی اولیه پیوند داشت. بیشترین درصد گیرایی پیوند (100%) در پایه های سه ساله با پیوند تی و تی وارونه همچنین، در پایه های دوساله با پیوند وصله ای مشاهده شد و کمترین گیرایی در پیوند تی وارونه روی پایه های دوساله (69%) حاصل شد. بیشترین تشکیل کالوس در پیوند وصله ای روی پایه های دو ساله مشاهده شد که تیمار برش زیر محل پیوند تفاوت چندانی برآن نداشت. کمترین تشکیل کالوس در پیوند تی بدون برش زیر محل پیوند روی پایه های دوساله مشاهده شد (38%). روش های مختلف پیوند اثر معنی داری بر گیرایی ثانویه ( زنده مانی) در سطح 1% داشت. روش پیوند وصله ای با 69% زنده مانی در مقایسه با سایر روش ها بیشترین گیرایی ثانویه را داشت. بطور کلی در این پژوهش پیوند وصله ای در مقایسه با سایر روش های پیوند، موفقیت تشکیل کالوس، گیرایی اولیه و ثانویه بیشتری داشت.
    کلیدواژگان: پیوند جوانه، تشکیل کالوس، پیوند، گردوی ایرانی
  • ا. جوانشاه، س. امینیان نسب صفحات 125-135
    این مطالعه به منظور بررسی اثرات کاربرد خاکی اسید هیومیک و کلسیم در ویژگی های مورفوفیزیولوژیک و جذب عناصر معدنی Na+ ، Mg+2 و Ca+2 در نهال پسته (اکبری) تحت تنش شوری انجام شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در گلخانه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح از اسید هیومیک (0، 4، 8 و 12 گرم در کیلوگرم خاک) و آنتی سالت به عنوان منبع کلسیم (0، 1، 2 و 3 گرم در کیلوگرم خاک) بودند. نتایج نشان داد که اسید هیومیک و آنتی سالت به طور قابل توجهی رشد رویشی مانند وزن تر و خشک ریشه، قطر ساقه، تعداد برگ و سطح برگ نهال پسته را در مقایسه با شاهد افزایش داد (P<0.05). با این حال، تفاوت قابل توجهی در وزن تر و خشک ساقه نهال پسته در تمام تیمارها به جز تیمار اسید هومیک 8 گرم در کیلوگرم خاک مشاهده نشد. نتایج نشان داد که استفاده از اسید هومیک و آنتی سالت، جذب سدیم را در تمام تیمارهای آزمایشی در نهال پسته کاهش دادند(P<0.05). تفاوت معنی داری در جذب کلسیم و منیزیم در تمام تیمارها مشاهده نشد. نتایج کاهش قابل توجهی از هدایت الکتریکی (EC) و نسبت جذب سدیم (SAR) در تمام سطوح اسید هیومیک و آنتی سالت در خاک نشان داد اما در این تیمارها، pH هیچ اختلاف آماری معنی داری نشان نداد. در این مطالعه، بهترین غلظت اسید هیومیک و آنتی سالت به ترتیب 8 گرم در کیلوگرم خاک و 3 گرم در کیلوگرم خاک بودند. نتایج این تحقیق، اهمیت نسبی و بهره وری اسید هومیک و آنتی سالت در تحمل به تنش شوری در نهال پسته را نشان داد.
    کلیدواژگان: کلسیم، اسید هومیک، پسته، شوری، نسبت جذب سدیم
  • س. جمالی، ن. پنجه که*، ا.ح. محمدی صفحات 137-148
    بررسی عملکرد گونه های مختلف Trichoderma در کنترل Phytophthora drechsleri و مکانیسم های این بیوکنترل دارای اهمیت زیادی می باشد. در تحقیق حاضر اثر ترشحات مایع خارج سلولی و ترکیبات فرار تولید شده توسط 27 جدایه از گونه های Trichoderma harzianum، T. crassum، T. koningii، T. aureoviride، T. asperellum، T. brevicompactum، T. longibrachiatumو T. virens روی رشد رویشی و تولید زئوسپورهای Phytophthora drechsleri در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با توجه به ترکیب دیواره سلولی P. drechsleri، توانایی جدایه های تریکودرما در تولید آنزیم های بتا 1و3 گلوکاناز و سلولاز در محیط مایع حاوی منابع مختلف کربن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که جدایه های تریکودرما دارای اثرات مختلفی بر رشد رویشی و تولید زئوسپورهای P. drechsleri هستند. دو جدایهT. harzianum-136 و T. harzianum-8279 بیشترین اثر بازدارندگی را از رشد شعاعی P. drechsleri در غلظت های 20 و 30 درصد ترشحات مایع خارج سلولی نشان دادند. همچنین این دو جدایه در غلظت 10 درصد ترشحات مایع خارج سلولی بیشترین اثر بازدارندگی بر تولید زئوسپور را نشان دادند. در آزمون ترکیبات غیر فرار، جدایه T.harzianum-8279 دارای بیشترین اثر بازدارندگی بر رشد شعاعی P. drechsleri بود. در تمامی جدایه های Trichoderma، فعالیت آنزیم بتا 1و3 گلوکاناز بیشتر از فعالیت آنزیم سلولاز بود. وجود دیواره سلولی ریسه های P. drechsleri در محیط مایع در مقایسه با گلیسرول به عنوان منبع کربن موجب افزایش تولید هردو آنزیم هیدرولیتیک گردید. بیشترین فعالیت آنزیم های بتا 1و3 گلوکاناز و سلولاز در جدایهT. harzianum-8279 مشاهده گردید.
    کلیدواژگان: بتا 1و3 گلوکاناز، سلولاز، پوسیدگی فیتوفتورایی ریشه، پسته، تریکودرما
  • م. بیگدلی محب، ع. ایمانی*، م. شمیلی صفحات 149-159
    این مطالعه به منظور تعیین اثر استرس سرما و بور بر جوانه زنی دانه گرده هیبریدهای بادام در محیط کشت درون شیشه ای در دو محیط کشت مختلف شامل حضور و عدم وجود بور (0 میلی گرم در لیتر و 100 میلی گرم در لیتر) در 10% ساکاروز و 1% آگار در دمایی 24 درجه سانتی گراد و در شرایط تاریک انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف اثر معنی داری بر درصد جوانه زنی داشت. به طوری که بیشترین درصد جوانه زنی گرده در هیبریدهای بادام H24 و S8 به ترتیب 35/98%و 34/97% در شرایط آزمایشگاهی و در محیط کشت حاوی 100 پی پی ام بور، 1%آگار و 10 ٪ ساکاروز بود، در حالی که این مقدار و در محیط کشت بدون بور به ترتیب 56/87 % و 46/89% ثبت شد. در نتیجه گیری کلی می توان گفت جوانه زنی دانه گرده بادام در محیط کشت بدون بور و در تنش سرما باز داشته می شود ولی در محیط کشت حاوی بور افزایش می یابد داشته می شود. بنابراین بور در افزایش عملکرد بادام موثر است.
    کلیدواژگان: اسید بوریک، سرمازدگی، قوه نامیه گرده، بادام
|
  • A.R. Rahemi*, T. Taghavi, A. Dale Pages 83-87
    Hazelnuts are usually propagated by suckers or layering. However, other methods of propagation have been tested with variable results. Grafting is a method that has a few advantages such as fast multiplication rate, earlier fruiting and reducing sucker removal cost on specific rootstocks. Unfortunately, grafting is difficult due to slow formation of callus in hazelnuts. Here, we report the hypocotyl cleft graft as a simple method to increase the success rate of hazelnut grafting when the scion is coated with a thin layer of paraffin (wax). Two treatments, hypocotyls cleft grafting without paraffin and with paraffin, have been tested. Hazelnut variety Carmela (Corylus avellana) has been grafted on etiolated hypocotyls of native hazelnuts (C. americana). Uncoated scions had a 9% success rate, while the success rate increased nine times and was 85% when the scion was coated with a thin layer of paraffin right after grafting. This method is suggested for other nut trees such as Persian walnut, which are hard to graft.
    Keywords: Cleft grafting, Etiolation, Hypocotyl, Paraffin, Rootstock, Scion
  • M.R. Salarizadeh*, S. Saeidisar, H. Abbaspour, H. Hokmabadi Pages 89-99
    The aim of this study was to identify the effect of Spermine and Salicylic acid on several growth parameters, such as shoot length, shoot fresh and dry weights, amount of protein and carbohydrate, of Badami and Qazvini pistachio cultivated variety under copper stress. The experiment design was completely randomized with three replicates per treatment and four levels of copper (o.5, 30, 45, 60 µM), one level of SA (o.5mM) and one level of Sp (o.5 mM). The excess copper significantly reduced the fresh and dry weight of the shoot and amount protein in pistachio plants. The carbohydrate was also increased as a response to the increase of copper. However, the damage was higher in Qazvini pistachios compared to Badami pistachios. The SPM and SA treatments increased the shoot length and root and shoot fresh weights as well as the amount of protein and moderated the carbohydrate in the pistachio plants under copper stress. The carbohydrate in plant was also increased. It was concluded that SA and SPM could be used as a potential growth regulators to improve copper stress in pistachio plants.
    Keywords: Copper stress, Growth regulators, pistachio, Potential growth
  • M. Golzari*, Darab Hassani, M. Rahemi, K. Vahdati Pages 101-108
    In 2007 and 2008, the influence of pollen source on the shell and kernel traits of resulting seeds and on fruit set was examined to evaluate the potential for Xenia or Metaxenia in Persian walnut. Pistillate flowers of ‘Jamal’, ‘Chandler’, ‘Hartley’ and ‘Pedro’ were crossed with the pollen of ‘Serr’, ‘Z60’ and ‘Damavand’. The pistillate flowers on each female parent were covered about one week before starting the reception period of the flowers, and the bags remained 7-10 days after pollination. The catkins of the male parents were collected just prior to pollen shedding, and they were kept in room temperature for 24- 48 hours. Collected pollen was refrigerated until use. Pollination was done when the stigmas were expanded and were pinkish in color. Data recording were started after removing the bags and measuring the percent of fruit set and recording the fruit growth and time of ripening. The fruits, nut and kernel weight, length, diameter, length to diameter, shell thickness, shell weight and kernel percentage were evaluated after harvest. The result showed that nut and kernel diameter, kernel weight, length to diameter, shell-thickness and shell weight were affected by pollen source. There were also significant differences in the fruit set of the different pollen parents. Pollens of ‘Damavand’ and ‘Z60’ significantly decreased the nut diameter and weight in some female parents. Total fat and protein content of kernels were significantly affected by the type of pollen parent.
    Keywords: Catkin, Pistillate flower, Pollen, Pollination
  • M. Ahmadi Kouhbanani, Ali Taj Abadi Pour *, D. Abadikhah Pages 109-118
    Pistachio is the most important nut that is produced in Iran. Little research has been done to examine the effect of UCB1-hybride rootstock plants as tissue culture for pistachios (2011 in Toba company).This study aims to evaluate three pistachio varieties on UCB1 hybrid rootstock. The experiment was conducted as a randomized complete block design with three treatment groups (including Ohadi, Akbari and Ahmadaghaii) in three replications in Mahan, Kerman. The results showed that the three treatment groups were affecting in terms of diameter of the top part of the graft, the branch length, and graft height and leaf area. In addition, phosphorus, potassium, calcium and magnesium concentrations were measured. Akbari showed better result. The rootstock affected the amount of nutrients absorbed in the three treatment groups. The Ahmadaghai cultivar had the highest compatibility to rootstock because of high concentration of elements. The Akbari cultivar had the lowest compatibility to the UCB1 hybrid rootstock. Correlation analysis revealed that correlation coefficients between the traits were significant. The leaf calcium percentage was correlated to the branch diameter. I On the other hand; increasing the amount of leaf calcium caused an increase in the branch diameter. Stem diameter increased the number of branches and tree canopy.
    Keywords: compatibility, Cultivar, Growth characteristics, pistachio, rootstocks
  • F. Ghamari Hesabi, Yavar Sharafi *, S.J. Tabatabaei, V. Grigurian Pages 119-124
    Budding is a good method of propagation in the Persian walnut (Juglans regia L.)., However, success of budding is low due to higher root pressure as well as the presence of phenolic compounds in the xylem sap. This study was conducted to compare various budding methods and cut below budding union on two and three-year-old Persian walnut under field conditions. The experiment was conducted based on a completely randomized block design with three replications. The first factor of experiment was budding methods at three levels (T-budding, invert T-budding and patch budding). The second factor was rootstock age at two levels (two-year and three-year old rootstocks).The third factor was to make cuts in the rootstock below budding union at two levels (cut below budding and no cut below budding). The results showed that budding method and rootstock age have significant effect on early percentage of budding success. The highest percentage of budding success (100%) was observed in three-year-old rootstock with T and inverted T-budding as well as in two-year-old rootstock with patch budding and the least success were gained in inverted T-budding on two-year-old rootstocks (69%). The highest callus formation was observed in patch budding on two-year-old, which is not differed by cut below budding treatment. The least callus formation was observed in T-budding without cut on two-year old rootstock (38%). Budding methods have a significant effect on secondary success (survival) at 1%. Patch budding method with 69% survival compared to other methods had most secondary success. Generally, in this study, patch budding had more callus formation, primary and secondary success compared to other budding methods.
    Keywords: Budding, Callus formation, Grafting, Persian walnut
  • Amanallah Javanshah*, S. Aminian Nasab Pages 125-135
    The study was carried out to evaluate the effects of soil application of humic acid and calciumon morpho-physiological traits and Na, Mg2, Ca2 uptake of Pistachio seedling (Akbari) grown under salt stress. A completely randomized design was used with four replications in greenhouse conditions. The experimental treatment consisted of four levels of humic acid (Bis humic) (0, 4, 8 and 12 gr kg-1 soil) and anti-salt as a source of Ca (0, 1, 2 and 3 gr kg-1 soil). Results indicated that humic acid and anti-salt significantly increased vegetative growth, such as root fresh and dry weight, stem diameter, leaf number and leaf area, of pistachio seedling in comparison with the control group (p
    Keywords: Calcium, Humic acid, pistachio, Salinity, Sodium adsorption ratio
  • S. Jamali, N. Panjehkeh*, A.H. Mohammadi Pages 137-148
    Understanding the function of Trichoderma species in the control of Phytophthora drechsleri in pistachio orchards is very important. In this study, the effects of liquid extra-cellular secretions and volatile compounds secreted by 27 isolates of Trichoderma harzianum, T. crassum, T. koningii, T.aureoviride, T. asperellum, T. brevicompactum, T.longibrachiatum and T. virens were investigated on Phytophthora drechsleri growth and zoospore production. Due to cell wall combination of P. drechsleri, the ability of Trichoderma isolates in the production of β-1,3 glucanase and cellulase was evaluated in media with different carbon sources. The inhibitory effects of the 16 isolates of Trichoderma from growth of P. drechsleri were examined in a dual culture test. The results showed that Trichoderma isolates had a variable effect on the growth and zoospore production of P. drechsleri. Trichoderma harzianum-136 and T. harzianum-8279 revealed the highest inhibitory effect on radial growth of P. drechsleri in 20 and 30 percent concentrations of liquid extra-cellular secretions, respectively. Both isolates also showed the highest inhibitory effect on zoospore production of P. drechsleri in 10 percent concentration of extra-cellular liquid secretions. In the volatile compounds test, T. harzianum-8279 had the highest effect on the growth of P. drechsleri. In all Trichoderma isolates, the activity of β-1,3 glucanase was higher than cellulase activity. The enzyme production was also higher in the liquid medium containing the cell wall of P. drechsleri compared to glycerol as a carbon source. The highest activity of β-1,3 glucanase and cellulase was observed in T. harzianum-8279.
    Keywords: β, 1, 3 glucanase, Cellulase, Phytophthora root rot disease, pistachio, Trichoderma
  • M. Bigdeli Moheb, A. Imani*, M. Shamili Pages 149-159
    This study was carried out in order to determine the effects of boron and cold stress on pollen germination of almond hybrids in vitro culture, two different media including the absence and presence of boron (0 mg/l, and 100 mg/l) in 10% sucrose and 1% agar medium at 24°C in dark conditions. The results showed that different treatments had a significant effect on the germination percentage. The highest pollen germination percentage in H24 and S8 almond hybrids was recorded as 98.35 % and 97%, 34% in vitro culture medium containing 100 ppm boric acid, 10% sucrose % agar, whereas these amounts were 87.56% and 89.46% in the basic medium without the presence of boric acid, respectively. In conclusion, in vitro pollen germination of almond was inhibited in the medium culture without boron and in cold stress, while it was increased in the medium with boron. Thus, boron can increase the almond yield.
    Keywords: Boric acid, Frost damages, Pollen viability, Prunus dulci L