فهرست مطالب

پژوهش و توسعه فناوری پلیمر ایران - سال دوم شماره 3 (پیاپی 7، پاییز 1396)

مجله پژوهش و توسعه فناوری پلیمر ایران
سال دوم شماره 3 (پیاپی 7، پاییز 1396)

  • تاریخ انتشار: 1396/10/01
  • تعداد عناوین: 7
|
  • حدیث حدیدی، شکوفه حکیم صفحات 5-16
    وجود الکترون دهنده های خارجی در ریزساختار و به تبع آن در خواص نهایی پلی پروپیلن اثرگذار است. نحوه قرارگیری شاخه های جانبی پلی پروپیلن در کنار یکدیگر تعیین کننده میزان نظم فضایی و در نتیجه قدرت بلورینه شدن پلی پروپیلن است. کاتالیزورهای زیگلر-ناتا دارای مراکز فعال متنوعی هستند و از لحاظ نظم فضایی دو نوع زنجیر بی نظم و تک نظم تولید می کنند. افزودن الکترون دهنده خارجی، برخی از مراکز بی نظم را مسموم یا به مرکز تک نظم تبدیل می کند. برای بررسی دقیق تر چگونگی تاثیر الکترون دهنده خارجی بر میزان تک نظم بودن پلی پروپیلن، ناگزیر از جزء به جزء کردن پلیمر هستیم. در این مقاله ابتدا نحوه تاثیرگذاری الکترون دهنده های خارجی بر فعالیت مراکز فعال کاتالیزورهای زیگلر- ناتا مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه به شناسایی ریزساختار پلی پروپیلن سنتز پرداخته SSA و همچنین CEF،TREF شده به کمک روش های تفکیک اجزای می شود و تاثیری که الکترون دهنده های مختلف بر این ریز ساختار می گذارند مورد بررسی قرار می گیرد.
    کلیدواژگان: زیگلر- ناتا، الکترو ندهنده، پلی پروپیلن، ریزساختار، بلورینگی
  • فاطمه کشمیرشکن، میترا توکلی صفحات 17-26
    مهندسی بافت، دانش طراحی و ساخت بافت جدید برای بازیابی عملکرد عضو های معیوب یا بافت های از دست رفته، است. سلول ها و داربست ها دو جزء اصلی در مهندسی بافت هستند. داربست، بستر موقتی برای رشد سلول است که محیط مناسبی را برای رسیدن به سلول یا بافت مورد نظر فراهم می کند و موجب تسهیل چسبندگی، رشد و تمایز سلول ها می شود. ساخت داربست مناسب یکی از اهداف همیشگی پژوهشگران مهندسی بافت است. ارائه بسترهای زیستی با خواص مطلوب می تواند نقش مهمی در ترمیم بافت استخوان داشته باشد. از آنجا که نانولوله های کربنی دارای خواص مکانیکی، الکتریکی و گرمایی بی نظیری هستند به شدت مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته اند. در این مقاله، به ساختار نانولوله کربنی، روش های تولید داربست های تقویت شده و ساخته شده با نانولوله کربنی در مهندسی بافت استخوان، مزایا و معایب استفاده از آنها در داربست های مهندسی بافت استخوان به همراه مثال هایی از نتایج انتشار یافته در مقالات پرداخته شده است. این موارد شامل طراحی های جدید داربست های نانوساختار دو و سه بعدی، خصوصیات و پاسخ های سلولی آن ها و همچنین برخی از عوامل موثر در ارتقای برهم کنش های سلولی مانند چسبندگی، تکثیر و تمایز می شود.
    کلیدواژگان: نانولوله های کربنی، داربست، مهندسی بافت استخوان، دو بعدی، سه بعدی
  • معصومه مسعودی*، اعظم رحیمی صفحات 27-36
    پوشش های هیبریدی آلی-معدنی نانوکامپوزیتی تهیه شده به روش سل-ژل مزایای زیادی دارند که باعث شده کاربرد گسترده ای پیدا کنند. این پوشش ها قابلیت آن را دارند که با وارد شدن بازدارنده های خوردگی به درون سامانه به عنوان پوشش های ضد خوردگی برای محافظت از فلزات مختلف مورد استفاده قرار بگیرند. آلومینیوم یکی از انواع فلزاتی است که به دلیل خواص منحصر به فرد از جمله سبکی، استحکام بالا برای کاربردهایی نظیر هوافضا بسیار مورد توجه قرار گرفته است. با وجود اینکه آلومینیوم به دلیل ایجاد لایه اکسیدی روی سطح آن مقاومت خوردگی نسبتا خوبی دارد، در شرایط حاد خورنده ممکن است دچار خوردگی شود. برای کاهش احتمال خوردگی به ویژه در کاربردهایی که نیاز به مقاومت بالایی در برابر خوردگی دارند، می توان از پوشش های سل-ژل نانوکامپوزیتی حاوی بازدارنده خوردگی استفاده کرد. از جمله بازدارنده های آلی که مورد استفاده قرار می گیرند -2 مرکاپتوبنزوتیازول و 2-مرکاپتوبنزیمیدازول هستند.
    کلیدواژگان: پوشش، سل، ژل، بازدارنده خوردگی
  • بهروز جعفری، محسن عباسی، احمدرضا فرمانی صفحات 37-48
    یکی از مشکلات اساسی استفاده از فلزات،فرسودگی و خوردگی ناشی از آن و هزینه بالای تعمیراتاست.از این رومحققانبه استفاده از کامپوزیت ها علاقه مند شده است. از میانمواد کامپوزیتی، کامپوزیت های ساخته شده با ماتریس اپوکسی به دلیل خواص ویژه، استحکام مکانیکی بالا و عدم خوردگی،مورد توجه قرار گرفته و به طور گسترده ای در کاربردهای صنعتی از آن ها استفاده می شود.با توجه به این که خواص مکانیکی، حرارتی و فیزیکی با عوامل محیطی مانند دما، رطوبت، نور ماورای بنفش طی گذشت زمانممکن است تغییر کند،این پلیمرها در شرایط عملکردی دچار مشکلمیشوند. دما در عوامل محیطی منجر به تسریع تجزیه گرمایی رزین اپوکسیشده وبه دلیل ضریب انبساط حرارتی متفاوت بین الیاف و رزین،تنش ماندی در این کامپوزیت ها ایجاد می کند. رطوبت نقش نرم کننده را ایفا می کند و خواص بین سطحی الیاف و رزین اپوکسیرا کاهش می دهد. نور ماورای بنفش باعث پارگی زنجیرهای پلاستیک با نورکافت شده و وزن مولکولی را کاهش می دهد. به این دلیل که ممکن است زمان طولانی برای بررسی تخریب پلیمرها در اختیار نباشد، مهم است که تاثیر عوامل محیطی روی تخریب خواص پلیمرها بررسی شود.
    کلیدواژگان: کامپوزیت، اپوکسی، خواص مکانیکی، پیرشدگی
  • هدیه نیک پوریان، احمدرضا بهرامیان صفحات 49-56
    امروزه با توجه به افزایش رو به رشد نیاز به انرژی و محدودیت سوخت های فسیلی به عنوان منابع رو به اتمام و آلاینده محیط زیست، نیاز به استفاده از منابع تجدیدپذیر انرژی بیشتر احساس می شود. یکی از انرژی هایی که کاربرد آن رو به افزایش است، انرژی حرارتی محیط زندگی ما است. از جمله موادی که می تواند به عنوان ذخیره کننده انرژی حرارتی مورد استفاده قرار گیرد، مواد تغییر فازی هستند. مواد تغییر فازی موادی هستند که از طریق ذوب یا انجماد، در دمای معینی قابلیت جذب، ذخیره و آزادسازی مقادیر بالای انرژی را دارند. مواد تغییر فازی با ذخیره سازی انرژی حرارتی نهان نقش مهمی در افزایش بازدهی، صرفه جویی در مصرف و جلوگیری از هدر رفتن انرژی دارند. برای جلوگیری از نشت مواد تغییر فازیسامانه، این مواد باید به روش هایی کپسوله یا پایدار شوند. هدف از کپسوله کردن، ایجاد کپسول جدار نازک، با درصد جرمی بالا از مواد تغییر فازی و بازدهی مطلوب جذب و دفع گرما است. در این تحقیق ضمن معرفی مواد تغییر فازی، با مرور تلاش های تحقیقاتی صورت گرفته در این زمینه به بررسی روش های نانوکپسوله کردن مواد تغییر فازی و تاثیر آن روی توزیع اندازه ذرات نانوکپسول و بازدهی کپسوله کردن، پرداخته می شود. همچنین سعی می شود با توجه به تجربیات دیگر محققان، و با شاخص های بازدهی و پایداری جریان، روش هایکارآمد معرفی و پیشنهاد شوند.
    کلیدواژگان: مواد تغییر فازی، نانوکپسول، گرمای نهان ذوب، ذخیره و جذب انرژی
  • محمدرضا جوزق کار، یوسف جهانی، حسن عربی، فرشید ضیایی صفحات 57-66
    اکستروژن واکنشی، روشی جذاب در فراوریپلیمرها با رویکردی اقصادی است که در کنار فرایندآمیزه سازی مذاب، واکنش های شیمیایی متعدد از جمله پلیمری شدن، پیوندزنی، ایجاد شاخه و... نیز قابل انجام است. عدم استفاده یا کاهش میزان حلال، زمان کوتاه واکنش، پیوستگی فرایند و هزینه های نسبتا پایین زیرساختی از دیگر مزایای این روش است که امروزه توجه فراوانی را در زمینه اصلاح شیمیایی اکثر پلیمرهای تجاری به ویژه پلی الفین ها به خود معطوف ساخته است. بنابراین در این تحقیق، اصلاح شیمیایی الفین ها که مرسوم ترین مواد تجاری مورد استفاده در دو حوزه صنعت و پژوهش های دانشگاهی هستند، مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش ابتدایی مقاله شرایط فرایندی مرسوم، سازوکارهای اصلاح رادیکال آزاد پلی الفین ها در حالت مذاب و همچنین دستورالعمل های عمومی به عنوان عوامل اساسی در کنترل ساختار محصول نهایی بیان شده است. در ادامه به نقد سنتز پلی الفین ها با روش عامل دار کردن واکنشی پرداخته شده است. این مواد که به عنوان پیش ماده در کوپلیمرسازی پیوندی دیگر پلی الفین ها مورد استفاده قرار می گیرند، شامل پلی الفین های پیوند داده شده با متاکریلیک ها، اکسازلین، استایرن، فومارات و مالئیک انیدرید هستند.
    کلیدواژگان: فرایند اکستروژن واکنشی، پلی الفین، پیوندزنی مذاب، عامل دار کردن، آغازگر رادیکال آزاد
  • سحر گونه فراهانی، محمدرضا نعیمی جمال، سید مرتضی نقیب صفحات 67-76
    سامانه های دارورسانی، فناوری انتقال هدفمند یا کنترل انتشار عوامل درمانی هستند. توسعه حامل مناسب دارو در کاربردهای زیست پزشکی به دلیل کاهش اثرات مضر جانبی ناخواسته و بهبود اثرات درمانی سودمند هستند. نانوذرات به عنوان حامل دارو به دلیل توانایی حمل انواع دارو به قسمت های متفاوت بدن در زمان مناسب بسیار با اهمیت هستند. کیتوسان پلیمری زیست تخریب پذیر، زیست سازگار و زیست چسبنده است که توجه زیادی را در دارورسانی به خود جلب کرده است. سامانه های دارورسانی تهیه شده از نانوذرات، مزایای متعددی از جمله بهبود کارایی و کاهش سمیت از خود نشان می دهند. نانوذرات کیتوسان، با توجه به اندازه کوچک و نسبت سطح به حجم بزرگی که دارند خواص فیزیکی-شیمیایی، ضدباکتری و زیستی بهتری نسبت به حالت توده متناظر را دارند. نانوکامپوزیت های بر پایه کیتوسان به عنوان حامل دارورسانی بسیار مورد توجه قرار گرفته اند؛ زیرا خواص مناسب بهتری نسبت به پلیمر خالص ارائه می دهند.
    کلیدواژگان: دارورسانی، کیتوسان، نانوذرات، نانوکامپوزیت، روش های سنتز