این را مادرم می گفت. خودش هیچ وقت نشد که خوابی ببیند و برای ما بگوید. گاهی وقت ها ما از روی رفتارش می فهمیدیم که باز خواب چیزی یا کسی را دیده است؛ وقتی که می دیدیم کنار همین حوض می نشیند و با فواره و آبی که در پاشویه می ریزد پچ پچ می کند. حالا اگر می بینی به سراغت آمده ام از دل خوشم که نیست. خودت را جای من بگذار. راستی چه حالی می شوی وقتی که از خواب بپری و توی رخت خواب گیج و منگ با عرق سرد و لرز به تن بنشینی. یعنی باز چه می خواهد به سرم بیاید. فکرش تیره پشت آدم را می لرزاند. از یک طرف می خواهم بدانم اینها چی هست که دیده ام از طرف دیگر جلو چشم آوردنش هم دل می خواهد. ترس دیگرم از این است که مبادا چیزهایی که کم و بیش یادم هست از دست برود و فراموش شان کنم.