افراد با زندگی در اجتماع قسمت عمده حقوق و آزادی های خویش را از دست داده و توافق می کنند با خودداری از اعمال قدرت شخصی، حکومتی ایجاد شود تا در سایه نیروی عظیم آن، نظم و عدالت را در تمامی امور تجلی کند. بر همین اساس و به منظور جلوگیری از تعرض و تجاوز قدرت خودساخته به آزادی های فردی، ضابطه ای به نام قانون پیش بینی می شود. قانون و به طور اخص قانون اساسی تعیین کننده حقوقی است که افراد برای خود حفظ کرده و در اعطای قدرت به دولت آنها را استثنا کرده اند. از آن جمله است حق انتخاب وکیل و برخورداری از توان و تخصص حقوقدانان در محاکم. تاکنون اقدامات گوناگونی در جهت محدود کردن این حق انجام شده است. در مقطعی