دیدیم که غائله پناهندگی شاهزاده فرهادمیرزا (عموی ناصرالدین شاه) به سفارت انگلستان با نامه رسمی ویلیام تیلر تامسون وزیرمختار بریتانیا در تهران آغاز شد. او در این نامه به میرزاآقاخان نوری صدراعظم وقت ایران نوشت که «در این روزها بی احترامی بزرگ و غریب از اولیای دولت ایران نسبت به دولت انگلیس شده، بر عهده دوستدار است که مطالبه تلافی آن را از اولیای دولت ایران بکند». منظور تامسون این بود که چون دولت ایران با فرهادمیرزا به دلیل دوستی اش با اعضای سفارت بریتانیا برخورد خواهد کرد، فرار او از تبعیدگاهش در طالقان و پناه آوردنش به سفارت اتفاق افتاده و این باعث بی احترامی به دولت انگلستان است.