انگور دارای 79درصد آب، 14درصد قندهای مختلف، املاح معدنی و مجموعه ای از عناصر و ترکیبات سودمند است.

به گزارش «ایسنا»، انگور دارای ویتامین های آ،ب، ث، د و فلزاتی مانند آهک، منیزیم، آهن، منگنز، کلر، ید، آرسنیک، فسفر و سیلیس است. همچنین دارای مقدار زیادی تانن و اسید تارتاریت است.

دم کرده برگ جوان انگور برای دفع ادرار، بیماری های نقرس، زردی و استفراغ مفید است. قند انگور به طور مستقیم و آسان وارد خون می شود و در عضلات و کبد ذخیره می شود. در حالی که سایر قندها باید به قند خون تبدیل شده و بعد وارد خون شوند.

تمام خواص انگور در کشمش است. حتی ارزش غذایی کشمش از انگور بالاترست. خوردن انگور معده را کاملا تخلیه کرده، ادرار را زیاد می کند و فضولات معده را از بین می برد.

انگور از امراضی مانند ترش کردن، سوءهاضمه، امراض جلدی، خونریزی معده و از ایجاد سنگ کلیه و مثانه جلوگیری می کند.

آب انگور دارای مقادیر قند، تانن، تارتاریت، فسفات، مواد صمغی، مواد سفیده ای، کلسیم و منیزیم است. مالیدن آب انگور تازه روی پوست صورت باعث شادابی، جوانی چهره و شفافیت آن می شود.

شیره آب انگور نیز ملین است و برای افرادی که بر اثر یک بیماری طولانی با عمل جراحی ضعیف شده اند بسیار مفید است.

اگر انگور را به جای صبحانه بخورید و تا ظهر غذای دیگری نخورید لاغر می شوید.

انگور رسیده برای درمان التهاب معده و روده، کم خونی، زیادی اوره، زیادی چربی خون و امراض قلبی، سودمند و برای بیماری های نقرس، احتقان کبد، سنگ های صفراوی، بیماری های پوستی، خروج مواد سمی از بدن از راه ادرار، حملات قلبی و تجدید قوای پس از زایمان مفید است.