آنچنان که در شماره قبل گذشت، نویسنده محترمی در روزنامه کارگزاران(1) ترویج حجاب و پایبند ساختن بانوان به این حکم دینی را منوط به آن دانسته است که به صورت خودسالار و امری ارزشمند به جهت حفظ پاکدامنی تلقی شود نه بر پایه دستور خدا و پیامبر و اولیای دین (دگرسالاری)، زیرا دگرسالاری با عقلانیت مدرن ناخوانا است. استدلال ایشان پیش فرض هایی داشت که دو مورد آن در نوشتار پیشین مورد بررسی قرار گرفت.

گزاره سوم مبنی بر اینکه حجاب و دیگر احکام دینی، با خودسالاری و کنار نهادن تعبد و دگرسالاری همچنان پابرجا می مانند، به این دلیل روشن باطل است که خودسالاری، هیچ الزام عقلی یا عاطفی در مورد حجاب یا دیگر امور