هفدهمین جلسه شعر خانه فرهنگ گیلان به نقد و بررسی مجموعه شعر «کبریت خیس» اثر عباس صفاری 1384 نشر مروارید اختصاص داشت.

در ابتدا علیرضا پنجه ای رئیس گروه شعر چند شعر از کتاب را برای حاضرین خواند و مختصری از کارنامه ادبی صفاری گفت. سپس جمع را به شرکت فعال در نقد کتاب دعوت کرد. نعمت باقری عضو فعال گروه شعر خانه به طنز در کار صفاری اشاره کرد، نوعی طنز که نه قصدش به سخره گرفتن است و نه تلخ است، بلکه بیشتر طنزش از کنایه بهره می برد. او در ادامه گفت شعر «سنگ ها گم نمی شوند» نخستین شعر کتاب بود که خواندم و فکر می کنم بهترین شعر مجموعه هم همین شعر است. در واقع شاعر در این شعر ذهن خواننده را عمیقا به چالش می گیرد و فلسفه در شعر نظر دارد، چیزی که در سایر شعرها ما آن را نمی بینیم یا در حداقل ممکن است.