شهریور، 1320 برای ملت ایران دو خاطره متضاد را به همراه دارد، اول سقوط دیکتاتوری رضا شاه و ویرانی کاخ ظلم و ستم که تمامی ملت ایران، واژگونی آن را انتظار داشتند و به مدت 20 سال به زور سرنیزه و با وحشت و ترور و تحت حمایت سیاسی بیگانه استوار مانده بود و دوم اشغال ایران به وسیله ارتش های بیگانه که مصائب بسیار جنگ را به همراه داشت.

شهریور، 20 از جمله مقاطع تاریخی است که در آن جامعه سیاسی ایران، این دوگانگی احساسی- ارزشی را با پوست و گوشت خود به عینه لمس کرد، به طوری که اشغال کشور توسط قوای نظامی سه قدرت بیگانه (انگلیس، شوروی، آمریکا) استمرار حیات سیاسی کشور را در هاله ای از ابهام قرار داده و