در سالهای نه چندان دور وقتی از رامسر، غربی ترین نقطه استان مازندران به سمت شرق حرکت می کردی از یک طرف دریای نیلگون خزر و از طرفی جنگلهای سرسبز و انبوه، چشم هر بیننده و مسافری را خیره می کرد و مسافر خسته از راه و خسته از کار، با کمی توقف در ساحل زیبا، ضمن استراحت، به تماشای بازی بچه هایی می پرداخت که با بیلچه کوچک خود مشغول ماسه بازی و نقاشی روی ماسه های زیبا و روان بودند. حال پس از گذشت چند سال وقتی از آن جاده ساحلی و مسیر فوق عبور کنی، دیگر نه از آن تراکم و پرپشتی جنگلهای سرسبز خبری است، نه از آن مناظر زیبا و نیلگون دریای خزر، دیگر برای مردم عادی و عده بی شماری از کودکان این سرزمین بازی با