پس هنرمند دارای نگرش خاصی به هستی و انسان و جهان است. دارای جهان بینی است و از ورای این تصویر که با جان او در آمیخته خود را و جهان را و همه چیز را می بیند. هنرمند آفرینش گر است، بهره ای از الوهیت دارد، جلوه ای و مظهری از خالقیت خداوند است. صنع او همان اثر هنری یا کار هنری است که گویی قطعه ای از هستی خود اوست که تجسد و تبلور یافته و بیرون نشسته است و با صد زبان او را می نمایاند. اثر هنری، آینه وجود هنرمند است، ادامه وجود او است، بخشی از هستی او است نه فراتر برویم اصلا خود اوست! خود حقیقی بی حجاب و روپوش اوست که خارج از او جلوه کرده و بیرون آمده است تا او را بنمایاند. شکی نیست که در خلق آثار هنری،