«اقتصاد مطبوعات» به ویژه در کشور ما، مقوله ای بس پیچیده و مهم است; این جا- در ایران- مطبوعات مستقل از یک سو ناچار به رقابت با دستگاه عظیم و پرتوان صداوسیما هستند; از سویی باید با مطبوعاتی رقابت کنند که از رانت های گسترده و امکانات فراوان نهادها و سازمان های وابسته به دولت بهره می گیرند; از یک طرف باید در رقابت پیوسته با فن آوری اطلاعت و تکنولوژی اطلاعات (به خصوص در دو حوزه ماهواره و اینترنت) نفس زنند و انرژی صرف کنند; از طرف دیگر، باید هزار و یک مرز نوشته و نانوشته و رسمی و غیررسمی و قانونی و فراقانونی را مدنظر قرار دهند و لحاظ کنند، از زاویه ای باید بکوشند تا به هر طریق ممکن، اعتماد بخش خصوصی