جهانی شدن، موضوعی است که بسیاری از محافل علوم اجتماعی را به خود مشغول کرده است و یک پدیده ایستا و تمام شده نیست که به راحتی بتوان آن را از زوایای مختلف دید و اعماق وجوه آن را مورد بررسی قرار داد. جهانی شدن هنوز به تکامل نرسیده است و در مرحله “شدن” قرار دارد. فرآیندی که طی آن شاهد فشردگی فزاینده زمان و مکان هستیم و به واسطه آن مردم دنیا به صورتی نسبتا آگاهانه در جامعه جهانی واحد ادغام می شوند. مصادیق این فرآیند در کاهش هزینه هایی که مکان، زمان و فضا بر ارتباطات و حمل ونقل تحمیل می کنند، فرسایش و فروریزی مرزها و عوامل محدودکننده امور اجتماعی، افزایش وابستگی متقابل انسانها در سطح جهان، همسانی ساختاری و نهادهای جوامع مختلف دیده می شود.