پیشینه تاریخی روابط ایران از زمان «کورش کبیر» آغازمی گردد.

بنا بر نوشته «هرودت» تاریخ نویس مشهور یونانی، کورش کبیر از «آمالیس» Amalis فرعون مصر خواست تا بهترین چشم پزشک مصر را به دربار او در «پارس» بفرستد، فرعون نیز یک چشم پزشک مصری را به دربار ایران فرستاد (در دنیای قدیم مشهورترین چشم پزشکان، مصری بودند) پس از کورش فرزندش «کمبوجیه» در 525 پیش ازمیلاد، به سرزمین مصر نیرو فرستاد و «ممفیس» پایتخت آن کشور به دست سربازان پارسی گشوده شد. لیکن ایرانیان که خود از تمدنی والا برخوردار بودند در فتح مصر همچون ملتی غالب با مصریان رفتار نکردند. بلکه روابط آنها در حقیقت یک بده بستان فرهنگی بود.