شاید باور نکنید، اما من بیش از هر فیلمی، از فیلم های خسته کننده و مزخرفی که در کشورمان مجبور به تماشایشان بودیم، تاثیر گرفته ام. فیلم های بسیار بدی که در چکسلواکی می دیدیم. وقتی واقعا فکر فیلمسازی به سرم افتاد، تازه فهمیدم چقدر تحت تاثیر آن فیلم ها هستم. خب، ما در جامعه یی کمونیستی زندگی می کردیم و وقتی همه آن دروغ ها، همه آن تبلیغات کودکانه و همه آن شعارهای توخالی را می دیدیم، به اندازه کافی تحریک می شدیم تا حداقل سعی کنیم فیلمی واقعی - نه جعلی - را روانه سینماها بکنیم و به تماشاگران نشان بدهیم. وقتی که بچه بودم، پدر و مادرم را در حمله آلمان های هیتلری از دست دادم، برای همین است فکر می کنم