در غروب یکی از روزهای گرم مرداد سال 1365، اخبار سراسری سیما از دریافت جایزه یوزپلنگ برنزی جشنواره لوکارنو توسط فیلم «ناخدا خورشید» ناصر تقوایی خبر داد. بسیاری از هنردوستان ایرانی که در سال های بعد کمتر شاهد اطلاع رسانی رسانه ملی در حوزه موفقیت های سینمای ایران در عرصه های بین المللی بودند، برای نخستین بار با نام جشنواره لوکارنو آشنا شدند. جشنواره لوکارنو در سال بعد یعنی 1366، 3 فیلم از سینمای ایران به نمایش درآورد و فیلم «خانه دوست کجا است؟» با دریافت 5 جایزه به پدیده آن سال لوکارنو تبدیل شد. در دعوای جشنواره ها جهت کسب عنوان افتخار آمیز «محل کشف سینمای نوین ایران»، لوکارنو و مدیریت وقتش دیوید اشترایف نقش پررنگ تری داشتند و مارکو مولر پس از سلف خود، توجهی ویژه به سینمای ایران داشت، به گونه یی که شماری از رسانه های سوئیسی او را عامل دولت ایران نیز قلمداد کردند، لوکارنو همواره به بزرگانی که برای نخستین بار، آثارشان در این جشنواره کشف شده، به خود بالیده و پر بیراه نیست که گفته شود کیارستمی، تقوایی، پناهی، بنی اعتماد، جلیلی، مخملباف ها، امینی و این اواخر اصغر فرهادی و سامان سالور نیز از دروازه لوکارنو به عرصه های بین المللی پا گذاشتند. امسال نیز لوکارنو با انتخاب و نمایش «آن سه» اولین ساخته نقی نعمتی، مدعی کشف یکی از استعدادهای جدید سینمای ایران است. بی تردید «آن سه» پس از لوکارنو به موفقیت های بیشتری نیز دست خواهد یافت.