1- بعد از خواندن یک داستان عموما درباره دو چیز فکر می کنیم: آنچه نقل شد و کیفیت نقلش. هرچند نظریه پردازان متاخر مصرند این دو جنبه چندان در هم آمیخته اند که مطالعه مجزایشان بی ثمر است اما در رویکرد کلی نگر می توان توفیق هر کدام از این دو جنبه را در شیوه های روایی و تحولات داستان نویسی سنجید. بر همین اساس رمان مدرنیستی عموما به جنبه کیفیت نقل میل دارد. به همین خاطر است که حتی امروز بعد از گذشت نزدیک به هشت دهه از نگارش بزرگترین شاهکارهای رمان مدرنیستی چون اولیس، در جست وجوی زمان از دست رفته و به سوی فانوس دریایی هنوز هم این آثار به مذاق خواننده غیرحرفه یی سازگار نیست. حواس خواننده غیرحرفه یی بیشتر به رویدادهای داستان معطوف است.