حسن حبیبی معروف ترین مردی است که از چهارصد دستگاه به فوتبال ما معرفی شد. چهارصد دستگاه به خاطر مردان نامداری که به فوتبال ملی معرفی کرده در فوتبال ما، شناسنامه یک مکتب غنی را دارد. حسن حبیبی یکی از بزرگان نامدار این مکتب متولد سال 1318 است. او رهبری سنی گروهی را بر عهده دارد که معروف ترین آنها جعفر کاشانی، اصغر شرفی، همایون شاهرخی، نصرالله عبداللهی و... هستند. همه این مردان بزرگ و نامور مردانی هستند که در همین مکتب فوتبال چهارصد دستگاه طلوع کرده اند.

حبیبی از 19 سالگی کارش را با شاهین شروع کرد. او ابتدا در تیم های زیرگروه شاهین بازی می کرد. مثل بسیاری از بروبچه های دیگر چهارصد دستگاه اما خیلی زود به تیم تاج سابق رفت. حبیبی 4 سال در تاج بازی کرد اما چون به شهربانی رفته بود ملزم شد در سال 43 رسما بازیکن تیم شهربانی یعنی پاس شود. در تیم نسل اول پاس بزرگانی مثل فرامرز ظلی، حشمت مهاجرانی، محمد رنجبر، اصغر شرفی، همایون شاهرخی و... در کنار او بازی می کردند. حبیبی که از سال 38 ملی پوش شده بود تا سال 49 در تیم ملی و تا سال 1351 در ترکیب تیم پاس بازی کرد و سپس بازنشسته شد. بلافاصله بعد از بازنشستگی سرمربی پاس و یکی از اعضای کادر فنی تیم ملی بزرگسالان شد.

حبیبی تیم پاس را در مسابقات فوتبال لیگ چهارم و پنجم تخت جمشید در سال های 1355 و 1356 دو بار پیاپی به عنوان قهرمانی رساند و اولین مربی تاریخ فوتبال کشورمان بود که دو بار در لیگ ایران، اینگونه به عنوان قهرمانی می رسید. او در سال 58 بعد از رفتن حشمت مهاجرانی سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان شد و در دو مسابقه مهم یعنی مقدماتی المپیک 1980 مسکو و جام ملت های 1980 سرمربی تیم ملی بود. در مسابقات مقدماتی المپیک 1980 مسکو، تیم ملی ایران، در گروه خود قهرمان شد و به المپیک صعود کرد. هر چند این مسابقات تحریم شد و ایران هیچ گاه حضور در آن را تجربه نکرد. در مسابقات جام ملت های 1980 مسکو هم ایران با حسن حبیبی به عنوان سوم رسید. بعد از آن حبیبی در دو دوره از مسابقات فوتبال مقدماتی المپیک 1992 بارسلون و 1996 آتلانتا سرمربی تیم ملی المپیک کشورمان بود اما هر دو بار از صعود به مرحله نهایی رقابت ها به رغم تیم قدرتمندی که داشتیم بازماندیم.