حتما شنیده اید که می گویند گربه را به هر شکلی و از هر ارتفاعی به پائین پرتاپ کنید به نرمی و روی چهار پایش به زمین می رسد. ولی آیا تا به حال به علتش فکر کرده اید؟

ستون فقرات گربه ها بسیار انعطاف پذیر است (زیرا گربه ها نسبت به انسان ها مهره های بیشتری در ستون فقراتشان دارند) بنابراین می توانند بدنشان را به راحتی در جهت های مختلف بچرخانند. از طرف دیگر، گربه ها این توانایی ذاتی را دارند که هنگام سقوط به سرعت و با مهارت تعادل خود را حفظ کنند و به حالت عادی در آیند.

هنگامی که گربه از ارتفاع پائین می پرد یا پرتاب می شود، با کمک سیستم حفظ تعادل بدنش که در گوش داخلی اش قرار دارد و همچنین حس بینایی، بالاو پائین را تشخیص می دهد سپس بدن اش را آن قدر می چرخاند تا سرش رو به پائین قرار گیرد و این کار را ادامه می دهد تا در نهایت روی چهار پایش فرود بیاید.

حتی بچه گربه ها هم ترسی از پرش ندارند. آنها غالبا در هفت هفتگی استاد پرش از ارتفاع می شوند!

بدن کوچک، استخوان های سبک و موهای ضخیم از دیگر عواملی است که موجب می شود گربه ها باسرعت کمتری سقوط کنند و موقع زمین خوردن آسیب نبینند.

حتی بعضی از گربه ها هنگام سقوط از ارتفاع زیاد، بدن خود را تا جایی که می توانند پهن می کنند تا با مقاومت هوا با سرعت کمتری به زمین برسند. (چتر نجات هم همین طور عمل می کند).

البته گربه ها برای انجام این کار احتیاج به تمرکز حواس دارند. برای مثال اگر گربه ای به لبه پنجره برود و محو تماشای پرندگان شود ممکن است تعادل اش را از دست بدهد، سقوط کند و تا به خودش بیاید زمین بخورد و آسیب ببیند.

جالب اینجاست که گربه ها هنگام سقوط از ارتفاع کم بیشتر آسیب می بینند تا هنگام سقوط از ارتفاع زیاد زیرا هنگام سقوط از ارتفاع کم، زمان کافی برای حفظ تعادل و چرخاندن بدنشان به طرف پائین را ندارند.