دستگاه عظیم تعلیم و تربیت با بیش از یک میلیون کارمند و بیش از چهارده میلیون دانش آموز به عنوان یکی از موثرترین نهادهای سازندگی فرهنگ و دانش این مرز و بوم شناخته می شود. به نحوی که اثرپذیری این نهاد عظیم در ساختن دانش آموزان تا رسیدن به یک فرد مفید و ارزنده در جامعه، وظیفه این دستگاه را بیش از پیش مهم و ارزشمند می کند. در شرایط فعلی خروجی این دستگاه دیوان سالار بیشتر پاسخگوی انتظارات نظام آموزشی در نگاه سنتی را تا حدی برآورده می کند و تا رسیدن به نقطه مطلوب، فاصله بسیار است. لذا بحث تحول در آموزش و پرورش و رسیدن به جایگاه واقعی این نهاد به مانند جوامع پیشرفته همواره مورد نظر مسئولین این نهاد بوده است.