در نگاه کلی، سه رویکرد در تصمیم گیری نسبت به موقعیت نام تجاری شرکت ها وجود دارد، این رویکردها منجر به شکل گیری سه نوع نام تجاری بین المللی می شوند:

نام های تجاری بومی شده: این نام های تجاری پس از ورود به یک کشور ویژگی های محلی و بومی آن کشور را اتخاذ می نماید. به این ترتیب مصرف کنندگان به غلط تصور می کنند این محصول تولید کشور خودشان است. به عنوان نمونه نام های تجاری Dove و Axe و Colgate با اتخاذ این رویکرد در کلیه کشورها، تلاش می کنند تا از تمامی جهان به خواسته ها و ویژگی های مردم آن کشور نزدیک شوند.

نام های تجاری بیگانه: این نام های تجاری درصددند با سرمایه گذاری و حفظ ملیت و هویت اصلی خود و با ارائه تصویری جذاب از کشور سازنده در ذهن مصرف کنندگان، نام تجاری خود را به موقعیت برتر در بازار رسانده و در بیرون از مرزهای خود به عنوان یک محصول خارجی شناخته شوند. نام های تجاری خودروسازان آلمانی نظیر Audi و BMW در زمره این نام ها قرار دارند.

نام های تجاری متعلق به همه جا و هیچ جا: بسیاری از نام های تجاری بدون اتخاذ یکی از دو رویکرد بالابه نوعی متعلق به ناکجاآباد هستند و خود را به هیچ کشور یا مرز جغرافیایی متعلق نمی دانند. مصرف کنندگان نیز هیچ اطلاعی در مورد ملیت آنها نداشته و به دانستن این موضوع علاقه ای ندارند. نام هایی نظیر، Hilton، lego، Solaris از این گروه نام های تجاری هستند